2D&3D ဒိုင်
ကျမ အိမ့်ချို။တောင်ဒဂုံမှာနေတယ်။အသက်၂၈နှစ်၊အပျိုမဟုတ်ဘူးတစ်ခုလပ်။ကလေးတော့မရှိဘူး၊မိသားစုတော့ရှိတယ်။မောင်နှမလေးယောက်ရှိတယ်။အကိုတွေကလူဆိုးတွေမို့အိမ်မလာကြဘူး။အိမ့်ချိုလည်းအကိုတွေကြားနေခဲ့တာပျော့စိပျော့ညံ့တော့မဟုတ်ဘူး။အပျိုမဟုတ်တော့ဘူးဆိုပေမယ့်အထင်မသေးကြနဲ့။ရုပ်အခံရှိတယ်။အသားဖွေးတယ်။လုံးကြီးပေါက်လှဆိုတာကျမလိုပုံမျိုးပဲ။မျက်ခုံးကောင်းနှာတံပေါ်တယ်။နို့ထွားတယ်။တင်ကြီးကကောက်ချိတ်နေတာ။။ရှင်တို့မြင်အောင်ပြောရရင်ဇွန်သဉ္ဇာလိုပုံမျိုးပဲ။
လူအိုတွေလည်းသဘောကျသလိုလူပျိုတွေလည်းသဘောကြတယ်။လမ်းသွားရင်ယောက်ျားလေးတွေအပြောဆုံးကနည်းတဲ့ဖင်ကြီးမဟုတ်ဘူး။ဖင်ထောင်လိုးခွဲလိုက်ရရင်တော့ရှယ်ပဲတဲ့။တစ်ခုလပ်ပေမယ့်လိုးချင်နေသူတွေတစ်ပုံကြီး၊အင်းလေအိမ့်ချိုလိုလူမျိုးမှသဘောမကျရင်အဲလူကအာသဝေါကုန်ပြီးတဲ့လူပဲ။ဟုတ်တယ်မလား။ယောကျားဆုံးတော့စားဝတ်နေရေးအတွက်အလုပ်လုပ်ချင်တယ်။တစ်ခုတော့ရှိတယ်။ကျမကတခုလပ်ဆိုတော့လူတွေကရိသဲ့သဲ့တော့အပြောခံရတယ်။ကျမကလည်းအရင်ကတည်းကဖော်ဖော်ရွေရွေသမားဆိုတော့လူတွေနှင့်အဆင်ပြေတယ်။ကျမအလုပ်ကိုပင်ပင်ပန်းပန်းရှာဖွေရတာ့မလုပ်ချင်ဘူးလေ။အဲဒါနှင့်ကျမနှစ်လုံးသုံးလုံးလေးလက်ခွဲရောင်းတယ်။လဘ်ကောင်းတယ်ရှင်။
ကံကြမ္မာအကျိုးပေးထူးခြားတယ်။ကျမဆီကအလျော်ဆိုတာအရမ်းနည်းတယ်။ပေါက်ရင်လည်းအကွက်သေးတွေချည်းပဲ။လက်ခွဲဒိုင်ရောင်းရတော့ကျမမှာပြသနာမရှိဘူး၊ဒိုင်ကြီးတွေကရှင်းရတယ်။ကော်မရှင်ခမျိုးမျိုးမြက်မြက်ရတယ်။ရဲတွေနှင့်လည်းရင်းနီးလာတယ်။အဲရဲတွေကငွေပေးရင်ရတယ်။သူတို့ငွေလာယူရင်ကျမကိုအသေအချာကြည့်တယ်။တဏှာမျက်လုံးတွေနှင့်ပေါ့။ကျမစီးပွားရေးလုပ်တာ။ဒီလောက်တော့ခံရမှာပေါ့လေ။ဒီလိုနှင့်တနှစ်လောက်ရောင်းရတော့ငွေတော်တော်လေးစုမိတဲ့အခါကျမလောဘတက်လာတယ်။ဒိုင်လုပ်ချင်တယ်။အဲဒါဆိုပိုမြတ်မယ်လေ။အဲဒိမှာ ကျမ အတွက်အရေးကြီးတာကချဲဒိုင်ဖြစ်တဲ့အတွက်ရဲနှင့်ပတ်သက်ရမယ်။ကျမတို့မြို့နယ်ကစခန်းမူးအသစ်ရောက်တဲ့အတွက်စနည်းနာရတယ်။
ခုရောက်တဲ့ရဲနာမည်ကကိုရဲနောင်တဲ့။မိန်းမရှိတယ်။ကျောင်းဆရာမမို့ရန်ကုန်မှာမရှိတာပါ။သဘောကောင်းတယ်လို့အသံထွက်တယ်။ရဲသဘောကောင်းတယ်ဆိုတာကျမတို့စေတနာမရှိသလောက်ပါပဲ။အဲဒါနှင့်ရဲတစ်ယောက်ကိုအကူအညီတောင်းပြီးစခန်းမူးနှင့်စားသောက်ဆိုင်မှာစကားပြောချင်လို့ဆိုပြီးချိန်းလိုက်တယ်။ကျမလည်းအလှပြင်ပြီးစားသောက်ဆိုင်မှာစောင့်လိုက်တယ်။ကိုရဲနောင်ရောက်လာပြီးတော့ကျမကိုတချက်လမ်းကြည့်ပြီးပြုံးပြတယ်။သူကတော့ယူနီဖောင်းဝတ်မလာပဲရိုးရိူးအဝတ်အစားနှင့်ပါပဲ။ရုပ်ရည်သန့်သန့်ပဲ။ဗိုက်ပုနံကားမဟုတ်ပဲစမတ်ကျတယ်။
“ကြွပါစခန်းမှူးကြီးရှင့်” “ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာဒါနှင့်စခန်းမူကြီးလို့မခေါ်ပါနှင့်ကိုရဲနောင်လို့ပဲခေါ်ပါဗျာ” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့်၊လေးစားမှု့နှင့်ခေါ်တာပါရှင်” “ကဲဗျာဒီကညီမက ဘာကိစ္စများရှိလို့လဲ” “အေးအေးဆေးဆေးပြောကြတာပေါ့ရှင်” “ဟုတ်ကဲ့ ပါဗျာ” “ကိုရဲနောင်ကြိုက်တာမှာပါ” “သောက်လို့ရလား” “ရတာပေါ့ ကြိုက်တာပြော အဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးမယ်” ကိုရဲနောင်စားစရာ၊သောက်စရာတွေမှာပြီးတေ ာ့သောက်ကြတာပေါ့။အရက်သောက်လာပြီဆိုရင်လူတွေသဘောကောင်းတတ်ကြသလိုပြောရဲဆိုရဲလည်းရှိလာတယ်။ကိုရဲနောင်က “ကဲညီမပြော ဘာကိစ္စလဲ” “ဒီလို..ကိုရဲနောင်၊ကျမချဲရောင်းချင်တာ” “အခုလည်းရောင်းနေတာပဲမဟုတ်လား” “အခုကလက်ခွဲလေ၊ကျမကိုင်တိုင်လုပ်ချင်တာ” “ကျနော်ဘာကူညီရမလဲပြော”
“ရိုင်းတယ်လို့မထင်ပါနဲ့ကိုရဲနောင်၊ကိုရဲနောင်တို့အတွက်ကျမလိုင်းကြေးလေးပေးချင်တာပါ” “အင်း..အခုတလောစီမံချက်တွေများတာညီမသိတယ်မလား” “ကျမသိတယ်လေ၊သူတို့လာမယ်ဆိုရင်ကျမပြောပေါ့၊ကျမမရောင်းပဲနေမယ်” ”အင်း…ကျနော်လည်းအခုမှရာထူးတိုးနဲ့လာတာပြသနာမဖြစ်ချင်ဘူးဗျ” “မဖြစ်ရပါဘူး၊အရင်ကဒိုင်ချုပ်တွေပေးတာထက်မနည်းစေရပါဘူး” “အင်းးးကျနော့်အတွက်ငွေမလိုဘူးဗျ” “ရှင် အဲဒါဆိုကျမဘာလုပ်ပေးရမလဲ” “အင်းဒီလိုဗျ။ဒီအလုပ်မျိုးဆိုတာကျနော်တစ်ယောက်တည်းမပြီးဗျ။ကျနော်ငွေမလိုပေမယ့်အောက်ကလူတွေအတွက်လိုပြန်တယ်။နောက်လည်းတခြားကျန်သေးတာပေါ့ဗျာ” “ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပါကိုရဲနောင်” “ကျနော့်အတွက်တော့ငွေမလိုဘူ၊တပည့်တွေမတိုင်ရအောင်ငွေလိုတယ်ပြောတာ” “အော အဲဒါဆို ကိုရဲနောင်အတွက်ကျမဘာလုပ်ပေးရမလဲ”
”အင်းးးးး” “ပြောပါကိုရဲနောင်လိုတာပြော ကျမစီစဉ်ပေးမယ် “တကယ်လားဗျ” “တကယ်ပါ” “ညီမစဉ်းစားနှော် “ “ဘာမို့လို့..ကိုရဲနောင်” “ကျနော်ညီမကိုမြင်တော့ ဗျာ။စိတ်ထဲမှာ တမျိုးဖြစ်တယ်။မိန်းမကိုသတိရတယ်။အဲဒါ ညီမနှင့်အတူနေချင်လို့”ဒီယန်မြင်လို့ဒီခြုံကိုထွင်လိုက်တာ။အိမ့်ချိုဆိုတဲ့မိန်းမကရင်ကြီးကြီး ဒင်ကြီးကြီးလေ။အိမ့်ချိုမြင်ကတည်းကလိုးချင်လို့စားသောက်ဆိုင်မှာချိန်းတာလိုက်ခဲ့တာပေါ့။အခုတော့ကိုလိုချင်တဲ့ဂွင်ရောက်ပြီလေ။ “အမ် ကိုရဲနောင် ကျမကအပျိုမဟုတ်ဘူးနှော်” “သိတယ်..အဲဒါကြောင့်ကျနော်ပြောရဲတာပါ” “အင်း ကျမဘာပြောရမှန်းတောင်မသိသေးဘူး” “ညီမ အိမ့်ချိုရယ် ညီမလည်းယောက်ကျားဆုံးတော့တစ်ယောက်တည်းဖြစ်သလိုအကိုလည်းအခုတစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေတာ။
အခုကိစ္စကနှစ်ဘက်လုံးအဆင်ပြေမယ့်ကိစ္စလေ” “အင်း..ကိုရဲနောင်ကိုသဘောမကျစရာမရှိပေ မယ့်ကျမအဲဒါမျိုးကိုယ့်ယောက်ျားကလွဲပြီးမလုပ်ဖူးဘူးလေ” “အင်း ဗျာ အိမ့်ချို..အဆင်ပြေမှပါ” အိမ့်ချုတော်တော်စဉ်းစားလိုက်ရတယ်။လင်မရှိလို့အလိုးမခံရတာကြာပြီ။တဏှာကြီးတဲ့မိန်းမမဟုတ်ပေမယ့်။အခုကအဆင်ပြေရင်ငွေအ ရမ်းဝင်မှာပေါ့။ကျမတွေးရင်းရင်ခုန်လာတယ်။ “ကိုရဲနောင်ဖက်ကအဆငိပြေပါ့မလား” “ကျနော့်ဖက်ကစိတ်ချ” “ပေါက်ကြားလို့မဖြစ်ဘူးရှင့်ကျမအကိုတွေရှိတယ်”
“စိတ်ချကျနော်ကပိုကြောက်တယ်” “ဒါဆိုလည်းဖြစ်တယ်လို့သဘောထားလိုက်ကြတာပေါ့” “ဖြစ်တယ်ဆိုရင်ဒီနေ့ပဲလုပ်မယ်ဗျာ၊ညီမမြင်ကတည်းကအရမ်းတင်းနေပြီ” “အာ ကိုရဲနောင်ကလည်း” “တကယ်ပါဗျာ ။ဒီနေ့ပဲလိုက်ခဲ့ပါ။
စားသောက်ပြီးတော့ ကိုရဲနောင်ခေါ်ရာနောက်အိမ့်ချိုလိုက်ခဲ့တယ်။ကိုရဲနောင်ခေါ်တာကဟိုတယ်တစ်ခုပဲ။ကျမ တွေးပြီးရင်ခုန်လာတယ်။ကိုယ့်ယောက်ျားကဆုံးပြီးကတည်းကလိင်ကိစ္စမလုပ်ဖြစ်ဘူး၊အခုလုပ်ရတော့မယ်ဆိုတော့တဏှာစိတ်လေးကြွလာတယ်။မရှိတော့တဲ့လင်ယောက်ျားကိုသစ္စာမရှိတာမဟုတ်ဘူး၊စီးပွားရေးအတွက် အိမ့်ချိုလုပ်တာလို့တွေးလိုက်ရင်းကိုရဲနောင်သဘောကျရင်အားလုံးကအဆင်ပြေပြီမို့အစွမ်းကုန်ပြုစုဖို့လည်းစဉ်းစားထားတယ်။။အပျိုမဟုတ်တော့ရှက်စရာတော့သိပ်မရှိဘူးလေ။လုပ်ဖူးနေတဲ့အလုပ်ပဲ။အင်းပြောသာပြောရတာအိမ့်ချိုစိတ်တွေဖြစ်လာပြီ။အဖုတ်ထဲတောင်စိုချင်လာပြီ။
“ညီမ အိမ့်ချို” “ရှင် “ “ဘာတွေတွေးနေတာလဲ’”“အင်း အိမ့်ချိုစဉ်းစားတာကအိမ့်ချိုဘဝ ဖွတ်မရဓားမလည်းဆုံးဖြစ်မှာစိုးတယ်” “စိတ်ချ ပါကွာ၊စိတ်မပူနဲ့ပါနှင့်အိမ့်ချိုရယ်” “ဟုတ်ကဲ့ ပါကိုရဲရယ်” “လာပါအိမ်ချိုရယ်ကိုရဲတို့အိပ်ရအောင်”အိမ့်ချိုလည်း ဟန်ဆောင်ပြီးကိုရဲနောင်ဆီကဂတိစကားလေးရအောင်သာတောင်းလိုက်တယ်။မလုပ်ဖြစ်တာကြာပြီမိုအခုလိုလိုးရမယ်ဆိုတော့စိတ်ကအ ရမ်းဖြစ်နေပြီ။ ကိုရဲနောင်အဝတ်တွေချွတ်နေတယ်။ကိုရဲ နောင်ကိုကြည့်မိတော့ကိုရဲနောင်လီးကတောင်နေပြီ။ကိုရဲ နောင်လီးလည်းစံချိန်မှီလီးကြီးပါပဲ။အိမ့်ချိုလည်းအဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်ပြီးရေချိုးခန်းဝင်ပြီးသန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်တယ်။ ရေချိုးခန်းကပြန်ထွက်လာတော့ကိုရဲနောင်ကကုတင်အောက်ခြေချထိုင်နေရင်း
“လာ အိမ့်ချိုငါ နင့်နို့ကြီးတွေကိုစို့ချင်တယ်”“နို့ပဲလားကိုရဲ” “ဟားးဟား..အကုန်ပဲလုပ်မယ်”“အိမ့်ချိုပြောရင်းကိုရဲနောင် ဒူးနှစ် ချောင်းကြားဝင်ပြီးမတ်တပ်ကလေးရပ်လိုက်တယ်။ကိုရဲနောင်အိမ်ချို့ခါးလှမ်းဖက်ပြီးအိမ့်ချိုနို့တွေကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက် တယ်“ပြွတ် …ပြွတ်..ပြွတ်“အားးအင်းးးဟင်းးးကိုရဲရယ်ကောင်းလိုက်တာမစို့မခံရတာလည်းကြာပြီအကြာကြီးစို့ပေး’”ညုတုတု လေးပြောပြီး တဟင်းဟင်းညည်းလိုက်တယ်”ကိုရဲနောင်ကခါးဖက်ပြီးရာကနေတင်သားနှစ်ဖက်ကိုဆုပ်နယ်ရင်းနို့တွေကို တပြွတ်ပြွတ်စို့တယ်။အိမ့်ချိုစိတ်တွေဆူဝေလာပြီ။အခုလိုအလုပ်မခံရတာတော်တော်လေးကြာပြီမို့အဖုတ်ထဲကအရည်တွေ တစိမ့်စိမ့်ထွက်လာပြီးပေါင်ခြံတလျောက်စီးဆင်းလို့နေတယ်။
“အိမ့်ချို ငါ့လီးစုပ်ပေးပါလား” “အင်းစုပ်ပေးမယ်လေ” ရဲနောင်ထိုင်နေရာကပက်လက်လှန်ချလိုက်ဧတာ့လီးကြီးကမိုးပေါ်ထောင်နေ တော့တာပဲ။ အိမ့်ချိုလည်းကုတင်ပေါ်တက်ပြီးကိုရဲလီးကိုမစုပ်ခင်ကိုရဲနို့တွေကိုလျှာဖျားနှင့်ယက်လိုက်သေးတယ်။ပြီးမှကိုရဲလီး လက်ဖြင့်ဂွင်းတိုက်ကာလီးဒစ်ကြီးကိုငုံပြီးတပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်ရာအသံတွေထွက်လာတယ်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” “အိုး..အားး ကောင်းလိုက်တာအိမ့်ချိုရာ”လီးဒစ်ကြီးကိုငုံစုပ်ရင်း အားရလာတယ်။လီးဒစ်ပတ်လည်ကိုလျှာဖျားနှင့်ယက်လိုက်တယ်။ဒါတွေက လင်ရဖူးတဲ့အိမ့်ချိုအတွက်အသေးအဖွဲ။လိးဒစ်ကြီးကိုအဝင်အထွက်ခပ်ကြမ်းကြမ်းစုပ်လိုက်ဂွေးဥတွေကိုဖွဖွလေးညှစ်လိုက်နှင့် လုပ်လိုက်တယ်။လီးကအရည်တွေနှင်တံတွေးတွေရောပြီးပါးစပ်ထဲပြည့်လာလို့အိမ့်ချိုတဂွပ်ဂွပ်မြိုချလိုက်ပြီး ဂွေးဥတွေပါတစ်လုံး ချင်းငုံပေးတော့ကိုရဲလီးကမူလထက်ပိုကြီးပိုရှည်လာသေးတယ်။
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” “အားကောင်းလိုက်တာအိမ့်ချိုရာကိုလိုးချင်ပြီ ” “လိုးလေ ကိုရဲ”“ဖင်ထောင်ကုန်းပေးစမ်းကွာ အိမ်ချိုဖင်ကြီးကို လိုးခွဲပစ်ချင်တာ”“ရတယ် အဖုတ်ကွဲရင်ကွဲပါစေ၊အိမ့်ချိုလည်းဆာလှပြီ”အိမ်ချိုဖင်ထောင်ကုန်းပေးရင်းပြောလိုက်တော့ကိုရဲလည်း နောက်ကနေမတ်တပ်ရပ်ဒူးကွေးပြီးစောက်ဖုတ်ထဲလီးကို နှစ်ထည့်လိုက်တယ်။ “ပြွတ် ဗျိ ဗြစ် ဗျစ် ဗျစ်” “အာ့ အိုး အင်းအင်းးးးဟ င်းးးဟင်းး” “ကောင်းလိုက်တာ အီဆိမ့်နေတာပဲအိမ့်ချိုရေ” “ကောင်းရင်လိုးပေးတော့အိမ့်ချိုအရမ်းဖြစ်နေပြီ” ”ပြွတ် ဗျိ ဗြစ် ဗျစ် ဗျစ်ဖန်းးဖန်းးဖန်းး” “အာ့အိုး ကောင်းတယ် အင့်ဟင့်အင့်” “ဇွိ ဗျိ ဗြိ ဗျစ် ဗြိ ဗျစ် ဘွတ်ဖတ် ဖတ်”အာ့ အိုးးးကြမ်းပေးစမ်းပါ ကိုရဲ”
ကိုရဲတစ်ယောက်အိမ့်ချိုခါးကိုင်ပြီးအိမ်ချိုဖင်လုံးကြီးတွေလှုပ်နေအောင်တဖျင်းဖျင်းလိုးနေလိုက်တယ်။ဖင်လုံးကြီးတွေကလည်း အားရစရာမို့အရမ်းလည်းစိတ်လာနေတယ်။မိန်းမနဲ့ဝေးငွာပြီးဒီလိုဂွင်တွေကအများကြီးကြုံကြိုက်ဖူးလို့ကိုရဲအတွက်ကတော့မ ထူးဆန်းဘူး။ဒါပေမယ့်ဒီလိုအိုးလုံးကြီးမျိုးကိုလိုးချင်နေတာမကြုံသေးလို့။အခုကြုံရပြီဆိုတော့အားရပါးရဆွဲပစ်လိုက်တယ်။ခါးဆွဲ လိုးနေချိန်မှာအိမ်ချိုကလည်းနောက်ပြန်ဆောင့်ပေးတော့ကိုရဲအတွက်ကဇိမ်ပါပဲ။ဖင်သားနှစ်ဘက်နှင့်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ဖြဲကာစအီုပေါက် ပါဖြဲကြည့်သေးတယ်။အိမ့်ချိုလည်းမခံရတာကြာပြီမို့အရမ်းလီးဇိမ်ရှိနေတယ်။နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးရင်းဖီးတက်လာတဲ့အတွက် စအိုဝတောင်ပွစိပွစိဖြစ်နေတယ်။ကိုရဲလည်းအိမ့်ချိုဆိုတာသူ့အတွက်ပလိုင်းထဲကာူဖားဖြစ်သွားပြီ။နောက်အခေါက်တော့ဖင်ပါချ မယ်ရည်မှန်းရင်းအသားကုန်လိုးလိုက်တယ်။ဒါပေမယ့်ဒီနေ့အတွက်ကတော့တကြိမ်သာလိုးပြီးနောက်ကျရင်စခန်းရှိအိမ်ခေါ်လိုးဖို့ ပါတွေးထားလိုက်ရင်း
“”ပြွတ် ဗျိ ဗြစ် ဗျစ် ဗျစ်ဖန်းးဖန်းးဖန်းး” “အာ့အိုး ကောင်းတယ် အားရှီးရှီးအင့်ဟင့်အင့်” အလိုးမခံရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့အိမ့်ချိုတစ် ယောက်တဏှာစိတ်အရင်းပြင်းပြပြီးပြီးခါနီး လေအော်ညည်းလေ “”ဘွတ် ဗျိ ဗြစ် ဗျစ် ဗျစ်ဘွတ်ဖန်းးဖန်းးဖန်းး” “အာ့အိုး အားရှီး ရှီးအင့်ဟင့်အင့်ပြီးတော့မယ် အိမ့်ချိုပြီးတော့မယ်” “”ပြွတ် ဗျိ ဗြစ် ဗျစ် ဗျစ်ဘွတ်ဖန်းးဖန်းးဖန်းး” ကိုရဲလည်းအိမ့်ချိုပြီးတော့မယ် ဆိုတော့ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲလိုးပေးတယ်။အခန်းထဲလိုးသံနှင့်အိမ့်ချိုအော်သံတွေဆူညံနေပြီးကိုရဲမောဟိုက်သံပါထွက်လာတယ်။ “”ပြွတ် ဗျိ ဗြစ် ဗျစ် ဗျစ်ဘွတ်ဖန်းးဖန်းးဖန်းး” “အားး ရှီးးရှီးပြီးပြီ အားးးပြီးပြီးအား” အိမ့်ချိုပြီးသွားတော့ကိုရဲလည်းစိတ်ကိုလျော့ ချကာသုတ်တွေပန်းထည့်ပြီး “အားးးးကောင်းလိုက်တာအိမ့်ချိုရာအရမ်း ကောင်းတယ်။”.ပြောရင်းနောက်ထပ်အချက် ငါးဆယ်ခန့် ထပ်လိုးလိုက်ပြီးလီးပျော့သွားမှဆွဲထုတ်ကာအိမ့်ချိုဘေးနားအမောဖြေရင်း “ကောင်းလိုက်တာအိမ့်ချိုရယ်၊ငါစွဲသွားပြီ” “တကယ် လားကိုရဲ” “အင်းနောက်တပတ်ကျငါ့အိမ်မှာတညလုံးလိုးမယ်” “အင်း လိုးလေ ကိုရဲ၊အိမ့်ချိုလည်းကိုရဲလီးကြိုက်သွားပြီ” “အင်း အိမ့်ချို ငါစခန်းမှာလုပ်စရာရှိလို့ပြန်ကြရအောင်” “ဟုတ်ကိုရဲ “
ကိုရဲနှင့်အိမ့်ချိုအဝတ်တွေပြန်ဝတ်ပြီးဟိုတယ်ထဲကထွက်လာခဲ့ကြတယ် အိမ့်ချိုတစ်ယောက်ကိုရဲနောင်ကိုအကြောင်းပြုပြီးချဲဒိုင် အဖြစ်သို့ကူပြောင်းလိုက်တော့တယ်။ ရဲစခန်းပေးရတဲ့လိုင်းကြေးလျော့တယ်။အန္တရယ်ကင်းကင်းနဲ့လုပ်နိူင်တယ်လေ။ရဲစခန်းကရဲ တွေအတွက်ကိုယ်တိုင်လိုင်းကြေးပေးရတယ်။အဲဒီအခါကိုရဲနောင်ကစခန်းထဲကသူ့အိမ်ခေါ်လေ့ရှိတယ်။ကိုရဲနောင်ကကျေးဇူးရှင် ဖြစ်သွားပြီလေသူခေါ်ရင် အိမ့်ချို မငြင်းမဆန်ပဲသွားရတာပေါ့။ “မောင်လေးစခန်းမှူးရှိလား”တာဝန်ကျရဲကင်းကိုသွားပြီးမေးလိုက် တယ်။တာဝန်ကျရဲကလည်းအိမ့်ချိုကိုခြေဆုံးခေါင်းဆုံးခေါ်တောတစ်ထောင်အားနှင့်ကြည့်ပြီး “အမ သူ့အိမ်မှာရှိတယ်ဗျ” “ဟုတ်ကဲ့ ရှင့်” အိမ့်ချိုလည်း ကိုရဲနောင်အိမ်ဘက်ကိုလှမ်းလာလိုက်တယ် “ဟေ့ကောင်ညိုကြီး” “ဘာလဲကွ ဆရာမိုးအောင်”“ခုန..ကအိမ့်ချို လား”“ဟုတ်တယ်ဗျ”“ဘာမေးတာလဲ ညနက်မှ”
“စခန်းမှူးအိမ်တဲ့ဆ” “ဟုတ်လား အေး..ငါတို့စခန်းမှူးခေါ်ကြိတ်တာလားမသိဘူး”“ဟုတ်တယ်ဖြစ်နိုင်တယ်၊ဒီအချိန်ကြီးဆို တော့”“အေးကွာ ငါလည်းဒီဆော်ကြီးကိုဖင်ထောင်လိုးချင်နေတာ”“အေး မင်းတစ်ယောက်ထဲမှတ်နေလား ။ဟိုကောင်ရဲလေးပါ သေးတယ်” “ဟုတယ် ငါသွားချောင်းမယ်” “လီးဘဲကွာ ငါဒီမှာကင်းတာဝန်ကျနေတာ လိုက်လို့မရဘူး” “အေးကျန်ခဲ့ပေါ့။ငါရဲလေး ကိုခေါ်လိုက်မယ်”သူငယ်ချင်းသုံးယောက် စခန်းတစ်ခုထဲနေကြတာ။ရာထူးကွာပေမယ့်ဆိုးဖော်ဆိုးဖက်တွေ။အားလုံးကလီးကြီး တယ်။ ညိုကြီးနှင့်မိုးအောင်ကဂေါ်လီထည့်ထားကြတာ။မိန်းမဝါသနာကတော့မပြောနှင့်အရမ်းကြီး ကြတယ်။ပြည့်တန်ဆာမှု့များ တက်လာရင်သူတို့ကအမှု့စစ်တယ်။ပြီးလိုးလွှတ်တယ်။ပိုက်ဆံလဲတောင်းတယ်။အမှု့လိုရင်ပြည့်တန်ဆာအိမ်သွားတယ်။ အယောင်ဆောင်ပြီးဖမ်းတယ်။လိုးလည်းလိုးရပိုက်ဆံလည်းရ။မိုးအောင်ရဲလေးဆီသွားပြီး
“”ရဲလေး” “ဟေ..မိုးအောင်ဘာလဲကွ” “အိမ်ချိုလေစခန်းမှူးအိမ်သွားတာမြင်လိုက်တယ်” “ အေးဒီအချိန်ကြီးကြမှ” “အေး ငါးသွား ချောင်းမယ်။မင်းလိုက်မလား”“အေးလိုက်ခဲ့မယ် ။ငါလည်း အဲဒီဆော်ချနေတာကွ”မိုးအောင်ရဲလေးအဖော်ညှိတော့ရဲလေးဝမ်းသာ အားရလိုက်ခဲ့တယ်။ စခန်းမှူးအိမ်ဖက်ကိုခြေံလုံအောင်လျောက်ပြီးခိုးကြည့်ဖို့အပေါက်ရှာလိုက်တယ်။ ဝန်ထမ်းအိမ်ရာကဟောင်း နေပြီ။နောက်နှစ်မှအဆောက်အဦးတွေအသစ်ဆောက်မှာမို့အိမ်တွေကသိပ်မလုံဘူး။မိုးအောင်နဲ့ရဲလေးမီးရောင်မြက်တဲ့အပေါက် တွေလိုက်ချောင်းတော့အိမ့်ချိုနှင့်ကိုရဲနောင်အလုပ်စနေပြီ။ကိုရဲနောင်လီးကိုအိမ့်ချို အားရပါးရစုပ်နေပြီ။ကိုရဲနောင်ကကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်အိပ်ပြီး အိမ်ချိုကထိုင်ကာဂွင်းတိုက်လိုက်လီးစုပ်လိုက်လုပ်နေချိန်၊ဘယ်လောက်တောင်အားရပါးရပါးရစုပ်နေသလဲ ဆိုရင်အခန်းအပြင်ကချောင်းနေတဲ့သူတွေကအကုန်ကြားနေရတယ်
“ရဲလေး” “ရှူး တိုးတိုး”“အေး အိမ့်ချို ကငထန်ကြီးတွေ့လား။လီးစုပ် တာကြည့်စမ်းတပြွတ် ပြွတ်နဲ့ကွာ” “အေး ဟုတ်တယ် ကွ၊ ကုန်းပြီးစုပ်တာကွာဖင်ကြီးကိုအယ်နေတာပဲ” “အေးကွာ ငါလိုးချင်လာပြီ၊ဒီကောင်မကို” “လီး စခန်းမှူးပစ္စည်းကွာ “ “ဟေ့ကောင် ရဲ လေး စခန်းမှူးမရှိရင်ငါတို့ကြံကြမယ်” “အေးလုပ်လိုက်လေ ကြာသလားလို့” “ဟေ့ကောင် အိမ့်ချိုအပေါ်တက်ဆောင့်နေတာကွ” “အေး မိုက်တယ်ကွာ၊တဖန်းဖန်းမြည်နေသေးတယ်” “သေချာကြည့်နို့ကြီးတွေကလည်းအယ်နေတာ“ “အေးကွာနို့နှစ်လုံးကြားလီး ထည့်လိုးလိုက်ရ” “အေးကွာ ဟေ့ကောင်ကြည့်စမ်းမှောက်ချပြီးစခန်းမှူးနှင့်ကစ်ဆွဲနေပါလား”
“အေးးဆော်တော်တော်ထန်တယ်” အိမ့်ချိုနှင့်ကိုရဲနောင်မှာအပြင်ဘက်ကချောင်းနေတာသတိ မထားမိဘဲတဏှာထနေကြဆဲ။ကိုရဲ နောင်နှင့်လုပ်တိုသ်းအိမ့်ချိုမှာပြီးတဲ့အရသာခံစားရလို့အိမ့်ချိုကိုရဲနောင်ကိုစွဲနေပြီ။အခုအပေါ်ကအားရပါးရဆောင့်နေတယ်။လီးက အဖုတ်ထဲတဇွိ ဇွိ တဗျိ ဗြိ ဝင်နေတာ။ “ဖွတ်ဖတ် ဖတ် ဘွတ်”“အားးအင့်ဟင့် အားးးအင့် အင့် . အင့်”“ဗျိ ဗြိ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ်”“အာ့ရှီးရှီးးးရှီးး အိုးးအင့်အင့်”အချက်တရာကျော်လောက်ဆောင့်ပြီး။မောလာလို့ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လေးကြိတ်လိုက် တယ်“အားးကောင်းလိုက်တာ အိမ့်ချိုရာ၊မောသွားပြီလား”“အင်း ကိုရဲ”“အဲဒါဆို ကိုရဲ ကိုဖင်ကုန်းပေးကိုရဲလိုးအုံးမယ်”“ဟုတ်ကဲ့ကို ရဲ” “အိမ့်ချိုလည်း ကိုရဲသဘောကျကုန်းလိုက်တယ်”ကိုရဲနောင်အိပ်ရာကလူးလဲထပြီး အိမ့်ချို အဖုတ်ထဲလီးထိုးထည့်တယ်”“ဘွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖွတ် ဖန်းဖန်း”“အာ့ အင့်အင့် အင့် ဟ၊ားးးး အကိုပြည့်ကျပ်နေတယ်ကွာ၊အရမ်းကောင်းတယ်” “ဗျိ ဗြိ ဇွိ ဇွိ ဗျစ် ဘွတ် ဇွပ် ဖန်းဖန်းးဖန်း” “အာ့ အင့်အင့် အင့် ဟ၊ားးးး ကောင်းတယ်အားဆောင့်ဆောင့်”ရဲနောင်လိုးနေတုန်း အိမ့်ချို နောက်ပြန် ဆောင့်တယ်။ရဲနောင်အိမ်ချိုဖင်ကြီးဆွဲဖြဲနေတယ်။ပြီးဖင်ဝကိုတံတွေးထွေးထည့်တယ်။ပြီးတော့
“အိမ့် ချို ငါဖင်လိုးချင်တယ်”“လိုးလေ အကို လိုးအကို့စိတ်တိုင်းကျလုပ်”“ရဲနောင်အိမ့်ချိုစောက်ဖုတ်ထဲကလီးထုတ်လိုက်ပြီးဖင်ထဲ ထိုးထည့်တယ်။“ဗျစ် ဗျစ် ဗြိ”လီးကတဆုံးထိဝင်သွားတယ်။“အားးးဖြေးဖြေး ကိုရဲ အာ့အရမ်းကြပ်နေတာဖင်မခံရတာကြာပြီ”“ကိုရဲ လည်းဖြေးဖြေးချင်း လိုးလိုက်တယ်”“ဗျစ် ဘွတ်ဖတ် ဘွတ်ဖန်းဖန်းးဖန်း” “အာ့ အအာ့ အင့်အင့် အင့် ဟ၊ားးးး ကောင်းတယ်” အခန်းထဲမှာတော့အိမ့်ချိုအသံကဆူညံနေပြီအိန်ချိုစိတ်အရမ်းထနေတာကြောင့်စိတ်မထိန်းတော့ပဲအားရပါးရစိတ်ရှိသမျှအော်နေ တာ “ရဲလေး ဖင်ချတာကွ” “အေးကွာ အားရစရာကြီး” “အေးဒီဆော်ဖင်ခံဖူးနေကြကွ” “အေး ဟုတ်တယ် ကွ” “ငါလည်းအဲဆော်ဖ င်လိုးချင်လိုက်တာ” “အေးလိူးရမယ် ငါကြံမယ်ဟေ့ကောင်” ချောင်းကြည့်ပြီးသူငယ်ချက်းနှစ်ယောက်လီးကတအားတောင်းလာ တယ်။ဝင်လိုးချင်ပေမယ့်စခန်းမှူးကိုကြောက်ရလို့သာ။စခန်းမှူးကလာ်းသူပဲလိုးတယ်၊၊အကျလေးဘာလေးမပေးဘူး
အိမ့်ချိုနှင့်ကိုရဲနောင်က အသားကုန်လိုးဆော်နေကြပြီးပတ်ဝန်းကျင်ပါမေ့နေကြတယ်။ အိမ့်ချိုဖင်ကြီးကလိုးရတာဇိမ်အရမ်းရှိတာ ကြောင့်ရဲနောင်လည်း အိမ့်ချိုခါးကိုကိုင်ပြီးအသားကုန်ဆောင့်လိုက်တယ်။အိမ့်ချိုလည်းခေါင်းကိုအိပ်ရာပေါ်မှောက်ချပြီးလက် တဖက်နှင့်အစေ့ကိုပွတ်နေလိုက်တယ်။ဖင်ရောအဖုတ်ပါဇိမ်ရှိနေတယ်။“ဗျစ် ဘွတ်ဖတ် ဘွတ်ဖန်းဖန်းးဖန်း”“အာ့ အအာ့ အင့်အင့် အင့် ဟ၊ားးးးရှီးရှီး”အိမ့်ချိုအရမ်းဖီးရှိနေပြီ ။ပြီးလည်းပြီးချင်နေပြီ “ဗျစ် ဘွတ်ဖတ် ဘွတ်ဖန်းဖန်းးဖန်း”“အာ့ အအာ့ အင့်အင့် အား ရှီးရှီး အိမ့်ချို ပြီးပြီပြီးပြီ’”အိမ့်ချိူဖင်ဝပွစိပွစိလုပ်ကာညှစ်လာတယ်။ကိုရဲလည်းဖင်ရဲ့စေးကျပ်ကျပ်အရသာကြောင့်မိနစ်နှစ်ဆယ် လောက်သာလိုးနိုင်ပြီးသုတ်ထွက်သွားတယ်။သုတ်ထွက်တော့အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ထပ်ဆောင့်ပြီးလီးကိုထုတ်လိုက်တော့အိမ့် ချိုဖင်ထဲကသုတ်အချို့အပြင်ကိုစီးထွက်လာတယ်။ကိုရဲနောင်ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာလီးကိုဆေးလိုက်တယ်။
မိုးအောင်နှင့်ရဲလေးလည်းစခန်းမှူးရေချိုးခန်းဖက်ထွက်လာလို့ အပြင်ကိုအသာအယာထွက်လိုက်တယ်။“ကို ရဲနောင်နှင့်အိမ့်ချိုတို့ ခဏနားပြီးနောက်တကြိမ်ပြန်လိုးကြတယ်။မနက်သုံးနာရီလောက်မှအိမ့်ချိုကိုပြန်ပို့ပေးလိုက်တယ်အိမ့်ချိုလည်းတညလုံးခံခဲ့ရ တော့ အိမ်ရောက်တာနှင့်အိပ်ရာ ထဲဝင်ပြီးအိပ်လိုက်တာ နေမြင့်မှနိုးတော့တယ်။အိမ့်ချိုတစ်ယောက်တော်တော်လေးအဆင် ပြေနေပြီ။ခြောက်လလောက်ထိဒိုင်ကိုင်လို့တော်တော်စီးပွားဖြစ်တယ်။စီမံချက်လာရင်ခဏလေးငြိမ်နေတယ်။ပြီးပြန်ရောင်းတယ်။ ကိုရဲနောင်ဆီလည်းအပျော်မယားအဖြစ်အသုံးတော်ခံနေလိုက်တယ်။ကိုရဲနောင်ကကြင်နာပါတယ်။လိုးရင်သာအပေါက်စုံလိုးတာ။ အိမ့်ချိုလာပြီဆိုရင်လည်းစားစရာတွေစီစဉ်ပေးတယ်။
အိမ်ချိုလည်းကိုရဲနောင်နဲ့နေရတာပျော်တယ်။မယားငယ်လို့လူတွေထင် အောင်နေပေးတယ်။အဆင်ပြေတော့ဝတ်တာစားတာကအစပြောင်ပြောင်ရောင်ရောင်ဖြစ်လာတယ်။အလှတွေတိုးလာပေါ့။မနာလို သူတွေပြောလဲဂရုမစိုက်ဘူး။အဓိကကိုယ်အဆင်ပြေဖို့ပဲ။မိုးအောင်၊ညိုကြီးနှင့်ရဲလေးအံတကြိတ်ကြိတ်နှင့်ကြံစည်နေကြတယ်။ပို ပြီးလှလာတဲ့အိမ့်ချိုကိုအရမ်းလိုးချင်နေကြတယ်။စခန်းမှူးရဲနောင်အလစ်ကိုချောင်းနေကြတာ။သူတို့ကအိမ့်ချိုကိုကြံစည်နေတာလူ မသိအောင်နေရတယ်။မတော်လို့ကိုရဲနောင်သိသွားရင်အကြီးအကျယ်ပြသနာတက်လာနိုင်တယ်လေ။
ဒီလိုနှင့်ချဲဖွင့်ဖို့နီးလာတဲ့တရက်မှာတော့ကိုရဲနောင်နေပြည်တော်ခရီးထွက်ရတယ်။ကိုရဲနောင်ကမိုးအောင်ကိုတာဝန်မှုးအဖြစ်လွှဲခဲ့ တယ်မိုးအောင်တို့စိတ်ရှည်ရှည်စောင့်နေတဲ့ရက်ရောက်ပြီ။နေ့ကကြာသာပတေးနေ့အချိန်တွက်ပြီးမိုးအောင်တို့နဲ့ရင်းနီးတဲ့ရပ်ကွက် လူကြီးတွေခေါ်ကာအိမ့်ချိုတို့အိမ်ကိုသွားလိုက်တော့ချဲစာရွက်ငွေလက်ခံဖြတ်ပိုင်းတို့နဲ့အတူမိတော့တယ်။ “မအိမ့်ချို ခင်များကို လောင်းကစားမွှုနဲ့ဖမ်းလိုက်ပြီ”“ဟေ့ မိုးအောင် နင်တို့ဆရာကော”“ခင်များဘာတွေပြောနေတာလဲ”“နင်တို့စခန်းမှူးပြောတာ”“ခင် များစခန်းရောက်မှရှင်းတော့”“ငါ နင့်တို့ဆရာဆီဖုန်းဆက်မယ်”“ကျုပ်တို့အချိန်မရဘူး၊စီမံချက်နဲ့ဖမ်းတာ။စခန်းရောက်ရင်စခန်းမှူး ဆီအကြောင်းကြားပေးမယ်”“ဟေ့ကောင်တွေသက်သေခံစာရွက်သိမ်း၊လက်ထိပ်ခပ်”အိမ့်ချိုတစ်ယောက် အချုပ်ခန်းထဲရောက်ပြီ မိုးအောင်ကစခန်းမှူးဆီဆက်သလိုလုပ်ရင်း“စခန်းမှူးကိုခေါ်မရဘူးမအိမ့်ချို”“ဟင်”“ခင်များမနက်ဖြန် အင်းစိန်ထောင်သွားရမယ်” “ဟင် နင်တို့ ..နင်တို့” အိမ့်ချိုတစ်ယောက်အသံထွက်မလာတော့ပေညနေရောက်တော့စားစရာပေးရင်းက
