ကျွန်တော်နှင့်အိမ်နီးနားခြင်း သာယာအေးချမ်းလှတဲ့မြို့ငယ်လေးတစ်ခုမှာနှစ်ပေါင်း ၃၀လောက်ကြာအောင်နေထိုင်ခဲ့ကြပြီးနောက်မှာတော့ကျွန်တော့် အမျိုးသမီးရဲ့အလုပ်ကတစ်ခြားနယ်တစ်ခုမှာပြောင်းပြီးတာဝန် ထမ်းဆောင်ဖို့အကြောင်းဖန်လာခဲ့တယ်။ နှစ်ပေါင်း၃၀လောက် တိုင်အောင်နေခဲ့တဲ့ဒီမြို့လေးမှာအိမ်နီးနားခြင်းများနဲ့ဆွေမျိုးတွေ လိုဖြစ်နေပေမဲ့လည်း အလုပ်တာဝန်အရတစ်ခြားမြို့လေးတစ် မြို့ကိုပြောင်းရွှေ့ခဲ့ရပါတော့တယ်။ကျွန်တော်တို့မြို့အသစ်လေး မှာပြောင်းရွှေ့နေထိုင်တော့စပြီး သိကျွမ်းခင်မင်ရတဲ့ဘေးခြံက အိမ်နီးနားခြင်းအသစ်ရဲ့နာမည်က အေးမြတ်မူ တဲ့ နီလာနဲ့ မေမြတ်နိုးတို့ရဲ့အမေပေါ့။အိမ်အသစ်ပြောင်းတော့အိမ်တက်ပွဲ လေး လုပ်ဖြစ်တယ်။ အိမ်တတ်ပွဲမှာလာရောက်ကူညီလုပ်ကိုင်ပေး တဲ့အေးမြတ်မူရဲ့ပြောစကားကြောင့်သူမရဲ့အတိတ်အကြောင်း တွေ ကိုသိလိုက်ရတယ်။သူမရဲ့ယောကျၤားနဲ့ ဘယ်လိုကြောင့်ကွာ ရှင်းပြတ်ဆဲခဲ့ကြတယ် ဘာညာ အစရှိသည်ဖြင့်ပေါ့။ကျွန်တော့် အမျိုးသမီးနဲ့အတိုင်အဖောက်ညီညီစကားပြောနေကြတာကို ကျွန်တော်ကြားရတာပါ။အေးမြတ်မူက သမီးနှစ်ယောက်အမေ ဆို ပေမဲ့အလှအပတွေကျန်ရှိနေဆဲပါ။တောင့်တောင့်တင်းတင်း နဲ့သူ့နေရာနဲ့သူရှိသင့်ရှိထိုက်တဲ့အလှတရားတွေရှိနေဆဲပါ။အနီး စပ် ဆုံးဥပမာပေးရမယ်ဆိုရင် မင်းသမီးမေပန်းချီလိုကိုယ်လုံးမျိုး ပေါ့။သူမရဲ့အသက်ကတော့၃၇နှစ်လောက်ရှိပြီ။အေးမြတ်မူက တွေ့ တိုင်းကျွန်တော့်ကိုပြုံးပြလေ့ရှိတယ်။ကျွန်တော့်ရဲ့နှလုံးသား ကိုသူမရဲ့အပြုံးတွေအောက်မှာအရည်ပျော်သွားအောင်လုပ်နေ သလို ပါပဲ။ တစ်နေ့မှာတော့ကျွန်တော့်အမျိုးသမီးကအလုပ်ကိစ္စနဲ့ခရီးတစ် ခုထွက်ရတယ်။အေးမြတ်မူကသူအိမ်မှာရေစက်မော်တာခလုပ် ပျက်သွားတာအသစ်လဲပေးဖို့အကူအညီတောင်းလာတာနဲ့ကျွန် တော်လဲမဆိုင်းမတွပဲ သွားကာကူညီပေးလိုက်တယ်။ ရေစက် ခ လုပ်လဲလို့ပြီးတော့ အိမ်နောက်ဖေးမီဖိုးချောင်မှာ အေးမြတ်မူ တစ်ယောက်သူ့သမီးတွေနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေတာတွေ့တော့ကျွန်တော် […]