ဦးရဲကြီး

ဦးရဲကြီး

ဆယ်အိမ်မှူ း ကိုတင့်ဆွေသည် လမ်းပြင်ဖို့အတွက် ရပ်ကွက်ထဲမှာ အလှူခံနေသည် ။ လုပ်ငန်းရှင်တွေ က တော်တော်များများ ထည့်လှူကြသည် ။ သူ့ကို လမ်းထဲက ချစ်ခင်ကြသည် ။ ကိုတင့်ဆွေ သည် လူတကာကို ကူညီဖို့ ဝန်မလေးဘူး ။ မျက်နှာ ပြုံးချိုပြီး တက်ကြွတဲ့ လူရွယ်တယောက်ပါ ။ ရပ်ကွက် ကောင်းဖို့ သူ အမြဲ လုပ်ကိုင်နေသည် ။ နောက်ဖေးလမ်းကြားတွေကို အမှိုက်တွေ ရှင်းသည် ။ မြောင်းတွေကို ရှင်းလင်းသည် ။ မီးဘေး သူခိုးရန် ကင်းဖို့ညကင်းစောင့်တာတွေ တာဝန်ယူပေးသည် ။ “ ကိုတင့်ဆွေ..ဖိုး၀ ဒိန်ချဉ်ဆိုင်ကို မကောက်ရသေးဘူးဗျ…..” လို့ သူ့ကို ကူညီနေတဲ့ လမ်းထဲက ကိုပေါက်ကပြောလိုက်လို့ ကိုတင့်ဆွေလည်း စာရင်းကို ကြည့်လိုက်သည် ။ ဖိုး၀ ဒိန်ချဉ်ဆိုင်က ရပ်ရေးရွာရေးတွေမှာ အမြဲတမ်း လက်မနှေး မတွန့်တိုဘဲ ထည့်ကြလှူကြတာကို ကိုတင့်ဆွေသိထားသည် ။

“ အိုကေ..သွားကြတာပေါ့ဗျာ…..”လို့ ကိုတင့်ဆွေက ပြန်ပြောလိုက်သည် ။ ဖိုးဝဒိန်ချဉ်ဆိုင်သည် ရန်ကုန်မြို့မှာ နံမည်ကြီး ဆိုင် ဖြစ်သည် ။ တန်းစီစောင့်ရသည် အထိ ရောင်းကောင်းသည် ။ ဆိုင်ပိုင်ရှင် ဒေါ်ဝေေ၀မာသည် ခပ်ချောချော တောင့်တောင့် ဖြူဖြူ မိန်းမတယောက် ဖြစ်သည် ။ စီးပွားတက်လို့ တန်ဖိုးကြီး ဇိမ်ခံကားတွေကို သူတို့မိသားစု စီးကြတာကို ကိုတင့်ဆွေ မြင်နေရသည် ။ ဒေါ်ဝေေ၀မာက နုတ်ချိုပေါင်းသင်းတတ်ပေမယ့် သူ့မောင် မိုက်ကယ် ဆိုတဲ့ လူက မျက်နှာထားတင်းတင်းနဲ့ ငွေဂုဏ်မောက်ပြီး မောက်မာသည် လို့ ကိုတင့်ဆွေ ထင်သည် ။ ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် ဒီလို ချမ်းသာ အဆင်ပြေတဲ့ လူတွေက များများ ထည့်နိုင်တာမို့ သူတို့ဆိုင်ကို ဦးစားပေး အနေနဲ့အရင် သွားကောက်ဖို့ ကိုတင့်ဆွေက သဘောတူသည် ။ သူတို့ ထင်တဲ့အတိုင်း ဖိုးဝဒိန်ချဉ်ဆိုင်က လမ်းပြင်ဖို့အတွက် ငွေ သိန်းချီပြီး ထည့်လှူကြသည် ။

“ ကျန်းမာချမ်းသာကြပါစေဗျာ……” ကိုတင့်ဆွေလည်း ဆုတောင်းပေးမိရင်း နောက်တအိမ်ကို ဆက်ဖို့ ဖိုး၀ ဒိန်ချဉ်ဆိုင်က ဒေါ်ဝေေ၀မာ ကို နုတ်ဆက်နေတုံး ဗြုံးကနဲ ရုတ်တရက် ဆိုင် အနောက်ဖက်က မိန်းကလေး တယောက် ပြေးထွက်လာသည် ။ ငိုယိုနေတဲ့မိန်းကလေးသည် မျက်နှာ တခုလုံး ဖူးယောင်ပြီး နှုတ်ခမ်းမှာလည်း သွေးတွေ စို့နေသည် ။ “ ဟဲ့..ဟဲ့..ကောင်မလေး..ဘာဖြစ်တာလဲ…….” ဒေါ်ဝေေ၀မာ မျက်နှာ တအား ပျက်ထွက်သွားသည် ။ “ ဟဲ့ မိသုန်….အထဲ ဝင်…..ဝင်…ဘာလို့ အရှေ့ကို ထွက်လာတာလဲ..” လို့ ငေါက်လိုက်သည် ။ ကောင်မလေးရဲ့ ခေါင်းကိုလည်း ဘတ်ကနဲ ရိုက်လိုက်သည် ။ “ အား..အမလေး….မရိုက်ပါနဲ့..ကျမ နာလှပါပြီ …. ” ကောင်မလေးက အော်ငိုသည် ။ ကိုတင့်ဆွေ ဟတ်ထိသွားသည် ။ မြေနိမ့်ရာ လှံစိုက်..နူရာဝဲစွဲ…..လဲရာ သူခိုးထောင်း… ကိုယ့်ထက် ဆင်းရဲနွမ်းပါးတဲ့သူတွေကို နှိပ်စက်တာ မကောင်းဘူး ။

ကိုတင့်ဆွေ မနေသာတော့ ။ “ ဒေါ်ဝေေ၀မာ…မရိုက်ပါနဲ့ဗျာ…ကလေးမ ဘာဖြစ်လာလဲ..နင့်ကို ဘယ်သူက ဘာလုပ်လဲ……”လို့ သူ ကောင်မလေးကို မေးလိုက်သည် ။ ကောင်မလေးက “ အီးဟီး..ဦးမိုက်က သမီးကို တအားရိုက်တယ်…ခြေထောက်နဲ့လည်း ကန်တယ်…..”လို့ အော်တိုင်သည် ။ ဦးမိုက် ဆိုတာက ဒေါ်ဝေေ၀မာရဲ့ မောင် မိုက်ကယ်ကို ဆိုလိုတယ် ဆိုတာကို ကိုတင့်ဆွေ သဘောပေါက်သည်။ “ ကဲ ဒေါ်ဝေေ၀မာ…ဦးမိုက်က ရိုက်တယ်.ကန်တယ် ဆိုပါလား…..ဒီလိုတွေ မဖြစ်သင့်ဘူးဗျာ..အိမ်အကူတွေကို ဒီလိုလုပ်တာ ဥပဒေနဲ့ မညီဘူး..ဘယ်မှာလဲ..ကိုမိုက်ကယ်….ခေါ်ဗျာ…….” လို့ ခပ်မာမာ ပြောလိုက်သည် ။ ဒေါ်ဝေေ၀မာရဲ့ မျက်နှာသည် နီရဲတွတ်နေသည် ။ ဆယ်အိမ်မှူး ရှေ့မှာမှ မိသုန်က ဒရာမာလုပ်နေသည် ဆိုတော့ ကွိုင်ကတော့ တက်ပြီ ။ အကျယ်အကျယ် မဖြစ်ခင် ကြည့်ရှင်းမှ တော်မည် ။ “ မိုက်ကယ်..မိုက်ကယ်..မောင်လေး…..” လို့ အိမ်ထဲကို လှမ်း ခေါ်လိုက်သည်။ မိုက်ကယ် ထွက်လာသည် ။ မျက်မှောင်ကုတ်ပြီး ။

သူ့မျက်နှာက ခပ်တင်းတင်း ။ “ ဘာလဲဗျ..ဘာတွေ ဖြစ်နေကြတာလဲ….” ကိုတင့်ဆွေက “ အိမ်အကူ ကောင်မလေးက ခင်ဗျားက ရိုက်တယ် ကန်တယ်လို့ ငိုယိုတိုင်နေတယ်..သူ့မှာလည်း ဖူးယောင်ပေါက်ပြဲတဲ့ ဒါဏ်ရာတွေနဲ့……ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲဗျာ…..” လို့ မေးသည် ။ မိုက်ကယ်က ခင်တင်းတင်းဘဲ..“ ဟာ..ဒါတွေက ခင်ဗျားတို့ ဝင်ပါစရာ မဟုတ်ပါဘူး..သူတို့ကို ငွေပေးပြီး ခိုင်းထား တာ..အလုပ်ကောင်းကောင်း မလုပ်လို့ ကျုပ်တို့က ဆုံးမနေရတာ..သူတို့ဖက်က နေမနေနဲ့…” လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ ကိုတင့်ဆွေလည်း မိုက်ကယ်ကို ရပ်ကွက် အုပ်ချုပ်ရေးရုံးကို လိုက်ခဲ့ဖို့ ခေါ်သည် ။ “ ရုံးမှာ ဆွေးနွေးရအောင်ဗျာ….” မိုက်ကယ်က “ ကျုပ် မအားဘူးဗျ..ချိန်းထားတာတွေ ရှိသေးတယ်…..” လို့ ပြင်းဆန်သည် ။ ကိုတင့်ဆွေလည်း သူတို့ဆိုင် အရှေ့ကို ထွက်ပြီး ရဲစခန်းကို ဖုန်းခေါ်လိုက်သည် ။

မိသုန် သည် ဖရိုဖရဲဖြစ်နေတဲ့ မိသားစု အခြေအနေကြောင့် ရန်ကုန်ကို သွားပြီး ရရာ အလုပ်ကို လုပ်ရမည် လို့ အကိုကြီးက ပြောသည် ။ တတ်နိုင်ရင်တော့ ဘယ်သွားချင်မလဲ..ဘယ်လုပ်ချင်မလဲ…..။ အဖေက ဆေးရုံမှာ ။ အမေက အိမ်မှာ အိပ်ရထဲ ဘုန်းဘုန်းလဲ ။ အကိုကြီးက ကဇော်သမား ။ တချိန်လုံး မူးနေသည် ။ မွဲပြာကျနေတဲ့ နင်းပြား ဘဝမှာ မိသုန်လို ကလေးသာသာ အပျိုပေါက်မလည်း ကျောင်းတက် စာသင်လို့ မရတော့ ။ အလုပ်လုပ်ရမည် ။ အိမ်အကူပွဲစား ဒေါ်အားမ အိမ်ကို ရောက်သွားသည် ။ ဒေါ်အားမက လူပေါ်လူချင်း အညွန့်ခူးစားသည် ဆိုတဲ့ လူအတန်းအစားထဲက တယောက် ။ အိမ်အကူလိုတဲ့ အိမ်တွေကို လူသွင်းတဲ့အလုပ် အိမ်အကူ ပွဲစား အလုပ်ကို လုပ်ပြီး ရွှေတွဲလဲ ငွေတွဲလဲ ကြီးပွားနေတဲ့ မိန်းမ တယောက် ။ ဒေါ်အားမ က မိသုန်ကို ကြည့်ပြီး..“ နင်က ပိန်ညောင်ညောင်…ချိနဲ့နဲ့ ဆိုတော့ အိမ်ကြီးရှင်တွေက ကြိုက်မယ် မထင်ဘူး ….အင်းလေ..ငါ နင့်ကို ကြိုးစားပြီး အလုပ်အမြန်ရဖို့ လုပ်ပေးမယ်…နင်က ငါ့ကို ကြည့်ပေးပေါ့…” လို့ပြောသည် ။ ဒေါ်အားမရဲ့ ယောကျ်ား သွန်နီက မိသုန်ရဲ့ အကိုကြီးလိုဘဲ ငမူး တယောက် ဖြစ်သည် ။

မိသုန်လည်း ရေချိုးတဲ့အခါ ရေလဲထမိန် မရှိလို့ လုံခြုံတယ်လည်း ထင်လို့ ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်နဲ့ ချိုးလိုက်တာ ဝုန်းဆို တံခါး ပွင့်လာပြီး ဒေါ်အားမ ယောကျ်ား သွန်နီကြီး အထဲကို ဝင်လာသည် ။ မိသုန် ကြောက်လိုက်တာ အရမ်း ။ လက်ကလေးတွေကို ရင်ဘတ်က ဖွံ့ဖြိုးစ ရင်သားတွေ အပေါ်နဲ့ ပေါင်တန်သွယ်သွယ်တွေ ကြားနေရာကို အုပ်ကာရင်း ကြောက်လန့်တကြား ငိုယိုမိသည် ။ သွန်နီက “ ဟိတ် ငိုမနေနဲ့….ဘာလဲ ..ကျက်သရေမရှိဘူးဟာ…..အင်း….နင်က နှံပြီစုတ်လေး ဆိုပေမယ့်….အမွေး အတောင် စုံပြီဘဲ…..အင်း……မဆိုးဘူး….” ဆိုပြီး မိသုန်ရဲ့ တင်ပါးတွေကို စူးစိုက်ကြည့်သည် ။ ဒေါ်အားမ ရုတ်တရက် ရောက်လာလို့ သွန်နီ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်သွားသည် ။ ဒေါ်အားမရဲ့ ညစ်စုတ်ရိုင်းစိုင်းတဲ့ ကလော်တုတ်သံ ဆဲသံတွေ မိုးမွှန်သွားသည် ။

“ ခွေးကောင်…နင် အဲ့ဟာမလေးကို လိုးဖို့ ကြံတာ မဟုတ်လား..သေနာကောင် မြွေပွေးကိုက်..မအေလိုး…..ဟဲ့ ဟိုကောင်မကလည်း အလိုးခံချင်လို့..စောက်ပတ်ယားလို့ ဖင်တုံးလုံးနဲ့ ရေချိုးပြတာလား..ဖါသည်မရဲ့……” မိသုန်လည်း အိမ်က ထွက်လာပြီး ပထမဆုံးတွေ့ရတဲ့ အတွေ့အကြုံု ကြမ်းကြမ်း တခုပါ ။ အိမ်ပြန်ပြေးချင်စိတ်တွေ များပေမယ့် အကိုကြီးက ဒေါ်အားမဆီက ငွေကြိုထုတ်ထားတဲ့အတွက် ပြန်လို့ မရဘူး ။ ပထမဆုံး လုပ်အားခကို ဒေါ်အားမကို ပြန်ဆပ်ရမည် တဲ့ ။ ဒေါ်အားမလည်း မိသုန်ကို အိမ်မှာ မထားချင်ဘူး ။ သူ့ယောကျ်ား သွန်နီ အလစ်မှာ တက်လိုးမှာစိုးလို့ ။ ဒေါ်အားမလည်း ဖုန်းတလုံးနဲ့ လူမှာထားတဲ့ အိမ်တွေကို ဖုန်းတွေ ခေါ်သည် ။ မိသုန်ကို မြန်မြန် အိမ်က ထုတ်ပစ်ရမည် ဆိုပြီး ကမန်းကတန်း ထ လုပ်နေတာပါ ။ “ မိသုန်…..နင့်အတွက် အိမ် ရပြီ …..ကဲ…နင့် အထုပ် သွားယူ..ဒို့ တက်စီနဲ့ သွားကြမယ်….” မိသုန် ဖိုး၀ ဒိန်ချဉ်ဆိုင် က ဒေါ်ဝေေ၀မာရဲ့ အိမ်ကို ရောက်သွားသည် ။

