နီလေး
“နီလေး” “မောင်” “လွမ်းလိုက်တာ နီလေးရာ မတွေ့ရတာ ဘယ်လောက်ကြာပလဲ” “အပိုတွေ လွမ်းလဲမလွမ်းဘဲနဲ့” “မလွမ်းဘဲ ဒီလိုလုပ်မလား” “အ အ အ အ သိပ်မကြမ်းနဲ့မောင်ရာ ခုမှ စတာ၊ နီလေး မခံတာကြာပြီ၊ မမှတ်မိဘူးလား ဟိုတခေါက်ကတွေ့တာနဲ့ မောင်ကြမ်းလိုက်တာ သားအိမ်ထိပြီး အောင့်သွားလို့ နောက်ပိုင်း နီလေး ကောင်းကောင်းမခံနိုင်တာလေ” “အင်း အင်း ဟုတ် သားဘဲ၊ မောင်က ၂ ရက်လောက် နေအုံးမှာဆိုတော့ နီလေး ခံနိုင်ဘို့ အရေးကြီးတယ်” “အင်းပေါ့၊ တခေါက် တခေါက် လာဘို့က မလွယ်ဘူး၊ လေယာဉ်လက်မှတ်ကဘဲ ၅၀၀ ကျော်၊ သဘက်ခါ နီ့လေယာဉ်ထွက်ခါနီးမှပြန်နော် မောင်၊ နီ့ကို လေယာဉ်ကွင်း ပို့ပြီးမှ ပြန်လေ” “တန်အောင် အပီ ခံသွားမယ်ပေါ့ ဟုတ်လား” “မောင်နော်၊ မောင်ဘဲ တန်အောင်ဆိုပြီး နီ့ကို အချိန်လုံး လုပ်နေတဲ့ဟာ” “ချစ်တာကိုး နီလေးရာ ဒီလိုလေး ဆိုထိလား” “အ . . အင်း ထိတယ်မောင်ရာ ကျင်သွားတာဘဲ”
“နာလား” “တအားမဆောင့်ရင်တော့ မနာဘူး၊ အဲလို ဖိဖိထိုးလို့ ထုတ်ကနဲ ထုတ်ကနဲ အထဲကဟာ ထိထိသွားတာ ခံလို့ကောင်း တယ်၊ အား . . ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရာ” “မောင်လိုးတာ ကြိုက်လား” “ကြိုက်လို့ပေါ့ ခွင့်ရတိုင်း မောင့်ဆီ လာလာခံနေတာ၊ မောင်ဆို ဘယ်တော့မှ နီလေးဆီမလာဘူး” “လာပါတယ်” “တခေါက်တည်းများ၊ အဲဒါ နီလေးကို စလိုးချင်လို့ ဟုတ်တယ်မို့လား၊ သူလိုးပြီး သူများကို ပြစ်သွားတာ၊ နီကဘဲ မနေနိုင်တော့ အမြဲလာနေရတယ်” “အမယ် အဲဒီအခေါက်က မောင်လာရင် နီလေးက အလိုးခံမယ်ဆို၊ နီလေးဘဲပြောတာလေ” “ဘာ နီလေးဘဲပြောတာလဲဘဲ၊ မောင်ဘဲ သူ့လီးကြီး ကင်မရာထဲကပြ၊ နီ့ကိုလဲ တကိုယ် လုံး ချွတ်ပြခိုင်း ပြီးတော့ လက်နဲ့ကိုယ့်ဟာကိုယ် လုပ်ခိုင်း၊ လူကို ခံချင်လာအောင် အမျိုးမျိုးသင်ပေးပြီး”
“ချစ်တာကိုး နီလေးရာ၊ မောင်ကတော့ နီလေး အသံစကြားကတည်းက လီးတောင်နေတာ၊ လိုးချင်နေတာမှ တပိုင်းကိုသေနေပြီ” “အဲဒီတုန်းက နီလေးက ဘာမှမသိပါဘူးနော်၊ မောင့်ကို ရိုးရိုဘဲ ထင်တာ၊ မောင်က လိုးချင်နေမှန်း တကယ်ကို မသိတာ” “ရိုးမလား ယောက်ကျားနဲ့ မိန်းမ၊ ဒီအခြေနဲ့ ဒီအခြေ လိုး တော့မယ်ဆိုတာ နီလေး သိဖို့ကောင်းတယ်၊ နီလေးက ဘာမှမသိတော့ မောင့် မှာ စည်းရုံးရေး ဆင်းရတာ မောတယ်” “တကယ်မသိတာပါမောင်ရာ၊ မောင့်လီးကြီး နီလေးကို စပြတော့နီလေး တကယ်လန့်သွား တာ၊ ရင်ကို တဒိန်းဒိန်း တုန်နေတာ” “ပြမှာပေါ့၊ ဒါမှ မောင်လိုးချင်နေတာ နီသိမှာကိုး” “အဲ့ဒီတုန်းက တကယ်ကြောက်တာ မောင် ရ၊ မောင့်လီးက အကြီးကြီး နီရဲပြီး အကြောတွေ ထောင်နေတာ ကြောက်စရာကြီး” “နောက်ပိုင်း နီလေးဘဲ မမြင်ရရင် မနေနိုင်ဖြစ် ပြီး ခန ခန မောင့်ကို ပြခိုင်းတာလေ” “ဟုတ်တယ်နော်၊ နီလေးဘဲ ဘာဖြစ်သွားမှန်းကို မသိဘူး၊ မောင့်လီးဘဲ ခန ခန ကြည့်ချင်ပြီး မောင်လုပ်ခိုင်းတာတွေ အကုန်လျှောက်လုပ်တာ၊ နီလေး တခါမှ ဒါမျိုး တွေးတောင် မတွေးဘူးဖူး” “နီလေးလဲ မောင့်ကို ချစ်လို့ ပေါ့”
