လူကြီးစာ

မနေနိုင်လွန်းလို့ ခိုင်းရတာပါ

ကြည့်လေ မမျှော်လင့်ပဲမုတ်ဆိတ်ပျားမှာ ပျားရောပိတုန်းရော စွဲတာ။ ဒူးကွေးပေါင်ကားပြီး ဖြဲပေးထားတဲ့ ချိုရီစောက်ဖုတ်ထဲကိုကျွန်တော့်လီးအဆုံးအထိနှစ်သွင်းလိုက်ပါတယ်။ ““ အင်း ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် သိပ်ကောင်းတာပဲ ””ပြီးတော့လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံလေးချန်ပြီး ပြန်ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ အံတစ်ချက်ကြိတ်လိုက်ပြီး စကဒ်ဒုံးကျည်တစ်လုံးလိုaအားနဲ့ဆောင်ံလိုက်တယ်။ ချိုရီရဲ့ သားအိမ်ကို ဒုတ်ကနဲ ဆောင့်ပြီး ချိုရီတစ်ယောက် ကုန်းတတ်သွားပါတယ်။စောက်ခေါင်းထဲကလဲ ပြစ်နေတဲ့ အရည်တွေပွက်ကနဲ အံကျလာပါတယ်။ ဒီလို အချက်နှစ်ဆယ်လောက်လဲ ဆောင့်ပြီးရောချိုရီစောက်ခေါင်းထဲကရော ကျွန်တော့်လီးပါ ပူလာပါတော့တယ်။ ဒီတော့ ခပ်မြန်မြန်လေးပြီးအောင် မြန်မြန်ပဲဆောင့်ပေးလိုက်တာ ချိုရီစောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေဟာ ကျွန်တော့်လီးကို သတ်္တဝါတစ်ကောင်လိုစုပ်ချလိုက်တော့။အမလေးဗျာ တစ်ကိုယ်လုံးမှာရှိတဲ့ သွေးတွေဟာ လီးထဲက ပန်းထွက်လာသလား အောက့်မေ့ရတယ်။ သုတ်ရည်တွေတလဟောချိုရီရဲ့ သားအိမ်ကို အားရပါးရ ပန်းချလိုက်ပါတယ်ချိုရီလဲအင်မတန်အားရတဲ့ပုံစံနဲ့ ဖင်ကြီးတွေကော့တက်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကိုသားအိမ်နဲ့ ညှပ်နိုင်သမျှ ညှပ်ထားပါတော့တယ်။ မောမောနဲ့ ချိုရီပေါ် ထပ်ကျညပီး မှိန်းနေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို […]

လူကြီးစာ

မအိပ်သေးဘူး၊ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေတာလေ

ကျနော့်အိမ်က လုံးချင်းတိုက် အိမ်လေးပါ။ တော်တော်လေးလည်းကျယ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ လူက သိပ်မရှိ ဘူးဗျ။ ကျနော့် အဖေ ရယ် ၊အမေ ရယ်၊ ကျနော်  ရယ်၊နောက် ကျနော့်အမေ ရဲ့ တပည့် မထားရယ်၊ နောက်အိမ်ဖော် အဒေါ ်ကြီး ဒေါ င်္တင် ရယ်၊ (အမည်အားလုံးပြောင်းထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။)  စုစုပေါင်း မှ ၅ ယောက် ထဲပါ။ခြံစောင့်လင်မယားတော့ရှိတယ်။ကိုထွန်းခင် တို့လင်မယားလေ။ခြံထောင့်မှ သပ်သပ် အိမ်ဆောက်ပီးနေပါတယ်။နေ့ဘက်ဆို အဖေကလည်း သူ့ Company ကိုသွား၊အမေနဲ့ မထားနဲ့လည်း ရွှေဆိုင်သွား၊ကျနော် လဲ ကျောင်းသွားပေါ့။   အိမ်မှာ အရမ်းပျင်းဖို့ကောင်းပါတယ်။ကျောင်းကပြန် ရင် တော့ အခန်းထဲအောင်းပီး ဂိမ်းဆော့၊တီဗွီကြည့်၊စာလုပ်၊ ဒီလိုပါပဲ။ တခါတေလေ အော ကားကြည့်ပေါ့။(တခါတလေ မဟုတ်ဘူး အမြဲ ပဲ… ဟီး….ဟီး…)ကြည့်ပီး […]

