မာနရှင်မလေးရဲ့ အရှုံး
သူမနာမည်ကညိုညိုအောင်။ လှတယ်။ မာနကြီးတယ်။ ကျောင်းတစ်ကျောင်းလုံး သူမကို အလှဆုံးလို့ ပြောကြတယ်။သူမ က မျက်နှာလှသလို ကိုယ်လုံးကလည်းအရမ်းသည်။ အရပ်က ၅ ပေ ၆ ခန့် အသားက နာမည်နဲ့လိုက်အောင် ညိုပြီးစိုနေတယ်။ သူမရဲ့ ထူးခြားချက်ကတော့ အခုခတ်မိန်းကလေးတွေလို အတိုအပြတ် ဘောင်းဘီ လုံးဝမဝတ်ခြင်းပင်။ အမြဲတမ်း မြန်မာဆန်ဆန်ထမီ လေးနဲ့ နေလေ့ရှိသည်။ နောက်ရည်းစားလည်းမရှိသေး။ ယောကျ်ားများနှင့်လည်း ကင်းကင်းနေလေ့ရှိသောကြောင့် မာနရှင်မလေး လို့လည်း နာမည်ကြီးသေးသည်။
ကျော်ကျော်သည် ညိုညိုအောင် ဆိုသောမာနခဲလေးကို မြင်မြင်ချင်းအရမ်းချစ်မိသူဖြစ်သည်။ မာနကြီးမလေးက တစ်ခြား ယောကျာ်းလေးများထက်မိမိ အား ပိုပြီး လိုက်လိုက်လျောလျောဆက်ဆံသောကြောင့် ပိုပြီးစွဲလမ်းနေမိသည်။ သူမ၏ ချိတ်ထမိန် အောက်မှ ကြီးမားတင်းကားနေသောဖင်ကြီးကိုလည်း အရမ်းကိုချစ်အရမ်းကိုလိုချင်နေခဲ့မိသည်။ အမျိုးများရှိရာ ပင်လယ်ရွာတစ် ရွာသို့ ကျော်ကျော်ခရီးထွက်ခဲ့သည်။ ကံကြမ္မာက တိုက်ဆိုင်ချင်တော့ သင်္ဘောပေါ်မှာ ညိုညိုအောင်နဲ့တိုက်ဆိုင်စွာတွေ့လေသည်. ကျော်ကျော် လစ် ကနည်းပျော်သွားပြီး “ညိုညိုရေ ဘယ်သွားမလို့လဲ သင်္ဘောပေါ်မှာတိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်လာဆုံတယ်နော်” “ဘယ်သွားသွားနင့်အပူလား လာမပြောနဲ့” လူကြားထဲ အအော်ခံလိုက်ရသဖြင့် ကျော်ကျော်အတော်ရှက်သွားသည်။ အဲဒီညမှာ မိုး ကလည်းနည်းနည်းရွာနေ အရက်ကလည်းထွေထွေနဲ့ ကျော်ကျော် သင်္ဘောကုန်းပတ်ပေါ်ကိုတက်လာတယ်။ ဖြစ်ချင်တော့ ကုန်းပတ်ပေါ်မှာ ညိုညိုအောင်က လည်းတစ်ယောက်တည်းတွေ့ပြန်တယ်။
“နင်ငါ့နောက်ဘာဖြစ်လို့လိုက်နေတာလဲ။ ” ရုတ်တရက် ရင့်ရင့်သီးသီးအပြောခံလိုက်ရတော့ ကျော်ကျော်အရမ်းဒေါသထွက်သွား တယ်။ အရက်ကလည်းဝင်ထားတော့ သွေးကဆူနေပြီ အဲဒါနဲ့ မာနခဲလေးရင် လက်ကိုမပြောမဆိုနဲ့ ဆွဲကိုပြီးတော့ရင်ခွင်ထဲကို ဆွဲ သွင်းလိုက်တယ်။ “ကျော်ကျော် နင်ဘာလုပ်တာလဲ။ အခုချက်ချင်းငါ့ကိုလွှတ်နော်။” ညိုညိုအောင်ကလည်း အတင်းရုန်း ကျော် ကျော်ကလည်း ဇွတ်အတင်းဖက် ဖင်ကိုကိုင်မိနဲ့ နှစ်ယောက်စလုံးရေထဲကိုပြုတ်ကျသွားတော့သည်။ ကျော်ကျော်သည် ကြိမ်းစပ် နေသော မျက်လုံးအစုံကို အားယူပြီးဖွင့်လိုက်သည်။ ရုတ်တရက်သူဘယ်ကိုရောက်နေလဲ သူမသိတော့ပေ။ လေးဘက်လေးတန်ကို ကြည့်လိုက်တော့လည်း ပင်လယ်ကြီးနှင့် ကျောက်ဆောင်များကိုသာတွေ့ရသည်။ သေသေချာချာပြန်စဉ်းစားကြည့်လိုက်တော့မှ သူနှင့် မာနရှင်မလေးတို့ ဆွဲလားရမ်းလားဖြစ်ပြီး ရေထဲသို့ပြုတ်ကျသွားကြောင်းသတိရလိုက်သည်။ ကျော်ကျော်သည် အဖြစ်အပျက်တို့ကို ပြန်သတိရသည်နှင့် ညိုညိုအောင်ကို စိတ်ပူသွားသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးရေထဲကိုပြုတ်ကျသွားသည် မဟုတ် ပါလား။ ထို့ကြောင့်ကျော်ကျော်သည် အနီးအနားတဝိုက်သို့ ညိုညိုအောင်ကိုလိုက်ရှာသည်။
ကမ်းစပ်တစ်လျှောက် အနည်းငယ်မျှရှာပြီးသော် ကျောက်ဆောင်လေးတစ်နေရာတွင် တင်နေသော သူမကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ သူမ ကိုတွေ့လိုက်သည်နှင့် ကျော်ကျော်ကား အသက်ရှုရပ်မတံ့ဖြစ်သွားလေသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် မာနရှင်မလေး မှာ အောက် ပိုင်းတွင် ထမိန်မပါတော့ပဲ ဘောင်းဘီတို အဖြူလေးနှင့် မှောက်နေသော ကြောင့်ဖြစ်သည်။ မြန်မာဆန်လှသော မာနကြီးလှသော မိမိကိုယ်ကို အသားနည်းနည်းမှမပေါ်အောင်ဝတ်တတ်သော မာနရှင်မလေးညိုညိုအောင်မှာ ကျော်ကျော်၏ရှေ့တွင် အောက်ပိုင်း ဗလာနှင့် သူမ၏ဖင်ညိုညိုကြီးကြီးကို ထောင်ပြီးမေ့နေသည်မဟုတ်ပါလား။ ကျော်ကျော်မှာ ထိုမြင်ကွင်းကြောင့် လီးတောင်လာ လေသည်။သို့သော် သူ၏စိတ်ကို မနည်းထိန်းပြီး ညိုညိုအောင်ကို လှုပ်နှိုးလိုက်သည်။
” ညိုညို ညိုညို ” ကျော်ကျော်က သူမ၏နာမည်ကိုခေါ်ရင်းသူမအား ပက်လက်လှန်လိုက်သည်။ ညိုစိုပြီး သွယ်လျှသောပေါင်တံ လေးက ကားသွားသည်။ သူမသည် အသက်တော့မှန်မှန်ရှူနေသေးသည်။ကျော်ကျော်က သူမရဲ့မျက်နှာနှာလှလှလေးကို ငေးကြည့် နေတုန်း။သူမမျက်လုံးတွေရုတ်တရက်ပွင့်လာလေသည်။ မျက်လုံးပွင့်ပွင့်ချင်း သူမသည်ကျော်ကျော်ကို တွေ့လိုက်သောအခါ လန့် သွားလေသည်။ ” နင်နင် ဘာလုပ်တာလဲ” သူမသည် ပြောပြောဆိုဆို မိမိ ရဲ့အောက်ပိုင်းကို သတိထားမိသောအခါ “အို” သူမရဲ့ အောက်ပိုင်းသည် အတွင်းခံလေးကလွဲပြီးဘာမှ မရှိတော့ပါလား။ အတွင်းခံလေးကလည်း သူမရဲ့ ကြီးထွားပြီးကားနေတဲ့ ဖင်ကို လုံ အောင်မဖုံးဖိနိုင်ချေ။ ညိုညိုအောင်မှာတစ်စိမ်းယောကျာ်းလေးရှေ့မှာ ဒီလိုနေရတော့ရှက်လည်းရှက် ကြောက်လည်းကြောက် မိနေတော့သည်။ ထိုအခါ ကျော်ကျော်ကသူမအနားကို ပိုပြီးတိုးကပ်လာလေသည်။
“နင်နင် ငါ့ကိုဘာလုပ်မလို့လဲ။ ငါ့ကိုမတရားမလုပ်နဲ့နော် အဟင့်ဟင့်။” ညိုညိုမှာကြောက်ပြီးငိုလေသည်။ ကျော်ကျော်က ” ငါ နင့်ကိုဘာမှမလုပ်ပါဘူး။ နင့်ကိုကူညီမလို့ပါ။ အခုဒီကျွန်းပေါ်မှာ နင်နဲ့ ငါနှစ်ယောက်ထဲပဲရှိတာ။” ” အဲဒါနင့်ကြောင့်ပေါ့ နင်ငါ့ကို မ ဟားဒယားလုပ်တာကိုး။” ” အဲဒီအတွက်နင့်ကိုငါ တောင်းပန်ပါတယ်ဟာ။ ငါနည်းနည်းမူးနေလို့ပါ။ ပြီးတော့ နင်ကနင်က အရမ်းလှ တာကို။” ကျော်ကျော်သည် ပြောရင်းနဲ့ တံတွေးကိုမျိုလိုက်သည်။ ဟုတ်တယ်လေ။ အလွန်လှသော ကောင်မလေးနဲ့ ကျွန်းတစ်ခု မှာနှစ်ယောက်ထဲ ပြီးတော့ အပေါ်ပိုင်းက ဗမာရင်ဖုံးအကျႌလေးနဲ့ အောက်ပိုင်းကျတော့ အတွင်းခံလေးနဲ့ မိန်းကလေးကို ဘယ် ယောကျာ်းမလိုးချင်ပဲနေမလဲ။ ကျော်ကျော်က စိတ်ကိုအတင်းထိန်းလိုက်ကာ ” ငါနင့်အတွက် တစ်ခုခုသွားရှာပေးဦးမယ် ဒီမှာခဏ စောင့်ဦးနော်” ” သိပ်အဝေးကြီးမသွားနဲ့ဦး ငါကြောက်တယ်ကျော်ကျော်” သူမ စကားကြောင့် ကျော်ကျော်က ညိုညိုအောင်ကို သနားသွားမိသည်။ အော်သူ့ခမျာ ကြောက်ရှာ ရှက်ရှာလိမ့်မည်။
” အေးပါ စိတ်မပူပါနဲ့ဟာ။” သူမ မကြောက်အောင်သာပြောရတယ် ဘောင်းဘီကကွဲထွက်မတတ်တင်းနေသည်။ ကျော်ကျော်က ကမ်းစပ်တစ်လျှောက် အနည်းငယ်ရှာဖွေကြည့်လိုက်ရာ ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့ ကမ်းစပ်မှာ အိတ်တစ်အိတ်ကို တွေ့လေသည်။ အိတ်ကိုဖွင့်ကြည့်ရာ ဓားအသေးတစ်လက်နှင့် ရေဝင်ပြီး ပျက်စီးနေသော တိုလီမှုတ်စ များသာတွေ့ရသည်။ အဝတ်အစားတော့မပါ ပေ။ ဆက်လက်ပြီး ရှာသော်လည်း အသုံးသည့် အရာတစ်စုံတစ်ရာကိုမှ မတွေ့သောကြောင့် ညိုညိုအောင်ဆီသို့ပြန်လာသည်။ ကမ်းစပ်မှာ သူမသည် ဒူးနှစ်လုံးကိုကွေးပြီး ထိုဒူးပေါ်တွင်လက်ပိုက်ပြီး ထိုင်နေရာ စွင့်ကားသောဖင်ကြီးမှာ ပိုမိုပေါ်လွင်နေ တော့သည်။ ” အင်းငါတော့ ခက်တော့တာပဲ ဘယ်အချိန်အထိများ ငါတောင့်ခံနိုင်ပါ့မလဲ” စိတ်ထဲမှာတွေးရင်းမျက်စိကိုလည်း သူမ ရဲ့အောက်ပိုင်းကို မကြည့်မိအောင် နေပြီး ” ညိုညိုရေ ဘာမှတော့မတွေ့ဘူး ” မာနရှင်မလေးလည်း ဘာမှမတတ်နိုင် တော့သည်။ ထိုသို့နေရင်းနဲ့ ညမှောင်လာရာ ကျော်ကျော်ခြောက်သွေ့ နေသော အုန်းလက်များကိုရှာဖွေကာ သူ့အိတ်ကပ်ထဲမှာပါလာသောမီးခြစ် အကောင်းစားဖြင့်မီးမွှေးပြီး “ညိုညို နင်အိပ်ချင်အိပ်တော့လေ။ ငါဒီမှာစောင့်ပေးမယ်။”
သူမသည်ကျော်ကျော်ရဲ့စကားကြောင့် လန့်သွားလေသည်။ သူမအရမ်းအိပ်ချင်နေပြီ။ သို့ သော်မအိပ်ရဲ။ ယောကျ်ားတွေ အကြောင်းသိလို့ဖြစ်သည်။ ယောကျာ်းတွေအားလုံးက နှာဘူးတွေ။ “ဟင့်အင်းငါမအိပ်ချင်သေးဘူး။” ကျော်ကျော်ကသူမ သူ့ကို စိတ်မချမှန်းသိသည်။ ထို့ကြောင့် ” နင်ငါ့စိတ်မချဘူးမလား။ ရော့အဲဒါကြောင့်နင်စိတ်ချရအောင် ဒီဓားကိုယူထား” ကျော်ကျော် က သူမကို ခုဏက ကောက်ရထားသော ဓားတိုလေးကိုပေးလိုက်လေသည်။ ” ကဲဒီလောက်ဆို ကျေနပ်ပြီမလား။ နင်မအိပ်သေး လည်း ငါတော့အိပ်တော့မယ်” ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ ကျော်ကျော်က သူမကိုကျောပေးပြီးအိပ်လေတော့သည်။ ညိုညိုသည် မီးပုံန ဘေးတွေထိုင်ပြီး ငိုက်လာလေသည်။ ဘယ်လိုပဲအိပ်မပျော်အောင် ကြိုးစားကြိုးစား ပင်ပန်းမှုဒါဏ်ကြောင့် ငိုက်လာပြီး အိပ်ပျော် သွားလေသည်။
နောက်နေ့တွင် ကျော်ကျော်နဲ့ ညိုညိုအောင်တို့သည် ကျွန်းတစ်ဝိုက်လေ့လာကြည့်ရာ ကျွန်းတစ်နေရာတွင် ရေကန်လေးတစ်ကန်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ရေကန်က ရေများကအလွန်ကြည်လင်လှသည်။ ရေကန်ကမ်းခြေကိုပင်မြင်နေရသည်။ ကျောက်ခဲဖြူဖြူများနှင့် ငါးသေးသေးလေးများကို အတိုင်းသားမြင်နေရသည်။ ထိုရေကန်ကလေး၏ ဆွဲဆောင်မှုကြောင့် ညိုညိုသည်ရေချိုးုချင်စိတ် ကိုတားမရတော့ပေ။ လူကလည်းညစ်ပတ်နေပြီ မဟုတ်ပါလော။ “ကျော်ကျော် ငါရေချိုးမလို့။ နင်ဟိုးခြုံနောက်နားမှာသွားစောင့် နေ။ လုံးဝလာမကြည့်နဲ့နော်။ နင်ယောကျာ်းကောင်းဆိုတာငါယုံတယ်။ တစ်အားဝေးဝေးလည်းမသွားနဲ့ဦး။” ” အေးပါဟာ စိတ်ချ ပါ။” ယောကျာ်းကောင်းဆိုသောစကားနဲ့ ကျော်ကျော့်ကို ချုပ်ထားလေသည်။ကျော်ကျော်လည်း ညိုညိုအောင်ကိုကျောခိုင်းကာ ခြုံပုတ်နားတွင်ထိုင်နေလေသည်။ လူကသာထိုင်နေသည် စိတ်ကတော့ ညိုညိုမည်သို့ရေချိုးနေသည်ကိုတွေ့ချင်နေသည်။ နောက်ဆုံးတော့ “အို နည်းနည်းချောင်းကြည့်တာပဲ အသားပဲ့ပါသွားတာမှမဟုတ်တာ”
ကျော်ကျော် ခြုံပုတ်ကြားထဲမှ ညိုညိုအောင်ကိုလှမ်းချောင်းလိုက်ရာ တစ်သက်တွင်တစ်ခါမှတွေ့ဖူးမည် မထင်သည့်မြင်ကွင်းကို မြင်လိုက်ရသည်။ နံနက်နေလေးက အဝတ်အစားမဲ့နေသော ကောင်မလေးအပေါ်သို့ ထိုးကျနေသည်။ ရေစက်ရေပေါက်များက ကြည်လင်ချောမွတ်နေသောအသားညိုညိုလေးပေါ်တွင်စီးကျသွားရာ နေရောင်လေးနှင့်ဆိုတော့ တစ်လက်လက် လက်နေသ ယောင်မြင်နေရသည်။ လက်တစ်ဆုပ်စာ နို့နှစ်လုံးကလည်း ကျော်ကျော့်ကို အသက်ရှူမှားစေသည်။ အမြဲတစေ မာနနဲ့တောက်ပနေ သော မျက်လုံးလေးနှင့် နို့နှစ်လုံးမှာ အလွန်တရာလိုက်ဖက်လှသည်။ ရေတိမ်တိမ်လေးတွင် ထိုင်ပြီးချိုးနေရာမှ မတ်တပ်ရပ်လိုက် သောအခါ မြင့်မားသောအရပ်လေးနှင့်အတူ အရင်းပိုင်းတွင် တုတ်ပြီးအောက်ပိုင်းသို့သွယ်ဆင်းသွားသော ပေါင်တံရှည်ရှည်လေး မှာလည်း သူမရဲ့ အလှဆုံးနေရာပင်။
