လူကြီးဖတ်စာ

အိမ်တုန်အောင် ဆူတဲ့ည လယ်ပိုင ်ရှင် ကြီး ဦးတင် ရဲ့ အလုပ်သမား။ အသက် ၁၈ ပြည့်ပြီ။မိဘ ဆွေမျိုးမရှိ သော တ ကောင်ကြွက်။ ရွယ်တူကောင် မ လေးတွေက သူ့ကို စိတ်မဝင် စား။သူကလည်း အနိမ့်စားမို့ ဘယ်သူ့မှ မမှန်းဝံ့။ သို့သော် အချိန်တန်တော့ သဘာဝဟာ သဘာဝ ပါ။သူ ဗွီဒီယို အပြာကားကြည့်ချင် သည်။ကြိုက်သည်။ မြို့ပြန် တက်ကသိုလ်ကျောင်းသား ကိုကိုအောင် က ဖုန်းထဲက ကားတွေသူ့ကိုပြသည်။ သူက ကို အောင့် အတွက် အရက် သွားဝယ်ပေးရ သည်။ အိုကေ ပေါ့။ သည်လိုနဲ့ သူ လက်တွေ့လုပ်ချင် လာသည်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ရွာမှာ ဖာသည် မရှိ။ […]

အသေဖက်တွယ်တဲ့ မေသက်နွယ် (စ/ဆုံး) “နွယ်….. ဒီနေ့ည အတွင်းခံတွေ မဝတ်ခဲ့နဲ့နော် မောင်ဒီတိုင်းလေးမြင်ခြင်လို့” “ဟာ…. မောင်ကလဲကွာ နွယ်ဒီတိုင်းကြီးမနေရဲပါဘူး” “လုပ်ပါကွာ မောင့်မိန်းမက ဘယ်လောက်လှလဲဆိုတာ လူတွေကြည့်ရအောင်” “မောင် အရမ်းမကဲနဲ့ကွာ ဟိုဘက်ဝိုင်းကလူတွေက နွယ့်ကိုကြည့်နေကြပြီး” “ကြည့်ပစေပေါ့ကွာ မောင့်မိန်းမကို လှလို့ကြည့်တာပဲဟာ” “သူတို့က နွယ့်အောက်ပိုင်းကိုကြည့်တာကွ မောင်လက်ခဏဖယ်ဦး” ထိုခါမှ ရဲရင့်ဦးလဲ မေသက်နွယ် စောက်စီလေးကို ပွတ်ကာပေးလိုက်သည်။ မေသက်နွယ်ကတော့ ရဲရင့်ဦးလက်မောင်းလေးကိုကိုင်ကာ ခေါင်းကိုငုံ့ထားသည်။ မေသက်နွယ်လဲ စောက်စိကို ပွတ်ပေးနေခြင်းကြောင့် သတိလွတ်ကာ ပေါင်ကိုကားပေးမိလိုက်သည်။ စားပွဲထိုးလေး စားသောက်စရာတွေလာချမှ ရဲရင့်ဦးလည်း ဖယ်ပေးလိုက်သည်။ မေသက်နွယ်မျက်နာလေးကိုကြည့်လိုက်တော့ ရမက်စိတ်များနှင့် မျက်နာလေးပါရဲနေတော့သည်။ ရဲရင့်ဦးနဲ့မေသက်နွယ်လဲ စားသောက်စရာရှိတျိားကို စားသောက်လိုက်ကြသည်။ ရဲရင့်ဦးက မေသက်နွယ်ကို အချိုရည်ထဲတွင် အရက်ထည့်ကာ တိုက်လိုက်သည်။ “သက်နွယ် မောင်တို့ဒီည […]

