အမှောင်ကမ္ဘာသို့

အမှောင်ကမ္ဘာသို့

ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့တွင် ခန္ဓာကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ကလျာတစ်ယောက် ပီတိတွေဖြာလျက်ရှိသည်။ ဒီနေ့ချစ်ရပါ သောမောင်နဲ့တွေ့ဖို့ချိန်း ထားသဖြင့် အလှဆုံးသောအဝတ်အစားများကို ဝတ်ဆင်ထားယုံမက ကြွေရုပ်လေးကဲ့သို့အလှများ ပြင်ဆင်ထားခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်ပြန်ကြည့်နေခြင်းဖြစ်သည်။  ပေါင်လည်လောက်သာရှိသည့်လည်သာစကပ်လေးက  တင်းရင်းနေသည့်တင်သားများကိုဖော်ပြနေပြီး လယ်ဟိုက်ဆွဲသားတီရှပ်လေးနှင့် ပင့်ဘရာစီယာလေးက နဂိုရှိပြီးသား နို့အုံဖြူဖြူ လေးများကို ကြွရွစွာ လှပတင့်တယ်နေစေသည်။  ကားလေးကိုအသာမောင်းထွက်လိုက်ပြီး မောင်နှင့်ချိန်းထားရာ ဘားသို့ မောင်း လာခဲ့လိုက်သည်။ ဒီအချိန်ဆို မောင်ကအရင်ရောက်နေလောက်ပြီလေကားပါကင်ကိုသေသေချာချာထိုးလိုက်ပြီး အပေါ်ဆုံးထပ်မှာ ရှိသည့်ဘားသို့ ဓာတ်လှေကားဖြင့်တက်လာခဲ့လိုက်သည်။

ယောကျာ်းသုံးယောက်လောက်အတူ  တူစီးလာသော်လည်း ထီမထင်သည့်အမူအရာကြောင့် ထိုယောကျာ်းများမှာ ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းအလှအပကိုရှု  စားယုံမှအပ စကားတစ်ခွန်းမှ မဟရဲပေ။   ဒေါင့်စွန်းဝိုင်းသို့သွားရောက်ထိုင်လိုက်သည်နှင့်  စကားမပြောဖြစ်ပဲ မောင့်ရဲ့မျက်လုံးတွေကိုအဓိပ္ပါယ်ဖော်မိနေတော့သည်။   “လှလိုက်တာ မ ရယ်”   “အို မောင်ရယ် တွေ့တွေ့ခြင်း မြှောက်နေပြန်ပြီ”  “တကယ်ပြောတာဗျာ မ ဝင်လာထဲက မောင်ကြည့်နေတာ မော်ဒယ်တွေရှုံးလောက်တယ်မရယ် မောင်တော့ အရမ်းချစ်တယ်”  “သွားပါ အပိုတွေ အရင်တုန်းကစော်တွေကိုလည်း ဒီလိုပဲပြော   ခဲ့တယ်မှတ်လား”    မောင်က ပြန်မဖြေပဲ ပြုံးပြီး ကြည့်နေသဖြင့် ရှက်ပြီးခေါင်းလေးကိုပသာငုံနေမိတော့သည်။ ရင်ဘတ်ထဲလှိုက်ဖိုနေပြီး အရင်တုန်းကမခံစားဘူးသည့် ခံစားချက် များတဖွားဖွားပေါ်ထွက်   လာပါတော့သည်။

အချိန်အတော်ကြာသည့်အထိ စားကြသောက်ကြရင်း နှစ်ယောက်သားချစ်စကားလေးတွေတွတ်ထိုးကာ ညဥ့်နက်လာ   တာနဲ့  မောင်လဲအတော်အသင့်မူးလာပြီး ရဲတင်းလာပါတော့  သည်။ ဘားထဲရှိလူများကလည်း သူ့ကိစ္စကိုယ့်ကိစ္စ ဖြင့်အ   လုပ်ရှုပ်နေကြ ပြီး ဓာတ်လှေကားဖြင့်အတူတူတက်လာသည့်  လူသုံးယောက်က ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို ဝိုင်းဖွဲ့ကာစကားပြောနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။  “မောင် ဟိုသုံးယောက်ကိုကြည့်စမ်း သူတို့နဲ့အတူတူဓာတ်လှေကားစီးလာရတာလေ”   “အော် အဲ့ဒါကြောင့်ထင် တယ် ခုနက ဒီနားမှာရစ်သီရစ်သီလုပ်နေသေးတယ် အခုတောဈေးတည့်သွားပြီထင်တာပဲ “   “ဘယ်လိုဈေးတည့်တာလဲမောင်”   “ဟိုကောင်မလေးကိုကြည့်လေ မ အဲဒီကောင်မလေးက ဘားတွေမှာလုပ်စားနေတဲ့ ကောင်မလေးပဲ အခုစကားပြောနေတဲ့ပုံကြည့် ရင် သုံးယောက်တစ်ယောက်တည့်သွားပြီထင်တယ်”  “ဟင် သုံးယောက်တစ်ယောက် ဟုတ်လား”   “ဟုတ်တယ်လေ group ဆ ကျျ ပေါ့”  “ရှိလို့လား အဲ့လိုမျိုး”  “ရှိတာပေါ့မရဲ့ ပြီးရင်အွန်လိုင်းပေါ်ကနေရှာပြမယ် “   မောင်က နောက်ဆုံးလက်ကျန်ဘီယာကို မော့ချလိုက်ပြီး  “လာ မ မောင်တို့သွားရအောင်”  မောင့်မျက်လုံးထဲက ပြောနေတဲ့စကားတွေကိုသိပေမယ့် မသိချင်ယောင်ဆောင် ပြီး ပြန်ပြောလိုက်မိသည်။

“သွားမယ်လေ မ လဲ အိမ်ပြန်ချင်ပြီ”  “ဟင် အိမ်ပြန်မလို့လား မောင်ကအိမ်မပြန်ချင်သေးဘူး”  “ဒါဆိုဘယ်သွားမှာလဲမောင်က လည်း ညဘက်ကြီးသွားစရာမှမရှိတာ”  တမင်တကာ ညုပြီးပြောနေမှန်းမောင်ကရိပ်မိသွားပြီး နားနားကိုကပ်ခါ  ” မနဲ့မောင်နဲ့နှစ် ယောက်ထဲပျော်စရာလေးတွေဖန်တီးကြမယ်လေ ဒီညတော့ မကိုမောင် သိမ်းပိုက်တော့မယ်ကွာ နော်မ”   မောင့်ရဲ့အကြင်နာ အကြည့်တွေနဲ့ ပြောလာတဲ့လေသံလေးကို ရှက်ပြုံးလေးပြုံး၊ခေါင်းငုံပြီး ဟုတ် ဆိုတဲ့အဖြေကလွဲပြီးပြောစရာစကားမှမရှိတော့ပါ ဘူးရှင်။ ဘားဖွင့်ထားတဲ့ဟော်တယ်မှာပဲ အထူးခန်းယူပြီး နှစ်ယောက်သားဝင်သွားလိုက်သည်။ အထူးခန်း ဆိုသည်ကား မွေ့ယာကို ပင် အသည်းပုံမွှေ့ယာထည့်ပေးထားပြီး အခန်းထဲကမီးဆင်ထားသည့်ပုံစံကပင် စိတ်ကိုအထူးတက်ကြွစေသည်။

