လူကြီးဖတ်စာ

သူငယ်ချင်းမကို အနောက်တံခါးဖွင့်ခြင်း

သူငယ်ချင်းမကို အနောက်တံခါးဖွင့်ခြင်း

“ဖြန်း _ နင့် အာ့တာ ဘာလုပ်တာလဲ” တင်းရင်းနုညံ့တဲ့ အထိန်းအကွတ်မပါ ရင်သားနှစ်မွှာကို ပါးလွှာတဲ့ ညဝတ်အိကျႌပေါ်ကနေ  ညင်သာစွာ အုပ်မိုးပေးလိုက်မိတဲ့  ကိုယ့်လက်ဖျံကို အရိုက်ခံလိုက်ရခြင်းနဲ့အတူ တုန်ရီလှိုက်မောစွာ  ရှက်ဒေါသနဲ့ မေးခွန်းထုတ် လိုက်တဲ့ အသံ ; …  အလင်းမရှိ လူသံ၊သူသံ တိတ်ဆိတ်တဲ့ အမှောင်ဆန် မိုးညတစ်ညရဲ့ သန်းခေါင်ယံအချိန် ချိုမြိန်မှန်းသိတဲ့ ခန္ဓာ ဝရဇိန် နတ်စည်းစိမ်ခံစားဖို့  အစပျိုး အရှိန်ယူနေတဲ့ အခိုက်အတန့် ..  ပါးလွှာတဲ့အကာနဲ့ ဝန်းရံထားတဲ့ အခြားတဘက်မှာတော့  ဆူဖြိုးထွားကြိုင်း ကျားရိုင်းတို့အကြိုက် စွဲခိုက်လောက်တဲ့ အရသာပုံဆောင်ခဲ ဆွဲကိုင်ချင်စရာ ရင်သားနှစ်မြွှာ ..

စာစစ်ခန်းမှာ  ရာထူးတက်ဖို့ ဗျူးဝင်နေတာမဟုတ်လို့ မေးလာတဲ့ ကွက်စ်ရှင်ကို မဖြေမိပဲ တိတ်ဆိတ်စွာ ဗျူဟာခင်းနေလိုက်တယ်၊  တူနှစ်ကိုယ်  စက်ရာထက်မှာ စည်းခြားကာထားတဲ့ ဖတ်လုံးကိုဖယ်   လက်နက်(ပေါင်ခြံကြားကထောင်တန်) တစ်ထောက်စာ အကွာက  သူ့ခန္ဓာ အထက်ပိုင်းရဲ့ ရင်ခွင်တစ်ပိုင်းကို ဆုတ်နယ်ပေးတာပေါ့၊  နောက်ထပ်အသံမထွက်လာပဲ တိတ်ဆိတ်စွာခံယူနေတဲ့ သူငယ်ချင်းမ  အတွက် ကောင်းခြင်းမဟာ အရသာတွေပေးဝေမျှဖို့ တဆင့်တက်ပြီး လှုပ်ရှားလိုက်တယ်၊

ကိုယ့်ဘက်ကို ကျောပေးထားတဲ့ စွဲမက်ဖွယ် ခန္ဓာရှင်ရဲ့ နူးညံ့တဲ့ ဗိုက်သားပြင်ကို ညာလက်နဲ့ပွတ်သပ်ရင်း ဘက်လက်က စိတ္တဇ  ပန်းချီဆန်ဆန် လိပ်ခွေလိမ်တွန့်နေတဲ့ ဆံနွယ်စတွေကြား ပြေးလွှား ဆော့ကစားပေးတာပေါ့၊  အမှောင်ခင်းကျင်းတဲ့ မိုးသဲညရဲ့  မိုးခြိမ်းသံရှည်ကြီးတစ်ခုက တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ကမ္ဘာတစ်ခြမ်းကို ဖြိုခွင်းပစ်လိုက်တယ်၊

ခက်ခွာခွာအနေအထားမှာ ကျောခိုင်းထား တဲ့ သူငယ်ချင်းမဟာ  ကာမကျားရိုင်းရဲ့ ခံတွင်းဝဆီ ခိုဝင်ရာအမှတ်နဲ့ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်စွာ ပြေးဝင်လာတဲ့ ကျွဲရိုင်းကြီးပမာ ကိုယ့် ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ပြီး မျက်နှာအပ်ကာ ကိုယ့်ကိုတုန်ရီနေတဲ့ လက်နဲ့ သိုင်းဖတ်ပစ်လိုက်တယ်၊  အခွင့်အခါသင့်လို့ အချိန်မလင့်ခင်  ကိုယ်လည်း ပန္နက်ရိုက်ဖို့ ပြင်ဆင်တော့တာပေါ့ …

 

Zawgyi

 

