စေ့စေ့တွေး ရေးရေးပေါ်

စေ့စေ့တွေး ရေးရေးပေါ်

တီတီလေးရေ…တီတီလေး…လာပါအုံး…မြန်မြန်…အား…အား….” အိပ်ခန်းထဲမှ ‘ မိုင်မိုင် ’ ၏ အလန့်တကြား အသံကြောင့်  သီတာပြုံးလက်ထဲမှ စာစောင်ကိုချ၍ ကမန်းကတန်းထ၍ ပြေးလာမိသည်။ အိပ်ခန်းထဲလှမ်းဝင်လိုက်တော့ မှန်ရှေ့မှာရပ်နေသော  မိုင်မိုင်၏ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတွင် ဘာအဝတ်အစား မှမရှိ။ သူမကျောပြင်လေးကို မှန်ဖက်သို့လှည့်ကာ ကြည့်၍နေသည်။ “ မိုင်လေး….ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်….” သီတာပြုံး အမောတကော မေးလိုက်မိသည်။ “ သမီးအနာက တစစ်စစ်နဲ့ ကိုက်နေတယ်….တီတီလေး…” “ ဟင်…ပြစမ်း…” မိုင်မိုင့်ညာဘက်လက်ပြင်တွင် မွှေးကျွတ်နာပေါက်နေကြောင်း သီတာပြုံး သိထားသည်။

“ ဟယ်…အနာက ပြည်တွေနဲ့ မှည့်နေပြီ သမီး…တီတီလေး ညှစ်ပေးမယ်….ဒီပြည်တွေထွက်သွားမှ ကိုက်တာသက် သာပြီး အနာပျောက်သွားမှာ….” ပြောလဲပြော ပြည်တွေနဲ့စူတက်နေသော မွှေးကျွတ်နာ၏ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီသို့ လက်မနှစ်ဖက်ကို တင်လိုက် သည်။ ပြီးတော့ ဆတ်ကနဲ ညှစ်လိုက်သည်။ “ အား….အမလေး….သေပါပြီ….အား…အား….” မိုင်မိုင်ငယ်သံပါအောင် အော်လိုက်သည်။ သီတာပြုံး လက်တွန့်သွားသည်။ မိုင်မိုင်ကို ကြည့်လိုက်တော့ မျက်ရည် တွေ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျလာနေသည်။  အနာကပွင့်သွားပြီ ပြည်တွေတစွန်းတစထွက်နေပြီ နောက်ထပ်နှစ်ချက်လောက်ညှစ် လိုက်ရင် အထဲကပြည်ပုတ်တွေရော  အမြစ်ပါထွက်သွားမည်ဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် မိုင်မိုင်က ဘယ်လိုမှ ခံနိုင်ရည်မရှိတော့ပြီ။

“ မိုင်လေး….ရှေ့ကိုခါးလေးနည်းနည်းကိုင်းလိုက်…” “ ဟင်…တီတီလေး ထပ်ညှစ်အုံးမလို့လား….သမီး မခံနိုင်တော့ဘူး…ဟင့်…ဟင့်….” “ မညှစ်တော့ပါဘူး သမီးရဲ့…ရှေ့ကိုနည်းနည်းကိုင်းလိုက်နော်….မိုင်လေး မနာစေရပါဘူး…” မိုင်မိုင်က သီတာပြုံးကို မရဲတရဲဖြင့်  မျက်လုံးဝိုင်းကြီးများဖြင့် လှည့်ကြည့်ပြီး ခါးကိုရှေ့သို့ကိုင်းလိုက်သည်။ သီတာပြုံး သူမ၏ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို အနာတွင်ကပ်၍  အားကုန်စုပ်ထုတ်လိုက်သည်။ ပြည်ပုတ်သွေးပုတ်တွေက သီတာပြုံး ပါးစပ်ထဲ ပါ လာသည်။ “ အ…အ…အဟင်း…တီတီလေးရယ်…” သီတာပြုံး ပြတင်းပေါက်ဘေးသို့သွား၍ ပါးစပ်ထဲမှဟာတွေကို ထွေးထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ မိုင်လေးကိုပြုံး၍ ကြည့်လိုက်သည်။  မိုင်မိုင်က မျက်ရည်အဝဲသား မျက်လုံးလေးတွေကို မျက်တောင်တဖြတ်ဖြတ်ခပ်ရင်း သီတာပြုံးကို ကြည့် သည်။

“ တီတီလေးရယ်…” မိုင်မိုင် သီတာပြုံး၏ ခါးကိုဖက်ကာ ရင်ခွင်ထဲသို့ ပြေးဝင်လိုက်လေတော့သည်။ သီတာပြုံးက မိုင်မိုင်၏  အဒေါ်ဖြစ်သည်။ သီတာပြုံးကို မိုင်မိုင်ဖခင်၏ ညီမက မွေးခဲ့တာဖြစ်သည်။ မိုင်မိုင်၏ မိဘများ တွင် သားသမီးမထွန်းကား၍  သီတာပြုံးအား လေးနှစ်သမီးအရွယ်ကပင် ခေါ်ယူ၍ မွေးစားခဲ့သည်။ သီတာပြုံး (၅)တန်း ရောက်သောနှစ်တွင်မှ မိုင်မိုင်ကို  မွေးဖွားခဲ့တာဖြစ်သည်။ မိုင်မိုင်က သီတာပြုံးလက်ပေါ်တွင်ပင် သားသမီးနှင့်မခြား ကြီးပြင်း လာခဲ့ရတာဖြစ်သည်။ သီတာပြုံးကအခု  အသက်(၂၅)နှစ်ရှိပြီဖြစ်ပြီး မိုင်မိုင်က အသက်(၁၅)နှစ်၊ (၁၀)တန်း ကျောင်းသူဖြစ် သည်။ မိုင်မိုင်၏ မိဘများက လွန်ခဲ့သော  (၃)နှစ်ကျော်လောက်ကပင် ပြည်ပတွင်သွား၍ အလုပ်လုပ်နေသည်။

မိုင်မိုင်က သီတာပြုံးကို မခွဲနိုင်သဖြင့် မိဘများနှင့်  လိုက်မသွားခြင်းဖြစ်သည်။ လွန်ခဲ့သောနှစ်က သီတာပြုံး အိမ်ထောင်ကျသဖြင့် မိုင်မိုင် ၏ မိဘများ တခေါက်ပြန်လာခဲ့ရသည်။ အပြန်တွင် မိုင်မိုင်ကို ပြည်ပသို့လိုက်ခဲ့ရန်ခေါ်သော်လည်း မိုင်မိုင်က လိုက်မသွားခဲ့ ပေ။ အဓိကအကြောင်းရင်းကတော့ သီတာပြုံးကို မိုင်မိုင်  မခွဲနိုင်ခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ သီတာပြုံး၏ ယောက်ျား ‘ ဧရာ ’ က အင်ဂျင်နီယာတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး လှိုင်သာယာက စက်ရုံတစ်ရုံတွင်  ကြီးကြပ်ရေးမှူးဖြစ်သည်။ တစ်ပတ်မှ နှစ်ရက်သာ အိမ်သို့ ပြန်လာရသည်။ ဧရာကလည်း မိုင်မိုင်ကို သီတာပြုံးကဲ့သို့ပင်  သားသမီးတစ်ယောက်လို သဘောထားသည်။ မိုင်မိုင့်မျက်နှာ အညိုမခံ လိုလေသေးမရှိအောင် ထားသည်။ အလိုလိုက်သည်။

ယုတ်စွအဆုံး တစ်ပတ်မှ နှစ်ရက်ထဲ အိမ်မှာနေရတဲ့ ဧရာက သူပြန်ရောက်တဲ့ရက် မိုင်မိုင်က သီတာပြုံးကို  သူမနှင့်လာအိပ်ရန်ပြောလျှင်ပင် ဧရာက ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ခွင့်ပြုခဲ့သည်သာ ဖြစ်သည်။ ကလေးစိတ်မပျောက်သေးသော မိုင်မိုင်၏  ဒဏ်ကို ဧရာနှင့် သီတာပြုံးတို့ လင်မယားမှာ မိုင်မိုင်ကို ချစ်တဲ့စိတ်ဖြင့် ခံခဲ့ရလေသည်။ ‘ အဟင့် ’ ဆိုပြီး နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာဟကာ ကိုယ်လုံးလေးတွန့်သွားခိုက် သီတာပြုံး၏ နို့အုံလေးက ဧရာ၏ ပါးစပ် ထဲသို့ လက်တစ်လုံးလောက် ပို၍ဝင်သွားသည်။ သီတာပြုံး  မတွန့်လို့လည်း မနေနိုင်၊ ကြည့်ပါအုံး နို့အုံနုနုညက်ညက်လေး ထိပ်ပိုင်းကို ပါးစပ်ထဲသွားထားပြီး နို့သီးခေါင်းအောက်ခြေက  အနီရောင်အဝန်းအဝိုင်းလေးကို ဧရာလျှာကြီးက ဖိဖိပြီး ယက်နေ သည်။ နို့အုံတစ်ခုလုံးတွင် ဒီနေရာက အကြောတွေအများဆုံးနေရာ  နို့သီးခေါင်းလေးထက်ပင် ပိုပြီးအာရုံကြောတွေများကာ အရသာကိုပိုပြီး ပေးစွမ်းနိုင်သည်။ မျက်လုံးနှစ်လုံးကို မဖွင့်ဘဲ ဧရာ၏  အထိအတွေ့အရသာတွေကြားတွင် မိန်းမူးနေရင်းက သီတာပြုံးမှာ ဧရာ၏ ကျောပြင်ကြီးကို သူမလက်ဖဝါးနုနုလေးဖြင့်  ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး ဘာအ ဝတ်အစားမှမရှိဘဲ ဝတ်လစ်စလစ်နှင့် ဖြစ်သည်။ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်း  နို့အုံနုနုညက်ညက်လေးနှစ်လုံးကို မက်မက်မောမော စို့ပေးနေရုံမက ဧရာ၏ လက်တစ်ဖက်က သီတာပြုံး၏  ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲရောက်ကာ တဖြေးဖြေး ဖောင်းဖောင်းပြီးတင်း တင်းလာသော စောက်ပတ်အုံလေးကို လက်ဖဝါးထဲထည့်ကာ  ဆုတ်နယ်ပွတ်သပ်၍ နေသေးသည်။ သီတာပြုံးက အမွှေးသန် သည်။ ဒါကြောင့် တစ်ပတ်လျှင် တစ်ကြိမ် ရိတ်လေ့ရှိသည်။

ပြန်ထွက်လာသော အမွှေးငုတ်တိုလေးတွေ၏ စူးစူးရှရှလေးဖြစ် ၍နေသည်က ဧရာအဖို့ ကိုင်ရတာပို၍ အရသာတွေ့နေစရာ  ဖြစ်နေသည်။ ပြီးတော့ ဧရာ၏လက်က အကွဲကြောင်းလေးကို စမ်းလိုက်သည်။ စိုစိုစွတ်စွတ်လေး ဖြစ်နေသည်။ ဧရာ၏ လက်ညှိုးထိပ်က စောက်စေ့လေးကို တို့ထိကလိလိုက်သည်။ “ အ…ကို…” ‘ ကို ’ ဆိုတာကို သံရှည်လေးဆွဲရင်း ပေါင်ကြားမှ ဧရာ၏လက်ကို  သူမ၏ပေါင်လေးနှစ်လုံးဖြင့် ညှပ်လိုက်မိသည်။ ဧရာ လက်ညှိုးထိပ်က တွင်းဝအိအိပျော့ပျော့လေးကို ပွတ်သပ်ကလိရင်း  အထဲသို့ဖြေးဖြေးလေး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ သူ့ ကျောကုန်းကို ပွတ်သပ်၍နေသော သီတာပြုံး၏ လက်လေးက တဒင်္ဂရပ်သွားပြီး  ကျောကုန်းကို ဖိ၍ဖက်လိုက်သည်ကို ခံစား လိုက်ရသည်။

လက်ညှိုးကို အထဲသို့လက်နှစ်ဆစ်ခန့် သွင်းပြီးမှ  လက်ညှိုးထိပ်ကလေးကိုကွေးကာ အထဲမှအတွင်းသားလေး တွေကို ကလိသည်ပွတ်သည်။ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကလည်း နို့အုံလေးကို  ပါးစပ်ထဲထည့်၍ စုပ်ထားခြင်းမပြုတော့ဘဲ နို့သီး ခေါင်းလေးတစ်ခုထဲကိုသာစုပ်ကာ လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးထိုးပြီးပေးသည်။ အထဲမှ  အရည်လေးတွေ သိသိသာသာကြီး ရွှဲ၍ထွက် ထွက်လာကြောင်း ဧရာ၏ လက်ညှိုးလေးက သိနေသည်။ သီတာပြုံးကလည်း  စောစောတုန်းကလို အိနြေ္ဒမရတော့ချေ။ လှုပ် လှုပ်ရွရွလေး ဖြစ်လာသည်။

“ ကို…ကို…တော်ပြီကွာ…ကို့…လက်ကြီးထုတ်လိုက်တော့ကွာ…ဟင်း….ဟင်း….” သီတာပြုံး၏ စိတ်တွေ  အတော်ကြီးထလာပြီဖြစ်ကြောင်း ဧရာ သိလိုက်သည်။ စောက်ဖုတ်ထဲသွင်းထားသော လက်ညှိုးကိုအသာလေး ဆွဲထုတ်ပြီး  သူ့မျက်နှာကိုလည်း နို့အုံလေးတွေပေါ်မှ ခွာလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သီတာပြုံး၏ ပါးလေး တဖက်ကို ရွှတ်ကနဲနေအောင် နမ်းလိုက်ပြီး  သီတာပြုံး၏ ဘေးသို့ လှဲချလိုက်သည်။ သီတာပြုံးမှာ ဧရာဖက်သို့ လှည့်လိုက်ပြီး ဧရာကို ဖက်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဧရာ၏  အောက်ပိုင်းကို တစ်ချက်လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီးလျှင် ဧရာ၏ နှုတ်ခမ်းကို ဖိကပ်၍ စုပ် လိုက်သည်။

ပြီးတော့ သီတာပြုံး၏  လက်ဖဝါးလေးတစ်ဖက်က ဧရာ၏ ဝမ်းဗိုက်ပေါ်ရောက်သွားပြီး ချက်အောက်ဆီးစပ်ကို လျှောတိုက်၍ ပွတ်ရင်း ဖြူလွှသောသူမ၏  လက်ချောင်းလေးများက လမွှေးတွေကြား တိုးဝင်သွားသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် နှုတ်ခမ်းခြင်းကလည်း ဂဟေဆက်နေကြသည်။ သူမ၏  လက်က လမွှေးတွေကို လုံးချေလိုက် ထိုးဖွလိုက် ဆော့ကစားရင်း မတ်တောင်နေသော သန်မာလှသည့် ဧရာ၏ လီးချောင်းကြီးကို  လက်ချောင်းလေးများဖြင့် ရစ်ပတ်ကာ ကိုင်လိုက်သည်။ ပြီး တော့ တစ်ချက်လောက်ညှစ်လိုက်ပြီးနောက် ဒစ်ကြီးကိုဖြဲချလိုက်ပြီး  နက်ရှိုင်းသောဒစ်ကြီးအကြားသို့ သူမ၏ လက်မထိပ် လေးက တိုးဝင်သွားကာ ဒစ်ကြီးပတ်ပတ်လည်ကို ကပ်၍ ပွတ်လိုက်သည်။