“အင်း ချစ်တယ် မောင်ရာ၊ မောင်နဲ့ တကယ့်ကို အတူတူ နေချင်တာ၊ မောင်နဲ့သာ နေရမယ်ဆို နီလေး ဘာလုပ်ရ ဘာလုပ်ရ” “နီ လေးကလဲ၊ မောင့်အခြေအနေကို သိသားဘဲ၊ မောင်လဲ နီလေးနဲ့ နေချင်တာ တပိုင်းကို သေနေတဲ့ဟာ” “သိပါတယ်၊ မောင့်ကို တမင် ပြောတာ” “နေအုံး နီလေးရာ နောက်မှ ဒါတွေပြောမယ်၊ ခု တချီပြီးအောင် ကောင်းကောင်းလေး လိုးအုံးမယ်” “တအားမဆောင့်နဲ့ အုံးနော်” “နီလေး အပေါ်က နေမလား” “မနေသေးဘူးလေ၊ မောင်က အရည်တွေ အထဲမှာ မထုတ်သေးဘူးမှုတ်လား၊ တော်ကြာ မောင်ပြီးရင် နီ့ ဘိုက်ပေါ် ထုတ်ရလွယ်တာပေါ့” “နီလေး ပါးစပ်ထဲ . . ” “ဟင်အင်း ခုစစချင်း ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ်ကြီး၊ ညှီစို့စို့နဲ့ မ သောက်ချင်ပါဘူး၊ ဘိုက်ပေါ်ဘဲ ထုတ်လိုက်ပါ မောင်ရာ၊ ပြီးရင် ရေတွေ ဘာတွေ စိမ်ပြီး ချိုးအုံးမယ်လေ၊ တခါတည်း မအောင့်နိုင် ဘဲ အခန်းထဲ ရောက်ရောက်ချင်း တက်ခွပြီး” “လေယာဉ်ကွင်းမှာ နီလေးကိုလာကြိုကတည်းက လိုးချင်နေချင်တာ” “လိုးမယ်ဆို လိုးလေ၊ မောင်လီးကသွင်းထားပြီး တို့စိ တို့စိ လုပ်နေတာ၊ နီလေးလဲ အထဲမှာ ရွစိ ရွစိ နဲ့ မနေနိုင်တော့ဘူး” “ပေါင်နဲနဲလေးကားပြီး မောင့်ကိုခွထား” “အ အ အ အ အ အ အ အ . . . . . . . . . . . . .” “ဟား း း း ကောင်းလိုက်တာ နီလေးရာ”
“ကဲ ပြောပါအုံး အဲဒီကောင်ကို အဖြေပေးလိုက်ပြီလား” “အာ မောင်ကို ပြောပြီးပြီလေ၊ ဘယ်ပေးရအုံးမလဲ၊ နီလေးလဲ စဉ်းစားနေ တာ၊ မတရားဘူးထင်တယ်” “ဘာကို မတရားတာလဲ” “အော် မောင်ကလဲ နီလေးက အပျိုမှ မစစ်တော့တာ” “မဆိုင်ပါဘူး နီရာ၊ သူလဲ လူပျိုစစ်စစ် ဖြစ်ချင်မှ ဖြစ်မှာပေါ့၊ နီလေးထက် အသက်ကြီးတယ် မို့လား၊ ဘယ်ယောက်ကျားမှ ဒီအရွယ် လူပျိုစစ်စစ်မရှိ ဘူး” “တော်ကြာ ယူပြီးမှ သူက နီလေး အပျိုမဟုတ်မှန်း သိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ” “ဘယ်လို သိမှာလဲ၊ နီလေးလဲ နဲနဲပါးပါး မောင်နဲ့ တွေ့တုန်းကဖြစ်သလို ဟန်ဆောင်လိုက်ပေါ့၊ နီလေးနဲ့ မောင်လဲ ပထမ အကြိမ်တုန်းက သွေးမှ မထွက်တာ၊ နဲနဲလေး ပြဲသွား တာဘဲ ရှိတဲ့ဟာ” “ထွက်မလား မောင်ကလဲ၊ မတွေ့ခင်ကတည်းက နီလေးကို လက်နဲ့ လုပ်ခိုင်းနေတဲ့ဟာ၊ အဲဒီကတည်းက အမှေး ပါးက ပေါက်ပြီပေ့ါ၊ ဒီလိုမှန်းသိ မလုပ်ဘဲ အောက်ထားပြီး မောင့်ကို ပြတယ် သိလား”
“မှုတ်ဘူးလေ၊ မောင်ပြောတာက စစချင်းတုံးကလို လမ်းလျှောက်ရင် နဲနဲလေး ကွတ ကွတ လုပ်ပြလိုက်ဘို့ပြောတာ၊ သွေးထွက် စရာမလိုပါဘူး၊ ဒီအရွယ်ရှိပြီဟာ သွေးထွက်တော့မလား” “နီလေးလဲ ယောက်ကျားမယူချင်ပါဘူး၊ ခု ဟာက နီလေး လဲ ကျမ်းမာ ရေးက နဲနဲ ချုခြာလာတော့ တယောက်တည်း နေလို့ မဖြစ်တော့လို့ စဉ်းစားရတာ၊ မောင့်ကို ယူလို့လဲ မရ” “အမယ် ခုမှ မောင့် အတာ လာမချပါနဲ့၊ အစကတည်းက နီလေးကို အမှန်အတိုင်း ပြေပြီးသားနော်” “အိုး ပထမ စစချင်းတော့ မောင်က အမှန်အတိုင်း မပြောပါဘူး” “အင်းလေ ဒါက ဒါပေါ့၊ တွေ့တွေ့ချင်း လူတကာ လျှောက်ကြော်ငြာနေလို့ ဖြစ်မလား၊ နောက်မှ နီလေးနဲ့ စကားတွေ ဘာတွေ ပြောပြီး ချစ်သွားတဲ့ဟာ၊ ချစ်ပြီးတာနဲ့ မောင်က နီလေးကို အမှန်ကို ပြောပါတယ်၊ ပြောပြီးလို့တောင် နီလေး သဘောဘဲ ဆိုပြီး နီလေးကို တပတ်လောက် စဉ်းစားချိန်ပေးထားတဲ့ဟာ”
“မသိတော့ဘူး မောင်ရာ၊ နီလေးလဲ ရူးနေပြီလား မသိဘူး၊ မောင် အိမ်ထောင်ရှိတယ် သားလေးနဲ့ ဆိုတာ ဖွင့်ပြောတုန်းက နီလေ ရူး မတတ်ဘဲ” “ဒါတွေ မပြောပါနဲ့တော့ နီလေးရာ၊ မောင်လဲ အဲဒီတုန်းက နေလို့ကို မရပါဘူး၊ အရက်ချည်း နင်းကန်သောက်နေတာ၊ တော်သေးတယ် နီလေးက မောင့်ကို ခွင့်လွှတ်ပြီး ပြန်ချစ်လို့” “မချစ်လို့မှ မရတော့တာ၊ နီလေးက မောင့်ကိုမှ မခွဲနိုင်တော့တာ၊ အဲဒီတုန်းက မောင့်သားက တနှစ်မပြည့်သေးဘူးနော်” “အင်း ဟုတ်မယ်၊ ခုတော့ ဒီကောင် ကျောင်းစတက်နေပြီ” “အင်း ဟုတ် တယ်နော် နီတို့ ချစ်ခဲ့တာ ၅ နှစ်ကျော်ပြီ၊ အချိန်ကလဲ မြန်လိုက်တာ” “ခလေးကြောင့်မို့ပေါ့ နီရာ၊ ခလေးမရှိရင် မောင် သူ့ကို ကွာ ပြီး နီလေးကို ယူတယ်၊ နီလေးသိတဲ့အတိုင်း သူနဲ့က အဆင်မှ မပြေတာ၊ ခလေးကြောင့် မောင်က သီးခံပေါင်းနေတာ”
“သီးခံပါ မောင်ရာ၊ နီ့ကို ယူလဲ နီက ဘယ်လောက်ကောင်းကောင်း မိထွေးဆိုတော့ ခလေးက . . .” “အင်းပေါ့၊ ဒါကြောင့်မောင်လဲ ဒီလိုဘဲနေရတာပေါ့၊ တော်သေးတယ် နီလေးက နားလည်တတ်လို့၊ အင် . . အမွေးက ဒီမနက်ကမှ ရိတ်လာတယ်ဆို၊ ခု စူးတူးတူးနဲ့” “မောင်ကလဲ တကယ်၊ မနက်ရေချိုးတော့မှ ရိတ်လာတာ၊ မောင်က ပြောင်နေတာ ကြိုက်မှန်းသိလို့၊ နီ သိပါတယ် မောင်ရာ၊ နီ လဲ သူများ မိသားစု ဘဝကို မဖျက်ဆီးချင်ပါဘူး၊ နီလေးသာ မိုက်လုံးကြီးတာ” “အချစ်ဆိုတာ ဒီလိုဘဲပေါ့ နီလေးရာ၊ မောင်တို့က စောစောစီးစီမှ မတွေ့ခဲ့တဲ့ဟာ” “ဘယ်တွေ့မလဲ မောင် အိမ်ထောင်ကျတော့ နီက အသက်တောင် မပြည့်သေးတဲ့ဟာကို” “ပြည့် ပါပြီ” “မပြည့်ပါဘူး မောင်ပြန်တွက်ကြည့်၊ အဲဒီတုန်းက နီက ၁၇ နှစ်ဘဲ ရှိသေးတာ၊ နီသေချာ တွက်ပြီးသား” “ထားလိုက်ပါ၊ ခု နီ လေးကို သေချာမေးအုံးမယ်၊ ဒီကောင့်ကို နီလေး ချစ်နိုင်လား”
“မသိဘူးမောင်ရာ၊ သူက ဆိုးတော့ မဆိုးပါဘူး နီ့အပေါ်မှာလဲ စိတ်ရှည်တယ်၊ နီ မောင့်ကို ပြောပြဘူးတယ်မို့လား၊ ဟိုတခေါက် နီ နေမကောင်းဖြစ်တုန်းက သူဘဲ နီ့ကို ဆန်ပြုတ်တွေ ဘာတွေ နေ့တိုင်း လာပို့တာ” “ဆန်ပြုတ် ပို့ရုံဘဲလား နီ့ကို ဘာလုပ်သွားသေး လဲ” “သူများကို မောင့်လိုများ မှတ်လို့လား၊ နီ့ကို လက်ဖျားနဲ့တောင် မထိဘူး” “အင်းပေါ့ အဲလို တုန်းလွန်းလို့ ခုထိ လူပျိုကြီး ဖြစ် နေတာလား၊ ဒါမှမဟုတ် တခုခုတော့ တခုခုဘဲ” “မောင်ရာ သူများကို” “အလကား စတာပါ နီလေးရာ၊ မောင်ကတော့ ချစ်မိရင် သူများလိုမဟုတ်ဘူး အပီဘဲ ဒီလို ဒီလို” “အား အ အ အိုး မောင် မောင် . . .” “နီလေး အပြောနဲ့ဆို မဆိုးပါဘူး၊ မြန်မြန် အဖြေပေး ပြီး ယူလိုက်၊ ခု ပြန်ရင် နဲနဲ သူနဲ့ အရောတဝင်လေး နေပေးလိုက်၊ သူ့အလိုလို အဆင်ပြေသွားမယ်၊ အော် နီလေး”
