ခင်သက်
ကျွန်မ အဖေနဲ့အမေက ရန်ကင်းဈေးထဲမှာ အထည်ဆိုင်ဖွင့်ထားသည့်အတွက် မိုးမလင်းမှီ ထသွားပြီး မိုးချုပ်မှအိမ်ကိုပြန်ရောက် ကြပါသည်။ တစ်နေ့ကြတော့ ညနေမှောင်စပျိုးနေတဲ့အချိန်မှာ အမေနဲ့အဖေတို့ အိမ်ပြန်အလာစောင့်မျှော်ရင်း အိမ်ဝင်ပေါက် ထွက်ပေါက်ဘေးမှာ ထောင့်ဖြတ်လေးထိုင်ပြီး မျှော်နေမိပါသည်။ ဒီအချိန်မှာဘဲ အပေါ်ထပ်တက်တဲ့ လှေခါးခြေရင်းဘက်ကနေ လူတစ်ယောက်ဟာ ကျွန်မရှေ့ကို ရိပ်ကနဲရောက်လာလို့ ကျွန်မဟာလန့်ပြီးမတ်တပ်ထရပ် လိုက်မိပါသည်။ “ဟင်…..အစ်ကိုထူး မော်´´ သူက ကျွန်မကိုဘာမှပြန်မပြောဘဲ ကျွန်မကိုယ်လုံးကို လှမ်းပြီးဖက်လိုက်ပါသည်။ “အို…..လွှတ်….လွှတ်..´´ ကိုထူး မော်က မလွှတ်တဲ့အပြင် ကျွန်မမျက်နှာနဲ့ ဆံပင်တွေကိုနမ်းရင်း ကျွန်မတင်သားတွေနဲ့ ရင်သားတွေကို သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ စုန်ချီ ဆန်ချီဆုပ်နယ်နေပါသည်။ ကျွန်မအတင်း ရုန်းကန်နေပေမယ့် သူ့လက်ကြီးတစ်ဖက်က ကျွန်မခါးကို အသေဖက်ထားတာကြောင့် ကျွန်မဘယ်လိုမှ မလွတ်နိုင်ပါ။
ကျွန်မတစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းရှိန်းပြီး တုန်တုန်ယင်ယင်တောင် ဖြစ်လာ ရပါသည်။ သူ့မျက်နှာနဲ့ လွတ်အောင်ကျွန်မ မျက်နှာကို ရှောင်ရှားပေမယ့် ဘယ်လိုမှ မလွတ်နိုင်ဘဲ တစ်ချီမှာတော့ ကျွန်မရဲ့ နှင်းဆီဖူးနှုတ်ခမ်းလေးတွေဟာ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကြားပါသွား ရပါတော့သည်။ “အု….အီး…အ…အု´´ အို….ရှင်ရယ်…ကျွန်မဖြင့် လေထဲကိုမြောက်တက်လွင့်မျောသွားရသလိုပါ …….ယောင်ယောင်ပြီးသူ့လက်မောင်းကြီးတစ်ဖက်ကို ကျွန်မလက်လေးတစ်ဖက်နဲ့ လှမ်းကိုင်ဆုပ် မိတဲ့အထိပါ။ ဒီအချိန်မှာဘဲ အိမ် ရှေ့လမ်းမပေါ်ကိုဖြတ်လျှောက်လာတဲ့ လူသံတွေကြားရလို့ သူကကျွန်မကိုလွှတ်ပေးပြီး အပေါ်ထပ်တက်တဲ့လှေခါးကို တဒိုင်းဒိုင်း ပြေးတက်သွားပါသည်။ ဒီလိုပြေးထွက်သွားတာတောင် မမှီမကမ်းနဲ့ ကျွန်မနို့တစ်ဖက်ကို လှမ်းပြီးညှစ်သွားပါသေးသည်။ ကျွန်မ ကတော့ နေရာမှာဘဲ တုန်တုန်ယင်ယင်နဲ့ရပ်ပြီး ကျန်ခဲ့ရပါသည်။ ဆန့်ကျန်ဘက် သွေးသားနဲ့ ပထမဆုံးထိတွေ့ခြင်းခံလိုက်ရတာ ဖြစ်ပါသည်။
[]အဲ့ဒီနေ့ညမှာ ကျွန်မတစ်ညလုံး အိပ်မပျော်ဖြစ်ခဲ့ရပါသည်။ နောက်နေ့တွေမှာလည်း ကျွန်မဟာသတိရတိုင်း ကျွန်မရဲ့နှုတ်ခမ်း လေးတွေကို လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့စမ်းစမ်းကြည့် မိရပါသည်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မအိမ်မှာ တစ်ယောက်ထဲတော့ ကြာကြာမနေ တော့ပါ။ ကျွန်မတို့အိမ်နှင့် ငါးအိမ်ခြားလောက်မှာ ကျွန်မရဲ့သူငယ်ချင်း ဇင်ဖြူဆိုတာရှိပါသည်။ အဲဒီသူငယ်ချင်း အိမ်မှာကျွန်မ တစ်နေကုန်သွားနေတတ်ပါသည်။ ဇင်ဖြူက ကျွန်မထက်စွံပါသည်။ သူကရည်းစားရတာ တစ်နှစ်လောက်တောင်ရှိပါပြီ။ ဇင်ဖြူ ရည်းစားက ကိုသက်တဲ့ ဇင်ဖြူထက် အသက် (၄)နှစ်လောက်ကြီးပါသည်။ နေ့တစ်နေ့မှာ ကျွန်မဟာ မနက်စာထမင်းစားပြီးတာနဲ့ ထုံးစံအတိုင်း အိမ်တံခါးပိတ်ပြီး ဇင်ဖြူတို့အိမ်ကို ထွက်လာခဲ့ပါသည်။ အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဇင်ဖြူကို မတွေ့တော့ အခန်း ထဲမှာရှိ မှာပဲဆိုပြီး အိမ်အတွင်းပိုင်းကိုဝင်အလာ အထဲကကြားလိုက်ရတဲ့အသံတိုးတိုးလေးတွေကြောင့် ကျွန်မခြေလှမ်းတွေ တန့်သွားရ ပါသည်။ အသံက ယောကျၤားသံပါကြားလိုက်ရ၍ ဖြစ်သည်။ ကျွန်မရပ်ပြီးလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အိပ်ခန်းတံခါးကပိတ်မထား ဘဲဟနေတာကြောင့် ကျွန်မသည် ခြေဖွနင်းပြီးတံခါးဝကို ကပ်လိုက်ရာက အထဲကိုကြည့်လိုက်မိပါသည်။
“အို…..´´ []ကျွန်မတစ်ကိုယ်လုံးထူပူသွားရပါသည်။ ဇင်ဖြူက ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေး အပေါ်ပိုင်းဘာအဝတ်အစားမှမ ရှိ။ ဇင်ဖြူအသားလေးတွေက ဝင်းမွတ်၍နေပြီး နို့အုံလေးတွေ ကမထိရက် မကိုင်ရက်စရာဖြစ်နေသည်။ ကိုသက်က ဇင်ဖြူ၏နို့ တွေကို အားပါးတရကုန်းပြီးစို့နေကာ ကိုသက်၏ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှာလည်း ဘာအဝတ်အစားမှမရှိပါ။ “ကို….အရမ်းကြီးဘဲ ကွာ…..ဇင်ဖြူ ကြောက်တယ်….´ ဇင်ဖြူက ကိုသက်၏ ကျောကိုပွတ်ပေးရင်း ပြောလိုက်သည်။ ဇင်ဖြူမူယာတွေများနေကြောင်း ကျွန်မသိလိုက်သည်။ ကြည့်လေ ကြောက်တယ်ပြောတဲ့ ဇင်ဖြူရဲ့မျက်နှာက အပြုံးမပျက် ကိုသက်ကို ငံ့လင့်နေတဲ့ပုံစံ၊ ကောင် မတတ်လဲတတ်နိုင်တယ်…´´။ ဇင်ဖြူရဲ့နို့အုံတွေက အသားဖြူသူမို့ နီရဲနေကြောင်းသိသာလှပါသည်။ ဇင်ဖြူရဲ့ နို့သီးလေးတွေက ထောင်တက်လာ သလို ကျွန်မရဲ့စိတ်တွေကလည်း ထ၍လာရပါသည်။ အာခေါင်တွေလည်းခြောက်လာပြီး ရှေ့ကိုနဲနဲတိုးပြီးကြည့် လိုက်မိပါသည်။ အဝတ်တွေပေါ်မှာဘဲ ကိုသက်လက်က ဇင်ဖြူ၏ ဆီးခုံနေ ရာကို လက်ဖဝါးနဲ့အုပ်ပြီး ပွတ်လိုက်ရာမှ ဇင်ဖြူခါးမှ စကပ်လေးကို လှန်တင်လိုက်ပါသည်။ ထို့နောက် ကိုသက်၏လက်တွေက ဇင်ဖြူ၏ပေါင်တံဖွေးဖွေးလေးတွေကို ပွတ်လိုက် ဆီးခုံမို့ မို့ လေးကို အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးပေါ်မှ ပွတ်လိုက်လုပ်ရင်း ဇင်ဖြူ၏စကပ်လေးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါတော့သည်။
အတွင်းခံဘောင်းဘီပန်းရောင်လေးက ထင်းထင်းလင်းလင်းဖြစ်သွားသည်။ ပြားချပ်တင်းမာနေသော ဝမ်းဗိုက်သားအောက်မှ စောက်ဖုတ်လေးက ခုံးပြီးမို့မို့လေးဖြစ်နေသည်။ ဇင်ဖြူ၏ ခြေဖျားတွင်ကျရောက်နေသော စကပ်လေးအား ကိုသက်ကထပ်ပြီးဆွဲ ချွတ်ကာ ကုတင်ဘေးသို့ပစ်ချလိုက်သည်။ “ကို…..ဇင်ဖြူကို တကယ်ယူမှာလား….ဟင်…´´ “ကို့ကို ယုံစမ်းပါ ဇင်ဖြူရယ်….ကို ဇင်ဖြူကို ဘယ်လောက်ချစ်တယ်ဆိုတာ ဇင်ဖြူသိသားနဲ့….ဟာ..´´ “ဒါဆိုရင်လည်းပြီးတာဘဲ…..ကို ဇင်ဖြူကို ဘယ်လောက်ချစ် တယ်ဆိုတာ ဇင်ဖြူသိသားနဲ့….ဟာ..´´ “ဒါဆိုရင်လည်းပြီးတာဘဲ…..ကို ဇင်ဖြူကိုပစ်သွားမှာကို ဇင်ဖြူကကြောက်တာ…´´ “ဇင်ဖြူကလည်းကွာ….ဟောဒီ အချစ်လေးကို ကိုယ်ဘယ်တော့မှ မပစ်ဘူးသိလား….´´ စကားပြောရင်းမှ ကိုသက်၏ လက်တွေ က ဇင်ဖြူ၏စောက်ဖုတ်လေးကို အတွင်းခံဘောင်းဘီပန်းရောင်လေးထဲလက်လျှိုပြီးနှိုက်နေသည်။
ဇင်ဖြူက သိသိသာသာပင် သူမ၏ပေါင်နှစ် ဖက်ကိုကားပေးလိုက်သည်။ ဇင်ဖြူ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားပေးတာတွေ့လိုက်ရတော့ ကျွန်မရင်ထဲမှာ တင်းကနဲ ခံစားလိုက်ရပါသည်။ ပြီးတော့..အံ့လည်း အံ့သြမိပါသည်။ ဒါ…ကိုသက်နဲ့ ဇင်ဖြူတို့ ပထမဆုံးအကြိမ် နဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ တွေ့ကြ တာဆိုတာကိုလည်း ကျွန်မခန့်မှန်းသိရှိလိုက်ရပါသည်။ ဇင်ဖြူက ကိုသက်၏ ပုဆိုးကိုဖြေချလိုက်ပြီး သူကလည်း အားကျမခံ ကို သက်၏ အောက်ခံဘောင်းဘီထဲကို လက်လေးထိုးကာနှိုက်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံး ကာမဇောအဟုန်တွေကြွနေပြီး တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့် ဖြစ်နေကြပါသည်။ ကိုသက်က ညင်သာစွာ ဖြင့် ဇင်ဖြူ၏ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ကြည့်နေတဲ့ကျွန်မရဲ့မျက်နှာဖျန်းကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။ ဇင်ဖြူ၏ အမွှေးနုရှည်ရှည်လေးတွေက စောစောက ကိုသက်ဘောင်းဘီထဲ နှိုက်၍ ပွတ်ထားတာကြောင့်လားမသိ ရှုပ်ရှက်ခတ်နေသည်။