လူကြီးစာ

အထဲသွားရအောင်နော်

(အောက်ဖော်ပြပါ ဇာတ်လမ်းသည် ရသစာပေသာဖြစ်ပီး အတုမယူ ပညာသာယူရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။) ကျနော့နာမည်က ဆက်ပိုင် အသက်က ၂၀   ရန်ကုန် စက်မှုဇုံတခုမှာ ကားဝပ်ရှော့လုပ်သည် ။  မမနာမည်က မိုးမိုးခိုင် အသက်က ၃၀ ဝန်းကျင် အသားဖြူဖြူ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်   ကျနော့်ကား ဝပ်ရှော့ဆရာရဲ့အမဖြစ်သည် ။   ကျနော်နဲ့ မမဟာ တစ်အိမ်ထဲနေကြတာမို့ စလိုက် နောက်လိုက်နဲ့ အလွန်ရင်းနှီသည် မနက်ခင်းမမဈေးသွားတိုင်းနဲ့ မမသွား ချင်တဲ့နေရာတိုင်းကိုလဲ ကျနော်က လိုက်ပို့ပေးရသဖြင့်ပြောမနာဆိုမနာ ကိုယ့်အကြောင်းသူ့ပြောပြ သူ့အကြောင့်ကိုယ့်ပြောပြနဲ့ တကယ့်မောင်နှမအရင်း တွေပမာ ရင်းနှီးနေကြသည် မမမှာ ယောကျ်ားရှိကြောင်းနဲ့ သူ့နဲ့လက်ထပ်ပြီး လပိုင်းအကြာမှာ ယောက္ခမတွေက သူ့ယောကျ်ားကို ကိုးရီးယားကို အလုပ် သွားလုပ်ခိုင်းကြောင်းနဲ့ မမကမလိုက်စေချင်ပေမဲ့ မမစကားနားမထောင်ပဲ သူ့မိဘစကားကိုနားထောင်ပြီးလိုက်သွားကြောင်း ပြောသည် ။ တစ်နေ့မှာတော့ […]

လူကြီးစာ

ဒီမှာမုန့် ကိုယ့်ဘာသာနှိုက်စားနော်

“ ဟိတ်-ကလေး ..ထတော့လေ…မင်းအလုပ်သွားရဦးမယ်မလား ညတုန်းကလည်း အစောကြီး အိပ်ပြီးတော့က ွာ… “ “ ကိုကို ..အစောကြီးရှိသေးတယ် ကွာ… ငါသိတယ် မင်းငါ့ကိုဘာလို့အစောကြီး လာနိုးနေတယ် ဆိုတာကိုနော်၊ ငါအိပ်မှဖြစ်မယ်ကွာ၊ အလုပ်ကညနေမှလေကွာ “   “တကယ့်ကောင်မဆိုးလေးဘဲကွာ၊ အဲ့တာဆိုလဲ ပြီးရောလေ၊ ကိုယ်ကတော့ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်မှာဘဲနော်“ သေချာကြည့်လေ ကောင်မလေးက ချောလေဘဲဗျာ…. သူက  တကယ်တော့ ကျွန်တော်နဲ့ဒှတိယတွေ့တဲ့ ပထမလူပါလေ၊ ဟုတ်တယ် သူအတွက်လည်း ကျွန်တော်က ဒုတိယတွေ့တဲ့ ပထမလူပဲ၊ ကျွန်တော်နဲ့သူစပြီး  အခုလိုနေဖြစ်ကြတာလဲ ဒီတခေါက်အလုပ်ကိစ်စနဲ့ ထွက်ခဲ့ရတဲ့ ဘန်ကောက်ခရီးစဉ်မှာစတာဘဲ၊ သူလွန်ခဲ့တဲ့ ၆လလောက်က အလုပ်လာရှာတော့ ကုမ်မဏီမှာကလဲ အဲ့တုန်းက လူ လိုနေတော့ သူ့ကိုဘဲဆွဲခန့်လုပ်ခဲ့ရတာ၊ အခုခရီးထွက်မယ်ဆိုတော့ ကျွန်တော်ရဲ့လက်ထောက် သူ့ကိုပါသူဠေးက ခေါ်သွားခိုင်းရော၊   လုပ်ငန်းအတွေ့အကြုံ  […]