မီနီဘားတွေ စားပွဲတွေကတကယ့်အပျံစား။ မသိရင် ကိုယ့်အိမ်ကို သေသေချာချာပြင်ဆင်ထားသလိုမျိုး ခံစားရအောင်ပြုလုပ်ထား ခြင်းဖြစ်သည်။ ရေချိုးခန်းအတွင်းရှိ ရေချိုးကန်အပါအဝင် တစ်ခန်းလုံး သေသေချာချာပြင်ဆင်ထားလေသည်။    မီးရောင်အောက် မှာ မောင်ကတစိမ့်စိမ့်ကြည့်ပြီး အတင်းဖက်ကာ နမ်းတော့သည်။ ကလျာကလည်း ငတ်မွတ်စွာ ပြန်လည်နမ်းရှိုက်ရင်း မောင့်ရဲ့အ နမ်းတွေမှာစီးမြောနေမိတော့သည်။  စကပ်အတိုလေးအောက်ကနေ တိုးဝင်လာတဲ့လက်က အဓိက  နေရာရောက်အောင်တရွှေ့ရွှေ့ တိုးဝင်လာနေပြီး ပေါင်တန်တွေကိုပွတ်သတ်ဆော့ကစားနေ၏။  မောင့်ရဲ့အနမ်းတွေက ရင်ညွန့်ကိုရောက်သွားပြီး နို့အုံကိုလက် တစ်ဖက်က ပင့်တင်ရင်း ဖြူဖွေးမောက်တက်နေသော နို့အုံကို ပါးစပ်နဲ့ငုံစုပ်တာခံလိုက်ရတော့သည်။ မောင့်လက်နဲ့ဆွဲချွတ်လိုက်၍  အင်္ကျီကျွတ်သွားသည့်အချိန်မှာ ပင့်ဘရာအနက်ရောင်လေးအပြင်ဘက်ကို နို့သီးခေါင်းညိုတိုတိုလေးက ထွက်လာခဲ့သည်။

အငမ်းမရစုပ်ယူခံလိုက်ရသဖြင့် ကျင်တက်သွားပြီး မောင့်ခေါင်းကိုတောင် အလန့်တကြားဖက်တွယ်မိသည်အထိဖြစ်ခဲ့ရသည်။    မောင်က နို့သီးထိပ်ကိုလျှာလေးနဲ့ကလိလိုက်၊ နို့အုံတစ်ခုလုံးပါးစပ်ထဲဝင်အောင်ငုံစုပ်လိုက်လုပ်နေရင်း အရည်ရွှဲပြီး ဖောင်းကြွလာ တဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုသူ့လက်နဲ့အုပ်ကိုင် ပွတ်သတ်ပါတော့သည်။ ပေါင်ကိုခပ်ကားကားလေးလုပ်ရင်း မောင့်လက်ချောင်းလေးတွေက  အကွဲကြောင်းထဲတိုးဝင်မွှေ့နေ  သည်ကိုခံစားနေမိ၏။ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးအပေါ်မှ   ပွတ်သပ်ခံနေရခြင်းပင် ခံချင်တဲ့ စိတ်သည် ရွထနေပြီး အရည်များရွှဲရွှဲစိုလာတော့သည်။  “မ ဒါလေးကိုင်ထား”   မီးရောင်အောက်မှ လက်ထဲထည့်ပေးလာ‌သော အရာကိုကြည့်လိုက်သည့်အခါ တုတ်တုတ်ရှည်ရှည် ဆီလီကွန် လီးတုကြီးတစ်ချောင်းကိုတွေ့လိုက်ရ၏။ ဒစ်ပုံစံကနေ အရင်းအထိ  လီးအစစ်တစ်ချောင်းအကြောအပြိုင်းပြိုင်းထနေသလိုလုပ်ထားသော  ကြောင့် အသည်းယားစရာတွေ့လိုက်ရပြီး စောက်ပက်ထဲက နေ အရေတွေပွက်ခနဲထွက်လာတဲ့အထိ အသည်းယားသွားသလို   ဖြစ်သွားမိသည်။

“ဒါကြီးကဘာလုပ်ဖို့လဲမောင် အသည်းယားစရာကြီး”   ” ပြီးရင်ပြမယ်လေ မရဲ့ ခုနတုန်းက group ဆကျရဲ့သဘောမျိုး မကိုခံစား စေချင်လို့ မောင်လဲ စမ်းကြည့်တာပေါ့ မရာ”  မောင်ကပြောပြောဆိုဆို မွှေ့ယာဘက်ဆွဲခေါ်သွားပြီး သူ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်ချလိုက် လေသည်။ မောင့်လီးက ဆီလီကွန်လီးတု‌လောက်နီးနီးရှိတာကို မီးရောင်မှိန်မှိန်လေးအောက်မှမြင်လိုက်ရပြီး မောင်က မွှေ့ယာ အောက်မှာဆောင့်ကြောင်ထိုင်ပြီး စကပ်ကို လှမ်းချွတ်ပစ်သည်။  ခါးကိုအသာပင့်ပေးပြီး မောင်လုပ်မျှငြိမ်ခံမည်ဟုတွေးထား သော်လည်း မောင့်လျှာက စောက်စိကိုထိတာနှင့် တဟင်းဟင်း ညည်းတွားနေမိချေပြီ။ အိပ်ယာခင်းအားလက်တွေနှင့်ဆုပ်ကိုင်ပြီး တွန့်လိမ်နေသောကျွန်မ ကိုမောင်က မနားပဲ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းတွေကို ဆက်တိုက်ယက်ပေးနေတော့သည်။

စိတ်များအရမ်းထကြွလာသည်နှင့် မောင့်ခေါင်းကို ပေါင်ကြားထဲညှပ်ပြီး ဆံပင်တွေကိုဆွဲကာ ခါးကိုလှုပ်ပေးနေမိ၏။ မောင့်လျှာက  အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် လှုပ်လေ လျောတိုက်လေဖြစ်နေပြီး ကျွန်မ စောက်ရည်များကမောင့်လျှာပေါ်ပန်းမိမှာအသေအခါပင်။  “ပလပ်ပလပ် ပြွတ်ပြွတ်”  “အာ့ မောင် အမလေးမောင်ရယ် လုပ်တက်လိုက်တာ အရမ်းကောင်းတာပဲ”  “ကောင်းရင်လီးစုပ်ထား မ”    မောင်ကလီးစုပ်ထားဟုပြော ပြီး ပါးစပ်ထဲကို လီးတုကြီးထည့်ပေးသည်။ ကျွန်မသည်လည်းဘာမှပြန်မပြောတော့ပဲ တကယ့် လီးအစစ်စုပ်သလို စိတ်ရှိလက်ရှိစုပ်ပေးနေမိ၏။ အကြော  နေရာအားလျှာကစမ်းမိသောကြောင့် စိတ်တွေက ဝုန်းဒိုင်းကြဲပွက်ဆူ နေပြီး ရင်အလွန်ခုန်လာမိလေသည်။   “မ စုပ်ထား မောင်က မစောက်ဖုတ်ကိုယက်နေတုန်း မက တစ်ခြားတစ်ယောက်လီးကိုစုပ်နေ တယ်သဘောထားပြီးစုပ်”  “အား”   ရင်တွေပန်းတွေတုန်ပြီး တစ်ခါပြီးသွားတဲ့အထိဖြစ်သွားခဲ့ရ   သည်။ လုံးဝမကြုံဖူးသော အတွေ့အကြုံအသစ်ကြောင့် ကျွန်မ အခါခါ ပြီးမြောက်ခဲ့ရလေပြီ။

