Month: July 2021

ကျွန်တော်နဲ့ မီးမီး ကျွန်တော်ဆိုတဲ့ကောင်က ငယ်ငယ်ကတည်းက အထန်ကောင်… အိမ်မှာနေအားရင် လိမ့်ထုနေတာ …..  ကိုယ့်အခန်းနဲ့ကိုယ်မို့တော်သေး….. အိမ်မှာက အမေရယ် ကျွန်တော်ရယ် အဒေါ်ရယ် ဦးလေးသမီး-ကျွန်တော့်ညီမဝမ်းကွဲ (မီးမီး) ရယ်  စုစုပေါင်းလေးယောက် အမြဲနေတယ် အဖေကတော့ အဝေးမှာ အလုပ်နဲ့. အဲ့တုန်းကမှန်မှတ်ရရ ကျွန်တော် ဆယ်တန်းဖြေပြီးတော့  အားနေတဲ့အချိန် …. မြင်မြင်သမျှဏှာထန် … အသက် ၁၅/၁၆ ဆိုတာ အပေါက်မှန်သမျှလျှိုချင် မိန်းမလိုချင်ကိုးဗျ…. မလွတ်လပ်တဲ့  အရွယ်လဲဖြစ်တော့ အနားရှိတဲ့လူကိုအဓိကထားပြစ်မှားပါလေရော….. မီးမီးးးးး- မီးမီးက ကျွန်တော့ထက် သုံးနှစ်ပဲငယ်တယ် သူက  ဆယ့်သုံးနှစ် … အပျိုပေါက်လေးကလဲဖြစ် ရင်လေးကလဲစူလာ ဖင်လေးကလဲကောက်လာတော့ ဒီကောင်ဘယ်နေမလဲ စိတ်ရိုင်းတေဝင်  ခဏခဏ မှန်းမှန်းထုနေကျပေါ့….. ဒါနဲ့ နှစ်ယောက်တည်းရှိတဲ့အချိန်တေဆို ပုဆိုးအောက်စလွှတ်ပြရ သူရှိနေတာကို  မသိသလိုဟန်ဆောင်ပြီး […]

ထို…မိုးတစ်ည အိပ်ယာကနိုးတာနဲ့ရွှေပန်းငွေပန်းရနံ့တွေက မွှေးလွန်းလှသည်။မေမေဘုရားပန်းတင်ထားတာပဲ ဖြစ်မည်။မေမေရဲ့ဘုရားရှိခိုးသံကိုလည်းကြားနေရသည်။ဒါပေမယ့် ငုဝါမထချင်သေး။ ဆတ်အိပ်နေချင်သေးသည်။မိုးအေးအေးနဲ့အိပ်ယာထဲ ကွေးနေချင်သေးသည်။ ဟဲ့ ငုဝါမထသေးဘူးလား။ဒီကလေးမ  ကျောင်းနောက်ကျတော့မာပဲ´ဟုမေမေလှမ်း ပြောမှအိပ်ယာကလူလဲထပြီးအခန်းအပြင် ထွက်လိုက်သည်။ မေမေက  ငုဝါကိုပျူးကြည့်နေသည်။ပြီးတော့ ဟာ ဒီဟာမ ကိုယ့်ဟာကိုယ်လည်းပြန်ကြည့်ဦး။ အပျိုဖြစ်နေပြီ ခုထိ ဖင်တုန်းလုံးနဲ့ ငါလာရိုက်လိုက်ရ´ လို့ပြောမှ ကိုယ့်ဘာသာငုံ့ကြည့်မိသည်။ အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေတာပါဘယ်ရောက်သွားလဲမသိ။ ရှက်လိုက်တာလေ။တော်သေးတာပေါ့ သားမိနှစ်ယောက်ထဲနေတဲ့အိမ်မို့လို့။ မေမေကိုဘာမှ ပြန်ပြောမနေတာ့ဘဲအိပ်ခန်းထဲသို့ ပြန်ပြေးဝင်လိုက်မိသည်။အိပ်နေရင်းကျွတ်ကျထားတဲ့ ထဘီက ခြင်ထောင်ခြေရင်းမှာပုံရက်သား။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့  တစ်ကိုယ်လုံးချွတ်ချလိုက်ပြီး အဝတ်တွေကို လျှော်ပုံးထဲထည့်သည်။ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အဝတ်ဗလာ ကိုယ်လုံးတီးမြင်ရတိုင်း  ငုဝါရင်ဖိုမိသည်။ ဘာကြောင့်ရယ်လို့တော့အတိအကျမပြောတတ်။ ငုဝါရင်ဖိုသည်။ပြီးတော့ဆပ်ပြာတိုက်ရင်းနို့နှစ်လုံးကို အပေါ်သို့ပင့်စကြည့်သည်။နို့တွေကကြီးလွန်းလို့ ကိုယ့်ဘာသာပြန်ကိုင်ရတာကိုပင်အားရစရာ ကောင်းလှသည်။ ကလေးအရွယ်ဝတ်  အတွင်းခံတွေငုဝါနဲ့မတော်တော့။ အကြီးဆိုဒ်တွေပဲရွေးဝယ်ရသည်။ ပြီးတော့ အောက်ခံဘောင်းဘီလဲဆိုဒ်ကြီးမှ ငုဝါနဲ့တော်သည်။အမေ  ဆို ညီးလည်းငါနဲ့တူလို့လားမသိ ထွားလိုက်တာအေ´ လို့မကြာခဏပြောတတ်သည်။ စဖုတ်လေးကိုငုံ့ကြည့်သည်။ဆီးစပ်နားမှာ  အမွှေးစိမ်းလေးတွေကအစီအရီ။ […]