ဒေါ်ဝေေ၀မာ က မိသုန်ကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး ကြည့်ပြီး “ မဆိုးပါဘူး…..ဒါပေမယ့် ပိန်ကပ်ကပ်လေးနဲ့ အလုပ် ကောင်းကောင်း လုပ်နိုင်ပါ့မလား..” လို့ မျက်နှာပုတ်ပုတ်နဲ့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ ဒေါ်အားမ က “ ဟဲ့ မိသုန်…..ပြောလိုက်လေ..နင် အလုပ်ကောင်းကောင်း လုပ်ပါမယ် လို့…” လို့ ဟောက်လိုက်လို့ မိသုန်လည်း ပြာပြာသလဲ “ ကျမ..အားရှိပါတယ်..အလုပ် ကောင်းကောင်း လုပ်ပါမယ်…” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ “ မိုက်ကယ်…မောင်လေး…..ခဏ လာကြည့်…” ဒေါ်ဝေေ၀မာ က အိမ်အတွင်းဖက်ကို လှမ်းအော်ပြောလိုက်သည် ။ သူ့မောင် ဆိုတဲ့ မိုက်ကယ် အပြင်ကို ထွက်လာသည် ။ အသက် ၂၀လောက် လို့ ခန့်မှန်းရတဲ့ ပါးးဖေါင်းဖေါင်း ခပ်ပုပု တုတ်တုတ် မိုက်ကယ်သည် မိသုန်ကို သေသေချာချာ စူးစိုက်ကြည့်သည် ။ “ အင်း…စမ်းခိုင်းကြည့်တာပေါ့…..မမ..” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ဒေါ်ဝေေ၀မာက “ ဒေါ်အားမ..စမ်းကြည့်မယ်…ကလန်ကဆန် လုပ်ရင် ကျမ ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်….ဟုတ်ပြီလား…” လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ ဒေါ်အားမ က “ စိတ်ချပါ အမ…..သူ့ကို အမတို့ သဘောကျကြမှာပါ….” လို့ ပြောလိုက်သည် ။

မိသုန်သည် ရောက်တဲ့နေ့က စပြီး ဒေါ်ဝေေ၀မာတို့ မိုက်ကယ်တို့ ခိုင်းတာ မှန်သမျှကို ပြေးပြေးလုပ်ခဲ့ပေမယ့် ဒေါ်ဝေေ၀မာနဲ့ မိုက်ကယ်တို့ရဲ့ ကျေနပ်မှုကို လုံး၀ မရခဲ့ပါဘူး ။ ချမ်းသာတဲ့ သူဌေးတွေ ဖြစ်၇က်နဲ့ ဆင်းရဲသူလေး မိသုန် အပေါ် သဲကြီးမဲကြီး အပြစ်တင် နှိပ်စက်ချင်နေကြတာကို နားမလည်နိုင်အောင်ပါဘဲ ။ ဒေါ်ဝေေ၀မာက အိမ်အကူပွဲစား ဒေါ်အားမကို ဖုန်းဆက်ပြီး မိသုန်ဟာ ပျင်းသည်နုံသည် အသည်..ခိုင်းမကောင်း..လို့ တိုင်လို့ ဒေါ်အားမလည်း “ ဒီလောက် ပြောထားတဲ့ကြားက ဒီ အုတ်ကြား မြက်ပေါက် ကောင်မစုတ်က လူစကား နားမလည်တော့ ခက်တာဘဲ..ပါးနားသာ ချထည့်လိုက်..လို့ ပြောတာနဲ့ဒေါ်ဝေေ၀မာနဲ့ မိုက်ကယ်လည်း ဒီအချိန်က စပြီး မိသုန်အပေါ် လက်နဲ့ခြေနဲ့ပါ ကန်ကျောက် ရိုက်နှက်လာကြသည် ။ အဆိုးဆုံးကတော့ ဒေါ်ဝေေ၀မာ တည အပြင်သွားနေခိုက် မိုက်ကယ်သည် မိသုန်ရဲ့ အိပ်ခန်းလေးထဲကို ဗြုံးဆိုရောက်လာပြီး မိသုန်ကို သူ့နာရီကို ခိုးသည်လို့ စွပ်စွဲပြောဆိုတာပါဘဲ ။

မိသုန်လည်း ငိုပြီး..“ ကျမ မခိုးပါဘူး…ဦးမိုက်ရယ်…ကျမ တကယ် မယူပါဘူး…..” လို့ ပြောလည်း မရဘဲ မိသုန်ရဲ့အိပ်ရာနဲ့ လွယ်အိတ်ကို လှန်လှော ရှာသည် ။ ဘယ်လို ဖြစ်ရလဲမသိတော့ဘူး ။ မိသုန်လည်း မခိုးဘဲနဲ့ မိသုန်ရဲ့ မွေ့ရာလေး အောက်မှာ ဦးမိုက်ရဲ့နာရီကို တွေ့သွားခဲ့သည် ။ မိသုန်လည်း တဆတ်ဆတ် တုန်ခါအောင်ဘဲ ကြောက်သွားသည် ။ “ကျမ….ကျမ…..မခိုး…….” “ လက်ပူးလက်ကြပ် မိနေတာတောင် နင်က ဘူးကွယ်နေသလား..မုန်လာဥ လုပ်နေလား…မိသုန်….ကဲ…နင့်ကို ရဲ လက်အပ်မယ်……နင် ထောင်ထဲကို သွားရမယ်……” “ ဟာ…မပို့…..မပို့ပါနဲ့..ကျမ ကြောက်တယ်….ကျမ ရှက်တယ်…..ဦးမိုက်ရယ်…..မလုပ်ပါနဲ့….တောင်းပန်ပါတယ်..” “ ထ…ထစမ်း….” ဦးမိုက်သည် မိသုန်ကို တဖန်းဖန်းနဲ့ ပါးတွေ ရိုက်သည် ။ မိသုန် ဖင်ကိုလည်း လက်ဝါးကြီးနဲ့ ရိုက်သည် ။ “ တောက်..သူခိုးမ…..နင့်ကို ရဲစခန်း ပို့မယ်….” “ အီးဟီး..မပို့ပါနဲ့ ဦးမိုက်….ကျမ တောင်းပန်ပါတယ်ရှင်….” ဆင်းရဲလွန်းလို့ အိမ်အကူ လုပ်စားပါတယ်…နှိပ်စက်တဲ့လူတွေနဲ့ တိုးနေသည် ။ ဘဝသည် ခါးသီးလှသည် ။

မိုက်ကယ်က မိသုန်ကို ပါးနှစ်ဖက်ကို ခပ်ဆတ်ဆတ် ဘယ်ပြန်ညာပြန် ရိုက်ရင်း မိသုန် ဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်ခိုင်းသည် ။ မိသုန်က မချွတ်တော့ သူကိုယ်တိုင် ဆွဲချွတ်သည် ။ အိပ်ခန်းလေးထဲက မီးရောင် ဝါကျင်ကျင်အောက်မှာ မိသုန် ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားရသည် ။ ဦးမိုက်က မိသုန်ကို ကုတင်လေးပေါ် ပက်လက် လှန် အိပ်ခိုင်းပြီး သေသေချာချာ ကြည့်ရင်း..မိသုန်….နင် ငါ ဆုံးမ တာကို ခံမလား…ရဲတွေဆီ အချုပ်ခန်းထဲရောက်ပြီး ရဲတွေ ရိုက်တာ ခံမလား….” လို့ မေးတော့ မိသုန်လည်း တ အားကြောက်ပြီး….“ ဦးမိုက် ဆုံးမတာကိုဘဲ ခံပါမယ်….” လို့ ပြောမိသည် ။ ဦးမိုက်က မိသုန်ရဲ့ ဖွံ့ထွားခါစ ရင်သားတွေကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်သလို “ ပေါင်တွေ ကားလိုက်စမ်း…” လို့ ပြော သည် ။ မိသုန်က ပေါင်ကားဖို့ ရှက်နေတဲ့အခါ သူ့လက်ကြီးနဲ့ မိသုန်ရဲ့ ပေါင်တွေကို ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး မိသုန်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို သူ့လက်ညှိုးကြီးနဲ့ စုန်ချီဆန်ချီ ပွတ်သည် ။

“ အို…..” မိသုန်ရဲ့ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတွေကို သူ့လက်ညှိုးကြီးက သေသေချာချာ စမ်းပွတ်နေသည် ။ အ……အ…..ဟင့်… လေးဖက်ထောက်လိုက်စမ်း….ဟို..ဟို…ကျမ….ကျမ…..ခိုင်းတာလုပ်….ရဲလက် အပ်လိုက်ရမလား…..” “ ဖျန်း …” သူ့လက်ဝါးကြီးနဲ့ ဖင်ကို တအား လွှဲရိုက်လိုက်တာ ခံလိုက်ရလို့ ကြောက်ပြီး သူ ခိုင်းတာကို အမြန် လုပ်လိုက် သည် ။ လေးဖက်ထောက်ပေးလိုက်တဲ့အခါ သူက “ မိသုန်..နင်က အဝတ် ဝတ်ထားရင် ပိန်ကပ်ကပ်လို့ ထင်ရ ပေမယ့် အခုလို နစ်ကက် ချွတ်လိုက်တော့ ဖင်တွေ ရင်တွေက အတော်ကောင်းသား…..” လို့ ပြောလိုက်ပြီး သူ့လက်ဝါးကြီးနဲ့ မိသုန်ရဲ့ ဖင်အနောက်ဖက်ကနေ စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်ပါသည် ..။ မိသုန်လည်း ယောကျ်ားတယောက်ရဲ့ အခုလို အကိုင် မခံဘူးတာမို့ တအားကို စိတ်တွေ တုန်လှုပ်ပြီး ကြောက်မိသည် ။ သူ့လက်ချောင်းတွေက တရွရွနဲ့ မိသုန်ရဲ့ အကွဲကြောင်းကို ပွတ်နေသည် ။

ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်း ထရသည် ။ “ နင် ငါခိုင်းတာကို လုပ်မလား….ဒါဆို ရဲလက် မအပ်ဘူး . .” “ ဟုတ်…..ဟုတ်…….လုပ်ပါမယ်…..” “ ဟင်..နင်..စောက်ရည်တွေ ရွှဲလာပါလား……နင်လည်း စိတ်လာနေပြီဘဲ….” စောက်ဖုတ်ကို ဒီလောက် ဆွနေ ပွတ်နေတော့လည်း အရည်တွေက စိုရွှဲလို့ လာတာပေါ့ ။ ဦးမိုက်သည် မိသုန်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ညှိုးနဲ့ ထိုးနှိုက်သည် ။ “ အို…..အာ………အာ……အင်း……..ဦး…ဦးမိုက်………” မိသုန်လည်း မျက်ရည်လည်း တတောက်တောက်ကျ စောက်ရည်လည်း စိုစိုရွှဲနေရတဲ့ ဘဝပါဘဲ ။

မျက်လုံးစုံမှိတ်ထားတဲ့ မိသုန်သည် မျက်နှာကို ပူနွေးနွေးဟာကြီးတခု ထိကပ်လိုက်တာကို ခံစားလိုက်ရလို့ မျက်လုံးတွေ ဖွင့်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ လုံးပတ်တုတ်တုတ် ညိုမဲမဲ ယောကျ်ား လီးတန်ချောင်းကြီး ဖြစ်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရလို့ တအား လန့်သွားတဲ့အချိန် ဦးမိုက်က “ နင် ငါ့ဟာကို စုတ်ပေးရမယ်…ဒါဆိုရင် ငါ နင့်အပြစ် တွေကို ခွင့်လွှတ်ပေးမယ်…..ဘယ်လိုလဲ..မိသုန်….စုတ်မယ် မဟုတ်လား…..” လို့ ပြောလိုက်တာကြောင့် သူခိုင်း တာကို လုပ်ရတော့မည် ဆိုတာကို သိနေတဲ့ မိသုန်လည်း တခြား ရွေးစရာ လမ်း မရှိတော့တာကြောင့် သူ့ကို ခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက်ပါသည် ။

“ အေး..ဒီလိုမှပေါ့…ကဲ ပါးစပ်ဟစမ်း…..” မိသုန်လည်း တကယ်တမ်း လုပ်ဖို့ကျတော့ နှေးကန်လေးကန်နေသည် ။ ဖတ်ကနဲ သူက မိသုန်ပါးတဖက်ကို ရိုက်လိုက်သည် ။ “ ဟလေ…..ပါးစပ်…ကောင်မ…..ဘာငိုင်နေတာလဲ…..ငတုံးမ……..” မိသုန် ပါးစပ်ဟလိုက်တဲ့အချိန်မှာ သူ့ဒစ်လုံးကြီး ပါးစပ်ထဲကို အတင်းကြီး သွတ်လိုက်တာ ခံလိုက်ရသည် ။ ဒီအချိန်မှာ သူ့လက်ညှိုးကြီးကလည်း စောက်ဖုတ်ထဲကို တစွပ်စွပ်နဲ့ ထိုးနေသည် ။ “ အိုး….အု……အု…..အ…….” “ စုတ်..စုတ်…နင့်သွားတွေနဲ့ မခြစ်မိရအောင် သတိထား..ပါးစပ်ကို အသားကုန်ဟ……စောက်ကောင်မ…..” မိသုန် ယောကျ်ားလီးကို စစုတ်ဖူးသွားရသည် ။ ဦးမိုက်ရဲ့ လီးငံကျိကျိကြီးကို သူသင်ပြတဲ့အတိုင်း စုတ်ပေးရသည်။ “ ကောင်းလား..လီးစုတ်လို့….” ပါးစပ်ထဲ လီးကြီး ရှိနေလို့ ခေါင်းညှိမ့်ပြမိသည် ။ မိသုန်ရဲ့ မျက်ရည်တွေ တသွင်သွင် စီးကျနေသည် ။

“ အံမယ်…စောက်ကောင်မက မျက်ရည် တစမ်းစမ်းနဲ့ အမူက ပိုနေသေး…..စုတ်..စုတ်စမ်း..သွက်သွက်..လျာနဲ့ ကလိပေး..ထိုးပေး…..လုပ်..လုပ်….အား……အား…….အိုး…အဲလို…အဲလို…….အား……ကောင်းတယ်…….အား…….အိုး..” အကြာကြီး စုတ်ခိုင်း အပြီး သူက မိသုန်ကို ပက်လက် ပြန်လှန် ခိုင်းပြီး ပေါင်တန်တွေကို ဖြဲကားခိုင်းပြန်သည် ။ မိသုန်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ဘေးတဖက်တချက်ကို ဖြဲကြည့်ပြီး ဆတ်ကနဲ ထိုင်ချလိုက်ရင်း အတွင်းသား နီရဲရဲတွေကို လျာကြီးနဲ့ ပလပ် ဆို ယက်ပစ်လိုက်ပါသည် ။ “ အိုး…..” သူ့လျာကြီးက မိသုန်ရဲ့ စောက်စိကို ပွတ်တိုက်သွားတာကြောင့် တအား တုန်ခါသွားရသည် ။ လီးစုတ်ဖူးရုံမ ကဘဲ စောက်ဖုတ်လည်း အယက်ခံဘူးသွားရသည် ။