ဒရာမာ ( စ / ဆုံး ) ဆယ်တန်းအောင်စာရင်းထွက်တော့သူကျတယ် သူကျတာကိုသူကအစောကတည်းကသိပြီးသား သူအဂ်လိပ်စာတစ်ဘာသာကို လုံးဝမဖြေခဲ့သူ့အိမ်ကစည်းကမ်းကြီးသည် ဒါဆိုဒါပဲ ဟိုဟာမလုပ်နဲ့ ဆိုတာမျိုးသူနဲ့အတူ သူ့အကို အမ နဲ့ ညီမလေးတစ်ယောက်ရှိသည်အားလုံးထဲမှာ သူကလွဲ၍ သူ့အဖေအမေရဲ့ စစ်စည်းကမ်းအတိုင်းနေကြသည် လိမ်မာကြသည်ပေါ့ သူကတော့ ခွေးဖြစ်မဲ့ကောင်ပေါ့သူက ညဏ်ရည်ကောင်းသည် သူဝါသနာပါတာကိုသာလုပ်မည်ဝါသနာပါတာလုပ်ရမှသာ သူအောင်မြင်မည်ဟု ခံယူထားသူအစတုန်းကတော့ သူ့ဝါသနာက ပရော်ဖက်ရှင်နယ်ဂစ်တာသမားသူ့အိမ်ကမသိအောင်သင်တန်းကိုခိုးတက်ခဲ့ရသည် သင်တန်းကိုစ့်အားလုံးကြေညက်ပြီးဆရာကတောင်လက်ဖျားခါရသည် ရှိသမျှမုန့်ဖိုးလေးစုပြီး ဂစ်တာဝယ်သည် ဂစ်တာကို ဆံပင်ညှပ်ဆိုင်မှာထားပြီး ကျောင်းလွှတ်ချိန်မှာ သွားတီးသည်သူ့အဖေကဒါကိုမြင်သွားပြီး အိမ်ရောက်တော့ ခြိုးခြိုးနှိမ်နှိမ်ပြောပြီး ရိုက်ပါလေရော ဒါနှင့်လားဇွဲမလျှော့ သဘောထားပြည့်ဝသော ကျူရှင်ဆရာအိမ်မှာ ဂစ်တာကိုလေ့ကျင့်ပြန်သည် ဒီတခါတော့ ကျူရှင်ဆရာအပါအဝင် သူ့ဂစ်တာသင်တန်းဆရာကိုပါ သူ့အမေနဲ့အဖေက သွားသောင်းကြမ်းကြတော့ သူအားနာမှုရှက်ရွံ့မှုတို့နှင့် မျက်နှာမပြဝံ့ အိမ်အပြင်လည်းမထွက်တော့ သူ့ကို ဂိုက်ဆရာခေါ်ပေးပြီးမောင်းပြန်သည် သူစာအားလုံးရသည် သို့သော် […]

ကျော်ကြီးနှင့် မမထား (စ/ဆုံး) ဖြစ်ချင်တော့ fake acc ကခင်တာပေါ့ဗျာယ ကျွန်တော်က အထန်ဗျာ။ မိန်းမလဲရှိတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူများမယားကိုလဲ လုပ်ချင်တယ်။ ကိုယ့်မိန်းမကျတော့ မကျွေးချင်ဘူး။ ကျွန်တော်မိန်းမက ချောတာကိုဗျာ။ ကျွန်တော်က feelတစ်မျိုးဗျာ။ သူငယ်ချင်း မိန်းမတွေကြည့်ပြီး ပြစ်မှားနေတာ။ တစ်ခါတစ်လေဆို  အလုပ်မရှိ အကြောင်းရှာပြီး သွားလည်တာ ဘာရယ်မှမဟုတ်ဘူး။ သူငယ်ချင်းတွေဆီ ရောက်ပြီဆို အထူးတလည် လုပ်နေကျက အဝတ်လှန်းတဲ့ဘက်သွား တာပဲ။ ခင်နေတော့ ဒီအတိုင်း လေညှင်းခံကျတာ ထင်နေတာပေါ့။ တကယ်တော့ သူငယ်ချင်းမိန်းမရဲ့ အတွင်းခံကို ခိုးယူနမ်းတာပဲ။ တစ်ခါယူနမ်းလိုက်တိုင်း  အရှိုက်ထဲ့ထိပါအောင်ရှုတာဗျာ။ တစ်ခါရူ ဒဏ်ကြေး ၁၀၀၀ဆို ကျွန်တော် မွဲနေပြီ။ ဘာပဲပြောပြော ကျွန်တော်က မိတ်မပျက်ချင်တာမို့ သူများမသိအောင်  ခိုးလုပ်နေရတာ ဒါကိုက feelတယ်ဗျာ။ ကျွန်တော်တို့နယ်လေးမှာ […]

