တောင်တန်းသာ ရွာကလေးသည်မြစ်ဝကျွန်းပေါ်ဒေသတွင်ရှိသောရွာလေးတစ်ရွာဖြစ်သည်။ အိမ်ခြေမှာ ၅၀၀ ဝန်းကျင်ရှိပြီးကရင်တိုင်းရင်းသားအများစုနေထိုင်ကြသည်။ ဗမာလူမျိုးမှာမူ အနည်းငယ်သာရှိသည်။ အိမ်ခြေ မနည်းလှသောရွာတစ်ရွာမို့ ကျေးလက်ကျန်းမာရေးဌာန နှင့် အထက်တန်းကျောင်းခွဲရှိသည်။ ကျေးလက်ကျန်းမာရေးဌာနရှိသော်လဲ ရွာမှာ အရမ်းခေါင်သဖြင့်သားဖွားဆရာမများမှာ အတည်တကျမနေပဲပြန်ပြန်ပြောင်းသွားကြသဖြင့် သားဖွားဆရာမများမှာလစ်လပ်နေလေသည်။ ဆေးခန်းတွင်ကျန်းမာရေးမှူး ဖြစ်သူ ရဲဇော်သာရှိသည်။ ရဲဇော်သည် အသက် ၂၈ခန့်ရှိပြီးအခြားရွာမှတာဝန်လာကျနေသည့် ဗမာလူမျိုးတဦးဖြစ်သည်။ ကျေးရွာအုပ်ချုပ်ရေးမှူးမှာလဲ တခြားရွာမှနေ၍ ဤရွာသူနှင့်အိမ်ထောင်ကျကာရောက်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရဲဇော်ကိုမျက်နှာသာပေးသည်။ ရွာခံများကလဲ ရိုးအသည်ကတကြောင်း အခြားဆရာမများမနေနိုင်သည့်မိမိတို့ရွာတွင် ငါးနှစ်ကြာလာရောက်နေထိုင်တာဝန်ထမ်းဆောင်နေသော ရဲဇော်ကို မပြောင်းစေလိုသည်က တကြောင်းကြောင့် ရဲဇော်မှာ တစ်ရွာလုံးတွင်သူ့ဩဇာညောင်းနေလေသည်။ သူ့ကို မကြည်ဖြူသူများရှိသော်လည်း ဖျားရေးနာရေး ကျန်းမာရေးကိစ္စများရှိပါက သူနှင့်မလွတ်ကင်းနိုင်သဖြင့် ဘာမှမပြောသာကြချေ။ ရဲဇော်ကိုယ်တိုင်ကမူ လူကလဲအရွယ်ကောင်းတုန်း မိန်းမကလဲအဝေးမှာဖြစ်သဖြင့် စိတ်ထန်လာတိုင်း ရွာသူမလေးများကို လိုးခွင့်ရရန်သာ အမြဲကြံဆနေလေသည်။ ယခုတော့ သူ၏အကြံအောင်တော့မည့် အခြေအနေဖြစ်လာသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူ၏ဆေးခန်းတွင်နေ့စားဝန်ထမ်းအဖြစ် အသက် ၁၈နှစ်အရွယ်ကရင်မလေး နော်အယ်ခူဝါးကို ခန့်အပ်လိုက်နိုင်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။
နော်အယ်ခူဝါးမှာ အသားဖြူဖြူလေးနှင့်မျက်နှာလေးမှာလေး အပစ်ကင်းစင်ကာမြင်သူတိုင်းနှစ်ခါပြန်ငေးရလောက်အောင်လှပသူဖြစ်သည်။ခန္ဓာကိုယ်မှာလဲမြင်ရသူငေး လောက်အောင်ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွားနှင့်အချိုးအစားကျနပြေပြစ်လှသည်။ သူ၏စွင့်ကားသောတင် ဖွံ့ထွားသောရင်သားများက မြင်ရသူယောက်ျားလေးများကိုအသက်ရှူမှားလောက်စေသည်။ သို့သော်သူ၏ကံကြမ္မာမှာမူမကောင်းလှချေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်သူ့မှာ အဖေမရှိတော့ပဲ အမေနှင့်သာဘဝကိုခက်ခဲစွာရုန်းကန်နေရခြင်းဖြစ်သည်။ ကျောင်းမှာလဲတက်လိုက် နားလိုက်ဖြင့် ယခုလဲ ဆယ်တန်းကိုအပြင်မှဖြေရန်ကြိုးစားနေခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့ကိုသနားကြသဖြင့် ဆေးခန်းကနေ့စားအလုပ်ခေါ်သောအခါအလုပ်သွင်းပေးကြခြင်းဖြစ်သည်။ ရဲဇော်ကလဲ နတ်သမီးလေးလိုလှသောကောင်မလေးမိမိအနားရောက်လာမည်ဖြစ်သဖြင့်အခြေအနေပေးလျှင် ဂွင်ဖန်လို့ရနိုင်မည်ဟုတွေးကာ မကန့်ကွက်ပဲလက်ခံလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
ယနေ့တစ်မနက်လုံးမိုးလေးတဖွဲဖွဲနှင့်ရာသီဥတုမှာအုံ့မှိုင်းနေလေရာ ဆေးခန်းလာပြသူတစ်ယောက်မှမရှိပဲ အားလပ်နေလေသည်။အေးစိမ့် သောရာသီဥတု နှင့်အတူအခြေအနေကလဲပေးလာသဖြင့်ရဲဇော်လဲ နော်အယ်ခူဝါးကိုလိုးရန်အကြံကို အကောင်အထည်ဖေါ်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေတော့သည်။ “အယ်ခူရေ လူနာမွမလာတာ တံခါးတွေလိုက်ပိတ်လိုက်ဦး မိုးပက်နေတယ်” “ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ …ရှေ့တံခါးမကြီးကောပိတ်ရမှာလားဟင်”“အင်း ပိတ်ပြီးဂျက်ထိုးထား…..လေတိုက်ရင်ပွင့်သွားဦးမယ်…….ပြီးရင်ဆရာ့အခန်းလာခဲ့ ခိုင်းစရာရှိလို့” “ဟုတ်ကဲ့ဆရာ” ဟုပြောကာ နော်အယ်ခူဝါးလဲ တံခါးများကိုလိုက်ပိတ် နေတော့သည်။ ဆရာ ရဲဇော်လဲ အခန်းထဲဝင်ကာ နော်အယ်ခူဝါး အလာကိုစောင့်ကာမည်သို့အစပြုရမည်ကို စဉ်းစားကာနေလေသည်။“ဆရာ သမီးရောက် ပြီ” “အေးအေး လာခဲ့လာခဲ့” ဟုပြောကာ ဆရာ ရဲဇော်လဲ နော်အယ်ခူဝါးတစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကြုံးကြည့်လိုက်ပြီး “အယ်ခူကတော်တော်လှတာပဲနော် ဒီ ရွာမှာတော့အလှဆုံးပဲ” “ဆရာကလဲမြှောက်နေပြန်ပြီ” “တကယ်ပြောတာ အယ္ခူရဲ့” ပြောရင်း ရဲဇော်ကထလာပြီးအယ်ခူဝါးအနားတိုးလာကာ ” အသား လေးတွေဆိုလဲကြည့်ပါလား ဖြူဖွေးနေတာပဲ…ပြီးတော့ အိစက်ပြီးနူးညံ့နေမှာပဲ” ဟုပြောကာ အယ်ခူဝါး၏လက်ကိုကိုင်လိုက်သည်။ထိုအခါအယ်ခူဝါးက မသိမသာပြန်ရုန်းလိုက်ရာ “မရုန်းပါနဲ့အယ်ခူရယ် ဆရာဘယ်လိုမှမနေနိုင်တော့လို့ပါ…အယ်ခူကအရမ်းလှတော့လေဟုပြောကာ ခါးကိုသိုင်းဖက်ပြီးပါးကိုနမ်းလိုက်လေသည်။
