လူကြီးဖတ်စာ

လေးပွင့်တစ်ခိုင်

လေးပွင့်တစ်ခိုင် ဇော်ဇော်မှဖျားနေသဖြင့် အေးအေးနို့ကိုစို့နေသောဇော်ဇော်ပါးစပ်မှပူနွေးနေလေသည်။ဖျားနေသော်လည်းဇော်ဇော်၏ နို့စို့ချက်က သန်သည်။ပြီတော့လည်းလူသာဖျားနေသည် လီးကဖြင့်တဆတ်ဆတ်တောင်ထနေသည်။အေးအေးက ဇော်ဇော်လီးကိုကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ပေး  ရင်း အင်း ဒါညိုညိုကိုလိုးပေးနေတဲ့လီးကြီးပါလား ဟုစဉ်းစားလိုက်မိ   သဖြင့် စိတ်ထဲတွင်တစ်မျိုးကြီးဖြစ်သွား သည်။မနာလိုသဝန်တိုတာမျိုး  လည်းမဟုတ်။အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော်ရင်ထဲတွင်လှိုက်ခနဲဖြစ်သွား   သလို စောက်ပတ်ထဲတွင် လည်းစစ်ခနဲဖြစ်သွားတော့ကြောင့်ဖြစ်လေ  သည်။စောက်ရည်ကတော့ဇော်ဇော်နို့များကိုငုံစို့လိုက်ကထဲကရွှဲနေလေ  ပြီ။ ဤတွင်လည်းအေးအေးတစ်ခုစဉ်းစားမိပြန်သည်။အခုနောက်ပိုင်းအောင်အောင်နှင့်လိင်ဆက်ဆံတာအကြိမ်ရေဝေးသွားသလို   အောင်အောင်၏အထိအတွေ့အနမ်းအရှုံ့များတွင်သာယာနေဆဲဖြစ်   သော်လည်း အရင်လိုစန်းစန်းတင့် မဖြစ်တော့။အခုတော့ဇော် ဇော်က  ကစုပ်အားသန်သန်ဖြင့်နို့ကြီးကိုဆွဲစုပ်နေတာနှင့်အေးအေးစောက်ပတထဲမှာ ရွထနေပေပြီ။စောက်ရည်များကလည်းမ တရားရွှဲနေပေပြီ။  အောင်အောင့်အကြောင်းစဉ်းစားလိုက်မိတာနှင့် အောင်အောင်ရောက်  ချိန်လည်းတန်နေပြီဖြစ်သဖြင့် ဖုန်းဆက် ကြည့်ရန်စိတ်ကူးလိုက်သည်။  တော်ကြာဝုန်းဝုန်းဒိုင်းဒိုင်းပေါက်ချလာလျင် ဇော်ဇော်နှင့်မိသွားမှာကိုစိုး   ရိမ်သည်။ထို့ကြောင့်ကု တင်ဘေးစားပွဲပေါ်မှဖုန်းကိုယူ၍အောင်အောင်  ကိုဖုန်းလှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ ” ဟယ်လို အောင် အင်း အောင်ပြန်လာပြီလား “   အေးအေးဖုန်းပြောနေချိန်တွင်ဇော်ဇော်ကတော့အေးအေးနို့   ကြီး ၂ လုံးကိုတဖက်ပြီးတဖက်ပြောင်းစို့နေသည်။အေးအေးကသူမနို့ များကိုစုပ်အားသန်သန်ဖြင့်စုပ်ပေးနေသောဇော်ဇော် ၏ဦးခေါင်းကို  ဘယ်လက်ဖြင့်ပွေ့ပိုက်ထားပြီးညာလက်ဖြင့် ဖုန်းကိုင်ရင်ပြော နေသည်။  […]