မိသုန်ကို ကာမ အတွေ့အကြုံတွေ စပြီး သင်ပေးခဲ့တဲ့ ဦးမိုက် ရဲ့ စောက်ဖုတ် တပြတ်ပြတ် ယက်နေတာက ခွေးတွေ အစာစားနေသလိုကြီး။ ဦးမိုက် စောက်ဖုတ်ယက်တာကို မိသုန် အလူးအလဲ ခံနေရသည် ။ သူ့လက်တွေက မိသုန်ရဲ့ နို့နှစ်လုံးကိုလည်း ဆုပ်ညှစ်နေသည် ။ ဒီအချိန်မှာ ကားဆိုက်သံကို ကြားလိုက်ကြရသည် ။ ဦးမိုက်လည်း ခေါင်းထောင်သွားပြီး..“… မမ..ပြန်လာပြီ….” လို့ ပြောလိုက်ရင်း မတ်တပ် ထရပ်လိုက်သည် ။ “ မိသုန်…..ဒီအကြောင်း နင်း ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောနဲ့နော်……နင်ဘဲ အချုပ်ခန်းထဲ ရောက်သွားမှာ….” လို့ ပြောပြီး ဦးမိုက် မိသုန်ရဲ့ အခန်းလေးထဲက ထွက်သွားလိုက်ပါသည် ။မိသုန်လည်း ဒေါ်ဝေေ၀မာ ပြန်ရောက်လာလို့ သူခိုင်းတာတွေကို ဆက်တိုက် ဆိုသလို လုပ်ကိုင်ပေးရတော့သည် ။

ဒေါ်ဝေေ၀မာရဲ့ ရှေ့မှာ အမူအရာ မပျက်အောင် ကြိုးစား ဟန်ဆောင်ကာ နေရသည် ။ ဘဝမှာ ပထမဆုံး ကာမ အတွေ့အကြုံကို ရလိုက်တာမို့ ညမှာ တော်တော်နဲ့ အိပ်လို့ မပျော်ဘူး ။ ယောကျ်ား လီးတန်ကို စုတ်ဖူးသွားရသလို စောက်ဖုတ် ယက်တာကိုလည်း ခံဖူးသွားရသည် ။ တနေ့နေ့မှာတော့ ဦးမိုက် သည် စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးနဲ့ထိုးသွင်းလိမ့်မည် လို့လည်း မိသုန် သိနေသည် ။ ဒီလို အတွေးတွေ တွေးတိုင်း မိသုန်ရဲ့ စောက်ဖုတ်က အရည်တွေ တအား ထွက်သည် ။ တနည်းအားဖြင့်ဆိုရင် ဒီလို အရည်စိုရွှဲတာဟာ လီးကို တောင့်တလိုလားလို့ဘဲလားလို့လည်း ထင်မိသည် ။ ဦးမိုက်သည် သူ့အမရဲ့ ကွယ်ရာမှာ မိသုန်ကို ဆွဲဆွဲပြီး နို့နယ်..စောက်ပတ်နှိုက် လုပ်သည် ။ တခါတလေ သူ့ပု ဆိုးကို မတင်ပြီး တောင်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို စုတ်ခိုင်းတတ်သည် ။ ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ် မိသုန်သည် လီးစုတ်တတ် လာသည် ။ ဒီနေ့လည်း ဒေါ်ဝေေ၀မာ တယောက် ဒိန်ချဉ်ဆိုင်မှာ အလုပ်များနေတဲ့အချိန် ဦးမိုက်က “ မိသုန်..ငါ့ အဝတ်ညစ် တွေ လျော်ဖို့ လာယူစမ်း..” လို့ အော်ခေါ်လိုက်လို့ မိသုန်လည်း သူ့အခန်းထဲကို ပြေးသွားလိုက်တဲ့အခါ အကြံသ မားကြီး ဦးမိုက်က မိသုန်ကို ဆွဲဖက်ပြီး ပထမ နို့နှစ်လုံးကို သူ့လက်ကြီးတွေနဲ့ ရေရေလည်လည် နယ်သည် ။

ကိုင်သည် ။ ပြီးတော့ မိသုန် စောက်ဖုတ်ကို ကိုင်သည် ။ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကို သူ့လက်ညှိုးကြီးက အစုန် အဆန် လိုင်းဆွဲနေသည် ။ “ အိုး…ဦးမိုက်…အိုး……..မိသုန်…မိသုန်………” မိသုန် စောက်ဖုတ် အရည်တွေ စိုစိုရွှဲ လာသည် ။ ဦးမိုက်ရဲ့ နောက် လက်တဖက်က မိသုန်ရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ကျကျ နန နယ်ဖတ်နေသည် ။ ဆုပ်ညှစ်နေသည် ။ “ ကဲ မိသုန်…ငါ့လီးကို စုတ်ပေး…” မိသုန်လည်း သူ့အရှေ့ ဒူးထောက်ပြီး သူ့လီးတုတ်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်ငုံလိုက်ရသည် ။ ငံကျိကျိ ဒစ်ကားကြီး ကို တပြွတ်ပြွတ် စုတ်ပေးနေတဲ့အချိန် “ လီးကို တဆုံးထိ ငုံလေ…” လို့ ငေါက်လိုက်တာကို ခံရသည် ။ သူ့စိတ် ကြိုက် စုတ်ပေးရသည် ။ သုတ်ရည်တွေ ဖျောကနဲ ဖျောကနဲ မိသုန် ပါးစပ်ထဲကို ပန်းထည့်ရင်း သူ ပြီးသွားသည် ။ သူ့လီးထိပ်ပေါက်လေးမှာ ရှိနေတဲ့ လရည်တွေကို ပြောင်စင်သွားအောင် သူက ယက်ခိုင်းသေးသည် ။ ဦးမိုက်သည် နေ့တိုင်းလိုဘဲ ကြုံသလို မိသုန်ကို အနိုင်ကျင့်သည် ။ အဆိုးဝါးဆုံးကတော့ သူ့စအိုပေါက်ကို လျာနဲ့ ယက်ခိုင်းတာဘဲ ။ မယက်ချင်ပါဘူး..ရွံတယ် လို့ မိသုန် က ပြော လိုက်တဲ့အခါ မိသုန်ပါးကို ပိတ်ရိုက်သည် ။ တအားတော့ မဟုတ် ။

ခပ်ဆတ်ဆတ်ပေါ့ ။ သူ့ဖင်ပေါက်ကို လျာနဲ့ ယက်လိုက် ထိုးဆွလိုက် လုပ်ပေးပြီးတဲ့နောက် မိသုန်ကို သူ တက်လိုးသည် ။ မိသုန် စောက်ဖုတ်ထဲကို ဆီလူးထားတဲ့ သူ့လီးတုတ်ကြီးကို ထိုးသွင်းသည် ။ တခါမှ လီး မဝင်ဘူးသေးတဲ့ မိသုန်ရဲ့ အပျိုစင် စောက်ဖုတ်ကို သူ ဖွင့်သည် ။ လိုးသည် ။ မိသုန် နာလို့ အော်တော့ သူ့လက်သီးကြီးနဲ့ ရွယ်ပြီး “ အသံမထွက်နဲ့…” လို့ ငေါက်သည် ။ ဦးမိုက် ရက်ရက်စက်စက် လိုးထည့်တာကြောင့် မိသုန် စောက်ဖုတ်က သွေးထွက်သလို မိသုန် လမ်းလျောက်တဲ့အခါ တအား နာသည် ။ ကွတတ ဖြစ်သည် ။ မိသုန်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ဦးမိုက်ရဲ့ လီး လွယ်လွယ်ကူကူနဲ့ သွင်းလို့ မရဘူး ။ ဦးမိုက်က ဆီဘူးလေးထဲက ဆီ တွေကို သူ့လီးတခုလုံးကို လိမ်းကျံသုတ်သလို မိသုန်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း သုတ်သည် ။ မိသုန်လည်း စောက်ဖုတ်ကွဲသွားမှာ ကြောက်ပြီး မလုပ်ဖို့ ငိုယိုတောင်းပန်ခဲ့ပေမယ့် မရဘူး ။ ပေါင်တန်တွေကို တအားကုန် ဖြဲကားခိုင်းပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့လီးကြီးကို ထည့်သည် ။ ဖိသွင်းသည် ။ မိသုန်လည်း နာလို့ အော်တော့ မိသုန် ပါးစပ်ကို သူ လက်နဲ့ လာပိတ်သည် ။

“ မအော်နဲ့….တိတ်စမ်း ” လို့လည်း ဟောက်သည် ။ လီးတန်ကြီးက စောက်ဖုတ်ထဲကို တထစ်ထစ် တဆင့်ပြီး တဆင့် ရောက်လာသည် ။ သူက လုပ်နေကျ ဖြစ်လိမ့်မည် ။ တခါထဲ တအား သွင်းမထည့်ဘဲ ထိုးလိုက် နောက်ပြန်ဆုတ်လိုက် ပြန်ထိုးလိုက် ရှေ့တိုးနောက် ဆုတ်နဲ့ ကြိမ်ဖန်များစွာ လုပ်သည် ။ ဆီတွေကလည်း လိမ်းထားတာကြောင့် ကြာကြာကျင့်ပေးလိုက်တဲ့အခါ သူ့လီးကြီးသည် တဇိဇိနဲ့ မိသုန်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ဝင်ထွက်လာနိုင်သည် ။ မိသုန်လည်း ဦးမိုက် တက်လိုးလိုက်လို့ ယောကျ်ား လီးနဲ့ အလိုးခံဘူးသွားရပြီ ။ မိသုန် အပျို မဟုတ်တော့ ။ အလိုမတူဘဲ ခံလိုက်ရတာဘဲ ဆိုပြီး စိတ်ထဲမှာ နာကျင် ခံစားရသည် ။ ဆင်းရဲလွန်းတဲ့ မိသုန်တို့ ဘသ အခြေ အနေကိုလည်း စိတ်ပျက်သည် ။ စိတ်နာကျည်းသည် ။ ဒါပေမယ့် ဘာတတ်နိုင်မလဲ ။ ဒေါ်ဝေေ၀မာက “ ဟဲ့ ကောင်မ..နင် ဘာဖြစ်နေလဲ ..” လို့ မေးသည် ။ သေသေချာချာတော့ မစစ်ဆေးဘူး ။

သူက ဆိုင်အလုပ်နဲ့ အလုပ်များနေတာကိုး ။ ဦးမိုက်ကတော့ အောင်ပွဲခံတာပေါ့ ။ ပါကင်လေးကို ဖွင့်ပစ်လိုက်သည် လို့ သူ့မိတ်ဆွေတွေဆီကို ဖုန်းဆက်ဆက် ပြီး ကြွားနေတာကို မိသုန် ကြားနေရသည် ။ အဲဒီည မိသုန် စောက်ဖုတ်က နာကျင်နေဆဲ အချိန် ဦးမိုက် မိသုန် အခန်းကို ရောက်ချလာသည် ။ “ ဟင်..ဦးမိုက်….ဘာ…ဘာ…..လုပ်မလို့လဲဟင်…..” “ နင့်ပါးစပ်ပိတ်ထား…..နင် ဘာမှ အာမခံနဲ့…ငါ နင့်ကို ထပ်လိုးမလို့…..” “ မိသုန်…တအား နာနေတယ်…..ဦးမိုက်…မလုပ်ပါနဲ့……” “ ဟာ..ထပ်ထပ် လုပ်လိုက်မှ နင် အသားကျသွားမှာ..ခံနိုင်လာမှာ…..တခါလိုးပြီး ရပ်လိုက်လို့ မရဘူး…..” မိသုန်ကို ပေါင်ကားခိုင်းပြီး တက်ခွရင်း လိုးသည် ။ ဒစ်ကားကြီးသည် မိသုန်ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း အ တင်းကြီး ထိုးဝင်လာသည် ။ “ အိုး …ဦးမိုက်..ဖြည်းဖြည်း…..” “ ရှူး….နင့်ပါးစပ် ပိတ်ထား…..” ဦးမိုက်ရဲ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီး ဘွပ်ဘွပ် ဘွပ် ဆိုပြီး ဆက်တိုက် ဝင်ထွက်နေပြီ ။

“ အိ…အီး……အိ…..အိ…..” သူ့လဥကြီးတွေက တွဲလောင်းကြီးမို့ ဆောင့်လိုက်တိုင်း တဘပ်ဘပ်နဲ့ လာရိုက်နေကြသည် ။ “ အိုး…..အိုး…အိုး……” မိသုန်လည်း သူ့အတွက် ပေါင်တွေ ဖြဲကားပေးပြီး မျက်စိစုံမှိတ်ထားလိုက်တော့သည် ။ ဆယ်အိမ်မှူးကိုတင့်ဆွေသည် မိုက်ကယ်ရဲ့ ရိုင်းပျမှုတွေကြောင့် မိုက်ကယ်နဲ့ စကား ဆက်ပြောရင် သူနဲ့ ရန် ဖြစ်ကြတော့မည်လို့ သိလိုက်တာကြောင့် ဆက်မပြောတော့ဘဲ လမ်းပေါ်ကို ထွက်ရပ်လိုက်ပြီး ရဲစခန်းကို ဖုန်းဆက်လိုက်သည် ။ ရဲစခန်းမှူးသည် ကိုတင့်ဆွေနဲ့ ရပ်ကွက် အလုပ်တွေ မှုခင်းကာကွယ်ရေး အလုပ်တွေနဲ့ ထိတွေ့ထားဖူးလို့ သိနေကြသည်မို့ စခန်းမှူးဦးတိုးလုံရှိန် ဆီကို တိုက်ရိုက် ဖုန်းဆက်လိုက်သည် ။ ဖြစ်ပျက်တာတွေကို ဦးတိုးလုံရှိန်ကို တိုင်လိုက်သည် ။ ဦးတိုးလုံရှိန်က သူ အခုဘဲ ဖိုးဝဒိန်ချဉ်ဆိုင်ကို လာခဲ့မည် လို့ ပြန်ပြောရင်း ဖုန်းချသွားသည် ။စခန်းမှူးတိုးလုံရှိန် ရောက်လာသည် ။

ဆယ်အိမ်မှူးကိုတင့်ဆွေက ဖြစ်ပျက်တာကို စခန်းမှူးကို ရှင်းပြသည် ။ စခန်းမှူးက ဒေါ်ဝေေ၀မာ မိုက်ကယ်နဲ့ အိမ်အကူကောင်မလေး မိသုန်တို့ကို စစ်မေးဖို့ ရဲစခန်းကို ခေါ်သွားသည် ။ ကိုတင့်ဆွေကိုတော့ လိုအပ်ရင် ခေါ်လိုက်မည်လို့ ပြောပြီး ခေါ်မသွားဘူး ။ ရဲစခန်းကို ရောက်တော့ စခန်းမှူးတိုးလုံရှိန်သည် ဒေါ်ဝေေ၀မာနဲ့ မိုက်ကယ်တို့ကို သူ့ရုံးခန်းထဲမှာ ကော်ဖီနဲ့မုန့် ကျွေးထားပြီး အိမ်အကူကောင်မလေး မိသုန်ကို အခန်းလေးတခန်းထဲကို ခေါ်သွားပြီး ထိုင်ခိုင်းသည် ။ မီးလုံး ဝါ ကျင်ကျင်လေးဘဲ ထွန်းထားတဲ့ စတိုခန်းဟောင်းလေး ဖြစ်သည် ။