လူကြီးစာ

ဒီနေ့နောက်ကျသွားလို့

သူဇာတစ်ယောက် အိပ်ရာနိုးနိုးခြင်း နာရီကြည့်ပြီး လန့်သွားတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ အမှန်က ၆နာရီ ထရမှာ ခု ရနာရီမတ်တင်းတောင်ဖြစ်နေပြီ။ သေချာတယ် ဒီနေ့ရုံးနောက်ကျပြီ။ သူဇာ အိပ်ရာသိမ်းရင်း ရေချိုးဖို့ပြင်ရင်းစဉ်းစားနေရပြီ။သူဇာတို့ရုံးကစည်းကမ်းတင်းကျပ်တယ်။ ရုံးနောက်ကျတာကိုလုံးဝလက်မခံဘူး။ ဆုပေးဒဏ်ပေးစနစ်ကို အမှန်တကယ်ကျင့်သုံးတဲ့ရုံးပါ။ သူဇာ ရေချိုးခန်းထဲကိုမြန်ပြေးဝင်လိုက်တယ်။ ဝတ်ထားတဲ့ ဂါဝန်လေးကိုခေါင်းပေါ် ကနေကျော်ပြီးချွတ်လိုက်တယ်။ ပင်တီအဖြူလေးရယ် ဘရာအဖြူလေးရယ်ပဲပါတဲ့ အသားဖြူဖြူ ကိုယ်လုံးလှလှလေးကမှန်ထဲမှာပေါ်လာပါတယ်။ သူဇာ့ ကိုယ်လုံးလေးကအရမ်းအပိန်ကြီးလည်းမဟုတ် အကိတ်ကြီးလည်းမဟုတ်ဘဲ ကြည့်ကောင်းရုံ ပြည့်ပြည့်လေးပါ။ နို့လေးတွေကလည်း လုံးလုံးလေးတွေ  ၃၄ဆိုက်လောက်ရှိပါတယ်။ မှန်ထဲမှာကိုယ့်ကိုကိုယ်မြင်နေရပေမယ့် သူဇာစိတ်ကူးမယဉ်အား။ဘရာနဲ့ပင်တီကိုအမြန်ချွတ်ချပြီးရေကိုတဝုန်းဝန်းနဲ့လောင်း ချိုးလိုက်တယ်။ရေလဲထမီလေးကိုရင်လျား တဘက်လေးပတ်ပြီး အိပ်ခန်းထဲကိုပြန်ဝင်လာပြီး အဝတ်အစားလဲဖို့ပြင်ရပါတယ်။ ဟယ် သေပါပြီသူဇာ တစ်ယောက်တည်း ရေရွတ်မိလိုက်တယ်။ ဟုတ်တယ်လေ သူ့အဝတ်ဘီရိုထဲမှာ အတွင်းခံတစ်ထည်မှမရှိ။ အားလုံးအဝတ်ဟောင်းခြင်းထဲမှာ။ တစ်ထည်မှ မလျှော်ရသေး။ ဒီနေ့တော့ ဂြိုလ်ဝင်တာပဲလို့တွေးလိုက်ပြီး အဝတ်ဟောင်းခြင်းထဲကိုကြည့်လိုက်တယ်။ဟုတ်တယ်လေ မဝတ်ဘဲ  သွားလို့မှမရတာ။ […]