မောင်ကမွှေ့ယာပေါ်တက်လာပြီး ကျွန်မရင်ဘတ်‌ပေါ်ခွထိုင်လိုက်၏။ လီးတုကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်နှင့်မျက်စိဖွင့်ပြီးမောင့်ကိုကြည့် လိုက်သည့်အခါ မောင့်လီးကြီးကတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေပြီး ကျွန်မ၏ နို့အုံပေါ်၌ မေးတင်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။ လီး ထိပ်က တင်းပြောင်နေကာ ဒစ်ကားကားကြီး  သည် လာပါ၊စုပ်ပါ၊ယက်ပါ ဟုခေါ်နေသယောင်ဖြစ်နေသည်။  မောင်က နို့အုံတွေကို သူ့လက်ကြီးနှင့်ညှစ်ပြီး လီးကိုနို့နှစ်လုံးကြားထဲထိုးထည့်လိုက်၏။ လီးအတုနှင့်လီးအစစ်ကွာခြားတာချက်သည် လီးအစစ်ကနွေးပြီး  အကြောများက သွေးခုန်နှုန်းကိုခံစားမိစေခြင်းပင်။ နို့အုံဆိုသည်ကလည်း အရေပြားပါးပါးလေးနှင့် ဖုံးအုပ်ထားပြီး ကြွက်သား မျှင်နည်းသော အရာတစ်  ခုပင်မဟုတ်ပါလား။ မောင့်လီး၏နွေးထွေးမှု့နှင့်အတူ ခံစားချက်က အဆုံးအထိ ရောက်ရှိလာခဲ့ တော့သည်။   မောင့်လီးက နို့အုံကြားထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့်တိုးဝင်လာ   နေသည်။ တကယ်လဲအတတ်ဆန်းတဲ့မောင် ဟုစိတ် ထဲမှပြော  နေမိတော့သည်။

“အား နူးညံ့လိုက်တာမရယ် အိနေတာပဲ”  “မောင်ကြိုက်ရင်ပြီးတာပါပဲရှင် မဘာလုပ်ပေးရမလဲ”   “နို့အုံတွေကိုတွန်းထားပြီးတော့  လီးထိပ်ထွက်လာရင် စုပ်ပေးလေ”  ကျွန်မနို့အုံကြားထဲမှ တစ်ခါတစ်ခါတိုးထွက်လာ‌သောမောင့်   လီးကို ပါးစပ်လေးဟကာ ချိန်နေ လိုက်၏။ ချိန်သားကြသည်  နှင့်ခေါင်းလေးထောင်ပြီး ပါးစပ်ထဲဝင်အောင်လှမ်းလှမ်းစုပ်   နေမိသည်။ သွားနဲ့မထိအောင်လဲ သတိထားရသေးတယ် မောင့်ဒစ်လေးနာသွားမည်စိုးသောကြောင့်ပင်။   စိတ်ကြိုက်လုပ်ပြီးသည်နှင့်မောင်က မွှေ့ယာ ပေါ်၌ငုတ်တုတ်  ထိုင်‌သောပုံစံပြောင်းလိုက်၏။ ကျွန်မလည်း လိုက်ထပြီး မောင့်ခါးကိုခွကာ မောင့်ပေါ်တက်ထိုင်လိုက်တော့သည်။ ကျွန်မ အဖုတ်သည် မောင့်၏လီးတန်ပေါ်သို့အပြားလိုက်ကပ်ထိုင်မိသွားခဲ့ပြီ။   ခါးလေးလှုပ်ရင်းလှုပ်ရင်း မောင့်လိင်တံကိုဆော့ ကစားနေစဉ် မောင်က လူကိုဆွဲမကာ သူ့လီးထိပ်ပေါ်တေ့မိအောင်လုပ်တော့သည်။ ကျွန်မလဲ အားနေ‌သောလက်နှင့်  မောင့်လီးကို  လှမ်းဖမ်းပြီး တေ့ပေးလိုက်၏။

“ဗြစ် ထုတ် ဒုတ်”  “အား မောင်ရယ် တဆုံးပဲ အဖုတ်လေးကွဲပြီလားမသိဘူး”  မောင့်လီးထိပ်ကြီးအဖုတ်ဝ၌တေ့မိသည်တွင် ကျွန်မ ပုခုံးကိုအားနဲ့ဆောင့်ချလိုက်သဖြင့် လီးတစ်ဆုံးထိအောင်ဝင်သွား   တော့သည်။   ခါးကိုတင်းနေအောင်ဖက်ထားပြီးအောက်မှကော့ လိုးနေသော မောင်က ဘာမှပြန်မပြောတော့ပဲ လီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲ မွှေ့နေအောင် လုပ်ကာ စတင်လိုးဆောင့်ပါတော့သည်။ အဖုတ် နံရံတွေကိုဒစ်ကတိုက်သွားသည်နှင့် အီစိမ့်နေရင်းကာမအရသာအား လှိမ့်နေအောင်ခံစားရသည်။မောင်က ပက်လက်လှန်ချလိုက် ပြီး မောင့်အပေါ်ရောက်သွားကာ မြင်းစီးသလို လှုပ်ရမ်းဆောင့်ပေးနေလိုက်မိသည်။ဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့် ကြာပြီးချိန်၌မောင်သည်  ခါး ကိုဖက်ပြီးငြိမ်အောင်ဆွဲထားပြန်သည်။  “ဘာလို့လဲမောင် မကောင်းလို့လား”  “မဟုတ်ဘူး မ အရမ်းကောင်းတယ် မောင်ပြောထား တာလေးစမ်းမလို့လေ”  ပြောပြောဆိုဆိုမောင်က လီးတုကိုလှမ်းယူပြီး ကျွန်မ ဖင်ပေါက်ဝလေးဆီလာတေ့တော့သည်။