“မအိမ့်ချို ကျတော်ခင်များအမှု့တွဲတော့မတင်ရသေးဘူး” “အင်း ကိုမိုးအောင်မတင်ရသေးရရင် တစ်ခုစီစဉ်ပေးပါလား”“ဘာစီစဉ် ပေးရမလဲ မ အိမ့်ချို” “ကျမလွတ်အောင်လုပ်ပေး၊ပေးရမယ့်ကိစ္စအကုန်တာဝန်ယူတယ်” “မအိမ့်ချို ဒီအထဲရောင်မှငွေပေးထွက်လို့ မရဘူးလေ၊ မအိမ့်ချိုသိပါတယ်”“ကျမ အရမ်းညစ်နေပြီ ၊ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘူး” “အင်းကျနော်ကူညီလို့ရရက်ကူညီပါ့မယ်” မိုး အောင် မအိမ့်ချိုတကိုယ်လုံးစူးစိုက်ကြည့်ပြီးပြောလိုက်တယ်။ကိုယ်လိုချင်တာရဖို့ကစိတ်ဓာတ်စစ်ဆင်ရေးအရင်လုပ်ရမှာပဲ။ဘာ လို့လဲဆို တော့အိမ့်ချိုကစခန်းမူးမယားငယ်ဆိုပြီးသွေးနထင်ရောက်နေတာလေ။မာနတွေခဝါချပြီး ကိုယ့်ဂွင်ထဲအရောက် လိုလိုချင်ချင်နဲ့ပေးမယ့်အချိန်ကိုစောင့်ရတာပေါ့။အိမ့်ချိုတစ်ယောက်စိတ်ဓာတ်အကြီးအကျယ်ကျလာပြီ။ကိုရဲ နောင်ဆီက အဆက်အသွယ်မရ။စိတ်လည်းတိုလာသလိုအားငယ်လာတယ်။အချုပ်ခန်းထဲလည်းမနေဖူးတဲ့အတွက်စိတ်အရမ်းညစ်တယ်။ အနံ့အသက်လည်းမကောင်းဘူး။လူတွေကလည်းကျွတ်စီကျွတ်စီနှင့်။အရေးထဲပြည့်တန်ဆာမှု့ထင်ပြီးကြည့်နေတဲ့လူတွေရှိသေး တယ်။စိတ်ဓာတ်ကမြေခလာပြီ။အခုလောလောဆယ်အားကိုးရသူကမိုးအောင်ပဲရှိတော့မိုးအောင်ပဲအကူအညီတောင်းရတော့ တယ်။
“ကိုမိုးအောင် ကျမဘယ်လိုလုပ်ရမလဲကျမအင်းစိန်ထောသ်တော့မသွားချင်ဘူး” “အင်း မအိမ့်ချိုကျနော်တစ်ခုပြောမယ်။ အဆင်ပြေမပြေကိုယ့်ဘာသာဆုံးဖြတ်၊ပေါက်ကြားရင်မနက်ဖြန်အင်းစိန်ပဲ”“ပြောပါ ကိုမိုးအောင်ရယ်ကျမဘာပဲလုပ်ရလုပ်ရ ဒီ အထဲကလွတ်ပြီးရော”“ဒီလိုဗျ ကျနော်ကလွှတ်ချင်တယ်၊ဒါပေမယ့်”“ကိုမိုးအောင်ငွေလား ရတယ်”“ငွေမလိုချင်ဘူး”“ရှင်ဘာလိုချင် လဲ”“အင်း မအိမ့်ချို ကိုကျနော်တို့ကသဘောကျနေတာ” “အိုး….” “မအိမ့်ချို စဉ်းစားပါ။ညကိုးနာရီလောက်ဆိုအဖြေပေး” “ရှင်” “ရှင်ပြောတော့ကျနော်တို့ကဆိုလို့” “လာဖမ်းတဲ့သူတွေလေ၊သူတို့ဆီမှာလည်းသက်သေခံတွေရှိနေတယ်”
“ရှင် “ “အဲဒါကြောင့်ပါ၊ကဲကျနော်ပြန်အုံးမယ်၊ကိုးနာရီလောက်ဆိုအဆင်ပြေမပြေ အကြောင်းပြန်”မိုးအောင်ပြောပြီးထွက်ခဲ့တယ်။ အိမ့်ချိူတစ်ယောက်စဉ်းစားရပြီ။တညအိပ်ပေးရုံနှင့်တနှစ်ခြောက်လအထဲဝင်ရမယ့်အရေးတွေးမိပြီ။ထောင်ထဲမသွားချင်ဘူး၊အိမ် မှာမိဘတွေဘယ်လိုနေရမလဲ၊အကိုတွေကအိမ်လာတာမဟုတ်ဘူးလေ။”အိမ့်ချိူ ..စဉ်းစားး….စဉ်းစားစမ်း”နောက်ဆုံးတော့အိမ့်ချို မထူးဇာတ်ခင်းရပြီ။“ညကိုးနာရီလောက်မိုးအောင်ောက်လားပြီးခေါင်းညိတ်ပြတယ်။အိမ့်ချိုလည်းခေါင်းပြန်ညိတ်ပြလိုက်တယ်။ သဘောကအဆင်ပြေတယ်ပေါ့။ခနကြာတော့“မအိမ့်ချို အမှု့စစ်မယ်” “ထွက်ခဲ့” ညိုကြီးအချုပ်ခန်းသော့ဖွင့်ပေးလိုက်တယ်။ပြီး တော့အိမ့်ချိုကိုခေါ်ပြီးစခန်းအပြင်ဘက်ခေါ်လာတယ်။စခန်းအပြင်မှာ ကားပေါ်မှာမိုးအောင်နှင့်ရဲလေးကစောင့်နေတာတွေ့လိုက်ရ တယ်။
“မအိမ့်ချိုတက်” “ဟုတ်ကဲ့” အိမ့်ချိုတစ်ယောက်ခြေသုတ်ပုဆိုးမြွေစွယ် ကျိုးလိုငြိမ်ကျသွားပြီ။မိုးအောင်တို့စိတ်ဓာတ်စစ်ဆင်ရေး အောက် ဒူးထောက်လိုက်ရပြီလေ။ ကားပေါ်တိတ်ဆိပ်စွာလိုက်ရင်းသုံးယောက်ကြီးများတောင်ပေါ့။တွေးရင်းကြောက်လည်း ကြောက်တယ်လန့်လဲလန့်နေပြီ။ တိတ်ဆိပ်မှု့ကိုဖြိုခွဲလိုက်သူကမိုးအောင်” “အိမ့်ချို ခင်များအမှူ့က မပိတ်သေးဘူး၊အချိန်မရွေးတင် လို့ရတယ်။” “ဟုတ်ကဲ့” “အခုလည်းခင်များကြားလားအမှူ့စစ်ရအောင်လို့ခေါ်ခဲ့တာ” “ကြားပါတယ်” “ခင်များကျုပ်တို့သုံယောက် နှင့်အဆင်ပြေရင်အမှု့ကွင်းလုံးကျွတ်လွတ်မယ်” “ဟုတ်ကဲ့”ကျနော်တို့ကစိတ်ကြိုက်လုပ်မှာ ခင်များငြင်းဆန်လို့ရတယ်” “မ ငြင်းဆန်ရဲပါဘူး” “ဟုတ်တယ်ငြင်းဆန်ရင်လည်း ခင်များအင်းစိန်ရောက်မှာပဲ” “ဟုတ်ကဲ့ “ “ကျနော်တို့သုံးယောက်တပြိုင်တည်း လိုးမှာ”
“ရှင်..တစ်ယောက်ပြီးမှတစ်ယောက်လုပ်ပါ လားရှင်” “ခင်များငြင်းဆန်တာလား အိမ့်ချို” “မဟုတ်ပါဘူးရှင်” “အဲဒါဆို ခင်များဘာမှ မပြောနဲ့၊ခင်များနဲ့စခန်းမူးလိုးနေတာကျုပ်တို့ချောင်းကြည့်လို့အကုန်သိပြီးပြီ” “ရှင်” “ဟင်းးဟင်း ကျုပ်တို့လည်းလိုးချင်တယ် ခင် များမကျေနပ်ရပ်အခုကားပြန်လှည့်မယ်” “မလှည့်ပါနှင့်ရှင့်တို့သဘောပါပဲလုပ်ပါ” “အိမ့်ချိုတစ်ယောက် ပေါက်တဲ့နဖူးမထူးတော့ပါ လေ။သူတို့ခေါ်ရာနောက်မငြင်းမဆန်ပဲလိုက်ခဲ့ရပြီပေါ့။အိမ့်ချို ကို မိုးအောင်ကအိမ်အလွတ်တစ်ခုဆီခေါ်သွားပြီးအထဲကိုရောက် တော့“အိမ့်ချို ခင်များအခန်းထဲမှာဘာမှစားခဲ့ပုံမရဘူး” “ဘယ်လိုလုပ်စားနိုင်မှာလဲ:”“ဒီမှာစားစရာတွေစီစဉ်ထားတယ်”“ဟုတ်ကဲ့” “ရော့ဒါလေးသောက်”“ကျမအရက်မသောက်ချင်ဘူး”“နည်းနည်းသောက်လိုက်ပါ။ခင်များသောက်ထားမှအဆင်ပြေမယ်၊သုံး ယောက်ကမိုးအလင်းဆွဲမှာ”“အိမ့်ချိုတွေးမိတာက မခံချင်လည်းခံရတော့မှာ။မူးနေတော့သိပ်မခံစ ားရဘူးပေါ့”“အင်း ဒါဆိုလည်း နည်းနည်းသောက်မယ်”“ဝီစကီနှင့်ဆော်ဒါရောထားတဲ့ခွက်ကိုမော့ပြီးသောက်လိုက်တယ်။လည်ချောင်းထဲပူဆင်းသွားပြီးရှိန်းတိန်း ဖိန်းတိန်းဖြစ်လာတယ်။
“စားစရာရှိတာလဲစား အိမ့်ချို”“ဟုတ်ကဲ့”အမှန်ကခေါက်ဆွဲကြော်နှစ်ပွဲကို လေးယောက်စားဖို့စီစဉ်ထားခဲ့တာ။အများကြီးစားပြီး ဗိုက်လေးပြီးအိမ့်ချိုအိပ်ငိုက်ပြီးစိတ်မပါဖြစ်နေမှာကြောင့်စီစဉ်ထားခဲ့တယ်။သုံးယောက်ဝိုင်းလိုးရင်မခံနိုင်မှာစိုးလို့ကာမစိတ်ကြွစေ တဲ့ဆေးကိုရောပေးခဲ့တာ။“အိမ့်ချို ရော့ထပ်သောက်ဦး”“ဟုတ်ကဲ့”အိမ့်ချိုနောက်ထပ်တစ်ခွက်ထပ်သောက်လိုက်တယ်။ခေါင်းထဲ ရီဝေဖြစ်လာပြီးအာသွက်လျှာသွက်ဖြစ်လာတဲ့အခါ “အိမ့်ချိုရေချိုးလိုက်ပါလား၊အချုပ်ခန်းကညစ်ပတ်နေတော့ခင်များစိတ်ရှုပ်နေ မှာ၊စိတ်ထဲလန်းသွားမယ်။” “ဟုတ်ကဲ့ အိမ့်ချိုရေချိုးလိုက်မယ်” “အိမ့်ချိုရေ ချိုးခန်းထဲဝင်ပြီးအဝတ်ချွတ်ကာရေချိုးလိုက်တယ်။ ခန္ဓာကိုယ်ပွတ်သပ်ချိုးရင်းစိတ်တွေကတမျိုးကြီးဖြစ်လာတယ်။အိမ့်ချိုတဏှာစိတ်တွေထလာတယ်။ဘာဖြစ်လို့ဖြစ်မှန်းမသိဘူး။ သွေးသားကတောင်းဆိုနေသလိုပဲ။အလိုးခံချင်နေပြီလေ။
“အိမ့်ချို နင်ရေချိုးပြီးအဝတ်မဝတ်နဲ့တော့ငါတို့အဆင်သင့် ဖြစ်နေပြီ”“အင်းပါ”အိမ့်ချိုရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာတယ်။ရဲသုံး ယောက်ကတုံးလုံးကျွတ်ကြီးတွေနဲ့အပြင်ကစောင့်နေတာ။လီးကြီးတွေကတရမ်းရမ်း။အကြီးကြီးတွေပြီးတော့လီးတွေမှာဘုထစ် တွေနဲ့။အိမ့်ချိုကြောက်သွားပေမယ့်ငြင်းဆန်မရတဲ့အခြေအနေရောက်နေပြီ“လာအိမ့်ချို ဒီမှာတွေ့လားနင့်ကိုကောင်းအောင်လိုးပေး မယ့်လီးတွေ၊ဟားးးဟားးနင်ဆွေမျိုးမေ့သွားမယ့်ဂေါ်လီလီးတွေ”“အင်း ရှင်တို့အလှည့်ပဲလေလုပ်ကြပေါ့”“ကဲပါ နင်လည်းကောင်း အောင်ငါတို့နို့စို့ပေးမယ်။လာအိပ်လိုက်” အိမ့်ချိုအိပ်ရာထဲလှဲချြ၅ီးအိပ်လိုက်တယ်။ရဲလေးနှင့်မိုးအောင်ကတလက်တချက်နေပြီးနို့ တွေတပြွတ်ပြွတ်စို့တယ်။ညိုကြီးကအိမ့်ချိုပေါင်ဖြဲကားပြီးအစေ့ကိုပွတ်ချေတော့တယ်။အိမ့်ချိုစိတ်တွေနို့စို့ခံရလေဆူဝေလေ။ ဆေးစွမ်းကပြနေပြီ။မညည်းချင်ပေမယ့်ညည်းရပြီ။
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”“အားး အင့်ဟင့်အင့်”ညိုကြီးလက်ကြမ်းကြီးတွေနဲ့အစေ့ကိုပွတ်တော့အိမ့်ချိုမှာ တဏှာမီး တောက်အရမ်း တောက်လာတော့တယ်။သုံးယောက်တပြိုင်နက်လုပ်ရတဲ့အရသာကထူးခြားလွန်းတာလဲပါတင်္ယ“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”“အာ့ အင်းဟ င်းးးဟင်းးး”စိတ်တွေထလိုက်တာထိမ်းမနိုင်သိမ်းမနိုင်ပဲ။အော်ညည်းနေမိတယ်။မိုးအောင်တို့အချင်းချင်းအချက်ပြလိုက်ပြီး“အိမ့်ချို ငါတို့အလှည့်ရောက်ပြီ”“ဟုတ် ကဲ့ ““ကဲလာ..တစ်ယောက်ချင်းစုပ်”“သူတို့သုံးယောက်အိမ့်ချိုရှေ့ဒူးထောက်ထိုင်ချကာမိုးအောင် လီးစစုပ်တယ်”လီးကြီးကကြီးမားလွန်းလို့ပါးစပ်ထဲမဆန့်မပြဲထည့်စုပ်ရတာအာညောင်းပေမယ့်တဏှာစိတ်ထနေတဲ့အတွက်စုပ်ရ တာအရသာကောင်းနေတယ်။လီးဒစ်ကြီးကိုလျှာနှင့်ယက်ပေးပြီးဂွေးဥလေးကိုအသာအ ယာညှစ်ပေးပြီးစုပ်ပေးလိုက်တယ်။မိုး အောင်လီးအကြောတပျိုင်ပျိင်းးထပြီးမွေဟောက်တစ်ကောင်ပမာ ခေါင်းတရမ်းဖြစ်နေတော့တယ်။
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”“အားး…..ဟားးးဟားးးရှယ်ပဲကွာ။ဟေ့ကောင်တွေအရမ်းကောင်းတယ်ကွာ”“လုပ်ပါ ဒီပွဲမှာမင်းကဆရာပဲ ၊မင်းကိုဦးစားပေးတယ်”“အေးပါကွာ.မင်းတို့ကျေးဇူးငါလီးတောင်မမေ့ဘူး”“ဟားးဟားးးးဟားး’” “ကဲအိမ့်ချို ငါ နင့်ကိုဖင်ထောင်လိုး မယ်”“အင်းလိုးလေ ရတယ်”အိမ့်ချိုဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေးလိုက်တယ်မိုအောင်က ဟေ့ကောင်တွေတွေ့လားဒီဖင်ကြီးကိုဒီလိုလိုး ချင်နေတာ အခုတော့ အားရပါးရတွယ်ရပြီ”မိုးအောင် လီးကြီးကိုင်ပြီး အိန့်ချိုအဖုတ်ကိုတေ့ပြီးလိုးလိုက်တော့ “ပြွတ် ဗျစ် ဗျစ် ဘွတ်” “အာ့ လားး အိုးး”စောက်ရည်တွေစိုရွှဲနေတဲ့အဖုတ်ထဲလီးကပြည့်ကျပ်နေပြီးဂေါ်လီကဖုတ်အတွင်းနံရံကိုပွတ်ဆွဲသွားတော့ အိမ့်ချိုမှာကြက်သီးမွှေးညင်းထပြီး အော်လိုက်မိတယ်လေ
“ဗျစ် ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်”“အာ့အင်းးအားးအမလေး”“ဗျစ် ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်ဖန်းဖန်းဖန်း”“အာ့..အိုး..အင့် ဟင်းဟင့် အိုးရှီး ရှီး”စောက်ဖုတ်ကစောက်ဖုတ်အလုပ်လုပ်နေပြီ။ဝင်လာတဲ့လီးကြီးကိုညှစ်ပေးပြီးအရည်တွေထွက်လာတယ်။အရမ်းလည်းကောင်း တယ်။အိမ့်ချိုဖီလ်းအပြည့်အဝရလို့အော်နေတာကိုညိုကြီးနှင့်ရဲလေးကြည့်ရင်းလီးကအရမ်းတောင်လာတာကြောင့်ဂွင်းထုနေကြ တယ်။ မိုးအောင်လိုးနေချိန်အတွင်းရဲလေးစောင့်မနေနိုင်တောဘူးစိတ်တအားထန်လာတာကြောင့်အိမ်ချိုရှေ့သွားပြီး “အိမ့်ချို ငါ့ လီးစုပ်တော့ဟာ”အိမ့်ချိုမငြင်းမဆန်ပဲရဲလေးလီးကိုစုပ်ပေးလိုက်တယ်။နောက်ကခါးကိုင်ပြီးဆောင့်နေတော့လီးကပါးစပ်ထဲကို အဝင်များလာတယ်။
လည်ချောင်းအထိရောက်လို့“အွတ် အော့ အားးအွတ်အီးးး”“မရဘူး ရဲလေးးမရဘူး”“ရဲလေးလည်းလီးအသေအချာမခံရမှု့ကြောင့် စိတ်ကတိုလာတယ်”“ဟေ့ကောင် မပြီးသေးဘူးလား ““လီး ပဲအခုမှလိုးကောင်းတုန်း”“ငါအရမ်းတင်းနေပြီငါလည်းလိုးမယ်”“အဲဒါ ဆို မင်းအိပ်လိုက်လေ”“အေးး ငါအိပ်မယ် အိမ့်ချိုအပေါ်ကတက်”ရဲလေးအိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး အိမ့်ချိုကိုပြောတော့ မိုးအောင် လိုးနေတာကရပ်လိုက်တယ်အိမ့်ချိုလည်းရဲလေးအပေါ်ကတက်ပြီးခွကာလီးကိုကိုင်ပြီးအဖုတ်နဲ့တေ့ကာသွင်းလိုက်တယ်။လီးအဆုး ထိထိုင်ချလိုက်တော့
“ဗျစ် ဗျစ် ဗြိ ဗြိ ဗျစ်” “အာ့ အားးရှီးးရှီးးး” “အိမ့်ချို ငါနမ်းချင်တယ်ဟာ”“အိမ့်ချိုလည်းစိတ်ပါနေတာမို့ရဲလေးပြောသလိုအနမ်းခံဖို့ ရှေ့ကုန်းပေးတဲ့အခါရဲလေးကဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နမ်းလိုက်တယ်။“ပြွတ် ပြွတ်”လျှာချင်းတွေ့ပြီးစုပ်နမ်းနေစဉ်မှာရပ်နေတဲ့မိုး အောင်နောက်ကနေပြီး အိမ့်ချို ဖင်ကြီးကိုဖြဲကာတံတွေးထွေးထည့်တော့ အိမ့်ချိုတွေးပြီးလန့်သွားတယ်“အားးးကိုမိုးအောင် တစ် ယောက်ပြီးမှတစ်ယောက်လုပ်ပါလား”“နင်သောက်စကားမျးပြန်ပြီအိမ့်ချို နှစ်ပေါက်လုံးအလိုးခံရတာဘယ်လောက်ကောင်းလဲနင် ခံကြည့်”ပြောရင်းနှင့်လီးကိုဖင်ဝထဲတေ့ပြီးထည့်တယ်။လီးဒစ်ကြီးဝင်လာတော့“အားးးး နာလိုက်တာ..မလုပ်ပါနဲ့အကို ““နင် ကိုရဲ နောင်နဲ့ကျဖင်လိုးခံတယ်မလား”“သူ့လီးကအကို့လီးလောက်မကြီးဘူး”“မိုးအောင်ရေ ဒီမှာအုန်းဆီပုလင်း”“အေးညိုကြီး ပစ်လိုက်”မိုးအောင်လီးမချွတ်ပဲညိုကြီးဆီကအုန်းဆီပု လင်းလှမ်းတောင်းလိုက်တယ်။
