ဆရာမလေးစိမ်းလဲ့ညို ဒေါက်တာသက်ငြိမ်တယောက် ရှမ်းပြည်နယ်က တောရွာလေးတရွာသို့ ကိုယ်တတ်ထားတဲ့ဆေးပညာနဲ့ပရဟိတအဖြစ်ဆေးကု ပေးရန်ရောက်လာခဲ့သည်မှာတစ်လပြည့်ခဲ့လေပြီ တောင်ယာလုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်နေကြတဲ့တောသူတောင်သားတွေက ဖော်ရွေစွာ ကြိုဆိုကြတော့ အလုပ်မှာပိုစိတ်အားတက်ကြွနေမိတာအမှန်ပါ သက်ငြိမ်ကလူပျိုလူလွတ်ဆရာဝန်တစ်ဦးဖြစ်ပြီး ရုပ်ရည် ချောမောရုံသာမက ခန္ဓာကိုယ်ကြံ့ခိုင်သန်စွမ်းတဲ့သူတယောက်ဖြစ်သည် သူပရဟိတလုပ်တဲ့ဆေးခန်းမှာ နေဇော်ဆိုတဲ့ကျန်းမာရေး မှူးတယောက်နဲ့ အသက်၂၃နှစ်ဝန်းကျင်နပ်စ်မလေးတယောက်ပါအရင်ကတည်းကဆေးခန်းမှာအလုပ်လုပ်တာဖြစ်ပြီး ထူးခြားတာ က နပ်စ်မလေးခင်နှင်းကရုပ်ရည်ချောမောပြီး လုံးကြီးပေါက်လှဖြစ်သည် ဒါကိုသက်ငြိမ်တယောက်ဒီရွာကိုရောက်စကတည်းက သတိထားမိတာ နပ်စ်မလေးရဲ့အကြည့်စူးစူးနဲ့ ဖော်ရွေတဲ့ပြုံးဟန်လေးကလည်း သက်ငြိမ်ကိုရင်ခုန်စေသလို ရင်တုန်စေသလိုပါဘဲ ရွာလူကြီးကသက်ငြိမ်နေဖို့သူပိုင်ခြံဝန်းအကျယ်ကြီးထဲမှာဆောက်ထားတဲ့နှစ်ထပ်အိမ်မဲကြီးမှာ တည်းခိုဖို့နေရာပေးထားတယ်လေ အဲ့ဒီပျဉ်ထောင်သွပ်မိုးအိမ်အပေါ်ထပ်မှာဘဲ ကိုယ်ကတခန်း ကျန်းမာရေးမှူးကိုနေဇော်ကတခန်းနေတယ် အောက်ထပ်မှာတော့ န ပ်စ်မလေးသက်နှင်းနဲ့အတူ ဒီရွာစာသင်ကျောင်းမှာ တာဝန်ကျတဲ့ မူလတန်းပြဆရာမလေး စိမ်းလဲ့ညိုတို့နေကြတာ ကျောင်းဆရာမ လေးစိမ်းလဲ့ညိုဟာလည်း နပ်စ်မလေးလောက်ရုပ်လှတာကို မမှီပေမယ့် ကိုယ်လုံးတောင့်တင်းတာတော့ နင်လားငါလားပေါ့ ရင်သားတွေကလည်း ယူနီဖောင်းအကျႌအဖြူရင်ဖုံးလေးအောက်မှာ ငွားငွားစွင့်လို့ တင်သားစိုင်တွေဆို လုံချည်အစိမ်းအောက်မှာ လမ်းလျှောက်တိုင်းလှုပ်လီလှုပ်လဲ့နဲ့ မဟာဆန်သူလေ ဆေးခန်းက […]