ကုန်းပါ့မယ် အဲဒီလောက်ကြီးမကြမ်းနဲ့ကွာ .. နာတယ်”” ပူကနဲ နားထဲတိုးဝင်လာသော အသံကြောင့် ခြေ အစုံကို ဖျတ်ကနဲ ရပ်လိုက်ရသည်။ ““ဘွတ်  စွပ် ဘွတ် ဘွပ် စွပ် စွိ ပြတ်”” ““ဟို့ အိုး အိုး ကျွတ်ကျွတ် အရမ်းကြပ်တာပဲ ကွယ်”” ““နာရော နာသေးလား ဟင်”“ ““အ အ အခုန  လောက်တော့ မနာတော့ဘူး”” သုံးထပ်သား ခန်းစည်း လေးအတွင်းမှ တီးတိုးသံလေးများကို သူ့နားက သဲသဲ ကွဲကွဲဠကြားနေရသည်။  ““ကောင်းလိုက်တာ အင်း အင်း အင့် အင့်”” ဒါ ထက်ကျော်အသံ သူမှတ်မိသည်။ ကောင်မ လေးအသံက မပီမသ ဗလုံးဗထွေးနှင့်  ညီးတွားသံ တိုးတိုး လေးစုပ်သပ်နေသံလောက်သာ ထွက်ပေါ်နေရာ […]

ညီမလေး “ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်” “ဆရာ၊ ဆရာ၊ ဆရာကိုတာရာ၊ ခြံရှေ့မှာ ဧည့်သည်ရောက်နေတယ်။” ထမင်းချက် အိမ်ထိန်း အဒေါ်ကြီး မနန်းပုံရဲ့  အခန်းတံခါးကို ဆက်တိုက်ခေါက်သံနဲ့အတူ ခြံရှေ့က လူခေါ်ဘဲလ်ကိုအဆက်မပြတ် တီးသံကြောင့် ကျနော်လန့်နိုးလာတယ်။  ကျနော့်လက်မောင်းပေါ် ခေါင်းအုံးပြီးအိပ်နေတဲ့ ခမ်းစုမီလဲ မျက်လုံးပွင့်လာတယ်။ “မနန်းပုံ၊ မနက်အစောကြီး ဘယ်ကဧည့်သည်လဲဗျ။” “ခမ်းစုမီရည်းစား ဟိုအဆိုတော်ကောင်လေးရောက်နေတာ။” ကျနော် ဝုန်းဆိုပြီး ခုတင်ပေါ်ကခုန်ဆင်းလိုက်မိတယ်။ အခန်းတံခါးကို  ဆွဲဖွင့်ပြီး လျှောက်လမ်းကနေ ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး သော့တွဲကိုယူတယ်။ ပြီးတော့ အိမ်တံခါးဖွင့်ပြီး ခြံထဲကို  ခြေလှမ်းကျဲကျဲနဲ့ဖြတ်လျှောက်လာတယ်။ ခြံဝမှာ သံပန်းတံခါးကိုကိုင်လှုပ်လိုက်၊ ဘဲလ်တီးလိုက် လုပ်နေတဲ့ စဝ်ခွန်နောင်ကို တွေ့ရတယ်။  သူ့ဘေးမှာလဲ ခရီးဆောင်အိတ်တစ်အိတ်ကို မြေကြီးပေါ်ချထားတယ်။ ခုမှ ကားပေါ်ကဆင်းလာပြီး အိမ်တောင် မပြန်ရသေးတဲ့ပုံပဲ။ ကျနော် […]