“ညိုကြီးပစ်ပေးတဲအုန်းဆီပုလင်းကိုလှမ်းဖမ်းပြီးအိမ့်ချိုဖင်ဝထဲလောင်းထည့်ကာလီးကို ထပ်သွင်းလိုက်တော့ချောကနဲဝင်သွား တယ်“ဗျစ် ဗျိ ဗြိ ဇွိ ဇွိ”“အု အာ့ အင်းဟင်းးဟင်းအင့်”လီးကဖင်ထဲတင်းဆို့ဆို့ကြီးဝင်လာတယ်မိုးအောက်လည်းမညှာတာတော့ဘူး၊ လီးကအုန်းဆီကြောင့်ချောချောမောမောဝင်နေပြီလေလီးကြီးနှစ်ချောင်းကအရမ်းကိုထိနေတယ်။အလွှာလေးတစ်ခုသာခြားတယ်။ အိမ့်ချိုမှာ ဖင်ထဲမှာအုန်းဆီကြောင့်မနာတော့ဘဲလီးအဝင်အထွက်ကြောင့်ကောင်းနေတယ်။အရင်ကဖင်လိုးရင်ကာဖူးစောက်စေ့ကို ပွတ်ရပေမယ့်။အခုကျတော့စောက်ဖုတ်ထဲမှာလီးကဝင်နေတယ်။နှစ်နေရာလုံးဖီးအပြည့်ရနေတယ်။အော်ညည်းသံတွေက အဆက်မပြတ်ညည်းနေမိတယ်။
ဗျစ် ဗျိ ဗြိ ဇွိ ဇွိ ဖန်းဖန်းးဖန်းး”“အာ့ အားအားးရှီးရှီးး အားအရမ်းကောင်းတယ်အားပြီးတော့မယ်အား” “ဇွပ် ဇွိ ဘွတ်ဗျစ် ဗျိ ဗြိဇွိဇွိဖ န်းဖန်းးဖန်းး” “အာ့ အားအားးရှီးရှီးးအားးပြီုးပြီအား”လိုးချိန်နာရီဝက်လောက်လိုးပြီးတော့မိုးအောင်ဖင်လိုးရတာအရမ်းကောင်းလို့ ပြီးချင်လာတယ် “အားရှီးရှီးကောင်းလိုက်တာ အိုးးး” မိုးအောင်အော်ညည်းရင်းသုတ်တွေပန်းထည့်လိုက်တယ် “ညိကြီးလိုးမလား” “အေးလိုးမယ်” “ညိုကြီးမိုးအောင်နေရာကိုတလှည့်ဝင်လာပြန်တယ်။အိမ့်ချိုမှာသူပြီးပေမယ့်ညိုကြီးကိုတလှည့်ခံရအုံးမယ်လေ။ မိုးအောင်ကအမောဖြေအရက်သောက်ရင်း အိမ့်ချိုတို့လိုးပွဲကြီးကိုတစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေပြီး လီးကိုပြန်ဆွနေတယ်လေ။
“ဟေ့ ကောင်ညိုကြီးငါတလှည့်ချမယ်”“ဟာကြာ”“လီးလားအောက်ကချည်းနေရတာသက်သာတယ်မှတ်လား”“ဟားးး ဟားးးး”“အိမ့်ချို ခဏဆင်းအုံး”“အင်း “အိမ့်ချို ရဲလေးအပေါ်ကနေဆင်းလိုက်တယ်“အိမ့်ချို ငါ့လီးစုပ်ပေးဦးလေ”“အေးပါ ညို ကြီး”“ဟေ့ကောင်နောက်မှစုပ်ခိုင်းငါအရှိန်ပျက်တယ်”“ငါလိုးမသားမင်းတို့အလှည့်ချည်းပဲ”“လုပ်ပါကွာဒီမှာတိုးလို့တန်းလန်း ကြီး”“အေးပါကွာအေးပါ”
ညိုကြီး အိပ်ရာပေါ်လှအိပ် လိုက်တယ်။အိမ့်ချိုအပေါ်ကခွပြီးလီးကိုင်ကာအဖုတ်နေ့တေ့ပြီးထိုင်ချလိုက်တယ်။လီးရည်တွေစောက် ရည်တွေထွက်နေလို့လီးကပြွတ်ကနဲဝင်သွားတယ်။အိမ့်ချိုညိုကြီးအပေါ်မှောက်ချမယ်လုပ်တော့“အိမ့်ချို အရှိန်သေသွားလို့ပြန်စုပ် ပေးအုံး”ရဲလေးကအိမ့်ချိုမျက်နှာနားလီးကပ်ပေးတယ်။လီးရည်တွေရောစောက်ရည်တွေပေကျံပြီးချွဲနေတဲ့လီးကိုအိမ့်ချိုစုပပေးရ ပြန်တယ်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”“အားကောင်းလိုက်တာ အိမ့်ချိုရာ”“ငါလိုးမသားကောင်းမနေနဲ့ ငါလည်းအလိုးခံချင်နေပြီ”“ငါလီး မင်ဖင်ငါလိုးရမလား ညိုကြီး”“ဟာဒီမအေလိုးတော့ အိမ့်ချိုကုန်းပေးလိုက်’အိန့်ချိုကုန်းပေးလိုက်တယ်။ရဲလေးလီးကြီးကိုက်ပြီး အိမ့်ချိုဖင်ထဲလိုးထည့်လိုက်တယ်။‘”ဇွိ ဗျိ ဘူ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်” ဖင်ထဲကလေအန်သံထွက်လာတယ်။မိုးအောင်သုတ်ရည်နှင့်အုန်းဆီတွေပါရှိနေလို့ဖင်လိုးရတာအဆင်ပြေနေတယ်။
“ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်”“အာ့ အားးအမလေး အာ့အိုးး”ရဲလေးအားရှိသမျှကျုံးလိုးတော့တယ်။ကာမဆေးအရှိန်မသေသေးတဲ့အိမ့်ချိုနောက်တကြိမ် တဏှာစိတ်ပြန်ကြွလာတယ်။“ဇွပ် ဖတ်ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်”“အာ့ အိုးရှီး လိုး…လိုးပေး အားးကောင်းနေပြီ” “အိမ့်ချိုစိတ်တွေအရမ်းကြွနေတယ်။ရဲလေးလည်းအသားကုန်ကျူံးလိုးလိုးပေးတယ်။ရဲလေးအားကုန်သုံး လိုးတွောညိုကြီးလည်းတော်တော်ကောင်းနေုပြီ။အိမ့်ချိူတဏှာသံ တွေဆူပွက်နေလို့ဘေးကကြည့်နေတဲ့မိုးအောင်လီးကပြန် တောင်လာတယ်။လီးကိုလုံးဝရေမဆေးဘူး။အရည်တွေခြောက်နေပြီ။အရက်သောက်ရင်းနောက်တစ်ချီလိုးဖို့တွေးနေပြီးလီးကိုပြန် ဆွနေတယ်။“ဇွပ် ဖတ်ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်”“အာ့ အိုးရှီး လိုး…လိုးပေး အားပြီးတော့မယ်”
ဒုတိယအကြိမ် အိမ့်ချိုပြီးတော့မှာမို့အဖုတ်ရောဖင်ပါညှစ်ပြေီ။ရဲလေးလည်းညှစ်အားကြောင့်ပြီးချင်သလိုဖြစ်လာတယ်။နောက်ဆုံး အချိန်မိုးအားကုန်သုံးပြီးလိုးပေးလိုက်တော့တယ်“ဇွပ် ဖတ်ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖန်းးဖန်းးဖန်း” ”အာ့ အိုးရှီး..အားအင့်အင့်ပြီးပြီ ပြီးပြီ အား”အိမ့်ချိုလည်းအပြီးရဲလေးလည်းသုတ်တွေထွက်သွားတော့တယ်။သုတ်တွေဖင်ထဲပန်းထည့် ပြီးလီးကိုချွတ်လိုက်တယ်။ပြီး တော့မိုးအောင်ဘေးထိုင်ပြီးအမောဖြေအရက်ထပ်သောက်နေတယ်။အိမ့်ချိုမှာဖင်ဝကဟစိဟစိဖြစ်နေလို့သုတ်တွေအပြင်ဖက်စီး နေတော့တယ်
“အိမ့်ချိုဆင်းဟ”“အင်းပါညိုကြီး”အိမ့်ချိုညိုကြီးအပေါ်ကဆင်းလိုက်ပြီးထထိုင်တော့ညိုကြီးလည်းအိပ်ရာကထလာကာအိမ့်ချိုကို “ငါ့လီးစုပ်ပေးအုံးအိမ့်ချို”အိမ့်ချိုမှာညိုကြီးလီးကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးမိတယ်။ “ဂွေးဥတွေပါယက်” ညိုကြီးအမိန့်ကြောင့်အိမ့်ချို ဂွေးဥတွေပါယက်ပေးရပြန်တယ်“ကဲရပြီငါလိုးမယ်ကုန်းပေးဦး”အိမ့်ချိုကုန်းပေးတော့ညိုကြီးလည်းအိမ်ချိုဖင်နဲ့အဖုတ်တလှည့်စီ လိုးပေးတယ်။
“ဇွပ် ဖတ်ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်” “အာ့ အားးအမလေး အာ့အိုးးအား”အိမ့်ချိုဖင်သားဖြဲကာမီးကုန်ယမ်းကုန်လိုးတယ်။ ဖင်တလှည့် စောက်ဖုတ်တလှည့်လိုးတယ်။ဆယ်မိနစ်လောက်လိုးပြီးညိုကြီးပြီးသွားတယ်။လီးရည်တွေကိုအဖုတ်ထဲပန်းထည့် လိုက်တယ်။အိမ့်ချိုလည်းနှစ်ကြိမ်ပြီးသွားတော့လူလည်းနှူံးချိနေပြီအဖုတ်ရောဖင်ရောကျိမ်းနေပြီ။ထထိုင်ရင်တောင်အဖုတ်ထဲက အရည်မပြောနှင့်ဖင်ထဲကအရည်တွေပါစိမ့်ထွက်နေတယ်။စအိုကြွက်သားကထိန်းမနိုင်လောက်အောင်ဖြစ်နေပြီ
“အိမ့်ချို မောနေပြီလား”“ရှင်တို့သုံယောက်တောင်လိုးမှတော့မမောပဲနေမလား”“ရော့အမောပြေသောက်အုံး” အိမ့်ချိုလည်းအနာ သက်သာအရှက်သာအောင်တခွက်ယူသောက်လိုက်ပြီးမှိန်းနေစဉ်မှာပဲမိုး အောင်က “အိမ့်ချို ငါ့လီးစုပ်ပေးအုံး” “ခဏနားပါရစေ ရှင်”“အချိန်မရဘူး အိမ့်ချို” “လုပ်တော့” မိုးအောင်အိမ့်ချိုဖင်ချထားပြီးမဆေးပဲထားသောလီးကိုအိမ့်ချိုမှာပြန်စုပ်ပေးရတယ်။ အရက်သောက်ထားလို့သာစိတ်ကရဲနေတာ။မဟုတ်ရင်အိမ့်ချိုအန်ထွက်မိမယ်။ မူလကတည်းကတောင်နေတဲ့လီးမို့လို့သာခဏစုပ် ပေးရတယ်။မိုးအောင်ကအိမ့်ချိုကို “ဘေးတစ်စောင်းလှဲအိပ်လိုက်အိမ့်ချို” “အိမ့်ချိုလည်း မိုးအောင်ခိုင်းသလိုကျိုးနွံစွာလုပ်ပေးရ ပြန်တယ်။မိုးအောင်ဒူးထောက်ပြီးဘေးတစ်စောင်းလိုးပြန်တယ်။
ဒုတိယအကြိမ်မို့လို့မိုးအောင်နာရီဝက်လောက်လိုးသွားတယ်။ဖင် ရောအဖုတ်ရောတလှည့်စီလိုးပေးပြီးသုတ်တွေပန်းထည့်သွားတယ်။ရဲလေးနှင့်ညိုကြီးလည်းတလှည့်စီလိုးကြသေးတယ်။အိမ့်ချို ရပ်တောင်မရပ်နိုင်ဘူး။သူတို့လိုးပြီးသွားတော့ခဏနားရတယ်။အိမ့်ချိုရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာရေချိုးပြီးအဝတ်လဲကာ အိမ့်ချိုပြန်ထွက် ခဲ့တယ်။မနက်လေးနာရီလောက်ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ကားပေါ်မှာထိုင်တော့အဖုတ်နှင့်ဖင်ထဲကအရည်တွေတစိမ့်စိမ့်ထွက်နေပြီးနေရ တာစိတ်ကျဉ်းကျပ်နေရတယ်။အိမ်ရောက်ပြီးအိမ့်ချို လှဲအိပ်နေရတယ်။ညနေမှပြန်နိုးတော့။ချဲပေါက်တဲ့သူတွေကိုအလျော်မပေး နိုင်သေးဘူး၊နောက်ရက်မှပြန်လာထုတ်ဖို့ပြောရတယ်။နောက်တရက်ကိုရဲနောင်ရောက်မှန်းသိတယ်။ရဲနောင်လည်းအဆက်အသွယ် မလုပ်ဘူး။
အိမ့်ချိုစိတ်နာနေတယ်။မိုအောင်တို့သူံးယောက်ကဆိုင်ကယ်စီးပြီးအိမ်ရှေ့ရစ်သီရစ်သီလုပ်လေဒေါသထွက်လေဖြစ်နေရ တယ်။အိမ်လာပြီး လိုင်းကြေးတောင်းတယ်။မပေးနိုင်သေးဘူးလို့ပြောလိုက်တယ်။သူတို့လူပါးဝတာစီမံချက်တကယ်မရှိဘဲလူကို ရအောင်ကြံပြီးလိုးသွားတာမှန်းသိရတော့ဒေါသအလိပ်လိုက်ထွက်တယ်။ဖင်လိုးထားတဲ့လီးစုပ်ပေးခဲ့ရတာတွေးလေရဲတွေကိုသတ် ပစ်ချင်လောက်အောင်မုန်းတီးလာတယ်။ညီမအချုပ်ကျတယ်ကြားလို့အကိုသုံးယောက်အိမ်ရောက်လာတဲ့အခါ
“အိမ့်ချို နင်အချုပ်ကျတယ်ဆို” “ဟုတ်တယ်အကို”“ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ”“ဟိုရဲသုံးယောက်လူပါးဝသွားတာ”“နင်ဘယ်လိုလုပ်ပြီး လွတ်လာတာလဲ”“ဒီကောင်တွေ ငွေလည်းတောင်းတယ်လူလည်းယူတယ်”“ဘာ ..လူပါးဝလှချည်လား”“ဟုတ်တယ်အကို”“ဒီ ကောင်တွေလာအုံးမလား”“ညနေငွေတောင်းလိမ့်မယ့်”“အေးတွေ့ကြသေးတာပေါ့ကွာ”အကိုသုံးယောက်အပြင်ထွက်သွားပြီးတိုက် ပင်နေကြတယ်။အိမ့်ချိုလည်းအိပ်ရာထဲပြန်ဝင်ကာလှဲနေလိုက်တယ်ညနေရောက်တော့အိမ့်ရှေ့ဆိုင်ကယ်သံကြားတယ် :”အိမ့်ချို .အိမ့်ချို”“အေးပြော ထွက်လာခဲ့”“အေး ငါမထနိုင်ဘူး၊နင်တို့ဝင်လာခဲ့”“အေးဝင်လာပြီ”အိမ်ထဲကို သုံးယောက်ဝင်လာချိန်မှာ တော့“မင်းတို့လားကွ ငါညီမကို လူပါးဝတာ”“ဇွပ်”“အားးး”“ခွပ် ““အားးး” ဟေ့ကောင်ထိုးလိုက်တော့”မိုးအောင်အရင်ဗိုက်ထဲဓား ဝင်သွားတယ်။ ရဲလေးမှောက်သွားတယ်။ဓားနှင့်လှမ်းထိုးတော့ ချက်ကောင်းမထိလိုက်ဘူး၊ရေမြောင်းထဲလှဲချလိုက်ပြီးသေချင် ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်။နောက်မှာညိုကြီးလည်း ဗိုက်ထဲအနီးကပ်ဓားနှင့်ထိုးခံရပြီးမွှေခံလိုက်ရတယ်။
“ဟေ့ကောင်တွေစမ်းကြည့်လိုက်” “ဖုန်း ဖုန်းဖုန်း’” ရဲလေးနံစောင်းခြေနှင့်ကန်ပြီး သေမသေစမ်းကြည့်တယ်။ရဲလေးမအော်ရဲဘူး အော်ရင်ထပ်ပြီးဓားနှင့်ထိုးမှာကြောင့်ကြိတ်ခံရတယ် “ကိုကြီးသုံးကောလုံးသေပြီ”“အေးအဲဒီကောင်တွေဆိုင်ကယ်ယူပြီးလစ် မယ်”ဆိုင်ကယ်နှစ်စီးလုံးမောင်းထွက်သွားမှရဲလေးဆိုက်ကားခေါ်ပြီးရဲစခန်းလစ်ရတော့တယ်။ရဲသေတဲ့အမှု့ကြောင့်ရဲနောင်လည်း ပြသနာတက်ရာထူးချပြီးနယ်ပြောင်းရတယ်။ရဲလေးလည်းထောင်ကျတော့တယ်။အိမ်ချိုလည်းလူပါးဝတတ်လာတယ်ပေါ့ရှင်။ ပီး
Zawgyi
2D&3D ဒိုင္
က်မ အိမ့္ခ်ိဳ။ေတာင္ဒဂုံမွာေနတယ္။အသက္၂၈ႏွစ္၊အပ်ိဳမဟုတ္ဘူးတစ္ခုလပ္။ကေလးေတာ့မရွိဘူး၊မိသားစုေတာ့ရွိတယ္။ေမာင္ႏွမေလးေယာက္ရွိတယ္။အကိုေတြကလူဆိုးေတြမို႔အိမ္မလာၾကဘူး။အိမ့္ခ်ိဳလည္းအကိုေတြၾကားေနခဲ့တာေပ်ာ့စိေပ်ာ့ညံ့ေတာ့မဟုတ္ဘူး။အပ်ိဳမဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုေပမယ့္အထင္မေသးၾကနဲ႔။႐ုပ္အခံရွိတယ္။အသားေဖြးတယ္။လုံးႀကီးေပါက္လွဆိုတာက်မလိုပုံမ်ိဳးပဲ။မ်က္ခုံးေကာင္းႏွာတံေပၚတယ္။ႏို႔ထြားတယ္။တင္ႀကီးကေကာက္ခ်ိတ္ေနတာ။။ရွင္တို႔ျမင္ေအာင္ေျပာရရင္ဇြန္သၪၨာလိုပုံမ်ိဳးပဲ။
လူအိုေတြလည္းသေဘာက်သလိုလူပ်ိဳေတြလည္းသေဘာၾကတယ္။လမ္းသြားရင္ေယာက္်ားေလးေတြအေျပာဆုံးကနည္းတဲ့ဖင္ႀကီးမဟုတ္ဘူး။ဖင္ေထာင္လိုးခြဲလိုက္ရရင္ေတာ့ရွယ္ပဲတဲ့။တစ္ခုလပ္ေပမယ့္လိုးခ်င္ေနသူေတြတစ္ပုံႀကီး၊အင္းေလအိမ့္ခ်ိဳလိုလူမ်ိဳးမွသေဘာမက်ရင္အဲလူကအာသေဝါကုန္ၿပီးတဲ့လူပဲ။ဟုတ္တယ္မလား။ေယာက်ားဆုံးေတာ့စားဝတ္ေနေရးအတြက္အလုပ္လုပ္ခ်င္တယ္။တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။က်မကတခုလပ္ဆိုေတာ့လူေတြကရိသဲ့သဲ့ေတာ့အေျပာခံရတယ္။က်မကလည္းအရင္ကတည္းကေဖာ္ေဖာ္ေ႐ြေ႐ြသမားဆိုေတာ့လူေတြႏွင့္အဆင္ေျပတယ္။က်မအလုပ္ကိုပင္ပင္ပန္းပန္းရွာေဖြရတာ့မလုပ္ခ်င္ဘူးေလ။အဲဒါႏွင့္က်မႏွစ္လုံးသုံးလုံးေလးလက္ခြဲေရာင္းတယ္။လဘ္ေကာင္းတယ္ရွင္။