လူကြီးစာ

အို  … အခုမှ စတွေ့တာကို

ငအောင် ရေသွားကူးမယ်လေကွာ ကောင်မလေးတွေက အရမ်းလန်းတယ်ကွ ဟေ့ကောင် ဘာငိုင်နေတာလဲသက်နိုင်ဘန်ဂလိုထဲကနေပင်လယ်ပြင်ကို တစ်ယောက်ထဲ ငေးနေတုန်း … သူငယ်ချင်းရဲနိုင်က လှမ်းခေါ်သည် ။ မင်းကွာဒီကမ်းခြေမှာ ကောင်မလေးနှစ်ယောက်လောက် ရနိုင်တဲ့ဟာကို ငိုင်နေရတယ် လို့”သက်နိုင် မျက်နှာ နီရဲနေတဲ့ ရဲနိုင်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည် နီမှာပေါ့ ဘီယာ နှစ်ပုလင်းလောက် ကစ်ထားတယ် ထင်တယ်ဒါဆိုလည်း ငါ့အတွက် နှစ်ယောက်ခေါ်လာခဲ့လေ ..ဟား ဟား ဟား။သက်နိုင်နဲ့ ရဲနိုင် ချောင်းသာကို မနေ့ကမနက်က ရောက်တယ် သက်နိုင်က လူအေး … တစ်ချိန်လုံး ဘန်ဂလိုထဲမှာ  အောင်းနေသည်။ ရဲနိုင်ကလူသွက် ရောက်ကတည်းကကမ်းခြေထဲ ဆင်းသွားလိုက် … ဘီယာမော့လိုက် … ဟုတ်နေတာပဲ ညဘက် ရေကူးကန်ဘေးမှာ ကနေတုန်း ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ ညိတိတိ ဖြစ်လာသေးသည်သက်နိုင်ဆိုတဲ့ကောင်က အခုထိကို […]

လူကြီးစာ

အခုက ပိုကောင်းတယ်သိလား

မှောင်မိုက်နေသောကောင်းကင်ပြင်ထက်မှာ ကြယ်ရောင်တချို့က စိန်ပွင့်လေးများကြဲပက်ထားသကဲ့သို့ တလက်လက်ဖြင့် လင်းတခါမှိန်တလှဲ့ ဖြင့် သူတို့ တတ်နိုင်သော အလင်းကလေးဖြင့် ကမ္ဘာမြေထက်သို့ လင်းချပေးနေသည်။  ပူလောင်ပြင်းပြသော နွေလယ်ညရဲ့ မှောင်မိုက်မှု့အောက်မှာပတ်ဝန်းကျင်တခု လုံး တိတ်ဆိတ်လို့နေသည်။  သုတ်ကနဲတိုက်ခတ်လိုက်သော လေပြည်ညင်းတစ်ချက်ကြောင့် အမှောင်အောက်မှာအိပ်ငိုက်နေသော သစ်ပင်တို့လူးလွန့် လှုပ်ရှားသွားကြသည်။  “ရွဲ….”   ကနဲတိုက်ခတ်လိုက်သော လေပြည်ညင်းရဲ့တိုးဝှေ့ကျီစယ်မှု့ကြောင့်လားမသိပေမဲ့တစ်ခုသော တစ်ထပ်တိုက်ကလေးရဲ့ အခန်းငယ်လေးထဲမှ အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်ရှိ အမျိုးသမီးတဦး အိပ်ယာထက်မှ ဖျပ်ကနဲ လန့်နိုးလာသည်။သူမနာမည်က ခင်မဟုခေါ်သည်။တင်းတင်းပြည့် ပြည့်ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွားခန္ဓာကိုယ်မျိုး ပိုင်ဆိုင်ထားပြီးခေတ်စကားဖြင့်ပြောရလျင် တော်တော်လေး ကိတ်သည်ဟုပြောရမည်။ ခင်မအိပ်ယာခေါင်းရင်းရှိမီးခလုတ်ကို နှိပ်ဖွင့်လိုက်ကာ ကပိုကရိုဖြစ်နေသောဆံပင်တို့ကို သားရေကွင်းဖြင့်စည်းနှောင်လိုက်သည်။ အခန်းမီးမဖွင့်တော့ပဲကု တင်ပေါ်မှဆင်းကာအိမ်သာသွားရန်အခန်းပြင်သို့ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ တိတ်ဆိတ်နေသော ညလယ်မှာ သေးပေါက်ရန်အတွက် ထွက်လာသောခင်မ အခန်းတံခါးကို အသံမထွက်စေရန် ဖြည်းညင်းစွာ ပိတ်လိုက်သည်။  ခင်မတို့အိမ်မှရေလောင်းအိမ်သာကတိုက်နှင့်တဆက်တည်းမဟုတ်ပဲတိုက်နောက် ဘက်ပေနှစ်ဆယ်လောက်အကွာမှာ ဆောက်ထားသည်။  ဧည့်ခန်းကို ဖြတ်ကာ […]