“ဟင် …ဆရာ လွှတ်ပါ မကောင်းပါဘူးဆရာရယ်” “မလွှတ်ဘူးကွာ” “လွှတ်…လွှတ် သမီးသွားတော့မယ်” “တော်စမ်းအယ်ခူ မင်းကိုငါကအသာတကြည် ပြောနေတုန်းအေးအေးဆေးဆေးငြိမ်ခံနေလိုက်…မင်းအလုပ်ပြုတ်သွားချင်လို့လား….အေးမင်းစောက်ဖုတ်ကအခုငါမလိုးလဲနောက်ကျရင်တခြားသူလိုး တာခံရမှာပဲ.. အလုပ်ပြုတ်သွားရင်မင်းကောမင်းအမေကောဒုက္ခရောက်လိမ့်မယ် သိလား……ခုအေးဆေးအလိုးခံရင်ခံ …မဟုတ်ရင်မင်းမသက်သာဘူး မှတ်” ဟုမာန်မဲကြိမ်းမောင်းကာကုတင်ပေါ်သို့တွန်းလှဲချလိုက်လေသည်။ ပင်ကိုကပင်ရိုးရိုးအေးအေးနှင့်လူကြောက်တတ်သော ကရင်မလေးနော်အယ်ခူဝါး မှာ ဆရာဖြစ်သူကမာမာထန်ထန်ညစ်ညစ်ညမ်းညမ်းပြောလိုက်သဖြင့်အကြောက်လွန်ကာ မည်သို့မျှခွန်းတုံ့မပြန်ရဲတော့ပေ။ရဲဇော်လဲ ခုတင်ပေါ်တက်ကာ အယ်ခူဝါးအားဖက်၍နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအားအနမ်းများပေးကာ နို့နှစ်လုံးကိုလဲဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက်ထမီပေါ်မှနေ၍စောက်ဖုတ်အားပွတ်သပ် ပေးနေလေရာ အယ္ခူဝါးလဲ စိတ်ကိုလျှော့ချလိုက်ကာ အလိုက်သင့်ပင်ငြိမ်ခံပေးနေလိုက်တော့သည်။ရင်ခွင်ထဲရောက်လာသော အယ္ခူဝါးအား ရဲဇော်က ကိုယ်ပေါ်မှအဝတ်အစားများကို တစ်လွှာချင်းချွတ်ပစ်လိုက်သည်။
အယ်ခူဝါး၏ခန္ဓာကိုယ်လေးက အချိုးအစားပြေပြစ်လွန်းလှသည်။ ပကတိစင်းလုံးချော မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဖုထစ်ဖောင်းကားကာ ဖြူဝင်းမွတ် ညက်၍နေသည်။ ဆီးခုံမှအမွှေးနုလေးများကဖီးသင်ထားသလို အစီအရီလေးဖြင့်ကဗျာဆန်လှ၊ ချစ်စရာကောင်းလှသည်။ အမွှေးလေးတွေကို လက်ဖဝါးဖြင့် ရွရွလေးပွတ်ကြည့်သည်။ နူးညံ့နွေးထွေး၍နေသည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ဖက်က လေထိုးထားသော ပူဖောင်းလေးများနှယ် လက်ညှိုးထိပ်နှင့် ထိုးကြည့်တော့အိဝင်သွားပြီး ပြန်လွှတ်လိုက်ချိန်ဖောင်းတက်လာသည်။ ပေါင်နှစ်ဖက်ထိပ်ထိ ကျယ်ပြန့်စွာပြေလျောသွားသော စောက်ဖုတ်လေးက ချက်အောက်ဗိုက်သားရစ်လေးထိ မို့ဖောင်း၍နေသည်။ အကွဲကြောင်းလေးကနက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းလေးထင်း၍နေသည်။ လှလိုက်တဲ့ ကောင်မလေး.တစ်ကိုယ်တည်းရေရွတ်လိုက်ပြီး ထွေးအိနေသောစောက်ဖုတ်လေးအား ရဲဇော်ငုံ့နမ်းလိုက်သည်။ နူးနှပ်နှိုးဆွပြီးမှ သူကောင်းကိုယ်ကောင်း လုပ်ချင်သည်။
ထို့ကြောင့် ရဲဇော်ကအယ်ခူဝါး၏စောက်ဖုတ်အုံလေးကို လျှာအပြားလေးဖြင့် ယက်တင်လိုက်သည်။အယ်ခူဝါး၏ပေါင်ဖြူဖြူလေးနှစ်ဖက်စေ့၍ကပ်သွား သည်။ နှုတ်ခမ်းသားဖောင်းဖောင်းလေးတွေက စေ့ကပ်ပြီးနေလေတော့ စောက်စေ့လေးကအကွဲကြောင်းထဲတွင် မြုပ်၍နေသည်။ ရဲဇော်က စောက်စေ့ လေးရှိရာကိုမှန်းပြီး လျှာဖျားလေးနှင့်ထိုးလိုက်ပြန်သည်။ အ ကနဲအသံလေးနှင့်အတူ ပေါင်နှစ်ဖက်ဘေးသို့ကားထွက်သွားသည်။ ဒီတော့စောက်စေ့လေးက ငေါက်တောက်လေးပေါ်၍လာသည်။ ရဲဇော်က စောက်စေ့လေးကိုနှုတ်ခမ်းဖြင့် ခပ်ဖိဖိလေးညှပ်ယူကာ လျှာဖြင့်ကလိလိုက်ကာသကြားလုံးစုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလိုက်သည်။ အ.