ကံၾကမၼာအက်ိဳးေပးထူးျခားတယ္။က်မဆီကအေလ်ာ္ဆိုတာအရမ္းနည္းတယ္။ေပါက္ရင္လည္းအကြက္ေသးေတြခ်ည္းပဲ။လက္ခြဲဒိုင္ေရာင္းရေတာ့က်မမွာျပသနာမရွိဘူး၊ဒိုင္ႀကီးေတြကရွင္းရတယ္။ေကာ္မရွင္ခမ်ိဳးမ်ိဳးျမက္ျမက္ရတယ္။ရဲေတြႏွင့္လည္းရင္းနီးလာတယ္။အဲရဲေတြကေငြေပးရင္ရတယ္။သူတို႔ေငြလာယူရင္က်မကိုအေသအခ်ာၾကည့္တယ္။တဏွာမ်က္လုံးေတြႏွင့္ေပါ့။က်မစီးပြားေရးလုပ္တာ။ဒီေလာက္ေတာ့ခံရမွာေပါ့ေလ။ဒီလိုႏွင့္တႏွစ္ေလာက္ေရာင္းရေတာ့ေငြေတာ္ေတာ္ေလးစုမိတဲ့အခါက်မေလာဘတက္လာတယ္။ဒိုင္လုပ္ခ်င္တယ္။အဲဒါဆိုပိုျမတ္မယ္ေလ။အဲဒိမွာ က်မ အတြက္အေရးႀကီးတာကခ်ဲဒိုင္ျဖစ္တဲ့အတြက္ရဲႏွင့္ပတ္သက္ရမယ္။က်မတို႔ၿမိဳ႕နယ္ကစခန္းမူးအသစ္ေရာက္တဲ့အတြက္စနည္းနာရတယ္။
ခုေရာက္တဲ့ရဲနာမည္ကကိုရဲေနာင္တဲ့။မိန္းမရွိတယ္။ေက်ာင္းဆရာမမို႔ရန္ကုန္မွာမရွိတာပါ။သေဘာေကာင္းတယ္လို႔အသံထြက္တယ္။ရဲသေဘာေကာင္းတယ္ဆိုတာက်မတို႔ေစတနာမရွိသေလာက္ပါပဲ။အဲဒါႏွင့္ရဲတစ္ေယာက္ကိုအကူအညီေတာင္းၿပီးစခန္းမူးႏွင့္စားေသာက္ဆိုင္မွာစကားေျပာခ်င္လို႔ဆိုၿပီးခ်ိန္းလိုက္တယ္။က်မလည္းအလွျပင္ၿပီးစားေသာက္ဆိုင္မွာေစာင့္လိုက္တယ္။ကိုရဲေနာင္ေရာက္လာၿပီးေတာ့က်မကိုတခ်က္လမ္းၾကည့္ၿပီးၿပဳံးျပတယ္။သူကေတာ့ယူနီေဖာင္းဝတ္မလာပဲ႐ိုး႐ိူးအဝတ္အစားႏွင့္ပါပဲ။႐ုပ္ရည္သန႔္သန႔္ပဲ။ဗိုက္ပုနံကားမဟုတ္ပဲစမတ္က်တယ္။
“ႂကြပါစခန္းမႉးႀကီးရွင့္” “ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်ာဒါႏွင့္စခန္းမူႀကီးလို႔မေခၚပါႏွင့္ကိုရဲေနာင္လို႔ပဲေခၚပါဗ်ာ” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္၊ေလးစားမႈ႕ႏွင့္ေခၚတာပါရွင္” “ကဲဗ်ာဒီကညီမက ဘာကိစၥမ်ားရွိလို႔လဲ” “ေအးေအးေဆးေဆးေျပာၾကတာေပါ့ရွင္” “ဟုတ္ကဲ့ ပါဗ်ာ” “ကိုရဲေနာင္ႀကိဳက္တာမွာပါ” “ေသာက္လို႔ရလား” “ရတာေပါ့ ႀကိဳက္တာေျပာ အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးမယ္” ကိုရဲေနာင္စားစရာ၊ေသာက္စရာေတြမွာၿပီးေတ ာ့ေသာက္ၾကတာေပါ့။အရက္ေသာက္လာၿပီဆိုရင္လူေတြသေဘာေကာင္းတတ္ၾကသလိုေျပာရဲဆိုရဲလည္းရွိလာတယ္။ကိုရဲေနာင္က “ကဲညီမေျပာ ဘာကိစၥလဲ” “ဒီလို..ကိုရဲေနာင္၊က်မခ်ဲေရာင္းခ်င္တာ” “အခုလည္းေရာင္းေနတာပဲမဟုတ္လား” “အခုကလက္ခြဲေလ၊က်မကိုင္တိုင္လုပ္ခ်င္တာ” “က်ေနာ္ဘာကူညီရမလဲေျပာ”
“႐ိုင္းတယ္လို႔မထင္ပါနဲ႔ကိုရဲေနာင္၊ကိုရဲေနာင္တို႔အတြက္က်မလိုင္းေၾကးေလးေပးခ်င္တာပါ” “အင္း..အခုတေလာစီမံခ်က္ေတြမ်ားတာညီမသိတယ္မလား” “က်မသိတယ္ေလ၊သူတို႔လာမယ္ဆိုရင္က်မေျပာေပါ့၊က်မမေရာင္းပဲေနမယ္” ”အင္း…က်ေနာ္လည္းအခုမွရာထူးတိုးနဲ႔လာတာျပသနာမျဖစ္ခ်င္ဘူးဗ်” “မျဖစ္ရပါဘူး၊အရင္ကဒိုင္ခ်ဳပ္ေတြေပးတာထက္မနည္းေစရပါဘူး” “အင္းးးက်ေနာ့္အတြက္ေငြမလိုဘူးဗ်” “ရွင္ အဲဒါဆိုက်မဘာလုပ္ေပးရမလဲ” “အင္းဒီလိုဗ်။ဒီအလုပ္မ်ိဳးဆိုတာက်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းမၿပီးဗ်။က်ေနာ္ေငြမလိုေပမယ့္ေအာက္ကလူေတြအတြက္လိုျပန္တယ္။ေနာက္လည္းတျခားက်န္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ” “ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာပါကိုရဲေနာင္” “က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ေငြမလိုဘူ၊တပည့္ေတြမတိုင္ရေအာင္ေငြလိုတယ္ေျပာတာ” “ေအာ အဲဒါဆို ကိုရဲေနာင္အတြက္က်မဘာလုပ္ေပးရမလဲ”
”အင္းးးးး” “ေျပာပါကိုရဲေနာင္လိုတာေျပာ က်မစီစဥ္ေပးမယ္ “တကယ္လားဗ်” “တကယ္ပါ” “ညီမစဥ္းစားေႏွာ္ “ “ဘာမို႔လို႔..ကိုရဲေနာင္” “က်ေနာ္ညီမကိုျမင္ေတာ့ ဗ်ာ။စိတ္ထဲမွာ တမ်ိဳးျဖစ္တယ္။မိန္းမကိုသတိရတယ္။အဲဒါ ညီမႏွင့္အတူေနခ်င္လို႔”ဒီယန္ျမင္လို႔ဒီၿခဳံကိုထြင္လိုက္တာ။အိမ့္ခ်ိဳဆိုတဲ့မိန္းမကရင္ႀကီးႀကီး ဒင္ႀကီးႀကီးေလ။အိမ့္ခ်ိဳျမင္ကတည္းကလိုးခ်င္လို႔စားေသာက္ဆိုင္မွာခ်ိန္းတာလိုက္ခဲ့တာေပါ့။အခုေတာ့ကိုလိုခ်င္တဲ့ဂြင္ေရာက္ၿပီေလ။ “အမ္ ကိုရဲေနာင္ က်မကအပ်ိဳမဟုတ္ဘူးေႏွာ္” “သိတယ္..အဲဒါေၾကာင့္က်ေနာ္ေျပာရဲတာပါ” “အင္း က်မဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိေသးဘူး” “ညီမ အိမ့္ခ်ိဳရယ္ ညီမလည္းေယာက္က်ားဆုံးေတာ့တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္သလိုအကိုလည္းအခုတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနတာ။
အခုကိစၥကႏွစ္ဘက္လုံးအဆင္ေျပမယ့္ကိစၥေလ” “အင္း..ကိုရဲေနာင္ကိုသေဘာမက်စရာမရွိေပ မယ့္က်မအဲဒါမ်ိဳးကိုယ့္ေယာက္်ားကလြဲၿပီးမလုပ္ဖူးဘူးေလ” “အင္း ဗ်ာ အိမ့္ခ်ိဳ..အဆင္ေျပမွပါ” အိမ့္ခ်ဳေတာ္ေတာ္စဥ္းစားလိုက္ရတယ္။လင္မရွိလို႔အလိုးမခံရတာၾကာၿပီ။တဏွာႀကီးတဲ့မိန္းမမဟုတ္ေပမယ့္။အခုကအဆင္ေျပရင္ေငြအ ရမ္းဝင္မွာေပါ့။က်မေတြးရင္းရင္ခုန္လာတယ္။ “ကိုရဲေနာင္ဖက္ကအဆငိေျပပါ့မလား” “က်ေနာ့္ဖက္ကစိတ္ခ်” “ေပါက္ၾကားလို႔မျဖစ္ဘူးရွင့္က်မအကိုေတြရွိတယ္”
“စိတ္ခ်က်ေနာ္ကပိုေၾကာက္တယ္” “ဒါဆိုလည္းျဖစ္တယ္လို႔သေဘာထားလိုက္ၾကတာေပါ့” “ျဖစ္တယ္ဆိုရင္ဒီေန႔ပဲလုပ္မယ္ဗ်ာ၊ညီမျမင္ကတည္းကအရမ္းတင္းေနၿပီ” “အာ ကိုရဲေနာင္ကလည္း” “တကယ္ပါဗ်ာ ။ဒီေန႔ပဲလိုက္ခဲ့ပါ။
စားေသာက္ၿပီးေတာ့ ကိုရဲေနာင္ေခၚရာေနာက္အိမ့္ခ်ိဳလိုက္ခဲ့တယ္။ကိုရဲေနာင္ေခၚတာကဟိုတယ္တစ္ခုပဲ။က်မ ေတြးၿပီးရင္ခုန္လာတယ္။ကိုယ့္ေယာက္်ားကဆုံးၿပီးကတည္းကလိင္ကိစၥမလုပ္ျဖစ္ဘူး၊အခုလုပ္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့တဏွာစိတ္ေလးႂကြလာတယ္။မရွိေတာ့တဲ့လင္ေယာက္်ားကိုသစၥာမရွိတာမဟုတ္ဘူး၊စီးပြားေရးအတြက္ အိမ့္ခ်ိဳလုပ္တာလို႔ေတြးလိုက္ရင္းကိုရဲေနာင္သေဘာက်ရင္အားလုံးကအဆင္ေျပၿပီမို႔အစြမ္းကုန္ျပဳစုဖို႔လည္းစဥ္းစားထားတယ္။။အပ်ိဳမဟုတ္ေတာ့ရွက္စရာေတာ့သိပ္မရွိဘူးေလ။လုပ္ဖူးေနတဲ့အလုပ္ပဲ။အင္းေျပာသာေျပာရတာအိမ့္ခ်ိဳစိတ္ေတြျဖစ္လာၿပီ။အဖုတ္ထဲေတာင္စိုခ်င္လာၿပီ။
“ညီမ အိမ့္ခ်ိဳ” “ရွင္ “ “ဘာေတြေတြးေနတာလဲ’”“အင္း အိမ့္ခ်ိဳစဥ္းစားတာကအိမ့္ခ်ိဳဘဝ ဖြတ္မရဓားမလည္းဆုံးျဖစ္မွာစိုးတယ္” “စိတ္ခ် ပါကြာ၊စိတ္မပူနဲ႔ပါႏွင့္အိမ့္ခ်ိဳရယ္” “ဟုတ္ကဲ့ ပါကိုရဲရယ္” “လာပါအိမ္ခ်ိဳရယ္ကိုရဲတို႔အိပ္ရေအာင္”အိမ့္ခ်ိဳလည္း ဟန္ေဆာင္ၿပီးကိုရဲေနာင္ဆီကဂတိစကားေလးရေအာင္သာေတာင္းလိုက္တယ္။မလုပ္ျဖစ္တာၾကာၿပီမိုအခုလိုလိုးရမယ္ဆိုေတာ့စိတ္ကအ ရမ္းျဖစ္ေနၿပီ။ ကိုရဲေနာင္အဝတ္ေတြခြၽတ္ေနတယ္။ကိုရဲ ေနာင္ကိုၾကည့္မိေတာ့ကိုရဲေနာင္လီးကေတာင္ေနၿပီ။ကိုရဲ ေနာင္လီးလည္းစံခ်ိန္မွီလီးႀကီးပါပဲ။အိမ့္ခ်ိဳလည္းအဝတ္အစားေတြခြၽတ္လိုက္ၿပီးေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီးသန႔္ရွင္းေရးလုပ္လိုက္တယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းကျပန္ထြက္လာေတာ့ကိုရဲေနာင္ကကုတင္ေအာက္ေျခခ်ထိုင္ေနရင္း
“လာ အိမ့္ခ်ိဳငါ နင့္ႏို႔ႀကီးေတြကိုစို႔ခ်င္တယ္”“ႏို႔ပဲလားကိုရဲ” “ဟားးဟား..အကုန္ပဲလုပ္မယ္”“အိမ့္ခ်ိဳေျပာရင္းကိုရဲေနာင္ ဒူးႏွစ္ ေခ်ာင္းၾကားဝင္ၿပီးမတ္တပ္ကေလးရပ္လိုက္တယ္။ကိုရဲေနာင္အိမ္ခ်ိဳ႕ခါးလွမ္းဖက္ၿပီးအိမ့္ခ်ိဳႏို႔ေတြကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔လိုက္ တယ္“ႁပြတ္ …ႁပြတ္..ႁပြတ္“အားးအင္းးးဟင္းးးကိုရဲရယ္ေကာင္းလိုက္တာမစို႔မခံရတာလည္းၾကာၿပီအၾကာႀကီးစို႔ေပး’”ညဳတုတု ေလးေျပာၿပီး တဟင္းဟင္းညည္းလိုက္တယ္”ကိုရဲေနာင္ကခါးဖက္ၿပီးရာကေနတင္သားႏွစ္ဖက္ကိုဆုပ္နယ္ရင္းႏို႔ေတြကို တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔တယ္။အိမ့္ခ်ိဳစိတ္ေတြဆူေဝလာၿပီ။အခုလိုအလုပ္မခံရတာေတာ္ေတာ္ေလးၾကာၿပီမို႔အဖုတ္ထဲကအရည္ေတြ တစိမ့္စိမ့္ထြက္လာၿပီးေပါင္ၿခံတေလ်ာက္စီးဆင္းလို႔ေနတယ္။
“အိမ့္ခ်ိဳ ငါ့လီးစုပ္ေပးပါလား” “အင္းစုပ္ေပးမယ္ေလ” ရဲေနာင္ထိုင္ေနရာကပက္လက္လွန္ခ်လိုက္ဧတာ့လီးႀကီးကမိုးေပၚေထာင္ေန ေတာ့တာပဲ။ အိမ့္ခ်ိဳလည္းကုတင္ေပၚတက္ၿပီးကိုရဲလီးကိုမစုပ္ခင္ကိုရဲႏို႔ေတြကိုလွ်ာဖ်ားႏွင့္ယက္လိုက္ေသးတယ္။ၿပီးမွကိုရဲလီး လက္ျဖင့္ဂြင္းတိုက္ကာလီးဒစ္ႀကီးကိုငုံၿပီးတႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္လိုက္ရာအသံေတြထြက္လာတယ္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “အိုး..အားး ေကာင္းလိုက္တာအိမ့္ခ်ိဳရာ”လီးဒစ္ႀကီးကိုငုံစုပ္ရင္း အားရလာတယ္။လီးဒစ္ပတ္လည္ကိုလွ်ာဖ်ားႏွင့္ယက္လိုက္တယ္။ဒါေတြက လင္ရဖူးတဲ့အိမ့္ခ်ိဳအတြက္အေသးအဖြဲ။လိးဒစ္ႀကီးကိုအဝင္အထြက္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းစုပ္လိုက္ေဂြးဥေတြကိုဖြဖြေလးညႇစ္လိုက္ႏွင့္ လုပ္လိုက္တယ္။လီးကအရည္ေတြႏွင္တံေတြးေတြေရာၿပီးပါးစပ္ထဲျပည့္လာလို႔အိမ့္ခ်ိဳတဂြပ္ဂြပ္ၿမိဳခ်လိုက္ၿပီး ေဂြးဥေတြပါတစ္လုံး ခ်င္းငုံေပးေတာ့ကိုရဲလီးကမူလထက္ပိုႀကီးပိုရွည္လာေသးတယ္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “အားေကာင္းလိုက္တာအိမ့္ခ်ိဳရာကိုလိုးခ်င္ၿပီ ” “လိုးေလ ကိုရဲ”“ဖင္ေထာင္ကုန္းေပးစမ္းကြာ အိမ္ခ်ိဳဖင္ႀကီးကို လိုးခြဲပစ္ခ်င္တာ”“ရတယ္ အဖုတ္ကြဲရင္ကြဲပါေစ၊အိမ့္ခ်ိဳလည္းဆာလွၿပီ”အိမ္ခ်ိဳဖင္ေထာင္ကုန္းေပးရင္းေျပာလိုက္ေတာ့ကိုရဲလည္း ေနာက္ကေနမတ္တပ္ရပ္ဒူးေကြးၿပီးေစာက္ဖုတ္ထဲလီးကို ႏွစ္ထည့္လိုက္တယ္။ “ႁပြတ္ ဗ်ိ ျဗစ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္” “အာ့ အိုး အင္းအင္းးးးဟ င္းးးဟင္းး” “ေကာင္းလိုက္တာ အီဆိမ့္ေနတာပဲအိမ့္ခ်ိဳေရ” “ေကာင္းရင္လိုးေပးေတာ့အိမ့္ခ်ိဳအရမ္းျဖစ္ေနၿပီ” ”ႁပြတ္ ဗ်ိ ျဗစ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ဖန္းးဖန္းးဖန္းး” “အာ့အိုး ေကာင္းတယ္ အင့္ဟင့္အင့္” “ဇြိ ဗ်ိ ၿဗိ ဗ်စ္ ၿဗိ ဗ်စ္ ဘြတ္ဖတ္ ဖတ္”အာ့ အိုးးးၾကမ္းေပးစမ္းပါ ကိုရဲ”
ကိုရဲတစ္ေယာက္အိမ့္ခ်ိဳခါးကိုင္ၿပီးအိမ္ခ်ိဳဖင္လုံးႀကီးေတြလႈပ္ေနေအာင္တဖ်င္းဖ်င္းလိုးေနလိုက္တယ္။ဖင္လုံးႀကီးေတြကလည္း အားရစရာမို႔အရမ္းလည္းစိတ္လာေနတယ္။မိန္းမနဲ႔ေဝးငြာၿပီးဒီလိုဂြင္ေတြကအမ်ားႀကီးႀကဳံႀကိဳက္ဖူးလို႔ကိုရဲအတြက္ကေတာ့မ ထူးဆန္းဘူး။ဒါေပမယ့္ဒီလိုအိုးလုံးႀကီးမ်ိဳးကိုလိုးခ်င္ေနတာမႀကဳံေသးလို႔။အခုႀကဳံရၿပီဆိုေတာ့အားရပါးရဆြဲပစ္လိုက္တယ္။ခါးဆြဲ လိုးေနခ်ိန္မွာအိမ္ခ်ိဳကလည္းေနာက္ျပန္ေဆာင့္ေပးေတာ့ကိုရဲအတြက္ကဇိမ္ပါပဲ။ဖင္သားႏွစ္ဘက္ႏွင့္ႏွင့္ဆုပ္ကိုင္ၿဖဲကာစအီုေပါက္ ပါၿဖဲၾကည့္ေသးတယ္။အိမ့္ခ်ိဳလည္းမခံရတာၾကာၿပီမို႔အရမ္းလီးဇိမ္ရွိေနတယ္။ေနာက္ျပန္ေဆာင့္ေပးရင္းဖီးတက္လာတဲ့အတြက္ စအိုဝေတာင္ပြစိပြစိျဖစ္ေနတယ္။ကိုရဲလည္းအိမ့္ခ်ိဳဆိုတာသူ႔အတြက္ပလိုင္းထဲကာူဖားျဖစ္သြားၿပီ။ေနာက္အေခါက္ေတာ့ဖင္ပါခ် မယ္ရည္မွန္းရင္းအသားကုန္လိုးလိုက္တယ္။ဒါေပမယ့္ဒီေန႔အတြက္ကေတာ့တႀကိမ္သာလိုးၿပီးေနာက္က်ရင္စခန္းရွိအိမ္ေခၚလိုးဖို႔ ပါေတြးထားလိုက္ရင္း