“ဖြစ် ဖြစ်ပါ့မလားမောင်ရယ် မ ကြောက်တယ်”  မောင်က လီးတုထိပ်လေးပဲတေ့ပေးထားပြီး စောက်ဖုတ်ကိုပြန်ကော့ကာလိုး တော့သည်။ ဖီးလ်ပြန်တက်လာသည်နှင့် ကျွန်မ  လည်း ပြန်ဆောင့်နေရင်း  “ခဏလေး မ ဒေါ်ကီဆွဲမယ် အခုကအဆင်မပြေဘူး”   ကျွန်မ ထပြီး မွှေ့ယာပေါ်တွင်လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်၏။   မောင်ကခါးကိုအောက်ဘက် ဆွဲဖိကာ ဖင်ဝထဲလီးတုကိုစထိုးပါ တော့သည်။  “စိတ်ကိုလျှော့ထားမ မ ဖင်ကို သူစိမ်တစ်ယောက်လိုးနေပြီး စိတ်ကိုတင်းမထားနဲ့ “   “အားမောင် အရမ်းနာတယ် မခံ နိုင်ဘူး ဖယ်ပေးပါ”  “အဲ့လူကဖယ်ပေးမှာမဟုတ်ဘူး ဖင်ထဲလီးတစ်ဆုံးထည့်မှာ စိတ်လျော့ပြီးအောင့်သာခံတော့မရေ”   မောင်က ပြောလဲပြော လီးတုကို ဖင်ထဲထိုးထည့်ပါတော့သည်။ မလုပ်တတ်လုပ်တတ်ဖြင့် ဖင်ကိုဖွင့်ပေးထားရပြီး မောင့်စိတ်တိုင်းကြ ခံပေး နေလိုက်သည်။ လီးတုက တစ်ဆုံးဝင်တာနှင့် မောင်သည် အနောက်မှာထိုင်လိုက်ပြီး လီးကိုအဖုတ်ထဲခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးခြင်း ဖြင့်စတင်လိုက်ပြန်သည်။

အ”ား သေပြီး အမေ့ မောင်ရေ နာတယ် မခံနိုင်ဘူး”  ဖင်ကြီးတွေကိုဆုတ်ကိုင်ရင်စောက်ဖုတ်ကို မောင်က ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးနေ သလို  ဖင်ထဲရှိ လီးတုကလည်း မောင်အားကုန်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဖင်ထဲတလှုပ်လှုပ်ဖြင့်အရသာအပြည့်ပေးနေပါတော့သည်။  “ကောင်းလား မ”   “ကောင်းတယ် မောင် ဆောင့်ဆောင့် မ ခံနိုင်လာပြီ အမလေးလေး ကျွတ်ကျွတ်”   “မောင်လဲကောင်းနေပြီ မက အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတာပဲ”  “မောင်နို့တွေဆွဲလိုးမယ် နည်းနည်းမတ်ပေး”  ကျွန်မလည်းကိုယ်လုံးကိုမတ်လိုက်ပြီး မွှေ့ယာပေါ်ဒူး ထောက်  ကာ နံရံကိုလက်ထောက်ပေးသလိုဖြစ်သွားချေပြီ။  မောင်က အနောက်ကနေသိုင်းဖက်ပြီး နို့နှစ်လုံးကိုလှမ်းဆွဲ   သည်။  လီးကလဲ တဖောင်းဖောင်းဆောင့်လိုးနေသလို ဖင်ထဲထည့်ထား‌သောလီးတုကလည်း မောင်ဆောင့်လိုက်တိုင်းစည်းချက်ညီ လှုပ်ရှား လိုးပေးသလိုဖြစ်နေ၍ အရသာတလှေကြီးကောင်းနေတော့သည်။ မောင့်လက်ဝါးများကကျွန်မ၏နို့အုံကို ဆုတ်ကိုင်ရင်းလူကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေခြင်းက နို့အုံကြီးကွဲထွက်သွားမလားဟုပင်ထင်မိလေသည်။

ငုံကြည့်လိုက်သောအခါ မောင်ကိုင်သည်ကမည်မျှပင်ကြမ်းသနည်းဆိုလျှင် ကျွန်မ၏နို့အုံကိုအုပ်ကိုင်ထား‌သောလက်ကြားထဲမှ   အသာစိုင်များ တိုးထွက်နေသည်အထိဖြစ်သည်။  မောင့်ဆီးခုံနှင့်ကျွန်မတင်ပါးများ တဖောင်းဖောင်းရိုက်မိနေပြီး အောက်မှမွှေ့ယာ ပင် လှုပ်ရမ်းနေသည်အထိ ဖြစ်ကာ အခန်းထဲ မီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးခံနေရတော့သည်။  မောင်က ကျွန်မကျောကုန်းကိုသူ့ရင်ဘက် နှင့်ကပ်ရင်း  “အား မောင်ပြီးတော့မယ်မ မောင်ပြီးတော့မယ်”  “ပြီးလိုက်မောင် မထဲကိုပန်းထည့်လိုက်”   “အား အီး အီး ပြီးပြီ  မောင်ပြီးပြီ လရည်တွေပန်းထွက်ကုန်ပြီ အား ကောင်းလိုက်တာမရာ”  “တကယ်ကောင်း”  မောင့်လရည်များအပန်းခံလိုက်ရ ပြီးသည်နှင့်ကျွန်မလဲတစ်ကိုယ်လုံးနှုံးခွေသွားအောင်ခံစားလိုက်ပြီး ဖင်ထဲကလီးတုကိုပင်ပြန်မထုတ်နိုင်တော့ဘဲ မွှေ့ယာပေါ်သို့ လဲကျသွားပါတော့သည်။  မောင်ကလည်းအားကုန်သုံးလိုက်ရ၍ အသက်ကိုမှန်အောင်ပြန်ရှူနေရင်း ကျွန်မနို့အုံကိုသူ့လက်နှင့်ဆော့ ကစားကာ အမောဖြေနေလေတော့၏။

Zawgyi

အေမွာင္ကမာၻသို႔

ကိုယ္လုံးေပၚမွန္ေရွ႕တြင္ ခႏၶာကိုယ္ကို တစ္ပတ္လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ကလ်ာတစ္ေယာက္ ပီတိေတြျဖာလ်က္ရွိသည္။ ဒီေန႔ခ်စ္ရပါ ေသာေမာင္နဲ႔ေတြ႕ဖို႔ခ်ိန္း ထားသျဖင့္ အလွဆုံးေသာအဝတ္အစားမ်ားကို ဝတ္ဆင္ထားယုံမက ေႂကြ႐ုပ္ေလးကဲ့သို႔အလွမ်ား ျပင္ဆင္ထားခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆုံးတစ္ေခါက္ျပန္ၾကည့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။  ေပါင္လည္ေလာက္သာရွိသည့္လည္သာစကပ္ေလးက  တင္းရင္းေနသည့္တင္သားမ်ားကိုေဖာ္ျပေနၿပီး လယ္ဟိုက္ဆြဲသားတီရွပ္ေလးႏွင့္ ပင့္ဘရာစီယာေလးက နဂိုရွိၿပီးသား ႏို႔အုံျဖဴျဖဴ ေလးမ်ားကို ႂကြ႐ြစြာ လွပတင့္တယ္ေနေစသည္။  ကားေလးကိုအသာေမာင္းထြက္လိုက္ၿပီး ေမာင္ႏွင့္ခ်ိန္းထားရာ ဘားသို႔ ေမာင္း လာခဲ့လိုက္သည္။ ဒီအခ်ိန္ဆို ေမာင္ကအရင္ေရာက္ေနေလာက္ၿပီေလကားပါကင္ကိုေသေသခ်ာခ်ာထိုးလိုက္ၿပီး အေပၚဆုံးထပ္မွာ ရွိသည့္ဘားသို႔ ဓာတ္ေလွကားျဖင့္တက္လာခဲ့လိုက္သည္။