ဇင်ဖြူရှက်သွားပုံရပြီး…..ပေါင်ကိုပြန်ပြီးစေ့ ထားလိုက်ကာ သူမ၏မျက်လုံးတွေကိုလည်း မှိတ်ချလိုက်သည်။ ကိုသက်က ဇင်ဖြူ၏စောက်ဖုတ်လေးကို ကြင်ကြင်နာနာငုံ့၍နမ်းသည်။ ဖွဖွလေး နမ်းနေရင်း သူ၏ပါးစပ်ကို စောက်ဖုတ် နားတွင်ကပ်၍ထားသည်။ ဟိုကောင်မ ဇင်ဖြူကလည်း အခုနတင်စေ့ထားတဲ့ပေါင်ကို တ ဖြေးဖြေး ပြဲဟနေသည်။ ဇင်ဖြူ၏ ကိုယ်လုံးဖွေးဖွေးလေးတစ်ခုလုံးမှာ တွန့်လိမ်၍နေသည်။ “အိုး…..ကို….ကို ရယ်…..အား….ရှီး….ကျွတ်…အား….ရှီး….အိုး….အဟင့်ဟင့်..´´ ဒီတစ်ခါတော့ ဇင်ဖြူမာယာ လုပ်တာမဟုတ်မှန်းသိသာလှသည်။ ဇင်ဖြူ၏အသံက မချိမဆန့်ဖြစ်ကာ အသံလေးကျယ်သွားသည်။ ဇင်ဖြူအိပ်ယာခင်းကို လက်နဲ့အတင်းကိုင်ဆုပ်ထားပြီး ခေါင်းလေးက ဘယ်ညာခါ၍နေသည်။ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကိုလည်း ပေါက်ထွက်မတတ် ကိုက်ထားသည်။
“ကို…..ကို….အင့်…အား….အား…´´ ဇင်ဖြူက ကိုသက်၏ခေါင်းကို သူမ၏ပေါင်နှစ်ချောင်းနှင့် ညှပ်ညှပ်ဆွဲရင်း ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ကော့ကော့တက်သွားရာမှ အရုပ်ကြိုးပြတ်ငြိမ်ကျသွားတော့သည်။ ခဏနေတော့မှ သူမ ၏ပေါင်များက ကို သက်၏ခေါင်းကိုလွှတ်ပေးလိုက်သည်။ ကိုသက်က ဇင်ဖြူ၏ ဘေးမှဝင်လှဲလိုက်တော့ ဇင်ဖြူကယုယုယယလေး ကိုသက်ကို နမ်းသည်။ ထိုအချိန်မှာပင် ကိုသက်က သူ၏အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်တော့ ဖြတ်ကနဲပေါ်လာသော လေထဲမှာ ရမ်းခါသွား သည့်လီးကြီးက နီညိုရောင်သမ်းနေပြီး လီးဒစ်ကြီးက နီရဲ၍ပြောင်လက်နေသည်။ ကိုသက်၏ လီးကြီးကို ကျွန်မတအံ့တသြလှမ်း ပြီးကြည့်လိုက်မိရင်း ဘာမဆိုင်ညာမဆိုင် ကျွန်မစောက်ပတ်လေးထဲကယားပြီးတက်လာပါသည်။ ဒါကြောင့် မနေနိုင်မထိုင်နိုင်နဲ့ ကျွန်မဟာပေါင်နှစ်လုံး ကို အတင်းစေ့ကပ်ထားလိုက်မိသည်။ ကုတင်ပေါ်မှာလည်း ဇင်ဖြူက ကိုသက်၏လီးကြီးကိုတောက်ပြောင် သော မျက်လုံးလေးတွေနဲ့ ရွှမ်းရွှမ်းစားစားဖြစ်၍နေသည်။
“ဇင်ဖြူ…..ကို့ကိုချစ်တယ်မို့လားဟင်….´´ ကိုသက် ဘာကိုဆိုလိုလိုက်သည်ကို ဇင်ဖြူက သိပြီးသား….“ဟင့်အင်းကွယ်…..ဇင်ဖြူ ရှက်တယ်…´´ ပါးစပ်ကသာရှက်တယ်ပြောတာ ဇင်ဖြူက အိပ်ယာပေါ်က အသာထလိုက်ပြီး ကိုသက်၏လီးကြီးကို မရဲတရဲ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ လီးကြီးက သူမလက်ထဲတွင် မဆန့်မပြဲဖြစ်နေပြီး တဆတ်ဆတ်ရုန်းကန်၍နေသည်။ ကျွန်မရင်ထဲမှာလည်း နွေးကနဲခံစားလိုက်ရသည်။ ဒီအခိုက်မှာဘဲ ဇင်ဖြူက ကိုသက်၏လီးထိပ်ကြီးကို ပါးစပ်ဖြင့်ငုံလိုက်သည်။ ဇင်ဖြူက အခန်းဝဖက် ကျွန်မရှိတဲ့ဖက်ကို နောက်ကျောပေးပြီး ဖင်လေးကုန်းထားသဖြင့် သူမ၏စောက်ပတ်လေးဟာ ဟတတလေးဖြစ်ကာ အတွင်းသား နီနီလေးများကိုလှမ်းပြီးမြင်နေရကာ ကျွန်မစိတ်ထဲမိန်းမ ချင်းပင်ဖြစ်ပေမယ့် အသဲယားလာရပါသည်။
“အား….ရှီး….ကျွတ်… ကျွတ်…ဇင်ဖြူရယ်…သိပ်…သိပ်ကောင်းတာဘဲ….အိုး….အား….အူး….ဇင်…ဇင်ဖြူ…´´ ကိုသက်ဒူးနှစ်ဖက်ကို ထောင်ထားပြီး ရင် ကိုကော့ ခေါင်းကိုမော့ပြီး မချိမဆန့်အော်ငြီး၍နေသည်။ ဇင်ဖြူကဖင်လေးကိုကော့ပြီး နောက်ကိုပစ်ထားသည့်အတွက် တင်သား အိအိလေး တွေက ကွဲဟပြီး ပန်းနုရောင်နဲ့ အညိုရောင် ရောယှက်ထားတဲ့ စအိုဝလေးရှုံ့ချီပွချီဖြစ်နေတာကို အတိုင်းသားတွေ့မြင် နေရပြီး ကျွန်မရင်ထဲဘလောင်ဆူ၍လာရပါသည်။ ကိုသက်က အားမရပုံဖြင့် ဇင်ဖြူ၏ခေါင်းကိုကိုင်လိုက်ပြီး အောက်ကနေပင့်ကာ ဆောင့်ဆောင့်ပေးသည်။ ကိုသက်၏လီးက ဇင်ဖြူ၏ပါးစပ်လေးထဲ မဆန့်မပြဲဝင်ကာ အာခေါင်ထဲထိရောက်သွား တော့သည်။ ဇင်ဖြူမရှုနိုင်မကယ်နိုင်ဖြစ်ကာ မျက်လုံးလေးပြူးပြီး ဖင်တရမ်းရမ်းဖြင့် ရုန်းနေသည်။ ဒါပေမယ့် ဇင်ဖြူသိပ်ကြာ ကြာတော့ ဒုက္ခမခံစားရ။ ကိုသက်သုတ်ရည်တွေပန်းထွက် ပြီးတော့ ငြိမ်ကျသွားပြီး သူ့လီးကို ဇင်ဖြူပါးစပ်ထဲက အသာလေး ဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ ဒီတော့မှ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ပါးစပ်ကို တစ်ယောက်စုပ်ပေးနေကြသည်။ စောစောက ကိုသက် ကလည်း ဇင်ဖြူဟာလေးကို ယက်ပေးထားတော့ ပေကျံနေသည်မဟုတ်ပါလား။
“ကဲ…ဇင်ဖြူ….ကိုတို့လုပ်ကြရအောင်…´´ “ဟင်…ကို ကလဲဘာလုပ်အုံးမှာမို့လဲ…´´ မသိသလိုနှင့် ဇင်ဖြူက မျက်နှာတည်တည်လေးနှင့်ပြောလိုက်သည်။ ကိုသက် သူမကို နားမလည်နိုင်စွာ ကြည့်လိုက်တော့ ဇင်ဖြူမျက်နှာလေးက ရှက်သွေးဖြာသွားပြီး ရယ်ကျဲကျဲလေး ဖြစ်သွားသည်။ ကိုသက်က ဇင် ဖြူမျက်နှာလေးကိုဆွဲ၍ တချက်နမ်းလိုက်သည်။ သူတို့ပြောစကားအရ ဘယ်လိုများဆက်လုပ်ကြဦးမလဲလို့ ကျွန်မစိတ်ထဲသိချင် လာသည်။ ကျွန်မပေါင်ခွ ကြားထဲစိုရွှဲနေတာကို ဝတ်ထားတဲ့ ထဘီကိုဘဲထိုးသွင်းပြီး လက်လေးနဲ့သုတ်လိုက်ရာမှ ကျွန်မဆက် ကြည့်နေမိသည်။ ကိုသက်က ဇင်ဖြူကို ကုတင်ပေါ်တွင်နေသားတကျဖြစ်အောင် သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကိုပြင်ပေးသည်။ ပြီး တော့ အနားကစောင်ခေါက်တစ်ခုကို ဇင်ဖြူခါးအောက်သို့ ထိုးသွင်းလိုက်ရာ ဇင်ဖြူ၏တင်ပါးအစုံက မြင့်တက်လာပြီး ကော့ပေး ထားသလိုဖြစ် သွားသည်။
“ကို….အရမ်းမကြမ်းနဲ့နော်….ဇင်ဖြူကြောက်တယ်….´´ “ဟော…လုပ်တောင် မလုပ်ရသေးဘူး ဇင်ဖြူကလဲကွာ….´´ “ဟင့်အင်း…..ကွဲပြဲသွားရင် ဘယ်နဲ့လုပ်မလဲ….ဇင်ဖြူကြောက်တယ်……ကွဲ့…..ဟင့်…အင်း…..နောက်မှလုပ်ကွာ…ကို ရယ်….နော်…..´´ မူတူတူလေးလုပ်၍သာ ပြောနေသည်။ ဇင်ဖြူက ခံတော့မည့်အနေအထား ပက်လက်လေးကို လှုပ်တောင်မ လှုပ် ခေါင်းလေးသာခါယမ်း၍ပြောနေသည်။ တော်တော်မူတဲ့ကောင်မလို့ ကျွန်မအမြင်ကပ်ကပ်နဲ့ စိတ်ထဲမှပြောလိုက်သည်။ စကားပြောရင်းဆိုရင်းဖြင့် ကိုသက်က ဇင်ဖြူ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အစွမ်းကုန်ဖြဲကားလိုက်သည်။ ပြီးတော့ရဲကနဲဟသွားသော သူမ၏ စောက်ဖုတ်ဝသို့ သူ၏လီးတန်ကြီးကို တေ့လိုက်သည်။ ဇင်ဖြူ၏မျက်နှာလေးက မဲ့တဲ့တဲ့လေးဖြစ်နေသည်။ ကိုသက်ကို ချစ်ပေမယ့် အတော်လည်းကြောက်နေပုံရသည်။