“ဘာလဲမောင်” “လက်ထပ်ပြီးမှ အလိုးခံနော်၊ လက်မထပ်ခင် အထိမခံနဲ့၊ တော်ကြာ နီလေးကို ရသွားပြီး တော်ကြာ မယူတော့ဘဲ နေမယ်” “အင်းပါ နီလေး သိပါတယ်” “ဒီတခါတော့ နီနဲ့မောင် တကယ်ဝေးရပြီထင်တယ်” “မဝေးပါဘူး နီလေးရာ၊ မောင့်စိတ်ထဲ မှာ နီ အမြဲရှိနေတဲ့ဟာ၊ နီ့စိတ်ထဲမှာလဲ မောင်ဘဲရှိမယ်ဆိုတာ မောင်သိပြီးသား” “ဟင်း . . နီ ငိုချင်တယ် မောင်ရာ၊ မောင်ကြောခိုင်း ထွက်သွားပြီးမှ လေယာဉ်ပေါ်မှာ နီ တဝ ငိုတော့မယ်” “မငိုနဲ့ နီရာ၊ မောင်တို့က တကယ်မဝေးပါဘူး၊ စိတ်ထဲက အမြဲချစ်နေတဲ့ဟာ၊ တခါတလေ နီလေး မောင့်ကို တိုင်ပင်စရာရှိ အီးမေးလ် ပို့လိုက်လေ” “အင်း၊ မောင်လဲ နီလေးဆီ သတိရရင် ပို့လေ၊ ဟိုလေ ရဟူး အီးမေးလ် ကိုပို့နော်၊ အဲဒါ မောင်နဲ့ နီလေး ဘဲ သိတဲ့ အီးမေးလ်” “အင်း၊ ခန ခန တော့ မပို့ဘူး နီလေးရာ၊ တော်ကြာ မထိမ်းနိုင်ရင် ထပ်မှားအုံးမယ်၊ မောင်တို့က နဂိုကတည်းက စိတ်က ခပ်ပျော့ပျော့” “မောင်ရာ မခွဲချင်သေးဘူး၊ လေယာဉ်ကလဲ ထွက်တော့မယ်” “သွားတော့ နီလေးရာ၊ နီလေးက တော်ပြီးသားပါ၊ အားလုံးအဆင်ပြေသွားမှာပါ”
“မတော်ဘူးမောင်ရာ၊ နီလေးက ကံမကောင်းဘူး” “ကံကောင်းပါတယ်၊ ကံကောင်းလို့ပေါ့ မောင်နဲ့ အခက်အခဲတွေ ကြားက လွတ် လတ်လပ်လပ် ချစ်ရတာ” “ဒါပေမဲ့ မောင်နဲ့မှ အတူမနေရတာ” “ဒါကတော့ နီလေးနဲ့ တွေ့တာ နောက်ကျသွားတာကိုး၊ အဲဒါတွေ မ စဉ်းစားနဲ့တော့၊ သွားတော့ ဟိုမှာ စက်ကျူရတီ ဂိတ်ဖြတ်ရအုံးမယ်၊ လေယာဉ်က ထွက်တော့မယ်” “မောင် အရင်သွား၊ မောင် ထွက်သွားပြီးမှ နီလေး အထဲဝင်မယ်” “အာ နီလေးကလဲ ကဲ ကဲ တစ် နှစ် သုံး ဆို အတူတူ လမ်းခွဲမယ် ဟုတ်ပြီလား” “အင်း” “မော့ နှုတ်ဆက် အနမ်းလေး နမ်းအုံးမယ်” “ဂွတ်ဘိုင် နီလေး” “ဂွတ်ဘိုင် မောင်” “ဟေ့ မိန်းမ၊ ခု ပြန်လာတော့မလို့၊ မီတင်က ပြီးသွားပြီ၊ လူလဲမောပြီး ဦးနှောက်လဲ တော်တော်ချောက်သွားတယ် မိန်းမရာ၊ အားလုံးအဆင်ပြေပါတယ်၊ မနေတော့ဘူး၊ ပြန်လာ တော့မယ် ၂ ရက်ရှိပြီ မိန်းမနဲ့ မတွေ့တာ လွမ်းလှပြီ၊ သားရော ဘယ်လိုလဲ နေကောင်းလား”
“အင်းပါ အင်းပါ၊ ဝယ်လာမယ်၊ သားကြိုက်တဲ့တာ မဟုတ်လား၊ လမ်းမှာ ဝင်ဝယ်လိုက်မယ်၊ အင်း ၂ နာရီကျော်ကျော် လောက်ကြာ အုံးမှာပေါ့၊ ကားမောင်းရမှာနဲ့ ဘာနဲ့ ဆိုတော့”
Zawgyi
နီေလး