လူကြီးစာ

ထိုင်…..လာ….ဒီရှေ့တိုးပါအုန်း

မနေ့က ဝုန်းကနဲသဲချလိုက်တဲ့မိုးဗျာ အခုထိ တစ်ချက်မှမတိတ်သေးဘူး။ ဘင်္ဂလားပင်လယ်အော်မှာ လေဖိအားနည်းရပ်ဝန်းဖြစ်နေတယ်ဆိုလား ဘာလား မသိဘူး။ အချိန်မှမဟုတ်တာ။ပိတောက်ဝါတွေလဲ မိုးပေါက်ထိမှန်ပြီး “လန့်“ပွင့်ကုန်ကြလေရောသလားပဲ….. ဝါ ဝါကိုထိန်လို့ အချိန်မဟုတ်အခါမဟုတ် တပေါင်းလမှပိတောက်ပွင့်တာများအံ့ရော။ အေးလေ ရာသီဥတုနဲ့ပန်းတွေကလဲ အချင်းချင်း အပေးအယူရှိကြတာဆိုတော့ လိုချင်တဲ့အပူချိန်မိုးရေချိန်ရောက်ရင်ပွင့်ကြမှာပဲ။ သစ္စာမရှိဘူး၊ ဘာမရှိဘူးသွားပြောလဲ သူတို့နားလည်မှာမှ မဟုတ်တာ။ ပန်းတွေရာသီမမှန်ဘဲ ပွင့်အောင်၊ အသီးတွေသီးအောင်လူတွေလုပ်ကြတော့……. အင်း…..လူလူချင်းလဲ အချိန်မဟုတ် အခါမဟုတ် ဖူးချိန်တန်ဖူး၊ ပွင့်ချိန်တန်ပွင့်ဆိုသလိုမဟုတ်ဘဲ အတင်းပြဲရဲပွင့်ခိုင်းတော့ သွေးတွေ ထွက်ကုန် ရောဆိုတဲ့ ပျက်လုံးတစ်ခု သတိရတယ်။ အမှန်က ရယ်စရာလုပ်ပြီးပြောပေမဲ့ အဲ့ဒီစကားမှန်တယ် ကိုယ့်လူ၊ ပွင့်ချိန်မတန်ဘဲ အတင်းဖြဲပွင့်ခိုင်းခဲ့လို့ ရာဇဝင်တွင်ခဲ့ရတဲ့အကြောင်းလေးကြုံတုန်းပြောလိုက်ချင်သေး။ ပုံပြင်မဟုတ်ဘူးနော် ကျုပ်က လက်တွေ့သမား ခင်ဗျား ပဲခူးလမ်းကိုသွားဘူးလား……ထောက်ကြံ့အလွန်မှာ“လှည်းကူး“ဆိုတာရှိတယ်။ အဲ့ဒီ လှည်းကူးကနေ အရှေ့ဘက်တောင်ခြေဆီကို တည့်တည့်မတ်မတ်ဘဲ ထောင်တက်သွား“သပြေအိုင်“ဆိုတဲ့ […]

လူကြီးစာ

ဒါဆို….သဘောကျတယ်ပေါ့၊ အင်း အရမ်းကျသွားပြီ

လွန်ခဲ့သော ၂ နှစ်ခန့်က ဦးသာလှမိန်းမ မအုံးရှင် သားအိမ်ကင်ဆာရောဂါ နှင့် ကွယ်လွန်ခဲ့သည်။မအုံးရှင် မကွယ်လွန်ခင်ကပင် ဦးသာလှတို့နှင့်တဆက်တည်း ရှိနေသော မြေကွက်ကိုဝယ်ယူ၍ ၂ ခန်း ၃ ခန်း မြေစိုက်အိမ်တစ်လုံးဆောက်ပေးကာ မရင်မေ ကိုနေထိုင်စေသည်။ခြံက ပေတစ်ရာပတ်လည်ကျယ်ဝန်း သဖြင့် ထိုခြံထဲတွင် သနပ်ခါးပင်များ စိုက်ပျိုးထား၏။မရင်မေက စိုက်ပျိုးရေးဝါသနာပါသည်။ဆယ်တန်း အောင်ပြီးလည်းဖြစ်၏။မေထုန်နို့စားနွားမ သုံး ကောင်လည်းရှိသည်။  ထို့ကြောင့် သူတို့ တူဝရီးမှာ ဤရွာတွင် စီးပွားရေးချောင်လည်သူများဖြစ်ကြ၏။အမျှော်အမြင် ရှိသူများ ဖြစ်ကြ၍ အဝီစိတွင်းတူး ကာ စိုက်ပျိုးရေးကို တိုးချဲ့ကာလုပ်ကိုင်ကြသည်။ အနှစ် ၂၀ ကျော်ကြာပြီဖြစ်၍ မရင်မေသည် ဤရွာသူလုံးလုံးဖြစ်နေပါပြီ…. ရွာ၏သာရေး နာရေးလှုမှုရေး ကိစ္စရပ်များတွင် ရှေ့တန်းမှပါဝင်၍ တက်တက်ကြွကြွ လုပ်ဆောင်သည်။မရင်မေက ဦးဆောင်၍ အမျိုးသမီးဝတ်အသင်းဖွဲ့ကာ အဖိတ် ဥပုသ်ထွက်နေ့တိုင်း  ရွာလည်ဓမ္မာရုံတွင် ဝတ်တက်ကြ၏။စုစုပေါင်း […]

လူကြီးစာ

မြင်သမျှကို အပြည့်အစုံပြောပြလိုက်သည်

ကိုကိုမောင် (၇)တန်းအောင်တော့ သူ့ဦးလေးရှိရာ မန္တလေး စိန်ပန်းရပ်သို့ ရောက်လာ၏။ စောစောကတော့ ကျောင်းဆက်တက်ရန် စိတ်ကူးမရှိခဲ့။ ဦးလေးဖြစ်သူ ကိုမြင့်ဟန်က ကျောင်းဆက်ထားဖို့ တာဝန်ယူသဖြင့် သူ့အမေ မခင်ဝင်းက သဘောတူလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဦးလေးဖြစ်သူ ကိုမြင့်ဟန်မှာ သံရေကျို လုပ်ငန်းဖြင့် ကြီးပွားနေ၏။ အလုပ်ရုံက သတ်သတ်၊ အိမ်က သတ်သတ်ဖြစ်သည်။ ကိုကိုမောင်ကို မန္တလေးသို့ပို့ခြင်းမှာ ကျောင်းဆက်ထားဖို့ မဟုတ်ဘဲ  အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းအလုပ်တစ်ခု သင်ကြားရန်ဖြစ်သည်။ ဒီရောက်မှ အစီအ စဉ်တွေ ပြောင်းကုန်ခြင်းဖြစ်၏။  ကိုမြင့်ဟန် မိန်းမ မနှင်းရီက ငွေကုန် မည့်ကိစ္စမို့ သိပ်တော့မကျေနပ်။ သို့သော် ကိုမြင့်ဟန်ကို ကြောက်ရ သည့်အတွက် အောင့်သက်သက်နှင့် နေလိုက်ရသည်။ကိုကိုမောင်ကလည်း သူ့ဦးလေး မိန်းမ မကျေနပ်မှန်း ရိပ်မိသည်။ ထို့ကြောင့် မနှင်းရီနှင့် အဆင်ပြေအောင် ပေါင်းရမည်ကို နားလည် […]