အစိမ်းအိုးလေး လိုးနေပြီ (စ_ဆုံး) တက္ကစီ တစ္စီး လမ်းဘေး သစ်ပင်ရိပ်အောက်တွင် ရပ်ထားသည် ။ ကားပေါ်တွင်တော့ တက္ကစီ ဒရိုင်ဘာနှင့် နောက်ခန်းတွင် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဝတ်စားထား သော အမျိုးသား တစ်ဦး ။ နာရီ ကြည့်လိုက်တော့ ခုနှစ်နာရီခွဲသာသာရှိသေးသည် ။ ကားဘက်မှန်ထဲ ကို ခနခန လှမ်းလှမ်းကြည့်နေမိသည် ။ မကြာပါ .  အဖြူအစိမ်းဝတ်စုံလေးနဲ့ ခြင်းတောင်းလေးဆွဲလာသော ဆရာမ တစ်ယောက် ဖြတ်လျောက်လာသည် ။ ဆရာမ က ကားတံခါးနားအရောက် ခြေအစုံ  ရပ်တန့်သွားကာ ဘေးဘီသို့ တစ်ချက် ဝေ့ဝိုက်ကြည့်ပီး ကားတံခါးလေး ဖွင့်ကာ ဝင်လိုက်သည် ။ မောင် .စောင့်နေတာ ကြာပီလား မကြာသေးပါဘူး အခု လေးတင်ပဲ ရောက်တာ ကျောင်းကို […]

သူငယ်ချင်း ကျွန်တော်အဖြစ်က ဒီလိုဗျာ အရမ်းချစ်ရတဲ့ မိန်းမကို သူငယ်ချင်းနဲ့အတူတူ နေပေးရတဲ့ အဖြစ်ဗျာ ကျွန်တော်က မငြိငြင်ပါဘူး ချစ်တာကိုးဗျာ အချစ်ဆိုတာ ထူးဆန်းတယ် ကျွန်တော် မိန်းမက ကျွန်တော်ဘော်ဒါနဲ့ ညတိုင်းအလိုလို အတူတူနေပေမဲ့ ကျွန်တော် မပေါ် အချစ်မပြတ်ဘူး ဒါအပြင် ကျွနာတော်ကို ပိုချစ်လာတယ် အိမ်ထောင်သက် ၂နှစ်အတွင်းမှာ ကျွန်တော်တို့ ခလေးမရခဲ့ပါဘူး ပြသနာက မိန်းမမဟုတ်ဘူး ကျွန်တော်ဖြစ်နေတာဗျာ နှလုံးအားနည်းတာလေ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ချစ်လို့သာ ယူခဲ့ကျတာ မိန်းမက ကျွန်တော်နဲ့ ဆက်ဆံရတာ အရသာမတွေ့ဖူးဖြစ်နေတယ် ဗျာ ဒါလဲ ပြောချင်စရာကိုး ကျွန်တော်မိန်းမ လှလဲလှ ရုပ်လဲချော တော့ ပိုက်ဆံအရှာတော်တဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ ညားတာပဲလေ ကျွန်တော်က ITသမားဆိုတော့ ဒီဘက်ခေတ်မှာ ငွေရှာရတာ အဆင်အရမ်းပြေတယ် ရူပါလဲရှိ […]

တောတွင်းခရီး တဖြောက်ဖြောက်ရွာနေတဲ့မိုးည တည…ကျွန်တော် အိပ်ယာပေါ်မှာလဲလျောင်းရင်း မျက်နှာကျက်ဆီသို့သာ ငေးမောရင်း လက်ရှိဖြစ်ပျက်နေတဲ့  အကြောင်းအရာတခုကို စဉ်းစားလို့နေမိပါတော့တယ်… ကုတင်ဘေးမှာတော့ ပြီးခဲ့တဲ့ မိနစ် ၃ဝလောက်က ဟန်နီမွှေနှောက်ထားတဲ့ အိပ်က ပွင့် ရက်သား..