ခဲအို သူမတို့ ညီအစ်မ သုံးယောက်ရှိသည်။ မိဘဆုံးသွားတော့ ညီအစ်မသုံးယောက် အတူတူနေကြသည်။ ပထမ အလတ်တယောက်ဖြစ်သူ  ခင်မူ အိမ်ထောင်ကျသည်။ အိမ်ဝိုင်းက နည်းနည်းကျယ်သဖြင့် ထိုအိမ်ဝိုင်းထဲတွင်ပင် အိမ်တလုံးဆောက်သည်။ နောက် အကြီးဆုံး  ခင်ဦးအိမ်ထောင်ဆက်ကျသည်။ သူမက အိမ်ခွဲမည်လုပ်သော်လည်း ခင်စီကို စိတ်မချသေးသဖြင့် အိမ်မခွဲသေး။ အစ်မတို့နှင့် သူမက  ကိုးနှစ်ကွာသဖြင့် ခင်စီက ခုမှ ကိုးတန်းကျောင်းတက်နေဆဲ ဖြစ်ရာ တယောက်တည်း ကျန်ခဲ့၍ မဖြစ်နိုင်သဖြင့် ခင်ဦးယောက်ျားကို  အိမ်ပေါ် ခေါ်တင်ထားသည်။ ခင်ဦးယောကျာ်းက ဖိုးဆိုးဟုခေါ်ပြီး ခင်မူယောက်ျားက သန်းနိုင်ဟုခေါ်သည်။ အားလုံး  တောင်ယာလုပ်ကြသူ ဖြစ်သဖြင့် အမြဲခြံသွားလေ့ရှိကြသည်။ ယောက်ျားများက မနက်ခင်းစောစော ထဆင်းပြီး မိန်းမများက  နေ့လည်ပိုင်း ဆက်ဆင်းသည်။ ညနေပိုင်းတွင် မိန်းမပြန်လာတော့ ယောက်ျားက ယာထဲသွားသည်။ အလုပ်ကြမ်းကို […]

ဖောင်းထနေတဲ့ပပ စောက်ဖုတ်ကြီး အံသြစရာမြင်ကွင်းကြောင့်မျက်လုံးပြူးမိသည်။ အတွင်းမှာ ကိုအောင်ကျော်နှင့်အတူ မျိုးပပ ရှိနေပြီး မျိုးပပရဲ့  လက်ကောက်ဝတ်တွေကို ပူးကာ အောင်ကျော်က ကြိုးနဲ့ စိမ်ပြေနပြေ ချည်နေခြင်းကြောင့်ပင်။ ကျွန်အော်ဟစ်ဖို့ ကြံလိုက်ပေမဲ့  ထူးဆန်းနေသော မျိုးပပကြောင့်မအော်ဖြစ်။ လက်နှစ်ကို သူတပါးက ကြိုးတုပ်နေတာတောင် ပါးစပ်ကအားနေပေမဲ့ မျိုးပပအော်ဟစ်ခြင်းမရှိ။ ရုန်းကန်ခြင်းမရှိ။ ရဲစခန်းမှာ သွားရောက် အဖမ်းခံသော အပစ်သားလို လိုက်လိုက်လျောလျောရှိနေခြင်းပင်။ ကြိုးချည်ကြီးတော့ ပိုနေသော ကြိုးစအရှည်ကို ထုတ်တန်းပေါ်ပစ်လျိုပြီး တစ်ဖက်က ပြန်ကျလာသောကြိုးစေကစောင့်ဆွဲလရာ  ပပတစ်ယောက် လက်မြှောက်လျက်သားဖြစ်သွားသည်။ အောင်ကျော်က မကျေနပ်သေး ထပ်ပြီး ဆွဲလိုက်ရာ  ခြေဖျားထောက်အနေအထားဖြစ်သွားတော့မှ ကြိုးစကို အနီးက ခုတင်တိုင်မှာ ချည်လိုက်သည်။ ပပနှုတ်မှာ ကြိုးကို  ဆွဲလိုက်ချိန်လက်တွေနာသွားသဖြင့် အ ဟုအော်ဟစ်ရုံမှအပ တခြားတုံ့ပြန်မှုမရှိ ။ မျိုးပပတစ်ယောက်လက်တွေမြှောက်ထားရတော့ ကျစ်လစ်သွယ်လျသောကိုယ်နေဟန်ထားက […]