အဆီပိုမရှိသော ဗိုက်သားပြင်ချပ်ချပ် လေး ထို့နောက်တွင် မိန်းမတို့ရဲ့ ရတနာအဆီဗူူးလေးမှာ အမွှေးမည်းမည်းလေးများနှင့် ခြံရံထားပြီး နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာမှာစိကပ်နေလေသည်။ အစေ့လေးပင်မမြင်ရချေ။ တကယ့် အဖိုးတန်အပျိုစင်မလေးပင်။ ကျော်ကျော်သည် မာနရှင်မလေးရဲ့ ကိုယ်တုံးလုံးပုံလေးကြောင့် သူ၏လီးမှာလည်း ဘောင်းဘီ အတွင်းမှ အလွန်အမင်းရုန်းကန်နေလေသည်။ ထိုအချိန်တွင်ညိုညိုအောင်က ရုတ်တရက်အလန့်တကြားထအော်လိုက်လေသည်။
“အမလေး” ညိုညိုအောင်ရဲ့အော်သံကြောင့် ကျော်ကျော်လည်းချောင်းနေရာမှ ထွက်ကာညိုညိုအောင်နားသို့ပြေးသွားလိုက်လေ သည်။ ” ဘာဖြစ်လို့လဲ ညိုညို” ” ငါ့ခြေထောက်ကိုဘာကောင်ကိုက် သွားလည်းမသိဘူးနာလိုက်တာ။ မြွေလားမသိဘူး” ကျော် ကျော်က ညိုညိုအောင်ရဲ့ ခြေထောက်ကိုကြည့်လိုက်ရာ အကောင်ကိုက်သွားခြင်းမဟုတ်ဘဲ ရေကန်ထဲမှ ကျောက်ခဲအချွန်နှင့် သူမ ခြေထောက်ရှသွားခြင်းဖြစ်သည်။ ညိုညိုအောင်မှာ ခြေထောက်ရုတ်တရက်နာသွားပြီး ခြေထောက်မှသွေးများကို မြင်လိုက်ရ သောကြောင့် အလွန်ထိတ်လန့်သွားပြီး သူမကိုယ်တုံးလုံးနှင့်ကျော်ကျော်နားတွင် ထိုင်နေသည်ကို သတိမထားမိချေ။ ညိုညိုအောင် ကသတိမထားမိပေမယ့် ကျော်ကျော်ကတော့သတိထားမိလေသည်။
အော်အခုကျတော့လည်း မာနမင်းသမီးလေးက သူ့ရှေ့မှာ ကိုယ်တုံးလုံးနှင့်ထိုင်နေပါပေါ့လား။ သူမရဲ့ မို့မောက်နေတဲ့ရင်သားညိုညိုလေးကို မကြည့်မိအောင်သတိထားရင်း ခြေထောက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သော်လည်း ဗိုက်သားချက်ချက်လေးအောက်မှ အမွှေးမည်းမည်းလေးများဖြင့် ခြံရံထားသော စောက်ဖုတ်လှလှ လေးကိုဘဲ မြင်မိတော့သည်။ကျော်ကျော်ရဲ့ အကြည့်ရိုင်းကိုမြင်မှ ညိုညိုအောင်သည် မိမိကိုယ်မိမိ သတိထားမိသည်။
” အို ” ရှက်စိတ်က ငယ်ထိပ်အထိ တက်လာကာ ” ကျော်ကျော် နင်ဘာကိုကြည့်နေတာလဲ အခုချက်ချင်းငါ့ရှေ့ကထွက်သွားစမ်း။ ” ” နင့်ခြေထောက်မှာဒါဏ်ရာကြီးနဲ့လေ ငါကြည့်ပေးမယ်။” ” မလိုဘူး။ နင်အခုချက်ချင်းထွက်သွားစမ်းလို့ပြောနေတယ်နော်” ညိုညိုအောင်က ရှက်စိတ်မွှန်ပြီး တအားကြုံးအော်သည်။ သူမရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကတော့ သူမရဲ့ ဖွံ့ထားတဲ့ရင် အစုံကို ကြက်ခြေခတ် ပုံစံဖြင့်ကာကွယ်ထားလေသည်။ သို့သော် အပေါ်ကဖုံး အောက်ကပေါ်ဆိုသလို သူမရဲ့ ကြီးထွားတဲ့ဖင်နှစ်လုံးကိုတော့ မည်သို့မှ ဖုံးကွယ်လို့မရပေ။ နီရဲနေသော အရှက်မျက်နှာနှင့်ညိုညိုအောင်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ အော် ခါတိုင်း မာနနှင့် အမြဲတမ်းတင်းမာနေ သောမျက်နှာလေးမှာ အရှက်မျက်နှာအဖြစ်ပြောင်းနေသည်မှာ အလွန်ရင်ခုံဖွယ်ကောင်းလှသည်။ ကျော်ကျော်မှာလည်း သူမအား ကိုယ်ချင်းစာမိသည်။ မိန်းမပျိုလေးတစ်ယောက် တစ်စိမ်းယောကျာ်းလေးရှေ့မှာ အဝတ်တစ်စုံတစ်ရာမပါပဲ နေရခြင်းကို မည်မျှ ရှက်ရှာပေမည်နည်း။
” မရှက်ပါနဲ့ အကုန်မြင်ပြီးပြီပဲ….. ကဲနင့်ခြေထောက်ကိုပြစမ်းပါ” ကျော်ကျော်က ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် သူမ၏ခြေထောက်ကိုယူ ကြည့်လိုက်ရာ ခြေမကွဲသွားခြင်းဖြစ်သည်။ ဒါဏ်ရာမှာ သိပ်မကြီးသော်လည်း သွေးများက ယိုစီးနေသည်။ ကျော်ကျော်က ဘာမ ပြောညာမပြောနှင့် ညိုညိုအောင်ရဲ့ ခြေမကို ပါးစပ်နှင့်ငုံလိုက်လေသည်။ ” အို နင်ဘာလုပ်တာလဲ” သူမ၏ ခြေမကိုစုပ်ခြင်းခံရ သောကြောင့် ညိုညိုအောင်လန့်သွားသည်။ ” နင့်ဒါဏ်ရာက သွေးတွေထွက်နေတယ်။ ငါ့အာငွေ့နဲ့ သွေးခြောက်သွားအောင်လုပ် ပေးမယ်။ နို့မို့ဆိုရင် ဒါဏ်ရာက ရောဂါပိုးဝင်ရင်ပိုဆိုးသွားလိမ့်မယ်။ ခဏလောက်ငြိမ်ငြိမ်လေးနေ။”
ကျော်ကျော်ပြောလိုက်မှ ညိုညိုအောင်လည်းငြိမ်သွားသည်။ သူမသည် ယောကျ်ားတစ်ယောက်ရဲ့ ခြေမစုပ်ပေးခြင်းကိုခံနေရသ ဖြင့်စိတ်ထဲတွင် ဖိုတိုတိုပင်ဖြစ်လာသည်။ သို့သော် ကျော်ကျော်ရဲ့ ဂွင်းထုနေပုံများ အိပ်မက်ထဲတွင် သူမ၏ပါးစပ်ကို အတင်းလိုး နေသည်များကို ပြန်မြင်ယောင်လာသောအခါ ကျော့်ကျော့်အားစိတ်မချသောစိတ်များပြန်ဝင်လာပြန်သည်။ ” မပြီးသေးဘူးလား နင့်ဟာက သွေးသိပ်ပါပြီ တော်တော့” ကျော်ကျော်လည်း ညိုညိုအောင်အား အတော်ပင်ချဉ်သွားသည်။ သူ့မှာတော့ ယောကျာ်း တန်မဲ့ သူမရဲ့ခြေထောက်ကို တောင်မရွံမရှာ စုပ်ပေးရသည်။ သူမကသူ့ကိုမယုံသည့်ဟန်ဖြင့်ပြောရက်သည်။သို့သော် ကျွန်းတစ်ခု တွင် နှစ်ယောက်ထဲဆိုသည့်စိတ်ကြောင့် သူမအားခွင့်လွှတ်လိုက်ပြီး သွေးတိတ်သွားသောသူမ၏ ခြေထောက်ကို သူ့ရဲ့ ဘောင်းဘီ အနားစကိုဖြဲပြီးစည်းပေးလိုက်သည်။
” ကဲရပြီ ငါ့လက်ကို အားယူပြီးထလိုက်” ” ရတယ် မလိုဘူး ငါ့ဟာငါထမယ်။ ” အရေးထဲ သူမက မာနကြီးပြနေသေးသည်။ ကျော်ကျော်လည်း အမြင်ကပ်ကပ်နှင့် ဘာမှမပြောတော့ပဲ ရပ်ကြည့်နေလိုက်သည်။ သူမသည် ခက်ခက်ခဲခဲ ထပြီး တစ်လှမ်းနှစ် လှမ်းလျှောက်ကြည့်သေးသည်။ သို့သော ခြေထောက်က အလွန်စပ်လာလေသည်။ ထိုအချိန်တွင်သူမသည် ရုတ်တရက်လေပေါ်သို့ မြှောက်ပါသွားသည်။ “အမလေး” ကျော်ကျော်က ဘာမပြော ညာမပြောနှင့် ညိုညိုအောင်ကိုပွေ့ချီလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ညို ညိုအောင်သည် ကျော်ကျော်ရဲ့ ရင်ခွင်ကို တစ်ဘုံးဘုံးထုကာ ရုန်းလေသည်။ ” အေးနင် ထပ်ထု ပြီးရုန်းရင် ငါနင့်ကို ပစ်ချပလိုက်မှာ နော်နင့်ကို ထားခဲ့တော့မှာ” ကျော်ကျော်က ခြိမ်းခြောက်လိုက်မှ သူမငြိမ်သွားကာ အသာတကြည်လိုက်ခဲ့လေသည်။ စိတ်ထဲမှာ တော့ မကျေနပ်ပေ။ သူမ တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် တစ်စိမ်းယောကျာ်းတစ်ယောက် ရဲ့ပွေ့ချီခြင်းကို ပထမဆုံးအကြိမ်ခံလိုက်ရသ ဖြင့် သူမရွှေရင်အစုံမှာ တစ်ဒိန်းဒိန်းနှင့်ခုန်နေလေသည်။ ကျော်ကျော်သည် ညိုညိုအောင်အား သူမတို့အိပ်စက်ရာနေရာသို့ပွေ့ခေါ် လာပြီး သူမအားသောင်ပြင်ပေါ်တွင်ငြင်ငြင်သာသာလေးချကာ “ငါအစားသွားရှာလိုက်ဦးမယ်။ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေနော်။ ငါခဏနေ ပြန်လာမယ်။”
ကျော်ကျော်က သူမကိုထားသွားပြီး အချိန်အတော်ကြာမှ ငါးအနည်းငယ်နှင့် ပြန်လာသည်။ ညရောက်လာသော် ညိုညိုအောင်နှင့် ကျော်ကျော်တို့သည် သောင်ပြင်ပေါ်တွင် မနီးအဝေးအိပ်ကြလေသည်။ ခန္ဓာကိုယ်တွေကသာ လှဲနေကြသော်လည်း စိတ်တွေမှာ တော့ နှစ်ယောက်စလုံးလှုပ်ရှားနေလေသည်။ ညိုညိုအောင်၏ စိတ်တွင် ရှက်စိတ် ကျော်ကျော်အားမယုံသောစိတ်တို့ပေါင်းကာ ရင်ခုန်နေပြီး ကျော်ကျော်မှာကား ညိုညိုအောင်ကို လိုးချင်စိတ်ကိုမနည်းထိန်းနေရသည်။ မနက်က သူမရဲ့ လှပသောကိုယ်လုံးလေး ကိုပြန်အထပ်အထပ်အခါခါမြင်ယောင်မိလေသည်။ “အင်းအင်း” ကျော်ကျော်က ညိုညိုအောင်ရဲ့ငြီးသံကြောင့် အတွေးကမ္ဘာမှ လန့်နိုးသွားသည်။ “ဟာ ဒီကောင်မလေးတော့ ဒါဏ်ရာကြောင့်ဖျားပြီထင်တယ်။” ညိုညိုအောင်အတွက်စိတ်ပူသွားပြီး ကျော် ကျော်သည် ညိုညိုအောင်အိပ်နေသော နေရာဆီသို့ အမြန်သွားလိုက်သည်။
ကျော်ကျော် ညိုညိုအောင်၏ နဖူးကိုစမ်းကြည့်ရာ ကိုယ်အပူချိန်မှာ သာမန်မျှသာဖြစ်သောကြောင့် စိတ်အေးသွားပြီး ပြန်အိပ်ရန် စိတ်ကူးစဉ် လရောင်လေးမလင်းတလင်းနှင့် အလွန်လှနေသောသူမကို တွေ့လိုက်ရသောကြောင့်ကျော်ကျော်သည် စိတ်ရိုင်းများဝင် လာလေသည်။ လူသူမနီးသော ကျွန်းလေးတစ်ကျွန်းပေါ်တွင် နှစ်ယောက်တည်းရှိနေသည်က တစ်ကြောင်း သူမရဲ့ လှပလွန်းသော ကိုယ်လုံးကြီးကို အနီးကပ်မြင်နေရသည်ကတစ်ကြောင်း အကြောင်းကြောင်းတို့ကြောင့် ကျော်ကျော်သည် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သူမရဲ့ ကြီးမားပြီး ကားထွက်နေသော ဖင်ကြီးကို လက်ဖြင့်ပွတ်သပ်လိုက်သည်။
” အို မဖြစ်သင့်ပါဘူူးလေ။ ငါယောကျာ်းပဲ စိတ်ကိုထိန်းနိုင်ရမှာပေါ့။ “အတွေးနှင့်အတူ ကျော်ကျော်က သူ့ရဲ့လက်အစုံကို သူမဖင် ပေါ်မှ ဖယ်လိုက်စဉ် ” နင်ငါ့ကိုစော်ကားမလို့ မလား။ နင်ကခွေးလိုအကောင် တဏှာရူးပဲ။ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို အခွင့်အရေးယူချင်တဲ့အကောင်။ နင်ဘယ်မိဘကမွေးလာတာလဲ။ မိုက်ရိုင်းအောက်တန်းကျတဲ့ အကောင်” ညိုညိုအောင်သည် ကျော်ကျော်အား ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်ပြောလိုက်ရာ ကျော်ကျော်သည် အလွန်တရာဒေါသပေါက်ကွဲသွား သည်။ သူမကိုသောင်ပြင်သို့တွန်းလှဲကာ မျက်နှာအနှံ့ကို တရကြမ်းနမ်းလေသည်။ ပက်လက်ဖြစ်နေသော ညိုညိုအောင်ကိုတက်ခွ ကာ သူမ၏ လက်နှစ်ဘက်ကို ကျော်ကျော်က သူ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖမ်းချုပ်ထားပြီး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို အငမ်းမရနမ်းသည်။ ညိုညိုအောင်က ရုန်းသော်လည်း အရမ်းဒေါသထွက်နေသော ကျော်ကျော်၏ အင်အားကိုမလွန်ဆန်နိုင်ပဲ သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးအား ကျော်ကျော်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖြင့်အားရပါးရ နမ်းခြင်းကိုခံလိုက်ရပါတော့သည်။
သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးအား နမ်းယုံဖြင့် အားမရသေးဘဲ ကျော်ကျော်ရဲ့ လျှာပြားကြီးက သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းအတွင်းမဖိတ်ခေါ်ပဲဝင်ရောက်လာသည်။လျှာနှစ်ခုက ညိုညိုအောင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်း အတွင်းတိုက်ပွဲဝင်နေရာ ကျော်ကျော်သည် ဖော်မပြနိုင်သောအတွေ့ထူးကြီးကို အားရပါးရခံစားနေရသည်။ကျော်ကကျော်က သူ၏လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူမရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကိုဖူးပြီး ချုပ်ထားရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူမ၏ ရင်ဖုံးအကျႌကို ဆွဲလှန်ခြင်းခံ လိုက်ရသောကြောင့် ညိုညိုအောင်၏ရင်ဘတ်မှ မို့မောက်နေသော နို့ညိုညိုနှစ်လုံးသည် ရုန်းထနေတော့သည်။ ကျော်ကျော်က သူမ၏ နို့နှစ်လုံးကို အားနှင့်ညှစ်လိုက်ရာ “အား နာတယ်။ နင်ငါ့ကို မတရားမလုပ်နဲ့နော် ကျော်ကျော် ငါနင့်ကို အုအုအု” မာနရှင်မ လေးမှာ စကားကိုပင်ဆုံးအောင်မပြောနိုင်ရှာပေ။ ကျော်ကျော်က သူမ၏ပါးစပ်ကို သူ့နှုတ်ခမ်းဖြင့်နမ်းပြီး ပိတ်လိုက်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။
ညိုညိုအောင်မှာ ငယ်စဉ်ကတည်းက ယောကျာ်းများ ရွံ့ရှာမိသူဖြစ်သောကြောင့် တစ်စိမ်းယောကျာ်းလေးများနှင့် ကင်း ကင်းနေခဲ့သောသူဖြစ်ရာ ယောကျာ်းတို့၏ အထိအတွေ့ကိုလုံး၀ မခံဘူးသော အပျိုရိုင်းလေးဖြစ်သော်လည်း ယခုအချိန်တွင် သူမရဲ့ နို့အစုံကို ကျော်ကျော်၏ လက်ကြမ်းဖြင့် အညှာမတာ ကိုင်တွယ်ခြင်းခံနေလေပြီ။ ထိုအသိကြောင့် သူမသည် ကြေကွဲဝမ်းနည်းလှ သော်လည်း သူမ၏အောက်ပိုင်းမှာ ယားလာသလိုလို တစ်ခုခုနှင့် အထိခံချင်သိလိုဖြစ်လာသည်။ ကျော်ကျော်ကတော့ သူမရဲ့ သူမ၏နို့နှစ်လုံးကို ကုန်းပြီး စုပ်သည်။
တစ်ဘက်ပြီးတစ်ဘက် လျှာဖြင့်ယက်သည်။ နို့သီးခေါင်းညိုညိုလေးများကိုလည်း အပြန်အလှန် စို့သည်။ နို့ဆာနေသောကလေးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်ကိုစို့သည်။ အပျိုရိုင်းမလေး၏ နို့ကိုစုပ်ရ သောအရသာ လက်ကလည်း နို့လုံးကြီးကို ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်နေရသောအရသာတို့ကြောင့် ညိုညိုအောင်အားချုပ်ထားသော အား များလျော့လာလေသည်။ ညိုညို အောင်သည် ကျော်ကျော်သူမအား ချုပ်ထားသောအားလျော့လာသည်ကို အခွင့်အရေးယူပြီး လက်ကို အားကုန်ရုန်းကာ သူမ အားတက်ခွထားသော ကျော်ကျော်ကို အားကုန်တွန်းလိုက်သည်။
ကျော်ကျော်သည် မမျှော်လင့်ပဲ အတွန်းခံလိုက်ရသောကြောင့် အငိုက်မိသွားပြီး သောင်ပြင်ပေါ်သို့လဲကျသွားသည်။ ကျော်ကျော်လဲကျသွားသည်နှင့် ညိုညိုအောင်သည် လဲနေရာမှ ကုန်းထကာ ထွက်ပြေးရာ တစ်လှမ်းနှစ်လှမ်းပဲ ပြေးရသေးသည် ခြေထောက်မှဒါဏ်ရာကြောင့် ဟန်ချက်ပျက်ပြီး လေးဖက်ထောက်အတိုင်း လဲကျသွားသည်။
ကျော်ကျော်လည်း လဲနေရာမှအမြန်ထပြီး ညိုညိုအောင်၏ဘောင်ဘီတိုကိုဆွဲထားလေသည်။ ညိုညိုအောင်ကလည်း လေးဘက် အထောက်လိုက်ဖြင့် ဆက်ပြီးသွားရာ ကျော်ကျော်က သူမ၏ဘောင်းဘီတိုကို ဆွဲထားသဖြင့် ဘောင်းဘီတိုကိုချွတ်လိုက်သလိုဖြစ် ကာ ညိုညိုအောင်၏ ဖင်ညိုညိုကြီးမှာ ဘွားကနည်းပေါ်လာလေသည်။ ကျော်ကျော်မှာ သူအနှစ်နှစ်အလလ လိုချင်လှသော ဖင်ကြီး ကို လေးဖက်ထောက်ပုံစံဖြင့်မြင်လိုက်ရသော် စိတ်ရိုင်းများပိုမိုဝင်လာပြီး သူ၏ဘောင်းဘီကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး သူမကို ပက်လက်ဆွဲ လှန်ကာ သူ့ရဲ့ လီးကြီးဖြင့် ထိုးထည့်လိုက်သည်။ သို့သော် ညိုညိုအောင်က အောက်နေရုန်းနေပြီး ပေါင်ကိုစိထားသောကြောင့် လီး ကြီးမှာလိုရာကိုမရောက်ပဲ သူမ၏ပေါင်ကိုသာ သွားထိုးမိလေသည်။ လိုရာကိုမရောက်သဖြင့်ကျော်ကျော်စိတ်တိုသွားပြီ။ ညိုညို အောင်ရဲ့ နို့သီးခေါင်းနှစ်ခုကို သူ၏လက်ဖြင့် ညှစ်ခြေလိုက်ရာ သူမသည်နာကျဉ်မှုကြောင့် သတိလွတ်ပြီးပေါင်ကားသွားလေသည်။
ကျော်ကျော်က အခွင့်အရေးကိုလက်လွှတ်မခံပဲ သူ့ရဲ့ စံချိန်တင်လီးကြီးကို သူမရဲ့ အပျိုစင် စောက်ဖုတ်ထဲထိုးထည့်လိုက်ရာ သူ၏နီ ရဲပြီး ပြဲလှန်နေသော ဒစ်တစ်ခုလုံးဝင်သွားလေသည်။ “အား အမလေး နာလိုက်တာ။ အမေရေကယ်ပါဦး သမီးတော့ အလုပ်ခံနေ ရြ့ပီ အီး။” ညိုညိုအောင်မှာ သူမ၏ကြပ်ထုပ်နေသော စောက်ဖုတ်အဝထဲသို့ ဒစ်ဝင်လာသော ဒါဏ်ကြောင့် အော်မိအော်ရာ အော် လိုက်မိလေတော့သည်။ သူမရဲ့ အော်သံက ကျော်ကျော်ကို ပိုမိုပြီးစိတ်ကြွစေရာ ဒစ်တစ်ခုသာဝင်နေသောသူ၏လီးကို အားစိုက်ပြီး ထိုးလိုက်သည်။ နူးညံ့သော စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများက ကျော်ကျော်၏လီးကိုညှစ်ထားရာ ကျော်ကျော်သည် ကာမအရသာကို အကောင်းဆုံးခံစားနေရသည်။ညိုညိုအောင်၏ အဖုတ်ကလေးမှာ ကြပ်လွန်းလှသလို ကျော်ကျော်ရဲ့လီးမှာလည်း သာမန်ထက် ကြီးသောကြောင့် အဖုတ်ထဲသို့ အဆုံးထိ ထိုးလို့မရဖြစ်နေသည်။ ညိုညိုအောင်မှာလည်းအလွန်နာကျင်စွာခံစားရလေသည်။
လီးမှာလည်း သုံးပုံတစ်ပုံသာဝင်သေးသည်။ ကျော်ကျော်မှာ ဆက်ပြီးလိုးသော်လည်း လီးမှာ အကာအရံတစ်ခုကြောင့် ထပ်မဝင် တော့ချေ။ကျော်ကျော်သည် သူမရဲ့ အပျိုမှေးကို သူ့လီးကြီးသွားထောက်နေပြီဖြစ်ကြောင်းကို သဘောပေါက်လိုက်သည်။အော်အခု ခေတ်ကြီးထဲမှာ ရှားရှားပါးပါးအပျိုစင်လေးပါလားဟု တွေးမိရာသူမအား အတင်းဆက်မထည့်တော့ပဲ ဝင်သလောက်လေးကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့် ညင်ညင်သာသာဆက်လုပ်လိုက်လေသည်။ညိုညိုအောင်မှာလည်း အလွန်နာကျဉ်နေရာမှ တစ်ဖြည်းဖြည်းသက်သာလာပြီး အဖုတ်နားမှတဆင့် ခံစားချက်တစ်မျိုးလေးက သူမတကိုယ်လုံးကိုပျံ့နှံ့လာလေသည်။သူမသည် ရုန်းကန်ခြင်းမရှိတော့ကြောင့်ကို ကိုယ့်ကိုကိုယ် သတိမပြုအောင် ထိုခံစားချက်လေးတွင် မှိန်းမောနေမိတော့သည်။
ကျော် ကျော်သည် သူ့ရဲ့လီးကြီးတွင် စွတ်စိုလာပြီး စောက်ဖုတ်လေးမှာ အရင်လောက်မကြပ်တော့ကြောင်းသတိထားမိလာသည်။ ထို့ကြောင့် ကျော်ကျော်သည်အားထည့်ပြီး တစ်ဆုံးလိုးထည့်လိုက်ရာ ဖောက်ကနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး လီးမှာတစ်ဆုံးဝင်သွားလေ သည်။ ညိုညိုအောင်မှာလည်း အသည်းခိုက်မတတ်နာသွားပြီး မျက်ရည်များလည်းဒလဟောစီးကျလာသည်။ဆီးစပ်နှစ်ခုမှာလည်း ကြားလေသွေးလို့မရအောင်ပင် ထိကပ်သွားလေသည်။
အပျိုမှေးလေးပေါက်သွားသည်ကို ကျော်ကျော်သိလိုက်သည်။ ထိုအသိနှင့်အတူ အပျိုစစ်စစ်လေးကို ပါကင်ဖောက်နေရပါလားဟူ သောအသိကြောင့် စိတ်တွေပိုကြွလာပြီး ကျော်ကျော်က အားကုန်ဆောင့်လေသည်။ အောက်မှ ကျော်ကျော်၏အားရပါးရ လိုးခြင်း ခံနေရသောညိုညိုအောင်သည် သူမ၏ကျဉ်းကျပ်လှသော အဖုတ်လေးထဲသို့ဝင်ထွက်နေသောဒစ်ဒါဏ်ကြောင့် အသက်ကိုပင်မ နည်းရှူနေရရှာသည်။ အဖုတ်မှာအပျိုစစ်စစ်အဖုတ်ဖြစ်သောကြောင့် နူးညံ့ပြီး ကျော်ကျော်၏လီးကို သားရည်ကွင်းစည်းထားသကဲ သို့ ကျပ်ထုတ်စွာဆွဲစုပ်ထားရာ လီတံတစ်ချောင်းလုံး ပူထူကာ အရသာရှိလှသည်။
ဆယ်ချက်ဆယ့်ငါးချက်ခန့် အားရပါးရဆောင့်ခံ ရပြီးသော် ညိုညိုအောင်၏ အဖုတ်နုနုမှာ အရည်များဒလဟောထွက်လာပြီး အဖုတ်မှာ အနည်းငယ်ချောင်လာသည်။ ညိုညိုအောင် မှာလည်း သူမလုံးဝသဘောမတူမကြည်ဖြူဘဲ အလိုးခံနေရသော်လည်း ခံစားချက်တစ်မျိုးက သူမရဲ့ ရုန်းကန်နေမှုများကို အနိုင် ယူလာသည်။ သူမသည် အလွန်ကြီးသော လီးကြီးဖြင့် အပျိုမှေးကို အဖြဲခံရစဉ်ကပင် နာကျဉ်မှုကို အံကြိတ်ပြီး မအော်ဖြစ်အောင် မာနဖြင့်တင်းခံနိုင်ခဲ့သော်လည်း ယခုခံစားချက်ကိုတော့မလွန်ဆန်နိုင်အောင်ဖြစ်လာသည်။ သူမတစ်ကိုယ်လုံးရှိအကြောများက တ ဆပ်ဆပ်တုန်လာပြီး သူမကိုယ်တိုင်မသိလိုက်ခင် ပါးစပ်မှ ညည်းသံများထွက်လာလေသည်။
သူမက မကြည်ဖြူသော်လည်း သဘာဝအရ သူမခန္ဓာကိုယ်က ကာမအရသာကိုကြေကြေနပ်နပ်ခံယူနေပြီဖြစ်သည်။ “စွပ်စွပ် ပြွတ်ပြွတ် ဖွတ်ဖွတ် ပလွတ်ပလွတ်” ” အင်းအင်း အားအားအား” စောက်ရည်များက ဆက်တိုက်ထွက်လာသောကြောင့် စောက် ပတ်ထဲ လီးဝင်သည့်အသံများကပိုပြီးကျယ်လာသည်။ လိုးသံများကော ညိုညိုအောင်၏ ညည်းသံများကြောင့် ကျော်ကျော်က အရမ်းကောင်းလာပြီး သူမရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို သူ၏ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး ဆက်တိုက်ဆောင့်ရာ လရည်များက တောင်ကျချောင်းပမာ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် ညိုညိုအောင်၏စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ တိုးဝင်သွားလေသည်။ ကျော်ကျော်လည်း အကြောပေါင်းတစ်ထောင် စိမ့်ပြီး ပါးစပ်မှပင် “ကောင်းလိုက်တာညိုညိုရယ် နင့်ကိုလိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ” ဟု ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်ပြောထွက်သွားလေ သည်။ ညိုညိုအောင်မှာလည်း သူမ၏စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ နွေးကနည်း နွေးကနည်း ဝင်လာသောလရည်များကြောင့် လည်းကောင်း ကျော်ကျော်ရဲ့ ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်အပြောကြောင့်လည်းကောင်း လက်များခြေများ အပြင်းအထန်ကောက်ကွေးသွား ပြီး ပြီးသွားလေသည်။
ကျော်ကျော်လည်း ပင်ပန်းသွားပြီး ပုခုံးပေါ်သို့ထမ်းထားသော ညိုညိုအောင်၏ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို အောက်သို့ချလိုက်ပြီး “ညိုညိုရေ ငါစိတ်ကိုမထိန်းနိုင်တော့လို့တောင်းပန်ပါတယ်ဟာ ငါ့ကိုခွင့်လွှတ်နော်” မာနရှင်မလေးမှာ ကျော်ကျော်၏တောင်းပန်စကားကြောင့် ပိုပြီးစိတ်တိုလာသည်။ သူမတစ်သက်လုံး ထိန်းသိမ်းလာခဲ့သော အပျိုအဖုတ်လေးကို သူ့ ရဲ့ လီးမည်းမည်း ဒစ်နီနီကြီးနဲ့ မညှာမတာ လိုးတုန်းကလိုးပြီး လရည်တွေကို အားရပါးရ ထည့်ပြီးမှ စကားတစ်ခွန်းဖြင့်တောင်းပန် သောကျော်ကျော်ကို အရမ်းမုန်းပြီး ” ငါ့ကိုမုဒိန်းကျင့်တဲ့ နင့်လိုကောင်ကို ဘယ်တော့မှခွင့်မလွှတ်ဘူး။ နင်ဟာ တိရစ္ဆာန်ကမွေးလာ တဲ့ကောင်။ နင့်ကိုငါဘယ်တော့မှ မကြေဘူးကျော်ကျော်။”