ေယာက်ာ္းသုံးေယာက္ေလာက္အတူ  တူစီးလာေသာ္လည္း ထီမထင္သည့္အမူအရာေၾကာင့္ ထိုေယာက်ာ္းမ်ားမွာ ခႏၶာကိုယ္ ေကာက္ေၾကာင္းအလွအပကိုရႈ  စားယုံမွအပ စကားတစ္ခြန္းမွ မဟရဲေပ။   ေဒါင့္စြန္းဝိုင္းသို႔သြားေရာက္ထိုင္လိုက္သည္ႏွင့္  စကားမေျပာျဖစ္ပဲ ေမာင့္ရဲ႕မ်က္လုံးေတြကိုအဓိပၸါယ္ေဖာ္မိေနေတာ့သည္။   “လွလိုက္တာ မ ရယ္”   “အို ေမာင္ရယ္ ေတြ႕ေတြ႕ျခင္း ေျမႇာက္ေနျပန္ၿပီ”  “တကယ္ေျပာတာဗ်ာ မ ဝင္လာထဲက ေမာင္ၾကည့္ေနတာ ေမာ္ဒယ္ေတြရႈံးေလာက္တယ္မရယ္ ေမာင္ေတာ့ အရမ္းခ်စ္တယ္”  “သြားပါ အပိုေတြ အရင္တုန္းကေစာ္ေတြကိုလည္း ဒီလိုပဲေျပာ   ခဲ့တယ္မွတ္လား”    ေမာင္က ျပန္မေျဖပဲ ၿပဳံးၿပီး ၾကည့္ေနသျဖင့္ ရွက္ၿပီးေခါင္းေလးကိုပသာငုံေနမိေတာ့သည္။ ရင္ဘတ္ထဲလႈိက္ဖိုေနၿပီး အရင္တုန္းကမခံစားဘူးသည့္ ခံစားခ်က္ မ်ားတဖြားဖြားေပၚထြက္   လာပါေတာ့သည္။

အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည့္အထိ စားၾကေသာက္ၾကရင္း ႏွစ္ေယာက္သားခ်စ္စကားေလးေတြတြတ္ထိုးကာ ညဥ့္နက္လာ   တာနဲ႔  ေမာင္လဲအေတာ္အသင့္မူးလာၿပီး ရဲတင္းလာပါေတာ့  သည္။ ဘားထဲရွိလူမ်ားကလည္း သူ႔ကိစၥကိုယ့္ကိစၥ ျဖင့္အ   လုပ္ရႈပ္ေနၾက ၿပီး ဓာတ္ေလွကားျဖင့္အတူတူတက္လာသည့္  လူသုံးေယာက္က ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ဝိုင္းဖြဲ႕ကာစကားေျပာေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။  “ေမာင္ ဟိုသုံးေယာက္ကိုၾကည့္စမ္း သူတို႔နဲ႔အတူတူဓာတ္ေလွကားစီးလာရတာေလ”   “ေအာ္ အဲ့ဒါေၾကာင့္ထင္ တယ္ ခုနက ဒီနားမွာရစ္သီရစ္သီလုပ္ေနေသးတယ္ အခုေတာေဈးတည့္သြားၿပီထင္တာပဲ “   “ဘယ္လိုေဈးတည့္တာလဲေမာင္”   “ဟိုေကာင္မေလးကိုၾကည့္ေလ မ အဲဒီေကာင္မေလးက ဘားေတြမွာလုပ္စားေနတဲ့ ေကာင္မေလးပဲ အခုစကားေျပာေနတဲ့ပုံၾကည့္ ရင္ သုံးေယာက္တစ္ေယာက္တည့္သြားၿပီထင္တယ္”  “ဟင္ သုံးေယာက္တစ္ေယာက္ ဟုတ္လား”   “ဟုတ္တယ္ေလ group ဆ က်် ေပါ့”  “ရွိလို႔လား အဲ့လိုမ်ိဳး”  “ရွိတာေပါ့မရဲ႕ ၿပီးရင္အြန္လိုင္းေပၚကေနရွာျပမယ္ “   ေမာင္က ေနာက္ဆုံးလက္က်န္ဘီယာကို ေမာ့ခ်လိုက္ၿပီး  “လာ မ ေမာင္တို႔သြားရေအာင္”  ေမာင့္မ်က္လုံးထဲက ေျပာေနတဲ့စကားေတြကိုသိေပမယ့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ၿပီး ျပန္ေျပာလိုက္မိသည္။

“သြားမယ္ေလ မ လဲ အိမ္ျပန္ခ်င္ၿပီ”  “ဟင္ အိမ္ျပန္မလို႔လား ေမာင္ကအိမ္မျပန္ခ်င္ေသးဘူး”  “ဒါဆိုဘယ္သြားမွာလဲေမာင္က လည္း ညဘက္ႀကီးသြားစရာမွမရွိတာ”  တမင္တကာ ညဳၿပီးေျပာေနမွန္းေမာင္ကရိပ္မိသြားၿပီး နားနားကိုကပ္ခါ  ” မနဲ႔ေမာင္နဲ႔ႏွစ္ ေယာက္ထဲေပ်ာ္စရာေလးေတြဖန္တီးၾကမယ္ေလ ဒီညေတာ့ မကိုေမာင္ သိမ္းပိုက္ေတာ့မယ္ကြာ ေနာ္မ”   ေမာင့္ရဲ႕အၾကင္နာ အၾကည့္ေတြနဲ႔ ေျပာလာတဲ့ေလသံေလးကို ရွက္ၿပဳံးေလးၿပဳံး၊ေခါင္းငုံၿပီး ဟုတ္ ဆိုတဲ့အေျဖကလြဲၿပီးေျပာစရာစကားမွမရွိေတာ့ပါ ဘူးရွင္။ ဘားဖြင့္ထားတဲ့ေဟာ္တယ္မွာပဲ အထူးခန္းယူၿပီး ႏွစ္ေယာက္သားဝင္သြားလိုက္သည္။ အထူးခန္း ဆိုသည္ကား ေမြ႕ယာကို ပင္ အသည္းပုံေမႊ႕ယာထည့္ေပးထားၿပီး အခန္းထဲကမီးဆင္ထားသည့္ပုံစံကပင္ စိတ္ကိုအထူးတက္ႂကြေစသည္။