“ အ…ဟ…အင်း….သီတာ…အ…အ…ဟင်း….ဟင်း….” “ ြပြတ်…” “ အဟင်း…သူ…သူများကို ကလိချင်တိုင်း  ကလိနေတော့ကောင်းတယ်…သူ့ကျတော့ တချက်လေး လုပ်လိုက်တာနဲ့ ….ဟွန်း…မပြောလိုက်ချင်ဘူး….” နှုတ်ခမ်းအစုံကို ဆွဲခွာရင်း  မျက်စောင်းလှလှလေးထိုးကာ သီတာပြုံးက ပြောလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမလက်တစ် ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ထားသော ဧရာ၏ လီးကြီးကို  ကြည့်လိုက်သည်။ အသဲယားလောက်အောင် ဖောင်းကားနေသော ထိပ်ဖူး ကြီး၏ ထိပ်အပေါက်လေးမှ အရည်ကြည်လေးတွေ  စို့ထွက်နေကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။ သီတာပြုံး၏ မျက်နှာလေးပြုံး ယောင်သန်းသွားပြီး သူမ၏ လက်လေးကို ဂွင်းလျှောလုပ်ကာ  ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို စုန်ကာဆန်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေး သည်။ လေးငါးကြိမ်မျှ လုပ်ပေးလိုက်ပြီးချိန်တွင်ပင် ဧရာ၏ လီးကြီးက  တဆစ်ဆစ်ဖြစ်၍လာသည်။ သီတာပြုံးမှာ ဧရာ၏ ပါးကို ဖိကပ်၍ အားရပါးရတစ်ချက်မျှ နမ်းလိုက်ပြီး ဧရာ၏ ခါးပေါ်သို့  ခွတက်လိုက်သည်။ သူမ၏ အသက်ရှူသံတွေက ပြင်းထန်နေသည်။

ထို့နောက် ကိုယ်ကိုမတ်၍ ဖင်ကြီးကို မြှောက်လိုက်ပြီး  လက်တစ်ဖက်မှ ဆုတ်ကိုင်ထားသော လီးကြီးကို စောက်ပတ်ဝတွင် တေ့လိုက်ပြီး ဖင်ကြီးကို တဖြေးဖြေးခြင်းဖိ၍ချကာ လီးကြီးကို  သွင်းယူသည်။ ဧရာ ပက်လက်လှန်လျက်မှ အသာလေးငြိမ်နေပြီး သီတာပြုံးကို ကြည့်နေသည်။ ရမ္မက်စိတ်တွေ ပြင်းပြနေသော  မိန်းကလေးတစ်ယောက်က လီးကို စောက်ပတ်ထဲသို့ သူမဘာသာ အာသာဆန္ဒပြင်းပြစွာဖြင့် သွင်းယူနေပုံမှာ မြင်ရတာ  အရသာရှိလှသည်။ စောက်ပတ်ဝသို့ လီး ထိပ်ဖူးကြီး တိုးဝင်သွားချိန်မှာ သီတာပြုံး၏ ပါးစပ်လေးဟ၍သွားသည်။ သူမ၏ ဖင်ကြီးက  တဖြေးဖြေးဖိချသဖြင့် လီးကြီးက ဒစ်ကြီးတစ်ခုလုံး ဝင်သွားချိန်တွင် သိတာပြုံး၏ မျက်တောင်ကော့ကော့လေးတွေ စင်းကျသွားသည်။  စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီး ကြီးတစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားတော့ သူမ၏ မျက်လုံးလေးတွေက မှိတ်ထားပြီးဖြစ်နေသည်။

“ ဗြစ်…” “ ဖတ်…” စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးကြီးတဆုံးဝင်ရန် လက်နှစ်လုံးလောက်အလိုတွင်တော့ လီးကိုဖြေးဖြေးချင်းသွင်းနေရာမှ  ဆတ်ကနဲဖိချကာ တဆုံးသွင်းလိုက်ရင်း သီတာပြုံးမှာ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမ၏ကိုယ်ကို  ရှေ့သို့ငိုက်လိုက်ပြီး ဧရာ၏ ရင်အုံထက်သို့ သူမ၏ လက်လေးနှစ်ဖက်က ထောက်ပြီး သီတာပြုံးမှာ လီးကို စောက်ခေါင်းထဲ သွင်းရင်း  အတော်ယားနေပုံရသည်။

ခပ်သွက်သွက်ကြီး (၁၀)ချက်မျှ ဆောင့်၍ စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးပစ်လိုက်သည်။ “ ဗြစ်…ဖွတ်…ဗြစ်…ပြွတ်…ဖတ်…ပလွတ်…ဗြစ်…ဗြစ်….” ပြီးတော့မှ သီတာပြုံးမှာ သူမ၏ ဖင်ကြီးကို ကြွကြွပြီး တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်၍လိုးသည်။ ဧရာက သူမ၏  နို့နှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်လှမ်း၍ဆွဲရင်း သီတာပြုံး ဆောင့်အချတွင် အောက်မှနေ၍ သူ၏လီးကြီးကို ကော့၍ကော့၍ တင်ပေးသည်။  သူမ၏ စောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်ကြည်တွေက သိသိသာသာကြီး စီးကျလာပြီး ဧရာ၏ လမွှေးအုံ တစ်ခုလုံး ရွှဲနစ်၍နေသည်။

သီတာပြုံးမှာ မျက်လုံးလေးတွေကို မဖွင့်တော့ဘဲ အထိအတွေ့အာရုံကိုသာ တစိုက်မတ်မတ် ခံစားရင်း ခပ်ပြင်းပြင်းတချက် ခြင်း  ဆောင့်လိုက် ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက်ဖြင့် သူမစိတ်တိုင်းကျလိုးနေသည်။ “ ဗြစ်….ပလွတ်…ပလပ်…စွတ်…ဖွတ်….ဗြစ်…ဗြစ်….” လိုးဆောင့်ရာ၌ တစ်ချက်ခြင်း ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးသည်နှင့် ခပ်သွက်သွက်ကြီး ဆောင့်လိုးတာမျိုးရှိသလို ဆောင့် ရာ၌လည်း  ဆီးခုံခြင်းကပ်၍ ဆောင့်တာနှင့် ခွာ၍ ဆောင့်တာမျိုးလည်း ရှိလေသည်။ မိန်းမတစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် အကြိုက်ခြင်းမတူပေ။  ဘယ်လိုဆောင့်တာကြိုက်သလဲဆိုတာ သိလိုလျှင် မိန်းကလေးဖြစ်သူကို စည်းရုံး၍ အပေါ်သို့တင်ပေး လိုက်ပါ။ သူတို့အကြိုက်  ဆောင့်ပြပါလိမ့်မည်။ သီတာပြုံးကတော့ တစ်ချက်ခြင်း မှန်မှန်ဆောင့်လိုက် ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက် လိုးတာကိုကြိုက်ပုံရသည်။

“ ဗြစ်…ပလွတ်…ပြွတ်….ဖွတ်…ဖွတ်….ပလွတ်….ဗြစ်…ဗြစ်…ဟင်း…ဟင်း….ဟင်း….” သီတာပြုံးမှာ အပေါ်မှ စိတ်ကြိုက်ဆောင့်ရင်း  ဆောင့်ရင်း အောက်ဖက်စောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်တွေ ရွှဲနစ်လာသလို သူမ၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံး ဖွေးဖွေးလေးမှာလည်း  တစ်ကိုယ်လုံးချွေးတွေ ပြန်လာသည်။ ပြီးတော့ တစ်ချက်ဆောင့် လိုက်တိုင်း ဟင်းကနဲ ဟင်းကနဲ အသက်ပြင်းပြင်းရှူသောအသံက  ထွက်နေသည်။ “ ဗြစ်…ဗြစ်…ပြွတ်…ဖွပ်…ဖွပ်….ဟင်း…ဟင်း….” “ ြပြတ်…” “ ဘုန်း…ဟင်း…ဟင်း….ဟင်း….” အားရပါးရခပ်သွက်သွက်ကြီး အားရပါးရလေး ငါးချက်မျှ ဆောင့်လိုးလိုက်ပြီးနောက် ဗြုံးကနဲ သီတာပြုံးမှာ ဖင်ကြီး ကိုကြွ၍  လီးကိုချွတ်လိုက်ပြီး ဧရာ၏ ဘေးအိပ်ယာပေါ်သို့ ‘ ဘုန်း ’ ကနဲ ပက်လက်လှန်လှဲချ၍ မျက်လုံးအစုံကို မှိတ်ကာ တဟင်းဟင်း  အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းထန်နေသည်။ ဧရာက ပက်လက်လှဲနေရာမှ ခါးတဆစ်ချိုး ထထိုင်လိုက်ပြီး စင်းထား သော သီတာပြုံး၏  ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲထောင်လိုက်သည်။ သူအပေါ်မှ တလှည့်တက်လုပ်မည်ပေါ့။ သီတာပြုံး ပေါင်နှစ် လုံးကို အတင်းစေ့ကပ်ထားသည်။

“ နေ…နေ…နေ..အုံး..ကို….ခဏ…သီတာ ပြီးချင်သလို ဖြစ်နေလို့ ခဏနားတာ…အဟင်း…ဟင်း….” ပြီးခါနီး ခဏနား၍ အရသာကိုတာရှည် ခံစားလိုသည့် သဘောပင်… သီတာပြုံး၏ ရင်ဘတ်လေးက နိမ့်ချီမြင့်ချီ ဖြစ်၍ နေသည်။ ဧရာ သူမကို  ငုံ၍ဖက်လိုက်ပြီး ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်ကို နမ်း သည်။ ပြီး နှုတ်ခမ်းပါးလေးအစုံကို စုပ်နမ်းသည်။ သီတာပြုံး၏ ကိုယ်လုံးလေးတစ်ခုလုံး  ပူနွေး၍ နေသည်။ ဧရာက သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးမှသည် လည်တိုင် ဖွေးဖွေးလေးတွေကို စုပ်နမ်းသည်။ ပြီးတော့ သီတာပြုံး၏  ပုခုံးလုံးလုံးလေးနှင့် ပြည့်တင်း သော ရင်ညွန့်သားလေးများ ထိုမှတဖန် ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး နို့အုံလေးတွေကို စို့ပေးသည်။  အတင်းစေ့ကပ်ထားသော သီတာပြုံး ၏ ပေါင်လုံးလေးနှစ်လုံး တဖြေးဖြေးလျော့ကျ၍ ကင်းကွာလာသည်။  နောက်နိမ့်ချီမြင့်ချီဖြစ်နေသော သူမ၏ ရင်ဘတ်လေးက တည်ငြိမ်လာပြီး ရင်ဘတ်လေးကို ကော့၍ ကော့၍ နို့စို့နေသော ဧရာ၏  ပါးစပ်သို့ ကပ်၍ကပ်၍ ပေးသည်။

“ ကို…” “ ပြွတ်…ဟင်…” ဧရာ နို့ကိုပါးစပ်မှ ချွတ်၍ထူးသည်။ “ လုပ်ကျရအောင်နော်….ကိုက နောက်ကနေလုပ်နော်….” သီတာပြုံး  ကုန်းပေးတော့မည်ကို ဧရာ သိလိုက်သည်။ သီတာပြုံး၏ ကိုယ်ပေါ်မှာမိုးထားသော သူ၏ ကိုယ်အပေါ် ပိုင်းကို ဧရာဖယ်ပေးလိုက်တော့  သီတာပြုံးက ပက်လက်လှဲနေရာမှ လက်လေးတစ်ဖက်ထောက်၍ ထထိုင်လိုက်သည်။ ပြီး တော့ စောစောက သူမတက်လိုးထားသဖြင့်  အရည်များဖြင့် ရွှဲစိုလျက် ထောင်မတ်နေသော ဧရာ၏ လီးကြီးကို မက်မောတပ် မက်စွာဖြင့် ကြည့်လိုက်ပြီး လက်ဖျားလေးဖြင့် လှမ်း၍  ထကိုင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ မျက်လုံးလေးပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ် လုပ် လိုက်ပြီး အိပ်ယာပေါ်မှာပင် ဒူးထောက်၍  လေးဖက်ထောက်လိုက်သည်။

ဧရာက သီတာပြုံး၏ နောက်ဖက်သို့ ဝင်လိုက်ပြီး ဒူး ထောက်လိုက်ပြီးချိန်တွင် သီတာပြုံးက  ရှေ့ဖက်မှဆန့်၍ ထောက်ထားသော သူမ၏လက်နှစ်ဖက်ကို ကွေး၍ချလိုက်ပြီး ဒ တောင်ဆစ်နှင့်ထောက်ကာ နဖူးကို အိပ်ယာနှင့်ထိ၍  ဝပ်နေလိုက်ရာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေးထားသည့်ပုံ ဖြစ်သွားသည်။ နဂိုထဲက တင်သားတွေလုံးတစ် ကားစွင့်သော သီတာပြုံး၏  ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးများမှာ ယခုလို ဖင်ဘူးတောင်းထောင်လိုက် တော့ အလွန်ပင် မက်မောစရာ ကောင်းလှသည်။ ပြီးတော့ ဖင်သားကြီး  နှစ်လုံးကြားမှ အောက်သို့စူထွက်နေသော စောက် ဖုတ်ကြီးမှာ စောစောက လိုးထားသော အရှိန်နှင့် နှုတ်ခမ်းသားကြီးများမှာ  နီရဲဖောင်းတင်းနေပြီး အရည်တို့က ရွှဲ၍နေသည်။ နောက်မှကြည့်ရင်း ဧရာ၏ လီးကြီးက တဆတ်ဆတ် ဖြစ်လာသည်။ ဧရာက  သီတာပြုံး၏ ခါးလေးကို လှမ်းကိုင်၍ ရှေ့ကို ကပ်ကာ တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေသော လီးထိပ်ကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝသို့ တေ့လိုက်ရာ  သီတာပြုံးက ဒူးထောက်ထားသော သူမ ၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အသာလေးချဲပေးလိုက်သည်။

“ ဗြစ်….ဒုတ်….အ…ဟား….” စိတ်မထိန်းနိုင်ဖြစ်လာသော ဧရာက လီးကို တချက်တည်းနှင့် ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။ သီတာပြုံး၏  ခေါင်းလေး ထောင်၍ သွားသည်။ လီးကတဆုံးဝင်သွားပြီး သီတာပြုံး စောစောကအတန်ငယ်ဟပေးလိုက်သော ဒူးထောက်ထားသော  ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပြန်၍ စေ့လိုက်သည်။ “ ကို…” “ ဟင်…” “ တခါထဲသာ ပြီးအောင်လုပ်လိုက်တော့ကွာနော်….” “ အင်း….” ဧရာ စောက်ခေါင်းထဲသို့ တဆုံးဝင်နေသော လီးကို ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး တချက်ခြင်း ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးသည်။ ပြီး တော့တဖန် ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုးပြန်သည်။ “ ဗြစ်…ပလွတ်…အင့်….အင့်…ပလွတ်….ဗြစ်….ဗြစ်…အင့်….အင်း…..” သီတာပြုံးကြိုက်သော ဆောင့်နည်းအတိုင်း တချက်ခြင်း ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုက်၊ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်ဖြင့် ဆောင့်လိုးရင်း ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ထားသော သီတာပြုံး၏  ခန္ဓာကိုယ်အောက်ဖက်မှ နို့နှစ်လုံးကို လှမ်း၍ဆွဲရင်း ဆောင့် လိုးသည်။