အား..အဟင်း..အင်း.အင်း. အယ္ခူဝါး၏ လှပသောအဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကလူလိမ့်တွန့်လိမ်၍သွားသည်။ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကလည်း လူးလွန့်ရင်းအပေါ်သို့ကွေးတင်လိုက်ပေရာ စောက်ဖုတ်လေးမှာ ပြဲအာသွားပြီး စောက်ဖုတ်အတွင်းသားရဲရဲလေးများကို ဖြတ်ကနဲတွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုအခါရဲဇော်က စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့လျှာကိုလိပ်သွင်းပြီး စုပ်ပေးလိုက်ရာအယ်ခူဝါး၏ကိုယ်လုံးလေးတုန်တက်သွား သည်။ ပြွတ်.ပလပ်..ပြွတ်..ပြွတ်..ပလပ်..ပလပ်. ရွုးအား..အင်း..ဟင်း.ဟင်း.အီး.အိုး.ကျွတ်.ကျွတ်. ဖင်စအိုလေးပေါ်လာသည်အထိ စောက်ဖုတ်လေးကကြွ ကြွတက်သွားသည်။ အလိုမတူပါပဲလျက် နှိုးဆွထိတွေ့မှုတွေကြောင့်အယ်ခူဝါး၏သွေးသားများ ကာမရေစုန်တွင်မျောလေပြီ။
အားရပါးရ တပြတ်ပြတ်အ သံမြည်အောင်လျက်ပေးနေသော လျှာနွေးနွေးကြီးကြောင့် စောက်ခေါင်းထဲ၌ပြစ်ချွဲချွဲအရည်ကြည်များစိမ့်ယိုထွက်ကျလာရပေသည်။အယ်ခူဝါးမှာ ထကြွ သောင်းကျန်းလာသော သွေးသားများကြောင့် လီးတစ် ချောင်း၏လိုးသွင်းမှုကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှမခံစားဖူးခဲ့သော်လည်း လီးတစ်ချောင်းနှင့်ပယ်ပယ်နယ်န ယ်လိုးသည်ကို ခံချင်စိတ်များ တဖွားဖွားပေါ်ထွက်လာလေသည်။ ပြွတ်စွပ်.ပလပ်..ပြွတ်..ပြွတ်..ပြတ်..ပြတ်ဟ.အား.အလာလာ..အင်း.အင်း. အသက်ကို အောင့်ပြီး ခါးကိုကော့ကာစောက်ဖုတ်ထဲသို့ထိုးသွင်းကလိပေးနေသော လျှာဖျားကြီးကို စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ဖြင့် တစ်အားညှပ်ယူဆွဲလိုက် မိသည်။ သဘာဝစွမ်းအားက ကြီးမားလှသည်။ ဖွေးဖွေးဖြူသော တင်သားကြီးနှစ်လုံးကြားမှ စအိုပေါက်နီနီရဲရဲလေးမှာ ရှုံ့ဝင်သွားလိုက်ပြန်ကန်ပြီးထွက် လာလိုက်နှင့် ရှုံ့ချီပွချီဖြစ်နေသည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖြဲပြီး အတွင်းသား လေးများကို လျှာဖြင့်ထိုးထိုးယက်ပေးသည်။ ချွဲကျိပြစ်နွေးသောအရည်ကြည်လေးများကို မျိုချပစ်လိုက်သည်။ တော်..တော်ပါတော့..အဟင့်.ဟင့် ခံချင်လာပြီလားဟင်.. အင်း..အဟင့် ဟင့်.အင်း.ဟင့် ရဲဇော်က ခံချင်လာပြီလားဟုမေးလိုက်သောအခါ မဆိုင်းမတွအင်းဟုပြန်ဖြေလိုက်ပြီးမှ အယ္ခူဝါး တဟင့်ဟင့်ငိုချလိုက်မိသည်။ အယ္ခူဝါး၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးလေးကို အရသာခံကြည့်ရင်း ရဲဇော်မှာသူ့ကိုယ်ပေါ်မှအဝတ်အစားများကို စိမ်ပြေနပြေချွတ်သည်။
ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဝတ်လစ်စလစ်လေးဖြစ်နေသော အယ္ခူဝါးမွာ ရဲဇော်ကိုကြည့်ရင်းလက်ဆစ်လေးတွေကို တစ်ဖြောက်ဖြောက်ချိုးလိုက်၊ထောင်ထားသော ဒူးနှစ်ဖက်ကို စုလိုက်ကားလိုက်ဖြင့်လုပ်လိုက်၊ စိတ်မရှည်နိုင်သလိုလှုပ်ရှား၍နေသည်။ အို..အိုး အယ်ခူဝါးမျက်လုံးလေးတွေဝိုင်းသွားသည်။ ဟင်.ဒါ.ဒါကြီး နဲ့ မရဲတရဲလေးကြည့်ရင်း စိုးရွံ့စွာမေးလိုက်မိသည်။ မစိုးရိမ်ပါနဲ့ ကိုယ် မနာအောင်လုပ်ပေးမယ်နော် ပေါင်လေးကားပေးထား ဟင့်.ဟင့်.ဒုက္ခပါပဲ မလုပ်ပါ နဲ့လား ရဲဇော်က ပြဲလန်နီရဲနေသော လီးထိပ်ကြီးကို ရွစိစိဖြစ်နေသည့်စောက်ဖုတ်ဝလေးသို့တေ့သွင်းလိုက်သည်။ ဗြစ်.အ ဒစ်ဝင်ရုံမျှဖြင့် မနာ သော်လည်း လန့်ပြီးအော်လိုက်မိခြင်းဖြစ်သည်။ ရှက်စိတ်ကြောင့်လဲ အသားလေးများတုန်နေသည်။ လီးဒစ်ကြီးက စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးကြားသို့ နစ်ဝင်ရုံမျှဝင်သွားသည်နှင့် လီးကြီး ကို အကွဲကြောင်းအတိုင်းအထက်အောက်ဆွဲမွှေပစ်လိုက်သည်။ အယ္ခူဝါး၏ နှုတ်ခမ်းများ တစ်ဖျတ်ဖျတ်တုန်ခါနေကြသည်။ နီစွေးသောနှုတ်ခမ်းလေးများဟကာ လျှာဖျားလေးနှင့်ယက်ပေးနေမိသည်။ စောက်ပတ်အဝမှ လီးကြီး၏အထိအတွေ့အာရုံမှာ အယ်ခူဝါး၏တစ် ကိုယ်လုံးဖိန်းရှိန်း၍နေ၏။
ဗြစ်..ပြွတ်. အ.အ..အီး နာကျင်လိမ့်မည်ကြိုသိထား၍ အသက်အောင့်ထားသည့်ကြားမှ အယ်ခူဝါးတစ်ကိုယ်လုံးဆတ်ကနဲတွန့်သွားအောင် လီးကြီးက ဆောင့်ဝင်သွားသည်။ အား.ရွီး.နာတယ်.နာတယ်အိုး.အိုး ရဲဇော်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကိုဆီး၍တွန်းထားလိုက်မိသည်။ နာကျင်သောဝေဒနာသက်သာစေရန် အယ်ခူဝါးခြေနှစ်ဖက်ကို အစွမ်းကုန်ဖြဲကား၍ ခံသည်။ သို့သော် ပေါင်ဖြဲသလောက် စောက်ပတ်ကလိုက်ပြဲသည်မဟုတ်တော့ လီးကြီးက ကျဉ်းမြောင်းကျစ်လစ်သော စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ ပြည့်ကြပ်စွာ တိုးဝင်နေပေသည်။ အားအား.နာလိုက်တာ..အ..