ညိုညိုအောင်က ကျော်ကျော်ကို ပက်ပက်စက်စက်ပြောပြီးထလိုက်ရာ လေးဖက်ထောက်ပြီးလဲကျသွားသည်။ ကျော်ကျော်သည် သူ့အား တိရစ္ဆာန်ကမွေးတဲ့ကောင်ဟု အပြောခံလိုက်ရသဖြင့် ဒေါသပြန်ထွက်လာသည်။ထို့အပြင် လေးဖက်ထောက်ပုံဖြင့်သူ အမြဲတမ်းလိုချင်နေသောညိုညိုအောင်၏ဖင်ညိုညိုဝိုင်းဝိုင်းကြီးကိုမြင်လိုက်ရသောအခါ လီးကြီးမှာတဖန်ထောင်မတ်လာပြီး “ဒီ လောက်မာနကြီးတဲ့ နင့်ကိုငါ အဖုတ်ကိုမကဘူး နင့်ဖင်ကိုလိုးပြီး နင့်မာနကိုငါချိုးပြမယ် ညိုညို” ပါးစပ်ကပြောရင်း ကျော် ကျော်သည် သူမကို လေးဖက်ထောက်ပုံစံဖြင့် အနောက်မှဖိချပြီး သူ့ရဲ့လီးဖြင့် မာနရှင်မလေး၏ တင်းကား နူးညံ့သော ဖင်ကြားကို ထောက်လိုက်သည်။ သူမ၏ဖင်ကို လီးဖြင့်အထောက်ခံလိုက်ရသဖြင့် ညိုညိုအောင်လန့်သွားသည်။ ကျော်ကျော်က သူမဖင်ကို တ ကယ်လိုးတို့မည်ကိုသိလိုက်ရသဖြင့် ညိုညိုအောင်ကရုန်းသည်။
သို့သော် မှောက်ရက်လဲနေသော သူမအပေါ်ကို ကျော်ကျော်က သူ့ ကိုယ်လုံးနဲ့ ဖိထားပြီး သူမ၏လက်တစ်ဖက်ကို လက်ပြန်ခေါက်ပြီး ချုပ်ထားရာ ရုန်းလေ သူမဖင်ကြီးက တရမ်းရမ်းနှင့် ပိုပြီးကုန်း ပေးသလိုဖြစ်လာလေသည်။ ကျော်ကျော်က ညိုညိုအောင်၏ ခရေပွင့်ညိုညိုလေးထဲ သူ့လီးကြီးကို ထိုးထည့်ရန်ကြိုးစားသည်။ သို့သော် ဖင်ကြီးက ရမ်းနေရာ မည်သို့မှ ထိုးလို့အဆင်မပြေချေ။ ကျော်ကျော်သည် ဒေါသပိုထွက်လာပြီး သူမ၏လက်ကို အတင်း ခေါက်လိုက်ကာ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူမဆံပင်ကို ဆွဲလိုက်သည်။ ” အား အား” လက်ကို အတင်းအလိမ်ခံလိုက်ရသည့် အပြင် ဆံပင်ပါအဆွဲခံလိုက်ရသဖြင့် ညိုညိုအောင်မှာ အရမ်းနာသွားပြီး အလန့်တကြားအော်လိုက်လေသည်။ “နင်ထပ်ပြီး ရုန်းရင် နင့် လက်ကျိုးသွားလိမ့်မယ် ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း” ညိုညိုအောင်သည် လက်ကျိုးသွားမည်ကို စိုးသဖြင့် မည်သို့မှ မတတ်နိုင်တော့ပဲ သူမ၏ အဖိုးတန် အပျိုစင်ဖင်ကြီးကို ငြိမ်ပေးလိုက်ရပါတော့သည်။ ကျော်ကျော်လည်း ဆံပင်ဆွဲထားသည့် လက်ကိုလွှတ်ပြီး သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ကာ သူမ၏ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ သေသေချာချာ ချိန်ပြီး လီးကိုတစ်ဆုံးထိုးထည့်လိုက်သည်။
ကျော်ကျော်၏လီးမှာ ကြပ်တည်း လှသော ဖင်ပေါက်ထဲသို့ တစ်ဖြည်းဖြည်းချင်းဖြင့် အဆုံးအထိဝင်သွားသည်။ ညိုညိုအောင်သည်ဖင်ကို မည်သည့်ချောဆီမှမပါဘဲ အစိမ်းလိုးခြင်းခံလိုက်ရသောကြောင့် အသည်းခိုက်မတတ်နာသွားပြီး အားကုန်အော်လိုက်လေသည်။ သူမ၏ဖင်ထဲသို့ ဝင်သွား သောလီးရှည်ကြီးမှာ မဆုံးနိုင်ဘူးဟုပင်ထင်ရသည်။ အပါ်က လိုးနေသောကျော်ကျော်မှာလည်း ဖင်ပေါက်မှာ အလွန်ကြပ်သဖြင့် သူ၏လီးတံတစ်လျှောက်ပင် တော်တော်နာသွားလေသည်။ သို့သော် အပျိုမဖင်ကို လိုးနေရသော အသိကလည်း အရမ်းကို စိတ် အားထက်သန်စေသည်။ ညိုညိုအောင်မှာလည်း ဖင်အလိုးခံနေရသောသူမဘဝကို တွေးမိပြီး မျက်ရည်များတဖန်ပြန်ကျလာသည်။ အလိုးခံနေရင်းပင် သူမ၏ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ပြောဖူးသောစကားများကို ပြန်ကြားယောင်လာမိသည်။ ” အနောက်ပေါက်ကို ဆို တော်ယုံတန်ယုံ မိန်းမကပေးလုပ်တာမဟုတ်ဘူးဟ။ တစ်ချို့ကြေးစားမတွေတောင် မပေးလုပ်ဘူး။” ထိုစကားကို ပြန်ကြား ယောင်လာသော် ညိုညိုအောင်သည် သူမ၏ဘဝမှာ ကြက်မလောက်တောင် အဆင့်မရှိတော့ဘူးဟု အတွေးဝင်လာကာ ဝမ်းနည်း လာလေသည်။
သို့သော် အလွန်အံ့သြဖွယ်ကောင်းလာသည်မှာ သူမသည် ဖင်အစိမ်းအလိုးခံရသဖြင့် အလွန်နာသော်လည်း သူမ၏အဖုတ်က တစ်ဖြည်းဖြည်း ယားလာပြီး တစ်ကိုယ်လုံးတစ်ဖြည်းဖြည်းနှင့် ပူလာကာ ဖင်ခံနေရခြင်းကို နှစ်သက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ သူမသည် ကလေးဘဝကတည်းက မာနအရမ်းကြီးခဲ့သည်။ ထိုမာနကြောင့် မိမိကိုယ်မိမိလည်း ယုံကြည်မှုရှိလာခဲ့ သည်။ မာနသည် သူမ၏လက်နက်ဖြစ်သည် သူမ၏ အားကိုးရာဖြစ်သည်။ သို့သော် ယခုမှာတော့ သူမ၏မာနများကော အရှက် တရားများကော တစ်သက်လုံးထိန်းသိမ်းလာခဲ့သော အပျိုဂုဏ်များမှာ ရိုက်ချိုးခံလိုက်ရပြီဖြစ်သည်။ ယခုအချိန်တွင် ညိုညို အောင်၏ မာနများနေရာတွင် အစားဝင်သည်များကတော့ အရှုံးပေးလိုခြင်း ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံရသည့်ဘ၀ ကိုတောင့်တ လာခြင်းတိုြ့ဖစ်သည်။ ကျော်ကျော်ကတော့ လိုးကောင်း ဆောင့်ကောင်းတုန်းဖြစ်သည်။ လီးကြီးမှာ ဖင်ပေါက်ညိုညိုထဲမှ ဝင် လိုက်ထွက်လိုက် နှင့် ဂွေးဥနှစ်လုံးမှာလည်း အဖုတ်ကိုတစ်ဖတ်ဖတ်ဖြင့်ရိုက်ခတ်နေလေသည်။
ကျော်ကျော်မှာ အားရပါးရဆောင့် ရင်း မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သူမ၏ဖင်ခေါင်းထဲသို့ သုတ်ရည်များကို အရှိန်ပြင်းစွာဖြင့်ပန်းထုတ်လိုက်လေသည်။ ညိုညိုအောင်မှာ လည်း သူမ၏ဖင်ခေါင်းအတွင်းမှ လီးကြီးတစ်ဇတ်ဇတ် တုန်သွားသည်ကိုသိလိုက်ပြီး သုတ်ရည်နွေးနွေးများ ဖင်ထဲသို့ဝင်လာ သည်နှင့်တပြိုင်နက် သူမပါ တုန်တက်သွားပြီး ပြီးဆုံးသွားလေသည်။ ကျော်ကျော်၏လီးကြီးလည်း သူမ၏ဖင်ထဲမှ ပြွတ်ကနည်း ထွက်လာကာ ကျော်ကျော်လည်း အားအင်များကုန်သွားပြီး ညိုညိုအောင်ဘေးတွင် လှဲချလိုက်လေသည်။ ညိုညိုအောင်မှာ သောင်ပြင်ပေါ်တွင် ဒူးနှစ်လုံးကို လက်ဖြင့်ပိုက်ကာ ငိုနေလေသည်။ ကျော်ကျော်မှာ လိုအင်ဆန္ဒများလည်းပြည့်သွားပြီဖြစ် သောကြောင့် စိတ်ရိုင်းများမရှိတော့ဘဲ တစ်ရှုံ့ရှုံ့ငိုနေသော ညိုညိုအောင်ကိုကြည့်ပြီး အကြီးအကျယ်နောင်တရလာတော့သည်။
“ငါငါ ဘယ်လိုဖြစ်သွားတာပါလိမ့်။ ငါမိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို စော်ကားမိသွားပြီ။ငါဟာ အလကားကောင်ပဲ။ဆန္ဒကိုတောင် မ ထိန်းနိုင်တဲ့ကောင်ပဲ။” ကျော်ကျော်သည် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှအတွက် မိမိကိုယ်ကို ခွင့်မလွှတ်နိုင်တော့ပဲ။ ညိုညိုအောင်အား “ငါမှား သွားပြီ ညိုညို ရယ် နင့်ကိုငါ တောင်းပန်လဲမထူးတော့မှန်းငါသိပါတယ်ဟာ။ နင်ငါ့ကို သတ်လိုက်ပါဟာ။ နော်နင် ငါ့ကိုသတ် လိုက်ပါ။ ငါကျေကျေနပ်နပ်ကြီးအသေခံပါ့မယ်။” ကျော်ကျော်သည် ညိုညိုအောင်၏လက်ထဲသို့ ဓားကို ထည့်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမသူ့အားဓားဖြင့်ထိုးမည်ကို အသင့်စောင့်နေလိုက်သည်။ သို့သော် ညိုညိုအောင်က ဓားကိုလွှင့်ပစ်လိုက်သည်။ သဲသောင်ပြင်အထက်မှာ ချစ်သူစုံတွဲ အသစ်စက်စက် တစ်တွဲပေါ်ထွက်လာသည်ကို လမင်းကြီးကတော့ ကြည်နူးစွာငုံ့ကြည့်နေလေ သည်။ ကျော်ကျော်နှင့် ညိုညိုတို့ တစ်ဦးနှစ်တစ်ဦး နားလည်မှုရပြီး နောက်တစ်ရက်တွင် သဘောတစ်စီး သူတို့ကျွန်းနားတွင်ဖြတ် သွားပြီး ကျော်ကျော်တို့ကို တွေ့မြင်သွားသဖြင့် သူတို့အတွဲကို ကယ်တင်ခဲ့လေသည်။
Zawgyi
မာနရွင္မေလးရဲ႕ အရႈံး
သူမနာမည္ကညိဳညိဳေအာင္။ လွတယ္။ မာနႀကီးတယ္။ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းလုံး သူမကို အလွဆုံးလို႔ ေျပာၾကတယ္။သူမ က မ်က္ႏွာလွသလို ကိုယ္လုံးကလည္းအရမ္းသည္။ အရပ္က ၅ ေပ ၆ ခန႔္ အသားက နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ ညိဳၿပီးစိုေနတယ္။ သူမရဲ႕ ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ အခုခတ္မိန္းကေလးေတြလို အတိုအျပတ္ ေဘာင္းဘီ လုံးဝမဝတ္ျခင္းပင္။ အၿမဲတမ္း ျမန္မာဆန္ဆန္ထမီ ေလးနဲ႔ ေနေလ့ရွိသည္။ ေနာက္ရည္းစားလည္းမရွိေသး။ ေယာက်္ားမ်ားႏွင့္လည္း ကင္းကင္းေနေလ့ရွိေသာေၾကာင့္ မာနရွင္မေလး လို႔လည္း နာမည္ႀကီးေသးသည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ညိဳညိဳေအာင္ ဆိုေသာမာနခဲေလးကို ျမင္ျမင္ခ်င္းအရမ္းခ်စ္မိသူျဖစ္သည္။ မာနႀကီးမေလးက တစ္ျခား ေယာက်ာ္းေလးမ်ားထက္မိမိ အား ပိုၿပီး လိုက္လိုက္ေလ်ာေလ်ာဆက္ဆံေသာေၾကာင့္ ပိုၿပီးစြဲလမ္းေနမိသည္။ သူမ၏ ခ်ိတ္ထမိန္ ေအာက္မွ ႀကီးမားတင္းကားေနေသာဖင္ႀကီးကိုလည္း အရမ္းကိုခ်စ္အရမ္းကိုလိုခ်င္ေနခဲ့မိသည္။ အမ်ိဳးမ်ားရွိရာ ပင္လယ္႐ြာတစ္ ႐ြာသို႔ ေက်ာ္ေက်ာ္ခရီးထြက္ခဲ့သည္။ ကံၾကမၼာက တိုက္ဆိုင္ခ်င္ေတာ့ သေဘၤာေပၚမွာ ညိဳညိဳေအာင္နဲ႔တိုက္ဆိုင္စြာေတြ႕ေလသည္. ေက်ာ္ေက်ာ္ လစ္ ကနည္းေပ်ာ္သြားၿပီး “ညိဳညိဳေရ ဘယ္သြားမလို႔လဲ သေဘၤာေပၚမွာတိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္လာဆုံတယ္ေနာ္” “ဘယ္သြားသြားနင့္အပူလား လာမေျပာနဲ႔” လူၾကားထဲ အေအာ္ခံလိုက္ရသျဖင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္အေတာ္ရွက္သြားသည္။ အဲဒီညမွာ မိုး ကလည္းနည္းနည္း႐ြာေန အရက္ကလည္းေထြေထြနဲ႔ ေက်ာ္ေက်ာ္ သေဘၤာကုန္းပတ္ေပၚကိုတက္လာတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ကုန္းပတ္ေပၚမွာ ညိဳညိဳေအာင္က လည္းတစ္ေယာက္တည္းေတြ႕ျပန္တယ္။
“နင္ငါ့ေနာက္ဘာျဖစ္လို႔လိုက္ေနတာလဲ။ ” ႐ုတ္တရက္ ရင့္ရင့္သီးသီးအေျပာခံလိုက္ရေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္အရမ္းေဒါသထြက္သြား တယ္။ အရက္ကလည္းဝင္ထားေတာ့ ေသြးကဆူေနၿပီ အဲဒါနဲ႔ မာနခဲေလးရင္ လက္ကိုမေျပာမဆိုနဲ႔ ဆြဲကိုၿပီးေတာ့ရင္ခြင္ထဲကို ဆြဲ သြင္းလိုက္တယ္။ “ေက်ာ္ေက်ာ္ နင္ဘာလုပ္တာလဲ။ အခုခ်က္ခ်င္းငါ့ကိုလႊတ္ေနာ္။” ညိဳညိဳေအာင္ကလည္း အတင္း႐ုန္း ေက်ာ္ ေက်ာ္ကလည္း ဇြတ္အတင္းဖက္ ဖင္ကိုကိုင္မိနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံးေရထဲကိုျပဳတ္က်သြားေတာ့သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ႀကိမ္းစပ္ ေနေသာ မ်က္လုံးအစုံကို အားယူၿပီးဖြင့္လိုက္သည္။ ႐ုတ္တရက္သူဘယ္ကိုေရာက္ေနလဲ သူမသိေတာ့ေပ။ ေလးဘက္ေလးတန္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ပင္လယ္ႀကီးႏွင့္ ေက်ာက္ေဆာင္မ်ားကိုသာေတြ႕ရသည္။ ေသေသခ်ာခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ သူႏွင့္ မာနရွင္မေလးတို႔ ဆြဲလားရမ္းလားျဖစ္ၿပီး ေရထဲသို႔ျပဳတ္က်သြားေၾကာင္းသတိရလိုက္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ အျဖစ္အပ်က္တို႔ကို ျပန္သတိရသည္ႏွင့္ ညိဳညိဳေအာင္ကို စိတ္ပူသြားသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးေရထဲကိုျပဳတ္က်သြားသည္ မဟုတ္ ပါလား။ ထို႔ေၾကာင့္ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ အနီးအနားတဝိုက္သို႔ ညိဳညိဳေအာင္ကိုလိုက္ရွာသည္။