“ ဗြစ်…ပြွတ်…ဖွတ်….ပလွတ်….ဖွတ်….ဗြစ်….” “ အင့်….အင့်….အင်း…အင့်…..” သီတာပြုံးကလည်း ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ထားသော သူမ၏ ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ဆောင့်ဆောင့်ပေးသည်။ အိပ်ယာ ပေါ်သို့ နဖူးလေးတိုက်၍ထားသော သီတာပြုံး၏ ဦးခေါင်းလေးမှာ  ခံစားရခက်ပုံဖြင့် ဘယ်ညာခါယမ်းနေသည်။ “ ဗြစ်…ဗြစ်….ဖွတ်…ဗြစ်….အင့်…အင့်…အင့်ဟင့်…လုပ်လုပ်….ကို…ခပ်နာနာလေး….လုပ်….ပြီး…ပြီး…တော့မယ်. ….” ဧရာ သူမ၏ ခါးလေးကိုပြန်၍ ကိုင်လိုက်ပြီး အားကုန်ဆောင့်၍ ခပ်သွက်သွက်ကြီး လိုးတော့သည်။ “ ဗြစ်…ပြွတ်…အား…ဖတ်…ဗြစ်….ဗြစ်….ပလွတ်…အား….ကို…ကို…အမလေး….ကိုရယ်….အား….အ….” ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ထားသော သီတာပြုံး၏ ခါးလေးမှာ ဗြုံးကနဲကုန်းထလာပြီး ဖင်ကြီးမှာ ခါယမ်းသွားသည်။ ဧရာ က သီတာပြုံး၏  ဖင်ကြီးကို တည်ငြိမ်အောင် လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်လိုက်ပြီး သူ၏ လီးကြီးကို အတင်းဆောင့်၍ ထိုးထည့်ကာ သုတ်ရည်များကို  ပန်းထည့်လိုက်လေသည်။ ပြီးတော့ တဖြေးဖြေး အိပ်ယာပေါ်သို့မှောက်၍ ကျသွားသော သီတာပြုံး၏ ကိုယ် ပေါ်သို့ ဧရာမှာ  မှောက်လျက်သားပါသွားလေတော့သည်။

“ ဘုတ်…” မျက်လုံးမှိတ်၍ အမောဖြေနေသော သီတာပြုံး၏ မျက်လုံးလေးများ ဖွင့်လာသည်။ တဖက်မှ မိုင်မိုင်၏ အခန်းထဲမှ  အသံတသံကြားလိုက်ရသည်။ သီတာပြုံးတို့ အိပ်သည့် ကုတင်ကြီးက တဖက်ခန်းနှင့်ခြား၍ ကာထားသော နံရံဘေးတွင်ကပ် ၍  ထားခြင်းဖြစ်သည်။ မိုင်မိုင်များ သူတို့ကို ချောင်းကြည့်နေတာလားဟူသော အတွေးက သီတာပြုံးကို ခေါင်းနပမ်းကြီးသွား  စေတော့သည်။ မနက်စောစောတွင် ‘ ဧရာ ’ စက်ရုံသို့ ပြန်သွားရန်ရှိသဖြင့် သီတာပြုံးတစ်ယောက် အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ မိုင်မိုင်တစ်  ယောက် အိပ်ယာမှ ထပြီလား မထသေးဘူးလား ဆိုတာကို သတိမထားမိပေ။

ဧရာ ထွက်သွားပြီးတော့ သီတာပြုံးမှာ မိုင်မိုင် ၏  အိပ်ခန်းရှေ့သို့ ရောက်လာရသည်။ အချိန်က မနက် (၈) နာရီထိုးခါနီးပြီဖြစ်သည်။ သီတာပြုံး အိပ်ခန်းတံခါးကို တွန်းဖွင့် လိုက်တော့  တံခါးက အလွယ်တကူ ပွင့်၍သွားသည်။ အိပ်ခန်းထဲရှိ စားပွဲတွင် မိုင်မိုင် ထိုင်၍ငေါင်နေသည်ကို သီတာပြုံး ဗြုံးကနဲ တွေ့လိုက်ရသည်။  တံခါးဖွင့်သံကြား၍ မိုင်မိုင်က လှည့်ကြည့်သည်။

“ ဟင်….တီတီလေးပါလား….” “ မိုင်မိုင်….သမီး…ကျူရှင်မသွားသေးဘူးလား….” “ ဟင့်အင်း….” သီတာပြုံးတို့မှာ စမ်းချောင်းတွင်နေ၍ မိုင်မိုင် တက်ရသောကျူရှင်မှာ တစ်လမ်းကျော်တွင်ရှိသဖြင့် လမ်းလျှောက်၍ သွားလို့ရသည်။ ကျူရှင်က မနက် (၈) နာရီ တက်ရတာကို သီတာပြုံး သိသည်။ “ ဘာဖြစ်လို့လဲ….သမီးရဲ့….သမီး နေမကောင်းဘူးလား….” “ မဟုတ်ဘူး….တီတီလေး….ဒီနေ့က ဟောပြောပွဲ ကျူရှင်မှာရှိတယ်….မနက်ဖြန် ကျူရှင် စာမေးပွဲရှိတယ်….အဲဒါ မိုင်မိုင် မသွားတော့ဘဲ…အိမ်မှာပဲ စာကျက်တော့မလို့….” “ အင်း…အင်း…မိုင်မိုင်ဘာသာ ကြည့်လုပ်ပေါ့….နေမကောင်းရင်တော့ တီတီလေးကို ပြောနော်….” “ အင်းပါ….” အိပ်ခန်းတံခါးကို ပြန်စေ့၍ သီတာပြုံး လှည့်ထွက်လာခဲ့သည်။ သူမထင်လို့ပဲလားမသိ မိုင်မိုင်တစ်ယောက် ခပ်ငေါင် ငေါင်ဖြစ်နေသည်ဟု ထင်မိသည်။ မဟုတ်ပါစေနဲ့လို့ သီတာပြုံး ဆုတောင်းမိလိုက်လေသည်။

သီတာပြုံးမှာ မိုင်မိုင်၏ အိပ်ခန်းရှေ့မှပြန်၍ လှည့်ထွက်လာပြီးနောက် အဝတ်အစားလဲ၍ ရေချိုးလိုက်သည်။ ရေချိုး ပြီး  ဖီးလိမ်းပြင်ဆင်ပြီးသည်အထိ မိုင်မိုင် အသံကို မကြားရတိတ်ဆိတ်၍ နေသည်။ ဒါကြောင့် သီတာပြုံး မိုင်မိုင်၏ အိပ်ခန်း  ရှေ့ရောက်လာပြီး အိပ်ခန်းတံခါးကို အသာလေးဟ၍ အထဲသို့ ကြည့်လိုက်သည်။ “ အို…” ကုတင်ပေါ်တွင် မိုင်မိုင်လေး စောစောကဝတ်ထားသော ထဘီလေးက ခါးတွင်မရှိတော့ ဖင်ပြောင်လေးနှင့် ပေါင်နှစ် လုံးထောင်၍ကားထားပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို  ပေါင်ကြားထဲသို့ထည့်ကာ တစ်ဖက်က စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကိုဖြဲပြီး တစ် ဖက်က စောက်စေ့လေးကို ကလိ၍နေသည်။  မိုင်မိုင်၏ မျက်နှာနုနုလေးက နီရဲ၍နေပြီး မျက်လုံးအစုံကိုမှိတ်ထားကာ မဲ့မဲ့ရှုံ့ရှုံ့ လေးဖြစ်သွားလိုက် လျှာလေးထုတ်၍ နှုတ်ခမ်းလေးကို  ပွတ်လိုက်ဖြင့် ဖြစ်နေသည်။ သီတာပြုံး ဘာလုပ်ရမည်ကို အလျင်အ မြန်စဉ်းစားလိုက်သည်။ ထို့နောက် မိုင်မိုင်၏ အိပ်ခန်းတံခါးကို  တွန်းဖွင့်ပြီးအထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်။

“ ဟင်…တီတီလေး….” သီတာပြုံးကို တွေ့လိုက်ရသည်နှင့် မိုင်မိုင် တစ်ကိုယ်လုံးတုန်၍ လန့်သွားပြီး ပေါင်လေးထဲမှ  လက်တွေကိုထုတ်ကာ ပေါင်နှစ်လုံးကို စေ့ထားလိုက်သည်။ ကုတင်ဘေးတွင်ရပ်၍ သီတာပြုံးက မိုင်မိုင်ကို ကြည့်ရင်း ပြုံးပြလိုက်သည်။ “ ကိုယ့်တီတီလေးပဲ မိုင်မိုင်ရယ်….ဘာလန့်စရာလိုလို့လဲ…မိုင်မိုင် ဘာဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ တီတီလေးက သိလို့ မိုင်မိုင်ကို  ဒီထက်ကောင်းအောင် လုပ်ပေးဖို့ ဝင်လာတာ….” “ ဟို…တီတီလေး…ဟို…ဟို….” “ ဟင်း…ဟင်း….ကဲပါ မိုင်မိုင်ရယ်… သမီးရဲ့အဝတ်အစားတွေ အကုန်လုံးကို ချွတ်လိုက်…ကဲထ….” မိုင်မိုင် မယုံရဲယုံရဲဖြင့် လေးပင်စွာ ထထိုင်ပြီး သူမကိုယ်ပေါ်မှ အကျႌတွေ ဘရာစီယာတွေကို ချွတ်လိုက်သည်။ တင်း ရင်းနေသော မိုင်မိုင်၏ နို့လေးတွေက နုညက်နေရုံမျှမက သီတာပြုံး၏ နို့အုံတွေလောက်ကို ဖွံ့ထွားသည်။

“ ကဲ….လှဲလိုက် မိုင်မိုင်….” မိုင်မိုင် မယုံရဲယုံရဲဖြင့် အိပ်ယာပေါ်သို့ ပြန်၍ လှဲချလိုက်သည်။ သီတာပြုံး ကုတင်ပေါ်သို့ တက်လိုက်ပြီး  မိုင်မိုင်ဘေး တွင် လှဲချလိုက်သည်။ ပြီးတော့ မိုင်မိုင်ကိုယ်လုံးလေးကို တင်းကြပ်စွာဖက်ပြီး မိုင်မိုင်မျက်နှာလေးကို ကမူးရှူးတိုး နမ်းပေး  သည်။ ပြီးတော့ မိုင်မိုင်၏ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စုပ်နမ်းလိုက်ပြီး သူမ၏လက်က မိုင်မိုင်၏ တစ်ကိုယ်လုံးကို စုန်ချီဆန်ချီ ပွတ်  သပ်၍ပေးသည်။ မိုင်မိုင်တစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းရှိန်း၍ လေထဲမြောက်တက်နေသလို ခံစားနေရသည်။ အတန်ငယ်ကြာတော့မှ သီတာပြုံးက  မိုင်မိုင်၏ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး မိုင်မိုင်၏ ပုခုံးလေးတွေ ရင်ညွန့်သားလေးတွေကို စုပ်နမ်း သည်။

သီတာပြုံး  လွှတ်ပေးလိုက်သော မိုင်မိုင်၏ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက ထူအမ်းအမ်းဖြစ်ကာ တမျိုးလေးခံစားနေရသည်။ သီတာပြုံး မိုင်မိုင်၏  နို့အုံလေးတစ်ဖက်ကို ငုံ၍စို့လိုက်ပြီး ကျန်တစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ကိုင်လိုက်သည်။ မိုင်မိုင်၏ လက်လေး တွေက သီတာပြုံး၏  ကိုယ်လုံးကြီးကို သိမ်းကြုံး၍ ဖက်လိုက်သည်။ သီတာပြုံးက မိုင်မိုင်၏ နို့အုံထိပ်ပိုင်းလေးတွေကို အမိအ ရ စုပ်ထားပြီး လျှာဖျားက  နို့သီးခေါင်းသေးသေးလေးနှင့်တကွ နို့သီးခေါင်းအောက်ခြေမှ အနီရောင်အဝိုင်းလေးကိုပါ တိုးတိုး ပြီးယက်ပေးသည်။ ထို့ပြင်  လက်တစ်ဖြင့် ကိုင်ထားသော နို့အုံလေးကိုလည်း ဖွဖွလေးဆုပ်နယ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးကို လက် ညှိုးလက်မဖြင့် ညှပ်၍ချေပေးသည်။

“ ဟင်း….ဟင်း…အင်း…ဟင့်….တီတီ….တီတီလေးရယ်….ဟင်း….ဟင်း….” ခဏအတွင်း မိုင်မိုင်မှာ အဖျားတက်သလို  တုန်ယင်၍လာသည်။ သီတာပြုံး မိုင်မိုင်၏ နို့အုံလေးတစ်ဖက်ပေါ်မှ လက် ကိုဖယ်လိုက်ပြီး မိုင်မိုင်၏ ဝမ်းပြင်းသားလေးများ ဆီးခုံနှင့်  အမွှေးပါးပါးလေးတွေပေါက်နေသော စောက်ပတ်အုံလေးတို့ကို ပွတ်ပေးသည်။ မိုင်မိုင် တဟင်းဟင်းနှင့် ညည်းရင်း ခံရခက်ပုံဖြင့် သူမ၏  ပေါင်လေးမြှောက်လိုက်ချလိုက်၊ စုလိုက်ခွာလိုက် ဖြစ်နေသည်။ သီတာပြုံးက နို့နှစ်လုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် မပြတ်အောင် စို့ပေးရင်း  လက်တစ်ဖက်က မိုင်မိုင်၏ စောက်ပတ်အုံ လေးကို ပွတ်ပေးနေရာမှ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို ပွတ်ပေးရင်း စောက်စေ့လေးကို  လက်မထိပ်လေးဖြင့် တို့ထိကလိ ပေးလိုက်သည်။

“ အဟင်း…ကျွတ်…ကျွတ်….အင့်….ဟင်း….ဟင်း….” မိုင်မိုင်၏ မျက်လုံးအစုံမှိတ်ထားသော မျက်နှာလေးမှာ ရှုံ့မဲ့၍နေသည်။  ပြီးတော့နေရထိုင်ရတာ အတော်ခက်လာ သဖြင့် ဒူးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲထောင်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားလိုက်မိသည်။ ဒီမှာတင် သီတာပြုံး၏  လက်ခလယ်က မိုင်မိုင်၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ညင်သာစွာ တိုးဝင်လာသည်။ “ အို….အိုး….အင်း….အင်း….” မိုင်မိုင်  ခါးလေးကော့တက်သွားသည်။ စောက်ခေါင်းထဲတွင် အရည်တွေက အတော်လေးရွှဲနစ်နေပြီ။ သီတာပြုံး နို့သီး လေးတွေကို  ခပ်ပြင်းပြင်းစို့ပေးရင်း မိုင်မိုင်၏ စောက်ခေါင်းထဲမှ လက်ခလယ်ကို သွင်းချီထုတ်ချီလုပ်ပေးသည်။

လက်မက လည်း စောက်စေ့လေးကို  ပွတ်သပ်ပေးသည်။ မိုင်မိုင် အရည်တွေ မတရားကြီး ထွက်လာချေပြီ။ “ ဗြစ်… ဗြစ်….ပြွတ်….ပလွတ်….အိုး….အင်း….ဟင်း….အင်း….အိုး….အိုး….” မိုင်မိုင်၏ စောက်ခေါင်းထဲမှ သီတာပြုံး၏  ထုတ်ချီသွင်းချီလုပ်ပေးနေသော လက်ခလယ်လက်ချောင်းကို ဆွဲဆွဲပြီးစုပ် နေသည်။ သီတာပြုံး မိုင်မိုင်၏ နို့လေးကို  ခပ်ပြင်းပြင်းစုပ်၍စို့ရင်း စောက်ခေါင်းထဲမှ သူမ၏ လက်ခလယ်လက်ချောင်းကို သွက်သွက်ကြီး အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးလိုက်သည်။

“ အား…အင်း….အင်း….အား….အား….” မိုင်မိုင်၏ တင်ပါးလေးတွေ ဆက်ကနဲ မြောက်ကြွသွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံးတောင့်သွားရာမှ   တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲဖြစ်ကာ ငြိမ်ကျသွားသည်။ စောက်ခေါင်းထဲမှ လက်ခလယ်ကို ခဏကြာသည်အထိ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်  ဖြေးဖြေးချင်းလုပ်ပေးပြီး တော့မှ လက်ခလယ်ကို စောက်ခေါင်းထဲမှဆွဲ၍ ထုတ်လိုက်သည်။ မိုင်မိုင် မျက်လုံးလေးတွေကိုဖွင့်၍  သီတာပြုံးအား ကျေးဇူး တင်သော အကြည့်ဖြင့်ကြည့်သည်။ “ မိုင်မိုင်…ကောင်းတယ် မဟုတ်လား….” “ အာ…တီတီလေး ကလဲ….” “ နောက်ဆို မိုင်မိုင် ကောင်းအောင် တီတီလေး အမြဲလုပ်ပေးမယ်…ဘယ်ယောက်ျားကိုမှ စိတ်မဝင်စားရဘူးနော်… အန္တရာယ်များတယ် သိလား….”

