ထို…မိုးတစ်ည အိပ်ယာကနိုးတာနဲ့ရွှေပန်းငွေပန်းရနံ့တွေက မွှေးလွန်းလှသည်။မေမေဘုရားပန်းတင်ထားတာပဲ ဖြစ်မည်။မေမေရဲ့ဘုရားရှိခိုးသံကိုလည်းကြားနေရသည်။ဒါပေမယ့် ငုဝါမထချင်သေး။ ဆတ်အိပ်နေချင်သေးသည်။မိုးအေးအေးနဲ့အိပ်ယာထဲ ကွေးနေချင်သေးသည်။ ဟဲ့ ငုဝါမထသေးဘူးလား။ဒီကလေးမ ကျောင်းနောက်ကျတော့မာပဲ´ဟုမေမေလှမ်း ပြောမှအိပ်ယာကလူလဲထပြီးအခန်းအပြင် ထွက်လိုက်သည်။ မေမေက ငုဝါကိုပျူးကြည့်နေသည်။ပြီးတော့ ဟာ ဒီဟာမ ကိုယ့်ဟာကိုယ်လည်းပြန်ကြည့်ဦး။ အပျိုဖြစ်နေပြီ ခုထိ ဖင်တုန်းလုံးနဲ့ ငါလာရိုက်လိုက်ရ´ လို့ပြောမှ ကိုယ့်ဘာသာငုံ့ကြည့်မိသည်။ အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေတာပါဘယ်ရောက်သွားလဲမသိ။ ရှက်လိုက်တာလေ။တော်သေးတာပေါ့ သားမိနှစ်ယောက်ထဲနေတဲ့အိမ်မို့လို့။ မေမေကိုဘာမှ ပြန်ပြောမနေတာ့ဘဲအိပ်ခန်းထဲသို့ ပြန်ပြေးဝင်လိုက်မိသည်။အိပ်နေရင်းကျွတ်ကျထားတဲ့ ထဘီက ခြင်ထောင်ခြေရင်းမှာပုံရက်သား။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံးချွတ်ချလိုက်ပြီး အဝတ်တွေကို လျှော်ပုံးထဲထည့်သည်။ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အဝတ်ဗလာ ကိုယ်လုံးတီးမြင်ရတိုင်း ငုဝါရင်ဖိုမိသည်။ ဘာကြောင့်ရယ်လို့တော့အတိအကျမပြောတတ်။ ငုဝါရင်ဖိုသည်။ပြီးတော့ဆပ်ပြာတိုက်ရင်းနို့နှစ်လုံးကို အပေါ်သို့ပင့်စကြည့်သည်။နို့တွေကကြီးလွန်းလို့ ကိုယ့်ဘာသာပြန်ကိုင်ရတာကိုပင်အားရစရာ ကောင်းလှသည်။ ကလေးအရွယ်ဝတ် အတွင်းခံတွေငုဝါနဲ့မတော်တော့။ အကြီးဆိုဒ်တွေပဲရွေးဝယ်ရသည်။ ပြီးတော့ အောက်ခံဘောင်းဘီလဲဆိုဒ်ကြီးမှ ငုဝါနဲ့တော်သည်။အမေ ဆို ညီးလည်းငါနဲ့တူလို့လားမသိ ထွားလိုက်တာအေ´ လို့မကြာခဏပြောတတ်သည်။ စဖုတ်လေးကိုငုံ့ကြည့်သည်။ဆီးစပ်နားမှာ အမွှေးစိမ်းလေးတွေကအစီအရီ။ […]
Admin
Tag: ထို…မိုးတစ်ည
Back To Top