လူကြီးဖတ်စာ

မ မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ

မ မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ မန္တလေးမြို့ရဲ့ မြို့သစ်ရပ်ကွက်တစ်ခုမှာ ကျွန်တော်က ဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့တစ်ခုမှာ ပညာသင်နေတဲ့ ပညာသင်တစ်ယောက်ပေါ့။ အသက်က 19 နှစ်၊ အဖေကတော့မရှိတော့ဘူး။ အမေက နောင်ရေး စိတ်အေးရအောင်လို့ဆိုပြီး ဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့မှာ အလုပ်အပ်ပေးထားတာ။ နှစ်နှစ်ဆိုတဲ့ အချိန်ကာလတစ်ခုထဲကို ရောက်ရှိခဲ့ပါပြီ။ ဆင်းရဲခဲ့တဲ့ ဒဏ်ကို ဆက်ပြီး မခံစားချင်တာကြောင့် ပညာကို စိတ်ရှည်လက်ရှည်နဲ့ စိတ်ပါပါသင်လိုက်တော့ တော်တော်လေးကို ခရီးရောက်ပြီး အင်ဂျင် အပေါ်ပိုင်းတောင် ကိုင်နိုင်တဲ့ အဆင့်ရောက်ရှိခဲ့ပြီလေ။ ကျွန်တော့်အကြောင်း ပြောနေတာနဲ့ စာတောင် တော်တော်ရှည်သွားတော့မယ်။ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့အဖြစ်ပျက်က ဒီလိုဗျ။ ဆိုင်မှာက အလုပ်ပါးနေတာနဲ့ ဖုန်းလေးတွေထုတ်ပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အပြာကားတွေ ကူးယူပြီး ကြည့်နေတဲ့အချိန်မှာပဲ ဆိုင်ကို ကလစ်ဆိုင်ကယ်နဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် ရောက်လာခဲ့တယ်။ သူ့နာမည်က မနန်းသူဇာတဲ့။ အသက်က 34 လောက်ရှိပြီ […]