“ သိပါတယ်….တီတီလေး ကလဲ….” သီတာပြုံး ကျေနပ်စွာ ပြုံးလိုက်မိသည်။ နောက်နေ့များတွင် သီတာပြုံးက မိုင်မိုင်အား  နေ့တိုင်း နူးနှပ်၍ ပလူးပေး သည်။ သုံးရက်မြောက်သောနေ့အရောက်တွင်တော့ ယောက်ျားနှင့်မတွေ့တာ သုံးရက်ရှိသွားပြီဖြစ်သော  သီတာပြုံးက မိုင်မိုင် အား သူမလုပ်ပေးသလို လုပ်စေ၍ အာသာဖြေခဲ့သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်မှာ တစ်ပတ်အကြာ ဧရာ  အိမ်သို့ပြန်လာသည့်နေ့ အထိ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်တလဲ ပလူးနေခဲ့ကြလေသည်။

တစ်ပတ်လုံးလုံး အလုပ်ထဲတွင်နေခဲ့ပြီး နားရက်တွင် အိမ်သို့ပြန်ရောက်လျှင် အိမ်ပေါက်ဝ၌ မိန်းမဖြစ်သူကို တွေ့ လိုက်ရသည်နှင့် ဧရာ၏  လီးက တောင်လာတော့သည်။ ဒီတစ်ပတ်နားရက် အိမ်သို့ ဧရာပြန်ရောက်လာတော့ မိုင်မိုင်တစ် ယောက် အချိုးတစ်မျိုးပြောင်းနေတာကို  ဧရာ သတိထားမိသည်။ မနက်ပိုင်း ဧရာ အိမ်သို့ရောက်ရောက်ခြင်း မိုင်မိုင်က သူမ၏ အိပ်ခန်းထဲမှနေ၍ “ တီတီလေးနော်….ဒီည မိုင်မိုင်နဲ့  လာအိပ်ရမှာ….” ဟု အော်ပြောသံ ကြားလိုက်ရသည်။ ဧရာရော သီတာပြုံးပါ မျက်နှာကွက်ကနဲ ပျက်သွားကြသည်။ ခဏနေမှ  သီတာပြုံးက “ အရင်လိုပဲ (၁၂) နာရီထိုးရင် ကိုက သီတာကို လာနှိုးပေါ့…” ဟု ဧရာ၏ နားသို့ကပ်၍ တီးတိုးပြောသည်။

နေ့လည်ဖက်ကျတော့လည်း ကြည့်အုံး…။ ဧရာတစ်ယောက် မိုင်မိုင်၏ အိပ်ခန်းရှေ့မှ ဖြတ်၍အသွား အိပ်ခန်းထဲမှ မိုင်မိုင်နှင့်  ပက်ပင်းတိုးခိုက် မိုင်မိုင်၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် ရင်လျားထားသော ထဘီ က သူ့အလိုအလျှောက်ပဲ ကျွတ်သွားသလား ဒါမှမဟုတ် မိုင်မိုင်ကပဲ  ဖြုတ်ချလိုက်သလား ဧရာ မတွေ့လိုက်။ ဧရာ တွေ့လိုက် ရတာကတော့ ထဘီစတစ်ဖက်ကို လက်မှဆွဲထားသော မိုင်မိုင်၏ ကိုယ်လုံးတီး  အလှပင်ဖြစ်သည်။ ပြီးတော့ မိုင်မိုင်က “ ကန် တော့…ကန်တော့…” ဟုပြောပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားသည်။

ဟော…ညနေစာစားကြတုန်းကလည်း ကြည့်အုံး…။ သုံးယောက်သား ထမင်းစားနေကြရင်း မိုင်မိုင်က သူမ၏ မျက် လုံးရွဲကြီးများဖြင့်  ဧရာ့ကို ရွှမ်းရွှမ်းစားစားကြည့်လိုက် မျက်လွှာလေးပြန်ချပြီး ထမင်းကိုငုံ့စားလိုက် တစ်ချိန်လုံးလုပ်နေသည်။ ဧရာ မသိမသာဖြင့်  သီတာပြုံးကို လှမ်းပြီးအကဲခတ်လိုက်တော့ ထမင်းကိုငုံ့စားနေသော သီတာပြုံး၏ မျက်နှာလေးမှာ နီရဲနေ သည်။ သီတာပြုံးက  မသိချင်ယောင်ဆောင်နေမှန်း သိသာလှသည်။ အသက်အရွယ်နှင့် အတွေ့အကြုံအရ မိုင်မိုင်တစ် ယောက် ထမင်းစားရင်း  အရည်လေးတွေစို့နေပြီဖြစ်ကြောင်း ဧရာ အတတ်သိလေသည်။

ခါတိုင်းဆိုလျှင် ဧရာပြန်ရောက်သည့်နေ့တွင် မိုးမချုပ်မှီတွင်ပင် သီတာပြုံးကို တစ်ချီကစ်ပြီးတတ်သည်။ အခုတော့ မိုင်မိုင်က  တစ်ချိန်လုံးအိမ်တွင်ရှိနေ၍ မကစ်ဖြစ်တော့ပေ။ ညရောက်တော့ ဧရာ ပိုဆိုးသည်။ ဘယ်လိုမှ အိပ်လို့မရ လီးက  တစ်ချိန်လုံးတောင်နေသည်။ ပိုပြီးဆိုးတာက နေ့ခင်းကတွေ့လိုက်ရသော မိုင်မိုင်၏ ပျိုမြစ်နုနယ်သော ကိုယ်လုံးတီးအလှက သူ့ကို  စိုးမိုး၍နေသည်။ ည (၁၂) နာရီ ထိုးနိုင်ခဲလှရောဟု ဧရာ တွေးမိသည်။ ပုဆိုးကိုလှန်၍ မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်နေသော လီးကို  လက်ဖြင့်ပွတ်ရင်း သူ့ဆန္ဒတွေစိတ်တွေက ပိုပိုပြီး ကာမဆန္ဒတွေပြင်းပြလာသည်။ ဧရာ၏ ကာမဆန္ဒတွေက ဘယ်  လောက်ထိပြင်းပြလာသလဲဆိုလျှင် ဂွင်းတိုက်ပစ်လိုက်ရင် ကောင်းမလားဟု တွေးမိသည်အထိပင်ဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံး တော့  ဧရာတစ်ယောက် ခက်ခဲစွာဖြင့် အချိန်ကာလကို ကျော်ဖြတ်ရင်း ည (၁၂) နာရီက ထိုးသွားသည်။ ကမန်းကတန်း ဧရာ ကုတင်ပေါ်မှ  ခုန်ဆင်းပြီး အိပ်ခန်းထဲမှထွက်ရန် သူ၏ အိပ်ခန်းတံခါးကို ဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။

“ ဟင်…” အိပ်ခန်းဝတွင် ဘွားကနဲ မိုင်မိုင်ကို ဧရာ မထင်မှတ်ဘဲ တွေ့လိုက်ရသည်။ ခပ်တွေတွေလေးရပ်နေသော မိုင်မိုင်၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် ပုခုံးကြိုးသိုင်းပေါင်လည်လောက်သာရှိသော ဂါဝန်ပါးပါးလေးတစ်ထည်သာရှိသည်။ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာ သော အလင်းရောင်ဖြင့်  မိုင်မိုင်၏ ကိုယ်ပေါ်မှ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်ကို အတိုင်းသားမြင်နေရသည်။ ဧရာ မက်မောစွာ ဖြင့် ကြည့်နေလိုက်မိသည်။ ခဏတာ ခေါင်းလေးငုံ့နေရာမှ မိုင်မိုင်၏ မျက်နှာလေးက မော့၍လာသည်။ မိုင်မိုင် ဧရာကို လုံးဝ မကြည့် အခန်းဝတွင် ရပ်နေသော ဧရာကိုကျော်၍  အိပ်ခန်းထဲတွင်ရှိနေသော ဧရာနှင့် သီတာပြုံးတို့ အိပ်သည့် နှစ်ယောက် အိပ်ကုတင်ကြီးပေါ်မှ ထူထဲလှသော  နှစ်ယောက်အိပ်မွေ့ယာကြီးကို လှမ်း၍ကြည့်သည်။

ဧရာ ဘေးသို့ကပ်၍ လမ်းဖယ်ပေး လိုက်တော့ မိုင်မိုင်က စက်ရုပ်တစ်ရုပ်လို  ကုတင်ကြီးဆီသို့ ဦးတည်ရှေ့ရှု၍ အခန်းထဲသို့ တစ်လှမ်းချင်းဝင်၍လာသည်။ သူ့ အရှေ့မှ ဖြတ်သွားစဉ် မွှေးပျံ့သောရနံ့တွေက  ဧရာတစ်ကိုယ်လုံးကို လွှမ်းခြုံ၍သွားသည်။ ဧရာ၏ အသိစိတ်တွေ ကင်းမှန်းမ သိ ကင်းမဲ့၍လာသည်။ ဖွင့်လိုက်မိသော အိပ်ခန်းတံခါးကို  အသာပြန်စေ့၍ ခါးမှပုဆိုးကို ချွတ်ချပြီး မိုင်မိုင်၏ နောက်မှ လိုက် လာခဲ့မိသည်။ ဧရာ၏ ရှေ့မှ ထောင်မတ်နေသော လီးချောင်းကြီးက  ရှေ့မှ မိုင်မိုင်ကို ထိုးရန်ချိန်ရွယ်ထားသော လှံတံသဖွယ် ဖြစ်နေသည်။

ကုတင်ကြီးဘေးရောက်တော့ မိုင်မိုင်က ဧရာကို  ကျောပေးထားလျက်မှ သူမ၏ ပုခုံးပေါ်မှ ဂါဝန်သိုင်းကြိုးလေး တွေကို ဖြည်ချလိုက်သည်။ ဂါဝန်လေးက လျောကနဲ ကျသွားရင်း  ခြေဖျားတွင်ပုံသွားသည်။ မိုင်မိုင်က ခါးတစ်ဆစ်ချိုးကုန်း၍ သူမ၏ ခြေဖျားတွင် ပုံကျနေသော ဂါဝန်လေးကို ငုံ့၍အဖယ်… လုံးတစ်ကားစွင့်သွားသော ဖွေးနုသည့် တင်သားအစုံကြားမှ နောက်သို့ပြူးထွက်နေသော စောက်ပတ်လေးက  နီကျင့်ကျင့်အမွှေးလေးများခြံရံလျက် အိပ်ခန်းထဲမှ မီးရောင်အောက်တွင် ရွှမ်းစိုတောက်ပ၍နေသည်။ စောစောကတည်းက မိုင်မိုင်  အရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်နေကြောင်း သိသာလှသည်။ ဧရာ ဘာကိုမှ မစဉ်းစားမိတော့ သူ့ကိုကာမဆန္ဒတွေက အနိုင်ယူသွားပြီ။

ရှေ့မှ ဂါဝန်ကို ငုံ့ကောက်နေသော မိုင်မိုင်၏ ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော လီးထိပ်ကြီးကို မိုင်မိုင်၏  နောက်သို့ပြူးထွက်နေသော စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားလေး နှစ်ခုကြားသို့တေ့ကာ တရှိန်တိုး ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့သည်။ “ ဗြစ်….ဗြစ်….အ….အီး…..အား…..” စောက်ခေါင်းထဲတွင် ထွက်နေသော အရည်များနှင့် ဧရာ၏ ဆောင့်အားကြောင့် လီးတစ်ချောင်းလုံး  စောက်ခေါင်းထဲ သို့ ဝင်သွားသည်။ မိုင်မိုင်မှာ ဗြုံးကနဲ ကုတင်ဘောင်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ပြီး တင်း၍ခံသည်။ အသံမထွက်မိအောင်  နှုတ် ခမ်းကို ပြတ်ထွက်လုမတတ်ကိုက်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံးအသားလေးတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။

မချိမဆန့် နာကျင်နေ သော်လည်း  သူမ၏ တစ်ချိန်လုံးထကြွနေသော အာသာဆန္ဒကတော့ ကျေနပ်သယောင် ဖြစ်သွားသည်။ ဧရာ မထိန်းနိုင် သောစိတ်ကြောင့် ခပ်ပြင်းပြင်း  ဆယ်ချက်လောက်ဆောင့်ပြီးတော့မှ သတိရသွားသည်။ “ မိုင်မိုင်….သိပ်နာသွားလားဟင်….” “ ဟို…ကိုကို ကောင်းရင်ပြီးတာပါပဲ…” ဟု ပြောရင်း မိုင်မိုင်က ဖင်လေးကို ပို၍ကုန်းပေးသည်။

အခန်းဝမှ သူတို့ကိုရပ်ကြည့်နေသော သီတာပြုံးတစ်ယောက် မျက်ရည်တွေ တသွင်သွင် စီးကျလာသည်။ မိုင်မိုင် အိပ်ယာပေါ်မှ  ထသွားကတည်းက သီတာပြုံး ဘာလဲဆိုတာကို ခန့်မှန်းမိပြီးသား ဒါပေမယ့် သီတာပြုံး တားနိုင်လျှက်နှင့် မ တားလိုက်တာဖြစ်သည်။  အခုတော့ အိပ်ခန်းထဲမှ မိုင်မိုင်၏ ခါးလေးကိုကိုင်၍ ဧရာက မက်မက်ရရကြီးလိုးနေပြီး မိုင်မိုင်ခမျာ မှာလည်း အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ  အသံလေးတွေထွက်၍ အံကြိတ်ပြီး ခံနေသည်။ တပြွတ်…ပြွတ်….တအင့်…အင့်…အသံလေး များက အိပ်ခန်းထဲတွင်  ညံလျက်ရှိလေတော့သည်။

Zawgyi

ေစ့ေစ့ေတြး ေရးေရးေပၚ

တီတီေလးေရ…တီတီေလး…လာပါအုံး…ျမန္ျမန္…အား…အား….” အိပ္ခန္းထဲမွ ‘ မိုင္မိုင္ ’ ၏ အလန႔္တၾကား အသံေၾကာင့္  သီတာၿပဳံးလက္ထဲမွ စာေစာင္ကိုခ်၍ ကမန္းကတန္းထ၍ ေျပးလာမိသည္။ အိပ္ခန္းထဲလွမ္းဝင္လိုက္ေတာ့ မွန္ေရွ႕မွာရပ္ေနေသာ  မိုင္မိုင္၏ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းတြင္ ဘာအဝတ္အစား မွမရွိ။ သူမေက်ာျပင္ေလးကို မွန္ဖက္သို႔လွည့္ကာ ၾကည့္၍ေနသည္။ “ မိုင္ေလး….ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္….” သီတာၿပဳံး အေမာတေကာ ေမးလိုက္မိသည္။ “ သမီးအနာက တစစ္စစ္နဲ႔ ကိုက္ေနတယ္….တီတီေလး…” “ ဟင္…ျပစမ္း…” မိုင္မိုင့္ညာဘက္လက္ျပင္တြင္ ေမႊးကြၽတ္နာေပါက္ေနေၾကာင္း သီတာၿပဳံး သိထားသည္။

“ ဟယ္…အနာက ျပည္ေတြနဲ႔ မွည့္ေနၿပီ သမီး…တီတီေလး ညႇစ္ေပးမယ္….ဒီျပည္ေတြထြက္သြားမွ ကိုက္တာသက္ သာၿပီး အနာေပ်ာက္သြားမွာ….” ေျပာလဲေျပာ ျပည္ေတြနဲ႔စူတက္ေနေသာ ေမႊးကြၽတ္နာ၏ ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီသို႔ လက္မႏွစ္ဖက္ကို တင္လိုက္ သည္။ ၿပီးေတာ့ ဆတ္ကနဲ ညႇစ္လိုက္သည္။ “ အား….အမေလး….ေသပါၿပီ….အား…အား….” မိုင္မိုင္ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္လိုက္သည္။ သီတာၿပဳံး လက္တြန႔္သြားသည္။ မိုင္မိုင္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္ ေတြ ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်လာေနသည္။  အနာကပြင့္သြားၿပီ ျပည္ေတြတစြန္းတစထြက္ေနၿပီ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ညႇစ္ လိုက္ရင္ အထဲကျပည္ပုတ္ေတြေရာ  အျမစ္ပါထြက္သြားမည္ျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ မိုင္မိုင္က ဘယ္လိုမွ ခံႏိုင္ရည္မရွိေတာ့ၿပီ။