သူမကတော့ ကျွန်တော့်ဘေးမှာ ခံစားချက်မဲ့တဲ့မျက်နှာ၊ ငြင်းသွဲ့စွာ အသက်ရှူရင်း ဘေးတစောင်းလဲလျောင်းကာ စောင်ထူထူအောက်ကနေ  ကျွန်တော့်ကို ပွတ်သတ် ယုယလျက်… ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာတော့ မမျှော်လင့်ဘဲ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ သူမကိုတွယ်တာစိတ်နဲ့အတူ ပြောမပြတတ်တဲ့ ပျော်ရွှင်မှုတ ခုကို ခံစားနေရတာနဲ့အတူ ရင်ထဲက ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ နွေးထွေးတဲ့ အသက်ရှုသွင်းထုတ်တဲ့လေ၊ နူးညံ့နွေးထွေးတဲ့ အသားအရေနဲ့ သူမရဲ့သင်းပျံ့တဲ့ရနံ့ စတဲ့  အတိတ်က ဖြစ်ပျက်များကိုလည်း ပြန်ပြောင်းစဉ်းစားရင်း နေပါဦး…အဲ့ဒါဘာတွေလဲ…ငါမူးနေတာလား….အာ…ဘာတွေဖြစ်နေပြီလဲ မသိပါဘူး… အေးမြ တဲ့လေနဲ့အတူ မရေရာမှုတွေ ကျွန်တော့်ကို ကြောက်လန့်စရာ တွေးခေါ်မှုတခုဆီတွန်းပို့လိုက်ပါတယ် အထူးသဖြင့် ကျွန်တော် […]

ကိုကိုမောင်နဲ့ချိုချိုအောင်(စ/ဆုံး) ဘူးခါးသီးရေးသည်။ (မောင်နှမအင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။ဖြစ်ရပ်မှန်ပေါ်အခြေခံထားပါသည်။)  ” ဒေါက် ဒေါက် သမီး ချိုချိုအောင်ရေ ”  ”ရှင်အမေ”    ”သမီး နင့်အကိုရော”  ”သိဘူးလေအမေ သူ့အခန်းထဲရှိမှာပေါ့ ”   ”မရှိဘူးမေမေကြည့်ပြီးပြီ ခုပဲပြန်ရောက်တယ် ဘယ်လစ်ပြန်ပြီလဲ  မသိဘူး”    ”ခုန လမ်းမှာတော့ သူ့သူငယ်ချင်းဖုန်းလာလို့ပြောတယ်အမေ   ကိုကျော်ကြီးတို့နဲ့ချိန်းနေတာကြားတယ်”    ”အင်း ဒီကောင်လေးကတော့ ခဏနေ ဖုန်းဆက် ပြီး အိမ်မှာပြန်လာ နေခိုင်းစမ်းသမီး ဘယ်မှလျှောက်မသွားနဲ့လို့ ဒီည မေမေနဲ့ဖေဖေ ပွဲရုံလုပ်ငန်းရှင်တွေအစည်းအဝေးရှိတယ် အဲ့မှာပဲညစာစားဖြစ်မယ်   သမီးတို့မောင်နှမ တစ်ခုခုသာဝယ်စားကြတော့ အိမ်မှာဘာမှမရှိဘူး”   ”ဟုတ်ကဲ့အမေ သမီးဖုန်းဆက်ပြီးပြန်ခေါ်လိုက်မယ်”  ”အေးအေး အာ့ဆိုမေမေသွား ပြီ သမီးဖေဖေကသွားနှင့်နေပြီ ကိုကိုမောင်ပြန်မလာခင် တံခါးတွေလိုက်ပိတ်အုန်းသမီး ခေတ်ကာလ  ကကောင်းတာမဟုတ်ဘူး ဂရုစိုက်နော်သမီး”   ”ဟုတ်ကဲ့အမေ”   မေမေအခန်းဝမှထွက်သွားတော့မှကိုကို့ကိုခေါ်ထုတ်ရသည်။ ”ကိုကိုထွက်လာတော့ […]