“ ကောင်မလေး….မေးတာကို မှန်မှန်ဖြေ…..နင် ထောင်ထဲ သွားချင်လား….” မိသုန်က ခေါင်းလေးငုံ့ထားသည် ။ ငါ ဘာမှလည်း မလုပ်ဘဲ ထောင်ထဲသွားမလားချည်း မေးနေကြတယ်…..လို့ စိတ်ထဲမှာ တွေးနေသည် ။ “ နင့်နံမည် ပြော…..” “ သုန်နီ …. ” “ နင်နဲ့ မိုက်ကယ်နဲ့ ဘယ်လို ဖြစ်ကြတာလဲ…..ဆယ်အိမ်မှူး ပြောတာ နင့်ကို မိုက်ကယ်က ရိုက်တယ်ဆို….” “ ဟုတ်….” “ ဘာလို့ ရိုက်တာလဲ…..” “ သူက အတင်းကြမ်းတာကို ကျမ..ကျမ…က မခံလို့….” “ ဘာ…ကြမ်းတယ်….ဟုတ်လား…..ဘာကြမ်းတာလဲ…..” “ ကျမကို ဟိုဒင်း လုပ်တာ…..” “ ဟေ….ဟားဟားဟား….ဘာလဲဟ……ဟိုဒင်း ဆိုတာ…..” မိသုန်က မဖြေဘူး ။

စခန်းမှူးကမိသုန် အနားကို ကပ်လာသည် ။ “ လိုးတာလား….” မိသုန် ခေါင်းညှိမ့်ပြသည် ။ “ ဟေ…..နင့်ကို သူလိုးတာ ဒါ ပထမဆုံးအကြိမ်လား . .” မိသုန်က “ မဟုတ်ဘူး..သူ လုပ်နေတာ သုံးလေးကြိမ်လောက် ရှိပြီ…..ခုဟာက တမျိုး….”လို့ ပြောလိုက်သည် ။ “ ဟင်…..ဘာလဲ….ဘာတမျိုးလဲ… ခါတိုင်းလို အရှေ့ကို မဟုတ်ဘူး….အနောက်ကို…အနောက်ကို အတင်းလုပ်တာ.. အိုး…….ပေါက်ပြီ….နင့် ဖင်စအိုပေါက်ကို ချတာပေါ့..ဟုတ်လား… ဟုတ်… ဟာ….ခွေးသား..မိုက်ရိုင်းလိုက်တာ..ဒီလောက် နုနုငယ်ငယ် မိန်းကလေးတယောက်ကို ဖင်လိုးတယ် ဆိုတာ” စခန်းမှူးတိုးလုံရှိန်သည် စုတ်တသပ်သပ်နဲ့ မိသုန်ရဲ့ ခေါင်းလေးကို ကိုင်လိုက်သည် ။သူ…သူ…..ဒီကောင်…နင့်ဖင်ပေါက်ထဲကို လိုးဖြစ်သွားလား……မိသုန်ရဲ့ မျက်လုံးရွဲကြီးတွေထဲက မျက်ရည်ပေါက်ကြီးတွေ ထွက်ကျလာသည် ။အင်း..ဟုတ်…ဟင့်ဟင့်…..ဟင့်…အို……မိသုန်……..ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေကွာ……” စခန်းမှူးတိုးလုံရှိန်က မိသုန်ရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို အနားက စားပွဲဟောင်းလေးပေါ်ကို ပွေ့ချီ တင်လိုက်သည် ။

“ ကလေးရယ်….ဦး စိတ်မကောင်းဘူးကွာ…..” တိုးလုံရှိန်ရဲ့ လက်တဖက်က မိသုန်ရဲ့ ကျောလေးကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေသည် ။ မိသုန်ရဲ့ ဘလောက်စ် အနွမ်းလေးထဲမှာ ဘာ ရင်စည်း အခုအခံမှာ မပါဘူးဆိုတာကို တိုးလုံရှိန် စမ်းမိနေသည်။ “ မိုက်ကယ်….မိုက်ကယ်…တော်တော် ဆိုးတဲ့ကောင်…..အင်း……..ခက်တယ်…ဆုံးမရအုံးမယ်…..” မိသုန်လည်း ဒီလူကြီး ဖက်တာကို မကြိုက်ပေမယ့် ကိုယ့်ကို ဖမ်းနိုင်တဲ့ ရဲကြီးမို့ မပြောရဲဘူး ။ တိုးလုံရှိန်သည် မိသုန်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ဖက်ထားလိုက်သည် ။ အိစက်တဲ့ မိသုန်ရဲ့ ရင်သားစိုင် နှစ်လုံးက သူ့ရင်ဘတ်နဲ့ ထိကပ်နေသည် ။ မိသုန်သည် တိုးလုံရှိန်ရဲ့ ဘောင်းဘီထဲက မာမာကြီးတခုက သူ့ပေါင်တန်တွေ ကို လာထိတွေ့နေတာကို သတိထားလိုက်မိသည် ။ ဟင်..ဒါ……ဒါ…….ဒါကြီးက သူ့ဟိုဒင်းကြီးပါလား…..ဟယ်…… မာမာကြီး….ဖြစ်နေတယ်….ဒါ….ဒါဆို သူ..သူ..စိတ်လာနေတာပေါ့…အို…….။ အို….ငါ့ဘဝက ကျားကြောက်လို့ ရှင်ကြီးကိုး..ရှင်ကြီး ကျားထက်ဆိုး..ဆိုတဲ့ စကားလို ဖြစ်နေပါလား….။

တိုးလုံရှိန်သည် ကျောပြင်လေးကို ပွတ်ပေးနေရာက လက်ဖဝါးကြီးသည် အောက်ဖက်ကို တရွေ့ရွေ့ ဆင်းလာနေ ပြီး မကြာခင် မိသုန်ရဲ့ ဖင်တုံးတွေကို ကိုင်တွယ်လသည် ။ “ အို…….လွှတ်ပါ..ဦးရယ်…မလုပ်ပါနဲ့….”လို့ ပြောပေမယ့် ဒီတိုးလုံရှိန် ဆိုတဲ့ လူကြီးက မိသုန်ရဲ့ စကားကို နား မထောင်ပါဘူး ။ ဖင်တွေကို ဖွဖွပွတ်ရာက ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုပ်နယ်လာသည် ။ “ အို….လွှတ်..လွှတ်ပါ….” “ မိသုန်….အားလုံးအဆင်ပြေသွားအောင်…ငါ့ကို နင် ပေးလိုးလိုက်..ငါ့လီးကို စုတ်ပေး…….ငါ နင့်ကို အိမ်ပြန်လွှတ်မယ်…..” တိုးလုံရှိန်ရဲ့ လက်က မိသုန် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကြားထဲကို ရောက်သွားသည် ။ လက်ချောင်းတွေက တခုခုကို ရှာ ဖွေနေသလို ပြေးလွှားနေသည် ။ စမ်းမိတာက အကွဲကြောင်း ။ မိသုန် တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားသည် ။ တိုးလုံရှိန်ရဲ့ လက်ညှိုးတုတ်တုတ်ကြီးက စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကို ပွတ်နေလို့ ။ သူ့နောက် လက်တဖက်ကလည်း မိသုန်ရဲ့ နို့်တလုံးကို ကိုင်လိုက် ဆုပ်လိုက် ပွတ်လိုက် ။

“ လာ…..မိုက်ကယ်က ပြောတယ်….နင်က လီးစုတ်တတ်နေပြီတဲ့..ငါ့လီးကို စုတ်ပေးစမ်းဟာ……” မိသုန် အခက်တွေ့နေပြီ ။ သူက ဘောင်းဘီ ခါးပတ်ကို ဖြုတ် ဇစ်ကို ဆွဲချနေသည် ။ မိသုန်လည်း ဘာလုပ်ရမှန်း မသိ ဖြစ်နေတုံး လီးတန် ညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီး ထွက်ပေါ်လာပြီး မိသုန်ပါးစပ်ကို ထိပ် ဖူးနီညိုညိုကြီးက လာထိသည် ။ “ အို့….” “ နင့်ပါးစပ်လေးကို ဟလိုက်…လီးကို စုတ်လိုက်…..လိမ္မာပါတယ်..မိသုန်ရယ်….အားလုံး အိုကေမှာ စိုပြေအောင် လီးစုတ်ပေးလိုက်…..” လို့ သူက ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးရင်း ပြောလိုက်သည် ။ မိသုန်ရဲ့ ပါးစပ်လေး အလိုလို ဟပေးမိသွားသည် ။ ဒစ်လုံးကြီး လျောကနဲ ပါးစပ်ထဲကို ဝင်လာသည် ။ သူ့ဆီက “ အင်း…….” ဆိုတဲ့ အသံကြီး ကြားလိုက်ရသည် ။ မိသုန် လီးနောက်တချောင်းကို စုတ်ဖူးသွားရပြန်ပြီ ။ ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဆိုတဲ့ အသံတွေ စတိုခန်းဟောင်းလေး ထဲမှာ ကြားနေရသည် ။

တိုးလုံရှိန်ကြီးရဲ့ တဟင်းဟင်း ညည်းသံတွေရော ။ “ ကောင်းတယ်…..အိုးဟင်း……..အင်း…ကောင်းတယ်……..စုတ်..စုတ်……..အား…..အား……အား……ညည်းတော်တယ်….စုတ်..စုတ်… ..အမလေး……အိုး…….ကောင်းတယ်…….ကောင်းတယ်……မိသုန်…….” မိသုန်လည်း ပေါက်တဲ့နဖူး မထူးဘူး…..ဆိုပြီး တိုးလုံးရှိန်ရဲ့ လီးကြီးကို အပီအပြင် စုတ်ပေးလိုက်သည် ။ ဝက်ဖြစ်နေမှ ချေးကြောက် မနေတော့ပါဘူး ။ ဦးမိုက် သင်ပေးထားလို့ မိသုန်လည်း လီးတော်တော် စုတ်တတ်နေပြီ ။ တိုးလုံရှိန်လည်း ဆင်းရဲသူ အားနည်းသူဖက်က မရပ်တည်တဲ့အပြင် ပိုလို့တောင် နှိပ်စက်လိုက်ချင်သေးသည် ။ မြေနိမ့်ရာ လှံစိုက် ဆိုတဲ့ စကားလိုပါဘဲ ။ တိုးလုံရှိန် သည် တကယ်တော့ ဖိုး၀ ဒိန်ချဉ်ဆိုင်နဲ့က တအား ခင်မင် ပတ်သက်နေခဲ့သည် ။ ဆယ်အိမ်မှူး ရှေ့မှာ အတည်ပေါက်နဲ့ အရေးယူတဲ့ပုံ ပြလိုက်ပြီး မိုက်ကယ်တို့ မောင်နှမကို ကားပေါ်တင်ခဲ့ပြီး ရဲစခန်းကို ခေါ်ပြလိုက်သည် ။

တကယ်တော့ တိုးလုံရှိန်သည် ချစားနေတဲ့ အရာရှိတယောက် ။ မိသုန်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို သူ့လီးကြီး ဖိဖိညှောင့်ပြီး အင်းအဲ….နဲ့ အရသာခံနေသည် ။ သူ့လက်တွေက မိသုန်ရဲ့ ဆူ ဖြိုးလုံးနေတဲ့ နို့နှစ်လုံး အပေါ်ကို ရောက်သွားသည် ။ နို့အုံတွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်ကိုင်သည် ။ နယ် သည် ။ ပြီးတော့ မိသုန်ရဲ့ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ် ရှိသမျှကို တခုမကျန် ချွတ်ပစ်သည် ။ မိသုန်သည် ကိုယ်တုံးလုံးလေး နဲ့ တိုးလုံရှိန်ရဲ့ လီးကြီးကို စုတ်ပေးနေရသည် ။ ပါးစပ်တွေ နှုတ်ခမ်းတွေလည်း ထူပူကုန်ပြီ ။ “ အီး…..ကောင်းတယ်ဟာ…စုတ်…စုတ်…..” “ ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်…..ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်………” “ အား……..အား…….အား………” မိသုန် ခေါင်းလေးကို ကိုင်ဆုပ်ထားပြီး ပါးစပ်ထဲကို တစွပ်စွပ်နဲ့ ထိုးညှောင့်နေတဲ့ တိုးလုံရှိန်သည် ရဲစခန်းထဲမှာ မို့ မိသုန်ကို မလိုးတော့ဘဲ နောက်မှ ဟိုတယ် တခုကို ခေါ်ပြီး လိုးမည် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ရင်း မိသုန် ပါးစပ်ထဲမှာ ဘဲ သုတ်ရည်တွေ ထုတ်လွှတ်ထည့်လိုက်ပြီး “ ပြီး ” ပစ်လိုက်သည် ။ “ အားးးးးးယယယားးးးးးးးကောင်း…..ကောင်းးးးးးလိုက်ထာ……..ဝိုး……အူး……ပြီး။

Zawgyi

ဦးရဲႀကီး

ဆယ္အိမ္မႉ း ကိုတင့္ေဆြသည္ လမ္းျပင္ဖို႔အတြက္ ရပ္ကြက္ထဲမွာ အလႉခံေနသည္ ။ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ က ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ထည့္လႉၾကသည္ ။ သူ႔ကို လမ္းထဲက ခ်စ္ခင္ၾကသည္ ။ ကိုတင့္ေဆြ သည္ လူတကာကို ကူညီဖို႔ ဝန္မေလးဘူး ။ မ်က္ႏွာ ၿပဳံးခ်ိဳၿပီး တက္ႂကြတဲ့ လူ႐ြယ္တေယာက္ပါ ။ ရပ္ကြက္ ေကာင္းဖို႔ သူ အၿမဲ လုပ္ကိုင္ေနသည္ ။ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားေတြကို အမႈိက္ေတြ ရွင္းသည္ ။ ေျမာင္းေတြကို ရွင္းလင္းသည္ ။ မီးေဘး သူခိုးရန္ ကင္းဖို႔ညကင္းေစာင့္တာေတြ တာဝန္ယူေပးသည္ ။ “ ကိုတင့္ေဆြ..ဖိုး၀ ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္ကို မေကာက္ရေသးဘူးဗ်…..” လို႔ သူ႔ကို ကူညီေနတဲ့ လမ္းထဲက ကိုေပါက္ကေျပာလိုက္လို႔ ကိုတင့္ေဆြလည္း စာရင္းကို ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ဖိုး၀ ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္က ရပ္ေရး႐ြာေရးေတြမွာ အၿမဲတမ္း လက္မေႏွး မတြန႔္တိုဘဲ ထည့္ၾကလႉၾကတာကို ကိုတင့္ေဆြသိထားသည္ ။