“နီေလး” “ေမာင္” “လြမ္းလိုက္တာ နီေလးရာ မေတြ႕ရတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာပလဲ” “အပိုေတြ လြမ္းလဲမလြမ္းဘဲနဲ႔” “မလြမ္းဘဲ ဒီလိုလုပ္မလား” “အ အ အ အ သိပ္မၾကမ္းနဲ႔ေမာင္ရာ ခုမွ စတာ၊ နီေလး မခံတာၾကာၿပီ၊ မမွတ္မိဘူးလား ဟိုတေခါက္ကေတြ႕တာနဲ႔ ေမာင္ၾကမ္းလိုက္တာ သားအိမ္ထိၿပီး ေအာင့္သြားလို႔ ေနာက္ပိုင္း နီေလး ေကာင္းေကာင္းမခံႏိုင္တာေလ” “အင္း အင္း ဟုတ္ သားဘဲ၊ ေမာင္က ၂ ရက္ေလာက္ ေနအုံးမွာဆိုေတာ့ နီေလး ခံႏိုင္ဘို႔ အေရးႀကီးတယ္” “အင္းေပါ့၊ တေခါက္ တေခါက္ လာဘို႔က မလြယ္ဘူး၊ ေလယာဥ္လက္မွတ္ကဘဲ ၅၀၀ ေက်ာ္၊ သဘက္ခါ နီ႔ေလယာဥ္ထြက္ခါနီးမွျပန္ေနာ္ ေမာင္၊ နီ႔ကို ေလယာဥ္ကြင္း ပို႔ၿပီးမွ ျပန္ေလ” “တန္ေအာင္ အပီ ခံသြားမယ္ေပါ့ ဟုတ္လား” “ေမာင္ေနာ္၊ ေမာင္ဘဲ တန္ေအာင္ဆိုၿပီး နီ႔ကို အခ်ိန္လုံး လုပ္ေနတဲ့ဟာ” “ခ်စ္တာကိုး နီေလးရာ ဒီလိုေလး ဆိုထိလား” “အ . . အင္း ထိတယ္ေမာင္ရာ က်င္သြားတာဘဲ”
“နာလား” “တအားမေဆာင့္ရင္ေတာ့ မနာဘူး၊ အဲလို ဖိဖိထိုးလို႔ ထုတ္ကနဲ ထုတ္ကနဲ အထဲကဟာ ထိထိသြားတာ ခံလို႔ေကာင္း တယ္၊ အား . . ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ရာ” “ေမာင္လိုးတာ ႀကိဳက္လား” “ႀကိဳက္လို႔ေပါ့ ခြင့္ရတိုင္း ေမာင့္ဆီ လာလာခံေနတာ၊ ေမာင္ဆို ဘယ္ေတာ့မွ နီေလးဆီမလာဘူး” “လာပါတယ္” “တေခါက္တည္းမ်ား၊ အဲဒါ နီေလးကို စလိုးခ်င္လို႔ ဟုတ္တယ္မို႔လား၊ သူလိုးၿပီး သူမ်ားကို ျပစ္သြားတာ၊ နီကဘဲ မေနႏိုင္ေတာ့ အၿမဲလာေနရတယ္” “အမယ္ အဲဒီအေခါက္က ေမာင္လာရင္ နီေလးက အလိုးခံမယ္ဆို၊ နီေလးဘဲေျပာတာေလ” “ဘာ နီေလးဘဲေျပာတာလဲဘဲ၊ ေမာင္ဘဲ သူ႔လီးႀကီး ကင္မရာထဲကျပ၊ နီ႔ကိုလဲ တကိုယ္ လုံး ခြၽတ္ျပခိုင္း ၿပီးေတာ့ လက္နဲ႔ကိုယ့္ဟာကိုယ္ လုပ္ခိုင္း၊ လူကို ခံခ်င္လာေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးသင္ေပးၿပီး”
“ခ်စ္တာကိုး နီေလးရာ၊ ေမာင္ကေတာ့ နီေလး အသံစၾကားကတည္းက လီးေတာင္ေနတာ၊ လိုးခ်င္ေနတာမွ တပိုင္းကိုေသေနၿပီ” “အဲဒီတုန္းက နီေလးက ဘာမွမသိပါဘူးေနာ္၊ ေမာင့္ကို ႐ိုး႐ိုဘဲ ထင္တာ၊ ေမာင္က လိုးခ်င္ေနမွန္း တကယ္ကို မသိတာ” “႐ိုးမလား ေယာက္က်ားနဲ႔ မိန္းမ၊ ဒီအေျခနဲ႔ ဒီအေျခ လိုး ေတာ့မယ္ဆိုတာ နီေလး သိဖို႔ေကာင္းတယ္၊ နီေလးက ဘာမွမသိေတာ့ ေမာင့္ မွာ စည္း႐ုံးေရး ဆင္းရတာ ေမာတယ္” “တကယ္မသိတာပါေမာင္ရာ၊ ေမာင့္လီးႀကီး နီေလးကို စျပေတာ့နီေလး တကယ္လန႔္သြား တာ၊ ရင္ကို တဒိန္းဒိန္း တုန္ေနတာ” “ျပမွာေပါ့၊ ဒါမွ ေမာင္လိုးခ်င္ေနတာ နီသိမွာကိုး” “အဲ့ဒီတုန္းက တကယ္ေၾကာက္တာ ေမာင္ ရ၊ ေမာင့္လီးက အႀကီးႀကီး နီရဲၿပီး အေၾကာေတြ ေထာင္ေနတာ ေၾကာက္စရာႀကီး” “ေနာက္ပိုင္း နီေလးဘဲ မျမင္ရရင္ မေနႏိုင္ျဖစ္ ၿပီး ခန ခန ေမာင့္ကို ျပခိုင္းတာေလ” “ဟုတ္တယ္ေနာ္၊ နီေလးဘဲ ဘာျဖစ္သြားမွန္းကို မသိဘူး၊ ေမာင့္လီးဘဲ ခန ခန ၾကည့္ခ်င္ၿပီး ေမာင္လုပ္ခိုင္းတာေတြ အကုန္ေလွ်ာက္လုပ္တာ၊ နီေလး တခါမွ ဒါမ်ိဳး ေတြးေတာင္ မေတြးဘူးဖူး” “နီေလးလဲ ေမာင့္ကို ခ်စ္လို႔ ေပါ့”