“ မိုင္ေလး….ေရွ႕ကိုခါးေလးနည္းနည္းကိုင္းလိုက္…” “ ဟင္…တီတီေလး ထပ္ညႇစ္အုံးမလို႔လား….သမီး မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး…ဟင့္…ဟင့္….” “ မညႇစ္ေတာ့ပါဘူး သမီးရဲ႕…ေရွ႕ကိုနည္းနည္းကိုင္းလိုက္ေနာ္….မိုင္ေလး မနာေစရပါဘူး…” မိုင္မိုင္က သီတာၿပဳံးကို မရဲတရဲျဖင့္  မ်က္လုံးဝိုင္းႀကီးမ်ားျဖင့္ လွည့္ၾကည့္ၿပီး ခါးကိုေရွ႕သို႔ကိုင္းလိုက္သည္။ သီတာၿပဳံး သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို အနာတြင္ကပ္၍  အားကုန္စုပ္ထုတ္လိုက္သည္။ ျပည္ပုတ္ေသြးပုတ္ေတြက သီတာၿပဳံး ပါးစပ္ထဲ ပါ လာသည္။ “ အ…အ…အဟင္း…တီတီေလးရယ္…” သီတာၿပဳံး ျပတင္းေပါက္ေဘးသို႔သြား၍ ပါးစပ္ထဲမွဟာေတြကို ေထြးထုတ္ပစ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မိုင္ေလးကိုၿပဳံး၍ ၾကည့္လိုက္သည္။  မိုင္မိုင္က မ်က္ရည္အဝဲသား မ်က္လုံးေလးေတြကို မ်က္ေတာင္တျဖတ္ျဖတ္ခပ္ရင္း သီတာၿပဳံးကို ၾကည့္ သည္။

“ တီတီေလးရယ္…” မိုင္မိုင္ သီတာၿပဳံး၏ ခါးကိုဖက္ကာ ရင္ခြင္ထဲသို႔ ေျပးဝင္လိုက္ေလေတာ့သည္။ သီတာၿပဳံးက မိုင္မိုင္၏  အေဒၚျဖစ္သည္။ သီတာၿပဳံးကို မိုင္မိုင္ဖခင္၏ ညီမက ေမြးခဲ့တာျဖစ္သည္။ မိုင္မိုင္၏ မိဘမ်ား တြင္ သားသမီးမထြန္းကား၍  သီတာၿပဳံးအား ေလးႏွစ္သမီးအ႐ြယ္ကပင္ ေခၚယူ၍ ေမြးစားခဲ့သည္။ သီတာၿပဳံး (၅)တန္း ေရာက္ေသာႏွစ္တြင္မွ မိုင္မိုင္ကို  ေမြးဖြားခဲ့တာျဖစ္သည္။ မိုင္မိုင္က သီတာၿပဳံးလက္ေပၚတြင္ပင္ သားသမီးႏွင့္မျခား ႀကီးျပင္း လာခဲ့ရတာျဖစ္သည္။ သီတာၿပဳံးကအခု  အသက္(၂၅)ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး မိုင္မိုင္က အသက္(၁၅)ႏွစ္၊ (၁၀)တန္း ေက်ာင္းသူျဖစ္ သည္။ မိုင္မိုင္၏ မိဘမ်ားက လြန္ခဲ့ေသာ  (၃)ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ကပင္ ျပည္ပတြင္သြား၍ အလုပ္လုပ္ေနသည္။

မိုင္မိုင္က သီတာၿပဳံးကို မခြဲႏိုင္သျဖင့္ မိဘမ်ားႏွင့္  လိုက္မသြားျခင္းျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္က သီတာၿပဳံး အိမ္ေထာင္က်သျဖင့္ မိုင္မိုင္ ၏ မိဘမ်ား တေခါက္ျပန္လာခဲ့ရသည္။ အျပန္တြင္ မိုင္မိုင္ကို ျပည္ပသို႔လိုက္ခဲ့ရန္ေခၚေသာ္လည္း မိုင္မိုင္က လိုက္မသြားခဲ့ ေပ။ အဓိကအေၾကာင္းရင္းကေတာ့ သီတာၿပဳံးကို မိုင္မိုင္  မခြဲႏိုင္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သီတာၿပဳံး၏ ေယာက္်ား ‘ ဧရာ ’ က အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး လႈိင္သာယာက စက္႐ုံတစ္႐ုံတြင္  ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးျဖစ္သည္။ တစ္ပတ္မွ ႏွစ္ရက္သာ အိမ္သို႔ ျပန္လာရသည္။ ဧရာကလည္း မိုင္မိုင္ကို သီတာၿပဳံးကဲ့သို႔ပင္  သားသမီးတစ္ေယာက္လို သေဘာထားသည္။ မိုင္မိုင့္မ်က္ႏွာ အညိဳမခံ လိုေလေသးမရွိေအာင္ ထားသည္။ အလိုလိုက္သည္။

ယုတ္စြအဆုံး တစ္ပတ္မွ ႏွစ္ရက္ထဲ အိမ္မွာေနရတဲ့ ဧရာက သူျပန္ေရာက္တဲ့ရက္ မိုင္မိုင္က သီတာၿပဳံးကို  သူမႏွင့္လာအိပ္ရန္ေျပာလွ်င္ပင္ ဧရာက ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ခြင့္ျပဳခဲ့သည္သာ ျဖစ္သည္။ ကေလးစိတ္မေပ်ာက္ေသးေသာ မိုင္မိုင္၏  ဒဏ္ကို ဧရာႏွင့္ သီတာၿပဳံးတို႔ လင္မယားမွာ မိုင္မိုင္ကို ခ်စ္တဲ့စိတ္ျဖင့္ ခံခဲ့ရေလသည္။ ‘ အဟင့္ ’ ဆိုၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးႏွစ္လႊာဟကာ ကိုယ္လုံးေလးတြန႔္သြားခိုက္ သီတာၿပဳံး၏ ႏို႔အုံေလးက ဧရာ၏ ပါးစပ္ ထဲသို႔ လက္တစ္လုံးေလာက္ ပို၍ဝင္သြားသည္။ သီတာၿပဳံး  မတြန႔္လို႔လည္း မေနႏိုင္၊ ၾကည့္ပါအုံး ႏို႔အုံႏုႏုညက္ညက္ေလး ထိပ္ပိုင္းကို ပါးစပ္ထဲသြားထားၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေအာက္ေျခက  အနီေရာင္အဝန္းအဝိုင္းေလးကို ဧရာလွ်ာႀကီးက ဖိဖိၿပီး ယက္ေန သည္။ ႏို႔အုံတစ္ခုလုံးတြင္ ဒီေနရာက အေၾကာေတြအမ်ားဆုံးေနရာ  ႏို႔သီးေခါင္းေလးထက္ပင္ ပိုၿပီးအာ႐ုံေၾကာေတြမ်ားကာ အရသာကိုပိုၿပီး ေပးစြမ္းႏိုင္သည္။ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကို မဖြင့္ဘဲ ဧရာ၏  အထိအေတြ႕အရသာေတြၾကားတြင္ မိန္းမူးေနရင္းက သီတာၿပဳံးမွာ ဧရာ၏ ေက်ာျပင္ႀကီးကို သူမလက္ဖဝါးႏုႏုေလးျဖင့္  ပြတ္သပ္ေပးေနေလသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဘာအ ဝတ္အစားမွမရွိဘဲ ဝတ္လစ္စလစ္ႏွင့္ ျဖစ္သည္။ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္း  ႏို႔အုံႏုႏုညက္ညက္ေလးႏွစ္လုံးကို မက္မက္ေမာေမာ စို႔ေပးေန႐ုံမက ဧရာ၏ လက္တစ္ဖက္က သီတာၿပဳံး၏  ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲေရာက္ကာ တေျဖးေျဖး ေဖာင္းေဖာင္းၿပီးတင္း တင္းလာေသာ ေစာက္ပတ္အုံေလးကို လက္ဖဝါးထဲထည့္ကာ  ဆုတ္နယ္ပြတ္သပ္၍ ေနေသးသည္။ သီတာၿပဳံးက အေမႊးသန္ သည္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ပတ္လွ်င္ တစ္ႀကိမ္ ရိတ္ေလ့ရွိသည္။

ျပန္ထြက္လာေသာ အေမႊးငုတ္တိုေလးေတြ၏ စူးစူးရွရွေလးျဖစ္ ၍ေနသည္က ဧရာအဖို႔ ကိုင္ရတာပို၍ အရသာေတြ႕ေနစရာ  ျဖစ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ဧရာ၏လက္က အကြဲေၾကာင္းေလးကို စမ္းလိုက္သည္။ စိုစိုစြတ္စြတ္ေလး ျဖစ္ေနသည္။ ဧရာ၏ လက္ညႇိဳးထိပ္က ေစာက္ေစ့ေလးကို တို႔ထိကလိလိုက္သည္။ “ အ…ကို…” ‘ ကို ’ ဆိုတာကို သံရွည္ေလးဆြဲရင္း ေပါင္ၾကားမွ ဧရာ၏လက္ကို  သူမ၏ေပါင္ေလးႏွစ္လုံးျဖင့္ ညႇပ္လိုက္မိသည္။ ဧရာ လက္ညႇိဳးထိပ္က တြင္းဝအိအိေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးကို ပြတ္သပ္ကလိရင္း  အထဲသို႔ေျဖးေျဖးေလး ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ သူ႔ ေက်ာကုန္းကို ပြတ္သပ္၍ေနေသာ သီတာၿပဳံး၏ လက္ေလးက တဒဂၤရပ္သြားၿပီး  ေက်ာကုန္းကို ဖိ၍ဖက္လိုက္သည္ကို ခံစား လိုက္ရသည္။

လက္ညႇိဳးကို အထဲသို႔လက္ႏွစ္ဆစ္ခန႔္ သြင္းၿပီးမွ  လက္ညႇိဳးထိပ္ကေလးကိုေကြးကာ အထဲမွအတြင္းသားေလး ေတြကို ကလိသည္ပြတ္သည္။ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းကလည္း ႏို႔အုံေလးကို  ပါးစပ္ထဲထည့္၍ စုပ္ထားျခင္းမျပဳေတာ့ဘဲ ႏို႔သီး ေခါင္းေလးတစ္ခုထဲကိုသာစုပ္ကာ လွ်ာထိပ္ျဖင့္ ထိုးထိုးၿပီးေပးသည္။ အထဲမွ  အရည္ေလးေတြ သိသိသာသာႀကီး ႐ႊဲ၍ထြက္ ထြက္လာေၾကာင္း ဧရာ၏ လက္ညႇိဳးေလးက သိေနသည္။ သီတာၿပဳံးကလည္း  ေစာေစာတုန္းကလို အိေျႏၵမရေတာ့ေခ်။ လႈပ္ လႈပ္႐ြ႐ြေလး ျဖစ္လာသည္။

“ ကို…ကို…ေတာ္ၿပီကြာ…ကို႔…လက္ႀကီးထုတ္လိုက္ေတာ့ကြာ…ဟင္း….ဟင္း….” သီတာၿပဳံး၏ စိတ္ေတြ  အေတာ္ႀကီးထလာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ဧရာ သိလိုက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲသြင္းထားေသာ လက္ညႇိဳးကိုအသာေလး ဆြဲထုတ္ၿပီး  သူ႔မ်က္ႏွာကိုလည္း ႏို႔အုံေလးေတြေပၚမွ ခြာလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သီတာၿပဳံး၏ ပါးေလး တဖက္ကို ႐ႊတ္ကနဲေနေအာင္ နမ္းလိုက္ၿပီး  သီတာၿပဳံး၏ ေဘးသို႔ လွဲခ်လိုက္သည္။ သီတာၿပဳံးမွာ ဧရာဖက္သို႔ လွည့္လိုက္ၿပီး ဧရာကို ဖက္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဧရာ၏  ေအာက္ပိုင္းကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီးလွ်င္ ဧရာ၏ ႏႈတ္ခမ္းကို ဖိကပ္၍ စုပ္ လိုက္သည္။

ၿပီးေတာ့ သီတာၿပဳံး၏  လက္ဖဝါးေလးတစ္ဖက္က ဧရာ၏ ဝမ္းဗိုက္ေပၚေရာက္သြားၿပီး ခ်က္ေအာက္ဆီးစပ္ကို ေလွ်ာတိုက္၍ ပြတ္ရင္း ျဖဴလႊေသာသူမ၏  လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားက လေမႊးေတြၾကား တိုးဝင္သြားသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ႏႈတ္ခမ္းျခင္းကလည္း ဂေဟဆက္ေနၾကသည္။ သူမ၏  လက္က လေမႊးေတြကို လုံးေခ်လိုက္ ထိုးဖြလိုက္ ေဆာ့ကစားရင္း မတ္ေတာင္ေနေသာ သန္မာလွသည့္ ဧရာ၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို  လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ ရစ္ပတ္ကာ ကိုင္လိုက္သည္။ ၿပီး ေတာ့ တစ္ခ်က္ေလာက္ညႇစ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ဒစ္ႀကီးကိုၿဖဲခ်လိုက္ၿပီး  နက္ရႈိင္းေသာဒစ္ႀကီးအၾကားသို႔ သူမ၏ လက္မထိပ္ ေလးက တိုးဝင္သြားကာ ဒစ္ႀကီးပတ္ပတ္လည္ကို ကပ္၍ ပြတ္လိုက္သည္။

“ အ…ဟ…အင္း….သီတာ…အ…အ…ဟင္း….ဟင္း….” “ ျျပတ္…” “ အဟင္း…သူ…သူမ်ားကို ကလိခ်င္တိုင္း  ကလိေနေတာ့ေကာင္းတယ္…သူ႔က်ေတာ့ တခ်က္ေလး လုပ္လိုက္တာနဲ႔ ….ဟြန္း…မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး….” ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ဆြဲခြာရင္း  မ်က္ေစာင္းလွလွေလးထိုးကာ သီတာၿပဳံးက ေျပာလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူမလက္တစ္ ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ ဧရာ၏ လီးႀကီးကို  ၾကည့္လိုက္သည္။ အသဲယားေလာက္ေအာင္ ေဖာင္းကားေနေသာ ထိပ္ဖူး ႀကီး၏ ထိပ္အေပါက္ေလးမွ အရည္ၾကည္ေလးေတြ  စို႔ထြက္ေနေၾကာင္း ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သီတာၿပဳံး၏ မ်က္ႏွာေလးၿပဳံး ေယာင္သန္းသြားၿပီး သူမ၏ လက္ေလးကို ဂြင္းေလွ်ာလုပ္ကာ  ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးကို စုန္ကာဆန္ကာ ဂြင္းတိုက္ေပး သည္။ ေလးငါးႀကိမ္မွ် လုပ္ေပးလိုက္ၿပီးခ်ိန္တြင္ပင္ ဧရာ၏ လီးႀကီးက  တဆစ္ဆစ္ျဖစ္၍လာသည္။ သီတာၿပဳံးမွာ ဧရာ၏ ပါးကို ဖိကပ္၍ အားရပါးရတစ္ခ်က္မွ် နမ္းလိုက္ၿပီး ဧရာ၏ ခါးေပၚသို႔  ခြတက္လိုက္သည္။ သူမ၏ အသက္ရႉသံေတြက ျပင္းထန္ေနသည္။

ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ကိုမတ္၍ ဖင္ႀကီးကို ေျမႇာက္လိုက္ၿပီး  လက္တစ္ဖက္မွ ဆုတ္ကိုင္ထားေသာ လီးႀကီးကို ေစာက္ပတ္ဝတြင္ ေတ့လိုက္ၿပီး ဖင္ႀကီးကို တေျဖးေျဖးျခင္းဖိ၍ခ်ကာ လီးႀကီးကို  သြင္းယူသည္။ ဧရာ ပက္လက္လွန္လ်က္မွ အသာေလးၿငိမ္ေနၿပီး သီတာၿပဳံးကို ၾကည့္ေနသည္။ ရမၼက္စိတ္ေတြ ျပင္းျပေနေသာ  မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က လီးကို ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ သူမဘာသာ အာသာဆႏၵျပင္းျပစြာျဖင့္ သြင္းယူေနပုံမွာ ျမင္ရတာ  အရသာရွိလွသည္။ ေစာက္ပတ္ဝသို႔ လီး ထိပ္ဖူးႀကီး တိုးဝင္သြားခ်ိန္မွာ သီတာၿပဳံး၏ ပါးစပ္ေလးဟ၍သြားသည္။ သူမ၏ ဖင္ႀကီးက  တေျဖးေျဖးဖိခ်သျဖင့္ လီးႀကီးက ဒစ္ႀကီးတစ္ခုလုံး ဝင္သြားခ်ိန္တြင္ သိတာၿပဳံး၏ မ်က္ေတာင္ေကာ့ေကာ့ေလးေတြ စင္းက်သြားသည္။  ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီး ႀကီးတစ္ဝက္ေလာက္ဝင္သြားေတာ့ သူမ၏ မ်က္လုံးေလးေတြက မွိတ္ထားၿပီးျဖစ္ေနသည္။

“ ျဗစ္…” “ ဖတ္…” ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီးႀကီးတဆုံးဝင္ရန္ လက္ႏွစ္လုံးေလာက္အလိုတြင္ေတာ့ လီးကိုေျဖးေျဖးခ်င္းသြင္းေနရာမွ  ဆတ္ကနဲဖိခ်ကာ တဆုံးသြင္းလိုက္ရင္း သီတာၿပဳံးမွာ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ၏ကိုယ္ကို  ေရွ႕သို႔ငိုက္လိုက္ၿပီး ဧရာ၏ ရင္အုံထက္သို႔ သူမ၏ လက္ေလးႏွစ္ဖက္က ေထာက္ၿပီး သီတာၿပဳံးမွာ လီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲ သြင္းရင္း  အေတာ္ယားေနပုံရသည္။

ခပ္သြက္သြက္ႀကီး (၁၀)ခ်က္မွ် ေဆာင့္၍ စိတ္ရွိလက္ရွိ လိုးပစ္လိုက္သည္။ “ ျဗစ္…ဖြတ္…ျဗစ္…ႁပြတ္…ဖတ္…ပလြတ္…ျဗစ္…ျဗစ္….” ၿပီးေတာ့မွ သီတာၿပဳံးမွာ သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို ႂကြႂကြၿပီး တစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္၍လိုးသည္။ ဧရာက သူမ၏  ႏို႔ႏွစ္လုံးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္လွမ္း၍ဆြဲရင္း သီတာၿပဳံး ေဆာင့္အခ်တြင္ ေအာက္မွေန၍ သူ၏လီးႀကီးကို ေကာ့၍ေကာ့၍ တင္ေပးသည္။  သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ အရည္ၾကည္ေတြက သိသိသာသာႀကီး စီးက်လာၿပီး ဧရာ၏ လေမႊးအုံ တစ္ခုလုံး ႐ႊဲနစ္၍ေနသည္။

သီတာၿပဳံးမွာ မ်က္လုံးေလးေတြကို မဖြင့္ေတာ့ဘဲ အထိအေတြ႕အာ႐ုံကိုသာ တစိုက္မတ္မတ္ ခံစားရင္း ခပ္ျပင္းျပင္းတခ်က္ ျခင္း  ေဆာင့္လိုက္ ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္လိုက္ျဖင့္ သူမစိတ္တိုင္းက်လိုးေနသည္။ “ ျဗစ္….ပလြတ္…ပလပ္…စြတ္…ဖြတ္….ျဗစ္…ျဗစ္….” လိုးေဆာင့္ရာ၌ တစ္ခ်က္ျခင္း ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္လိုးသည္ႏွင့္ ခပ္သြက္သြက္ႀကီး ေဆာင့္လိုးတာမ်ိဳးရွိသလို ေဆာင့္ ရာ၌လည္း  ဆီးခုံျခင္းကပ္၍ ေဆာင့္တာႏွင့္ ခြာ၍ ေဆာင့္တာမ်ိဳးလည္း ရွိေလသည္။ မိန္းမတစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ အႀကိဳက္ျခင္းမတူေပ။  ဘယ္လိုေဆာင့္တာႀကိဳက္သလဲဆိုတာ သိလိုလွ်င္ မိန္းကေလးျဖစ္သူကို စည္း႐ုံး၍ အေပၚသို႔တင္ေပး လိုက္ပါ။ သူတို႔အႀကိဳက္  ေဆာင့္ျပပါလိမ့္မည္။ သီတာၿပဳံးကေတာ့ တစ္ခ်က္ျခင္း မွန္မွန္ေဆာင့္လိုက္ ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္လိုက္ လိုးတာကိုႀကိဳက္ပုံရသည္။

“ ျဗစ္…ပလြတ္…ႁပြတ္….ဖြတ္…ဖြတ္….ပလြတ္….ျဗစ္…ျဗစ္…ဟင္း…ဟင္း….ဟင္း….” သီတာၿပဳံးမွာ အေပၚမွ စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္ရင္း  ေဆာင့္ရင္း ေအာက္ဖက္ေစာက္ေခါင္းထဲမွ အရည္ေတြ ႐ႊဲနစ္လာသလို သူမ၏ ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံး ေဖြးေဖြးေလးမွာလည္း  တစ္ကိုယ္လုံးေခြၽးေတြ ျပန္လာသည္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ခ်က္ေဆာင့္ လိုက္တိုင္း ဟင္းကနဲ ဟင္းကနဲ အသက္ျပင္းျပင္းရႉေသာအသံက  ထြက္ေနသည္။ “ ျဗစ္…ျဗစ္…ႁပြတ္…ဖြပ္…ဖြပ္….ဟင္း…ဟင္း….” “ ျျပတ္…” “ ဘုန္း…ဟင္း…ဟင္း….ဟင္း….” အားရပါးရခပ္သြက္သြက္ႀကီး အားရပါးရေလး ငါးခ်က္မွ် ေဆာင့္လိုးလိုက္ၿပီးေနာက္ ၿဗဳံးကနဲ သီတာၿပဳံးမွာ ဖင္ႀကီး ကိုႂကြ၍  လီးကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီး ဧရာ၏ ေဘးအိပ္ယာေပၚသို႔ ‘ ဘုန္း ’ ကနဲ ပက္လက္လွန္လွဲခ်၍ မ်က္လုံးအစုံကို မွိတ္ကာ တဟင္းဟင္း  အသက္ရႉသံေတြ ျပင္းထန္ေနသည္။ ဧရာက ပက္လက္လွဲေနရာမွ ခါးတဆစ္ခ်ိဳး ထထိုင္လိုက္ၿပီး စင္းထား ေသာ သီတာၿပဳံး၏  ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲေထာင္လိုက္သည္။ သူအေပၚမွ တလွည့္တက္လုပ္မည္ေပါ့။ သီတာၿပဳံး ေပါင္ႏွစ္ လုံးကို အတင္းေစ့ကပ္ထားသည္။

“ ေန…ေန…ေန..အုံး..ကို….ခဏ…သီတာ ၿပီးခ်င္သလို ျဖစ္ေနလို႔ ခဏနားတာ…အဟင္း…ဟင္း….” ၿပီးခါနီး ခဏနား၍ အရသာကိုတာရွည္ ခံစားလိုသည့္ သေဘာပင္… သီတာၿပဳံး၏ ရင္ဘတ္ေလးက နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီ ျဖစ္၍ ေနသည္။ ဧရာ သူမကို  ငုံ၍ဖက္လိုက္ၿပီး ပါးျပင္ေလးႏွစ္ဖက္ကို နမ္း သည္။ ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးအစုံကို စုပ္နမ္းသည္။ သီတာၿပဳံး၏ ကိုယ္လုံးေလးတစ္ခုလုံး  ပူေႏြး၍ ေနသည္။ ဧရာက သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမွသည္ လည္တိုင္ ေဖြးေဖြးေလးေတြကို စုပ္နမ္းသည္။ ၿပီးေတာ့ သီတာၿပဳံး၏  ပုခုံးလုံးလုံးေလးႏွင့္ ျပည့္တင္း ေသာ ရင္ၫြန႔္သားေလးမ်ား ထိုမွတဖန္ ျပည့္ျပည့္ၿဖိဳးၿဖိဳး ႏို႔အုံေလးေတြကို စို႔ေပးသည္။  အတင္းေစ့ကပ္ထားေသာ သီတာၿပဳံး ၏ ေပါင္လုံးေလးႏွစ္လုံး တေျဖးေျဖးေလ်ာ့က်၍ ကင္းကြာလာသည္။  ေနာက္နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖစ္ေနေသာ သူမ၏ ရင္ဘတ္ေလးက တည္ၿငိမ္လာၿပီး ရင္ဘတ္ေလးကို ေကာ့၍ ေကာ့၍ ႏို႔စို႔ေနေသာ ဧရာ၏  ပါးစပ္သို႔ ကပ္၍ကပ္၍ ေပးသည္။

“ ကို…” “ ႁပြတ္…ဟင္…” ဧရာ ႏို႔ကိုပါးစပ္မွ ခြၽတ္၍ထူးသည္။ “ လုပ္က်ရေအာင္ေနာ္….ကိုက ေနာက္ကေနလုပ္ေနာ္….” သီတာၿပဳံး  ကုန္းေပးေတာ့မည္ကို ဧရာ သိလိုက္သည္။ သီတာၿပဳံး၏ ကိုယ္ေပၚမွာမိုးထားေသာ သူ၏ ကိုယ္အေပၚ ပိုင္းကို ဧရာဖယ္ေပးလိုက္ေတာ့  သီတာၿပဳံးက ပက္လက္လွဲေနရာမွ လက္ေလးတစ္ဖက္ေထာက္၍ ထထိုင္လိုက္သည္။ ၿပီး ေတာ့ ေစာေစာက သူမတက္လိုးထားသျဖင့္  အရည္မ်ားျဖင့္ ႐ႊဲစိုလ်က္ ေထာင္မတ္ေနေသာ ဧရာ၏ လီးႀကီးကို မက္ေမာတပ္ မက္စြာျဖင့္ ၾကည့္လိုက္ၿပီး လက္ဖ်ားေလးျဖင့္ လွမ္း၍  ထကိုင္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မ်က္လုံးေလးပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္ လုပ္ လိုက္ၿပီး အိပ္ယာေပၚမွာပင္ ဒူးေထာက္၍  ေလးဖက္ေထာက္လိုက္သည္။

ဧရာက သီတာၿပဳံး၏ ေနာက္ဖက္သို႔ ဝင္လိုက္ၿပီး ဒူး ေထာက္လိုက္ၿပီးခ်ိန္တြင္ သီတာၿပဳံးက  ေရွ႕ဖက္မွဆန႔္၍ ေထာက္ထားေသာ သူမ၏လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေကြး၍ခ်လိုက္ၿပီး ဒ ေတာင္ဆစ္ႏွင့္ေထာက္ကာ နဖူးကို အိပ္ယာႏွင့္ထိ၍  ဝပ္ေနလိုက္ရာ ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ေပးထားသည့္ပုံ ျဖစ္သြားသည္။ နဂိုထဲက တင္သားေတြလုံးတစ္ ကားစြင့္ေသာ သီတာၿပဳံး၏  ဖင္သားေဖြးေဖြးႀကီးမ်ားမွာ ယခုလို ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္လိုက္ ေတာ့ အလြန္ပင္ မက္ေမာစရာ ေကာင္းလွသည္။ ၿပီးေတာ့ ဖင္သားႀကီး  ႏွစ္လုံးၾကားမွ ေအာက္သို႔စူထြက္ေနေသာ ေစာက္ ဖုတ္ႀကီးမွာ ေစာေစာက လိုးထားေသာ အရွိန္ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးမ်ားမွာ  နီရဲေဖာင္းတင္းေနၿပီး အရည္တို႔က ႐ႊဲ၍ေနသည္။ ေနာက္မွၾကည့္ရင္း ဧရာ၏ လီးႀကီးက တဆတ္ဆတ္ ျဖစ္လာသည္။ ဧရာက  သီတာၿပဳံး၏ ခါးေလးကို လွမ္းကိုင္၍ ေရွ႕ကို ကပ္ကာ တဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေနေသာ လီးထိပ္ႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ဝသို႔ ေတ့လိုက္ရာ  သီတာၿပဳံးက ဒူးေထာက္ထားေသာ သူမ ၏ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို အသာေလးခ်ဲေပးလိုက္သည္။

“ ျဗစ္….ဒုတ္….အ…ဟား….” စိတ္မထိန္းႏိုင္ျဖစ္လာေသာ ဧရာက လီးကို တခ်က္တည္းႏွင့္ ေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္။ သီတာၿပဳံး၏  ေခါင္းေလး ေထာင္၍ သြားသည္။ လီးကတဆုံးဝင္သြားၿပီး သီတာၿပဳံး ေစာေစာကအတန္ငယ္ဟေပးလိုက္ေသာ ဒူးေထာက္ထားေသာ  ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ျပန္၍ ေစ့လိုက္သည္။ “ ကို…” “ ဟင္…” “ တခါထဲသာ ၿပီးေအာင္လုပ္လိုက္ေတာ့ကြာေနာ္….” “ အင္း….” ဧရာ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တဆုံးဝင္ေနေသာ လီးကို ဆြဲဆြဲထုတ္ၿပီး တခ်က္ျခင္း ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္လိုးသည္။ ၿပီး ေတာ့တဖန္ ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္လိုးျပန္သည္။ “ ျဗစ္…ပလြတ္…အင့္….အင့္…ပလြတ္….ျဗစ္….ျဗစ္…အင့္….အင္း…..” သီတာၿပဳံးႀကိဳက္ေသာ ေဆာင့္နည္းအတိုင္း တခ်က္ျခင္း ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္လိုက္၊ ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္လိုက္ျဖင့္ ေဆာင့္လိုးရင္း ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ထားေသာ သီတာၿပဳံး၏  ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ဖက္မွ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို လွမ္း၍ဆြဲရင္း ေဆာင့္ လိုးသည္။

“ ျဗစ္…ႁပြတ္…ဖြတ္….ပလြတ္….ဖြတ္….ျဗစ္….” “ အင့္….အင့္….အင္း…အင့္…..” သီတာၿပဳံးကလည္း ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ထားေသာ သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို ေနာက္သို႔ေဆာင့္ေဆာင့္ေပးသည္။ အိပ္ယာ ေပၚသို႔ နဖူးေလးတိုက္၍ထားေသာ သီတာၿပဳံး၏ ဦးေခါင္းေလးမွာ  ခံစားရခက္ပုံျဖင့္ ဘယ္ညာခါယမ္းေနသည္။ “ ျဗစ္…ျဗစ္….ဖြတ္…ျဗစ္….အင့္…အင့္…အင့္ဟင့္…လုပ္လုပ္….ကို…ခပ္နာနာေလး….လုပ္….ၿပီး…ၿပီး…ေတာ့မယ္. ….” ဧရာ သူမ၏ ခါးေလးကိုျပန္၍ ကိုင္လိုက္ၿပီး အားကုန္ေဆာင့္၍ ခပ္သြက္သြက္ႀကီး လိုးေတာ့သည္။ “ ျဗစ္…ႁပြတ္…အား…ဖတ္…ျဗစ္….ျဗစ္….ပလြတ္…အား….ကို…ကို…အမေလး….ကိုရယ္….အား….အ….” ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ထားေသာ သီတာၿပဳံး၏ ခါးေလးမွာ ၿဗဳံးကနဲကုန္းထလာၿပီး ဖင္ႀကီးမွာ ခါယမ္းသြားသည္။ ဧရာ က သီတာၿပဳံး၏  ဖင္ႀကီးကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္လိုက္ၿပီး သူ၏ လီးႀကီးကို အတင္းေဆာင့္၍ ထိုးထည့္ကာ သုတ္ရည္မ်ားကို  ပန္းထည့္လိုက္ေလသည္။ ၿပီးေတာ့ တေျဖးေျဖး အိပ္ယာေပၚသို႔ေမွာက္၍ က်သြားေသာ သီတာၿပဳံး၏ ကိုယ္ ေပၚသို႔ ဧရာမွာ  ေမွာက္လ်က္သားပါသြားေလေတာ့သည္။