ကမ္းစပ္တစ္ေလွ်ာက္ အနည္းငယ္မွ်ရွာၿပီးေသာ္ ေက်ာက္ေဆာင္ေလးတစ္ေနရာတြင္ တင္ေနေသာ သူမကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူမ ကိုေတြ႕လိုက္သည္ႏွင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္ကား အသက္ရႈရပ္မတံ့ျဖစ္သြားေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မာနရွင္မေလး မွာ ေအာက္ ပိုင္းတြင္ ထမိန္မပါေတာ့ပဲ ေဘာင္းဘီတို အျဖဴေလးႏွင့္ ေမွာက္ေနေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာဆန္လွေသာ မာနႀကီးလွေသာ မိမိကိုယ္ကို အသားနည္းနည္းမွမေပၚေအာင္ဝတ္တတ္ေသာ မာနရွင္မေလးညိဳညိဳေအာင္မွာ ေက်ာ္ေက်ာ္၏ေရွ႕တြင္ ေအာက္ပိုင္း ဗလာႏွင့္ သူမ၏ဖင္ညိဳညိဳႀကီးႀကီးကို ေထာင္ၿပီးေမ့ေနသည္မဟုတ္ပါလား။ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ထိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္ လီးေတာင္လာ ေလသည္။သို႔ေသာ္ သူ၏စိတ္ကို မနည္းထိန္းၿပီး ညိဳညိဳေအာင္ကို လႈပ္ႏႈိးလိုက္သည္။
” ညိဳညိဳ ညိဳညိဳ ” ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမ၏နာမည္ကိုေခၚရင္းသူမအား ပက္လက္လွန္လိုက္သည္။ ညိဳစိုၿပီး သြယ္လွ်ေသာေပါင္တံ ေလးက ကားသြားသည္။ သူမသည္ အသက္ေတာ့မွန္မွန္ရႉေနေသးသည္။ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမရဲ႕မ်က္ႏွာႏွာလွလွေလးကို ေငးၾကည့္ ေနတုန္း။သူမမ်က္လုံးေတြ႐ုတ္တရက္ပြင့္လာေလသည္။ မ်က္လုံးပြင့္ပြင့္ခ်င္း သူမသည္ေက်ာ္ေက်ာ္ကို ေတြ႕လိုက္ေသာအခါ လန႔္ သြားေလသည္။ ” နင္နင္ ဘာလုပ္တာလဲ” သူမသည္ ေျပာေျပာဆိုဆို မိမိ ရဲ႕ေအာက္ပိုင္းကို သတိထားမိေသာအခါ “အို” သူမရဲ႕ ေအာက္ပိုင္းသည္ အတြင္းခံေလးကလြဲၿပီးဘာမွ မရွိေတာ့ပါလား။ အတြင္းခံေလးကလည္း သူမရဲ႕ ႀကီးထြားၿပီးကားေနတဲ့ ဖင္ကို လုံ ေအာင္မဖုံးဖိႏိုင္ေခ်။ ညိဳညိဳေအာင္မွာတစ္စိမ္းေယာက်ာ္းေလးေရွ႕မွာ ဒီလိုေနရေတာ့ရွက္လည္းရွက္ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ မိေနေတာ့သည္။ ထိုအခါ ေက်ာ္ေက်ာ္ကသူမအနားကို ပိုၿပီးတိုးကပ္လာေလသည္။
“နင္နင္ ငါ့ကိုဘာလုပ္မလို႔လဲ။ ငါ့ကိုမတရားမလုပ္နဲ႔ေနာ္ အဟင့္ဟင့္။” ညိဳညိဳမွာေၾကာက္ၿပီးငိုေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ” ငါ နင့္ကိုဘာမွမလုပ္ပါဘူး။ နင့္ကိုကူညီမလို႔ပါ။ အခုဒီကြၽန္းေပၚမွာ နင္နဲ႔ ငါႏွစ္ေယာက္ထဲပဲရွိတာ။” ” အဲဒါနင့္ေၾကာင့္ေပါ့ နင္ငါ့ကို မ ဟားဒယားလုပ္တာကိုး။” ” အဲဒီအတြက္နင့္ကိုငါ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဟာ။ ငါနည္းနည္းမူးေနလို႔ပါ။ ၿပီးေတာ့ နင္ကနင္က အရမ္းလွ တာကို။” ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ေျပာရင္းနဲ႔ တံေတြးကိုမ်ိဳလိုက္သည္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ အလြန္လွေသာ ေကာင္မေလးနဲ႔ ကြၽန္းတစ္ခု မွာႏွစ္ေယာက္ထဲ ၿပီးေတာ့ အေပၚပိုင္းက ဗမာရင္ဖုံးအက်ႌေလးနဲ႔ ေအာက္ပိုင္းက်ေတာ့ အတြင္းခံေလးနဲ႔ မိန္းကေလးကို ဘယ္ ေယာက်ာ္းမလိုးခ်င္ပဲေနမလဲ။ ေက်ာ္ေက်ာ္က စိတ္ကိုအတင္းထိန္းလိုက္ကာ ” ငါနင့္အတြက္ တစ္ခုခုသြားရွာေပးဦးမယ္ ဒီမွာခဏ ေစာင့္ဦးေနာ္” ” သိပ္အေဝးႀကီးမသြားနဲ႔ဦး ငါေၾကာက္တယ္ေက်ာ္ေက်ာ္” သူမ စကားေၾကာင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္က ညိဳညိဳေအာင္ကို သနားသြားမိသည္။ ေအာ္သူ႔ခမ်ာ ေၾကာက္ရွာ ရွက္ရွာလိမ့္မည္။
” ေအးပါ စိတ္မပူပါနဲ႔ဟာ။” သူမ မေၾကာက္ေအာင္သာေျပာရတယ္ ေဘာင္းဘီကကြဲထြက္မတတ္တင္းေနသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ကမ္းစပ္တစ္ေလွ်ာက္ အနည္းငယ္ရွာေဖြၾကည့္လိုက္ရာ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ ကမ္းစပ္မွာ အိတ္တစ္အိတ္ကို ေတြ႕ေလသည္။ အိတ္ကိုဖြင့္ၾကည့္ရာ ဓားအေသးတစ္လက္ႏွင့္ ေရဝင္ၿပီး ပ်က္စီးေနေသာ တိုလီမႈတ္စ မ်ားသာေတြ႕ရသည္။ အဝတ္အစားေတာ့မပါ ေပ။ ဆက္လက္ၿပီး ရွာေသာ္လည္း အသုံးသည့္ အရာတစ္စုံတစ္ရာကိုမွ မေတြ႕ေသာေၾကာင့္ ညိဳညိဳေအာင္ဆီသို႔ျပန္လာသည္။ ကမ္းစပ္မွာ သူမသည္ ဒူးႏွစ္လုံးကိုေကြးၿပီး ထိုဒူးေပၚတြင္လက္ပိုက္ၿပီး ထိုင္ေနရာ စြင့္ကားေသာဖင္ႀကီးမွာ ပိုမိုေပၚလြင္ေန ေတာ့သည္။ ” အင္းငါေတာ့ ခက္ေတာ့တာပဲ ဘယ္အခ်ိန္အထိမ်ား ငါေတာင့္ခံႏိုင္ပါ့မလဲ” စိတ္ထဲမွာေတြးရင္းမ်က္စိကိုလည္း သူမ ရဲ႕ေအာက္ပိုင္းကို မၾကည့္မိေအာင္ ေနၿပီး ” ညိဳညိဳေရ ဘာမွေတာ့မေတြ႕ဘူး ” မာနရွင္မေလးလည္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္ ေတာ့သည္။ ထိုသို႔ေနရင္းနဲ႔ ညေမွာင္လာရာ ေက်ာ္ေက်ာ္ေျခာက္ေသြ႕ ေနေသာ အုန္းလက္မ်ားကိုရွာေဖြကာ သူ႔အိတ္ကပ္ထဲမွာပါလာေသာမီးျခစ္ အေကာင္းစားျဖင့္မီးေမႊးၿပီး “ညိဳညိဳ နင္အိပ္ခ်င္အိပ္ေတာ့ေလ။ ငါဒီမွာေစာင့္ေပးမယ္။”
သူမသည္ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ လန႔္သြားေလသည္။ သူမအရမ္းအိပ္ခ်င္ေနၿပီ။ သို႔ ေသာ္မအိပ္ရဲ။ ေယာက်္ားေတြ အေၾကာင္းသိလို႔ျဖစ္သည္။ ေယာက်ာ္းေတြအားလုံးက ႏွာဘူးေတြ။ “ဟင့္အင္းငါမအိပ္ခ်င္ေသးဘူး။” ေက်ာ္ေက်ာ္ကသူမ သူ႔ကို စိတ္မခ်မွန္းသိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ” နင္ငါ့စိတ္မခ်ဘူးမလား။ ေရာ့အဲဒါေၾကာင့္နင္စိတ္ခ်ရေအာင္ ဒီဓားကိုယူထား” ေက်ာ္ေက်ာ္ က သူမကို ခုဏက ေကာက္ရထားေသာ ဓားတိုေလးကိုေပးလိုက္ေလသည္။ ” ကဲဒီေလာက္ဆို ေက်နပ္ၿပီမလား။ နင္မအိပ္ေသး လည္း ငါေတာ့အိပ္ေတာ့မယ္” ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႔ ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမကိုေက်ာေပးၿပီးအိပ္ေလေတာ့သည္။ ညိဳညိဳသည္ မီးပုံန ေဘးေတြထိုင္ၿပီး ငိုက္လာေလသည္။ ဘယ္လိုပဲအိပ္မေပ်ာ္ေအာင္ ႀကိဳးစားႀကိဳးစား ပင္ပန္းမႈဒါဏ္ေၾကာင့္ ငိုက္လာၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ သြားေလသည္။
ေနာက္ေန႔တြင္ ေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႔ ညိဳညိဳေအာင္တို႔သည္ ကြၽန္းတစ္ဝိုက္ေလ့လာၾကည့္ရာ ကြၽန္းတစ္ေနရာတြင္ ေရကန္ေလးတစ္ကန္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ေရကန္က ေရမ်ားကအလြန္ၾကည္လင္လွသည္။ ေရကန္ကမ္းေျခကိုပင္ျမင္ေနရသည္။ ေက်ာက္ခဲျဖဴျဖဴမ်ားႏွင့္ ငါးေသးေသးေလးမ်ားကို အတိုင္းသားျမင္ေနရသည္။ ထိုေရကန္ကေလး၏ ဆြဲေဆာင္မႈေၾကာင့္ ညိဳညိဳသည္ေရခ်ိဳးုခ်င္စိတ္ ကိုတားမရေတာ့ေပ။ လူကလည္းညစ္ပတ္ေနၿပီ မဟုတ္ပါေလာ။ “ေက်ာ္ေက်ာ္ ငါေရခ်ိဳးမလို႔။ နင္ဟိုးၿခဳံေနာက္နားမွာသြားေစာင့္ ေန။ လုံးဝလာမၾကည့္နဲ႔ေနာ္။ နင္ေယာက်ာ္းေကာင္းဆိုတာငါယုံတယ္။ တစ္အားေဝးေဝးလည္းမသြားနဲ႔ဦး။” ” ေအးပါဟာ စိတ္ခ် ပါ။” ေယာက်ာ္းေကာင္းဆိုေသာစကားနဲ႔ ေက်ာ္ေက်ာ့္ကို ခ်ဳပ္ထားေလသည္။ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း ညိဳညိဳေအာင္ကိုေက်ာခိုင္းကာ ၿခဳံပုတ္နားတြင္ထိုင္ေနေလသည္။ လူကသာထိုင္ေနသည္ စိတ္ကေတာ့ ညိဳညိဳမည္သို႔ေရခ်ိဳးေနသည္ကိုေတြ႕ခ်င္ေနသည္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ “အို နည္းနည္းေခ်ာင္းၾကည့္တာပဲ အသားပဲ့ပါသြားတာမွမဟုတ္တာ”
ေက်ာ္ေက်ာ္ ၿခဳံပုတ္ၾကားထဲမွ ညိဳညိဳေအာင္ကိုလွမ္းေခ်ာင္းလိုက္ရာ တစ္သက္တြင္တစ္ခါမွေတြ႕ဖူးမည္ မထင္သည့္ျမင္ကြင္းကို ျမင္လိုက္ရသည္။ နံနက္ေနေလးက အဝတ္အစားမဲ့ေနေသာ ေကာင္မေလးအေပၚသို႔ ထိုးက်ေနသည္။ ေရစက္ေရေပါက္မ်ားက ၾကည္လင္ေခ်ာမြတ္ေနေသာအသားညိဳညိဳေလးေပၚတြင္စီးက်သြားရာ ေနေရာင္ေလးႏွင့္ဆိုေတာ့ တစ္လက္လက္ လက္ေနသ ေယာင္ျမင္ေနရသည္။ လက္တစ္ဆုပ္စာ ႏို႔ႏွစ္လုံးကလည္း ေက်ာ္ေက်ာ့္ကို အသက္ရႉမွားေစသည္။ အၿမဲတေစ မာနနဲ႔ေတာက္ပေန ေသာ မ်က္လုံးေလးႏွင့္ ႏို႔ႏွစ္လုံးမွာ အလြန္တရာလိုက္ဖက္လွသည္။ ေရတိမ္တိမ္ေလးတြင္ ထိုင္ၿပီးခ်ိဳးေနရာမွ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ ေသာအခါ ျမင့္မားေသာအရပ္ေလးႏွင့္အတူ အရင္းပိုင္းတြင္ တုတ္ၿပီးေအာက္ပိုင္းသို႔သြယ္ဆင္းသြားေသာ ေပါင္တံရွည္ရွည္ေလး မွာလည္း သူမရဲ႕ အလွဆုံးေနရာပင္။
အဆီပိုမရွိေသာ ဗိုက္သားျပင္ခ်ပ္ခ်ပ္ ေလး ထို႔ေနာက္တြင္ မိန္းမတို႔ရဲ႕ ရတနာအဆီဗူူးေလးမွာ အေမႊးမည္းမည္းေလးမ်ားႏွင့္ ၿခံရံထားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာမွာစိကပ္ေနေလသည္။ အေစ့ေလးပင္မျမင္ရေခ်။ တကယ့္ အဖိုးတန္အပ်ိဳစင္မေလးပင္။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ မာနရွင္မေလးရဲ႕ ကိုယ္တုံးလုံးပုံေလးေၾကာင့္ သူ၏လီးမွာလည္း ေဘာင္းဘီ အတြင္းမွ အလြန္အမင္း႐ုန္းကန္ေနေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ညိဳညိဳေအာင္က ႐ုတ္တရက္အလန႔္တၾကားထေအာ္လိုက္ေလသည္။