ဇင်ဖြူ၏စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ သူ့လီးကိုမသွင်းသေးဘဲ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်း နှစ်လွှာကြား အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် သူ့လီးထိပ်ကားကားကြီးဖြင့် ထိုးမွှေပွတ်သပ်၍ ကလိပေးနေသည်။ “အ ဟင့်….ဟင့်….ကို ကလဲ လုပ်ချင်လဲလုပ်တော့ကွာ…ဒီမှာအနေခက်တယ်…သိလား..´´ စောစောတုန်းက ကြောက်လန့်နေတဲ့ ဇင် ဖြူက အခုလီးကို တောင့်တနေပြန်တော့ ကျွန်မသူတို့ကိုကြည့်ရင်း အံ့သြသွားရပြန်ပါသည်။ “ဗြစ်…ပြွတ်….ဗြစ်´´ ကျွန်မရင် ထဲဖျင်းကနဲဖြစ်သွားသည်။ “အ…အား…ဟင်း´´ ဇင်ဖြူညီးလိုက်တဲ့အသံက ကျွန်မရင်ထဲစူးကနဲဖြစ်သွားရပြန်သည်။ ကိုသက်က ဆက်ပြီးဆောင့်မလိုးသေးဘဲ ဇင်ဖြူ၏စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲတွင် သူ၏လီးချောင်းကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြင့် ညှောင့်ကာဆွပေးနေသည်။ ဇင်ဖြူကိုယ်လုံးလေးတစ်ခုလုံး တွန့်လိမ်နေပြီး သူမ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုလည်း ပြဲနိုင်သလောက် ထပ်၍ဖြဲပေးသည်။ ဇင်ဖြူသိပ်ပြီး လိုလားနေတာကိုသိသော ကိုသက်က သူ့လီးကြီးကိုဆက်၍သွင်းသည်။ ဒီတစ်ခါတော့ ဇင်ဖြူ သက်တောင့်သက်သာဖြင့်ခံနေသည်။
ကိုသက်၏လီးကြီးက တအိအိဖြင့်ဇင်ဖြူ၏စောက် ဖုတ်ထဲသို့ တအိအိဝင်၍သွားသည်။ ဇင် ဖြူ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးကြီးတစ်ဆုံးဝင်သွားသောအခါ ဆီးခုံနှစ်ခုပြားနေအောင် ဖိကပ်၍သွားသည်။ ကိုသက်က သူ့လီးကြီး ကို ဇင်ဖြူ၏ စောက်ခေါင်းထဲခဏငြိမ်ထားပြီးမှ ဖြေးဖြေးချင်းပြန်၍ှဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ဇင်ဖြူ၏စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား လေးများက လီးကြီးနဲ့အတူကပ်၍ အပြင်သို့စူထွက်လာသည်။ လီးကြီးကို` ဒစ်ဖျားလေးသာလှန်တဲ့အထိ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးမှ ပြန် ပြီးဖြေးဖြေးချင်းသွင်းလိုက်ပြန်သည်။ မာတောင်နေသော လီးကြီးက ဖောင်းအိနေသောစောက်ဖုတ်ထဲသို့ တအိအိဝင်သွားလိုက် ဖြေးဖြေးချင်းပြန်ထွက်လာလိုက်နှင့် ကျွန်မစိတ်ထဲ အသဲတွေယားလာသည်။
“ကို….ကို….မြန်မြန်လေးဆောင့်ပေး… ဆောင့်….ဆောင့်….ဟင့်…ဟင့်´´ ဇင်ဖြူက အားမလိုအားမရဖြင့်ပြောသည်။ “ပြွတ်…ပြတ်…စွပ်….ပြွတ်….ဒုတ်…အင့်…အင့်… အမေ့…´´ ကိုသက်က ဇင်ဖြူ၏တင်သားအိအိကြီးတွေကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဆွဲဆွဲမကာဆောင့်သည်။ လီးကြီးက ဇင်ဖြူ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်သွက်သွက် လက်လက်ကြီးဖြစ်နေသည်။ ဇင်ဖြူ၏ နို့အုံလေးများတုန်ခါလှုပ် ရမ်း၍နေသည်။ “ပြွတ်…ပြတ်…စွပ်….ပြွတ်….ဒုတ်…အင့်…အင့်…အမေ့…အိုး…အား…ကို….အင့်..အင်..ကို…အိုး..အင့်…အား´´ ဇင်ဖြူ ဖြတ်ဖြတ်လူး၍ ကော့ကော့ပေးရင်းစောက်ဖုတ်ထဲမှ ဖြူဖြူပြစ်ပြစ်အရည်တွေ ယို၍စီးကျလာသည်။ ဇင်ဖြူပြီးသွားပြီ…။ သူတို့ကိုကြည့်နေတဲ့ ကျွန်မလဲ ယားယားတက်လာတာ မပြောပါနဲ့တော့….ကိုသက်ကလည်း သူ့ဆောင့်အားကို လုံးဝမလျှော့ဘဲ အတင်းဖိကပ်ပြီးဆောင့်လိုးနေရာမှ ခဏအကြာမှာတော့….“အား….အား..အ…အား´´ မျက်နှာရှုံ့မဲ့ကာငြီးတွားလိုက်ပြီး သုတ်ရည် တွေကို ဇင်ဖြူ၏စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။
ပြီးတော့ ဇင်ဖြူ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ငုံ့၍ဖက်လိုက်ပြီးနှစ်ယောက် သား ငြိမ်ကျ သွားကြတော့သည်။ ဒီတော့မှ ကျွန်မလဲအသက်ကိုဝအောင်ရှုလိုက်ပြီး နေရာကလှည့်ပြီးထွက်ခဲ့ပါသည်။ အလိုလိုနေ ရင်း ကျွန်မတစ်ကိုယ်လုံး နုံးချိနေတာကြောင့် ခြေလှမ်းတွေကို မလှမ်းချင်လှမ်းချင်၊ ခြေထောက်တွေကိုအနိုင်နိုင်သယ်ပြီး အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့ပါတော့သည်။ ကျွန်မအိမ်ကို ပြန်ရောက်တာနဲ့ပဲ ဘာမဆိုင်ညာမဆိုင်ဇင်ဖြူတို့အတွဲကိုကြည့်ပြီး ကျွန်မတစ် ကိုယ်လုံးနုံး ချိနေတာကြောင့်လည်း လန်းသွားအောင်ရေချိုးလိုက်ဦးမည်ဟု စိတ်ကူး၍အဝတ်အစားတွေကိုချွတ်ပြီး ထဘီရင်လျားလိုက်ပါ သည်။ ဒီအချိန်မှာဘဲ လူတစ်ယောက်က ကျွန်မ ကိုနောက်ကနေကြုံးဖက်ပြီး ကျွန်မရဲ့ရှေ့ကမို့မောက်နေတဲ့ ရင်သားအစုံကိုပါ လက်ဝါးနဲ့တပါတည်းအုပ်ညှစ်ပြီးကိုင်လိုက်သည်။
“အမေ့….အို….ကို…ကိုထူးမော်…ရှင်…ရှင်…´´ ကျွန်မအတင်းရုန်းပေမယ့် ကျွန်မတစ်ကိုယ်လုံးသူ့ရင်ခွင်ထဲရောက်နေပြီး ဘယ်လို မှရုန်းမထွက်နိုင်ဖြစ်နေပါသည်။ သူက ကျွန်မရဲ့နို့နှစ်လုံးကို မိမိရရကြီးဆုပ်ကိုင်ထားပြီး သူ့ဆီးခုံက အချောင်းကြီးကလည်း ကျွန်မ ရဲ့ကားကားစွင့်စွင့်တင်သားအပေါ်မှ အသေဖိကပ်ထားပါသည်။ “အို….ကိုထူးမော်…လွှတ်…လွှတ်…´´ သူ့လက်ကြီးတွေက လည်းတအားသန်တာဘဲ ကျွန်မဘယ်လိုမှရုန်းမထွက်နိုင်ဘူး။ သူက ကျွန်မကိုဖက်ထားလျှက်ကနေ ဘေးမှာရှိတဲ့ကုတင်ပေါ်အတင်း လှဲသိပ်နေသည်။ နှစ်ယောက် သားလုံးထွေးနေတဲ့ အနေအထားမှာကျွန်မရဲ့ ရင်လျားထားတဲ့ထဘီလေးက ကျွတ်ကျသွားချိန်မှာ တော့ ကျွန်မအံံ့အားသင့်ကြောက်လန့်လို့တောင့်ခံထားတဲ့ အင်အားလျော့သွားတဲ့ အချိန်မှာဘဲကိုထူးမော်က အတင်းဖိကပ်ပြီးသိပ် လိုက်တာကြောင့် ကျွန်မဟာကုတင်ပေါ်မှာပက်လက်လေးလဲကျကာဖြစ်သွားရပါသည်။
ကိုထူးမော်ကတော့ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ ကျွန်မ ရင်ဘတ်ပေါ်ကနေဖိထားပါသည်။ “လွှတ်….လွှတ်…ကျွန်မကိုလွှတ်…´´ “မရုန်းပါနဲ့ ခင်သက်ဦးရာ…´´ “ရှင်…ရှင်… ကျွန်မကို…ဘာ…ဘာ….´´ အော်ဟစ်ရုန်းကန်နေတဲ့ကျွန်မရဲ့နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာကို အတင်းဖိကပ်စုပ်နမ်းလိုက်ရုံမက သူ့လက် တစ်ဖက်ကလဲ လုံးကျစ်မာတင်းနေတဲ့ ကျွန်မရဲ့နို့လေးတွေကိုအုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပြီး နေပါသည်။ ယောကျၤားတစ်ယောက်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲရောက်ပြီးနို့တွေကိုပါ ဆုပ်နယ်နေတော့အစိမ်းသက်သက် ကျွန်မဟာလိပ်ပြာလွင့်စင်မတတ် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်မိနေ ပါသည်။ ကျွန်မ တုန်တုန်ယင်ယင်နဲ့ ကိုထူးမော်ရဲ့ကိုယ်လုံးကြီးကို အတင်းတွန်းဖယ်ပစ်မိနေသည်။“အား…အင်း..အင်း…ကိုထူး မော်….မလုပ်..ပါနဲ့…အွန့်…´´ ဘယ်လိုဘဲတွန်းဖယ်နေပေမယ့် အသက်ရှုသံတရှုးရှုးနဲ့ဇောထန်နေသော ကိုထူးမော်ကိုမတွန်းလှန် နိုင်ပါ။ “ဗြစ်….ပြွတ်….ပြတ်….ပြွတ်…´´ “အိုး..အိုး…´´ ကျွန်မတစ်ကိုယ်လုံးတုန်ခါသွားရပါသည်။ သူကကျွန်မနို့သီးလေးတွေ ကိုကုန်းပြီးစို့လိုက်ပြီလေ။ သူ့ပစ္စည်းကြီးကလည်းမာမာတောင့်တောင့်ကြီးနဲ့ ကျွန်မရဲ့ပေါင်တွေကိုထိုးမိနေပါသည်။