“ အိုေက..သြားၾကတာေပါ့ဗ်ာ…..”လို႔ ကိုတင့္ေဆြက ျပန္ေျပာလိုက္သည္ ။ ဖိုးဝဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ နံမည္ႀကီး ဆိုင္ ျဖစ္သည္ ။ တန္းစီေစာင့္ရသည္ အထိ ေရာင္းေကာင္းသည္ ။ ဆိုင္ပိုင္ရွင္ ေဒၚေဝေ၀မာသည္ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ေတာင့္ေတာင့္ ျဖဴျဖဴ မိန္းမတေယာက္ ျဖစ္သည္ ။ စီးပြားတက္လို႔ တန္ဖိုးႀကီး ဇိမ္ခံကားေတြကို သူတို႔မိသားစု စီးၾကတာကို ကိုတင့္ေဆြ ျမင္ေနရသည္ ။ ေဒၚေဝေ၀မာက ႏုတ္ခ်ိဳေပါင္းသင္းတတ္ေပမယ့္ သူ႔ေမာင္ မိုက္ကယ္ ဆိုတဲ့ လူက မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းနဲ႔ ေငြဂုဏ္ေမာက္ၿပီး ေမာက္မာသည္ လို႔ ကိုတင့္ေဆြ ထင္သည္ ။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလို ခ်မ္းသာ အဆင္ေျပတဲ့ လူေတြက မ်ားမ်ား ထည့္ႏိုင္တာမို႔ သူတို႔ဆိုင္ကို ဦးစားေပး အေနနဲ႔အရင္ သြားေကာက္ဖို႔ ကိုတင့္ေဆြက သေဘာတူသည္ ။ သူတို႔ ထင္တဲ့အတိုင္း ဖိုးဝဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္က လမ္းျပင္ဖို႔အတြက္ ေငြ သိန္းခ်ီၿပီး ထည့္လႉၾကသည္ ။

“ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစဗ်ာ……” ကိုတင့္ေဆြလည္း ဆုေတာင္းေပးမိရင္း ေနာက္တအိမ္ကို ဆက္ဖို႔ ဖိုး၀ ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္က ေဒၚေဝေ၀မာ ကို ႏုတ္ဆက္ေနတုံး ၿဗဳံးကနဲ ႐ုတ္တရက္ ဆိုင္ အေနာက္ဖက္က မိန္းကေလး တေယာက္ ေျပးထြက္လာသည္ ။ ငိုယိုေနတဲ့မိန္းကေလးသည္ မ်က္ႏွာ တခုလုံး ဖူးေယာင္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းမွာလည္း ေသြးေတြ စို႔ေနသည္ ။ “ ဟဲ့..ဟဲ့..ေကာင္မေလး..ဘာျဖစ္တာလဲ…….” ေဒၚေဝေ၀မာ မ်က္ႏွာ တအား ပ်က္ထြက္သြားသည္ ။ “ ဟဲ့ မိသုန္….အထဲ ဝင္…..ဝင္…ဘာလို႔ အေရွ႕ကို ထြက္လာတာလဲ..” လို႔ ေငါက္လိုက္သည္ ။ ေကာင္မေလးရဲ႕ ေခါင္းကိုလည္း ဘတ္ကနဲ ႐ိုက္လိုက္သည္ ။ “ အား..အမေလး….မ႐ိုက္ပါနဲ႔..က်မ နာလွပါၿပီ …. ” ေကာင္မေလးက ေအာ္ငိုသည္ ။ ကိုတင့္ေဆြ ဟတ္ထိသြားသည္ ။ ေျမနိမ့္ရာ လွံစိုက္..ႏူရာဝဲစြဲ…..လဲရာ သူခိုးေထာင္း… ကိုယ့္ထက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့သူေတြကို ႏွိပ္စက္တာ မေကာင္းဘူး ။

ကိုတင့္ေဆြ မေနသာေတာ့ ။ “ ေဒၚေဝေ၀မာ…မ႐ိုက္ပါနဲ႔ဗ်ာ…ကေလးမ ဘာျဖစ္လာလဲ..နင့္ကို ဘယ္သူက ဘာလုပ္လဲ……”လို႔ သူ ေကာင္မေလးကို ေမးလိုက္သည္ ။ ေကာင္မေလးက “ အီးဟီး..ဦးမိုက္က သမီးကို တအား႐ိုက္တယ္…ေျခေထာက္နဲ႔လည္း ကန္တယ္…..”လို႔ ေအာ္တိုင္သည္ ။ ဦးမိုက္ ဆိုတာက ေဒၚေဝေ၀မာရဲ႕ ေမာင္ မိုက္ကယ္ကို ဆိုလိုတယ္ ဆိုတာကို ကိုတင့္ေဆြ သေဘာေပါက္သည္။ “ ကဲ ေဒၚေဝေ၀မာ…ဦးမိုက္က ႐ိုက္တယ္.ကန္တယ္ ဆိုပါလား…..ဒီလိုေတြ မျဖစ္သင့္ဘူးဗ်ာ..အိမ္အကူေတြကို ဒီလိုလုပ္တာ ဥပေဒနဲ႔ မညီဘူး..ဘယ္မွာလဲ..ကိုမိုက္ကယ္….ေခၚဗ်ာ…….” လို႔ ခပ္မာမာ ေျပာလိုက္သည္ ။ ေဒၚေဝေ၀မာရဲ႕ မ်က္ႏွာသည္ နီရဲတြတ္ေနသည္ ။ ဆယ္အိမ္မႉး ေရွ႕မွာမွ မိသုန္က ဒရာမာလုပ္ေနသည္ ဆိုေတာ့ ကြိဳင္ကေတာ့ တက္ၿပီ ။ အက်ယ္အက်ယ္ မျဖစ္ခင္ ၾကည့္ရွင္းမွ ေတာ္မည္ ။ “ မိုက္ကယ္..မိုက္ကယ္..ေမာင္ေလး…..” လို႔ အိမ္ထဲကို လွမ္း ေခၚလိုက္သည္။ မိုက္ကယ္ ထြက္လာသည္ ။ မ်က္ေမွာင္ကုတ္ၿပီး ။

သူ႔မ်က္ႏွာက ခပ္တင္းတင္း ။ “ ဘာလဲဗ်..ဘာေတြ ျဖစ္ေနၾကတာလဲ….” ကိုတင့္ေဆြက “ အိမ္အကူ ေကာင္မေလးက ခင္ဗ်ားက ႐ိုက္တယ္ ကန္တယ္လို႔ ငိုယိုတိုင္ေနတယ္..သူ႔မွာလည္း ဖူးေယာင္ေပါက္ၿပဲတဲ့ ဒါဏ္ရာေတြနဲ႔……ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲဗ်ာ…..” လို႔ ေမးသည္ ။ မိုက္ကယ္က ခင္တင္းတင္းဘဲ..“ ဟာ..ဒါေတြက ခင္ဗ်ားတို႔ ဝင္ပါစရာ မဟုတ္ပါဘူး..သူတို႔ကို ေငြေပးၿပီး ခိုင္းထား တာ..အလုပ္ေကာင္းေကာင္း မလုပ္လို႔ က်ဳပ္တို႔က ဆုံးမေနရတာ..သူတို႔ဖက္က ေနမေနနဲ႔…” လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခါ ကိုတင့္ေဆြလည္း မိုက္ကယ္ကို ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး႐ုံးကို လိုက္ခဲ့ဖို႔ ေခၚသည္ ။ “ ႐ုံးမွာ ေဆြးေႏြးရေအာင္ဗ်ာ….” မိုက္ကယ္က “ က်ဳပ္ မအားဘူးဗ်..ခ်ိန္းထားတာေတြ ရွိေသးတယ္…..” လို႔ ျပင္းဆန္သည္ ။ ကိုတင့္ေဆြလည္း သူတို႔ဆိုင္ အေရွ႕ကို ထြက္ၿပီး ရဲစခန္းကို ဖုန္းေခၚလိုက္သည္ ။

မိသုန္ သည္ ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ေနတဲ့ မိသားစု အေျခအေနေၾကာင့္ ရန္ကုန္ကို သြားၿပီး ရရာ အလုပ္ကို လုပ္ရမည္ လို႔ အကိုႀကီးက ေျပာသည္ ။ တတ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ဘယ္သြားခ်င္မလဲ..ဘယ္လုပ္ခ်င္မလဲ…..။ အေဖက ေဆး႐ုံမွာ ။ အေမက အိမ္မွာ အိပ္ရထဲ ဘုန္းဘုန္းလဲ ။ အကိုႀကီးက ကေဇာ္သမား ။ တခ်ိန္လုံး မူးေနသည္ ။ မြဲျပာက်ေနတဲ့ နင္းျပား ဘဝမွာ မိသုန္လို ကေလးသာသာ အပ်ိဳေပါက္မလည္း ေက်ာင္းတက္ စာသင္လို႔ မရေတာ့ ။ အလုပ္လုပ္ရမည္ ။ အိမ္အကူပြဲစား ေဒၚအားမ အိမ္ကို ေရာက္သြားသည္ ။ ေဒၚအားမက လူေပၚလူခ်င္း အၫြန႔္ခူးစားသည္ ဆိုတဲ့ လူအတန္းအစားထဲက တေယာက္ ။ အိမ္အကူလိုတဲ့ အိမ္ေတြကို လူသြင္းတဲ့အလုပ္ အိမ္အကူ ပြဲစား အလုပ္ကို လုပ္ၿပီး ေ႐ႊတြဲလဲ ေငြတြဲလဲ ႀကီးပြားေနတဲ့ မိန္းမ တေယာက္ ။ ေဒၚအားမ က မိသုန္ကို ၾကည့္ၿပီး..“ နင္က ပိန္ေညာင္ေညာင္…ခ်ိနဲ႔နဲ႔ ဆိုေတာ့ အိမ္ႀကီးရွင္ေတြက ႀကိဳက္မယ္ မထင္ဘူး ….အင္းေလ..ငါ နင့္ကို ႀကိဳးစားၿပီး အလုပ္အျမန္ရဖို႔ လုပ္ေပးမယ္…နင္က ငါ့ကို ၾကည့္ေပးေပါ့…” လို႔ေျပာသည္ ။ ေဒၚအားမရဲ႕ ေယာက်္ား သြန္နီက မိသုန္ရဲ႕ အကိုႀကီးလိုဘဲ ငမူး တေယာက္ ျဖစ္သည္ ။

မိသုန္လည္း ေရခ်ိဳးတဲ့အခါ ေရလဲထမိန္ မရွိလို႔ လုံၿခဳံတယ္လည္း ထင္လို႔ ကိုယ္တုံးလုံး ခြၽတ္နဲ႔ ခ်ိဳးလိုက္တာ ဝုန္းဆို တံခါး ပြင့္လာၿပီး ေဒၚအားမ ေယာက်္ား သြန္နီႀကီး အထဲကို ဝင္လာသည္ ။ မိသုန္ ေၾကာက္လိုက္တာ အရမ္း ။ လက္ကေလးေတြကို ရင္ဘတ္က ဖြံ႕ၿဖိဳးစ ရင္သားေတြ အေပၚနဲ႔ ေပါင္တန္သြယ္သြယ္ေတြ ၾကားေနရာကို အုပ္ကာရင္း ေၾကာက္လန႔္တၾကား ငိုယိုမိသည္ ။ သြန္နီက “ ဟိတ္ ငိုမေနနဲ႔….ဘာလဲ ..က်က္သေရမရွိဘူးဟာ…..အင္း….နင္က ႏွံၿပီစုတ္ေလး ဆိုေပမယ့္….အေမြး အေတာင္ စုံၿပီဘဲ…..အင္း……မဆိုးဘူး….” ဆိုၿပီး မိသုန္ရဲ႕ တင္ပါးေတြကို စူးစိုက္ၾကည့္သည္ ။ ေဒၚအားမ ႐ုတ္တရက္ ေရာက္လာလို႔ သြန္နီ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္သြားသည္ ။ ေဒၚအားမရဲ႕ ညစ္စုတ္႐ိုင္းစိုင္းတဲ့ ကေလာ္တုတ္သံ ဆဲသံေတြ မိုးမႊန္သြားသည္ ။

“ ေခြးေကာင္…နင္ အဲ့ဟာမေလးကို လိုးဖို႔ ႀကံတာ မဟုတ္လား..ေသနာေကာင္ ေႁမြေပြးကိုက္..မေအလိုး…..ဟဲ့ ဟိုေကာင္မကလည္း အလိုးခံခ်င္လို႔..ေစာက္ပတ္ယားလို႔ ဖင္တုံးလုံးနဲ႔ ေရခ်ိဳးျပတာလား..ဖါသည္မရဲ႕……” မိသုန္လည္း အိမ္က ထြက္လာၿပီး ပထမဆုံးေတြ႕ရတဲ့ အေတြ႕အႀကဳံု ၾကမ္းၾကမ္း တခုပါ ။ အိမ္ျပန္ေျပးခ်င္စိတ္ေတြ မ်ားေပမယ့္ အကိုႀကီးက ေဒၚအားမဆီက ေငြႀကိဳထုတ္ထားတဲ့အတြက္ ျပန္လို႔ မရဘူး ။ ပထမဆုံး လုပ္အားခကို ေဒၚအားမကို ျပန္ဆပ္ရမည္ တဲ့ ။ ေဒၚအားမလည္း မိသုန္ကို အိမ္မွာ မထားခ်င္ဘူး ။ သူ႔ေယာက်္ား သြန္နီ အလစ္မွာ တက္လိုးမွာစိုးလို႔ ။ ေဒၚအားမလည္း ဖုန္းတလုံးနဲ႔ လူမွာထားတဲ့ အိမ္ေတြကို ဖုန္းေတြ ေခၚသည္ ။ မိသုန္ကို ျမန္ျမန္ အိမ္က ထုတ္ပစ္ရမည္ ဆိုၿပီး ကမန္းကတန္း ထ လုပ္ေနတာပါ ။ “ မိသုန္…..နင့္အတြက္ အိမ္ ရၿပီ …..ကဲ…နင့္ အထုပ္ သြားယူ..ဒို႔ တက္စီနဲ႔ သြားၾကမယ္….” မိသုန္ ဖိုး၀ ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္ က ေဒၚေဝေ၀မာရဲ႕ အိမ္ကို ေရာက္သြားသည္ ။