“အမေလး” ညိဳညိဳေအာင္ရဲ႕ေအာ္သံေၾကာင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္လည္းေခ်ာင္းေနရာမွ ထြက္ကာညိဳညိဳေအာင္နားသို႔ေျပးသြားလိုက္ေလ သည္။ ” ဘာျဖစ္လို႔လဲ ညိဳညိဳ” ” ငါ့ေျခေထာက္ကိုဘာေကာင္ကိုက္ သြားလည္းမသိဘူးနာလိုက္တာ။ ေႁမြလားမသိဘူး” ေက်ာ္ ေက်ာ္က ညိဳညိဳေအာင္ရဲ႕ ေျခေထာက္ကိုၾကည့္လိုက္ရာ အေကာင္ကိုက္သြားျခင္းမဟုတ္ဘဲ ေရကန္ထဲမွ ေက်ာက္ခဲအခြၽန္ႏွင့္ သူမ ေျခေထာက္ရွသြားျခင္းျဖစ္သည္။ ညိဳညိဳေအာင္မွာ ေျခေထာက္႐ုတ္တရက္နာသြားၿပီး ေျခေထာက္မွေသြးမ်ားကို ျမင္လိုက္ရ ေသာေၾကာင့္ အလြန္ထိတ္လန႔္သြားၿပီး သူမကိုယ္တုံးလုံးႏွင့္ေက်ာ္ေက်ာ္နားတြင္ ထိုင္ေနသည္ကို သတိမထားမိေခ်။ ညိဳညိဳေအာင္ ကသတိမထားမိေပမယ့္ ေက်ာ္ေက်ာ္ကေတာ့သတိထားမိေလသည္။
ေအာ္အခုက်ေတာ့လည္း မာနမင္းသမီးေလးက သူ႔ေရွ႕မွာ ကိုယ္တုံးလုံးႏွင့္ထိုင္ေနပါေပါ့လား။ သူမရဲ႕ မို႔ေမာက္ေနတဲ့ရင္သားညိဳညိဳေလးကို မၾကည့္မိေအာင္သတိထားရင္း ေျခေထာက္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေသာ္လည္း ဗိုက္သားခ်က္ခ်က္ေလးေအာက္မွ အေမႊးမည္းမည္းေလးမ်ားျဖင့္ ၿခံရံထားေသာ ေစာက္ဖုတ္လွလွ ေလးကိုဘဲ ျမင္မိေတာ့သည္။ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕ အၾကည့္႐ိုင္းကိုျမင္မွ ညိဳညိဳေအာင္သည္ မိမိကိုယ္မိမိ သတိထားမိသည္။
” အို ” ရွက္စိတ္က ငယ္ထိပ္အထိ တက္လာကာ ” ေက်ာ္ေက်ာ္ နင္ဘာကိုၾကည့္ေနတာလဲ အခုခ်က္ခ်င္းငါ့ေရွ႕ကထြက္သြားစမ္း။ ” ” နင့္ေျခေထာက္မွာဒါဏ္ရာႀကီးနဲ႔ေလ ငါၾကည့္ေပးမယ္။” ” မလိုဘူး။ နင္အခုခ်က္ခ်င္းထြက္သြားစမ္းလို႔ေျပာေနတယ္ေနာ္” ညိဳညိဳေအာင္က ရွက္စိတ္မႊန္ၿပီး တအားႀကဳံးေအာ္သည္။ သူမရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ကေတာ့ သူမရဲ႕ ဖြံ႕ထားတဲ့ရင္ အစုံကို ၾကက္ေျခခတ္ ပုံစံျဖင့္ကာကြယ္ထားေလသည္။ သို႔ေသာ္ အေပၚကဖုံး ေအာက္ကေပၚဆိုသလို သူမရဲ႕ ႀကီးထြားတဲ့ဖင္ႏွစ္လုံးကိုေတာ့ မည္သို႔မွ ဖုံးကြယ္လို႔မရေပ။ နီရဲေနေသာ အရွက္မ်က္ႏွာႏွင့္ညိဳညိဳေအာင္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ေအာ္ ခါတိုင္း မာနႏွင့္ အၿမဲတမ္းတင္းမာေန ေသာမ်က္ႏွာေလးမွာ အရွက္မ်က္ႏွာအျဖစ္ေျပာင္းေနသည္မွာ အလြန္ရင္ခုံဖြယ္ေကာင္းလွသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာလည္း သူမအား ကိုယ္ခ်င္းစာမိသည္။ မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ တစ္စိမ္းေယာက်ာ္းေလးေရွ႕မွာ အဝတ္တစ္စုံတစ္ရာမပါပဲ ေနရျခင္းကို မည္မွ် ရွက္ရွာေပမည္နည္း။
” မရွက္ပါနဲ႔ အကုန္ျမင္ၿပီးၿပီပဲ….. ကဲနင့္ေျခေထာက္ကိုျပစမ္းပါ” ေက်ာ္ေက်ာ္က ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ သူမ၏ေျခေထာက္ကိုယူ ၾကည့္လိုက္ရာ ေျခမကြဲသြားျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါဏ္ရာမွာ သိပ္မႀကီးေသာ္လည္း ေသြးမ်ားက ယိုစီးေနသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ဘာမ ေျပာညာမေျပာႏွင့္ ညိဳညိဳေအာင္ရဲ႕ ေျခမကို ပါးစပ္ႏွင့္ငုံလိုက္ေလသည္။ ” အို နင္ဘာလုပ္တာလဲ” သူမ၏ ေျခမကိုစုပ္ျခင္းခံရ ေသာေၾကာင့္ ညိဳညိဳေအာင္လန႔္သြားသည္။ ” နင့္ဒါဏ္ရာက ေသြးေတြထြက္ေနတယ္။ ငါ့အာေငြ႕နဲ႔ ေသြးေျခာက္သြားေအာင္လုပ္ ေပးမယ္။ ႏို႔မို႔ဆိုရင္ ဒါဏ္ရာက ေရာဂါပိုးဝင္ရင္ပိုဆိုးသြားလိမ့္မယ္။ ခဏေလာက္ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေန။”
ေက်ာ္ေက်ာ္ေျပာလိုက္မွ ညိဳညိဳေအာင္လည္းၿငိမ္သြားသည္။ သူမသည္ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေျခမစုပ္ေပးျခင္းကိုခံေနရသ ျဖင့္စိတ္ထဲတြင္ ဖိုတိုတိုပင္ျဖစ္လာသည္။ သို႔ေသာ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕ ဂြင္းထုေနပုံမ်ား အိပ္မက္ထဲတြင္ သူမ၏ပါးစပ္ကို အတင္းလိုး ေနသည္မ်ားကို ျပန္ျမင္ေယာင္လာေသာအခါ ေက်ာ့္ေက်ာ့္အားစိတ္မခ်ေသာစိတ္မ်ားျပန္ဝင္လာျပန္သည္။ ” မၿပီးေသးဘူးလား နင့္ဟာက ေသြးသိပ္ပါၿပီ ေတာ္ေတာ့” ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း ညိဳညိဳေအာင္အား အေတာ္ပင္ခ်ဥ္သြားသည္။ သူ႔မွာေတာ့ ေယာက်ာ္း တန္မဲ့ သူမရဲ႕ေျခေထာက္ကို ေတာင္မ႐ြံမရွာ စုပ္ေပးရသည္။ သူမကသူ႔ကိုမယုံသည့္ဟန္ျဖင့္ေျပာရက္သည္။သို႔ေသာ္ ကြၽန္းတစ္ခု တြင္ ႏွစ္ေယာက္ထဲဆိုသည့္စိတ္ေၾကာင့္ သူမအားခြင့္လႊတ္လိုက္ၿပီး ေသြးတိတ္သြားေသာသူမ၏ ေျခေထာက္ကို သူ႔ရဲ႕ ေဘာင္းဘီ အနားစကိုၿဖဲၿပီးစည္းေပးလိုက္သည္။
” ကဲရၿပီ ငါ့လက္ကို အားယူၿပီးထလိုက္” ” ရတယ္ မလိုဘူး ငါ့ဟာငါထမယ္။ ” အေရးထဲ သူမက မာနႀကီးျပေနေသးသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း အျမင္ကပ္ကပ္ႏွင့္ ဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ ရပ္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ သူမသည္ ခက္ခက္ခဲခဲ ထၿပီး တစ္လွမ္းႏွစ္ လွမ္းေလွ်ာက္ၾကည့္ေသးသည္။ သို႔ေသာ ေျခေထာက္က အလြန္စပ္လာေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္သူမသည္ ႐ုတ္တရက္ေလေပၚသို႔ ေျမႇာက္ပါသြားသည္။ “အမေလး” ေက်ာ္ေက်ာ္က ဘာမေျပာ ညာမေျပာႏွင့္ ညိဳညိဳေအာင္ကိုေပြ႕ခ်ီလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ညိဳ ညိဳေအာင္သည္ ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕ ရင္ခြင္ကို တစ္ဘုံးဘုံးထုကာ ႐ုန္းေလသည္။ ” ေအးနင္ ထပ္ထု ၿပီး႐ုန္းရင္ ငါနင့္ကို ပစ္ခ်ပလိုက္မွာ ေနာ္နင့္ကို ထားခဲ့ေတာ့မွာ” ေက်ာ္ေက်ာ္က ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္မွ သူမၿငိမ္သြားကာ အသာတၾကည္လိုက္ခဲ့ေလသည္။ စိတ္ထဲမွာ ေတာ့ မေက်နပ္ေပ။ သူမ တစ္သက္ႏွင့္တစ္ကိုယ္ တစ္စိမ္းေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ ရဲ႕ေပြ႕ခ်ီျခင္းကို ပထမဆုံးအႀကိမ္ခံလိုက္ရသ ျဖင့္ သူမေ႐ႊရင္အစုံမွာ တစ္ဒိန္းဒိန္းႏွင့္ခုန္ေနေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ညိဳညိဳေအာင္အား သူမတို႔အိပ္စက္ရာေနရာသို႔ေပြ႕ေခၚ လာၿပီး သူမအားေသာင္ျပင္ေပၚတြင္ျငင္ျငင္သာသာေလးခ်ကာ “ငါအစားသြားရွာလိုက္ဦးမယ္။ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေနာ္။ ငါခဏေန ျပန္လာမယ္။”
ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမကိုထားသြားၿပီး အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ ငါးအနည္းငယ္ႏွင့္ ျပန္လာသည္။ ညေရာက္လာေသာ္ ညိဳညိဳေအာင္ႏွင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္တို႔သည္ ေသာင္ျပင္ေပၚတြင္ မနီးအေဝးအိပ္ၾကေလသည္။ ခႏၶာကိုယ္ေတြကသာ လွဲေနၾကေသာ္လည္း စိတ္ေတြမွာ ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံးလႈပ္ရွားေနေလသည္။ ညိဳညိဳေအာင္၏ စိတ္တြင္ ရွက္စိတ္ ေက်ာ္ေက်ာ္အားမယုံေသာစိတ္တို႔ေပါင္းကာ ရင္ခုန္ေနၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္မွာကား ညိဳညိဳေအာင္ကို လိုးခ်င္စိတ္ကိုမနည္းထိန္းေနရသည္။ မနက္က သူမရဲ႕ လွပေသာကိုယ္လုံးေလး ကိုျပန္အထပ္အထပ္အခါခါျမင္ေယာင္မိေလသည္။ “အင္းအင္း” ေက်ာ္ေက်ာ္က ညိဳညိဳေအာင္ရဲ႕ၿငီးသံေၾကာင့္ အေတြးကမာၻမွ လန႔္ႏိုးသြားသည္။ “ဟာ ဒီေကာင္မေလးေတာ့ ဒါဏ္ရာေၾကာင့္ဖ်ားၿပီထင္တယ္။” ညိဳညိဳေအာင္အတြက္စိတ္ပူသြားၿပီး ေက်ာ္ ေက်ာ္သည္ ညိဳညိဳေအာင္အိပ္ေနေသာ ေနရာဆီသို႔ အျမန္သြားလိုက္သည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္ ညိဳညိဳေအာင္၏ နဖူးကိုစမ္းၾကည့္ရာ ကိုယ္အပူခ်ိန္မွာ သာမန္မွ်သာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ေအးသြားၿပီး ျပန္အိပ္ရန္ စိတ္ကူးစဥ္ လေရာင္ေလးမလင္းတလင္းႏွင့္ အလြန္လွေနေသာသူမကို ေတြ႕လိုက္ရေသာေၾကာင့္ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ စိတ္႐ိုင္းမ်ားဝင္ လာေလသည္။ လူသူမနီးေသာ ကြၽန္းေလးတစ္ကြၽန္းေပၚတြင္ ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိေနသည္က တစ္ေၾကာင္း သူမရဲ႕ လွပလြန္းေသာ ကိုယ္လုံးႀကီးကို အနီးကပ္ျမင္ေနရသည္ကတစ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းေၾကာင္းတို႔ေၾကာင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ သူမရဲ႕ ႀကီးမားၿပီး ကားထြက္ေနေသာ ဖင္ႀကီးကို လက္ျဖင့္ပြတ္သပ္လိုက္သည္။
” အို မျဖစ္သင့္ပါဘူူးေလ။ ငါေယာက်ာ္းပဲ စိတ္ကိုထိန္းႏိုင္ရမွာေပါ့။ “အေတြးႏွင့္အတူ ေက်ာ္ေက်ာ္က သူ႔ရဲ႕လက္အစုံကို သူမဖင္ ေပၚမွ ဖယ္လိုက္စဥ္ ” နင္ငါ့ကိုေစာ္ကားမလို႔ မလား။ နင္ကေခြးလိုအေကာင္ တဏွာ႐ူးပဲ။ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို အခြင့္အေရးယူခ်င္တဲ့အေကာင္။ နင္ဘယ္မိဘကေမြးလာတာလဲ။ မိုက္႐ိုင္းေအာက္တန္းက်တဲ့ အေကာင္” ညိဳညိဳေအာင္သည္ ေက်ာ္ေက်ာ္အား ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ေျပာလိုက္ရာ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ အလြန္တရာေဒါသေပါက္ကြဲသြား သည္။ သူမကိုေသာင္ျပင္သို႔တြန္းလွဲကာ မ်က္ႏွာအႏွံ႔ကို တရၾကမ္းနမ္းေလသည္။ ပက္လက္ျဖစ္ေနေသာ ညိဳညိဳေအာင္ကိုတက္ခြ ကာ သူမ၏ လက္ႏွစ္ဘက္ကို ေက်ာ္ေက်ာ္က သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဖမ္းခ်ဳပ္ထားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို အငမ္းမရနမ္းသည္။ ညိဳညိဳေအာင္က ႐ုန္းေသာ္လည္း အရမ္းေဒါသထြက္ေနေသာ ေက်ာ္ေက်ာ္၏ အင္အားကိုမလြန္ဆန္ႏိုင္ပဲ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးအား ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္အားရပါးရ နမ္းျခင္းကိုခံလိုက္ရပါေတာ့သည္။
သူမရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးအား နမ္းယုံျဖင့္ အားမရေသးဘဲ ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕ လွ်ာျပားႀကီးက သူမရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းအတြင္းမဖိတ္ေခၚပဲဝင္ေရာက္လာသည္။လွ်ာႏွစ္ခုက ညိဳညိဳေအာင္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္း အတြင္းတိုက္ပြဲဝင္ေနရာ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ေဖာ္မျပႏိုင္ေသာအေတြ႕ထူးႀကီးကို အားရပါးရခံစားေနရသည္။ေက်ာ္ကေက်ာ္က သူ၏လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ သူမရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုဖူးၿပီး ခ်ဳပ္ထားရင္း က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ သူမ၏ ရင္ဖုံးအက်ႌကို ဆြဲလွန္ျခင္းခံ လိုက္ရေသာေၾကာင့္ ညိဳညိဳေအာင္၏ရင္ဘတ္မွ မို႔ေမာက္ေနေသာ ႏို႔ညိဳညိဳႏွစ္လုံးသည္ ႐ုန္းထေနေတာ့သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမ၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို အားႏွင့္ညႇစ္လိုက္ရာ “အား နာတယ္။ နင္ငါ့ကို မတရားမလုပ္နဲ႔ေနာ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ ငါနင့္ကို အုအုအု” မာနရွင္မ ေလးမွာ စကားကိုပင္ဆုံးေအာင္မေျပာႏိုင္ရွာေပ။ ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမ၏ပါးစပ္ကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္နမ္းၿပီး ပိတ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ညိဳညိဳေအာင္မွာ ငယ္စဥ္ကတည္းက ေယာက်ာ္းမ်ား ႐ြံ႕ရွာမိသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္စိမ္းေယာက်ာ္းေလးမ်ားႏွင့္ ကင္း ကင္းေနခဲ့ေသာသူျဖစ္ရာ ေယာက်ာ္းတို႔၏ အထိအေတြ႕ကိုလုံး၀ မခံဘူးေသာ အပ်ိဳ႐ိုင္းေလးျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ သူမရဲ႕ ႏို႔အစုံကို ေက်ာ္ေက်ာ္၏ လက္ၾကမ္းျဖင့္ အညႇာမတာ ကိုင္တြယ္ျခင္းခံေနေလၿပီ။ ထိုအသိေၾကာင့္ သူမသည္ ေၾကကြဲဝမ္းနည္းလွ ေသာ္လည္း သူမ၏ေအာက္ပိုင္းမွာ ယားလာသလိုလို တစ္ခုခုႏွင့္ အထိခံခ်င္သိလိုျဖစ္လာသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ကေတာ့ သူမရဲ႕ သူမ၏ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ကုန္းၿပီး စုပ္သည္။
တစ္ဘက္ၿပီးတစ္ဘက္ လွ်ာျဖင့္ယက္သည္။ ႏို႔သီးေခါင္းညိဳညိဳေလးမ်ားကိုလည္း အျပန္အလွန္ စို႔သည္။ ႏို႔ဆာေနေသာကေလးတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ တႁပြတ္ႁပြတ္ျမည္ေအာင္ကိုစို႔သည္။ အပ်ိဳ႐ိုင္းမေလး၏ ႏို႔ကိုစုပ္ရ ေသာအရသာ လက္ကလည္း ႏို႔လုံးႀကီးကို ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ေနရေသာအရသာတို႔ေၾကာင့္ ညိဳညိဳေအာင္အားခ်ဳပ္ထားေသာ အား မ်ားေလ်ာ့လာေလသည္။ ညိဳညိဳ ေအာင္သည္ ေက်ာ္ေက်ာ္သူမအား ခ်ဳပ္ထားေသာအားေလ်ာ့လာသည္ကို အခြင့္အေရးယူၿပီး လက္ကို အားကုန္႐ုန္းကာ သူမ အားတက္ခြထားေသာ ေက်ာ္ေက်ာ္ကို အားကုန္တြန္းလိုက္သည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ အတြန္းခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ အငိုက္မိသြားၿပီး ေသာင္ျပင္ေပၚသို႔လဲက်သြားသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္လဲက်သြားသည္ႏွင့္ ညိဳညိဳေအာင္သည္ လဲေနရာမွ ကုန္းထကာ ထြက္ေျပးရာ တစ္လွမ္းႏွစ္လွမ္းပဲ ေျပးရေသးသည္ ေျခေထာက္မွဒါဏ္ရာေၾကာင့္ ဟန္ခ်က္ပ်က္ၿပီး ေလးဖက္ေထာက္အတိုင္း လဲက်သြားသည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း လဲေနရာမွအျမန္ထၿပီး ညိဳညိဳေအာင္၏ေဘာင္ဘီတိုကိုဆြဲထားေလသည္။ ညိဳညိဳေအာင္ကလည္း ေလးဘက္ အေထာက္လိုက္ျဖင့္ ဆက္ၿပီးသြားရာ ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမ၏ေဘာင္းဘီတိုကို ဆြဲထားသျဖင့္ ေဘာင္းဘီတိုကိုခြၽတ္လိုက္သလိုျဖစ္ ကာ ညိဳညိဳေအာင္၏ ဖင္ညိဳညိဳႀကီးမွာ ဘြားကနည္းေပၚလာေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ သူအႏွစ္ႏွစ္အလလ လိုခ်င္လွေသာ ဖင္ႀကီး ကို ေလးဖက္ေထာက္ပုံစံျဖင့္ျမင္လိုက္ရေသာ္ စိတ္႐ိုင္းမ်ားပိုမိုဝင္လာၿပီး သူ၏ေဘာင္းဘီကိုဆြဲခြၽတ္လိုက္ၿပီး သူမကို ပက္လက္ဆြဲ လွန္ကာ သူ႔ရဲ႕ လီးႀကီးျဖင့္ ထိုးထည့္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ညိဳညိဳေအာင္က ေအာက္ေန႐ုန္းေနၿပီး ေပါင္ကိုစိထားေသာေၾကာင့္ လီး ႀကီးမွာလိုရာကိုမေရာက္ပဲ သူမ၏ေပါင္ကိုသာ သြားထိုးမိေလသည္။ လိုရာကိုမေရာက္သျဖင့္ေက်ာ္ေက်ာ္စိတ္တိုသြားၿပီ။ ညိဳညိဳ ေအာင္ရဲ႕ ႏို႔သီးေခါင္းႏွစ္ခုကို သူ၏လက္ျဖင့္ ညႇစ္ေျခလိုက္ရာ သူမသည္နာက်ဥ္မႈေၾကာင့္ သတိလြတ္ၿပီးေပါင္ကားသြားေလသည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္က အခြင့္အေရးကိုလက္လႊတ္မခံပဲ သူ႔ရဲ႕ စံခ်ိန္တင္လီးႀကီးကို သူမရဲ႕ အပ်ိဳစင္ ေစာက္ဖုတ္ထဲထိုးထည့္လိုက္ရာ သူ၏နီ ရဲၿပီး ၿပဲလွန္ေနေသာ ဒစ္တစ္ခုလုံးဝင္သြားေလသည္။ “အား အမေလး နာလိုက္တာ။ အေမေရကယ္ပါဦး သမီးေတာ့ အလုပ္ခံေန ျရ႕ပီ အီး။” ညိဳညိဳေအာင္မွာ သူမ၏ၾကပ္ထုပ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အဝထဲသို႔ ဒစ္ဝင္လာေသာ ဒါဏ္ေၾကာင့္ ေအာ္မိေအာ္ရာ ေအာ္ လိုက္မိေလေတာ့သည္။ သူမရဲ႕ ေအာ္သံက ေက်ာ္ေက်ာ္ကို ပိုမိုၿပီးစိတ္ႂကြေစရာ ဒစ္တစ္ခုသာဝင္ေနေသာသူ၏လီးကို အားစိုက္ၿပီး ထိုးလိုက္သည္။ ႏူးညံ့ေသာ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားမ်ားက ေက်ာ္ေက်ာ္၏လီးကိုညႇစ္ထားရာ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ကာမအရသာကို အေကာင္းဆုံးခံစားေနရသည္။ညိဳညိဳေအာင္၏ အဖုတ္ကေလးမွာ ၾကပ္လြန္းလွသလို ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕လီးမွာလည္း သာမန္ထက္ ႀကီးေသာေၾကာင့္ အဖုတ္ထဲသို႔ အဆုံးထိ ထိုးလို႔မရျဖစ္ေနသည္။ ညိဳညိဳေအာင္မွာလည္းအလြန္နာက်င္စြာခံစားရေလသည္။
လီးမွာလည္း သုံးပုံတစ္ပုံသာဝင္ေသးသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ဆက္ၿပီးလိုးေသာ္လည္း လီးမွာ အကာအရံတစ္ခုေၾကာင့္ ထပ္မဝင္ ေတာ့ေခ်။ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ သူမရဲ႕ အပ်ိဳေမွးကို သူ႔လီးႀကီးသြားေထာက္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္းကို သေဘာေပါက္လိုက္သည္။ေအာ္အခု ေခတ္ႀကီးထဲမွာ ရွားရွားပါးပါးအပ်ိဳစင္ေလးပါလားဟု ေတြးမိရာသူမအား အတင္းဆက္မထည့္ေတာ့ပဲ ဝင္သေလာက္ေလးကို သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္ႏွင့္ ညင္ညင္သာသာဆက္လုပ္လိုက္ေလသည္။ညိဳညိဳေအာင္မွာလည္း အလြန္နာက်ဥ္ေနရာမွ တစ္ျဖည္းျဖည္းသက္သာလာၿပီး အဖုတ္နားမွတဆင့္ ခံစားခ်က္တစ္မ်ိဳးေလးက သူမတကိုယ္လုံးကိုပ်ံ႕ႏွံ႔လာေလသည္။သူမသည္ ႐ုန္းကန္ျခင္းမရွိေတာ့ေၾကာင့္ကို ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတိမျပဳေအာင္ ထိုခံစားခ်က္ေလးတြင္ မွိန္းေမာေနမိေတာ့သည္။
ေက်ာ္ ေက်ာ္သည္ သူ႔ရဲ႕လီးႀကီးတြင္ စြတ္စိုလာၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ အရင္ေလာက္မၾကပ္ေတာ့ေၾကာင္းသတိထားမိလာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္အားထည့္ၿပီး တစ္ဆုံးလိုးထည့္လိုက္ရာ ေဖာက္ကနဲ ခံစားလိုက္ရၿပီး လီးမွာတစ္ဆုံးဝင္သြားေလ သည္။ ညိဳညိဳေအာင္မွာလည္း အသည္းခိုက္မတတ္နာသြားၿပီး မ်က္ရည္မ်ားလည္းဒလေဟာစီးက်လာသည္။ဆီးစပ္ႏွစ္ခုမွာလည္း ၾကားေလေသြးလို႔မရေအာင္ပင္ ထိကပ္သြားေလသည္။
အပ်ိဳေမွးေလးေပါက္သြားသည္ကို ေက်ာ္ေက်ာ္သိလိုက္သည္။ ထိုအသိႏွင့္အတူ အပ်ိဳစစ္စစ္ေလးကို ပါကင္ေဖာက္ေနရပါလားဟူ ေသာအသိေၾကာင့္ စိတ္ေတြပိုႂကြလာၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္က အားကုန္ေဆာင့္ေလသည္။ ေအာက္မွ ေက်ာ္ေက်ာ္၏အားရပါးရ လိုးျခင္း ခံေနရေသာညိဳညိဳေအာင္သည္ သူမ၏က်ဥ္းက်ပ္လွေသာ အဖုတ္ေလးထဲသို႔ဝင္ထြက္ေနေသာဒစ္ဒါဏ္ေၾကာင့္ အသက္ကိုပင္မ နည္းရႉေနရရွာသည္။ အဖုတ္မွာအပ်ိဳစစ္စစ္အဖုတ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႏူးညံ့ၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္၏လီးကို သားရည္ကြင္းစည္းထားသကဲ သို႔ က်ပ္ထုတ္စြာဆြဲစုပ္ထားရာ လီတံတစ္ေခ်ာင္းလုံး ပူထူကာ အရသာရွိလွသည္။
ဆယ္ခ်က္ဆယ့္ငါးခ်က္ခန႔္ အားရပါးရေဆာင့္ခံ ရၿပီးေသာ္ ညိဳညိဳေအာင္၏ အဖုတ္ႏုႏုမွာ အရည္မ်ားဒလေဟာထြက္လာၿပီး အဖုတ္မွာ အနည္းငယ္ေခ်ာင္လာသည္။ ညိဳညိဳေအာင္ မွာလည္း သူမလုံးဝသေဘာမတူမၾကည္ျဖဴဘဲ အလိုးခံေနရေသာ္လည္း ခံစားခ်က္တစ္မ်ိဳးက သူမရဲ႕ ႐ုန္းကန္ေနမႈမ်ားကို အႏိုင္ ယူလာသည္။ သူမသည္ အလြန္ႀကီးေသာ လီးႀကီးျဖင့္ အပ်ိဳေမွးကို အၿဖဲခံရစဥ္ကပင္ နာက်ဥ္မႈကို အံႀကိတ္ၿပီး မေအာ္ျဖစ္ေအာင္ မာနျဖင့္တင္းခံႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုခံစားခ်က္ကိုေတာ့မလြန္ဆန္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္လာသည္။ သူမတစ္ကိုယ္လုံးရွိအေၾကာမ်ားက တ ဆပ္ဆပ္တုန္လာၿပီး သူမကိုယ္တိုင္မသိလိုက္ခင္ ပါးစပ္မွ ညည္းသံမ်ားထြက္လာေလသည္။