တစ်ခါမျှမ ခံစားရဘူးသော၊ ထူးကဲသောအထိအတွေ့များကြောင့် ကျွန်မခင်သက်ဦး၏ အမြင်အာရုံများေ၀ဝါး၍လာရပါသည်။ ဗိုက်ပေါ်ထိ ရောက်နေသော ကျွန်မထဘီလေးကို သူက အတင်းဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ကျွန်မလက်လေးတစ်ဖက်က ကမန်းကတန်းလိုက်ပြီးထဘီ လေးကိုဆွဲပေမယ့်မမှီတော့ပါ။ ထဘီကကွင်းလုံးကျွတ်ထွက်သွားလေရာ ပူနွေးမာကျော၍နေသော ကိုထူးမော်၏လီးကြီးက ကျွန်မ၏ဆီးခုံလေးပေါ်မေးတင်၍သွားသည်။ ကျွန်မ၏ စအိုဝနှင့်စောက်ဖုတ်လေးရှုံ့၍သွားမိသည်။ သူ့…..ဟာကြီး….ငါ့ဟာ လေး ထဲဝင်…..ဝင်တော့မယ်…. ကျွန်မအံကြိတ်ပြီး ရုန်းဖယ်လိုက်မိပြန်သည်။ “မရုန်းပါနဲ့.. ခင်သက်ဦးရာ…´´ “ဟင့်အင်း….ဟင့်အင်း….ဖယ်…ဖယ်…´´ မျက်လုံးကိုစုံမှိတ်ပြီး ကျွန်မဇွတ်ငြင်းသည်။ ရုန်းကန်နေတဲ့ကြားက သူ့လီးကြီးက စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း လျှောတိုက်၍ပွတ်ဆင်းသွားပြီး ကျွန်မဖင်ကြားလေးထဲကို ဝင်ရောက်သွားပါသည်။
“ဖယ်…ဖယ်ဆို…..ဖုံး….ဖုံး…´´ ကျွန်မအတင်းရုန်းပြီးသူ့ကျောကုန်းကြီးကို လက်သီးဆုပ်နဲ့တအားထုထုပစ်လိုက်မိသည်။ “ကဲ….ကြာ..´´ သူက ကျွန်မရဲ့နို့တစ်လုံးကိုငုံ့၍စို့လိုက်ပြန်ပြီး လက်ကြီးတစ်ဖက်က ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်ဗိုက်နှစ်ခုအကြားထဲ တိုးဝင်သွားကာ ကျွန်မစောက်ဖုတ်အုံလေးကိုဖွဖွလေးဆုပ်နယ်ပြီး ပွတ်ပါသည်။ သူ့လီးကြီးကလည်းကျွန်မပေါင်ရင်းကနေဖင် ကြားထဲတိုးဝင်နေသည်။ ကျွန်မစောက်ပတ်ထဲမှာ ယားတက်လာတာမပြောပါနဲ့တော့…. တင်းတင်းစေ့ကပ်နေတဲ့စောက်ပတ် နှစ် ခြမ်းကြားကနေ အရည်များယိုစိမ့်၍ကျလာသည်။ ကျွန်မတစ်ကိုယ်လုံးချွေးတွေပြန်ကာ မောလဲမော၊ နုံးလဲနုံး၊ တစ်ကိုယ်လုံးမလှုပ် နိုင်တော့ပါ။ အားအင်တွေပျောက်ကွယ်သွားပါပြီ။ ကိုထူးမော်က ကျွန်မရဲ့ရင်ဘတ်ကို သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ဖိထောက်ထားရင်း ကျန် လက်တစ်ဖက်က ကျွန်မ၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဆွဲဖြဲကာ သူ၏လီးကြီးကိုအရင်းမှကိုင်၍ ကျွန်မအဖုတ်လေး ထဲထိုးထည့်ရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။
အရွယ်နှင့်မမျှအောင် ဖောင်းကြွမို့ကားနေသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကိုပြဲဟကာ လီးကိုဒစ်မြုပ်ရုံမျှ တေ့သွင်းလိုက်သည်။ “ဗြစ်…အမေ့..´´ ပြီးတော့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျွန်မနို့လေးတွေကိုကိုင်ပြီး လီးကိုထပ်ပြီးဖိသွင်းလိုက် ပြန်သည်။ “ဗြစ်…ဗြစ်…အား…အမလေး…အား….အား…´´ အတင်းကြုံးအော်လိုက်ပေမယ့် အသံကလည်ချောင်းဝမှာတိုး၍သွား သည်။ သူ့လီးကြီးရဲ့အတွေ့ကလည်း ကျွန်မတစ်ကိုယ်လုံးကို ချုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ “ဗြစ်….အား….ဗြစ်…ဗြစ်…အား…အီး´´ ဝင် သွားပြီ လီးကြီးကျွန်မအဖုတ်လေးထဲ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးဝင်သွားသည်။ ကျွန်မခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး တစ်စစီပြိုကွဲသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ နာကျင်စွာအော်ဟစ်ရင်း ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဘေးသို့ပြဲကားပေးလိုက်မိပြန်သည်။ “ဗြစ်….ဗြစ်…အား…အီး… နာ….တယ်´´ နာလွန်းလို့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ပြီးငြီးငြူပစ်လိုက်မိသည်။ မျက်စိထဲမှာ မီးဝင်းဝင်း တောက်သွားသည်။ ကိုထူးမော်ကလည်း လီးကြီးကိုအပေါ်မှနေ၍ အတင်းဖိကပ်ထိုးစိုက်လိုက်ပြန်သည်။
“ဗြစ်….ဗြစ်´´ “အား… နာ…တယ်…ဗြစ်ဒုတ်…ဗြစ်ဒုတ်….အား..အား´´ ကိုထူးမော်က မကြားသလိုနှင့်နို့နှစ်လုံးကို ခပ်ရွရွလေးဖိပွတ်ပြီးနီရဲနေတဲ့ နို့သီး ခေါင်းလေးနှစ်ခုကိုလက်ကြားထဲထည့်ညှစ်၍ ပွတ်ရင်းလီးကြီးကိုထပ်၍ဖိချလိုက်ပြန်သည်။“ဗြစ်….ဗြစ်´´ “အမ လေး….အား….အ…ကွဲ….ကွဲ…သွားပြီ….အား…ကျွတ်….ကျွတ်….ကျွတ်…..´´ စောက်ပတ်အောက်နားစပ်လေးကွဲသွားပြီး သွေးစ လေးတွေထွက်လာသည်။ ကြီးထွားလှသောလီးကြီး၏လုံးပတ်က ကျွန်မ၏စောက်ဖုတ်လေးနဲ့မမျှ စောက်စေ့လေးမှာတ ဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေသည်။ သူ့လီးကြီးတဆုံးဝင်သွားပြီဖြစ်ပြီး…….ကျွန်မမှာနာကျင်လွန်းသဖြင့် လူးလွန့်၍နေရသည်။ ကိုထူးမော် ကလည်းသူ့စိတ်တွေထိန်းမရဖြစ်လာပုံရကာ ကွဲသွားတာကိုသိ ပေမယ့်လည်းအပေါ်မှနေ၍အတင်း အဆက်မပြတ်လိုးညောင့် နေသည်။ “ဗြစ်….ဗြစ်….စွပ်…စွပ်´´ “အား…အား….တော်ပြီ….အီး…အား…အမလေး´´ တအီးအီး တအားအားဖြင့်ငြီးငြူ ရုန်းကန်နေရင်းမှ ကျွန်မဟာအံကြိတ်ပြီးမျက်စိစုံမှိတ်ကာခံနေမိသည်။
“ပြွတ်….ပြွတ်…စွပ်….စွပ်….အင်း…အား…အီး… အား…..အ…အ…´´ အတန်ကြာတော့ ကျွန်မစောက်ခေါင်းတစ်လျှောက်ကျင်ပြီး အီဆိမ့်လာသည်။ “ပြွတ်…..ပြွတ်….ကို….ကို ထူး….အ…အ…အီး…အမလေး….အား´´ ကျွန်မတစ်ကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားပြီး ပြွတ်ကနဲ ပြတ်ကနဲ သုတ်ရည်တွေပန်းထွက်မိ အောင်ကောင်း၍သွားရသည်။ ကျွန်မ ပထမဆုံးအလိုးခံရတဲ့အရသာဟာ ပြောမပြတတ်အောင် ကောင်းမွန်လှပြီးမှိတ်ထားတဲ့ မျက်စိထဲမှာဝင်းလက်သွားသလို တစ်ကိုယ်လုံးလဲတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ကောင်းလွန်းလှပါသည်။ လေထဲကိုမြောက်တက်သွား သလို ရင်ထဲမှာတလှပ်လှပ် နှင့်နင့်ကနဲ အေးကနဲ ရှိလှပါသည်။ “ကို….ကိုထူး…..ခင်သက်ရင်ထဲမှာတစ်မျိုးကြီးဘဲ…..´´ ကိုထူး မော်က ကျွန်မကိုပြုံးပြီးကြည့်သည်။ သူကတော့ဆက်ပြီးညှောင့်မြဲ ဆောင့်မြဲပါ။
ပြီးတော့သူ့လက်တွေကလည်း ကျွန်မရဲ့နို့လေး တွေကိုဆုတ်ချေပွတ်သပ်နေပြန်သည်မို့ ကျွန်မမှာ စောက်ဖုတ်ထဲသို့လီးကြီးက မတန်တဆထိုးဝင်လာတာကြောင့် နာကျင်တာက တစ်မျိုး၊ ပွတ်သပ်ထိုးဆွမှုအရသာများကတစ်ဖုံ အကောင်းနဲ့အဆိုးဒွန်တွဲခံစားနေမိပြီး အရှက်အကြောက် တွေပျောက် ကွယ်ကာ….ခံ၍ကောင်းလာပါတော့တယ် အချက်ငါးဆယ်လောက်ဆောင့်လီးအပြီးမှာကိုထူးလည်းအရမ်းကောင်းလာပြီး ခင် သက်စောက်ပက်ထည်းကိုသုတ်ရည်တွေပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ် – ပြီးပါပြီ…။
Zawgyi
ခင္သက္
ကြၽန္မ အေဖနဲ႔အေမက ရန္ကင္းေဈးထဲမွာ အထည္ဆိုင္ဖြင့္ထားသည့္အတြက္ မိုးမလင္းမွီ ထသြားၿပီး မိုးခ်ဳပ္မွအိမ္ကိုျပန္ေရာက္ ၾကပါသည္။ တစ္ေန႔ၾကေတာ့ ညေနေမွာင္စပ်ိဳးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အေမနဲ႔အေဖတို႔ အိမ္ျပန္အလာေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္း အိမ္ဝင္ေပါက္ ထြက္ေပါက္ေဘးမွာ ေထာင့္ျဖတ္ေလးထိုင္ၿပီး ေမွ်ာ္ေနမိပါသည္။ ဒီအခ်ိန္မွာဘဲ အေပၚထပ္တက္တဲ့ ေလွခါးေျခရင္းဘက္ကေန လူတစ္ေယာက္ဟာ ကြၽန္မေရွ႕ကို ရိပ္ကနဲေရာက္လာလို႔ ကြၽန္မဟာလန႔္ၿပီးမတ္တပ္ထရပ္ လိုက္မိပါသည္။ “ဟင္…..အစ္ကိုထူး ေမာ္´´ သူက ကြၽန္မကိုဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ကြၽန္မကိုယ္လုံးကို လွမ္းၿပီးဖက္လိုက္ပါသည္။ “အို…..လႊတ္….လႊတ္..´´ ကိုထူး ေမာ္က မလႊတ္တဲ့အျပင္ ကြၽန္မမ်က္ႏွာနဲ႔ ဆံပင္ေတြကိုနမ္းရင္း ကြၽန္မတင္သားေတြနဲ႔ ရင္သားေတြကို သူ႔လက္တစ္ဖက္နဲ႔ စုန္ခ်ီ ဆန္ခ်ီဆုပ္နယ္ေနပါသည္။ ကြၽန္မအတင္း ႐ုန္းကန္ေနေပမယ့္ သူ႔လက္ႀကီးတစ္ဖက္က ကြၽန္မခါးကို အေသဖက္ထားတာေၾကာင့္ ကြၽန္မဘယ္လိုမွ မလြတ္ႏိုင္ပါ။