“ ဘုတ္…” မ်က္လုံးမွိတ္၍ အေမာေျဖေနေသာ သီတာၿပဳံး၏ မ်က္လုံးေလးမ်ား ဖြင့္လာသည္။ တဖက္မွ မိုင္မိုင္၏ အခန္းထဲမွ  အသံတသံၾကားလိုက္ရသည္။ သီတာၿပဳံးတို႔ အိပ္သည့္ ကုတင္ႀကီးက တဖက္ခန္းႏွင့္ျခား၍ ကာထားေသာ နံရံေဘးတြင္ကပ္ ၍  ထားျခင္းျဖစ္သည္။ မိုင္မိုင္မ်ား သူတို႔ကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာလားဟူေသာ အေတြးက သီတာၿပဳံးကို ေခါင္းနပမ္းႀကီးသြား  ေစေတာ့သည္။ မနက္ေစာေစာတြင္ ‘ ဧရာ ’ စက္႐ုံသို႔ ျပန္သြားရန္ရွိသျဖင့္ သီတာၿပဳံးတစ္ေယာက္ အလုပ္ရႈပ္ေနသည္။ မိုင္မိုင္တစ္  ေယာက္ အိပ္ယာမွ ထၿပီလား မထေသးဘူးလား ဆိုတာကို သတိမထားမိေပ။

ဧရာ ထြက္သြားၿပီးေတာ့ သီတာၿပဳံးမွာ မိုင္မိုင္ ၏  အိပ္ခန္းေရွ႕သို႔ ေရာက္လာရသည္။ အခ်ိန္က မနက္ (၈) နာရီထိုးခါနီးၿပီျဖစ္သည္။ သီတာၿပဳံး အိပ္ခန္းတံခါးကို တြန္းဖြင့္ လိုက္ေတာ့  တံခါးက အလြယ္တကူ ပြင့္၍သြားသည္။ အိပ္ခန္းထဲရွိ စားပြဲတြင္ မိုင္မိုင္ ထိုင္၍ေငါင္ေနသည္ကို သီတာၿပဳံး ၿဗဳံးကနဲ ေတြ႕လိုက္ရသည္။  တံခါးဖြင့္သံၾကား၍ မိုင္မိုင္က လွည့္ၾကည့္သည္။

“ ဟင္….တီတီေလးပါလား….” “ မိုင္မိုင္….သမီး…က်ဴရွင္မသြားေသးဘူးလား….” “ ဟင့္အင္း….” သီတာၿပဳံးတို႔မွာ စမ္းေခ်ာင္းတြင္ေန၍ မိုင္မိုင္ တက္ရေသာက်ဴရွင္မွာ တစ္လမ္းေက်ာ္တြင္ရွိသျဖင့္ လမ္းေလွ်ာက္၍ သြားလို႔ရသည္။ က်ဴရွင္က မနက္ (၈) နာရီ တက္ရတာကို သီတာၿပဳံး သိသည္။ “ ဘာျဖစ္လို႔လဲ….သမီးရဲ႕….သမီး ေနမေကာင္းဘူးလား….” “ မဟုတ္ဘူး….တီတီေလး….ဒီေန႔က ေဟာေျပာပြဲ က်ဴရွင္မွာရွိတယ္….မနက္ျဖန္ က်ဴရွင္ စာေမးပြဲရွိတယ္….အဲဒါ မိုင္မိုင္ မသြားေတာ့ဘဲ…အိမ္မွာပဲ စာက်က္ေတာ့မလို႔….” “ အင္း…အင္း…မိုင္မိုင္ဘာသာ ၾကည့္လုပ္ေပါ့….ေနမေကာင္းရင္ေတာ့ တီတီေလးကို ေျပာေနာ္….” “ အင္းပါ….” အိပ္ခန္းတံခါးကို ျပန္ေစ့၍ သီတာၿပဳံး လွည့္ထြက္လာခဲ့သည္။ သူမထင္လို႔ပဲလားမသိ မိုင္မိုင္တစ္ေယာက္ ခပ္ေငါင္ ေငါင္ျဖစ္ေနသည္ဟု ထင္မိသည္။ မဟုတ္ပါေစနဲ႔လို႔ သီတာၿပဳံး ဆုေတာင္းမိလိုက္ေလသည္။

သီတာၿပဳံးမွာ မိုင္မိုင္၏ အိပ္ခန္းေရွ႕မွျပန္၍ လွည့္ထြက္လာၿပီးေနာက္ အဝတ္အစားလဲ၍ ေရခ်ိဳးလိုက္သည္။ ေရခ်ိဳး ၿပီး  ဖီးလိမ္းျပင္ဆင္ၿပီးသည္အထိ မိုင္မိုင္ အသံကို မၾကားရတိတ္ဆိတ္၍ ေနသည္။ ဒါေၾကာင့္ သီတာၿပဳံး မိုင္မိုင္၏ အိပ္ခန္း  ေရွ႕ေရာက္လာၿပီး အိပ္ခန္းတံခါးကို အသာေလးဟ၍ အထဲသို႔ ၾကည့္လိုက္သည္။ “ အို…” ကုတင္ေပၚတြင္ မိုင္မိုင္ေလး ေစာေစာကဝတ္ထားေသာ ထဘီေလးက ခါးတြင္မရွိေတာ့ ဖင္ေျပာင္ေလးႏွင့္ ေပါင္ႏွစ္ လုံးေထာင္၍ကားထားၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို  ေပါင္ၾကားထဲသို႔ထည့္ကာ တစ္ဖက္က ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကိုၿဖဲၿပီး တစ္ ဖက္က ေစာက္ေစ့ေလးကို ကလိ၍ေနသည္။  မိုင္မိုင္၏ မ်က္ႏွာႏုႏုေလးက နီရဲ၍ေနၿပီး မ်က္လုံးအစုံကိုမွိတ္ထားကာ မဲ့မဲ့ရႈံ႕ရႈံ႕ ေလးျဖစ္သြားလိုက္ လွ်ာေလးထုတ္၍ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို  ပြတ္လိုက္ျဖင့္ ျဖစ္ေနသည္။ သီတာၿပဳံး ဘာလုပ္ရမည္ကို အလ်င္အ ျမန္စဥ္းစားလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ မိုင္မိုင္၏ အိပ္ခန္းတံခါးကို  တြန္းဖြင့္ၿပီးအထဲသို႔ ဝင္လိုက္သည္။

“ ဟင္…တီတီေလး….” သီတာၿပဳံးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ႏွင့္ မိုင္မိုင္ တစ္ကိုယ္လုံးတုန္၍ လန႔္သြားၿပီး ေပါင္ေလးထဲမွ  လက္ေတြကိုထုတ္ကာ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ေစ့ထားလိုက္သည္။ ကုတင္ေဘးတြင္ရပ္၍ သီတာၿပဳံးက မိုင္မိုင္ကို ၾကည့္ရင္း ၿပဳံးျပလိုက္သည္။ “ ကိုယ့္တီတီေလးပဲ မိုင္မိုင္ရယ္….ဘာလန႔္စရာလိုလို႔လဲ…မိုင္မိုင္ ဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ တီတီေလးက သိလို႔ မိုင္မိုင္ကို  ဒီထက္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးဖို႔ ဝင္လာတာ….” “ ဟို…တီတီေလး…ဟို…ဟို….” “ ဟင္း…ဟင္း….ကဲပါ မိုင္မိုင္ရယ္… သမီးရဲ႕အဝတ္အစားေတြ အကုန္လုံးကို ခြၽတ္လိုက္…ကဲထ….” မိုင္မိုင္ မယုံရဲယုံရဲျဖင့္ ေလးပင္စြာ ထထိုင္ၿပီး သူမကိုယ္ေပၚမွ အက်ႌေတြ ဘရာစီယာေတြကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ တင္း ရင္းေနေသာ မိုင္မိုင္၏ ႏို႔ေလးေတြက ႏုညက္ေန႐ုံမွ်မက သီတာၿပဳံး၏ ႏို႔အုံေတြေလာက္ကို ဖြံ႕ထြားသည္။

“ ကဲ….လွဲလိုက္ မိုင္မိုင္….” မိုင္မိုင္ မယုံရဲယုံရဲျဖင့္ အိပ္ယာေပၚသို႔ ျပန္၍ လွဲခ်လိုက္သည္။ သီတာၿပဳံး ကုတင္ေပၚသို႔ တက္လိုက္ၿပီး  မိုင္မိုင္ေဘး တြင္ လွဲခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မိုင္မိုင္ကိုယ္လုံးေလးကို တင္းၾကပ္စြာဖက္ၿပီး မိုင္မိုင္မ်က္ႏွာေလးကို ကမူးရႉးတိုး နမ္းေပး  သည္။ ၿပီးေတာ့ မိုင္မိုင္၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို စုပ္နမ္းလိုက္ၿပီး သူမ၏လက္က မိုင္မိုင္၏ တစ္ကိုယ္လုံးကို စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီ ပြတ္  သပ္၍ေပးသည္။ မိုင္မိုင္တစ္ကိုယ္လုံး ဖိန္းရွိန္း၍ ေလထဲေျမာက္တက္ေနသလို ခံစားေနရသည္။ အတန္ငယ္ၾကာေတာ့မွ သီတာၿပဳံးက  မိုင္မိုင္၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး မိုင္မိုင္၏ ပုခုံးေလးေတြ ရင္ၫြန႔္သားေလးေတြကို စုပ္နမ္း သည္။

သီတာၿပဳံး  လႊတ္ေပးလိုက္ေသာ မိုင္မိုင္၏ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြက ထူအမ္းအမ္းျဖစ္ကာ တမ်ိဳးေလးခံစားေနရသည္။ သီတာၿပဳံး မိုင္မိုင္၏  ႏို႔အုံေလးတစ္ဖက္ကို ငုံ၍စို႔လိုက္ၿပီး က်န္တစ္ဖက္ကို လက္ျဖင့္ ကိုင္လိုက္သည္။ မိုင္မိုင္၏ လက္ေလး ေတြက သီတာၿပဳံး၏  ကိုယ္လုံးႀကီးကို သိမ္းႀကဳံး၍ ဖက္လိုက္သည္။ သီတာၿပဳံးက မိုင္မိုင္၏ ႏို႔အုံထိပ္ပိုင္းေလးေတြကို အမိအ ရ စုပ္ထားၿပီး လွ်ာဖ်ားက  ႏို႔သီးေခါင္းေသးေသးေလးႏွင့္တကြ ႏို႔သီးေခါင္းေအာက္ေျခမွ အနီေရာင္အဝိုင္းေလးကိုပါ တိုးတိုး ၿပီးယက္ေပးသည္။ ထို႔ျပင္  လက္တစ္ျဖင့္ ကိုင္ထားေသာ ႏို႔အုံေလးကိုလည္း ဖြဖြေလးဆုပ္နယ္ရင္း ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို လက္ ညႇိဳးလက္မျဖင့္ ညႇပ္၍ေခ်ေပးသည္။

“ ဟင္း….ဟင္း…အင္း…ဟင့္….တီတီ….တီတီေလးရယ္….ဟင္း….ဟင္း….” ခဏအတြင္း မိုင္မိုင္မွာ အဖ်ားတက္သလို  တုန္ယင္၍လာသည္။ သီတာၿပဳံး မိုင္မိုင္၏ ႏို႔အုံေလးတစ္ဖက္ေပၚမွ လက္ ကိုဖယ္လိုက္ၿပီး မိုင္မိုင္၏ ဝမ္းျပင္းသားေလးမ်ား ဆီးခုံႏွင့္  အေမႊးပါးပါးေလးေတြေပါက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္အုံေလးတို႔ကို ပြတ္ေပးသည္။ မိုင္မိုင္ တဟင္းဟင္းႏွင့္ ညည္းရင္း ခံရခက္ပုံျဖင့္ သူမ၏  ေပါင္ေလးေျမႇာက္လိုက္ခ်လိုက္၊ စုလိုက္ခြာလိုက္ ျဖစ္ေနသည္။ သီတာၿပဳံးက ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ မျပတ္ေအာင္ စို႔ေပးရင္း  လက္တစ္ဖက္က မိုင္မိုင္၏ ေစာက္ပတ္အုံ ေလးကို ပြတ္ေပးေနရာမွ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို ပြတ္ေပးရင္း ေစာက္ေစ့ေလးကို  လက္မထိပ္ေလးျဖင့္ တို႔ထိကလိ ေပးလိုက္သည္။

“ အဟင္း…ကြၽတ္…ကြၽတ္….အင့္….ဟင္း….ဟင္း….” မိုင္မိုင္၏ မ်က္လုံးအစုံမွိတ္ထားေသာ မ်က္ႏွာေလးမွာ ရႈံ႕မဲ့၍ေနသည္။  ၿပီးေတာ့ေနရထိုင္ရတာ အေတာ္ခက္လာ သျဖင့္ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲေထာင္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ကားလိုက္မိသည္။ ဒီမွာတင္ သီတာၿပဳံး၏  လက္ခလယ္က မိုင္မိုင္၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ညင္သာစြာ တိုးဝင္လာသည္။ “ အို….အိုး….အင္း….အင္း….” မိုင္မိုင္  ခါးေလးေကာ့တက္သြားသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ အရည္ေတြက အေတာ္ေလး႐ႊဲနစ္ေနၿပီ။ သီတာၿပဳံး ႏို႔သီး ေလးေတြကို  ခပ္ျပင္းျပင္းစို႔ေပးရင္း မိုင္မိုင္၏ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ လက္ခလယ္ကို သြင္းခ်ီထုတ္ခ်ီလုပ္ေပးသည္။

လက္မက လည္း ေစာက္ေစ့ေလးကို  ပြတ္သပ္ေပးသည္။ မိုင္မိုင္ အရည္ေတြ မတရားႀကီး ထြက္လာေခ်ၿပီ။ “ ျဗစ္… ျဗစ္….ႁပြတ္….ပလြတ္….အိုး….အင္း….ဟင္း….အင္း….အိုး….အိုး….” မိုင္မိုင္၏ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ သီတာၿပဳံး၏  ထုတ္ခ်ီသြင္းခ်ီလုပ္ေပးေနေသာ လက္ခလယ္လက္ေခ်ာင္းကို ဆြဲဆြဲၿပီးစုပ္ ေနသည္။ သီတာၿပဳံး မိုင္မိုင္၏ ႏို႔ေလးကို  ခပ္ျပင္းျပင္းစုပ္၍စို႔ရင္း ေစာက္ေခါင္းထဲမွ သူမ၏ လက္ခလယ္လက္ေခ်ာင္းကို သြက္သြက္ႀကီး အသြင္းအထုတ္ လုပ္ေပးလိုက္သည္။

“ အား…အင္း….အင္း….အား….အား….” မိုင္မိုင္၏ တင္ပါးေလးေတြ ဆက္ကနဲ ေျမာက္ႂကြသြားၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးေတာင့္သြားရာမွ   တြန႔္ကနဲ တြန႔္ကနဲျဖစ္ကာ ၿငိမ္က်သြားသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ လက္ခလယ္ကို ခဏၾကာသည္အထိ သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္  ေျဖးေျဖးခ်င္းလုပ္ေပးၿပီး ေတာ့မွ လက္ခလယ္ကို ေစာက္ေခါင္းထဲမွဆြဲ၍ ထုတ္လိုက္သည္။ မိုင္မိုင္ မ်က္လုံးေလးေတြကိုဖြင့္၍  သီတာၿပဳံးအား ေက်းဇူး တင္ေသာ အၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္သည္။ “ မိုင္မိုင္…ေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား….” “ အာ…တီတီေလး ကလဲ….” “ ေနာက္ဆို မိုင္မိုင္ ေကာင္းေအာင္ တီတီေလး အၿမဲလုပ္ေပးမယ္…ဘယ္ေယာက္်ားကိုမွ စိတ္မဝင္စားရဘူးေနာ္… အႏၲရာယ္မ်ားတယ္ သိလား….”