အား အယ်ခူဝါးမည်မျှပင်နာကျင်စေကာမူ ရဲဇော် ကတော့ တစ်ပြားသားမျှမလျော့ပေ။ လီးကြီးကို လိုးသွင်းမြဲလိုးသွင်းနေသည်။ လီးတစ်ဝက် ခန့်ဝင်သွားပြီး တင်းကြပ်နာကျင်သောဝေဒနာကိုခံစားနေရ သည်။ အား..မရဘူးမရဘူးဝူးဝူးနာတယ်..နာတယ်. စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ အပျိုမှေးလေးကအားတက်သရောရှေ့သို့တိုးဝင်လာသော လီးကြီးထိပ်အား ဆီးကြို၍ခုခံတွန်းလှန်ပိတ်ဆို့လိုက်သည်။ ထိုအတွေ့ကြောင့် ပြင်းပြင်းထန်ထန်နာကျင်ခြင်းခံစားလိုက်ရရှာသော အယ္ခူဝါးခမ်ာ တစ်အားအော်လိုက်ပြီး မျက်ရည်ပေါက်လေးတွေစို့ထွက် လာသည်။ အခြေအနေကိုသိလိုက်သော ရဲဇော်ကလည်း ဒီအတားအဆီးကို ချိုးဖောက်နိုင်ရန်အားယူပြီး လီးကိုဖိဆောင့်ချ လိုက်သည်။ ဗြစ်.ဖောက်..အမေလး.သေပါပြီ လီးကြီးမှာ သားအိမ်ဝသို့တိုင်အောင် အောင်မြင်စွာလိုးဝင်သွားတော့သည်။ အယ္ခူဝါးမွာ တစ်ချက်သာအော် လိုက်နိုင်ပြီး မျက်တောင်ကော့ ကြီးများ မှေးစင်းပိတ်ကျသွားသည်။ စောက်မှေးပါးကို ထိုးဖောက်ကျွံဝင်သွားသော လီးကြီးနှင့်အတွင်းသားနုနုနွေးနွေးလေး များ ကြည်နူးစွာဆုံ တွေ့မိသွားကြလေသည်။ မျက်တောင်ကြီးများကော့စင်းကျသွားသလို စောက်ဖုတ်လေးကလဲ ကော့၍တက်လာသည်။ ရဲဇော်၏ လက် နှစ် ဖက္က အယ္ခူဝါး၏ နို့လေးနှစ်လုံးကို ယုယုယယလေးဆုပ်နယ်ရင်း အောက်ပိုင်းကလီးကြီးကတော့ စောက်ဖုတ်ဖွေးဖွေးဖောင်းဖောင်းလေးကို မညှာမတာ ကြမ်းတမ်းစွာလိုးဆောင့်နေတော့သည်။
ပြွတ်.ဒုတ်..ဖွတ်ပြွတ်.စွပ်.စွပ်.အင်း.အား..အင်း.ဟင်း. အယ်ခူဝါးမျက်နှာလေး ဘယ်ညာယမ်းခါ၍နေသည်။ မဆန့်မပြဲဝင်နေသော လီးကြီးအား စောက် ခေါင်းအတွင်းသားလေးတွေက မနိုင်မနင်း ရစ်ပတ်ညှစ်နယ်၍နေသည်။ ပြွတ်..စွပ်..ဒုတ်..ပလွတ်.ပြွတ်.စွပ်.စွပ် ရဲဇော်၏ ဆောင့်အားပြင်းထန်သလောက် လီးကြီးက အရသာတွေ့နေသလိုအယ်ခူဝါးမှာလည်းစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေနီရဲပြီး တက်လာပေမယ့် ရဲဇော်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ခန္ဓာကိုယ်လေးကို တောင့်တောင့်ပြီး ကော့ကော့ခံသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးကာမဇောက အမြင့်ဆုံးဖြစ်လာကြပြီး မကြာမီအတွင်းမှာပင် ရဲဇော်နှင်အယ်ခူဝါးတို့မှာပြိုင်တူ နီးပါးပြီးသွားကြလေတော့သည်။ ထိုနေ့မှစ၍ရဲဇော်လဲအယ်ခူဝါးကို စိတ်ထလာတိုင်းခေါ်ခေါ်လိုးတော့သည်။ဖင်ကိုလဲလိုးသည်။ လီးလဲစုပ်ခိုင်းသည်။ မျိုးစုံလုပ်ကာ ကာမအရသာခံစားနေပေတော့သည်။