ကြၽန္မတစ္ကိုယ္လုံး ဖိန္းရွိန္းၿပီး တုန္တုန္ယင္ယင္ေတာင္ ျဖစ္လာ ရပါသည္။ သူ႔မ်က္ႏွာနဲ႔ လြတ္ေအာင္ကြၽန္မ မ်က္ႏွာကို ေရွာင္ရွားေပမယ့္ ဘယ္လိုမွ မလြတ္ႏိုင္ဘဲ တစ္ခ်ီမွာေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕ ႏွင္းဆီဖူးႏႈတ္ခမ္းေလးေတြဟာ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြၾကားပါသြား ရပါေတာ့သည္။ “အု….အီး…အ…အု´´ အို….ရွင္ရယ္…ကြၽန္မျဖင့္ ေလထဲကိုေျမာက္တက္လြင့္ေမ်ာသြားရသလိုပါ …….ေယာင္ေယာင္ၿပီးသူ႔လက္ေမာင္းႀကီးတစ္ဖက္ကို ကြၽန္မလက္ေလးတစ္ဖက္နဲ႔ လွမ္းကိုင္ဆုပ္ မိတဲ့အထိပါ။ ဒီအခ်ိန္မွာဘဲ အိမ္ ေရွ႕လမ္းမေပၚကိုျဖတ္ေလွ်ာက္လာတဲ့ လူသံေတြၾကားရလို႔ သူကကြၽန္မကိုလႊတ္ေပးၿပီး အေပၚထပ္တက္တဲ့ေလွခါးကို တဒိုင္းဒိုင္း ေျပးတက္သြားပါသည္။ ဒီလိုေျပးထြက္သြားတာေတာင္ မမွီမကမ္းနဲ႔ ကြၽန္မႏို႔တစ္ဖက္ကို လွမ္းၿပီးညႇစ္သြားပါေသးသည္။ ကြၽန္မ ကေတာ့ ေနရာမွာဘဲ တုန္တုန္ယင္ယင္နဲ႔ရပ္ၿပီး က်န္ခဲ့ရပါသည္။ ဆန႔္က်န္ဘက္ ေသြးသားနဲ႔ ပထမဆုံးထိေတြ႕ျခင္းခံလိုက္ရတာ ျဖစ္ပါသည္။
[]အဲ့ဒီေန႔ညမွာ ကြၽန္မတစ္ညလုံး အိပ္မေပ်ာ္ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။ ေနာက္ေန႔ေတြမွာလည္း ကြၽန္မဟာသတိရတိုင္း ကြၽန္မရဲ႕ႏႈတ္ခမ္း ေလးေတြကို လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔စမ္းစမ္းၾကည့္ မိရပါသည္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မအိမ္မွာ တစ္ေယာက္ထဲေတာ့ ၾကာၾကာမေန ေတာ့ပါ။ ကြၽန္မတို႔အိမ္ႏွင့္ ငါးအိမ္ျခားေလာက္မွာ ကြၽန္မရဲ႕သူငယ္ခ်င္း ဇင္ျဖဴဆိုတာရွိပါသည္။ အဲဒီသူငယ္ခ်င္း အိမ္မွာကြၽန္မ တစ္ေနကုန္သြားေနတတ္ပါသည္။ ဇင္ျဖဴက ကြၽန္မထက္စြံပါသည္။ သူကရည္းစားရတာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ေတာင္ရွိပါၿပီ။ ဇင္ျဖဴ ရည္းစားက ကိုသက္တဲ့ ဇင္ျဖဴထက္ အသက္ (၄)ႏွစ္ေလာက္ႀကီးပါသည္။ ေန႔တစ္ေန႔မွာ ကြၽန္မဟာ မနက္စာထမင္းစားၿပီးတာနဲ႔ ထုံးစံအတိုင္း အိမ္တံခါးပိတ္ၿပီး ဇင္ျဖဴတို႔အိမ္ကို ထြက္လာခဲ့ပါသည္။ အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းထဲမွာ ဇင္ျဖဴကို မေတြ႕ေတာ့ အခန္း ထဲမွာရွိ မွာပဲဆိုၿပီး အိမ္အတြင္းပိုင္းကိုဝင္အလာ အထဲကၾကားလိုက္ရတဲ့အသံတိုးတိုးေလးေတြေၾကာင့္ ကြၽန္မေျခလွမ္းေတြ တန႔္သြားရ ပါသည္။ အသံက ေယာက်ၤားသံပါၾကားလိုက္ရ၍ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မရပ္ၿပီးလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ခန္းတံခါးကပိတ္မထား ဘဲဟေနတာေၾကာင့္ ကြၽန္မသည္ ေျခဖြနင္းၿပီးတံခါးဝကို ကပ္လိုက္ရာက အထဲကိုၾကည့္လိုက္မိပါသည္။
“အို…..´´ []ကြၽန္မတစ္ကိုယ္လုံးထူပူသြားရပါသည္။ ဇင္ျဖဴက ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ကေလး အေပၚပိုင္းဘာအဝတ္အစားမွမ ရွိ။ ဇင္ျဖဴအသားေလးေတြက ဝင္းမြတ္၍ေနၿပီး ႏို႔အုံေလးေတြ ကမထိရက္ မကိုင္ရက္စရာျဖစ္ေနသည္။ ကိုသက္က ဇင္ျဖဴ၏ႏို႔ ေတြကို အားပါးတရကုန္းၿပီးစို႔ေနကာ ကိုသက္၏ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းမွာလည္း ဘာအဝတ္အစားမွမရွိပါ။ “ကို….အရမ္းႀကီးဘဲ ကြာ…..ဇင္ျဖဴ ေၾကာက္တယ္….´ ဇင္ျဖဴက ကိုသက္၏ ေက်ာကိုပြတ္ေပးရင္း ေျပာလိုက္သည္။ ဇင္ျဖဴမူယာေတြမ်ားေနေၾကာင္း ကြၽန္မသိလိုက္သည္။ ၾကည့္ေလ ေၾကာက္တယ္ေျပာတဲ့ ဇင္ျဖဴရဲ႕မ်က္ႏွာက အၿပဳံးမပ်က္ ကိုသက္ကို ငံ့လင့္ေနတဲ့ပုံစံ၊ ေကာင္ မတတ္လဲတတ္ႏိုင္တယ္…´´။ ဇင္ျဖဴရဲ႕ႏို႔အုံေတြက အသားျဖဴသူမို႔ နီရဲေနေၾကာင္းသိသာလွပါသည္။ ဇင္ျဖဴရဲ႕ ႏို႔သီးေလးေတြက ေထာင္တက္လာ သလို ကြၽန္မရဲ႕စိတ္ေတြကလည္း ထ၍လာရပါသည္။ အာေခါင္ေတြလည္းေျခာက္လာၿပီး ေရွ႕ကိုနဲနဲတိုးၿပီးၾကည့္ လိုက္မိပါသည္။ အဝတ္ေတြေပၚမွာဘဲ ကိုသက္လက္က ဇင္ျဖဴ၏ ဆီးခုံေန ရာကို လက္ဖဝါးနဲ႔အုပ္ၿပီး ပြတ္လိုက္ရာမွ ဇင္ျဖဴခါးမွ စကပ္ေလးကို လွန္တင္လိုက္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ကိုသက္၏လက္ေတြက ဇင္ျဖဴ၏ေပါင္တံေဖြးေဖြးေလးေတြကို ပြတ္လိုက္ ဆီးခုံမို႔ မို႔ ေလးကို အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးေပၚမွ ပြတ္လိုက္လုပ္ရင္း ဇင္ျဖဴ၏စကပ္ေလးကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္ပါေတာ့သည္။
အတြင္းခံေဘာင္းဘီပန္းေရာင္ေလးက ထင္းထင္းလင္းလင္းျဖစ္သြားသည္။ ျပားခ်ပ္တင္းမာေနေသာ ဝမ္းဗိုက္သားေအာက္မွ ေစာက္ဖုတ္ေလးက ခုံးၿပီးမို႔မို႔ေလးျဖစ္ေနသည္။ ဇင္ျဖဴ၏ ေျခဖ်ားတြင္က်ေရာက္ေနေသာ စကပ္ေလးအား ကိုသက္ကထပ္ၿပီးဆြဲ ခြၽတ္ကာ ကုတင္ေဘးသို႔ပစ္ခ်လိုက္သည္။ “ကို…..ဇင္ျဖဴကို တကယ္ယူမွာလား….ဟင္…´´ “ကို႔ကို ယုံစမ္းပါ ဇင္ျဖဴရယ္….ကို ဇင္ျဖဴကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ဇင္ျဖဴသိသားနဲ႔….ဟာ..´´ “ဒါဆိုရင္လည္းၿပီးတာဘဲ…..ကို ဇင္ျဖဴကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ တယ္ဆိုတာ ဇင္ျဖဴသိသားနဲ႔….ဟာ..´´ “ဒါဆိုရင္လည္းၿပီးတာဘဲ…..ကို ဇင္ျဖဴကိုပစ္သြားမွာကို ဇင္ျဖဴကေၾကာက္တာ…´´ “ဇင္ျဖဴကလည္းကြာ….ေဟာဒီ အခ်စ္ေလးကို ကိုယ္ဘယ္ေတာ့မွ မပစ္ဘူးသိလား….´´ စကားေျပာရင္းမွ ကိုသက္၏ လက္ေတြ က ဇင္ျဖဴ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အတြင္းခံေဘာင္းဘီပန္းေရာင္ေလးထဲလက္လွ်ိဳၿပီးႏႈိက္ေနသည္။
ဇင္ျဖဴက သိသိသာသာပင္ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ ဖက္ကိုကားေပးလိုက္သည္။ ဇင္ျဖဴ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ကားေပးတာေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ကြၽန္မရင္ထဲမွာ တင္းကနဲ ခံစားလိုက္ရပါသည္။ ၿပီးေတာ့..အံ့လည္း အံ့ၾသမိပါသည္။ ဒါ…ကိုသက္နဲ႔ ဇင္ျဖဴတို႔ ပထမဆုံးအႀကိမ္ နဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕ ေတြ႕ၾက တာဆိုတာကိုလည္း ကြၽန္မခန႔္မွန္းသိရွိလိုက္ရပါသည္။ ဇင္ျဖဴက ကိုသက္၏ ပုဆိုးကိုေျဖခ်လိုက္ၿပီး သူကလည္း အားက်မခံ ကို သက္၏ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီထဲကို လက္ေလးထိုးကာႏႈိက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကာမေဇာအဟုန္ေတြႂကြေနၿပီး တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖင့္ ျဖစ္ေနၾကပါသည္။ ကိုသက္က ညင္သာစြာ ျဖင့္ ဇင္ျဖဴ၏ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ ၾကည့္ေနတဲ့ကြၽန္မရဲ႕မ်က္ႏွာဖ်န္းကနဲ ျဖစ္သြားရသည္။ ဇင္ျဖဴ၏ အေမႊးႏုရွည္ရွည္ေလးေတြက ေစာေစာက ကိုသက္ေဘာင္းဘီထဲ ႏႈိက္၍ ပြတ္ထားတာေၾကာင့္လားမသိ ရႈပ္ရွက္ခတ္ေနသည္။