“ သိပါတယ္….တီတီေလး ကလဲ….” သီတာၿပဳံး ေက်နပ္စြာ ၿပဳံးလိုက္မိသည္။ ေနာက္ေန႔မ်ားတြင္ သီတာၿပဳံးက မိုင္မိုင္အား  ေန႔တိုင္း ႏူးႏွပ္၍ ပလူးေပး သည္။ သုံးရက္ေျမာက္ေသာေန႔အေရာက္တြင္ေတာ့ ေယာက္်ားႏွင့္မေတြ႕တာ သုံးရက္ရွိသြားၿပီျဖစ္ေသာ  သီတာၿပဳံးက မိုင္မိုင္ အား သူမလုပ္ေပးသလို လုပ္ေစ၍ အာသာေျဖခဲ့သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မွာ တစ္ပတ္အၾကာ ဧရာ  အိမ္သို႔ျပန္လာသည့္ေန႔ အထိ ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္တလဲ ပလူးေနခဲ့ၾကေလသည္။

တစ္ပတ္လုံးလုံး အလုပ္ထဲတြင္ေနခဲ့ၿပီး နားရက္တြင္ အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္လွ်င္ အိမ္ေပါက္ဝ၌ မိန္းမျဖစ္သူကို ေတြ႕ လိုက္ရသည္ႏွင့္ ဧရာ၏  လီးက ေတာင္လာေတာ့သည္။ ဒီတစ္ပတ္နားရက္ အိမ္သို႔ ဧရာျပန္ေရာက္လာေတာ့ မိုင္မိုင္တစ္ ေယာက္ အခ်ိဳးတစ္မ်ိဳးေျပာင္းေနတာကို  ဧရာ သတိထားမိသည္။ မနက္ပိုင္း ဧရာ အိမ္သို႔ေရာက္ေရာက္ျခင္း မိုင္မိုင္က သူမ၏ အိပ္ခန္းထဲမွေန၍ “ တီတီေလးေနာ္….ဒီည မိုင္မိုင္နဲ႔  လာအိပ္ရမွာ….” ဟု ေအာ္ေျပာသံ ၾကားလိုက္ရသည္။ ဧရာေရာ သီတာၿပဳံးပါ မ်က္ႏွာကြက္ကနဲ ပ်က္သြားၾကသည္။ ခဏေနမွ  သီတာၿပဳံးက “ အရင္လိုပဲ (၁၂) နာရီထိုးရင္ ကိုက သီတာကို လာႏႈိးေပါ့…” ဟု ဧရာ၏ နားသို႔ကပ္၍ တီးတိုးေျပာသည္။

ေန႔လည္ဖက္က်ေတာ့လည္း ၾကည့္အုံး…။ ဧရာတစ္ေယာက္ မိုင္မိုင္၏ အိပ္ခန္းေရွ႕မွ ျဖတ္၍အသြား အိပ္ခန္းထဲမွ မိုင္မိုင္ႏွင့္  ပက္ပင္းတိုးခိုက္ မိုင္မိုင္၏ ကိုယ္ေပၚတြင္ ရင္လ်ားထားေသာ ထဘီ က သူ႔အလိုအေလွ်ာက္ပဲ ကြၽတ္သြားသလား ဒါမွမဟုတ္ မိုင္မိုင္ကပဲ  ျဖဳတ္ခ်လိုက္သလား ဧရာ မေတြ႕လိုက္။ ဧရာ ေတြ႕လိုက္ ရတာကေတာ့ ထဘီစတစ္ဖက္ကို လက္မွဆြဲထားေသာ မိုင္မိုင္၏ ကိုယ္လုံးတီး  အလွပင္ျဖစ္သည္။ ၿပီးေတာ့ မိုင္မိုင္က “ ကန္ ေတာ့…ကန္ေတာ့…” ဟုေျပာၿပီး အိပ္ခန္းထဲ ျပန္ဝင္သြားသည္။

ေဟာ…ညေနစာစားၾကတုန္းကလည္း ၾကည့္အုံး…။ သုံးေယာက္သား ထမင္းစားေနၾကရင္း မိုင္မိုင္က သူမ၏ မ်က္ လုံး႐ြဲႀကီးမ်ားျဖင့္  ဧရာ့ကို ႐ႊမ္း႐ႊမ္းစားစားၾကည့္လိုက္ မ်က္လႊာေလးျပန္ခ်ၿပီး ထမင္းကိုငုံ႔စားလိုက္ တစ္ခ်ိန္လုံးလုပ္ေနသည္။ ဧရာ မသိမသာျဖင့္  သီတာၿပဳံးကို လွမ္းၿပီးအကဲခတ္လိုက္ေတာ့ ထမင္းကိုငုံ႔စားေနေသာ သီတာၿပဳံး၏ မ်က္ႏွာေလးမွာ နီရဲေန သည္။ သီတာၿပဳံးက  မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနမွန္း သိသာလွသည္။ အသက္အ႐ြယ္ႏွင့္ အေတြ႕အႀကဳံအရ မိုင္မိုင္တစ္ ေယာက္ ထမင္းစားရင္း  အရည္ေလးေတြစို႔ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ဧရာ အတတ္သိေလသည္။

ခါတိုင္းဆိုလွ်င္ ဧရာျပန္ေရာက္သည့္ေန႔တြင္ မိုးမခ်ဳပ္မွီတြင္ပင္ သီတာၿပဳံးကို တစ္ခ်ီကစ္ၿပီးတတ္သည္။ အခုေတာ့ မိုင္မိုင္က  တစ္ခ်ိန္လုံးအိမ္တြင္ရွိေန၍ မကစ္ျဖစ္ေတာ့ေပ။ ညေရာက္ေတာ့ ဧရာ ပိုဆိုးသည္။ ဘယ္လိုမွ အိပ္လို႔မရ လီးက  တစ္ခ်ိန္လုံးေတာင္ေနသည္။ ပိုၿပီးဆိုးတာက ေန႔ခင္းကေတြ႕လိုက္ရေသာ မိုင္မိုင္၏ ပ်ိဳျမစ္ႏုနယ္ေသာ ကိုယ္လုံးတီးအလွက သူ႔ကို  စိုးမိုး၍ေနသည္။ ည (၁၂) နာရီ ထိုးႏိုင္ခဲလွေရာဟု ဧရာ ေတြးမိသည္။ ပုဆိုးကိုလွန္၍ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ျဖစ္ေနေသာ လီးကို  လက္ျဖင့္ပြတ္ရင္း သူ႔ဆႏၵေတြစိတ္ေတြက ပိုပိုၿပီး ကာမဆႏၵေတြျပင္းျပလာသည္။ ဧရာ၏ ကာမဆႏၵေတြက ဘယ္  ေလာက္ထိျပင္းျပလာသလဲဆိုလွ်င္ ဂြင္းတိုက္ပစ္လိုက္ရင္ ေကာင္းမလားဟု ေတြးမိသည္အထိပင္ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆုံး ေတာ့  ဧရာတစ္ေယာက္ ခက္ခဲစြာျဖင့္ အခ်ိန္ကာလကို ေက်ာ္ျဖတ္ရင္း ည (၁၂) နာရီက ထိုးသြားသည္။ ကမန္းကတန္း ဧရာ ကုတင္ေပၚမွ  ခုန္ဆင္းၿပီး အိပ္ခန္းထဲမွထြက္ရန္ သူ၏ အိပ္ခန္းတံခါးကို ဆြဲဖြင့္လိုက္သည္။

“ ဟင္…” အိပ္ခန္းဝတြင္ ဘြားကနဲ မိုင္မိုင္ကို ဧရာ မထင္မွတ္ဘဲ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ခပ္ေတြေတြေလးရပ္ေနေသာ မိုင္မိုင္၏ ကိုယ္ေပၚတြင္ ပုခုံးႀကိဳးသိုင္းေပါင္လည္ေလာက္သာရွိေသာ ဂါဝန္ပါးပါးေလးတစ္ထည္သာရွိသည္။ အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္လာ ေသာ အလင္းေရာင္ျဖင့္  မိုင္မိုင္၏ ကိုယ္ေပၚမွ ရႈိက္ဖိုႀကီးငယ္အသြယ္သြယ္ကို အတိုင္းသားျမင္ေနရသည္။ ဧရာ မက္ေမာစြာ ျဖင့္ ၾကည့္ေနလိုက္မိသည္။ ခဏတာ ေခါင္းေလးငုံ႔ေနရာမွ မိုင္မိုင္၏ မ်က္ႏွာေလးက ေမာ့၍လာသည္။ မိုင္မိုင္ ဧရာကို လုံးဝ မၾကည့္ အခန္းဝတြင္ ရပ္ေနေသာ ဧရာကိုေက်ာ္၍  အိပ္ခန္းထဲတြင္ရွိေနေသာ ဧရာႏွင့္ သီတာၿပဳံးတို႔ အိပ္သည့္ ႏွစ္ေယာက္ အိပ္ကုတင္ႀကီးေပၚမွ ထူထဲလွေသာ  ႏွစ္ေယာက္အိပ္ေမြ႕ယာႀကီးကို လွမ္း၍ၾကည့္သည္။

ဧရာ ေဘးသို႔ကပ္၍ လမ္းဖယ္ေပး လိုက္ေတာ့ မိုင္မိုင္က စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္လို  ကုတင္ႀကီးဆီသို႔ ဦးတည္ေရွ႕ရႈ၍ အခန္းထဲသို႔ တစ္လွမ္းခ်င္းဝင္၍လာသည္။ သူ႔ အေရွ႕မွ ျဖတ္သြားစဥ္ ေမႊးပ်ံ႕ေသာရနံ႔ေတြက  ဧရာတစ္ကိုယ္လုံးကို လႊမ္းၿခဳံ၍သြားသည္။ ဧရာ၏ အသိစိတ္ေတြ ကင္းမွန္းမ သိ ကင္းမဲ့၍လာသည္။ ဖြင့္လိုက္မိေသာ အိပ္ခန္းတံခါးကို  အသာျပန္ေစ့၍ ခါးမွပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်ၿပီး မိုင္မိုင္၏ ေနာက္မွ လိုက္ လာခဲ့မိသည္။ ဧရာ၏ ေရွ႕မွ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးက  ေရွ႕မွ မိုင္မိုင္ကို ထိုးရန္ခ်ိန္႐ြယ္ထားေသာ လွံတံသဖြယ္ ျဖစ္ေနသည္။

ကုတင္ႀကီးေဘးေရာက္ေတာ့ မိုင္မိုင္က ဧရာကို  ေက်ာေပးထားလ်က္မွ သူမ၏ ပုခုံးေပၚမွ ဂါဝန္သိုင္းႀကိဳးေလး ေတြကို ျဖည္ခ်လိုက္သည္။ ဂါဝန္ေလးက ေလ်ာကနဲ က်သြားရင္း  ေျခဖ်ားတြင္ပုံသြားသည္။ မိုင္မိုင္က ခါးတစ္ဆစ္ခ်ိဳးကုန္း၍ သူမ၏ ေျခဖ်ားတြင္ ပုံက်ေနေသာ ဂါဝန္ေလးကို ငုံ႔၍အဖယ္… လုံးတစ္ကားစြင့္သြားေသာ ေဖြးႏုသည့္ တင္သားအစုံၾကားမွ ေနာက္သို႔ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ေလးက  နီက်င့္က်င့္အေမႊးေလးမ်ားၿခံရံလ်က္ အိပ္ခန္းထဲမွ မီးေရာင္ေအာက္တြင္ ႐ႊမ္းစိုေတာက္ပ၍ေနသည္။ ေစာေစာကတည္းက မိုင္မိုင္  အရည္ၾကည္ေလးေတြ စိမ့္ထြက္ေနေၾကာင္း သိသာလွသည္။ ဧရာ ဘာကိုမွ မစဥ္းစားမိေတာ့ သူ႔ကိုကာမဆႏၵေတြက အႏိုင္ယူသြားၿပီ။

ေရွ႕မွ ဂါဝန္ကို ငုံ႔ေကာက္ေနေသာ မိုင္မိုင္၏ ခါးေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စုံကိုင္ၿပီး တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ လီးထိပ္ႀကီးကို မိုင္မိုင္၏  ေနာက္သို႔ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားေလး ႏွစ္ခုၾကားသို႔ေတ့ကာ တရွိန္တိုး ေဆာင့္သြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ “ ျဗစ္….ျဗစ္….အ….အီး…..အား…..” ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ ထြက္ေနေသာ အရည္မ်ားႏွင့္ ဧရာ၏ ေဆာင့္အားေၾကာင့္ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး  ေစာက္ေခါင္းထဲ သို႔ ဝင္သြားသည္။ မိုင္မိုင္မွာ ၿဗဳံးကနဲ ကုတင္ေဘာင္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ကိုင္ၿပီး တင္း၍ခံသည္။ အသံမထြက္မိေအာင္  ႏႈတ္ ခမ္းကို ျပတ္ထြက္လုမတတ္ကိုက္ၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးအသားေလးေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။

မခ်ိမဆန႔္ နာက်င္ေန ေသာ္လည္း  သူမ၏ တစ္ခ်ိန္လုံးထႂကြေနေသာ အာသာဆႏၵကေတာ့ ေက်နပ္သေယာင္ ျဖစ္သြားသည္။ ဧရာ မထိန္းႏိုင္ ေသာစိတ္ေၾကာင့္ ခပ္ျပင္းျပင္း  ဆယ္ခ်က္ေလာက္ေဆာင့္ၿပီးေတာ့မွ သတိရသြားသည္။ “ မိုင္မိုင္….သိပ္နာသြားလားဟင္….” “ ဟို…ကိုကို ေကာင္းရင္ၿပီးတာပါပဲ…” ဟု ေျပာရင္း မိုင္မိုင္က ဖင္ေလးကို ပို၍ကုန္းေပးသည္။

အခန္းဝမွ သူတို႔ကိုရပ္ၾကည့္ေနေသာ သီတာၿပဳံးတစ္ေယာက္ မ်က္ရည္ေတြ တသြင္သြင္ စီးက်လာသည္။ မိုင္မိုင္ အိပ္ယာေပၚမွ  ထသြားကတည္းက သီတာၿပဳံး ဘာလဲဆိုတာကို ခန႔္မွန္းမိၿပီးသား ဒါေပမယ့္ သီတာၿပဳံး တားႏိုင္လွ်က္ႏွင့္ မ တားလိုက္တာျဖစ္သည္။  အခုေတာ့ အိပ္ခန္းထဲမွ မိုင္မိုင္၏ ခါးေလးကိုကိုင္၍ ဧရာက မက္မက္ရရႀကီးလိုးေနၿပီး မိုင္မိုင္ခမ်ာ မွာလည္း အင့္ကနဲ အင့္ကနဲ  အသံေလးေတြထြက္၍ အံႀကိတ္ၿပီး ခံေနသည္။ တႁပြတ္…ႁပြတ္….တအင့္…အင့္…အသံေလး မ်ားက အိပ္ခန္းထဲတြင္  ညံလ်က္ရွိေလေတာ့သည္။