“”ႁပြတ္ ဗ်ိ ျဗစ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ဖန္းးဖန္းးဖန္းး” “အာ့အိုး ေကာင္းတယ္ အားရွီးရွီးအင့္ဟင့္အင့္” အလိုးမခံရတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့အိမ့္ခ်ိဳတစ္ ေယာက္တဏွာစိတ္အရင္းျပင္းျပၿပီးၿပီးခါနီး ေလေအာ္ညည္းေလ “”ဘြတ္ ဗ်ိ ျဗစ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ဘြတ္ဖန္းးဖန္းးဖန္းး” “အာ့အိုး အားရွီး ရွီးအင့္ဟင့္အင့္ၿပီးေတာ့မယ္ အိမ့္ခ်ိဳၿပီးေတာ့မယ္” “”ႁပြတ္ ဗ်ိ ျဗစ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ဘြတ္ဖန္းးဖန္းးဖန္းး” ကိုရဲလည္းအိမ့္ခ်ိဳၿပီးေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပဲလိုးေပးတယ္။အခန္းထဲလိုးသံႏွင့္အိမ့္ခ်ိဳေအာ္သံေတြဆူညံေနၿပီးကိုရဲေမာဟိုက္သံပါထြက္လာတယ္။ “”ႁပြတ္ ဗ်ိ ျဗစ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ဘြတ္ဖန္းးဖန္းးဖန္းး” “အားး ရွီးးရွီးၿပီးၿပီ အားးးၿပီးၿပီးအား” အိမ့္ခ်ိဳၿပီးသြားေတာ့ကိုရဲလည္းစိတ္ကိုေလ်ာ့ ခ်ကာသုတ္ေတြပန္းထည့္ၿပီး “အားးးးေကာင္းလိုက္တာအိမ့္ခ်ိဳရာအရမ္း ေကာင္းတယ္။”.ေျပာရင္းေနာက္ထပ္အခ်က္ ငါးဆယ္ခန႔္ ထပ္လိုးလိုက္ၿပီးလီးေပ်ာ့သြားမွဆြဲထုတ္ကာအိမ့္ခ်ိဳေဘးနားအေမာေျဖရင္း “ေကာင္းလိုက္တာအိမ့္ခ်ိဳရယ္၊ငါစြဲသြားၿပီ” “တကယ္ လားကိုရဲ” “အင္းေနာက္တပတ္က်ငါ့အိမ္မွာတညလုံးလိုးမယ္” “အင္း လိုးေလ ကိုရဲ၊အိမ့္ခ်ိဳလည္းကိုရဲလီးႀကိဳက္သြားၿပီ” “အင္း အိမ့္ခ်ိဳ ငါစခန္းမွာလုပ္စရာရွိလို႔ျပန္ၾကရေအာင္” “ဟုတ္ကိုရဲ “
ကိုရဲႏွင့္အိမ့္ခ်ိဳအဝတ္ေတြျပန္ဝတ္ၿပီးဟိုတယ္ထဲကထြက္လာခဲ့ၾကတယ္ အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ကိုရဲေနာင္ကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီးခ်ဲဒိုင္ အျဖစ္သို႔ကူေျပာင္းလိုက္ေတာ့တယ္။ ရဲစခန္းေပးရတဲ့လိုင္းေၾကးေလ်ာ့တယ္။အႏၲရယ္ကင္းကင္းနဲ႔လုပ္ႏိူင္တယ္ေလ။ရဲစခန္းကရဲ ေတြအတြက္ကိုယ္တိုင္လိုင္းေၾကးေပးရတယ္။အဲဒီအခါကိုရဲေနာင္ကစခန္းထဲကသူ႔အိမ္ေခၚေလ့ရွိတယ္။ကိုရဲေနာင္ကေက်းဇူးရွင္ ျဖစ္သြားၿပီေလသူေခၚရင္ အိမ့္ခ်ိဳ မျငင္းမဆန္ပဲသြားရတာေပါ့။ “ေမာင္ေလးစခန္းမႉးရွိလား”တာဝန္က်ရဲကင္းကိုသြားၿပီးေမးလိုက္ တယ္။တာဝန္က်ရဲကလည္းအိမ့္ခ်ိဳကိုေျခဆုံးေခါင္းဆုံးေခၚေတာတစ္ေထာင္အားႏွင့္ၾကည့္ၿပီး “အမ သူ႔အိမ္မွာရွိတယ္ဗ်” “ဟုတ္ကဲ့ ရွင့္” အိမ့္ခ်ိဳလည္း ကိုရဲေနာင္အိမ္ဘက္ကိုလွမ္းလာလိုက္တယ္ “ေဟ့ေကာင္ညိဳႀကီး” “ဘာလဲကြ ဆရာမိုးေအာင္”“ခုန..ကအိမ့္ခ်ိဳ လား”“ဟုတ္တယ္ဗ်”“ဘာေမးတာလဲ ညနက္မွ”
“စခန္းမႉးအိမ္တဲ့ဆ” “ဟုတ္လား ေအး..ငါတို႔စခန္းမႉးေခၚႀကိတ္တာလားမသိဘူး”“ဟုတ္တယ္ျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ဒီအခ်ိန္ႀကီးဆို ေတာ့”“ေအးကြာ ငါလည္းဒီေဆာ္ႀကီးကိုဖင္ေထာင္လိုးခ်င္ေနတာ”“ေအး မင္းတစ္ေယာက္ထဲမွတ္ေနလား ။ဟိုေကာင္ရဲေလးပါ ေသးတယ္” “ဟုတယ္ ငါသြားေခ်ာင္းမယ္” “လီးဘဲကြာ ငါဒီမွာကင္းတာဝန္က်ေနတာ လိုက္လို႔မရဘူး” “ေအးက်န္ခဲ့ေပါ့။ငါရဲေလး ကိုေခၚလိုက္မယ္”သူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္ စခန္းတစ္ခုထဲေနၾကတာ။ရာထူးကြာေပမယ့္ဆိုးေဖာ္ဆိုးဖက္ေတြ။အားလုံးကလီးႀကီး တယ္။ ညိဳႀကီးႏွင့္မိုးေအာင္ကေဂၚလီထည့္ထားၾကတာ။မိန္းမဝါသနာကေတာ့မေျပာႏွင့္အရမ္းႀကီး ၾကတယ္။ျပည့္တန္ဆာမႈ႕မ်ား တက္လာရင္သူတို႔ကအမႈ႕စစ္တယ္။ၿပီးလိုးလႊတ္တယ္။ပိုက္ဆံလဲေတာင္းတယ္။အမႈ႕လိုရင္ျပည့္တန္ဆာအိမ္သြားတယ္။ အေယာင္ေဆာင္ၿပီးဖမ္းတယ္။လိုးလည္းလိုးရပိုက္ဆံလည္းရ။မိုးေအာင္ရဲေလးဆီသြားၿပီး
“”ရဲေလး” “ေဟ..မိုးေအာင္ဘာလဲကြ” “အိမ္ခ်ိဳေလစခန္းမႉးအိမ္သြားတာျမင္လိုက္တယ္” “ ေအးဒီအခ်ိန္ႀကီးၾကမွ” “ေအး ငါးသြား ေခ်ာင္းမယ္။မင္းလိုက္မလား”“ေအးလိုက္ခဲ့မယ္ ။ငါလည္း အဲဒီေဆာ္ခ်ေနတာကြ”မိုးေအာင္ရဲေလးအေဖာ္ညႇိေတာ့ရဲေလးဝမ္းသာ အားရလိုက္ခဲ့တယ္။ စခန္းမႉးအိမ္ဖက္ကိုေၿခံလုံေအာင္ေလ်ာက္ၿပီးခိုးၾကည့္ဖို႔အေပါက္ရွာလိုက္တယ္။ ဝန္ထမ္းအိမ္ရာကေဟာင္း ေနၿပီ။ေနာက္ႏွစ္မွအေဆာက္အဦးေတြအသစ္ေဆာက္မွာမို႔အိမ္ေတြကသိပ္မလုံဘူး။မိုးေအာင္နဲ႔ရဲေလးမီးေရာင္ျမက္တဲ့အေပါက္ ေတြလိုက္ေခ်ာင္းေတာ့အိမ့္ခ်ိဳႏွင့္ကိုရဲေနာင္အလုပ္စေနၿပီ။ကိုရဲေနာင္လီးကိုအိမ့္ခ်ိဳ အားရပါးရစုပ္ေနၿပီ။ကိုရဲေနာင္ကကုတင္ေပၚ ပက္လက္လွန္အိပ္ၿပီး အိမ္ခ်ိဳကထိုင္ကာဂြင္းတိုက္လိုက္လီးစုပ္လိုက္လုပ္ေနခ်ိန္၊ဘယ္ေလာက္ေတာင္အားရပါးရပါးရစုပ္ေနသလဲ ဆိုရင္အခန္းအျပင္ကေခ်ာင္းေနတဲ့သူေတြကအကုန္ၾကားေနရတယ္
“ရဲေလး” “ရႉး တိုးတိုး”“ေအး အိမ့္ခ်ိဳ ကငထန္ႀကီးေတြ႕လား။လီးစုပ္ တာၾကည့္စမ္းတႁပြတ္ ႁပြတ္နဲ႔ကြာ” “ေအး ဟုတ္တယ္ ကြ၊ ကုန္းၿပီးစုပ္တာကြာဖင္ႀကီးကိုအယ္ေနတာပဲ” “ေအးကြာ ငါလိုးခ်င္လာၿပီ၊ဒီေကာင္မကို” “လီး စခန္းမႉးပစၥည္းကြာ “ “ေဟ့ေကာင္ ရဲ ေလး စခန္းမႉးမရွိရင္ငါတို႔ႀကံၾကမယ္” “ေအးလုပ္လိုက္ေလ ၾကာသလားလို႔” “ေဟ့ေကာင္ အိမ့္ခ်ိဳအေပၚတက္ေဆာင့္ေနတာကြ” “ေအး မိုက္တယ္ကြာ၊တဖန္းဖန္းျမည္ေနေသးတယ္” “ေသခ်ာၾကည့္ႏို႔ႀကီးေတြကလည္းအယ္ေနတာ“ “ေအးကြာႏို႔ႏွစ္လုံးၾကားလီး ထည့္လိုးလိုက္ရ” “ေအးကြာ ေဟ့ေကာင္ၾကည့္စမ္းေမွာက္ခ်ၿပီးစခန္းမႉးႏွင့္ကစ္ဆြဲေနပါလား”
“ေအးးေဆာ္ေတာ္ေတာ္ထန္တယ္” အိမ့္ခ်ိဳႏွင့္ကိုရဲေနာင္မွာအျပင္ဘက္ကေခ်ာင္းေနတာသတိ မထားမိဘဲတဏွာထေနၾကဆဲ။ကိုရဲ ေနာင္ႏွင့္လုပ္တိုသ္းအိမ့္ခ်ိဳမွာၿပီးတဲ့အရသာခံစားရလို႔အိမ့္ခ်ိဳကိုရဲေနာင္ကိုစြဲေနၿပီ။အခုအေပၚကအားရပါးရေဆာင့္ေနတယ္။လီးက အဖုတ္ထဲတဇြိ ဇြိ တဗ်ိ ၿဗိ ဝင္ေနတာ။ “ဖြတ္ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္”“အားးအင့္ဟင့္ အားးးအင့္ အင့္ . အင့္”“ဗ်ိ ၿဗိ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္”“အာ့ရွီးရွီးးးရွီးး အိုးးအင့္အင့္”အခ်က္တရာေက်ာ္ေလာက္ေဆာင့္ၿပီး။ေမာလာလို႔ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ေလးႀကိတ္လိုက္ တယ္“အားးေကာင္းလိုက္တာ အိမ့္ခ်ိဳရာ၊ေမာသြားၿပီလား”“အင္း ကိုရဲ”“အဲဒါဆို ကိုရဲ ကိုဖင္ကုန္းေပးကိုရဲလိုးအုံးမယ္”“ဟုတ္ကဲ့ကို ရဲ” “အိမ့္ခ်ိဳလည္း ကိုရဲသေဘာက်ကုန္းလိုက္တယ္”ကိုရဲေနာင္အိပ္ရာကလူးလဲထၿပီး အိမ့္ခ်ိဳ အဖုတ္ထဲလီးထိုးထည့္တယ္”“ဘြတ္ ဖြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖြတ္ ဖန္းဖန္း”“အာ့ အင့္အင့္ အင့္ ဟ၊ားးးး အကိုျပည့္က်ပ္ေနတယ္ကြာ၊အရမ္းေကာင္းတယ္” “ဗ်ိ ၿဗိ ဇြိ ဇြိ ဗ်စ္ ဘြတ္ ဇြပ္ ဖန္းဖန္းးဖန္း” “အာ့ အင့္အင့္ အင့္ ဟ၊ားးးး ေကာင္းတယ္အားေဆာင့္ေဆာင့္”ရဲေနာင္လိုးေနတုန္း အိမ့္ခ်ိဳ ေနာက္ျပန္ ေဆာင့္တယ္။ရဲေနာင္အိမ္ခ်ိဳဖင္ႀကီးဆြဲၿဖဲေနတယ္။ၿပီးဖင္ဝကိုတံေတြးေထြးထည့္တယ္။ၿပီးေတာ့
“အိမ့္ ခ်ိဳ ငါဖင္လိုးခ်င္တယ္”“လိုးေလ အကို လိုးအကို႔စိတ္တိုင္းက်လုပ္”“ရဲေနာင္အိမ့္ခ်ိဳေစာက္ဖုတ္ထဲကလီးထုတ္လိုက္ၿပီးဖင္ထဲ ထိုးထည့္တယ္။“ဗ်စ္ ဗ်စ္ ၿဗိ”လီးကတဆုံးထိဝင္သြားတယ္။“အားးးေျဖးေျဖး ကိုရဲ အာ့အရမ္းၾကပ္ေနတာဖင္မခံရတာၾကာၿပီ”“ကိုရဲ လည္းေျဖးေျဖးခ်င္း လိုးလိုက္တယ္”“ဗ်စ္ ဘြတ္ဖတ္ ဘြတ္ဖန္းဖန္းးဖန္း” “အာ့ အအာ့ အင့္အင့္ အင့္ ဟ၊ားးးး ေကာင္းတယ္” အခန္းထဲမွာေတာ့အိမ့္ခ်ိဳအသံကဆူညံေနၿပီအိန္ခ်ိဳစိတ္အရမ္းထေနတာေၾကာင့္စိတ္မထိန္းေတာ့ပဲအားရပါးရစိတ္ရွိသမွ်ေအာ္ေန တာ “ရဲေလး ဖင္ခ်တာကြ” “ေအးကြာ အားရစရာႀကီး” “ေအးဒီေဆာ္ဖင္ခံဖူးေနၾကကြ” “ေအး ဟုတ္တယ္ ကြ” “ငါလည္းအဲေဆာ္ဖ င္လိုးခ်င္လိုက္တာ” “ေအးလိူးရမယ္ ငါႀကံမယ္ေဟ့ေကာင္” ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီးသူငယ္ခ်က္းႏွစ္ေယာက္လီးကတအားေတာင္းလာ တယ္။ဝင္လိုးခ်င္ေပမယ့္စခန္းမႉးကိုေၾကာက္ရလို႔သာ။စခန္းမႉးကလာ္းသူပဲလိုးတယ္၊၊အက်ေလးဘာေလးမေပးဘူး
အိမ့္ခ်ိဳႏွင့္ကိုရဲေနာင္က အသားကုန္လိုးေဆာ္ေနၾကၿပီးပတ္ဝန္းက်င္ပါေမ့ေနၾကတယ္။ အိမ့္ခ်ိဳဖင္ႀကီးကလိုးရတာဇိမ္အရမ္းရွိတာ ေၾကာင့္ရဲေနာင္လည္း အိမ့္ခ်ိဳခါးကိုကိုင္ၿပီးအသားကုန္ေဆာင့္လိုက္တယ္။အိမ့္ခ်ိဳလည္းေခါင္းကိုအိပ္ရာေပၚေမွာက္ခ်ၿပီးလက္ တဖက္ႏွင့္အေစ့ကိုပြတ္ေနလိုက္တယ္။ဖင္ေရာအဖုတ္ပါဇိမ္ရွိေနတယ္။“ဗ်စ္ ဘြတ္ဖတ္ ဘြတ္ဖန္းဖန္းးဖန္း”“အာ့ အအာ့ အင့္အင့္ အင့္ ဟ၊ားးးးရွီးရွီး”အိမ့္ခ်ိဳအရမ္းဖီးရွိေနၿပီ ။ၿပီးလည္းၿပီးခ်င္ေနၿပီ “ဗ်စ္ ဘြတ္ဖတ္ ဘြတ္ဖန္းဖန္းးဖန္း”“အာ့ အအာ့ အင့္အင့္ အား ရွီးရွီး အိမ့္ခ်ိဳ ၿပီးၿပီၿပီးၿပီ’”အိမ့္ခ်ိဴဖင္ဝပြစိပြစိလုပ္ကာညႇစ္လာတယ္။ကိုရဲလည္းဖင္ရဲ႕ေစးက်ပ္က်ပ္အရသာေၾကာင့္မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ ေလာက္သာလိုးႏိုင္ၿပီးသုတ္ထြက္သြားတယ္။သုတ္ထြက္ေတာ့အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ထပ္ေဆာင့္ၿပီးလီးကိုထုတ္လိုက္ေတာ့အိမ့္ ခ်ိဳဖင္ထဲကသုတ္အခ်ိဳ႕အျပင္ကိုစီးထြက္လာတယ္။ကိုရဲေနာင္ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ကာလီးကိုေဆးလိုက္တယ္။
မိုးေအာင္ႏွင့္ရဲေလးလည္းစခန္းမႉးေရခ်ိဳးခန္းဖက္ထြက္လာလို႔ အျပင္ကိုအသာအယာထြက္လိုက္တယ္။“ကို ရဲေနာင္ႏွင့္အိမ့္ခ်ိဳတို႔ ခဏနားၿပီးေနာက္တႀကိမ္ျပန္လိုးၾကတယ္။မနက္သုံးနာရီေလာက္မွအိမ့္ခ်ိဳကိုျပန္ပို႔ေပးလိုက္တယ္အိမ့္ခ်ိဳလည္းတညလုံးခံခဲ့ရ ေတာ့ အိမ္ေရာက္တာႏွင့္အိပ္ရာ ထဲဝင္ၿပီးအိပ္လိုက္တာ ေနျမင့္မွႏိုးေတာ့တယ္။အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ေတာ္ေတာ္ေလးအဆင္ ေျပေနၿပီ။ေျခာက္လေလာက္ထိဒိုင္ကိုင္လို႔ေတာ္ေတာ္စီးပြားျဖစ္တယ္။စီမံခ်က္လာရင္ခဏေလးၿငိမ္ေနတယ္။ၿပီးျပန္ေရာင္းတယ္။ ကိုရဲေနာင္ဆီလည္းအေပ်ာ္မယားအျဖစ္အသုံးေတာ္ခံေနလိုက္တယ္။ကိုရဲေနာင္ကၾကင္နာပါတယ္။လိုးရင္သာအေပါက္စုံလိုးတာ။ အိမ့္ခ်ိဳလာၿပီဆိုရင္လည္းစားစရာေတြစီစဥ္ေပးတယ္။
အိမ္ခ်ိဳလည္းကိုရဲေနာင္နဲ႔ေနရတာေပ်ာ္တယ္။မယားငယ္လို႔လူေတြထင္ ေအာင္ေနေပးတယ္။အဆင္ေျပေတာ့ဝတ္တာစားတာကအစေျပာင္ေျပာင္ေရာင္ေရာင္ျဖစ္လာတယ္။အလွေတြတိုးလာေပါ့။မနာလို သူေတြေျပာလဲဂ႐ုမစိုက္ဘူး။အဓိကကိုယ္အဆင္ေျပဖို႔ပဲ။မိုးေအာင္၊ညိဳႀကီးႏွင့္ရဲေလးအံတႀကိတ္ႀကိတ္ႏွင့္ႀကံစည္ေနၾကတယ္။ပို ၿပီးလွလာတဲ့အိမ့္ခ်ိဳကိုအရမ္းလိုးခ်င္ေနၾကတယ္။စခန္းမႉးရဲေနာင္အလစ္ကိုေခ်ာင္းေနၾကတာ။သူတို႔ကအိမ့္ခ်ိဳကိုႀကံစည္ေနတာလူ မသိေအာင္ေနရတယ္။မေတာ္လို႔ကိုရဲေနာင္သိသြားရင္အႀကီးအက်ယ္ျပသနာတက္လာႏိုင္တယ္ေလ။
ဒီလိုႏွင့္ခ်ဲဖြင့္ဖို႔နီးလာတဲ့တရက္မွာေတာ့ကိုရဲေနာင္ေနျပည္ေတာ္ခရီးထြက္ရတယ္။ကိုရဲေနာင္ကမိုးေအာင္ကိုတာဝန္မႈးအျဖစ္လႊဲခဲ့ တယ္မိုးေအာင္တို႔စိတ္ရွည္ရွည္ေစာင့္ေနတဲ့ရက္ေရာက္ၿပီ။ေန႔ကၾကာသာပေတးေန႔အခ်ိန္တြက္ၿပီးမိုးေအာင္တို႔နဲ႔ရင္းနီးတဲ့ရပ္ကြက္ လူႀကီးေတြေခၚကာအိမ့္ခ်ိဳတို႔အိမ္ကိုသြားလိုက္ေတာ့ခ်ဲစာ႐ြက္ေငြလက္ခံျဖတ္ပိုင္းတို႔နဲ႔အတူမိေတာ့တယ္။ “မအိမ့္ခ်ိဳ ခင္မ်ားကို ေလာင္းကစားမႊုနဲ႔ဖမ္းလိုက္ၿပီ”“ေဟ့ မိုးေအာင္ နင္တို႔ဆရာေကာ”“ခင္မ်ားဘာေတြေျပာေနတာလဲ”“နင္တို႔စခန္းမႉးေျပာတာ”“ခင္ မ်ားစခန္းေရာက္မွရွင္းေတာ့”“ငါ နင့္တို႔ဆရာဆီဖုန္းဆက္မယ္”“က်ဳပ္တို႔အခ်ိန္မရဘူး၊စီမံခ်က္နဲ႔ဖမ္းတာ။စခန္းေရာက္ရင္စခန္းမႉး ဆီအေၾကာင္းၾကားေပးမယ္”“ေဟ့ေကာင္ေတြသက္ေသခံစာ႐ြက္သိမ္း၊လက္ထိပ္ခပ္”အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ အခ်ဳပ္ခန္းထဲေရာက္ၿပီ မိုးေအာင္ကစခန္းမႉးဆီဆက္သလိုလုပ္ရင္း“စခန္းမႉးကိုေခၚမရဘူးမအိမ့္ခ်ိဳ”“ဟင္”“ခင္မ်ားမနက္ျဖန္ အင္းစိန္ေထာင္သြားရမယ္” “ဟင္ နင္တို႔ ..နင္တို႔” အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္အသံထြက္မလာေတာ့ေပညေနေရာက္ေတာ့စားစရာေပးရင္းက