ဇင္ျဖဴရွက္သြားပုံရၿပီး…..ေပါင္ကိုျပန္ၿပီးေစ့ ထားလိုက္ကာ သူမ၏မ်က္လုံးေတြကိုလည္း မွိတ္ခ်လိုက္သည္။ ကိုသက္က ဇင္ျဖဴ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ၾကင္ၾကင္နာနာငုံ႔၍နမ္းသည္။ ဖြဖြေလး နမ္းေနရင္း သူ၏ပါးစပ္ကို ေစာက္ဖုတ္ နားတြင္ကပ္၍ထားသည္။ ဟိုေကာင္မ ဇင္ျဖဴကလည္း အခုနတင္ေစ့ထားတဲ့ေပါင္ကို တ ေျဖးေျဖး ၿပဲဟေနသည္။ ဇင္ျဖဴ၏ ကိုယ္လုံးေဖြးေဖြးေလးတစ္ခုလုံးမွာ တြန႔္လိမ္၍ေနသည္။ “အိုး…..ကို….ကို ရယ္…..အား….ရွီး….ကြၽတ္…အား….ရွီး….အိုး….အဟင့္ဟင့္..´´ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဇင္ျဖဴမာယာ လုပ္တာမဟုတ္မွန္းသိသာလွသည္။ ဇင္ျဖဴ၏အသံက မခ်ိမဆန႔္ျဖစ္ကာ အသံေလးက်ယ္သြားသည္။ ဇင္ျဖဴအိပ္ယာခင္းကို လက္နဲ႔အတင္းကိုင္ဆုပ္ထားၿပီး ေခါင္းေလးက ဘယ္ညာခါ၍ေနသည္။ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုလည္း ေပါက္ထြက္မတတ္ ကိုက္ထားသည္။
“ကို…..ကို….အင့္…အား….အား…´´ ဇင္ျဖဴက ကိုသက္၏ေခါင္းကို သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ညႇပ္ညႇပ္ဆြဲရင္း ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ ေကာ့ေကာ့တက္သြားရာမွ အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ၿငိမ္က်သြားေတာ့သည္။ ခဏေနေတာ့မွ သူမ ၏ေပါင္မ်ားက ကို သက္၏ေခါင္းကိုလႊတ္ေပးလိုက္သည္။ ကိုသက္က ဇင္ျဖဴ၏ ေဘးမွဝင္လွဲလိုက္ေတာ့ ဇင္ျဖဴကယုယုယယေလး ကိုသက္ကို နမ္းသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ကိုသက္က သူ၏အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ ျဖတ္ကနဲေပၚလာေသာ ေလထဲမွာ ရမ္းခါသြား သည့္လီးႀကီးက နီညိဳေရာင္သမ္းေနၿပီး လီးဒစ္ႀကီးက နီရဲ၍ေျပာင္လက္ေနသည္။ ကိုသက္၏ လီးႀကီးကို ကြၽန္မတအံ့တၾသလွမ္း ၿပီးၾကည့္လိုက္မိရင္း ဘာမဆိုင္ညာမဆိုင္ ကြၽန္မေစာက္ပတ္ေလးထဲကယားၿပီးတက္လာပါသည္။ ဒါေၾကာင့္ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္နဲ႔ ကြၽန္မဟာေပါင္ႏွစ္လုံး ကို အတင္းေစ့ကပ္ထားလိုက္မိသည္။ ကုတင္ေပၚမွာလည္း ဇင္ျဖဴက ကိုသက္၏လီးႀကီးကိုေတာက္ေျပာင္ ေသာ မ်က္လုံးေလးေတြနဲ႔ ႐ႊမ္း႐ႊမ္းစားစားျဖစ္၍ေနသည္။
“ဇင္ျဖဴ…..ကို႔ကိုခ်စ္တယ္မို႔လားဟင္….´´ ကိုသက္ ဘာကိုဆိုလိုလိုက္သည္ကို ဇင္ျဖဴက သိၿပီးသား….“ဟင့္အင္းကြယ္…..ဇင္ျဖဴ ရွက္တယ္…´´ ပါးစပ္ကသာရွက္တယ္ေျပာတာ ဇင္ျဖဴက အိပ္ယာေပၚက အသာထလိုက္ၿပီး ကိုသက္၏လီးႀကီးကို မရဲတရဲ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ လီးႀကီးက သူမလက္ထဲတြင္ မဆန႔္မၿပဲျဖစ္ေနၿပီး တဆတ္ဆတ္႐ုန္းကန္၍ေနသည္။ ကြၽန္မရင္ထဲမွာလည္း ေႏြးကနဲခံစားလိုက္ရသည္။ ဒီအခိုက္မွာဘဲ ဇင္ျဖဴက ကိုသက္၏လီးထိပ္ႀကီးကို ပါးစပ္ျဖင့္ငုံလိုက္သည္။ ဇင္ျဖဴက အခန္းဝဖက္ ကြၽန္မရွိတဲ့ဖက္ကို ေနာက္ေက်ာေပးၿပီး ဖင္ေလးကုန္းထားသျဖင့္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ေလးဟာ ဟတတေလးျဖစ္ကာ အတြင္းသား နီနီေလးမ်ားကိုလွမ္းၿပီးျမင္ေနရကာ ကြၽန္မစိတ္ထဲမိန္းမ ခ်င္းပင္ျဖစ္ေပမယ့္ အသဲယားလာရပါသည္။
“အား….ရွီး….ကြၽတ္… ကြၽတ္…ဇင္ျဖဴရယ္…သိပ္…သိပ္ေကာင္းတာဘဲ….အိုး….အား….အူး….ဇင္…ဇင္ျဖဴ…´´ ကိုသက္ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ေထာင္ထားၿပီး ရင္ ကိုေကာ့ ေခါင္းကိုေမာ့ၿပီး မခ်ိမဆန႔္ေအာ္ၿငီး၍ေနသည္။ ဇင္ျဖဴကဖင္ေလးကိုေကာ့ၿပီး ေနာက္ကိုပစ္ထားသည့္အတြက္ တင္သား အိအိေလး ေတြက ကြဲဟၿပီး ပန္းႏုေရာင္နဲ႔ အညိဳေရာင္ ေရာယွက္ထားတဲ့ စအိုဝေလးရႈံ႕ခ်ီပြခ်ီျဖစ္ေနတာကို အတိုင္းသားေတြ႕ျမင္ ေနရၿပီး ကြၽန္မရင္ထဲဘေလာင္ဆူ၍လာရပါသည္။ ကိုသက္က အားမရပုံျဖင့္ ဇင္ျဖဴ၏ေခါင္းကိုကိုင္လိုက္ၿပီး ေအာက္ကေနပင့္ကာ ေဆာင့္ေဆာင့္ေပးသည္။ ကိုသက္၏လီးက ဇင္ျဖဴ၏ပါးစပ္ေလးထဲ မဆန႔္မၿပဲဝင္ကာ အာေခါင္ထဲထိေရာက္သြား ေတာ့သည္။ ဇင္ျဖဴမရႈႏိုင္မကယ္ႏိုင္ျဖစ္ကာ မ်က္လုံးေလးျပဴးၿပီး ဖင္တရမ္းရမ္းျဖင့္ ႐ုန္းေနသည္။ ဒါေပမယ့္ ဇင္ျဖဴသိပ္ၾကာ ၾကာေတာ့ ဒုကၡမခံစားရ။ ကိုသက္သုတ္ရည္ေတြပန္းထြက္ ၿပီးေတာ့ ၿငိမ္က်သြားၿပီး သူ႔လီးကို ဇင္ျဖဴပါးစပ္ထဲက အသာေလး ဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္သည္။ ဒီေတာ့မွ ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္ပါးစပ္ကို တစ္ေယာက္စုပ္ေပးေနၾကသည္။ ေစာေစာက ကိုသက္ ကလည္း ဇင္ျဖဴဟာေလးကို ယက္ေပးထားေတာ့ ေပက်ံေနသည္မဟုတ္ပါလား။
“ကဲ…ဇင္ျဖဴ….ကိုတို႔လုပ္ၾကရေအာင္…´´ “ဟင္…ကို ကလဲဘာလုပ္အုံးမွာမို႔လဲ…´´ မသိသလိုႏွင့္ ဇင္ျဖဴက မ်က္ႏွာတည္တည္ေလးႏွင့္ေျပာလိုက္သည္။ ကိုသက္ သူမကို နားမလည္ႏိုင္စြာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဇင္ျဖဴမ်က္ႏွာေလးက ရွက္ေသြးျဖာသြားၿပီး ရယ္က်ဲက်ဲေလး ျဖစ္သြားသည္။ ကိုသက္က ဇင္ ျဖဴမ်က္ႏွာေလးကိုဆြဲ၍ တခ်က္နမ္းလိုက္သည္။ သူတို႔ေျပာစကားအရ ဘယ္လိုမ်ားဆက္လုပ္ၾကဦးမလဲလို႔ ကြၽန္မစိတ္ထဲသိခ်င္ လာသည္။ ကြၽန္မေပါင္ခြ ၾကားထဲစို႐ႊဲေနတာကို ဝတ္ထားတဲ့ ထဘီကိုဘဲထိုးသြင္းၿပီး လက္ေလးနဲ႔သုတ္လိုက္ရာမွ ကြၽန္မဆက္ ၾကည့္ေနမိသည္။ ကိုသက္က ဇင္ျဖဴကို ကုတင္ေပၚတြင္ေနသားတက်ျဖစ္ေအာင္ သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကိုျပင္ေပးသည္။ ၿပီး ေတာ့ အနားကေစာင္ေခါက္တစ္ခုကို ဇင္ျဖဴခါးေအာက္သို႔ ထိုးသြင္းလိုက္ရာ ဇင္ျဖဴ၏တင္ပါးအစုံက ျမင့္တက္လာၿပီး ေကာ့ေပး ထားသလိုျဖစ္ သြားသည္။
“ကို….အရမ္းမၾကမ္းနဲ႔ေနာ္….ဇင္ျဖဴေၾကာက္တယ္….´´ “ေဟာ…လုပ္ေတာင္ မလုပ္ရေသးဘူး ဇင္ျဖဴကလဲကြာ….´´ “ဟင့္အင္း…..ကြဲၿပဲသြားရင္ ဘယ္နဲ႔လုပ္မလဲ….ဇင္ျဖဴေၾကာက္တယ္……ကြဲ႕…..ဟင့္…အင္း…..ေနာက္မွလုပ္ကြာ…ကို ရယ္….ေနာ္…..´´ မူတူတူေလးလုပ္၍သာ ေျပာေနသည္။ ဇင္ျဖဴက ခံေတာ့မည့္အေနအထား ပက္လက္ေလးကို လႈပ္ေတာင္မ လႈပ္ ေခါင္းေလးသာခါယမ္း၍ေျပာေနသည္။ ေတာ္ေတာ္မူတဲ့ေကာင္မလို႔ ကြၽန္မအျမင္ကပ္ကပ္နဲ႔ စိတ္ထဲမွေျပာလိုက္သည္။ စကားေျပာရင္းဆိုရင္းျဖင့္ ကိုသက္က ဇင္ျဖဴ၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို အစြမ္းကုန္ၿဖဲကားလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ရဲကနဲဟသြားေသာ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ဝသို႔ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ေတ့လိုက္သည္။ ဇင္ျဖဴ၏မ်က္ႏွာေလးက မဲ့တဲ့တဲ့ေလးျဖစ္ေနသည္။ ကိုသက္ကို ခ်စ္ေပမယ့္ အေတာ္လည္းေၾကာက္ေနပုံရသည္။