“အင္း ခ်စ္တယ္ ေမာင္ရာ၊ ေမာင္နဲ႔ တကယ့္ကို အတူတူ ေနခ်င္တာ၊ ေမာင္နဲ႔သာ ေနရမယ္ဆို နီေလး ဘာလုပ္ရ ဘာလုပ္ရ” “နီ ေလးကလဲ၊ ေမာင့္အေျခအေနကို သိသားဘဲ၊ ေမာင္လဲ နီေလးနဲ႔ ေနခ်င္တာ တပိုင္းကို ေသေနတဲ့ဟာ” “သိပါတယ္၊ ေမာင့္ကို တမင္ ေျပာတာ” “ေနအုံး နီေလးရာ ေနာက္မွ ဒါေတြေျပာမယ္၊ ခု တခ်ီၿပီးေအာင္ ေကာင္းေကာင္းေလး လိုးအုံးမယ္” “တအားမေဆာင့္နဲ႔ အုံးေနာ္” “နီေလး အေပၚက ေနမလား” “မေနေသးဘူးေလ၊ ေမာင္က အရည္ေတြ အထဲမွာ မထုတ္ေသးဘူးမႈတ္လား၊ ေတာ္ၾကာ ေမာင္ၿပီးရင္ နီ႔ ဘိုက္ေပၚ ထုတ္ရလြယ္တာေပါ့” “နီေလး ပါးစပ္ထဲ . . ” “ဟင္အင္း ခုစစခ်င္း ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ႀကီး၊ ညႇီစို႔စို႔နဲ႔ မ ေသာက္ခ်င္ပါဘူး၊ ဘိုက္ေပၚဘဲ ထုတ္လိုက္ပါ ေမာင္ရာ၊ ၿပီးရင္ ေရေတြ ဘာေတြ စိမ္ၿပီး ခ်ိဳးအုံးမယ္ေလ၊ တခါတည္း မေအာင့္ႏိုင္ ဘဲ အခန္းထဲ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း တက္ခြၿပီး” “ေလယာဥ္ကြင္းမွာ နီေလးကိုလာႀကိဳကတည္းက လိုးခ်င္ေနခ်င္တာ” “လိုးမယ္ဆို လိုးေလ၊ ေမာင္လီးကသြင္းထားၿပီး တို႔စိ တို႔စိ လုပ္ေနတာ၊ နီေလးလဲ အထဲမွာ ႐ြစိ ႐ြစိ နဲ႔ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး” “ေပါင္နဲနဲေလးကားၿပီး ေမာင့္ကိုခြထား” “အ အ အ အ အ အ အ အ . . . . . . . . . . . . .” “ဟား း း း ေကာင္းလိုက္တာ နီေလးရာ”
“ကဲ ေျပာပါအုံး အဲဒီေကာင္ကို အေျဖေပးလိုက္ၿပီလား” “အာ ေမာင္ကို ေျပာၿပီးၿပီေလ၊ ဘယ္ေပးရအုံးမလဲ၊ နီေလးလဲ စဥ္းစားေန တာ၊ မတရားဘူးထင္တယ္” “ဘာကို မတရားတာလဲ” “ေအာ္ ေမာင္ကလဲ နီေလးက အပ်ိဳမွ မစစ္ေတာ့တာ” “မဆိုင္ပါဘူး နီရာ၊ သူလဲ လူပ်ိဳစစ္စစ္ ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မွာေပါ့၊ နီေလးထက္ အသက္ႀကီးတယ္ မို႔လား၊ ဘယ္ေယာက္က်ားမွ ဒီအ႐ြယ္ လူပ်ိဳစစ္စစ္မရွိ ဘူး” “ေတာ္ၾကာ ယူၿပီးမွ သူက နီေလး အပ်ိဳမဟုတ္မွန္း သိသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ” “ဘယ္လို သိမွာလဲ၊ နီေလးလဲ နဲနဲပါးပါး ေမာင္နဲ႔ ေတြ႕တုန္းကျဖစ္သလို ဟန္ေဆာင္လိုက္ေပါ့၊ နီေလးနဲ႔ ေမာင္လဲ ပထမ အႀကိမ္တုန္းက ေသြးမွ မထြက္တာ၊ နဲနဲေလး ၿပဲသြား တာဘဲ ရွိတဲ့ဟာ” “ထြက္မလား ေမာင္ကလဲ၊ မေတြ႕ခင္ကတည္းက နီေလးကို လက္နဲ႔ လုပ္ခိုင္းေနတဲ့ဟာ၊ အဲဒီကတည္းက အေမွး ပါးက ေပါက္ၿပီေပ့ါ၊ ဒီလိုမွန္းသိ မလုပ္ဘဲ ေအာက္ထားၿပီး ေမာင့္ကို ျပတယ္ သိလား”
“မႈတ္ဘူးေလ၊ ေမာင္ေျပာတာက စစခ်င္းတုံးကလို လမ္းေလွ်ာက္ရင္ နဲနဲေလး ကြတ ကြတ လုပ္ျပလိုက္ဘို႔ေျပာတာ၊ ေသြးထြက္ စရာမလိုပါဘူး၊ ဒီအ႐ြယ္ရွိၿပီဟာ ေသြးထြက္ေတာ့မလား” “နီေလးလဲ ေယာက္က်ားမယူခ်င္ပါဘူး၊ ခု ဟာက နီေလး လဲ က်မ္းမာ ေရးက နဲနဲ ခ်ဳျခာလာေတာ့ တေယာက္တည္း ေနလို႔ မျဖစ္ေတာ့လို႔ စဥ္းစားရတာ၊ ေမာင့္ကို ယူလို႔လဲ မရ” “အမယ္ ခုမွ ေမာင့္ အတာ လာမခ်ပါနဲ႔၊ အစကတည္းက နီေလးကို အမွန္အတိုင္း ေျပၿပီးသားေနာ္” “အိုး ပထမ စစခ်င္းေတာ့ ေမာင္က အမွန္အတိုင္း မေျပာပါဘူး” “အင္းေလ ဒါက ဒါေပါ့၊ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း လူတကာ ေလွ်ာက္ေၾကာ္ျငာေနလို႔ ျဖစ္မလား၊ ေနာက္မွ နီေလးနဲ႔ စကားေတြ ဘာေတြ ေျပာၿပီး ခ်စ္သြားတဲ့ဟာ၊ ခ်စ္ၿပီးတာနဲ႔ ေမာင္က နီေလးကို အမွန္ကို ေျပာပါတယ္၊ ေျပာၿပီးလို႔ေတာင္ နီေလး သေဘာဘဲ ဆိုၿပီး နီေလးကို တပတ္ေလာက္ စဥ္းစားခ်ိန္ေပးထားတဲ့ဟာ”