မီနီဘားေတြ စားပြဲေတြကတကယ့္အပ်ံစား။ မသိရင္ ကိုယ့္အိမ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာျပင္ဆင္ထားသလိုမ်ိဳး ခံစားရေအာင္ျပဳလုပ္ထား ျခင္းျဖစ္သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္းရွိ ေရခ်ိဳးကန္အပါအဝင္ တစ္ခန္းလုံး ေသေသခ်ာခ်ာျပင္ဆင္ထားေလသည္။    မီးေရာင္ေအာက္ မွာ ေမာင္ကတစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ၿပီး အတင္းဖက္ကာ နမ္းေတာ့သည္။ ကလ်ာကလည္း ငတ္မြတ္စြာ ျပန္လည္နမ္းရႈိက္ရင္း ေမာင့္ရဲ႕အ နမ္းေတြမွာစီးေျမာေနမိေတာ့သည္။  စကပ္အတိုေလးေအာက္ကေန တိုးဝင္လာတဲ့လက္က အဓိက  ေနရာေရာက္ေအာင္တေ႐ႊ႕ေ႐ႊ႕ တိုးဝင္လာေနၿပီး ေပါင္တန္ေတြကိုပြတ္သတ္ေဆာ့ကစားေန၏။  ေမာင့္ရဲ႕အနမ္းေတြက ရင္ၫြန႔္ကိုေရာက္သြားၿပီး ႏို႔အုံကိုလက္ တစ္ဖက္က ပင့္တင္ရင္း ျဖဴေဖြးေမာက္တက္ေနေသာ ႏို႔အုံကို ပါးစပ္နဲ႔ငုံစုပ္တာခံလိုက္ရေတာ့သည္။ ေမာင့္လက္နဲ႔ဆြဲခြၽတ္လိုက္၍  အက်ႌကြၽတ္သြားသည့္အခ်ိန္မွာ ပင့္ဘရာအနက္ေရာင္ေလးအျပင္ဘက္ကို ႏို႔သီးေခါင္းညိဳတိုတိုေလးက ထြက္လာခဲ့သည္။

အငမ္းမရစုပ္ယူခံလိုက္ရသျဖင့္ က်င္တက္သြားၿပီး ေမာင့္ေခါင္းကိုေတာင္ အလန႔္တၾကားဖက္တြယ္မိသည္အထိျဖစ္ခဲ့ရသည္။    ေမာင္က ႏို႔သီးထိပ္ကိုလွ်ာေလးနဲ႔ကလိလိုက္၊ ႏို႔အုံတစ္ခုလုံးပါးစပ္ထဲဝင္ေအာင္ငုံစုပ္လိုက္လုပ္ေနရင္း အရည္႐ႊဲၿပီး ေဖာင္းႂကြလာ တဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကိုသူ႔လက္နဲ႔အုပ္ကိုင္ ပြတ္သတ္ပါေတာ့သည္။ ေပါင္ကိုခပ္ကားကားေလးလုပ္ရင္း ေမာင့္လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက  အကြဲေၾကာင္းထဲတိုးဝင္ေမႊ႕ေန  သည္ကိုခံစားေနမိ၏။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးအေပၚမွ   ပြတ္သပ္ခံေနရျခင္းပင္ ခံခ်င္တဲ့ စိတ္သည္ ႐ြထေနၿပီး အရည္မ်ား႐ႊဲ႐ႊဲစိုလာေတာ့သည္။  “မ ဒါေလးကိုင္ထား”   မီးေရာင္ေအာက္မွ လက္ထဲထည့္ေပးလာ‌ေသာ အရာကိုၾကည့္လိုက္သည့္အခါ တုတ္တုတ္ရွည္ရွည္ ဆီလီကြန္ လီးတုႀကီးတစ္ေခ်ာင္းကိုေတြ႕လိုက္ရ၏။ ဒစ္ပုံစံကေန အရင္းအထိ  လီးအစစ္တစ္ေခ်ာင္းအေၾကာအၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနသလိုလုပ္ထားေသာ  ေၾကာင့္ အသည္းယားစရာေတြ႕လိုက္ရၿပီး ေစာက္ပက္ထဲက ေန အေရေတြပြက္ခနဲထြက္လာတဲ့အထိ အသည္းယားသြားသလို   ျဖစ္သြားမိသည္။

“ဒါႀကီးကဘာလုပ္ဖို႔လဲေမာင္ အသည္းယားစရာႀကီး”   ” ၿပီးရင္ျပမယ္ေလ မရဲ႕ ခုနတုန္းက group ဆက်ရဲ႕သေဘာမ်ိဳး မကိုခံစား ေစခ်င္လို႔ ေမာင္လဲ စမ္းၾကည့္တာေပါ့ မရာ”  ေမာင္ကေျပာေျပာဆိုဆို ေမႊ႕ယာဘက္ဆြဲေခၚသြားၿပီး သူ႔ေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္ခ်လိုက္ ေလသည္။ ေမာင့္လီးက ဆီလီကြန္လီးတု‌ေလာက္နီးနီးရွိတာကို မီးေရာင္မွိန္မွိန္ေလးေအာက္မွျမင္လိုက္ရၿပီး ေမာင္က ေမႊ႕ယာ ေအာက္မွာေဆာင့္ေၾကာင္ထိုင္ၿပီး စကပ္ကို လွမ္းခြၽတ္ပစ္သည္။  ခါးကိုအသာပင့္ေပးၿပီး ေမာင္လုပ္မွ်ၿငိမ္ခံမည္ဟုေတြးထား ေသာ္လည္း ေမာင့္လွ်ာက ေစာက္စိကိုထိတာႏွင့္ တဟင္းဟင္း ညည္းတြားေနမိေခ်ၿပီ။ အိပ္ယာခင္းအားလက္ေတြႏွင့္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး တြန႔္လိမ္ေနေသာကြၽန္မ ကိုေမာင္က မနားပဲ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ဆက္တိုက္ယက္ေပးေနေတာ့သည္။

စိတ္မ်ားအရမ္းထႂကြလာသည္ႏွင့္ ေမာင့္ေခါင္းကို ေပါင္ၾကားထဲညႇပ္ၿပီး ဆံပင္ေတြကိုဆြဲကာ ခါးကိုလႈပ္ေပးေနမိ၏။ ေမာင့္လွ်ာက  အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ လႈပ္ေလ ေလ်ာတိုက္ေလျဖစ္ေနၿပီး ကြၽန္မ ေစာက္ရည္မ်ားကေမာင့္လွ်ာေပၚပန္းမိမွာအေသအခါပင္။  “ပလပ္ပလပ္ ႁပြတ္ႁပြတ္”  “အာ့ ေမာင္ အမေလးေမာင္ရယ္ လုပ္တက္လိုက္တာ အရမ္းေကာင္းတာပဲ”  “ေကာင္းရင္လီးစုပ္ထား မ”    ေမာင္ကလီးစုပ္ထားဟုေျပာ ၿပီး ပါးစပ္ထဲကို လီးတုႀကီးထည့္ေပးသည္။ ကြၽန္မသည္လည္းဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ပဲ တကယ့္ လီးအစစ္စုပ္သလို စိတ္ရွိလက္ရွိစုပ္ေပးေနမိ၏။ အေၾကာ  ေနရာအားလွ်ာကစမ္းမိေသာေၾကာင့္ စိတ္ေတြက ဝုန္းဒိုင္းႀကဲပြက္ဆူ ေနၿပီး ရင္အလြန္ခုန္လာမိေလသည္။   “မ စုပ္ထား ေမာင္က မေစာက္ဖုတ္ကိုယက္ေနတုန္း မက တစ္ျခားတစ္ေယာက္လီးကိုစုပ္ေန တယ္သေဘာထားၿပီးစုပ္”  “အား”   ရင္ေတြပန္းေတြတုန္ၿပီး တစ္ခါၿပီးသြားတဲ့အထိျဖစ္သြားခဲ့ရ   သည္။ လုံးဝမႀကဳံဖူးေသာ အေတြ႕အႀကဳံအသစ္ေၾကာင့္ ကြၽန္မ အခါခါ ၿပီးေျမာက္ခဲ့ရေလၿပီ။