ဇင္ျဖဴ၏ေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို႔ သူ႔လီးကိုမသြင္းေသးဘဲ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္း ႏွစ္လႊာၾကား အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ သူ႔လီးထိပ္ကားကားႀကီးျဖင့္ ထိုးေမႊပြတ္သပ္၍ ကလိေပးေနသည္။ “အ ဟင့္….ဟင့္….ကို ကလဲ လုပ္ခ်င္လဲလုပ္ေတာ့ကြာ…ဒီမွာအေနခက္တယ္…သိလား..´´ ေစာေစာတုန္းက ေၾကာက္လန႔္ေနတဲ့ ဇင္ ျဖဴက အခုလီးကို ေတာင့္တေနျပန္ေတာ့ ကြၽန္မသူတို႔ကိုၾကည့္ရင္း အံ့ၾသသြားရျပန္ပါသည္။ “ျဗစ္…ႁပြတ္….ျဗစ္´´ ကြၽန္မရင္ ထဲဖ်င္းကနဲျဖစ္သြားသည္။ “အ…အား…ဟင္း´´ ဇင္ျဖဴညီးလိုက္တဲ့အသံက ကြၽန္မရင္ထဲစူးကနဲျဖစ္သြားရျပန္သည္။ ကိုသက္က ဆက္ၿပီးေဆာင့္မလိုးေသးဘဲ ဇင္ျဖဴ၏ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲတြင္ သူ၏လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ျဖင့္ ေညႇာင့္ကာဆြေပးေနသည္။ ဇင္ျဖဴကိုယ္လုံးေလးတစ္ခုလုံး တြန႔္လိမ္ေနၿပီး သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုလည္း ၿပဲႏိုင္သေလာက္ ထပ္၍ၿဖဲေပးသည္။ ဇင္ျဖဴသိပ္ၿပီး လိုလားေနတာကိုသိေသာ ကိုသက္က သူ႔လီးႀကီးကိုဆက္၍သြင္းသည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဇင္ျဖဴ သက္ေတာင့္သက္သာျဖင့္ခံေနသည္။
ကိုသက္၏လီးႀကီးက တအိအိျဖင့္ဇင္ျဖဴ၏ေစာက္ ဖုတ္ထဲသို႔ တအိအိဝင္၍သြားသည္။ ဇင္ ျဖဴ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီးႀကီးတစ္ဆုံးဝင္သြားေသာအခါ ဆီးခုံႏွစ္ခုျပားေနေအာင္ ဖိကပ္၍သြားသည္။ ကိုသက္က သူ႔လီးႀကီး ကို ဇင္ျဖဴ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲခဏၿငိမ္ထားၿပီးမွ ေျဖးေျဖးခ်င္းျပန္၍ွဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ဇင္ျဖဴ၏ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ေလးမ်ားက လီးႀကီးနဲ႔အတူကပ္၍ အျပင္သို႔စူထြက္လာသည္။ လီးႀကီးကို` ဒစ္ဖ်ားေလးသာလွန္တဲ့အထိ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီးမွ ျပန္ ၿပီးေျဖးေျဖးခ်င္းသြင္းလိုက္ျပန္သည္။ မာေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးက ေဖာင္းအိေနေသာေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ တအိအိဝင္သြားလိုက္ ေျဖးေျဖးခ်င္းျပန္ထြက္လာလိုက္ႏွင့္ ကြၽန္မစိတ္ထဲ အသဲေတြယားလာသည္။
“ကို….ကို….ျမန္ျမန္ေလးေဆာင့္ေပး… ေဆာင့္….ေဆာင့္….ဟင့္…ဟင့္´´ ဇင္ျဖဴက အားမလိုအားမရျဖင့္ေျပာသည္။ “ႁပြတ္…ျပတ္…စြပ္….ႁပြတ္….ဒုတ္…အင့္…အင့္… အေမ့…´´ ကိုသက္က ဇင္ျဖဴ၏တင္သားအိအိႀကီးေတြကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ဆြဲဆြဲမကာေဆာင့္သည္။ လီးႀကီးက ဇင္ျဖဴ၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္သြက္သြက္ လက္လက္ႀကီးျဖစ္ေနသည္။ ဇင္ျဖဴ၏ ႏို႔အုံေလးမ်ားတုန္ခါလႈပ္ ရမ္း၍ေနသည္။ “ႁပြတ္…ျပတ္…စြပ္….ႁပြတ္….ဒုတ္…အင့္…အင့္…အေမ့…အိုး…အား…ကို….အင့္..အင္..ကို…အိုး..အင့္…အား´´ ဇင္ျဖဴ ျဖတ္ျဖတ္လူး၍ ေကာ့ေကာ့ေပးရင္းေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ျဖဴျဖဴျပစ္ျပစ္အရည္ေတြ ယို၍စီးက်လာသည္။ ဇင္ျဖဴၿပီးသြားၿပီ…။ သူတို႔ကိုၾကည့္ေနတဲ့ ကြၽန္မလဲ ယားယားတက္လာတာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့….ကိုသက္ကလည္း သူ႔ေဆာင့္အားကို လုံးဝမေလွ်ာ့ဘဲ အတင္းဖိကပ္ၿပီးေဆာင့္လိုးေနရာမွ ခဏအၾကာမွာေတာ့….“အား….အား..အ…အား´´ မ်က္ႏွာရႈံ႕မဲ့ကာၿငီးတြားလိုက္ၿပီး သုတ္ရည္ ေတြကို ဇင္ျဖဴ၏ေစာက္ေခါင္းထဲ ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။
ၿပီးေတာ့ ဇင္ျဖဴ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ငုံ႔၍ဖက္လိုက္ၿပီးႏွစ္ေယာက္ သား ၿငိမ္က် သြားၾကေတာ့သည္။ ဒီေတာ့မွ ကြၽန္မလဲအသက္ကိုဝေအာင္ရႈလိုက္ၿပီး ေနရာကလွည့္ၿပီးထြက္ခဲ့ပါသည္။ အလိုလိုေန ရင္း ကြၽန္မတစ္ကိုယ္လုံး ႏုံးခ်ိေနတာေၾကာင့္ ေျခလွမ္းေတြကို မလွမ္းခ်င္လွမ္းခ်င္၊ ေျခေထာက္ေတြကိုအႏိုင္ႏိုင္သယ္ၿပီး အိမ္သို႔ ျပန္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။ ကြၽန္မအိမ္ကို ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ပဲ ဘာမဆိုင္ညာမဆိုင္ဇင္ျဖဴတို႔အတြဲကိုၾကည့္ၿပီး ကြၽန္မတစ္ ကိုယ္လုံးႏုံး ခ်ိေနတာေၾကာင့္လည္း လန္းသြားေအာင္ေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမည္ဟု စိတ္ကူး၍အဝတ္အစားေတြကိုခြၽတ္ၿပီး ထဘီရင္လ်ားလိုက္ပါ သည္။ ဒီအခ်ိန္မွာဘဲ လူတစ္ေယာက္က ကြၽန္မ ကိုေနာက္ကေနႀကဳံးဖက္ၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ေရွ႕ကမို႔ေမာက္ေနတဲ့ ရင္သားအစုံကိုပါ လက္ဝါးနဲ႔တပါတည္းအုပ္ညႇစ္ၿပီးကိုင္လိုက္သည္။
“အေမ့….အို….ကို…ကိုထူးေမာ္…ရွင္…ရွင္…´´ ကြၽန္မအတင္း႐ုန္းေပမယ့္ ကြၽန္မတစ္ကိုယ္လုံးသူ႔ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေနၿပီး ဘယ္လို မွ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ျဖစ္ေနပါသည္။ သူက ကြၽန္မရဲ႕ႏို႔ႏွစ္လုံးကို မိမိရရႀကီးဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး သူ႔ဆီးခုံက အေခ်ာင္းႀကီးကလည္း ကြၽန္မ ရဲ႕ကားကားစြင့္စြင့္တင္သားအေပၚမွ အေသဖိကပ္ထားပါသည္။ “အို….ကိုထူးေမာ္…လႊတ္…လႊတ္…´´ သူ႔လက္ႀကီးေတြက လည္းတအားသန္တာဘဲ ကြၽန္မဘယ္လိုမွ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ဘူး။ သူက ကြၽန္မကိုဖက္ထားလွ်က္ကေန ေဘးမွာရွိတဲ့ကုတင္ေပၚအတင္း လွဲသိပ္ေနသည္။ ႏွစ္ေယာက္ သားလုံးေထြးေနတဲ့ အေနအထားမွာကြၽန္မရဲ႕ ရင္လ်ားထားတဲ့ထဘီေလးက ကြၽတ္က်သြားခ်ိန္မွာ ေတာ့ ကြၽန္မအံံ့အားသင့္ေၾကာက္လန႔္လို႔ေတာင့္ခံထားတဲ့ အင္အားေလ်ာ့သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာဘဲကိုထူးေမာ္က အတင္းဖိကပ္ၿပီးသိပ္ လိုက္တာေၾကာင့္ ကြၽန္မဟာကုတင္ေပၚမွာပက္လက္ေလးလဲက်ကာျဖစ္သြားရပါသည္။
ကိုထူးေမာ္ကေတာ့ သူ႔ကိုယ္လုံးႀကီးနဲ႔ ကြၽန္မ ရင္ဘတ္ေပၚကေနဖိထားပါသည္။ “လႊတ္….လႊတ္…ကြၽန္မကိုလႊတ္…´´ “မ႐ုန္းပါနဲ႔ ခင္သက္ဦးရာ…´´ “ရွင္…ရွင္… ကြၽန္မကို…ဘာ…ဘာ….´´ ေအာ္ဟစ္႐ုန္းကန္ေနတဲ့ကြၽန္မရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္လႊာကို အတင္းဖိကပ္စုပ္နမ္းလိုက္႐ုံမက သူ႔လက္ တစ္ဖက္ကလဲ လုံးက်စ္မာတင္းေနတဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ႏို႔ေလးေတြကိုအုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္ၿပီး ေနပါသည္။ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲေရာက္ၿပီးႏို႔ေတြကိုပါ ဆုပ္နယ္ေနေတာ့အစိမ္းသက္သက္ ကြၽန္မဟာလိပ္ျပာလြင့္စင္မတတ္ ထိတ္လန႔္တုန္လႈပ္မိေန ပါသည္။ ကြၽန္မ တုန္တုန္ယင္ယင္နဲ႔ ကိုထူးေမာ္ရဲ႕ကိုယ္လုံးႀကီးကို အတင္းတြန္းဖယ္ပစ္မိေနသည္။“အား…အင္း..အင္း…ကိုထူး ေမာ္….မလုပ္..ပါနဲ႔…အြန႔္…´´ ဘယ္လိုဘဲတြန္းဖယ္ေနေပမယ့္ အသက္ရႈသံတရႈးရႈးနဲ႔ေဇာထန္ေနေသာ ကိုထူးေမာ္ကိုမတြန္းလွန္ ႏိုင္ပါ။ “ျဗစ္….ႁပြတ္….ျပတ္….ႁပြတ္…´´ “အိုး..အိုး…´´ ကြၽန္မတစ္ကိုယ္လုံးတုန္ခါသြားရပါသည္။ သူကကြၽန္မႏို႔သီးေလးေတြ ကိုကုန္းၿပီးစို႔လိုက္ၿပီေလ။ သူ႔ပစၥည္းႀကီးကလည္းမာမာေတာင့္ေတာင့္ႀကီးနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ေပါင္ေတြကိုထိုးမိေနပါသည္။