အချစ်ကံ (စ ဆုံး) မောင်လေးက ဆယ်နှစ်လောက်မှာမေမေတို့နှင့်မအိပ်ရာခွဲအိပ်တော့ငြိမ်းငြိမ်းနဲ့ပဲ အတူတူအိပ်ခဲ့တယ်။ တစ်ဦးတည်းသောမောင်လေး ဆိုပြီးချစ်လိုက်ရ တာ။ ရေချိုးတာကအစ.. သူပဲလုပ်ပေးအဝတ်အစားဆိုသူပဲဝတ်ပေးခဲ့တာ။ ညအိပ်ရင်လည်းသူပဲဖက်အိပ်ခဲ့တာ။မောင်လေး ကနို့ကိုင်အဖုတ်မထိတထိကိုင် တော့မောင်လေးပဲဆိုပြီးခွင့်ပြုခဲ့တယ်လေ။  မောင်လေးအသက် နည်းနည်းကြီးလာတော့မနက်ပိုင်းဆိုရင် .မောင်လေးကရှူးပေါက်ချင်လို့ဆိုပြီးဂွေးဥလေး တောင်တောင်နေတာ။ ချစ်လို့ဆိုပြီးဆွဲလိုက်ဆော့လိုက်ပေါ့။ ငယ်တုန်းကတော့မောင်လေးကိုချစ်လို့ဆိုပြီးဂွေးဥလေးကိုငုံစုပ်ပြီး စလေ့ရှိတာမောင်လေးက ကြိုက်မှကြိုက်လေ။ရှစ်တန်းလောက်အထိ လုပ်ပေးဖူးတယ်။နောက်ကျတော့မောင်လေးကလူပျိုဖြစ်လာတယ်။ အဲဒီတော့မောင်လေးကိုငြိမ်းငြိမ်းအခန်း ထဲမှာပဲ ကုတင်တစ်လုံးထည့်ပြီးခွဲအိပ်ခိုင်းတယ်။ ဒါပေမယ့်မောင်လေး ကလူပျိုသာဖြစ်တယ်။အမပေါ်ဆိုးနွဲ့နေတုန်းပဲလေ။ ကလေးလေးတစ်ယောက်လို ပဲ။ ညအိပ်ရင်းပုဆိုးတွေကျွတ်တတ်တယ်။ကိုကညဘက်တရေးနိုးထရင်   သူ့ဘက်လှည့်ကြည့်ပြီးစောင်တွေ ဘာတွေခြုံပေးရတယ်၊မောင်လေး လီး ကတော်တော်လေးကြီးလာပြီရှည်လည်းတော်တော်ရှည်တယ်။မောင်နှမချင်း မို့သာမကိုင်မိအောင်စိတ်ထိန်းနေရတာ ငြိမ်းငြိမ်းစိတ်တွေမရိုးမရြွဖစ်နေတာ ပေါ့။ အဲနောက်ပိုင်းဆယ်တန်းအောင်ပြီးနောက်မှာမောင်လေး အတတ်ဆန်းတွေတတ်လာတယ်။ ဖုန်းထဲမှာအပြာကားကြည့်တယ်။စောင်ခြုံပြီးကွင်းထု တယ်။မောင်လေးရှက်မှာစိုးလို့ဘာမှမပြောပဲ မသိချငိယောင်ဆောင်ခဲ့တာလေ။တေဇာမမကိုငယ်ငယ်ကလေးကချစ်တယ်၊၊မေမေတို့နှင့်ခွဲအိပ်ကတည်းက မမနှင့်အတူအိပ်ခဲ့တာ။မမနှင့်စအိပ်တာ   ဆယ်နှစ်သားကတည်းကပေါ့။မမကတေဇာ့ထက်လေးနှစ် တောင်ကြီးတယ်။မမကတေဇာကိုအရမ်းချစ်တယ်။ ငယ်  ငယ်တုန်းကရွှေပန်းလေးတောင်လာရင်မမကိုငုံခိုင်းလေ့ရှိတာ။မမငုံပေးရင်အရမ်းကြိုက်တယိ။ နောက်တော့မမကအရမ်းကိုလှလာတယ်။နို့ထွေလည်းထွားလာတယ်။ဖင်ကြီးတွေလည်းအကြီးကြီးဖြစ်လာတယ်ခါး လေးသိမ်သိမ်လေးနဲ့ဗျ။ရေချိုးခန်းက