ေဒၚေဝေ၀မာ က မိသုန္ကို ေျခဆုံးေခါင္းဆုံး ၾကည့္ၿပီး “ မဆိုးပါဘူး…..ဒါေပမယ့္ ပိန္ကပ္ကပ္ေလးနဲ႔ အလုပ္ ေကာင္းေကာင္း လုပ္ႏိုင္ပါ့မလား..” လို႔ မ်က္ႏွာပုတ္ပုတ္နဲ႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခါ ေဒၚအားမ က “ ဟဲ့ မိသုန္…..ေျပာလိုက္ေလ..နင္ အလုပ္ေကာင္းေကာင္း လုပ္ပါမယ္ လို႔…” လို႔ ေဟာက္လိုက္လို႔ မိသုန္လည္း ျပာျပာသလဲ “ က်မ..အားရွိပါတယ္..အလုပ္ ေကာင္းေကာင္း လုပ္ပါမယ္…” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ “ မိုက္ကယ္…ေမာင္ေလး…..ခဏ လာၾကည့္…” ေဒၚေဝေ၀မာ က အိမ္အတြင္းဖက္ကို လွမ္းေအာ္ေျပာလိုက္သည္ ။ သူ႔ေမာင္ ဆိုတဲ့ မိုက္ကယ္ အျပင္ကို ထြက္လာသည္ ။ အသက္ ၂၀ေလာက္ လို႔ ခန႔္မွန္းရတဲ့ ပါးးေဖါင္းေဖါင္း ခပ္ပုပု တုတ္တုတ္ မိုက္ကယ္သည္ မိသုန္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ စူးစိုက္ၾကည့္သည္ ။ “ အင္း…စမ္းခိုင္းၾကည့္တာေပါ့…..မမ..” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ ေဒၚေဝေ၀မာက “ ေဒၚအားမ..စမ္းၾကည့္မယ္…ကလန္ကဆန္ လုပ္ရင္ က်မ ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္….ဟုတ္ၿပီလား…” လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခါ ေဒၚအားမ က “ စိတ္ခ်ပါ အမ…..သူ႔ကို အမတို႔ သေဘာက်ၾကမွာပါ….” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။

မိသုန္သည္ ေရာက္တဲ့ေန႔က စၿပီး ေဒၚေဝေ၀မာတို႔ မိုက္ကယ္တို႔ ခိုင္းတာ မွန္သမွ်ကို ေျပးေျပးလုပ္ခဲ့ေပမယ့္ ေဒၚေဝေ၀မာနဲ႔ မိုက္ကယ္တို႔ရဲ႕ ေက်နပ္မႈကို လုံး၀ မရခဲ့ပါဘူး ။ ခ်မ္းသာတဲ့ သူေဌးေတြ ျဖစ္ရက္နဲ႔ ဆင္းရဲသူေလး မိသုန္ အေပၚ သဲႀကီးမဲႀကီး အျပစ္တင္ ႏွိပ္စက္ခ်င္ေနၾကတာကို နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ပါဘဲ ။ ေဒၚေဝေ၀မာက အိမ္အကူပြဲစား ေဒၚအားမကို ဖုန္းဆက္ၿပီး မိသုန္ဟာ ပ်င္းသည္ႏုံသည္ အသည္..ခိုင္းမေကာင္း..လို႔ တိုင္လို႔ ေဒၚအားမလည္း “ ဒီေလာက္ ေျပာထားတဲ့ၾကားက ဒီ အုတ္ၾကား ျမက္ေပါက္ ေကာင္မစုတ္က လူစကား နားမလည္ေတာ့ ခက္တာဘဲ..ပါးနားသာ ခ်ထည့္လိုက္..လို႔ ေျပာတာနဲ႔ေဒၚေဝေ၀မာနဲ႔ မိုက္ကယ္လည္း ဒီအခ်ိန္က စၿပီး မိသုန္အေပၚ လက္နဲ႔ေျခနဲ႔ပါ ကန္ေက်ာက္ ႐ိုက္ႏွက္လာၾကသည္ ။ အဆိုးဆုံးကေတာ့ ေဒၚေဝေ၀မာ တည အျပင္သြားေနခိုက္ မိုက္ကယ္သည္ မိသုန္ရဲ႕ အိပ္ခန္းေလးထဲကို ၿဗဳံးဆိုေရာက္လာၿပီး မိသုန္ကို သူ႔နာရီကို ခိုးသည္လို႔ စြပ္စြဲေျပာဆိုတာပါဘဲ ။

မိသုန္လည္း ငိုၿပီး..“ က်မ မခိုးပါဘူး…ဦးမိုက္ရယ္…က်မ တကယ္ မယူပါဘူး…..” လို႔ ေျပာလည္း မရဘဲ မိသုန္ရဲ႕အိပ္ရာနဲ႔ လြယ္အိတ္ကို လွန္ေလွာ ရွာသည္ ။ ဘယ္လို ျဖစ္ရလဲမသိေတာ့ဘူး ။ မိသုန္လည္း မခိုးဘဲနဲ႔ မိသုန္ရဲ႕ ေမြ႕ရာေလး ေအာက္မွာ ဦးမိုက္ရဲ႕နာရီကို ေတြ႕သြားခဲ့သည္ ။ မိသုန္လည္း တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေအာင္ဘဲ ေၾကာက္သြားသည္ ။ “က်မ….က်မ…..မခိုး…….” “ လက္ပူးလက္ၾကပ္ မိေနတာေတာင္ နင္က ဘူးကြယ္ေနသလား..မုန္လာဥ လုပ္ေနလား…မိသုန္….ကဲ…နင့္ကို ရဲ လက္အပ္မယ္……နင္ ေထာင္ထဲကို သြားရမယ္……” “ ဟာ…မပို႔…..မပို႔ပါနဲ႔..က်မ ေၾကာက္တယ္….က်မ ရွက္တယ္…..ဦးမိုက္ရယ္…..မလုပ္ပါနဲ႔….ေတာင္းပန္ပါတယ္..” “ ထ…ထစမ္း….” ဦးမိုက္သည္ မိသုန္ကို တဖန္းဖန္းနဲ႔ ပါးေတြ ႐ိုက္သည္ ။ မိသုန္ ဖင္ကိုလည္း လက္ဝါးႀကီးနဲ႔ ႐ိုက္သည္ ။ “ ေတာက္..သူခိုးမ…..နင့္ကို ရဲစခန္း ပို႔မယ္….” “ အီးဟီး..မပို႔ပါနဲ႔ ဦးမိုက္….က်မ ေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင္….” ဆင္းရဲလြန္းလို႔ အိမ္အကူ လုပ္စားပါတယ္…ႏွိပ္စက္တဲ့လူေတြနဲ႔ တိုးေနသည္ ။ ဘဝသည္ ခါးသီးလွသည္ ။

မိုက္ကယ္က မိသုန္ကို ပါးႏွစ္ဖက္ကို ခပ္ဆတ္ဆတ္ ဘယ္ျပန္ညာျပန္ ႐ိုက္ရင္း မိသုန္ ဝတ္ထားတဲ့ အဝတ္ေတြကို ခြၽတ္ခိုင္းသည္ ။ မိသုန္က မခြၽတ္ေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ ဆြဲခြၽတ္သည္ ။ အိပ္ခန္းေလးထဲက မီးေရာင္ ဝါက်င္က်င္ေအာက္မွာ မိသုန္ ကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္သြားရသည္ ။ ဦးမိုက္က မိသုန္ကို ကုတင္ေလးေပၚ ပက္လက္ လွန္ အိပ္ခိုင္းၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ရင္း..မိသုန္….နင္ ငါ ဆုံးမ တာကို ခံမလား…ရဲေတြဆီ အခ်ဳပ္ခန္းထဲေရာက္ၿပီး ရဲေတြ ႐ိုက္တာ ခံမလား….” လို႔ ေမးေတာ့ မိသုန္လည္း တ အားေၾကာက္ၿပီး….“ ဦးမိုက္ ဆုံးမတာကိုဘဲ ခံပါမယ္….” လို႔ ေျပာမိသည္ ။ ဦးမိုက္က မိသုန္ရဲ႕ ဖြံ႕ထြားခါစ ရင္သားေတြကို လက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္သလို “ ေပါင္ေတြ ကားလိုက္စမ္း…” လို႔ ေျပာ သည္ ။ မိသုန္က ေပါင္ကားဖို႔ ရွက္ေနတဲ့အခါ သူ႔လက္ႀကီးနဲ႔ မိသုန္ရဲ႕ ေပါင္ေတြကို ဆြဲၿဖဲလိုက္ၿပီး မိသုန္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို သူ႔လက္ညႇိဳးႀကီးနဲ႔ စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီ ပြတ္သည္ ။

“ အို…..” မိသုန္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို သူ႔လက္ညႇိဳးႀကီးက ေသေသခ်ာခ်ာ စမ္းပြတ္ေနသည္ ။ အ……အ…..ဟင့္… ေလးဖက္ေထာက္လိုက္စမ္း….ဟို..ဟို…က်မ….က်မ…..ခိုင္းတာလုပ္….ရဲလက္ အပ္လိုက္ရမလား…..” “ ဖ်န္း …” သူ႔လက္ဝါးႀကီးနဲ႔ ဖင္ကို တအား လႊဲ႐ိုက္လိုက္တာ ခံလိုက္ရလို႔ ေၾကာက္ၿပီး သူ ခိုင္းတာကို အျမန္ လုပ္လိုက္ သည္ ။ ေလးဖက္ေထာက္ေပးလိုက္တဲ့အခါ သူက “ မိသုန္..နင္က အဝတ္ ဝတ္ထားရင္ ပိန္ကပ္ကပ္လို႔ ထင္ရ ေပမယ့္ အခုလို နစ္ကက္ ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ ဖင္ေတြ ရင္ေတြက အေတာ္ေကာင္းသား…..” လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီး သူ႔လက္ဝါးႀကီးနဲ႔ မိသုန္ရဲ႕ ဖင္အေနာက္ဖက္ကေန ေစာက္ဖုတ္ကို အုပ္ကိုင္လိုက္ပါသည္ ..။ မိသုန္လည္း ေယာက်္ားတေယာက္ရဲ႕ အခုလို အကိုင္ မခံဘူးတာမို႔ တအားကို စိတ္ေတြ တုန္လႈပ္ၿပီး ေၾကာက္မိသည္ ။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက တ႐ြ႐ြနဲ႔ မိသုန္ရဲ႕ အကြဲေၾကာင္းကို ပြတ္ေနသည္ ။

ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္း ထရသည္ ။ “ နင္ ငါခိုင္းတာကို လုပ္မလား….ဒါဆို ရဲလက္ မအပ္ဘူး . .” “ ဟုတ္…..ဟုတ္…….လုပ္ပါမယ္…..” “ ဟင္..နင္..ေစာက္ရည္ေတြ ႐ႊဲလာပါလား……နင္လည္း စိတ္လာေနၿပီဘဲ….” ေစာက္ဖုတ္ကို ဒီေလာက္ ဆြေန ပြတ္ေနေတာ့လည္း အရည္ေတြက စို႐ႊဲလို႔ လာတာေပါ့ ။ ဦးမိုက္သည္ မိသုန္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လက္ညႇိဳးနဲ႔ ထိုးႏႈိက္သည္ ။ “ အို…..အာ………အာ……အင္း……..ဦး…ဦးမိုက္………” မိသုန္လည္း မ်က္ရည္လည္း တေတာက္ေတာက္က် ေစာက္ရည္လည္း စိုစို႐ႊဲေနရတဲ့ ဘဝပါဘဲ ။

မ်က္လုံးစုံမွိတ္ထားတဲ့ မိသုန္သည္ မ်က္ႏွာကို ပူေႏြးေႏြးဟာႀကီးတခု ထိကပ္လိုက္တာကို ခံစားလိုက္ရလို႔ မ်က္လုံးေတြ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ လုံးပတ္တုတ္တုတ္ ညိဳမဲမဲ ေယာက်္ား လီးတန္ေခ်ာင္းႀကီး ျဖစ္ေနတာကိုေတြ႕လိုက္ရလို႔ တအား လန႔္သြားတဲ့အခ်ိန္ ဦးမိုက္က “ နင္ ငါ့ဟာကို စုတ္ေပးရမယ္…ဒါဆိုရင္ ငါ နင့္အျပစ္ ေတြကို ခြင့္လႊတ္ေပးမယ္…..ဘယ္လိုလဲ..မိသုန္….စုတ္မယ္ မဟုတ္လား…..” လို႔ ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ သူခိုင္း တာကို လုပ္ရေတာ့မည္ ဆိုတာကို သိေနတဲ့ မိသုန္လည္း တျခား ေ႐ြးစရာ လမ္း မရွိေတာ့တာေၾကာင့္ သူ႔ကို ေခါင္းညႇိမ့္ျပလိုက္ပါသည္ ။

“ ေအး..ဒီလိုမွေပါ့…ကဲ ပါးစပ္ဟစမ္း…..” မိသုန္လည္း တကယ္တမ္း လုပ္ဖို႔က်ေတာ့ ေႏွးကန္ေလးကန္ေနသည္ ။ ဖတ္ကနဲ သူက မိသုန္ပါးတဖက္ကို ႐ိုက္လိုက္သည္ ။ “ ဟေလ…..ပါးစပ္…ေကာင္မ…..ဘာငိုင္ေနတာလဲ…..ငတုံးမ……..” မိသုန္ ပါးစပ္ဟလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ဒစ္လုံးႀကီး ပါးစပ္ထဲကို အတင္းႀကီး သြတ္လိုက္တာ ခံလိုက္ရသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔လက္ညႇိဳးႀကီးကလည္း ေစာက္ဖုတ္ထဲကို တစြပ္စြပ္နဲ႔ ထိုးေနသည္ ။ “ အိုး….အု……အု…..အ…….” “ စုတ္..စုတ္…နင့္သြားေတြနဲ႔ မျခစ္မိရေအာင္ သတိထား..ပါးစပ္ကို အသားကုန္ဟ……ေစာက္ေကာင္မ…..” မိသုန္ ေယာက်္ားလီးကို စစုတ္ဖူးသြားရသည္ ။ ဦးမိုက္ရဲ႕ လီးငံက်ိက်ိႀကီးကို သူသင္ျပတဲ့အတိုင္း စုတ္ေပးရသည္။ “ ေကာင္းလား..လီးစုတ္လို႔….” ပါးစပ္ထဲ လီးႀကီး ရွိေနလို႔ ေခါင္းညႇိမ့္ျပမိသည္ ။ မိသုန္ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ တသြင္သြင္ စီးက်ေနသည္ ။

“ အံမယ္…ေစာက္ေကာင္မက မ်က္ရည္ တစမ္းစမ္းနဲ႔ အမူက ပိုေနေသး…..စုတ္..စုတ္စမ္း..သြက္သြက္..လ်ာနဲ႔ ကလိေပး..ထိုးေပး…..လုပ္..လုပ္….အား……အား…….အိုး…အဲလို…အဲလို…….အား……ေကာင္းတယ္…….အား…….အိုး..” အၾကာႀကီး စုတ္ခိုင္း အၿပီး သူက မိသုန္ကို ပက္လက္ ျပန္လွန္ ခိုင္းၿပီး ေပါင္တန္ေတြကို ၿဖဲကားခိုင္းျပန္သည္ ။ မိသုန္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ေဘးတဖက္တခ်က္ကို ၿဖဲၾကည့္ၿပီး ဆတ္ကနဲ ထိုင္ခ်လိုက္ရင္း အတြင္းသား နီရဲရဲေတြကို လ်ာႀကီးနဲ႔ ပလပ္ ဆို ယက္ပစ္လိုက္ပါသည္ ။ “ အိုး…..” သူ႔လ်ာႀကီးက မိသုန္ရဲ႕ ေစာက္စိကို ပြတ္တိုက္သြားတာေၾကာင့္ တအား တုန္ခါသြားရသည္ ။ လီးစုတ္ဖူး႐ုံမ ကဘဲ ေစာက္ဖုတ္လည္း အယက္ခံဘူးသြားရသည္ ။