ေမာင္ကေမႊ႕ယာေပၚတက္လာၿပီး ကြၽန္မရင္ဘတ္‌ေပၚခြထိုင္လိုက္၏။ လီးတုကိုဆြဲထုတ္လိုက္သည္ႏွင့္မ်က္စိဖြင့္ၿပီးေမာင့္ကိုၾကည့္ လိုက္သည့္အခါ ေမာင့္လီးႀကီးကတစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ေနၿပီး ကြၽန္မ၏ ႏို႔အုံေပၚ၌ ေမးတင္ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ လီး ထိပ္က တင္းေျပာင္ေနကာ ဒစ္ကားကားႀကီး  သည္ လာပါ၊စုပ္ပါ၊ယက္ပါ ဟုေခၚေနသေယာင္ျဖစ္ေနသည္။  ေမာင္က ႏို႔အုံေတြကို သူ႔လက္ႀကီးႏွင့္ညႇစ္ၿပီး လီးကိုႏို႔ႏွစ္လုံးၾကားထဲထိုးထည့္လိုက္၏။ လီးအတုႏွင့္လီးအစစ္ကြာျခားတာခ်က္သည္ လီးအစစ္ကေႏြးၿပီး  အေၾကာမ်ားက ေသြးခုန္ႏႈန္းကိုခံစားမိေစျခင္းပင္။ ႏို႔အုံဆိုသည္ကလည္း အေရျပားပါးပါးေလးႏွင့္ ဖုံးအုပ္ထားၿပီး ႂကြက္သား မွ်င္နည္းေသာ အရာတစ္  ခုပင္မဟုတ္ပါလား။ ေမာင့္လီး၏ေႏြးေထြးမႈ႕ႏွင့္အတူ ခံစားခ်က္က အဆုံးအထိ ေရာက္ရွိလာခဲ့ ေတာ့သည္။   ေမာင့္လီးက ႏို႔အုံၾကားထဲ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ႏွင့္တိုးဝင္လာ   ေနသည္။ တကယ္လဲအတတ္ဆန္းတဲ့ေမာင္ ဟုစိတ္ ထဲမွေျပာ  ေနမိေတာ့သည္။

“အား ႏူးညံ့လိုက္တာမရယ္ အိေနတာပဲ”  “ေမာင္ႀကိဳက္ရင္ၿပီးတာပါပဲရွင္ မဘာလုပ္ေပးရမလဲ”   “ႏို႔အုံေတြကိုတြန္းထားၿပီးေတာ့  လီးထိပ္ထြက္လာရင္ စုပ္ေပးေလ”  ကြၽန္မႏို႔အုံၾကားထဲမွ တစ္ခါတစ္ခါတိုးထြက္လာ‌ေသာေမာင့္   လီးကို ပါးစပ္ေလးဟကာ ခ်ိန္ေန လိုက္၏။ ခ်ိန္သားၾကသည္  ႏွင့္ေခါင္းေလးေထာင္ၿပီး ပါးစပ္ထဲဝင္ေအာင္လွမ္းလွမ္းစုပ္   ေနမိသည္။ သြားနဲ႔မထိေအာင္လဲ သတိထားရေသးတယ္ ေမာင့္ဒစ္ေလးနာသြားမည္စိုးေသာေၾကာင့္ပင္။   စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ၿပီးသည္ႏွင့္ေမာင္က ေမႊ႕ယာ ေပၚ၌ငုတ္တုတ္  ထိုင္‌ေသာပုံစံေျပာင္းလိုက္၏။ ကြၽန္မလည္း လိုက္ထၿပီး ေမာင့္ခါးကိုခြကာ ေမာင့္ေပၚတက္ထိုင္လိုက္ေတာ့သည္။ ကြၽန္မ အဖုတ္သည္ ေမာင့္၏လီးတန္ေပၚသို႔အျပားလိုက္ကပ္ထိုင္မိသြားခဲ့ၿပီ။   ခါးေလးလႈပ္ရင္းလႈပ္ရင္း ေမာင့္လိင္တံကိုေဆာ့ ကစားေနစဥ္ ေမာင္က လူကိုဆြဲမကာ သူ႔လီးထိပ္ေပၚေတ့မိေအာင္လုပ္ေတာ့သည္။ ကြၽန္မလဲ အားေန‌ေသာလက္ႏွင့္  ေမာင့္လီးကို  လွမ္းဖမ္းၿပီး ေတ့ေပးလိုက္၏။

“ျဗစ္ ထုတ္ ဒုတ္”  “အား ေမာင္ရယ္ တဆုံးပဲ အဖုတ္ေလးကြဲၿပီလားမသိဘူး”  ေမာင့္လီးထိပ္ႀကီးအဖုတ္ဝ၌ေတ့မိသည္တြင္ ကြၽန္မ ပုခုံးကိုအားနဲ႔ေဆာင့္ခ်လိုက္သျဖင့္ လီးတစ္ဆုံးထိေအာင္ဝင္သြား   ေတာ့သည္။   ခါးကိုတင္းေနေအာင္ဖက္ထားၿပီးေအာက္မွေကာ့ လိုးေနေသာ ေမာင္က ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ပဲ လီးကိုေစာက္ဖုတ္ထဲ ေမႊ႕ေနေအာင္ လုပ္ကာ စတင္လိုးေဆာင့္ပါေတာ့သည္။ အဖုတ္ နံရံေတြကိုဒစ္ကတိုက္သြားသည္ႏွင့္ အီစိမ့္ေနရင္းကာမအရသာအား လွိမ့္ေနေအာင္ခံစားရသည္။ေမာင္က ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္ ၿပီး ေမာင့္အေပၚေရာက္သြားကာ ျမင္းစီးသလို လႈပ္ရမ္းေဆာင့္ေပးေနလိုက္မိသည္။ဆယ့္ငါးမိနစ္ခန႔္ ၾကာၿပီးခ်ိန္၌ေမာင္သည္  ခါး ကိုဖက္ၿပီးၿငိမ္ေအာင္ဆြဲထားျပန္သည္။  “ဘာလို႔လဲေမာင္ မေကာင္းလို႔လား”  “မဟုတ္ဘူး မ အရမ္းေကာင္းတယ္ ေမာင္ေျပာထား တာေလးစမ္းမလို႔ေလ”  ေျပာေျပာဆိုဆိုေမာင္က လီးတုကိုလွမ္းယူၿပီး ကြၽန္မ ဖင္ေပါက္ဝေလးဆီလာေတ့ေတာ့သည္။