နေလုံချည်ရင်ရှားလေးနဲ့ထွက်လာရင်အရမ်းကြွေတယ်လေ။ သူသနပ်ခါးသွေးချိန်နောက်ကနေကြည့်ရင်အလိုလိုနေရင်းလီးကတောင်တယ်၊၊ရှေ့မှာ အားစိုက်ပြီးသွေးရင်နောက်ကတင်သားကြီးတွေလှုပ်နေတာကို ကြည့်လိုက်တိုင်းထလာလို့ ထုရတာလီးတောင်အောင့်တယ်။ အဝတ်အစားလဲရင်လည်း […]

နင့်ကနဲကိုနေတာပဲ ကျုပ် သမီး သူ့သူငယ်ချင်းနဲ့အတူ ခြံထဲကားမောင်းဝင်လာတာကိုကျုပ်အိမ်ဝရန်တာကနေရပ်ကြည့်နေမိတယ်။ သမီးပြောခဲ့ဘူးတာကတော့ သူ့သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ဒီကောင်မလေးက သူ့အိမ်ကနယ်မှာတဲ့၊ ပြီးခဲ့တဲ့၂လ ၃လလောက်တုန်းက၊ သူ့မိဘနှစ်ယောက်လုံးကား မတော်တဆမှုဖြစ်ပြီးဆုံးပါးသွား ကြတယ်တဲ့၊ တခြားမှီခိုစရာဆွေမျိုးသားချင်းရင်းချာကလဲမရှိဘူးတဲ့၊ ဒါကြောင့်သူနဲ့ အတော်လေရင်းနှီးတဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကျုပ်သမီးဆီမှာ ခဏအတူ ခိုလှုံနေထိုင်ခွင့်တောင်းတယ်။ လောလောဆယ်သူ့ခမြာမှာလဲ ငွေကြေးကမလုံလောက်ရှာတော့ အဆောင်လေး အခန်းလေးငှားနေဖို့တောင်မတတ်နိုင်ရှာ ဘူး။ အလုပ်တစ်ဘက်နဲ့ကျောင်းတက်နိုင်ဖို့ ကျောင်းချိန်ပြင်ပ အလုပ်တစ်ခုကြိုးစားရှာနေတယ်တဲ့။ ကျောင်းစရိတ်နဲ့ အသုံးစရိတ်တွေအတွက်ငွေလိုတယ် လေ။ ကျုပ်သမီးလေးနာမည်က ချယ်ရီတဲ့၊ အသက်က၁၉နှစ်၊ အလှပန်းတွေအစွမ်းကုန်ဖူးပွင့်တဲ့အရွယ်ပေါ့၊ သမီးက ကားကိုအိမ်ရှေ့ရပ်ပြီး ၂ယောက်သား  အိမ်ထဲလျှောက်ဝင်လာခဲ့ရင်းနဲ့.. “မင်္ဂလာပါ..အမယ်.. ပါ့ပါးကဒီနေ့စောလှချည်လား..? အသေးလေးတွေထွက်မရှာတော့ဘူးလား…” ကြည့်..ကြည့်..သမီး လိမ္မာမရွှေချောက သူငယ်ချင်းရှေ့မှာအဖေကိုလာဒေါက်ဖြုတ်နေတယ်..၊ ဟုတ်တယ်လေခါတိုင်းကျုပ်ကအိမ်သိပ်ကပ်တာမှမဟုတ်ပဲ၊ ခုအိမ်အရင်ရောက် နေတာကိုပဲ အထူးအဆန်းကြီးလိုလို.. “ဟ..ငါ့သမီးကအရွယ်နဲ့မလိုက်အောင်အတော်အတွေးအခေါ်တွေအတော်မြင့်နေပါလားကွ၊ ပါးအိမ်ပြန်နောက်ကျ တိုင်းချော်တောငေါ့ပြီးလျှောက်တွေးမနေနဲ့၊ အခုလဲသမီးတို့ကိုစောင့်နေရုံသက်သက်ပဲ.. ထင်ရာလျှောက်ပြောနေရင် တကယ်ပဲမေမေလေးအသစ်ရှာလာ ပေးခဲ့ရမလား..” “နောက်တာပါ […]