တစ္ခါမွ်မ ခံစားရဘူးေသာ၊ ထူးကဲေသာအထိအေတြ႕မ်ားေၾကာင့္ ကြၽန္မခင္သက္ဦး၏ အျမင္အာ႐ုံမ်ားေ၀ဝါး၍လာရပါသည္။ ဗိုက္ေပၚထိ ေရာက္ေနေသာ ကြၽန္မထဘီေလးကို သူက အတင္းဆြဲခြၽတ္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္မလက္ေလးတစ္ဖက္က ကမန္းကတန္းလိုက္ၿပီးထဘီ ေလးကိုဆြဲေပမယ့္မမွီေတာ့ပါ။ ထဘီကကြင္းလုံးကြၽတ္ထြက္သြားေလရာ ပူေႏြးမာေက်ာ၍ေနေသာ ကိုထူးေမာ္၏လီးႀကီးက ကြၽန္မ၏ဆီးခုံေလးေပၚေမးတင္၍သြားသည္။ ကြၽန္မ၏ စအိုဝႏွင့္ေစာက္ဖုတ္ေလးရႈံ႕၍သြားမိသည္။ သူ႔…..ဟာႀကီး….ငါ့ဟာ ေလး ထဲဝင္…..ဝင္ေတာ့မယ္…. ကြၽန္မအံႀကိတ္ၿပီး ႐ုန္းဖယ္လိုက္မိျပန္သည္။ “မ႐ုန္းပါနဲ႔.. ခင္သက္ဦးရာ…´´ “ဟင့္အင္း….ဟင့္အင္း….ဖယ္…ဖယ္…´´ မ်က္လုံးကိုစုံမွိတ္ၿပီး ကြၽန္မဇြတ္ျငင္းသည္။ ႐ုန္းကန္ေနတဲ့ၾကားက သူ႔လီးႀကီးက ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးအတိုင္း ေလွ်ာတိုက္၍ပြတ္ဆင္းသြားၿပီး ကြၽန္မဖင္ၾကားေလးထဲကို ဝင္ေရာက္သြားပါသည္။
“ဖယ္…ဖယ္ဆို…..ဖုံး….ဖုံး…´´ ကြၽန္မအတင္း႐ုန္းၿပီးသူ႔ေက်ာကုန္းႀကီးကို လက္သီးဆုပ္နဲ႔တအားထုထုပစ္လိုက္မိသည္။ “ကဲ….ၾကာ..´´ သူက ကြၽန္မရဲ႕ႏို႔တစ္လုံးကိုငုံ႔၍စို႔လိုက္ျပန္ၿပီး လက္ႀကီးတစ္ဖက္က ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ဗိုက္ႏွစ္ခုအၾကားထဲ တိုးဝင္သြားကာ ကြၽန္မေစာက္ဖုတ္အုံေလးကိုဖြဖြေလးဆုပ္နယ္ၿပီး ပြတ္ပါသည္။ သူ႔လီးႀကီးကလည္းကြၽန္မေပါင္ရင္းကေနဖင္ ၾကားထဲတိုးဝင္ေနသည္။ ကြၽန္မေစာက္ပတ္ထဲမွာ ယားတက္လာတာမေျပာပါနဲ႔ေတာ့…. တင္းတင္းေစ့ကပ္ေနတဲ့ေစာက္ပတ္ ႏွစ္ ျခမ္းၾကားကေန အရည္မ်ားယိုစိမ့္၍က်လာသည္။ ကြၽန္မတစ္ကိုယ္လုံးေခြၽးေတြျပန္ကာ ေမာလဲေမာ၊ ႏုံးလဲႏုံး၊ တစ္ကိုယ္လုံးမလႈပ္ ႏိုင္ေတာ့ပါ။ အားအင္ေတြေပ်ာက္ကြယ္သြားပါၿပီ။ ကိုထူးေမာ္က ကြၽန္မရဲ႕ရင္ဘတ္ကို သူ႔လက္တစ္ဖက္နဲ႔ဖိေထာက္ထားရင္း က်န္ လက္တစ္ဖက္က ကြၽန္မ၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဆြဲၿဖဲကာ သူ၏လီးႀကီးကိုအရင္းမွကိုင္၍ ကြၽန္မအဖုတ္ေလး ထဲထိုးထည့္ရန္ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။
အ႐ြယ္ႏွင့္မမွ်ေအာင္ ေဖာင္းႂကြမို႔ကားေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကိုၿပဲဟကာ လီးကိုဒစ္ျမဳပ္႐ုံမွ် ေတ့သြင္းလိုက္သည္။ “ျဗစ္…အေမ့..´´ ၿပီးေတာ့လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကြၽန္မႏို႔ေလးေတြကိုကိုင္ၿပီး လီးကိုထပ္ၿပီးဖိသြင္းလိုက္ ျပန္သည္။ “ျဗစ္…ျဗစ္…အား…အမေလး…အား….အား…´´ အတင္းႀကဳံးေအာ္လိုက္ေပမယ့္ အသံကလည္ေခ်ာင္းဝမွာတိုး၍သြား သည္။ သူ႔လီးႀကီးရဲ႕အေတြ႕ကလည္း ကြၽန္မတစ္ကိုယ္လုံးကို ခ်ဳပ္ကိုင္လိုက္သည္။ “ျဗစ္….အား….ျဗစ္…ျဗစ္…အား…အီး´´ ဝင္ သြားၿပီ လီးႀကီးကြၽန္မအဖုတ္ေလးထဲ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီးဝင္သြားသည္။ ကြၽန္မခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံး တစ္စစီၿပိဳကြဲသြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ နာက်င္စြာေအာ္ဟစ္ရင္း ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုေဘးသို႔ၿပဲကားေပးလိုက္မိျပန္သည္။ “ျဗစ္….ျဗစ္…အား…အီး… နာ….တယ္´´ နာလြန္းလို႔ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ၿပီးၿငီးျငဴပစ္လိုက္မိသည္။ မ်က္စိထဲမွာ မီးဝင္းဝင္း ေတာက္သြားသည္။ ကိုထူးေမာ္ကလည္း လီးႀကီးကိုအေပၚမွေန၍ အတင္းဖိကပ္ထိုးစိုက္လိုက္ျပန္သည္။
“ျဗစ္….ျဗစ္´´ “အား… နာ…တယ္…ျဗစ္ဒုတ္…ျဗစ္ဒုတ္….အား..အား´´ ကိုထူးေမာ္က မၾကားသလိုႏွင့္ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ခပ္႐ြ႐ြေလးဖိပြတ္ၿပီးနီရဲေနတဲ့ ႏို႔သီး ေခါင္းေလးႏွစ္ခုကိုလက္ၾကားထဲထည့္ညႇစ္၍ ပြတ္ရင္းလီးႀကီးကိုထပ္၍ဖိခ်လိုက္ျပန္သည္။“ျဗစ္….ျဗစ္´´ “အမ ေလး….အား….အ…ကြဲ….ကြဲ…သြားၿပီ….အား…ကြၽတ္….ကြၽတ္….ကြၽတ္…..´´ ေစာက္ပတ္ေအာက္နားစပ္ေလးကြဲသြားၿပီး ေသြးစ ေလးေတြထြက္လာသည္။ ႀကီးထြားလွေသာလီးႀကီး၏လုံးပတ္က ကြၽန္မ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးနဲ႔မမွ် ေစာက္ေစ့ေလးမွာတ ဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနသည္။ သူ႔လီးႀကီးတဆုံးဝင္သြားၿပီျဖစ္ၿပီး…….ကြၽန္မမွာနာက်င္လြန္းသျဖင့္ လူးလြန႔္၍ေနရသည္။ ကိုထူးေမာ္ ကလည္းသူ႔စိတ္ေတြထိန္းမရျဖစ္လာပုံရကာ ကြဲသြားတာကိုသိ ေပမယ့္လည္းအေပၚမွေန၍အတင္း အဆက္မျပတ္လိုးေညာင့္ ေနသည္။ “ျဗစ္….ျဗစ္….စြပ္…စြပ္´´ “အား…အား….ေတာ္ၿပီ….အီး…အား…အမေလး´´ တအီးအီး တအားအားျဖင့္ၿငီးျငဴ ႐ုန္းကန္ေနရင္းမွ ကြၽန္မဟာအံႀကိတ္ၿပီးမ်က္စိစုံမွိတ္ကာခံေနမိသည္။
“ႁပြတ္….ႁပြတ္…စြပ္….စြပ္….အင္း…အား…အီး… အား…..အ…အ…´´ အတန္ၾကာေတာ့ ကြၽန္မေစာက္ေခါင္းတစ္ေလွ်ာက္က်င္ၿပီး အီဆိမ့္လာသည္။ “ႁပြတ္…..ႁပြတ္….ကို….ကို ထူး….အ…အ…အီး…အမေလး….အား´´ ကြၽန္မတစ္ကိုယ္လုံးတုန္တက္သြားၿပီး ႁပြတ္ကနဲ ျပတ္ကနဲ သုတ္ရည္ေတြပန္းထြက္မိ ေအာင္ေကာင္း၍သြားရသည္။ ကြၽန္မ ပထမဆုံးအလိုးခံရတဲ့အရသာဟာ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ ေကာင္းမြန္လွၿပီးမွိတ္ထားတဲ့ မ်က္စိထဲမွာဝင္းလက္သြားသလို တစ္ကိုယ္လုံးလဲတစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ကာ ေကာင္းလြန္းလွပါသည္။ ေလထဲကိုေျမာက္တက္သြား သလို ရင္ထဲမွာတလွပ္လွပ္ ႏွင့္နင့္ကနဲ ေအးကနဲ ရွိလွပါသည္။ “ကို….ကိုထူး…..ခင္သက္ရင္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးႀကီးဘဲ…..´´ ကိုထူး ေမာ္က ကြၽန္မကိုၿပဳံးၿပီးၾကည့္သည္။ သူကေတာ့ဆက္ၿပီးေညႇာင့္ၿမဲ ေဆာင့္ၿမဲပါ။
ၿပီးေတာ့သူ႔လက္ေတြကလည္း ကြၽန္မရဲ႕ႏို႔ေလး ေတြကိုဆုတ္ေခ်ပြတ္သပ္ေနျပန္သည္မို႔ ကြၽန္မမွာ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔လီးႀကီးက မတန္တဆထိုးဝင္လာတာေၾကာင့္ နာက်င္တာက တစ္မ်ိဳး၊ ပြတ္သပ္ထိုးဆြမႈအရသာမ်ားကတစ္ဖုံ အေကာင္းနဲ႔အဆိုးဒြန္တြဲခံစားေနမိၿပီး အရွက္အေၾကာက္ ေတြေပ်ာက္ ကြယ္ကာ….ခံ၍ေကာင္းလာပါေတာ့တယ္ အခ်က္ငါးဆယ္ေလာက္ေဆာင့္လီးအၿပီးမွာကိုထူးလည္းအရမ္းေကာင္းလာၿပီး ခင္ သက္ေစာက္ပက္ထည္းကိုသုတ္ရည္ေတြပန္းထည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္ – ၿပီးပါၿပီ…။