မိသုန္ကို ကာမ အေတြ႕အႀကဳံေတြ စၿပီး သင္ေပးခဲ့တဲ့ ဦးမိုက္ ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ တျပတ္ျပတ္ ယက္ေနတာက ေခြးေတြ အစာစားေနသလိုႀကီး။ ဦးမိုက္ ေစာက္ဖုတ္ယက္တာကို မိသုန္ အလူးအလဲ ခံေနရသည္ ။ သူ႔လက္ေတြက မိသုန္ရဲ႕ ႏို႔ႏွစ္လုံးကိုလည္း ဆုပ္ညႇစ္ေနသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကားဆိုက္သံကို ၾကားလိုက္ၾကရသည္ ။ ဦးမိုက္လည္း ေခါင္းေထာင္သြားၿပီး..“… မမ..ျပန္လာၿပီ….” လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း မတ္တပ္ ထရပ္လိုက္သည္ ။ “ မိသုန္…..ဒီအေၾကာင္း နင္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာနဲ႔ေနာ္……နင္ဘဲ အခ်ဳပ္ခန္းထဲ ေရာက္သြားမွာ….” လို႔ ေျပာၿပီး ဦးမိုက္ မိသုန္ရဲ႕ အခန္းေလးထဲက ထြက္သြားလိုက္ပါသည္ ။မိသုန္လည္း ေဒၚေဝေ၀မာ ျပန္ေရာက္လာလို႔ သူခိုင္းတာေတြကို ဆက္တိုက္ ဆိုသလို လုပ္ကိုင္ေပးရေတာ့သည္ ။

ေဒၚေဝေ၀မာရဲ႕ ေရွ႕မွာ အမူအရာ မပ်က္ေအာင္ ႀကိဳးစား ဟန္ေဆာင္ကာ ေနရသည္ ။ ဘဝမွာ ပထမဆုံး ကာမ အေတြ႕အႀကဳံကို ရလိုက္တာမို႔ ညမွာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္လို႔ မေပ်ာ္ဘူး ။ ေယာက်္ား လီးတန္ကို စုတ္ဖူးသြားရသလို ေစာက္ဖုတ္ ယက္တာကိုလည္း ခံဖူးသြားရသည္ ။ တေန႔ေန႔မွာေတာ့ ဦးမိုက္ သည္ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လီးနဲ႔ထိုးသြင္းလိမ့္မည္ လို႔လည္း မိသုန္ သိေနသည္ ။ ဒီလို အေတြးေတြ ေတြးတိုင္း မိသုန္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္က အရည္ေတြ တအား ထြက္သည္ ။ တနည္းအားျဖင့္ဆိုရင္ ဒီလို အရည္စို႐ႊဲတာဟာ လီးကို ေတာင့္တလိုလားလို႔ဘဲလားလို႔လည္း ထင္မိသည္ ။ ဦးမိုက္သည္ သူ႔အမရဲ႕ ကြယ္ရာမွာ မိသုန္ကို ဆြဲဆြဲၿပီး ႏို႔နယ္..ေစာက္ပတ္ႏႈိက္ လုပ္သည္ ။ တခါတေလ သူ႔ပု ဆိုးကို မတင္ၿပီး ေတာင္ေနတဲ့ သူ႔လီးႀကီးကို စုတ္ခိုင္းတတ္သည္ ။ ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ မိသုန္သည္ လီးစုတ္တတ္ လာသည္ ။ ဒီေန႔လည္း ေဒၚေဝေ၀မာ တေယာက္ ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္မွာ အလုပ္မ်ားေနတဲ့အခ်ိန္ ဦးမိုက္က “ မိသုန္..ငါ့ အဝတ္ညစ္ ေတြ ေလ်ာ္ဖို႔ လာယူစမ္း..” လို႔ ေအာ္ေခၚလိုက္လို႔ မိသုန္လည္း သူ႔အခန္းထဲကို ေျပးသြားလိုက္တဲ့အခါ အႀကံသ မားႀကီး ဦးမိုက္က မိသုန္ကို ဆြဲဖက္ၿပီး ပထမ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို သူ႔လက္ႀကီးေတြနဲ႔ ေရေရလည္လည္ နယ္သည္ ။

ကိုင္သည္ ။ ၿပီးေတာ့ မိသုန္ ေစာက္ဖုတ္ကို ကိုင္သည္ ။ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းကို သူ႔လက္ညႇိဳးႀကီးက အစုန္ အဆန္ လိုင္းဆြဲေနသည္ ။ “ အိုး…ဦးမိုက္…အိုး……..မိသုန္…မိသုန္………” မိသုန္ ေစာက္ဖုတ္ အရည္ေတြ စိုစို႐ႊဲ လာသည္ ။ ဦးမိုက္ရဲ႕ ေနာက္ လက္တဖက္က မိသုန္ရဲ႕ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို က်က် နန နယ္ဖတ္ေနသည္ ။ ဆုပ္ညႇစ္ေနသည္ ။ “ ကဲ မိသုန္…ငါ့လီးကို စုတ္ေပး…” မိသုန္လည္း သူ႔အေရွ႕ ဒူးေထာက္ၿပီး သူ႔လီးတုတ္ႀကီးကို ပါးစပ္ထဲ ထည့္ငုံလိုက္ရသည္ ။ ငံက်ိက်ိ ဒစ္ကားႀကီး ကို တႁပြတ္ႁပြတ္ စုတ္ေပးေနတဲ့အခ်ိန္ “ လီးကို တဆုံးထိ ငုံေလ…” လို႔ ေငါက္လိုက္တာကို ခံရသည္ ။ သူ႔စိတ္ ႀကိဳက္ စုတ္ေပးရသည္ ။ သုတ္ရည္ေတြ ေဖ်ာကနဲ ေဖ်ာကနဲ မိသုန္ ပါးစပ္ထဲကို ပန္းထည့္ရင္း သူ ၿပီးသြားသည္ ။ သူ႔လီးထိပ္ေပါက္ေလးမွာ ရွိေနတဲ့ လရည္ေတြကို ေျပာင္စင္သြားေအာင္ သူက ယက္ခိုင္းေသးသည္ ။ ဦးမိုက္သည္ ေန႔တိုင္းလိုဘဲ ႀကဳံသလို မိသုန္ကို အႏိုင္က်င့္သည္ ။ အဆိုးဝါးဆုံးကေတာ့ သူ႔စအိုေပါက္ကို လ်ာနဲ႔ ယက္ခိုင္းတာဘဲ ။ မယက္ခ်င္ပါဘူး..႐ြံတယ္ လို႔ မိသုန္ က ေျပာ လိုက္တဲ့အခါ မိသုန္ပါးကို ပိတ္႐ိုက္သည္ ။ တအားေတာ့ မဟုတ္ ။

ခပ္ဆတ္ဆတ္ေပါ့ ။ သူ႔ဖင္ေပါက္ကို လ်ာနဲ႔ ယက္လိုက္ ထိုးဆြလိုက္ လုပ္ေပးၿပီးတဲ့ေနာက္ မိသုန္ကို သူ တက္လိုးသည္ ။ မိသုန္ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ဆီလူးထားတဲ့ သူ႔လီးတုတ္ႀကီးကို ထိုးသြင္းသည္ ။ တခါမွ လီး မဝင္ဘူးေသးတဲ့ မိသုန္ရဲ႕ အပ်ိဳစင္ ေစာက္ဖုတ္ကို သူ ဖြင့္သည္ ။ လိုးသည္ ။ မိသုန္ နာလို႔ ေအာ္ေတာ့ သူ႔လက္သီးႀကီးနဲ႔ ႐ြယ္ၿပီး “ အသံမထြက္နဲ႔…” လို႔ ေငါက္သည္ ။ ဦးမိုက္ ရက္ရက္စက္စက္ လိုးထည့္တာေၾကာင့္ မိသုန္ ေစာက္ဖုတ္က ေသြးထြက္သလို မိသုန္ လမ္းေလ်ာက္တဲ့အခါ တအား နာသည္ ။ ကြတတ ျဖစ္သည္ ။ မိသုန္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ဦးမိုက္ရဲ႕ လီး လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ သြင္းလို႔ မရဘူး ။ ဦးမိုက္က ဆီဘူးေလးထဲက ဆီ ေတြကို သူ႔လီးတခုလုံးကို လိမ္းက်ံသုတ္သလို မိသုန္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကိုလည္း သုတ္သည္ ။ မိသုန္လည္း ေစာက္ဖုတ္ကြဲသြားမွာ ေၾကာက္ၿပီး မလုပ္ဖို႔ ငိုယိုေတာင္းပန္ခဲ့ေပမယ့္ မရဘူး ။ ေပါင္တန္ေတြကို တအားကုန္ ၿဖဲကားခိုင္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲကို သူ႔လီးႀကီးကို ထည့္သည္ ။ ဖိသြင္းသည္ ။ မိသုန္လည္း နာလို႔ ေအာ္ေတာ့ မိသုန္ ပါးစပ္ကို သူ လက္နဲ႔ လာပိတ္သည္ ။

“ မေအာ္နဲ႔….တိတ္စမ္း ” လို႔လည္း ေဟာက္သည္ ။ လီးတန္ႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ထဲကို တထစ္ထစ္ တဆင့္ၿပီး တဆင့္ ေရာက္လာသည္ ။ သူက လုပ္ေနက် ျဖစ္လိမ့္မည္ ။ တခါထဲ တအား သြင္းမထည့္ဘဲ ထိုးလိုက္ ေနာက္ျပန္ဆုတ္လိုက္ ျပန္ထိုးလိုက္ ေရွ႕တိုးေနာက္ ဆုတ္နဲ႔ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ လုပ္သည္ ။ ဆီေတြကလည္း လိမ္းထားတာေၾကာင့္ ၾကာၾကာက်င့္ေပးလိုက္တဲ့အခါ သူ႔လီးႀကီးသည္ တဇိဇိနဲ႔ မိသုန္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ဝင္ထြက္လာႏိုင္သည္ ။ မိသုန္လည္း ဦးမိုက္ တက္လိုးလိုက္လို႔ ေယာက်္ား လီးနဲ႔ အလိုးခံဘူးသြားရၿပီ ။ မိသုန္ အပ်ိဳ မဟုတ္ေတာ့ ။ အလိုမတူဘဲ ခံလိုက္ရတာဘဲ ဆိုၿပီး စိတ္ထဲမွာ နာက်င္ ခံစားရသည္ ။ ဆင္းရဲလြန္းတဲ့ မိသုန္တို႔ ဘသ အေျခ အေနကိုလည္း စိတ္ပ်က္သည္ ။ စိတ္နာက်ည္းသည္ ။ ဒါေပမယ့္ ဘာတတ္ႏိုင္မလဲ ။ ေဒၚေဝေ၀မာက “ ဟဲ့ ေကာင္မ..နင္ ဘာျဖစ္ေနလဲ ..” လို႔ ေမးသည္ ။ ေသေသခ်ာခ်ာေတာ့ မစစ္ေဆးဘူး ။

သူက ဆိုင္အလုပ္နဲ႔ အလုပ္မ်ားေနတာကိုး ။ ဦးမိုက္ကေတာ့ ေအာင္ပြဲခံတာေပါ့ ။ ပါကင္ေလးကို ဖြင့္ပစ္လိုက္သည္ လို႔ သူ႔မိတ္ေဆြေတြဆီကို ဖုန္းဆက္ဆက္ ၿပီး ႂကြားေနတာကို မိသုန္ ၾကားေနရသည္ ။ အဲဒီည မိသုန္ ေစာက္ဖုတ္က နာက်င္ေနဆဲ အခ်ိန္ ဦးမိုက္ မိသုန္ အခန္းကို ေရာက္ခ်လာသည္ ။ “ ဟင္..ဦးမိုက္….ဘာ…ဘာ…..လုပ္မလို႔လဲဟင္…..” “ နင့္ပါးစပ္ပိတ္ထား…..နင္ ဘာမွ အာမခံနဲ႔…ငါ နင့္ကို ထပ္လိုးမလို႔…..” “ မိသုန္…တအား နာေနတယ္…..ဦးမိုက္…မလုပ္ပါနဲ႔……” “ ဟာ..ထပ္ထပ္ လုပ္လိုက္မွ နင္ အသားက်သြားမွာ..ခံႏိုင္လာမွာ…..တခါလိုးၿပီး ရပ္လိုက္လို႔ မရဘူး…..” မိသုန္ကို ေပါင္ကားခိုင္းၿပီး တက္ခြရင္း လိုးသည္ ။ ဒစ္ကားႀကီးသည္ မိသုန္ရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း အ တင္းႀကီး ထိုးဝင္လာသည္ ။ “ အိုး …ဦးမိုက္..ျဖည္းျဖည္း…..” “ ရႉး….နင့္ပါးစပ္ ပိတ္ထား…..” ဦးမိုက္ရဲ႕ လီးတုတ္တုတ္ႀကီး ဘြပ္ဘြပ္ ဘြပ္ ဆိုၿပီး ဆက္တိုက္ ဝင္ထြက္ေနၿပီ ။

“ အိ…အီး……အိ…..အိ…..” သူ႔လဥႀကီးေတြက တြဲေလာင္းႀကီးမို႔ ေဆာင့္လိုက္တိုင္း တဘပ္ဘပ္နဲ႔ လာ႐ိုက္ေနၾကသည္ ။ “ အိုး…..အိုး…အိုး……” မိသုန္လည္း သူ႔အတြက္ ေပါင္ေတြ ၿဖဲကားေပးၿပီး မ်က္စိစုံမွိတ္ထားလိုက္ေတာ့သည္ ။ ဆယ္အိမ္မႉးကိုတင့္ေဆြသည္ မိုက္ကယ္ရဲ႕ ႐ိုင္းပ်မႈေတြေၾကာင့္ မိုက္ကယ္နဲ႔ စကား ဆက္ေျပာရင္ သူနဲ႔ ရန္ ျဖစ္ၾကေတာ့မည္လို႔ သိလိုက္တာေၾကာင့္ ဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ လမ္းေပၚကို ထြက္ရပ္လိုက္ၿပီး ရဲစခန္းကို ဖုန္းဆက္လိုက္သည္ ။ ရဲစခန္းမႉးသည္ ကိုတင့္ေဆြနဲ႔ ရပ္ကြက္ အလုပ္ေတြ မႈခင္းကာကြယ္ေရး အလုပ္ေတြနဲ႔ ထိေတြ႕ထားဖူးလို႔ သိေနၾကသည္မို႔ စခန္းမႉးဦးတိုးလုံရွိန္ ဆီကို တိုက္႐ိုက္ ဖုန္းဆက္လိုက္သည္ ။ ျဖစ္ပ်က္တာေတြကို ဦးတိုးလုံရွိန္ကို တိုင္လိုက္သည္ ။ ဦးတိုးလုံရွိန္က သူ အခုဘဲ ဖိုးဝဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္ကို လာခဲ့မည္ လို႔ ျပန္ေျပာရင္း ဖုန္းခ်သြားသည္ ။စခန္းမႉးတိုးလုံရွိန္ ေရာက္လာသည္ ။