“မသိေတာ့ဘူး ေမာင္ရာ၊ နီေလးလဲ ႐ူးေနၿပီလား မသိဘူး၊ ေမာင္ အိမ္ေထာင္ရွိတယ္ သားေလးနဲ႔ ဆိုတာ ဖြင့္ေျပာတုန္းက နီေလ ႐ူး မတတ္ဘဲ” “ဒါေတြ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ နီေလးရာ၊ ေမာင္လဲ အဲဒီတုန္းက ေနလို႔ကို မရပါဘူး၊ အရက္ခ်ည္း နင္းကန္ေသာက္ေနတာ၊ ေတာ္ေသးတယ္ နီေလးက ေမာင့္ကို ခြင့္လႊတ္ၿပီး ျပန္ခ်စ္လို႔” “မခ်စ္လို႔မွ မရေတာ့တာ၊ နီေလးက ေမာင့္ကိုမွ မခြဲႏိုင္ေတာ့တာ၊ အဲဒီတုန္းက ေမာင့္သားက တႏွစ္မျပည့္ေသးဘူးေနာ္” “အင္း ဟုတ္မယ္၊ ခုေတာ့ ဒီေကာင္ ေက်ာင္းစတက္ေနၿပီ” “အင္း ဟုတ္ တယ္ေနာ္ နီတို႔ ခ်စ္ခဲ့တာ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ၊ အခ်ိန္ကလဲ ျမန္လိုက္တာ” “ခေလးေၾကာင့္မို႔ေပါ့ နီရာ၊ ခေလးမရွိရင္ ေမာင္ သူ႔ကို ကြာ ၿပီး နီေလးကို ယူတယ္၊ နီေလးသိတဲ့အတိုင္း သူနဲ႔က အဆင္မွ မေျပတာ၊ ခေလးေၾကာင့္ ေမာင္က သီးခံေပါင္းေနတာ”
“သီးခံပါ ေမာင္ရာ၊ နီ႔ကို ယူလဲ နီက ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း မိေထြးဆိုေတာ့ ခေလးက . . .” “အင္းေပါ့၊ ဒါေၾကာင့္ေမာင္လဲ ဒီလိုဘဲေနရတာေပါ့၊ ေတာ္ေသးတယ္ နီေလးက နားလည္တတ္လို႔၊ အင္ . . အေမြးက ဒီမနက္ကမွ ရိတ္လာတယ္ဆို၊ ခု စူးတူးတူးနဲ႔” “ေမာင္ကလဲ တကယ္၊ မနက္ေရခ်ိဳးေတာ့မွ ရိတ္လာတာ၊ ေမာင္က ေျပာင္ေနတာ ႀကိဳက္မွန္းသိလို႔၊ နီ သိပါတယ္ ေမာင္ရာ၊ နီ လဲ သူမ်ား မိသားစု ဘဝကို မဖ်က္ဆီးခ်င္ပါဘူး၊ နီေလးသာ မိုက္လုံးႀကီးတာ” “အခ်စ္ဆိုတာ ဒီလိုဘဲေပါ့ နီေလးရာ၊ ေမာင္တို႔က ေစာေစာစီးစီမွ မေတြ႕ခဲ့တဲ့ဟာ” “ဘယ္ေတြ႕မလဲ ေမာင္ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ နီက အသက္ေတာင္ မျပည့္ေသးတဲ့ဟာကို” “ျပည့္ ပါၿပီ” “မျပည့္ပါဘူး ေမာင္ျပန္တြက္ၾကည့္၊ အဲဒီတုန္းက နီက ၁၇ ႏွစ္ဘဲ ရွိေသးတာ၊ နီေသခ်ာ တြက္ၿပီးသား” “ထားလိုက္ပါ၊ ခု နီ ေလးကို ေသခ်ာေမးအုံးမယ္၊ ဒီေကာင့္ကို နီေလး ခ်စ္ႏိုင္လား”
“မသိဘူးေမာင္ရာ၊ သူက ဆိုးေတာ့ မဆိုးပါဘူး နီ႔အေပၚမွာလဲ စိတ္ရွည္တယ္၊ နီ ေမာင့္ကို ေျပာျပဘူးတယ္မို႔လား၊ ဟိုတေခါက္ နီ ေနမေကာင္းျဖစ္တုန္းက သူဘဲ နီ႔ကို ဆန္ျပဳတ္ေတြ ဘာေတြ ေန႔တိုင္း လာပို႔တာ” “ဆန္ျပဳတ္ ပို႔႐ုံဘဲလား နီ႔ကို ဘာလုပ္သြားေသး လဲ” “သူမ်ားကို ေမာင့္လိုမ်ား မွတ္လို႔လား၊ နီ႔ကို လက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္ မထိဘူး” “အင္းေပါ့ အဲလို တုန္းလြန္းလို႔ ခုထိ လူပ်ိဳႀကီး ျဖစ္ ေနတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ တခုခုေတာ့ တခုခုဘဲ” “ေမာင္ရာ သူမ်ားကို” “အလကား စတာပါ နီေလးရာ၊ ေမာင္ကေတာ့ ခ်စ္မိရင္ သူမ်ားလိုမဟုတ္ဘူး အပီဘဲ ဒီလို ဒီလို” “အား အ အ အိုး ေမာင္ ေမာင္ . . .” “နီေလး အေျပာနဲ႔ဆို မဆိုးပါဘူး၊ ျမန္ျမန္ အေျဖေပး ၿပီး ယူလိုက္၊ ခု ျပန္ရင္ နဲနဲ သူနဲ႔ အေရာတဝင္ေလး ေနေပးလိုက္၊ သူ႔အလိုလို အဆင္ေျပသြားမယ္၊ ေအာ္ နီေလး”
“ဘာလဲေမာင္” “လက္ထပ္ၿပီးမွ အလိုးခံေနာ္၊ လက္မထပ္ခင္ အထိမခံနဲ႔၊ ေတာ္ၾကာ နီေလးကို ရသြားၿပီး ေတာ္ၾကာ မယူေတာ့ဘဲ ေနမယ္” “အင္းပါ နီေလး သိပါတယ္” “ဒီတခါေတာ့ နီနဲ႔ေမာင္ တကယ္ေဝးရၿပီထင္တယ္” “မေဝးပါဘူး နီေလးရာ၊ ေမာင့္စိတ္ထဲ မွာ နီ အၿမဲရွိေနတဲ့ဟာ၊ နီ႔စိတ္ထဲမွာလဲ ေမာင္ဘဲရွိမယ္ဆိုတာ ေမာင္သိၿပီးသား” “ဟင္း . . နီ ငိုခ်င္တယ္ ေမာင္ရာ၊ ေမာင္ေၾကာခိုင္း ထြက္သြားၿပီးမွ ေလယာဥ္ေပၚမွာ နီ တဝ ငိုေတာ့မယ္” “မငိုနဲ႔ နီရာ၊ ေမာင္တို႔က တကယ္မေဝးပါဘူး၊ စိတ္ထဲက အၿမဲခ်စ္ေနတဲ့ဟာ၊ တခါတေလ နီေလး ေမာင့္ကို တိုင္ပင္စရာရွိ အီးေမးလ္ ပို႔လိုက္ေလ” “အင္း၊ ေမာင္လဲ နီေလးဆီ သတိရရင္ ပို႔ေလ၊ ဟိုေလ ရဟူး အီးေမးလ္ ကိုပို႔ေနာ္၊ အဲဒါ ေမာင္နဲ႔ နီေလး ဘဲ သိတဲ့ အီးေမးလ္” “အင္း၊ ခန ခန ေတာ့ မပို႔ဘူး နီေလးရာ၊ ေတာ္ၾကာ မထိမ္းႏိုင္ရင္ ထပ္မွားအုံးမယ္၊ ေမာင္တို႔က နဂိုကတည္းက စိတ္က ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့” “ေမာင္ရာ မခြဲခ်င္ေသးဘူး၊ ေလယာဥ္ကလဲ ထြက္ေတာ့မယ္” “သြားေတာ့ နီေလးရာ၊ နီေလးက ေတာ္ၿပီးသားပါ၊ အားလုံးအဆင္ေျပသြားမွာပါ”
“မေတာ္ဘူးေမာင္ရာ၊ နီေလးက ကံမေကာင္းဘူး” “ကံေကာင္းပါတယ္၊ ကံေကာင္းလို႔ေပါ့ ေမာင္နဲ႔ အခက္အခဲေတြ ၾကားက လြတ္ လတ္လပ္လပ္ ခ်စ္ရတာ” “ဒါေပမဲ့ ေမာင္နဲ႔မွ အတူမေနရတာ” “ဒါကေတာ့ နီေလးနဲ႔ ေတြ႕တာ ေနာက္က်သြားတာကိုး၊ အဲဒါေတြ မ စဥ္းစားနဲ႔ေတာ့၊ သြားေတာ့ ဟိုမွာ စက္က်ဴရတီ ဂိတ္ျဖတ္ရအုံးမယ္၊ ေလယာဥ္က ထြက္ေတာ့မယ္” “ေမာင္ အရင္သြား၊ ေမာင္ ထြက္သြားၿပီးမွ နီေလး အထဲဝင္မယ္” “အာ နီေလးကလဲ ကဲ ကဲ တစ္ ႏွစ္ သုံး ဆို အတူတူ လမ္းခြဲမယ္ ဟုတ္ၿပီလား” “အင္း” “ေမာ့ ႏႈတ္ဆက္ အနမ္းေလး နမ္းအုံးမယ္” “ဂြတ္ဘိုင္ နီေလး” “ဂြတ္ဘိုင္ ေမာင္” “ေဟ့ မိန္းမ၊ ခု ျပန္လာေတာ့မလို႔၊ မီတင္က ၿပီးသြားၿပီ၊ လူလဲေမာၿပီး ဦးေႏွာက္လဲ ေတာ္ေတာ္ေခ်ာက္သြားတယ္ မိန္းမရာ၊ အားလုံးအဆင္ေျပပါတယ္၊ မေနေတာ့ဘူး၊ ျပန္လာ ေတာ့မယ္ ၂ ရက္ရွိၿပီ မိန္းမနဲ႔ မေတြ႕တာ လြမ္းလွၿပီ၊ သားေရာ ဘယ္လိုလဲ ေနေကာင္းလား”
“အင္းပါ အင္းပါ၊ ဝယ္လာမယ္၊ သားႀကိဳက္တဲ့တာ မဟုတ္လား၊ လမ္းမွာ ဝင္ဝယ္လိုက္မယ္၊ အင္း ၂ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္ၾကာ အုံးမွာေပါ့၊ ကားေမာင္းရမွာနဲ႔ ဘာနဲ႔ ဆိုေတာ့”