“မအိမ့္ခ်ိဳ က်ေတာ္ခင္မ်ားအမႈ႕တြဲေတာ့မတင္ရေသးဘူး” “အင္း ကိုမိုးေအာင္မတင္ရေသးရရင္ တစ္ခုစီစဥ္ေပးပါလား”“ဘာစီစဥ္ ေပးရမလဲ မ အိမ့္ခ်ိဳ” “က်မလြတ္ေအာင္လုပ္ေပး၊ေပးရမယ့္ကိစၥအကုန္တာဝန္ယူတယ္” “မအိမ့္ခ်ိဳ ဒီအထဲေရာင္မွေငြေပးထြက္လို႔ မရဘူးေလ၊ မအိမ့္ခ်ိဳသိပါတယ္”“က်မ အရမ္းညစ္ေနၿပီ ၊ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး” “အင္းက်ေနာ္ကူညီလို႔ရရက္ကူညီပါ့မယ္” မိုး ေအာင္ မအိမ့္ခ်ိဳတကိုယ္လုံးစူးစိုက္ၾကည့္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္။ကိုယ္လိုခ်င္တာရဖို႔ကစိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရးအရင္လုပ္ရမွာပဲ။ဘာ လို႔လဲဆို ေတာ့အိမ့္ခ်ိဳကစခန္းမူးမယားငယ္ဆိုၿပီးေသြးနထင္ေရာက္ေနတာေလ။မာနေတြခဝါခ်ၿပီး ကိုယ့္ဂြင္ထဲအေရာက္ လိုလိုခ်င္ခ်င္နဲ႔ေပးမယ့္အခ်ိန္ကိုေစာင့္ရတာေပါ့။အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္စိတ္ဓာတ္အႀကီးအက်ယ္က်လာၿပီ။ကိုရဲ ေနာင္ဆီက အဆက္အသြယ္မရ။စိတ္လည္းတိုလာသလိုအားငယ္လာတယ္။အခ်ဳပ္ခန္းထဲလည္းမေနဖူးတဲ့အတြက္စိတ္အရမ္းညစ္တယ္။ အနံ႔အသက္လည္းမေကာင္းဘူး။လူေတြကလည္းကြၽတ္စီကြၽတ္စီႏွင့္။အေရးထဲျပည့္တန္ဆာမႈ႕ထင္ၿပီးၾကည့္ေနတဲ့လူေတြရွိေသး တယ္။စိတ္ဓာတ္ကေျမခလာၿပီ။အခုေလာေလာဆယ္အားကိုးရသူကမိုးေအာင္ပဲရွိေတာ့မိုးေအာင္ပဲအကူအညီေတာင္းရေတာ့ တယ္။
“ကိုမိုးေအာင္ က်မဘယ္လိုလုပ္ရမလဲက်မအင္းစိန္ေထာသ္ေတာ့မသြားခ်င္ဘူး” “အင္း မအိမ့္ခ်ိဳက်ေနာ္တစ္ခုေျပာမယ္။ အဆင္ေျပမေျပကိုယ့္ဘာသာဆုံးျဖတ္၊ေပါက္ၾကားရင္မနက္ျဖန္အင္းစိန္ပဲ”“ေျပာပါ ကိုမိုးေအာင္ရယ္က်မဘာပဲလုပ္ရလုပ္ရ ဒီ အထဲကလြတ္ၿပီးေရာ”“ဒီလိုဗ် က်ေနာ္ကလႊတ္ခ်င္တယ္၊ဒါေပမယ့္”“ကိုမိုးေအာင္ေငြလား ရတယ္”“ေငြမလိုခ်င္ဘူး”“ရွင္ဘာလိုခ်င္ လဲ”“အင္း မအိမ့္ခ်ိဳ ကိုက်ေနာ္တို႔ကသေဘာက်ေနတာ” “အိုး….” “မအိမ့္ခ်ိဳ စဥ္းစားပါ။ညကိုးနာရီေလာက္ဆိုအေျဖေပး” “ရွင္” “ရွင္ေျပာေတာ့က်ေနာ္တို႔ကဆိုလို႔” “လာဖမ္းတဲ့သူေတြေလ၊သူတို႔ဆီမွာလည္းသက္ေသခံေတြရွိေနတယ္”
“ရွင္ “ “အဲဒါေၾကာင့္ပါ၊ကဲက်ေနာ္ျပန္အုံးမယ္၊ကိုးနာရီေလာက္ဆိုအဆင္ေျပမေျပ အေၾကာင္းျပန္”မိုးေအာင္ေျပာၿပီးထြက္ခဲ့တယ္။ အိမ့္ခ်ိဴတစ္ေယာက္စဥ္းစားရၿပီ။တညအိပ္ေပး႐ုံႏွင့္တႏွစ္ေျခာက္လအထဲဝင္ရမယ့္အေရးေတြးမိၿပီ။ေထာင္ထဲမသြားခ်င္ဘူး၊အိမ္ မွာမိဘေတြဘယ္လိုေနရမလဲ၊အကိုေတြကအိမ္လာတာမဟုတ္ဘူးေလ။”အိမ့္ခ်ိဴ ..စဥ္းစားး….စဥ္းစားစမ္း”ေနာက္ဆုံးေတာ့အိမ့္ခ်ိဳ မထူးဇာတ္ခင္းရၿပီ။“ညကိုးနာရီေလာက္မိုးေအာင္ောက္လားၿပီးေခါင္းညိတ္ျပတယ္။အိမ့္ခ်ိဳလည္းေခါင္းျပန္ညိတ္ျပလိုက္တယ္။ သေဘာကအဆင္ေျပတယ္ေပါ့။ခနၾကာေတာ့“မအိမ့္ခ်ိဳ အမႈ႕စစ္မယ္” “ထြက္ခဲ့” ညိဳႀကီးအခ်ဳပ္ခန္းေသာ့ဖြင့္ေပးလိုက္တယ္။ၿပီး ေတာ့အိမ့္ခ်ိဳကိုေခၚၿပီးစခန္းအျပင္ဘက္ေခၚလာတယ္။စခန္းအျပင္မွာ ကားေပၚမွာမိုးေအာင္ႏွင့္ရဲေလးကေစာင့္ေနတာေတြ႕လိုက္ရ တယ္။
“မအိမ့္ခ်ိဳတက္” “ဟုတ္ကဲ့” အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ေျခသုတ္ပုဆိုးေႁမြစြယ္ က်ိဳးလိုၿငိမ္က်သြားၿပီ။မိုးေအာင္တို႔စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရး ေအာက္ ဒူးေထာက္လိုက္ရၿပီေလ။ ကားေပၚတိတ္ဆိပ္စြာလိုက္ရင္းသုံးေယာက္ႀကီးမ်ားေတာင္ေပါ့။ေတြးရင္းေၾကာက္လည္း ေၾကာက္တယ္လန႔္လဲလန႔္ေနၿပီ။ တိတ္ဆိပ္မႈ႕ကိုၿဖိဳခြဲလိုက္သူကမိုးေအာင္” “အိမ့္ခ်ိဳ ခင္မ်ားအမႉ႔က မပိတ္ေသးဘူး၊အခ်ိန္မေ႐ြးတင္ လို႔ရတယ္။” “ဟုတ္ကဲ့” “အခုလည္းခင္မ်ားၾကားလားအမႉ႔စစ္ရေအာင္လို႔ေခၚခဲ့တာ” “ၾကားပါတယ္” “ခင္မ်ားက်ဳပ္တို႔သုံေယာက္ ႏွင့္အဆင္ေျပရင္အမႈ႕ကြင္းလုံးကြၽတ္လြတ္မယ္” “ဟုတ္ကဲ့”က်ေနာ္တို႔ကစိတ္ႀကိဳက္လုပ္မွာ ခင္မ်ားျငင္းဆန္လို႔ရတယ္” “မ ျငင္းဆန္ရဲပါဘူး” “ဟုတ္တယ္ျငင္းဆန္ရင္လည္း ခင္မ်ားအင္းစိန္ေရာက္မွာပဲ” “ဟုတ္ကဲ့ “ “က်ေနာ္တို႔သုံးေယာက္တၿပိဳင္တည္း လိုးမွာ”
“ရွင္..တစ္ေယာက္ၿပီးမွတစ္ေယာက္လုပ္ပါ လားရွင္” “ခင္မ်ားျငင္းဆန္တာလား အိမ့္ခ်ိဳ” “မဟုတ္ပါဘူးရွင္” “အဲဒါဆို ခင္မ်ားဘာမွ မေျပာနဲ႔၊ခင္မ်ားနဲ႔စခန္းမူးလိုးေနတာက်ဳပ္တို႔ေခ်ာင္းၾကည့္လို႔အကုန္သိၿပီးၿပီ” “ရွင္” “ဟင္းးဟင္း က်ဳပ္တို႔လည္းလိုးခ်င္တယ္ ခင္ မ်ားမေက်နပ္ရပ္အခုကားျပန္လွည့္မယ္” “မလွည့္ပါႏွင့္ရွင့္တို႔သေဘာပါပဲလုပ္ပါ” “အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ ေပါက္တဲ့နဖူးမထူးေတာ့ပါ ေလ။သူတို႔ေခၚရာေနာက္မျငင္းမဆန္ပဲလိုက္ခဲ့ရၿပီေပါ့။အိမ့္ခ်ိဳ ကို မိုးေအာင္ကအိမ္အလြတ္တစ္ခုဆီေခၚသြားၿပီးအထဲကိုေရာက္ ေတာ့“အိမ့္ခ်ိဳ ခင္မ်ားအခန္းထဲမွာဘာမွစားခဲ့ပုံမရဘူး” “ဘယ္လိုလုပ္စားႏိုင္မွာလဲ:”“ဒီမွာစားစရာေတြစီစဥ္ထားတယ္”“ဟုတ္ကဲ့” “ေရာ့ဒါေလးေသာက္”“က်မအရက္မေသာက္ခ်င္ဘူး”“နည္းနည္းေသာက္လိုက္ပါ။ခင္မ်ားေသာက္ထားမွအဆင္ေျပမယ္၊သုံး ေယာက္ကမိုးအလင္းဆြဲမွာ”“အိမ့္ခ်ိဳေတြးမိတာက မခံခ်င္လည္းခံရေတာ့မွာ။မူးေနေတာ့သိပ္မခံစ ားရဘူးေပါ့”“အင္း ဒါဆိုလည္း နည္းနည္းေသာက္မယ္”“ဝီစကီႏွင့္ေဆာ္ဒါေရာထားတဲ့ခြက္ကိုေမာ့ၿပီးေသာက္လိုက္တယ္။လည္ေခ်ာင္းထဲပူဆင္းသြားၿပီးရွိန္းတိန္း ဖိန္းတိန္းျဖစ္လာတယ္။
“စားစရာရွိတာလဲစား အိမ့္ခ်ိဳ”“ဟုတ္ကဲ့”အမွန္ကေခါက္ဆြဲေၾကာ္ႏွစ္ပြဲကို ေလးေယာက္စားဖို႔စီစဥ္ထားခဲ့တာ။အမ်ားႀကီးစားၿပီး ဗိုက္ေလးၿပီးအိမ့္ခ်ိဳအိပ္ငိုက္ၿပီးစိတ္မပါျဖစ္ေနမွာေၾကာင့္စီစဥ္ထားခဲ့တယ္။သုံးေယာက္ဝိုင္းလိုးရင္မခံႏိုင္မွာစိုးလို႔ကာမစိတ္ႂကြေစ တဲ့ေဆးကိုေရာေပးခဲ့တာ။“အိမ့္ခ်ိဳ ေရာ့ထပ္ေသာက္ဦး”“ဟုတ္ကဲ့”အိမ့္ခ်ိဳေနာက္ထပ္တစ္ခြက္ထပ္ေသာက္လိုက္တယ္။ေခါင္းထဲ ရီေဝျဖစ္လာၿပီးအာသြက္လွ်ာသြက္ျဖစ္လာတဲ့အခါ “အိမ့္ခ်ိဳေရခ်ိဳးလိုက္ပါလား၊အခ်ဳပ္ခန္းကညစ္ပတ္ေနေတာ့ခင္မ်ားစိတ္ရႈပ္ေန မွာ၊စိတ္ထဲလန္းသြားမယ္။” “ဟုတ္ကဲ့ အိမ့္ခ်ိဳေရခ်ိဳးလိုက္မယ္” “အိမ့္ခ်ိဳေရ ခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီးအဝတ္ခြၽတ္ကာေရခ်ိဳးလိုက္တယ္။ ခႏၶာကိုယ္ပြတ္သပ္ခ်ိဳးရင္းစိတ္ေတြကတမ်ိဳးႀကီးျဖစ္လာတယ္။အိမ့္ခ်ိဳတဏွာစိတ္ေတြထလာတယ္။ဘာျဖစ္လို႔ျဖစ္မွန္းမသိဘူး။ ေသြးသားကေတာင္းဆိုေနသလိုပဲ။အလိုးခံခ်င္ေနၿပီေလ။
“အိမ့္ခ်ိဳ နင္ေရခ်ိဳးၿပီးအဝတ္မဝတ္နဲ႔ေတာ့ငါတို႔အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၿပီ”“အင္းပါ”အိမ့္ခ်ိဳေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္လာတယ္။ရဲသုံး ေယာက္ကတုံးလုံးကြၽတ္ႀကီးေတြနဲ႔အျပင္ကေစာင့္ေနတာ။လီးႀကီးေတြကတရမ္းရမ္း။အႀကီးႀကီးေတြၿပီးေတာ့လီးေတြမွာဘုထစ္ ေတြနဲ႔။အိမ့္ခ်ိဳေၾကာက္သြားေပမယ့္ျငင္းဆန္မရတဲ့အေျခအေနေရာက္ေနၿပီ“လာအိမ့္ခ်ိဳ ဒီမွာေတြ႕လားနင့္ကိုေကာင္းေအာင္လိုးေပး မယ့္လီးေတြ၊ဟားးးဟားးနင္ေဆြမ်ိဳးေမ့သြားမယ့္ေဂၚလီလီးေတြ”“အင္း ရွင္တို႔အလွည့္ပဲေလလုပ္ၾကေပါ့”“ကဲပါ နင္လည္းေကာင္း ေအာင္ငါတို႔ႏို႔စို႔ေပးမယ္။လာအိပ္လိုက္” အိမ့္ခ်ိဳအိပ္ရာထဲလွဲခ်ျ၅ီးအိပ္လိုက္တယ္။ရဲေလးႏွင့္မိုးေအာင္ကတလက္တခ်က္ေနၿပီးႏို႔ ေတြတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔တယ္။ညိဳႀကီးကအိမ့္ခ်ိဳေပါင္ၿဖဲကားၿပီးအေစ့ကိုပြတ္ေခ်ေတာ့တယ္။အိမ့္ခ်ိဳစိတ္ေတြႏို႔စို႔ခံရေလဆူေဝေလ။ ေဆးစြမ္းကျပေနၿပီ။မညည္းခ်င္ေပမယ့္ညည္းရၿပီ။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”“အားး အင့္ဟင့္အင့္”ညိဳႀကီးလက္ၾကမ္းႀကီးေတြနဲ႔အေစ့ကိုပြတ္ေတာ့အိမ့္ခ်ိဳမွာ တဏွာမီး ေတာက္အရမ္း ေတာက္လာေတာ့တယ္။သုံးေယာက္တၿပိဳင္နက္လုပ္ရတဲ့အရသာကထူးျခားလြန္းတာလဲပါတယၤ“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”“အာ့ အင္းဟ င္းးးဟင္းးး”စိတ္ေတြထလိုက္တာထိမ္းမႏိုင္သိမ္းမႏိုင္ပဲ။ေအာ္ညည္းေနမိတယ္။မိုးေအာင္တို႔အခ်င္းခ်င္းအခ်က္ျပလိုက္ၿပီး“အိမ့္ခ်ိဳ ငါတို႔အလွည့္ေရာက္ၿပီ”“ဟုတ္ ကဲ့ ““ကဲလာ..တစ္ေယာက္ခ်င္းစုပ္”“သူတို႔သုံးေယာက္အိမ့္ခ်ိဳေရွ႕ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ကာမိုးေအာင္ လီးစစုပ္တယ္”လီးႀကီးကႀကီးမားလြန္းလို႔ပါးစပ္ထဲမဆန႔္မၿပဲထည့္စုပ္ရတာအာေညာင္းေပမယ့္တဏွာစိတ္ထေနတဲ့အတြက္စုပ္ရ တာအရသာေကာင္းေနတယ္။လီးဒစ္ႀကီးကိုလွ်ာႏွင့္ယက္ေပးၿပီးေဂြးဥေလးကိုအသာအ ယာညႇစ္ေပးၿပီးစုပ္ေပးလိုက္တယ္။မိုး ေအာင္လီးအေၾကာတပ်ိဳင္ပ်ိင္းးထၿပီးေမြေဟာက္တစ္ေကာင္ပမာ ေခါင္းတရမ္းျဖစ္ေနေတာ့တယ္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”“အားး…..ဟားးးဟားးးရွယ္ပဲကြာ။ေဟ့ေကာင္ေတြအရမ္းေကာင္းတယ္ကြာ”“လုပ္ပါ ဒီပြဲမွာမင္းကဆရာပဲ ၊မင္းကိုဦးစားေပးတယ္”“ေအးပါကြာ.မင္းတို႔ေက်းဇူးငါလီးေတာင္မေမ့ဘူး”“ဟားးဟားးးးဟားး’” “ကဲအိမ့္ခ်ိဳ ငါ နင့္ကိုဖင္ေထာင္လိုး မယ္”“အင္းလိုးေလ ရတယ္”အိမ့္ခ်ိဳဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ေပးလိုက္တယ္မိုေအာင္က ေဟ့ေကာင္ေတြေတြ႕လားဒီဖင္ႀကီးကိုဒီလိုလိုး ခ်င္ေနတာ အခုေတာ့ အားရပါးရတြယ္ရၿပီ”မိုးေအာင္ လီးႀကီးကိုင္ၿပီး အိန႔္ခ်ိဳအဖုတ္ကိုေတ့ၿပီးလိုးလိုက္ေတာ့ “ႁပြတ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဘြတ္” “အာ့ လားး အိုးး”ေစာက္ရည္ေတြစို႐ႊဲေနတဲ့အဖုတ္ထဲလီးကျပည့္က်ပ္ေနၿပီးေဂၚလီကဖုတ္အတြင္းနံရံကိုပြတ္ဆြဲသြားေတာ့ အိမ့္ခ်ိဳမွာၾကက္သီးေမႊးညင္းထၿပီး ေအာ္လိုက္မိတယ္ေလ
“ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္”“အာ့အင္းးအားးအမေလး”“ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ဖန္းဖန္းဖန္း”“အာ့..အိုး..အင့္ ဟင္းဟင့္ အိုးရွီး ရွီး”ေစာက္ဖုတ္ကေစာက္ဖုတ္အလုပ္လုပ္ေနၿပီ။ဝင္လာတဲ့လီးႀကီးကိုညႇစ္ေပးၿပီးအရည္ေတြထြက္လာတယ္။အရမ္းလည္းေကာင္း တယ္။အိမ့္ခ်ိဳဖီလ္းအျပည့္အဝရလို႔ေအာ္ေနတာကိုညိဳႀကီးႏွင့္ရဲေလးၾကည့္ရင္းလီးကအရမ္းေတာင္လာတာေၾကာင့္ဂြင္းထုေနၾက တယ္။ မိုးေအာင္လိုးေနခ်ိန္အတြင္းရဲေလးေစာင့္မေနႏိုင္ေတာဘူးစိတ္တအားထန္လာတာေၾကာင့္အိမ္ခ်ိဳေရွ႕သြားၿပီး “အိမ့္ခ်ိဳ ငါ့ လီးစုပ္ေတာ့ဟာ”အိမ့္ခ်ိဳမျငင္းမဆန္ပဲရဲေလးလီးကိုစုပ္ေပးလိုက္တယ္။ေနာက္ကခါးကိုင္ၿပီးေဆာင့္ေနေတာ့လီးကပါးစပ္ထဲကို အဝင္မ်ားလာတယ္။
လည္ေခ်ာင္းအထိေရာက္လို႔“အြတ္ ေအာ့ အားးအြတ္အီးးး”“မရဘူး ရဲေလးးမရဘူး”“ရဲေလးလည္းလီးအေသအခ်ာမခံရမႈ႕ေၾကာင့္ စိတ္ကတိုလာတယ္”“ေဟ့ေကာင္ မၿပီးေသးဘူးလား ““လီး ပဲအခုမွလိုးေကာင္းတုန္း”“ငါအရမ္းတင္းေနၿပီငါလည္းလိုးမယ္”“အဲဒါ ဆို မင္းအိပ္လိုက္ေလ”“ေအးး ငါအိပ္မယ္ အိမ့္ခ်ိဳအေပၚကတက္”ရဲေလးအိပ္ရာေပၚလွဲခ်လိုက္ၿပီး အိမ့္ခ်ိဳကိုေျပာေတာ့ မိုးေအာင္ လိုးေနတာကရပ္လိုက္တယ္အိမ့္ခ်ိဳလည္းရဲေလးအေပၚကတက္ၿပီးခြကာလီးကိုကိုင္ၿပီးအဖုတ္နဲ႔ေတ့ကာသြင္းလိုက္တယ္။လီးအဆုး ထိထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့
“ဗ်စ္ ဗ်စ္ ၿဗိ ၿဗိ ဗ်စ္” “အာ့ အားးရွီးးရွီးးး” “အိမ့္ခ်ိဳ ငါနမ္းခ်င္တယ္ဟာ”“အိမ့္ခ်ိဳလည္းစိတ္ပါေနတာမို႔ရဲေလးေျပာသလိုအနမ္းခံဖို႔ ေရွ႕ကုန္းေပးတဲ့အခါရဲေလးကဖက္ၿပီးႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္နမ္းလိုက္တယ္။“ႁပြတ္ ႁပြတ္”လွ်ာခ်င္းေတြ႕ၿပီးစုပ္နမ္းေနစဥ္မွာရပ္ေနတဲ့မိုး ေအာင္ေနာက္ကေနၿပီး အိမ့္ခ်ိဳ ဖင္ႀကီးကိုၿဖဲကာတံေတြးေထြးထည့္ေတာ့ အိမ့္ခ်ိဳေတြးၿပီးလန႔္သြားတယ္“အားးးကိုမိုးေအာင္ တစ္ ေယာက္ၿပီးမွတစ္ေယာက္လုပ္ပါလား”“နင္ေသာက္စကားမ်းျပန္ၿပီအိမ့္ခ်ိဳ ႏွစ္ေပါက္လုံးအလိုးခံရတာဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲနင္ ခံၾကည့္”ေျပာရင္းႏွင့္လီးကိုဖင္ဝထဲေတ့ၿပီးထည့္တယ္။လီးဒစ္ႀကီးဝင္လာေတာ့“အားးးး နာလိုက္တာ..မလုပ္ပါနဲ႔အကို ““နင္ ကိုရဲ ေနာင္နဲ႔က်ဖင္လိုးခံတယ္မလား”“သူ႔လီးကအကို႔လီးေလာက္မႀကီးဘူး”“မိုးေအာင္ေရ ဒီမွာအုန္းဆီပုလင္း”“ေအးညိဳႀကီး ပစ္လိုက္”မိုးေအာင္လီးမခြၽတ္ပဲညိဳႀကီးဆီကအုန္းဆီပု လင္းလွမ္းေတာင္းလိုက္တယ္။
“ညိဳႀကီးပစ္ေပးတဲအုန္းဆီပုလင္းကိုလွမ္းဖမ္းၿပီးအိမ့္ခ်ိဳဖင္ဝထဲေလာင္းထည့္ကာလီးကို ထပ္သြင္းလိုက္ေတာ့ေခ်ာကနဲဝင္သြား တယ္“ဗ်စ္ ဗ်ိ ၿဗိ ဇြိ ဇြိ”“အု အာ့ အင္းဟင္းးဟင္းအင့္”လီးကဖင္ထဲတင္းဆို႔ဆို႔ႀကီးဝင္လာတယ္မိုးေအာက္လည္းမညႇာတာေတာ့ဘူး၊ လီးကအုန္းဆီေၾကာင့္ေခ်ာေခ်ာေမာေမာဝင္ေနၿပီေလလီးႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းကအရမ္းကိုထိေနတယ္။အလႊာေလးတစ္ခုသာျခားတယ္။ အိမ့္ခ်ိဳမွာ ဖင္ထဲမွာအုန္းဆီေၾကာင့္မနာေတာ့ဘဲလီးအဝင္အထြက္ေၾကာင့္ေကာင္းေနတယ္။အရင္ကဖင္လိုးရင္ကာဖူးေစာက္ေစ့ကို ပြတ္ရေပမယ့္။အခုက်ေတာ့ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာလီးကဝင္ေနတယ္။ႏွစ္ေနရာလုံးဖီးအျပည့္ရေနတယ္။ေအာ္ညည္းသံေတြက အဆက္မျပတ္ညည္းေနမိတယ္။
ဗ်စ္ ဗ်ိ ၿဗိ ဇြိ ဇြိ ဖန္းဖန္းးဖန္းး”“အာ့ အားအားးရွီးရွီးး အားအရမ္းေကာင္းတယ္အားၿပီးေတာ့မယ္အား” “ဇြပ္ ဇြိ ဘြတ္ဗ်စ္ ဗ်ိ ၿဗိဇြိဇြိဖ န္းဖန္းးဖန္းး” “အာ့ အားအားးရွီးရွီးးအားးၿပီဳးၿပီအား”လိုးခ်ိန္နာရီဝက္ေလာက္လိုးၿပီးေတာ့မိုးေအာင္ဖင္လိုးရတာအရမ္းေကာင္းလို႔ ၿပီးခ်င္လာတယ္ “အားရွီးရွီးေကာင္းလိုက္တာ အိုးးး” မိုးေအာင္ေအာ္ညည္းရင္းသုတ္ေတြပန္းထည့္လိုက္တယ္ “ညိႀကီးလိုးမလား” “ေအးလိုးမယ္” “ညိဳႀကီးမိုးေအာင္ေနရာကိုတလွည့္ဝင္လာျပန္တယ္။အိမ့္ခ်ိဳမွာသူၿပီးေပမယ့္ညိဳႀကီးကိုတလွည့္ခံရအုံးမယ္ေလ။ မိုးေအာင္ကအေမာေျဖအရက္ေသာက္ရင္း အိမ့္ခ်ိဳတို႔လိုးပြဲႀကီးကိုတစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနၿပီး လီးကိုျပန္ဆြေနတယ္ေလ။
“ေဟ့ ေကာင္ညိဳႀကီးငါတလွည့္ခ်မယ္”“ဟာၾကာ”“လီးလားေအာက္ကခ်ည္းေနရတာသက္သာတယ္မွတ္လား”“ဟားးး ဟားးးး”“အိမ့္ခ်ိဳ ခဏဆင္းအုံး”“အင္း “အိမ့္ခ်ိဳ ရဲေလးအေပၚကေနဆင္းလိုက္တယ္“အိမ့္ခ်ိဳ ငါ့လီးစုပ္ေပးဦးေလ”“ေအးပါ ညိဳ ႀကီး”“ေဟ့ေကာင္ေနာက္မွစုပ္ခိုင္းငါအရွိန္ပ်က္တယ္”“ငါလိုးမသားမင္းတို႔အလွည့္ခ်ည္းပဲ”“လုပ္ပါကြာဒီမွာတိုးလို႔တန္းလန္း ႀကီး”“ေအးပါကြာေအးပါ”
ညိဳႀကီး အိပ္ရာေပၚလွအိပ္ လိုက္တယ္။အိမ့္ခ်ိဳအေပၚကခြၿပီးလီးကိုင္ကာအဖုတ္ေန႔ေတ့ၿပီးထိုင္ခ်လိုက္တယ္။လီးရည္ေတြေစာက္ ရည္ေတြထြက္ေနလို႔လီးကႁပြတ္ကနဲဝင္သြားတယ္။အိမ့္ခ်ိဳညိဳႀကီးအေပၚေမွာက္ခ်မယ္လုပ္ေတာ့“အိမ့္ခ်ိဳ အရွိန္ေသသြားလို႔ျပန္စုပ္ ေပးအုံး”ရဲေလးကအိမ့္ခ်ိဳမ်က္ႏွာနားလီးကပ္ေပးတယ္။လီးရည္ေတြေရာေစာက္ရည္ေတြေပက်ံၿပီးခြၽဲေနတဲ့လီးကိုအိမ့္ခ်ိဳစုပေပးရ ျပန္တယ္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”“အားေကာင္းလိုက္တာ အိမ့္ခ်ိဳရာ”“ငါလိုးမသားေကာင္းမေနနဲ႔ ငါလည္းအလိုးခံခ်င္ေနၿပီ”“ငါလီး မင္ဖင္ငါလိုးရမလား ညိဳႀကီး”“ဟာဒီမေအလိုးေတာ့ အိမ့္ခ်ိဳကုန္းေပးလိုက္’အိန႔္ခ်ိဳကုန္းေပးလိုက္တယ္။ရဲေလးလီးႀကီးကိုက္ၿပီး အိမ့္ခ်ိဳဖင္ထဲလိုးထည့္လိုက္တယ္။‘”ဇြိ ဗ်ိ ဘူ ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္” ဖင္ထဲကေလအန္သံထြက္လာတယ္။မိုးေအာင္သုတ္ရည္ႏွင့္အုန္းဆီေတြပါရွိေနလို႔ဖင္လိုးရတာအဆင္ေျပေနတယ္။
“ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္”“အာ့ အားးအမေလး အာ့အိုးး”ရဲေလးအားရွိသမွ်က်ဳံးလိုးေတာ့တယ္။ကာမေဆးအရွိန္မေသေသးတဲ့အိမ့္ခ်ိဳေနာက္တႀကိမ္ တဏွာစိတ္ျပန္ႂကြလာတယ္။“ဇြပ္ ဖတ္ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္”“အာ့ အိုးရွီး လိုး…လိုးေပး အားးေကာင္းေနၿပီ” “အိမ့္ခ်ိဳစိတ္ေတြအရမ္းႂကြေနတယ္။ရဲေလးလည္းအသားကုန္က်ဴံးလိုးလိုးေပးတယ္။ရဲေလးအားကုန္သုံး လိုးေတြာညိဳႀကီးလည္းေတာ္ေတာ္ေကာင္းေနုၿပီ။အိမ့္ခ်ိဴတဏွာသံ ေတြဆူပြက္ေနလို႔ေဘးကၾကည့္ေနတဲ့မိုးေအာင္လီးကျပန္ ေတာင္လာတယ္။လီးကိုလုံးဝေရမေဆးဘူး။အရည္ေတြေျခာက္ေနၿပီ။အရက္ေသာက္ရင္းေနာက္တစ္ခ်ီလိုးဖို႔ေတြးေနၿပီးလီးကိုျပန္ ဆြေနတယ္။“ဇြပ္ ဖတ္ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္”“အာ့ အိုးရွီး လိုး…လိုးေပး အားၿပီးေတာ့မယ္”
ဒုတိယအႀကိမ္ အိမ့္ခ်ိဳၿပီးေတာ့မွာမို႔အဖုတ္ေရာဖင္ပါညႇစ္ေၿပီ။ရဲေလးလည္းညႇစ္အားေၾကာင့္ၿပီးခ်င္သလိုျဖစ္လာတယ္။ေနာက္ဆုံး အခ်ိန္မိုးအားကုန္သုံးၿပီးလိုးေပးလိုက္ေတာ့တယ္“ဇြပ္ ဖတ္ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖန္းးဖန္းးဖန္း” ”အာ့ အိုးရွီး..အားအင့္အင့္ၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီ အား”အိမ့္ခ်ိဳလည္းအၿပီးရဲေလးလည္းသုတ္ေတြထြက္သြားေတာ့တယ္။သုတ္ေတြဖင္ထဲပန္းထည့္ ၿပီးလီးကိုခြၽတ္လိုက္တယ္။ၿပီး ေတာ့မိုးေအာင္ေဘးထိုင္ၿပီးအေမာေျဖအရက္ထပ္ေသာက္ေနတယ္။အိမ့္ခ်ိဳမွာဖင္ဝကဟစိဟစိျဖစ္ေနလို႔သုတ္ေတြအျပင္ဖက္စီး ေနေတာ့တယ္
“အိမ့္ခ်ိဳဆင္းဟ”“အင္းပါညိဳႀကီး”အိမ့္ခ်ိဳညိဳႀကီးအေပၚကဆင္းလိုက္ၿပီးထထိုင္ေတာ့ညိဳႀကီးလည္းအိပ္ရာကထလာကာအိမ့္ခ်ိဳကို “ငါ့လီးစုပ္ေပးအုံးအိမ့္ခ်ိဳ”အိမ့္ခ်ိဳမွာညိဳႀကီးလီးကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေပးမိတယ္။ “ေဂြးဥေတြပါယက္” ညိဳႀကီးအမိန႔္ေၾကာင့္အိမ့္ခ်ိဳ ေဂြးဥေတြပါယက္ေပးရျပန္တယ္“ကဲရၿပီငါလိုးမယ္ကုန္းေပးဦး”အိမ့္ခ်ိဳကုန္းေပးေတာ့ညိဳႀကီးလည္းအိမ္ခ်ိဳဖင္နဲ႔အဖုတ္တလွည့္စီ လိုးေပးတယ္။
“ဇြပ္ ဖတ္ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္” “အာ့ အားးအမေလး အာ့အိုးးအား”အိမ့္ခ်ိဳဖင္သားၿဖဲကာမီးကုန္ယမ္းကုန္လိုးတယ္။ ဖင္တလွည့္ ေစာက္ဖုတ္တလွည့္လိုးတယ္။ဆယ္မိနစ္ေလာက္လိုးၿပီးညိဳႀကီးၿပီးသြားတယ္။လီးရည္ေတြကိုအဖုတ္ထဲပန္းထည့္ လိုက္တယ္။အိမ့္ခ်ိဳလည္းႏွစ္ႀကိမ္ၿပီးသြားေတာ့လူလည္းႏႉံးခ်ိေနၿပီအဖုတ္ေရာဖင္ေရာက်ိမ္းေနၿပီ။ထထိုင္ရင္ေတာင္အဖုတ္ထဲက အရည္မေျပာႏွင့္ဖင္ထဲကအရည္ေတြပါစိမ့္ထြက္ေနတယ္။စအိုႂကြက္သားကထိန္းမႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနၿပီ
“အိမ့္ခ်ိဳ ေမာေနၿပီလား”“ရွင္တို႔သုံေယာက္ေတာင္လိုးမွေတာ့မေမာပဲေနမလား”“ေရာ့အေမာေျပေသာက္အုံး” အိမ့္ခ်ိဳလည္းအနာ သက္သာအရွက္သာေအာင္တခြက္ယူေသာက္လိုက္ၿပီးမွိန္းေနစဥ္မွာပဲမိုး ေအာင္က “အိမ့္ခ်ိဳ ငါ့လီးစုပ္ေပးအုံး” “ခဏနားပါရေစ ရွင္”“အခ်ိန္မရဘူး အိမ့္ခ်ိဳ” “လုပ္ေတာ့” မိုးေအာင္အိမ့္ခ်ိဳဖင္ခ်ထားၿပီးမေဆးပဲထားေသာလီးကိုအိမ့္ခ်ိဳမွာျပန္စုပ္ေပးရတယ္။ အရက္ေသာက္ထားလို႔သာစိတ္ကရဲေနတာ။မဟုတ္ရင္အိမ့္ခ်ိဳအန္ထြက္မိမယ္။ မူလကတည္းကေတာင္ေနတဲ့လီးမို႔လို႔သာခဏစုပ္ ေပးရတယ္။မိုးေအာင္ကအိမ့္ခ်ိဳကို “ေဘးတစ္ေစာင္းလွဲအိပ္လိုက္အိမ့္ခ်ိဳ” “အိမ့္ခ်ိဳလည္း မိုးေအာင္ခိုင္းသလိုက်ိဳးႏြံစြာလုပ္ေပးရ ျပန္တယ္။မိုးေအာင္ဒူးေထာက္ၿပီးေဘးတစ္ေစာင္းလိုးျပန္တယ္။
ဒုတိယအႀကိမ္မို႔လို႔မိုးေအာင္နာရီဝက္ေလာက္လိုးသြားတယ္။ဖင္ ေရာအဖုတ္ေရာတလွည့္စီလိုးေပးၿပီးသုတ္ေတြပန္းထည့္သြားတယ္။ရဲေလးႏွင့္ညိဳႀကီးလည္းတလွည့္စီလိုးၾကေသးတယ္။အိမ့္ခ်ိဳ ရပ္ေတာင္မရပ္ႏိုင္ဘူး။သူတို႔လိုးၿပီးသြားေတာ့ခဏနားရတယ္။အိမ့္ခ်ိဳေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ကာေရခ်ိဳးၿပီးအဝတ္လဲကာ အိမ့္ခ်ိဳျပန္ထြက္ ခဲ့တယ္။မနက္ေလးနာရီေလာက္ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ကားေပၚမွာထိုင္ေတာ့အဖုတ္ႏွင့္ဖင္ထဲကအရည္ေတြတစိမ့္စိမ့္ထြက္ေနၿပီးေနရ တာစိတ္က်ဥ္းက်ပ္ေနရတယ္။အိမ္ေရာက္ၿပီးအိမ့္ခ်ိဳ လွဲအိပ္ေနရတယ္။ညေနမွျပန္ႏိုးေတာ့။ခ်ဲေပါက္တဲ့သူေတြကိုအေလ်ာ္မေပး ႏိုင္ေသးဘူး၊ေနာက္ရက္မွျပန္လာထုတ္ဖို႔ေျပာရတယ္။ေနာက္တရက္ကိုရဲေနာင္ေရာက္မွန္းသိတယ္။ရဲေနာင္လည္းအဆက္အသြယ္ မလုပ္ဘူး။
အိမ့္ခ်ိဳစိတ္နာေနတယ္။မိုေအာင္တို႔သူံးေယာက္ကဆိုင္ကယ္စီးၿပီးအိမ္ေရွ႕ရစ္သီရစ္သီလုပ္ေလေဒါသထြက္ေလျဖစ္ေနရ တယ္။အိမ္လာၿပီး လိုင္းေၾကးေတာင္းတယ္။မေပးႏိုင္ေသးဘူးလို႔ေျပာလိုက္တယ္။သူတို႔လူပါးဝတာစီမံခ်က္တကယ္မရွိဘဲလူကို ရေအာင္ႀကံၿပီးလိုးသြားတာမွန္းသိရေတာ့ေဒါသအလိပ္လိုက္ထြက္တယ္။ဖင္လိုးထားတဲ့လီးစုပ္ေပးခဲ့ရတာေတြးေလရဲေတြကိုသတ္ ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္မုန္းတီးလာတယ္။ညီမအခ်ဳပ္က်တယ္ၾကားလို႔အကိုသုံးေယာက္အိမ္ေရာက္လာတဲ့အခါ
“အိမ့္ခ်ိဳ နင္အခ်ဳပ္က်တယ္ဆို” “ဟုတ္တယ္အကို”“ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ”“ဟိုရဲသုံးေယာက္လူပါးဝသြားတာ”“နင္ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး လြတ္လာတာလဲ”“ဒီေကာင္ေတြ ေငြလည္းေတာင္းတယ္လူလည္းယူတယ္”“ဘာ ..လူပါးဝလွခ်ည္လား”“ဟုတ္တယ္အကို”“ဒီ ေကာင္ေတြလာအုံးမလား”“ညေနေငြေတာင္းလိမ့္မယ့္”“ေအးေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့ကြာ”အကိုသုံးေယာက္အျပင္ထြက္သြားၿပီးတိုက္ ပင္ေနၾကတယ္။အိမ့္ခ်ိဳလည္းအိပ္ရာထဲျပန္ဝင္ကာလွဲေနလိုက္တယ္ညေနေရာက္ေတာ့အိမ့္ေရွ႕ဆိုင္ကယ္သံၾကားတယ္ :”အိမ့္ခ်ိဳ .အိမ့္ခ်ိဳ”“ေအးေျပာ ထြက္လာခဲ့”“ေအး ငါမထႏိုင္ဘူး၊နင္တို႔ဝင္လာခဲ့”“ေအးဝင္လာၿပီ”အိမ္ထဲကို သုံးေယာက္ဝင္လာခ်ိန္မွာ ေတာ့“မင္းတို႔လားကြ ငါညီမကို လူပါးဝတာ”“ဇြပ္”“အားးး”“ခြပ္ ““အားးး” ေဟ့ေကာင္ထိုးလိုက္ေတာ့”မိုးေအာင္အရင္ဗိုက္ထဲဓား ဝင္သြားတယ္။ ရဲေလးေမွာက္သြားတယ္။ဓားႏွင့္လွမ္းထိုးေတာ့ ခ်က္ေကာင္းမထိလိုက္ဘူး၊ေရေျမာင္းထဲလွဲခ်လိုက္ၿပီးေသခ်င္ ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္တယ္။ေနာက္မွာညိဳႀကီးလည္း ဗိုက္ထဲအနီးကပ္ဓားႏွင့္ထိုးခံရၿပီးေမႊခံလိုက္ရတယ္။
“ေဟ့ေကာင္ေတြစမ္းၾကည့္လိုက္” “ဖုန္း ဖုန္းဖုန္း’” ရဲေလးနံေစာင္းေျခႏွင့္ကန္ၿပီး ေသမေသစမ္းၾကည့္တယ္။ရဲေလးမေအာ္ရဲဘူး ေအာ္ရင္ထပ္ၿပီးဓားႏွင့္ထိုးမွာေၾကာင့္ႀကိတ္ခံရတယ္ “ကိုႀကီးသုံးေကာလုံးေသၿပီ”“ေအးအဲဒီေကာင္ေတြဆိုင္ကယ္ယူၿပီးလစ္ မယ္”ဆိုင္ကယ္ႏွစ္စီးလုံးေမာင္းထြက္သြားမွရဲေလးဆိုက္ကားေခၚၿပီးရဲစခန္းလစ္ရေတာ့တယ္။ရဲေသတဲ့အမႈ႕ေၾကာင့္ရဲေနာင္လည္း ျပသနာတက္ရာထူးခ်ၿပီးနယ္ေျပာင္းရတယ္။ရဲေလးလည္းေထာင္က်ေတာ့တယ္။အိမ္ခ်ိဳလည္းလူပါးဝတတ္လာတယ္ေပါ့ရွင္။ ပီး