ဆယ္အိမ္မႉးကိုတင့္ေဆြက ျဖစ္ပ်က္တာကို စခန္းမႉးကို ရွင္းျပသည္ ။ စခန္းမႉးက ေဒၚေဝေ၀မာ မိုက္ကယ္နဲ႔ အိမ္အကူေကာင္မေလး မိသုန္တို႔ကို စစ္ေမးဖို႔ ရဲစခန္းကို ေခၚသြားသည္ ။ ကိုတင့္ေဆြကိုေတာ့ လိုအပ္ရင္ ေခၚလိုက္မည္လို႔ ေျပာၿပီး ေခၚမသြားဘူး ။ ရဲစခန္းကို ေရာက္ေတာ့ စခန္းမႉးတိုးလုံရွိန္သည္ ေဒၚေဝေ၀မာနဲ႔ မိုက္ကယ္တို႔ကို သူ႔႐ုံးခန္းထဲမွာ ေကာ္ဖီနဲ႔မုန႔္ ေကြၽးထားၿပီး အိမ္အကူေကာင္မေလး မိသုန္ကို အခန္းေလးတခန္းထဲကို ေခၚသြားၿပီး ထိုင္ခိုင္းသည္ ။ မီးလုံး ဝါ က်င္က်င္ေလးဘဲ ထြန္းထားတဲ့ စတိုခန္းေဟာင္းေလး ျဖစ္သည္ ။

“ ေကာင္မေလး….ေမးတာကို မွန္မွန္ေျဖ…..နင္ ေထာင္ထဲ သြားခ်င္လား….” မိသုန္က ေခါင္းေလးငုံ႔ထားသည္ ။ ငါ ဘာမွလည္း မလုပ္ဘဲ ေထာင္ထဲသြားမလားခ်ည္း ေမးေနၾကတယ္…..လို႔ စိတ္ထဲမွာ ေတြးေနသည္ ။ “ နင့္နံမည္ ေျပာ…..” “ သုန္နီ …. ” “ နင္နဲ႔ မိုက္ကယ္နဲ႔ ဘယ္လို ျဖစ္ၾကတာလဲ…..ဆယ္အိမ္မႉး ေျပာတာ နင့္ကို မိုက္ကယ္က ႐ိုက္တယ္ဆို….” “ ဟုတ္….” “ ဘာလို႔ ႐ိုက္တာလဲ…..” “ သူက အတင္းၾကမ္းတာကို က်မ..က်မ…က မခံလို႔….” “ ဘာ…ၾကမ္းတယ္….ဟုတ္လား…..ဘာၾကမ္းတာလဲ…..” “ က်မကို ဟိုဒင္း လုပ္တာ…..” “ ေဟ….ဟားဟားဟား….ဘာလဲဟ……ဟိုဒင္း ဆိုတာ…..” မိသုန္က မေျဖဘူး ။

စခန္းမႉးကမိသုန္ အနားကို ကပ္လာသည္ ။ “ လိုးတာလား….” မိသုန္ ေခါင္းညႇိမ့္ျပသည္ ။ “ ေဟ…..နင့္ကို သူလိုးတာ ဒါ ပထမဆုံးအႀကိမ္လား . .” မိသုန္က “ မဟုတ္ဘူး..သူ လုပ္ေနတာ သုံးေလးႀကိမ္ေလာက္ ရွိၿပီ…..ခုဟာက တမ်ိဳး….”လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ “ ဟင္…..ဘာလဲ….ဘာတမ်ိဳးလဲ… ခါတိုင္းလို အေရွ႕ကို မဟုတ္ဘူး….အေနာက္ကို…အေနာက္ကို အတင္းလုပ္တာ.. အိုး…….ေပါက္ၿပီ….နင့္ ဖင္စအိုေပါက္ကို ခ်တာေပါ့..ဟုတ္လား… ဟုတ္… ဟာ….ေခြးသား..မိုက္႐ိုင္းလိုက္တာ..ဒီေလာက္ ႏုႏုငယ္ငယ္ မိန္းကေလးတေယာက္ကို ဖင္လိုးတယ္ ဆိုတာ” စခန္းမႉးတိုးလုံရွိန္သည္ စုတ္တသပ္သပ္နဲ႔ မိသုန္ရဲ႕ ေခါင္းေလးကို ကိုင္လိုက္သည္ ။သူ…သူ…..ဒီေကာင္…နင့္ဖင္ေပါက္ထဲကို လိုးျဖစ္သြားလား……မိသုန္ရဲ႕ မ်က္လုံး႐ြဲႀကီးေတြထဲက မ်က္ရည္ေပါက္ႀကီးေတြ ထြက္က်လာသည္ ။အင္း..ဟုတ္…ဟင့္ဟင့္…..ဟင့္…အို……မိသုန္……..ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလကြာ……” စခန္းမႉးတိုးလုံရွိန္က မိသုန္ရဲ႕ ကိုယ္လုံးေလးကို အနားက စားပြဲေဟာင္းေလးေပၚကို ေပြ႕ခ်ီ တင္လိုက္သည္ ။

“ ကေလးရယ္….ဦး စိတ္မေကာင္းဘူးကြာ…..” တိုးလုံရွိန္ရဲ႕ လက္တဖက္က မိသုန္ရဲ႕ ေက်ာေလးကို ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးေနသည္ ။ မိသုန္ရဲ႕ ဘေလာက္စ္ အႏြမ္းေလးထဲမွာ ဘာ ရင္စည္း အခုအခံမွာ မပါဘူးဆိုတာကို တိုးလုံရွိန္ စမ္းမိေနသည္။ “ မိုက္ကယ္….မိုက္ကယ္…ေတာ္ေတာ္ ဆိုးတဲ့ေကာင္…..အင္း……..ခက္တယ္…ဆုံးမရအုံးမယ္…..” မိသုန္လည္း ဒီလူႀကီး ဖက္တာကို မႀကိဳက္ေပမယ့္ ကိုယ့္ကို ဖမ္းႏိုင္တဲ့ ရဲႀကီးမို႔ မေျပာရဲဘူး ။ တိုးလုံရွိန္သည္ မိသုန္ကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ ဖက္ထားလိုက္သည္ ။ အိစက္တဲ့ မိသုန္ရဲ႕ ရင္သားစိုင္ ႏွစ္လုံးက သူ႔ရင္ဘတ္နဲ႔ ထိကပ္ေနသည္ ။ မိသုန္သည္ တိုးလုံရွိန္ရဲ႕ ေဘာင္းဘီထဲက မာမာႀကီးတခုက သူ႔ေပါင္တန္ေတြ ကို လာထိေတြ႕ေနတာကို သတိထားလိုက္မိသည္ ။ ဟင္..ဒါ……ဒါ…….ဒါႀကီးက သူ႔ဟိုဒင္းႀကီးပါလား…..ဟယ္…… မာမာႀကီး….ျဖစ္ေနတယ္….ဒါ….ဒါဆို သူ..သူ..စိတ္လာေနတာေပါ့…အို…….။ အို….ငါ့ဘဝက က်ားေၾကာက္လို႔ ရွင္ႀကီးကိုး..ရွင္ႀကီး က်ားထက္ဆိုး..ဆိုတဲ့ စကားလို ျဖစ္ေနပါလား….။

တိုးလုံရွိန္သည္ ေက်ာျပင္ေလးကို ပြတ္ေပးေနရာက လက္ဖဝါးႀကီးသည္ ေအာက္ဖက္ကို တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ ဆင္းလာေန ၿပီး မၾကာခင္ မိသုန္ရဲ႕ ဖင္တုံးေတြကို ကိုင္တြယ္လသည္ ။ “ အို…….လႊတ္ပါ..ဦးရယ္…မလုပ္ပါနဲ႔….”လို႔ ေျပာေပမယ့္ ဒီတိုးလုံရွိန္ ဆိုတဲ့ လူႀကီးက မိသုန္ရဲ႕ စကားကို နား မေထာင္ပါဘူး ။ ဖင္ေတြကို ဖြဖြပြတ္ရာက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆုပ္နယ္လာသည္ ။ “ အို….လႊတ္..လႊတ္ပါ….” “ မိသုန္….အားလုံးအဆင္ေျပသြားေအာင္…ငါ့ကို နင္ ေပးလိုးလိုက္..ငါ့လီးကို စုတ္ေပး…….ငါ နင့္ကို အိမ္ျပန္လႊတ္မယ္…..” တိုးလုံရွိန္ရဲ႕ လက္က မိသုန္ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ၾကားထဲကို ေရာက္သြားသည္ ။ လက္ေခ်ာင္းေတြက တခုခုကို ရွာ ေဖြေနသလို ေျပးလႊားေနသည္ ။ စမ္းမိတာက အကြဲေၾကာင္း ။ မိသုန္ တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္ ။ တိုးလုံရွိန္ရဲ႕ လက္ညႇိဳးတုတ္တုတ္ႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ အကြဲေၾကာင္းကို ပြတ္ေနလို႔ ။ သူ႔ေနာက္ လက္တဖက္ကလည္း မိသုန္ရဲ႕ ႏို႔္တလုံးကို ကိုင္လိုက္ ဆုပ္လိုက္ ပြတ္လိုက္ ။

“ လာ…..မိုက္ကယ္က ေျပာတယ္….နင္က လီးစုတ္တတ္ေနၿပီတဲ့..ငါ့လီးကို စုတ္ေပးစမ္းဟာ……” မိသုန္ အခက္ေတြ႕ေနၿပီ ။ သူက ေဘာင္းဘီ ခါးပတ္ကို ျဖဳတ္ ဇစ္ကို ဆြဲခ်ေနသည္ ။ မိသုန္လည္း ဘာလုပ္ရမွန္း မသိ ျဖစ္ေနတုံး လီးတန္ ညိဳညိဳတုတ္တုတ္ႀကီး ထြက္ေပၚလာၿပီး မိသုန္ပါးစပ္ကို ထိပ္ ဖူးနီညိဳညိဳႀကီးက လာထိသည္ ။ “ အို႔….” “ နင့္ပါးစပ္ေလးကို ဟလိုက္…လီးကို စုတ္လိုက္…..လိမၼာပါတယ္..မိသုန္ရယ္….အားလုံး အိုေကမွာ စိုေျပေအာင္ လီးစုတ္ေပးလိုက္…..” လို႔ သူက ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ပြတ္သပ္ေပးရင္း ေျပာလိုက္သည္ ။ မိသုန္ရဲ႕ ပါးစပ္ေလး အလိုလို ဟေပးမိသြားသည္ ။ ဒစ္လုံးႀကီး ေလ်ာကနဲ ပါးစပ္ထဲကို ဝင္လာသည္ ။ သူ႔ဆီက “ အင္း…….” ဆိုတဲ့ အသံႀကီး ၾကားလိုက္ရသည္ ။ မိသုန္ လီးေနာက္တေခ်ာင္းကို စုတ္ဖူးသြားရျပန္ၿပီ ။ ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္ ဆိုတဲ့ အသံေတြ စတိုခန္းေဟာင္းေလး ထဲမွာ ၾကားေနရသည္ ။

တိုးလုံရွိန္ႀကီးရဲ႕ တဟင္းဟင္း ညည္းသံေတြေရာ ။ “ ေကာင္းတယ္…..အိုးဟင္း……..အင္း…ေကာင္းတယ္……..စုတ္..စုတ္……..အား…..အား……အား……ညည္းေတာ္တယ္….စုတ္..စုတ္… ..အမေလး……အိုး…….ေကာင္းတယ္…….ေကာင္းတယ္……မိသုန္…….” မိသုန္လည္း ေပါက္တဲ့နဖူး မထူးဘူး…..ဆိုၿပီး တိုးလုံးရွိန္ရဲ႕ လီးႀကီးကို အပီအျပင္ စုတ္ေပးလိုက္သည္ ။ ဝက္ျဖစ္ေနမွ ေခ်းေၾကာက္ မေနေတာ့ပါဘူး ။ ဦးမိုက္ သင္ေပးထားလို႔ မိသုန္လည္း လီးေတာ္ေတာ္ စုတ္တတ္ေနၿပီ ။ တိုးလုံရွိန္လည္း ဆင္းရဲသူ အားနည္းသူဖက္က မရပ္တည္တဲ့အျပင္ ပိုလို႔ေတာင္ ႏွိပ္စက္လိုက္ခ်င္ေသးသည္ ။ ေျမနိမ့္ရာ လွံစိုက္ ဆိုတဲ့ စကားလိုပါဘဲ ။ တိုးလုံရွိန္ သည္ တကယ္ေတာ့ ဖိုး၀ ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္နဲ႔က တအား ခင္မင္ ပတ္သက္ေနခဲ့သည္ ။ ဆယ္အိမ္မႉး ေရွ႕မွာ အတည္ေပါက္နဲ႔ အေရးယူတဲ့ပုံ ျပလိုက္ၿပီး မိုက္ကယ္တို႔ ေမာင္ႏွမကို ကားေပၚတင္ခဲ့ၿပီး ရဲစခန္းကို ေခၚျပလိုက္သည္ ။

တကယ္ေတာ့ တိုးလုံရွိန္သည္ ခ်စားေနတဲ့ အရာရွိတေယာက္ ။ မိသုန္ရဲ႕ ပါးစပ္ထဲကို သူ႔လီးႀကီး ဖိဖိေညႇာင့္ၿပီး အင္းအဲ….နဲ႔ အရသာခံေနသည္ ။ သူ႔လက္ေတြက မိသုန္ရဲ႕ ဆူ ၿဖိဳးလုံးေနတဲ့ ႏို႔ႏွစ္လုံး အေပၚကို ေရာက္သြားသည္ ။ ႏို႔အုံေတြကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆုပ္ကိုင္သည္ ။ နယ္ သည္ ။ ၿပီးေတာ့ မိသုန္ရဲ႕ ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ ရွိသမွ်ကို တခုမက်န္ ခြၽတ္ပစ္သည္ ။ မိသုန္သည္ ကိုယ္တုံးလုံးေလး နဲ႔ တိုးလုံရွိန္ရဲ႕ လီးႀကီးကို စုတ္ေပးေနရသည္ ။ ပါးစပ္ေတြ ႏႈတ္ခမ္းေတြလည္း ထူပူကုန္ၿပီ ။ “ အီး…..ေကာင္းတယ္ဟာ…စုတ္…စုတ္…..” “ ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္…..ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္………” “ အား……..အား…….အား………” မိသုန္ ေခါင္းေလးကို ကိုင္ဆုပ္ထားၿပီး ပါးစပ္ထဲကို တစြပ္စြပ္နဲ႔ ထိုးေညႇာင့္ေနတဲ့ တိုးလုံရွိန္သည္ ရဲစခန္းထဲမွာ မို႔ မိသုန္ကို မလိုးေတာ့ဘဲ ေနာက္မွ ဟိုတယ္ တခုကို ေခၚၿပီး လိုးမည္ လို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ရင္း မိသုန္ ပါးစပ္ထဲမွာ ဘဲ သုတ္ရည္ေတြ ထုတ္လႊတ္ထည့္လိုက္ၿပီး “ ၿပီး ” ပစ္လိုက္သည္ ။ “ အားးးးးးယယယားးးးးးးးေကာင္း…..ေကာင္းးးးးးလိုက္ထာ……..ဝိုး……အူး……ၿပီး။