သူမက မၾကည္ျဖဴေသာ္လည္း သဘာဝအရ သူမခႏၶာကိုယ္က ကာမအရသာကိုေၾကေၾကနပ္နပ္ခံယူေနၿပီျဖစ္သည္။ “စြပ္စြပ္ ႁပြတ္ႁပြတ္ ဖြတ္ဖြတ္ ပလြတ္ပလြတ္” ” အင္းအင္း အားအားအား” ေစာက္ရည္မ်ားက ဆက္တိုက္ထြက္လာေသာေၾကာင့္ ေစာက္ ပတ္ထဲ လီးဝင္သည့္အသံမ်ားကပိုၿပီးက်ယ္လာသည္။ လိုးသံမ်ားေကာ ညိဳညိဳေအာင္၏ ညည္းသံမ်ားေၾကာင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္က အရမ္းေကာင္းလာၿပီး သူမရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို သူ၏ပုခုံးေပၚတင္ၿပီး ဆက္တိုက္ေဆာင့္ရာ လရည္မ်ားက ေတာင္က်ေခ်ာင္းပမာ အရွိန္ျပင္းျပင္းျဖင့္ ညိဳညိဳေအာင္၏ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ တိုးဝင္သြားေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း အေၾကာေပါင္းတစ္ေထာင္ စိမ့္ၿပီး ပါးစပ္မွပင္ “ေကာင္းလိုက္တာညိဳညိဳရယ္ နင့္ကိုလိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာ” ဟု ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ေျပာထြက္သြားေလ သည္။ ညိဳညိဳေအာင္မွာလည္း သူမ၏ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ ေႏြးကနည္း ေႏြးကနည္း ဝင္လာေသာလရည္မ်ားေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕ ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္အေျပာေၾကာင့္လည္းေကာင္း လက္မ်ားေျခမ်ား အျပင္းအထန္ေကာက္ေကြးသြား ၿပီး ၿပီးသြားေလသည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း ပင္ပန္းသြားၿပီး ပုခုံးေပၚသို႔ထမ္းထားေသာ ညိဳညိဳေအာင္၏ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေအာက္သို႔ခ်လိုက္ၿပီး “ညိဳညိဳေရ ငါစိတ္ကိုမထိန္းႏိုင္ေတာ့လို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္ဟာ ငါ့ကိုခြင့္လႊတ္ေနာ္” မာနရွင္မေလးမွာ ေက်ာ္ေက်ာ္၏ေတာင္းပန္စကားေၾကာင့္ ပိုၿပီးစိတ္တိုလာသည္။ သူမတစ္သက္လုံး ထိန္းသိမ္းလာခဲ့ေသာ အပ်ိဳအဖုတ္ေလးကို သူ႔ ရဲ႕ လီးမည္းမည္း ဒစ္နီနီႀကီးနဲ႔ မညႇာမတာ လိုးတုန္းကလိုးၿပီး လရည္ေတြကို အားရပါးရ ထည့္ၿပီးမွ စကားတစ္ခြန္းျဖင့္ေတာင္းပန္ ေသာေက်ာ္ေက်ာ္ကို အရမ္းမုန္းၿပီး ” ငါ့ကိုမုဒိန္းက်င့္တဲ့ နင့္လိုေကာင္ကို ဘယ္ေတာ့မွခြင့္မလႊတ္ဘူး။ နင္ဟာ တိရစာၦန္ကေမြးလာ တဲ့ေကာင္။ နင့္ကိုငါဘယ္ေတာ့မွ မေၾကဘူးေက်ာ္ေက်ာ္။”
ညိဳညိဳေအာင္က ေက်ာ္ေက်ာ္ကို ပက္ပက္စက္စက္ေျပာၿပီးထလိုက္ရာ ေလးဖက္ေထာက္ၿပီးလဲက်သြားသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ သူ႔အား တိရစာၦန္ကေမြးတဲ့ေကာင္ဟု အေျပာခံလိုက္ရသျဖင့္ ေဒါသျပန္ထြက္လာသည္။ထို႔အျပင္ ေလးဖက္ေထာက္ပုံျဖင့္သူ အၿမဲတမ္းလိုခ်င္ေနေသာညိဳညိဳေအာင္၏ဖင္ညိဳညိဳဝိုင္းဝိုင္းႀကီးကိုျမင္လိုက္ရေသာအခါ လီးႀကီးမွာတဖန္ေထာင္မတ္လာၿပီး “ဒီ ေလာက္မာနႀကီးတဲ့ နင့္ကိုငါ အဖုတ္ကိုမကဘူး နင့္ဖင္ကိုလိုးၿပီး နင့္မာနကိုငါခ်ိဳးျပမယ္ ညိဳညိဳ” ပါးစပ္ကေျပာရင္း ေက်ာ္ ေက်ာ္သည္ သူမကို ေလးဖက္ေထာက္ပုံစံျဖင့္ အေနာက္မွဖိခ်ၿပီး သူ႔ရဲ႕လီးျဖင့္ မာနရွင္မေလး၏ တင္းကား ႏူးညံ့ေသာ ဖင္ၾကားကို ေထာက္လိုက္သည္။ သူမ၏ဖင္ကို လီးျဖင့္အေထာက္ခံလိုက္ရသျဖင့္ ညိဳညိဳေအာင္လန႔္သြားသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမဖင္ကို တ ကယ္လိုးတို႔မည္ကိုသိလိုက္ရသျဖင့္ ညိဳညိဳေအာင္က႐ုန္းသည္။
သို႔ေသာ္ ေမွာက္ရက္လဲေနေသာ သူမအေပၚကို ေက်ာ္ေက်ာ္က သူ႔ ကိုယ္လုံးနဲ႔ ဖိထားၿပီး သူမ၏လက္တစ္ဖက္ကို လက္ျပန္ေခါက္ၿပီး ခ်ဳပ္ထားရာ ႐ုန္းေလ သူမဖင္ႀကီးက တရမ္းရမ္းႏွင့္ ပိုၿပီးကုန္း ေပးသလိုျဖစ္လာေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ညိဳညိဳေအာင္၏ ခေရပြင့္ညိဳညိဳေလးထဲ သူ႔လီးႀကီးကို ထိုးထည့္ရန္ႀကိဳးစားသည္။ သို႔ေသာ္ ဖင္ႀကီးက ရမ္းေနရာ မည္သို႔မွ ထိုးလို႔အဆင္မေျပေခ်။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ေဒါသပိုထြက္လာၿပီး သူမ၏လက္ကို အတင္း ေခါက္လိုက္ကာ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ သူမဆံပင္ကို ဆြဲလိုက္သည္။ ” အား အား” လက္ကို အတင္းအလိမ္ခံလိုက္ရသည့္ အျပင္ ဆံပင္ပါအဆြဲခံလိုက္ရသျဖင့္ ညိဳညိဳေအာင္မွာ အရမ္းနာသြားၿပီး အလန႔္တၾကားေအာ္လိုက္ေလသည္။ “နင္ထပ္ၿပီး ႐ုန္းရင္ နင့္ လက္က်ိဳးသြားလိမ့္မယ္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္း” ညိဳညိဳေအာင္သည္ လက္က်ိဳးသြားမည္ကို စိုးသျဖင့္ မည္သို႔မွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ သူမ၏ အဖိုးတန္ အပ်ိဳစင္ဖင္ႀကီးကို ၿငိမ္ေပးလိုက္ရပါေတာ့သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း ဆံပင္ဆြဲထားသည့္ လက္ကိုလႊတ္ၿပီး သူ႔လီးႀကီးကို ကိုင္ကာ သူမ၏ ဖင္ေပါက္ထဲသို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ခ်ိန္ၿပီး လီးကိုတစ္ဆုံးထိုးထည့္လိုက္သည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္၏လီးမွာ ၾကပ္တည္း လွေသာ ဖင္ေပါက္ထဲသို႔ တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျဖင့္ အဆုံးအထိဝင္သြားသည္။ ညိဳညိဳေအာင္သည္ဖင္ကို မည္သည့္ေခ်ာဆီမွမပါဘဲ အစိမ္းလိုးျခင္းခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ အသည္းခိုက္မတတ္နာသြားၿပီး အားကုန္ေအာ္လိုက္ေလသည္။ သူမ၏ဖင္ထဲသို႔ ဝင္သြား ေသာလီးရွည္ႀကီးမွာ မဆုံးႏိုင္ဘူးဟုပင္ထင္ရသည္။ အပၚက လိုးေနေသာေက်ာ္ေက်ာ္မွာလည္း ဖင္ေပါက္မွာ အလြန္ၾကပ္သျဖင့္ သူ၏လီးတံတစ္ေလွ်ာက္ပင္ ေတာ္ေတာ္နာသြားေလသည္။ သို႔ေသာ္ အပ်ိဳမဖင္ကို လိုးေနရေသာ အသိကလည္း အရမ္းကို စိတ္ အားထက္သန္ေစသည္။ ညိဳညိဳေအာင္မွာလည္း ဖင္အလိုးခံေနရေသာသူမဘဝကို ေတြးမိၿပီး မ်က္ရည္မ်ားတဖန္ျပန္က်လာသည္။ အလိုးခံေနရင္းပင္ သူမ၏ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေျပာဖူးေသာစကားမ်ားကို ျပန္ၾကားေယာင္လာမိသည္။ ” အေနာက္ေပါက္ကို ဆို ေတာ္ယုံတန္ယုံ မိန္းမကေပးလုပ္တာမဟုတ္ဘူးဟ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေၾကးစားမေတြေတာင္ မေပးလုပ္ဘူး။” ထိုစကားကို ျပန္ၾကား ေယာင္လာေသာ္ ညိဳညိဳေအာင္သည္ သူမ၏ဘဝမွာ ၾကက္မေလာက္ေတာင္ အဆင့္မရွိေတာ့ဘူးဟု အေတြးဝင္လာကာ ဝမ္းနည္း လာေလသည္။
သို႔ေသာ္ အလြန္အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းလာသည္မွာ သူမသည္ ဖင္အစိမ္းအလိုးခံရသျဖင့္ အလြန္နာေသာ္လည္း သူမ၏အဖုတ္က တစ္ျဖည္းျဖည္း ယားလာၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးတစ္ျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ပူလာကာ ဖင္ခံေနရျခင္းကို ႏွစ္သက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။ သူမသည္ ကေလးဘဝကတည္းက မာနအရမ္းႀကီးခဲ့သည္။ ထိုမာနေၾကာင့္ မိမိကိုယ္မိမိလည္း ယုံၾကည္မႈရွိလာခဲ့ သည္။ မာနသည္ သူမ၏လက္နက္ျဖစ္သည္ သူမ၏ အားကိုးရာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ယခုမွာေတာ့ သူမ၏မာနမ်ားေကာ အရွက္ တရားမ်ားေကာ တစ္သက္လုံးထိန္းသိမ္းလာခဲ့ေသာ အပ်ိဳဂုဏ္မ်ားမွာ ႐ိုက္ခ်ိဳးခံလိုက္ရၿပီျဖစ္သည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ညိဳညိဳ ေအာင္၏ မာနမ်ားေနရာတြင္ အစားဝင္သည္မ်ားကေတာ့ အရႈံးေပးလိုျခင္း ပက္ပက္စက္စက္ အလိုးခံရသည့္ဘ၀ ကိုေတာင့္တ လာျခင္းတိုျ့ဖစ္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ကေတာ့ လိုးေကာင္း ေဆာင့္ေကာင္းတုန္းျဖစ္သည္။ လီးႀကီးမွာ ဖင္ေပါက္ညိဳညိဳထဲမွ ဝင္ လိုက္ထြက္လိုက္ ႏွင့္ ေဂြးဥႏွစ္လုံးမွာလည္း အဖုတ္ကိုတစ္ဖတ္ဖတ္ျဖင့္႐ိုက္ခတ္ေနေလသည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ အားရပါးရေဆာင့္ ရင္း မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူမ၏ဖင္ေခါင္းထဲသို႔ သုတ္ရည္မ်ားကို အရွိန္ျပင္းစြာျဖင့္ပန္းထုတ္လိုက္ေလသည္။ ညိဳညိဳေအာင္မွာ လည္း သူမ၏ဖင္ေခါင္းအတြင္းမွ လီးႀကီးတစ္ဇတ္ဇတ္ တုန္သြားသည္ကိုသိလိုက္ၿပီး သုတ္ရည္ေႏြးေႏြးမ်ား ဖင္ထဲသို႔ဝင္လာ သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ သူမပါ တုန္တက္သြားၿပီး ၿပီးဆုံးသြားေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္၏လီးႀကီးလည္း သူမ၏ဖင္ထဲမွ ႁပြတ္ကနည္း ထြက္လာကာ ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း အားအင္မ်ားကုန္သြားၿပီး ညိဳညိဳေအာင္ေဘးတြင္ လွဲခ်လိုက္ေလသည္။ ညိဳညိဳေအာင္မွာ ေသာင္ျပင္ေပၚတြင္ ဒူးႏွစ္လုံးကို လက္ျဖင့္ပိုက္ကာ ငိုေနေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ လိုအင္ဆႏၵမ်ားလည္းျပည့္သြားၿပီျဖစ္ ေသာေၾကာင့္ စိတ္႐ိုင္းမ်ားမရွိေတာ့ဘဲ တစ္ရႈံ႕ရႈံ႕ငိုေနေသာ ညိဳညိဳေအာင္ကိုၾကည့္ၿပီး အႀကီးအက်ယ္ေနာင္တရလာေတာ့သည္။
“ငါငါ ဘယ္လိုျဖစ္သြားတာပါလိမ့္။ ငါမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ေစာ္ကားမိသြားၿပီ။ငါဟာ အလကားေကာင္ပဲ။ဆႏၵကိုေတာင္ မ ထိန္းႏိုင္တဲ့ေကာင္ပဲ။” ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်အတြက္ မိမိကိုယ္ကို ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ။ ညိဳညိဳေအာင္အား “ငါမွား သြားၿပီ ညိဳညိဳ ရယ္ နင့္ကိုငါ ေတာင္းပန္လဲမထူးေတာ့မွန္းငါသိပါတယ္ဟာ။ နင္ငါ့ကို သတ္လိုက္ပါဟာ။ ေနာ္နင္ ငါ့ကိုသတ္ လိုက္ပါ။ ငါေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးအေသခံပါ့မယ္။” ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ညိဳညိဳေအာင္၏လက္ထဲသို႔ ဓားကို ထည့္ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမသူ႔အားဓားျဖင့္ထိုးမည္ကို အသင့္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ညိဳညိဳေအာင္က ဓားကိုလႊင့္ပစ္လိုက္သည္။ သဲေသာင္ျပင္အထက္မွာ ခ်စ္သူစုံတြဲ အသစ္စက္စက္ တစ္တြဲေပၚထြက္လာသည္ကို လမင္းႀကီးကေတာ့ ၾကည္ႏူးစြာငုံ႔ၾကည့္ေနေလ သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ႏွင့္ ညိဳညိဳတို႔ တစ္ဦးႏွစ္တစ္ဦး နားလည္မႈရၿပီး ေနာက္တစ္ရက္တြင္ သေဘာတစ္စီး သူတို႔ကြၽန္းနားတြင္ျဖတ္ သြားၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္တို႔ကို ေတြ႕ျမင္သြားသျဖင့္ သူတို႔အတြဲကို ကယ္တင္ခဲ့ေလသည္။