သူငယ္ခ်င္းမကို အေနာက္တံခါးဖြင့္ျခင္း

“ျဖန္း _ နင့္ အာ့တာ ဘာလုပ္တာလဲ” တင္းရင္းႏုညံ့တဲ့ အထိန္းအကြတ္မပါ ရင္သားႏွစ္မႊာကို ပါးလႊာတဲ့ ညဝတ္အိက်ႌေပၚကေန  ညင္သာစြာ အုပ္မိုးေပးလိုက္မိတဲ့  ကိုယ့္လက္ဖ်ံကို အ႐ိုက္ခံလိုက္ရျခင္းနဲ႔အတူ တုန္ရီလႈိက္ေမာစြာ  ရွက္ေဒါသနဲ႔ ေမးခြန္းထုတ္ လိုက္တဲ့ အသံ ; …  အလင္းမရွိ လူသံ၊သူသံ တိတ္ဆိတ္တဲ့ အေမွာင္ဆန္ မိုးညတစ္ညရဲ႕ သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္ ခ်ိဳၿမိန္မွန္းသိတဲ့ ခႏၶာ ဝရဇိန္ နတ္စည္းစိမ္ခံစားဖို႔  အစပ်ိဳး အရွိန္ယူေနတဲ့ အခိုက္အတန႔္ ..  ပါးလႊာတဲ့အကာနဲ႔ ဝန္းရံထားတဲ့ အျခားတဘက္မွာေတာ့  ဆူၿဖိဳးထြားႀကိဳင္း က်ား႐ိုင္းတို႔အႀကိဳက္ စြဲခိုက္ေလာက္တဲ့ အရသာပုံေဆာင္ခဲ ဆြဲကိုင္ခ်င္စရာ ရင္သားႏွစ္ႁမႊာ ..

စာစစ္ခန္းမွာ  ရာထူးတက္ဖို႔ ဗ်ဴးဝင္ေနတာမဟုတ္လို႔ ေမးလာတဲ့ ကြက္စ္ရွင္ကို မေျဖမိပဲ တိတ္ဆိတ္စြာ ဗ်ဴဟာခင္းေနလိုက္တယ္၊  တူႏွစ္ကိုယ္  စက္ရာထက္မွာ စည္းျခားကာထားတဲ့ ဖတ္လုံးကိုဖယ္   လက္နက္(ေပါင္ၿခံၾကားကေထာင္တန္) တစ္ေထာက္စာ အကြာက  သူ႔ခႏၶာ အထက္ပိုင္းရဲ႕ ရင္ခြင္တစ္ပိုင္းကို ဆုတ္နယ္ေပးတာေပါ့၊  ေနာက္ထပ္အသံမထြက္လာပဲ တိတ္ဆိတ္စြာခံယူေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ  အတြက္ ေကာင္းျခင္းမဟာ အရသာေတြေပးေဝမွ်ဖို႔ တဆင့္တက္ၿပီး လႈပ္ရွားလိုက္တယ္၊

ကိုယ့္ဘက္ကို ေက်ာေပးထားတဲ့ စြဲမက္ဖြယ္ ခႏၶာရွင္ရဲ႕ ႏူးညံ့တဲ့ ဗိုက္သားျပင္ကို ညာလက္နဲ႔ပြတ္သပ္ရင္း ဘက္လက္က စိတၱဇ  ပန္းခ်ီဆန္ဆန္ လိပ္ေခြလိမ္တြန႔္ေနတဲ့ ဆံႏြယ္စေတြၾကား ေျပးလႊား ေဆာ့ကစားေပးတာေပါ့၊  အေမွာင္ခင္းက်င္းတဲ့ မိုးသဲညရဲ႕  မိုးၿခိမ္းသံရွည္ႀကီးတစ္ခုက တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ကမာၻတစ္ျခမ္းကို ၿဖိဳခြင္းပစ္လိုက္တယ္၊

ခက္ခြာခြာအေနအထားမွာ ေက်ာခိုင္းထား တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမဟာ  ကာမက်ား႐ိုင္းရဲ႕ ခံတြင္းဝဆီ ခိုဝင္ရာအမွတ္နဲ႔ ထိတ္လန႔္တုန္လႈပ္စြာ ေျပးဝင္လာတဲ့ ကြၽဲ႐ိုင္းႀကီးပမာ ကိုယ့္ ရင္ခြင္ထဲ တိုးဝင္ၿပီး မ်က္ႏွာအပ္ကာ ကိုယ့္ကိုတုန္ရီေနတဲ့ လက္နဲ႔ သိုင္းဖတ္ပစ္လိုက္တယ္၊  အခြင့္အခါသင့္လို႔ အခ်ိန္မလင့္ခင္  ကိုယ္လည္း ပႏၷက္႐ိုက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေတာ့တာေပါ့ …

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *