အေမွာင္ေလာက၏ သမီးငယ္ (ဇာတ္လမ္းရွည္) မွန္ကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္သည္……လွေနဆဲ……မိန္းခေလးသုံး လိုင္နာဆြဲေသာ…ေသတၱာ ျပားျပားေလးရွိ မွန္က မ်က္ႏွာတခုလုံး မျမင္ႏိုင္ေသာ္လဲ……..မိမိကိုယ္ မိမိ လွေနေသးေၾကာင္း…..ထင္လိုက္သည္…..ဘဝတြင္ နာက်ဥ္မႈ…ဝမ္းနည္းမႈ သိကၡာတရားတို႔ ထပ္မံမရႈံးဆုံး ႏိုင္ေတာ့ၿပီ…….ထပ္မံလဲ ရႈံးဆုံးစရာ အလွ်င္းမရွိေတာ့ၿပီ….တေကာင္ႂကြက္ တမ်က္ႏွာဟူသည္….အမည္နာမ သာ ဆိုးသည္….သူမ အတြက္ေတာ့ အေကာင္းဆုံးပင္ ျဖစ္ႏိုင္သည္……မိမိဘဝ ခုမွ သုညဘဝ ျဖစ္ေနသည္…..အရာရာက သူမအေပၚမတရား…..ဘာမွမရွိေလ ေကာင္းေလ……သို႔ေသာ္….သူမ ျမတ္ႏိုးတာက အခုသူမ ကိုင္ထားေသာ လိုင္နာဗူးျပားျပားေလး ႏွင့္ ထိုပစၥည္းေလးေပးခဲ့သူ……သူမ အတြက္ မိဘ ….ေမာင္…ညီမ….ဘာမွမလို….ဘာမွလဲမရွိေတာ့…..ဘာေတြျဖစ္မွန္းလဲမသိ ေတာ့…….သူမ ဘာလုပ္ခဲ့သနည္း….. မွန္ကိုၾကည့္ၿပီးသူမ ၿပဳံးလိုက္သည္……ၿပဳံးေနေသာ မ်က္ႏွာေအာက္တြင္ ဝမ္းနည္းေသာအမူအရာ…..ေနာက္ နာၾကည္းေသာအမူအရာ……. ဒုန္း…….ကြၽီ……..ဟူေသာ အသံႏွင့္ အတူ….ရဲ ဝတ္စုံဝတ္ …ရဲေမ ၂ ေယာက္…ေရာက္လာသည္…. “အျပစ္သူ….မယုယု……တရား႐ုံးသြားမယ္….လာခဲ့…..” သူမကေတာ့ မၾကား…သူအေတြးႏွင့္သူ…….ရဲေမ […]