“ျဖစ္ ျဖစ္ပါ့မလားေမာင္ရယ္ မ ေၾကာက္တယ္”  ေမာင္က လီးတုထိပ္ေလးပဲေတ့ေပးထားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကိုျပန္ေကာ့ကာလိုး ေတာ့သည္။ ဖီးလ္ျပန္တက္လာသည္ႏွင့္ ကြၽန္မ  လည္း ျပန္ေဆာင့္ေနရင္း  “ခဏေလး မ ေဒၚကီဆြဲမယ္ အခုကအဆင္မေျပဘူး”   ကြၽန္မ ထၿပီး ေမႊ႕ယာေပၚတြင္ေလးဘက္ကုန္းေပးလိုက္၏။   ေမာင္ကခါးကိုေအာက္ဘက္ ဆြဲဖိကာ ဖင္ဝထဲလီးတုကိုစထိုးပါ ေတာ့သည္။  “စိတ္ကိုေလွ်ာ့ထားမ မ ဖင္ကို သူစိမ္တစ္ေယာက္လိုးေနၿပီး စိတ္ကိုတင္းမထားနဲ႔ “   “အားေမာင္ အရမ္းနာတယ္ မခံ ႏိုင္ဘူး ဖယ္ေပးပါ”  “အဲ့လူကဖယ္ေပးမွာမဟုတ္ဘူး ဖင္ထဲလီးတစ္ဆုံးထည့္မွာ စိတ္ေလ်ာ့ၿပီးေအာင့္သာခံေတာ့မေရ”   ေမာင္က ေျပာလဲေျပာ လီးတုကို ဖင္ထဲထိုးထည့္ပါေတာ့သည္။ မလုပ္တတ္လုပ္တတ္ျဖင့္ ဖင္ကိုဖြင့္ေပးထားရၿပီး ေမာင့္စိတ္တိုင္းၾက ခံေပး ေနလိုက္သည္။ လီးတုက တစ္ဆုံးဝင္တာႏွင့္ ေမာင္သည္ အေနာက္မွာထိုင္လိုက္ၿပီး လီးကိုအဖုတ္ထဲခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္လိုးျခင္း ျဖင့္စတင္လိုက္ျပန္သည္။

အ”ား ေသၿပီး အေမ့ ေမာင္ေရ နာတယ္ မခံႏိုင္ဘူး”  ဖင္ႀကီးေတြကိုဆုတ္ကိုင္ရင္ေစာက္ဖုတ္ကို ေမာင္က ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလိုးေန သလို  ဖင္ထဲရွိ လီးတုကလည္း ေမာင္အားကုန္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ဖင္ထဲတလႈပ္လႈပ္ျဖင့္အရသာအျပည့္ေပးေနပါေတာ့သည္။  “ေကာင္းလား မ”   “ေကာင္းတယ္ ေမာင္ ေဆာင့္ေဆာင့္ မ ခံႏိုင္လာၿပီ အမေလးေလး ကြၽတ္ကြၽတ္”   “ေမာင္လဲေကာင္းေနၿပီ မက အရမ္းလိုးလို႔ေကာင္းတာပဲ”  “ေမာင္ႏို႔ေတြဆြဲလိုးမယ္ နည္းနည္းမတ္ေပး”  ကြၽန္မလည္းကိုယ္လုံးကိုမတ္လိုက္ၿပီး ေမႊ႕ယာေပၚဒူး ေထာက္  ကာ နံရံကိုလက္ေထာက္ေပးသလိုျဖစ္သြားေခ်ၿပီ။  ေမာင္က အေနာက္ကေနသိုင္းဖက္ၿပီး ႏို႔ႏွစ္လုံးကိုလွမ္းဆြဲ   သည္။  လီးကလဲ တေဖာင္းေဖာင္းေဆာင့္လိုးေနသလို ဖင္ထဲထည့္ထား‌ေသာလီးတုကလည္း ေမာင္ေဆာင့္လိုက္တိုင္းစည္းခ်က္ညီ လႈပ္ရွား လိုးေပးသလိုျဖစ္ေန၍ အရသာတေလွႀကီးေကာင္းေနေတာ့သည္။ ေမာင့္လက္ဝါးမ်ားကကြၽန္မ၏ႏို႔အုံကို ဆုတ္ကိုင္ရင္းလူကို ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနျခင္းက ႏို႔အုံႀကီးကြဲထြက္သြားမလားဟုပင္ထင္မိေလသည္။

ငုံၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ေမာင္ကိုင္သည္ကမည္မွ်ပင္ၾကမ္းသနည္းဆိုလွ်င္ ကြၽန္မ၏ႏို႔အုံကိုအုပ္ကိုင္ထား‌ေသာလက္ၾကားထဲမွ   အသာစိုင္မ်ား တိုးထြက္ေနသည္အထိျဖစ္သည္။  ေမာင့္ဆီးခုံႏွင့္ကြၽန္မတင္ပါးမ်ား တေဖာင္းေဖာင္း႐ိုက္မိေနၿပီး ေအာက္မွေမႊ႕ယာ ပင္ လႈပ္ရမ္းေနသည္အထိ ျဖစ္ကာ အခန္းထဲ မီးကုန္ယမ္းကုန္ လိုးခံေနရေတာ့သည္။  ေမာင္က ကြၽန္မေက်ာကုန္းကိုသူ႔ရင္ဘက္ ႏွင့္ကပ္ရင္း  “အား ေမာင္ၿပီးေတာ့မယ္မ ေမာင္ၿပီးေတာ့မယ္”  “ၿပီးလိုက္ေမာင္ မထဲကိုပန္းထည့္လိုက္”   “အား အီး အီး ၿပီးၿပီ  ေမာင္ၿပီးၿပီ လရည္ေတြပန္းထြက္ကုန္ၿပီ အား ေကာင္းလိုက္တာမရာ”  “တကယ္ေကာင္း”  ေမာင့္လရည္မ်ားအပန္းခံလိုက္ရ ၿပီးသည္ႏွင့္ကြၽန္မလဲတစ္ကိုယ္လုံးႏႈံးေခြသြားေအာင္ခံစားလိုက္ၿပီး ဖင္ထဲကလီးတုကိုပင္ျပန္မထုတ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေမႊ႕ယာေပၚသို႔ လဲက်သြားပါေတာ့သည္။  ေမာင္ကလည္းအားကုန္သုံးလိုက္ရ၍ အသက္ကိုမွန္ေအာင္ျပန္ရႉေနရင္း ကြၽန္မႏို႔အုံကိုသူ႔လက္ႏွင့္ေဆာ့ ကစားကာ အေမာေျဖေနေလေတာ့၏။