ပန်းနုရောင်ပြေးနေသော ဖြူဖြူဖွေးဖွေးလေး ဖနောင့်လေးကို အသာအယာကြွ၍ သွယ်လျှသော သလုံးသားလေးကို ညင်သာစွာ မြှောက်ကြွကာ နောက်ထပ် လှေကားထစ်တစ်ခုကို လှမ်း၍ တက်လိုက်သည်။ ထမီစကတ် အောက်နားစတွင် ခွဲထားသော အကွဲစလေးက ၀ဲကနဲ ကွဲဟသွားရာမှ ဖြူဖွေးသော ပန်းနုရောင် ပြေးနေသည့် အသားလေးများကို နုညက်လှသော ပေါင်ဖျားလောက်ထိ တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ သူမ၏ အောက်ဖက် လှေခါးထစ် ၉ ထစ် ၁၀ ထစ်မျှ အကွာမှ လှေခါးပေါ်သို့ လိုက်၍ တက်ခဲ့သော်လည်း အရပ် ၅ ပေ ၇ လက်မလောက်ရှိသော စည်သူစိုး၏ မျက်နှာက သူမ၏ ပေါင်လုံးများ နောက်ဖက်တွင် မျဉ်းတပြေးတည်း ရှိနေသည်။ စကပ်အကွဲစလေး ၀ဲကနဲ ကွဲဟသွားချိန်တွင် သာမန်အားဖြင့် သူမ၏ ဒူးဆစ်လေးမျှကိုသာ တွေ့မြင်နိုင်ရမည် ဖြစ်သော်လည်း လှေခါးအတက် အဆင်းတွင် အထက်နှင့် အောက် ဖြစ်နေသဖြင့် သူမ၏ ပေါင်ဖျားလေးထိပင် တွေ့မြင်၍ နေခဲ့ရခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ညင်ညင်သာသာလေးပင် တစ်လှမ်းခြင်း လျှေက်၍ တက်သွားလေသော သူမ၏ နောက်နားမှ အသာကပ်၍ ပါလာခဲ့ရသော စည်သူစိုး၏ ရင်ထဲတွင် တဖြေးဖြေးပင် လှိုက်မော၍ လာရပေသည်။ သူမသည် စည်သူစိုးတို့ အခန်းရှေ့သို့ လှမ်း၍ ခြေထောက်လေးတစ်ဖက်ကို အတက်လိုက်တွင် နောက်ဖက်ခြေထောက်လေးက မကြွမီမှာပင် သူမ၏ လက်အတွင်းမှ ဆွဲ၍ လာသော ကျောပိုးအိတ်လေးကို အသာချလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ခါးကို ညွတ်ကာ အပေါ် လှေခါးထစ်သို့ လှမ်း၍ တက်လိုက်သော သူမ၏ ခြေဖျားလေးဆီသို့ လက်ကလေးနှစ်ဖက်ကို လှမ်းလိုက်သည်။ စည်သူစိုး၏ ရင်ထဲတွင် ဒိန်းကနဲ ဖြစ်၍ သွားရာမှ သူသည် လှေခါးထစ်လေးများကို တဆင့်ပြီး တဆင့် လှမ်း၍ တက်လာသော သူ၏ ခြေလှမ်းများကို ရပ်တန့်၍ပင် ထားလိုက်မိသည်။ ခြေထောက်လေးနျစ်ဖက်က အပေါ် ဆင့်သို့ လှမ်း၍ တက်ထားပြီး ခါးကို ကုန်းလိုက်သည်တွင် သူမ၏ နောက်ဖက် အောက်လှေခါးထစ်တွင် ရှိ၍ နေသော စည်သူစိုးသည် ကွဲဟ၍ သွားသော သူမ၏ စကတ်အကွဲလေးမှတဆင့် မြှောက်ကြွ၍ ထားသော သူမ၏ ခြေထောက်လေးကို ပေါင်ရင်းထိပင် သဲကဲစွာ မြင်တွေ့နေရသည်။
အရစ်လိုက်လေး ဖြစ်နေသော သူမ၏ ပေါင်ရင်လေးတွင် အသားစိုင်လေးမှာ တစ်၍ နေသည်။ ဝတ်ထားသော အတွင်းခံဘောင်းဘီ ပန်းနုရောင်လေးကိုပင် မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။ ကေသီချိုသည် သူမ၏ လက်လေးနှစ်ဖက်ဖြင့် ခြေထောက်လေးရှိ ဘိနပ်သိုင်းကြိုးလေးကို ဖြည်ကာ ပြန်၍ တပ်နေသည်။ စည်သူစိုး၏ လည်ချောင်းတစ်လျောက် ခြောက်သွေ့၍ လာရသည်။ စည်သူစိုး ကျောင်းအပြန်ကို မျှော်ရင်း တိုက်ခန်းတံခါးကို အသာဟကာ ကြည့်လိုက်မိသော ခင်မိုးလွင် တစ်ယောက် ငယ်ရာမှ ကြီးလာသူပီပီ ကေသီချိုတစ်ယောက် စည်သူစိုးကို ပညာပြ၍ နေချေပြီကို အတတ်သိလိုက်သည်။ စည်သူစိုး၏ အကြည့်တွေကလည်း ကောင်မလေး၏ နောက်ဖက်ဆီမှ မခွာချေ။ အသားခပ်လတ်လတ်လေးဖြင့် ဖွေးဖွေးရေးရေးလေးဖြစ်၍ နေသော စည်သူစိုး၏ မျက်နှာလေးသည်ပင်လည်း နီမြန်း၍ ထူအမ်းအမ်း ဖြစ်နေသည်ကို ခင်မိုးလွင်တွေ့လိုက်ရသည်။ သူမသည် လေးတွဲ့သော သက်ပြင်းလေးတစ်ချက်ချကာ လက်နှစ်လုံးမျှသာ ဟထားသော တံခါးကို ပြန်၍ ပိတ်လိုက်လေတော့သည်။ ဖိနပ်သိုင်းကြိုးလေးကို ပြန်၍ တပ်ပြီး ပြန်တော့ ကေသီချိုသည် ဘေးတွင် ချထားသော သူမ၏ ကျောပိုးအိတ်လေးကို ကောက်ယူလိုက်သည်။ ပြီးတော့ စည်သူစိုးတို့၏ တိုက်ခန်းတံခါးရှေကကို ဖြတ်ကျော်၍ တစ်ဆစ်ချိုး လှေကားထစ်များပေါ်သို့ တက်ရောက်၍ သွားလေတော့သည်။ စည်သူစိုးသည် လှေကားထစ်များကို ဆက်၍ တက်လာရင်းက သူ၏ တိုက်ခန်းတံခါးရှေ့သို့ အရောက် လှေကားထစ်များကို ဆက်လက်တက်လှမ်းသွားပြီဖြစ်သော ကေသီချိုထံသို့ လှမ်း၍ အကြည့်လိုက်တွင်တော့ နျစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် ပြုံးပြလိုက်သောသူမ၏ လှပသော အပြံုးလေးကို တွေ့လိုက်ရပြီး မို့ဖောင်းသော သူမ၏ ပါးပြင်လေးတစ်ဖက်တွင် ခွက်၍ သွားရသည့် ပါးချိုင့်လေးကို မက်မောစွာဖြင့်ပင် ငေး၍ ကြည့်နေစဉ်မှာပင် ကေသီချို၏ မျက်နှာလေးမှာ ငုံ့၍ သွားရာမှပင် ခေတ္တမျှ ရပ်တန့်၍ ထားလိုက်ရသော သူမ၏ ခြေထောက်လေးများကို စတင်၍ ရွှေ့လျားလိုက်ပါတော့သည်။
ဟင်းအိုးကို မီးဖိုပေါ် တွင်တင်ကာ အပူပေး၍ နေသော ခင်မိုးလွင်၏ မျက်လုံးတွင် စောစောက သူမတွေ့မြင်ခဲ့ရသော စည်သူစိုးနှင့် ကေသီချိုတို့၏ အဖြစ်အပျက်ကလေးကို ပြန်၍ မြင်ယောင်မိနေသည်။ ခင်မိုးလွင် စဉ်းစားလိုက်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက် ကြိုက်နေကြသည်တော့ မဟုတ်သေး။ ပြီးတော့ သားဖြစ်သူ စည်သူစိုးကို ခုမှ သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်မိသည်။ အရပ်ကလည်း ၅ ပေ ၇ လက်မ လောက်ရှိမည်။ လေ့ကျင့်ခန်း နေ့တိုင်းယူကာ ကစားထားသော စည်သူစိုး၏ ရင်အုပ်ကြီးတွေက ဖုထစ် မို့မောက်၍နေသည်။ လက်မောင်းသားကြီးတွေကလည်း ကြွက်သားတွေ အမြောင်းလိုက် ထ၍ နေသည်။ နုနုငယ်ငယ် မျက်နှာလေးနှင့်ယောက်ျားကြီး တစ်ယောက်လို သန်မာထွားကျိုင်းလှသော ကိုယ်လုံး ကိုယ်ထည်ရှိသည်။ အသက် ၁၇ နှစ် ကျော်ကျော်သာ ရှိသေးသော စည်သူစိုး၏ ရုပ်သွင်သည် မိန်းမသားများအဖို့ အကြိုက်တွေ့စရာပင်။ ဟိုကေသီချို ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးကလည်း လွန်လွန်းသည်။ ဒီလောက်ထိအောင်ပင် လုပ်ပြ၍ စည်သူစိုးကိ ု မြူဆွယ်နေသည်။ လွန်ကို လွန်လွန်းသည်။ ခင်မိုးလွင်သည် စည်သူစိုးကို သဝန်တိုစိတ်တွေက တဖွားဖွားပင် သူမ၏ ရင်တွင် ပေါ် ပေါက်၍ လာရပါတော့ သည်.. “မာမီ ဘာချက်” ထုံးစံအတိုင်းပင် ညနေ ကျောင်းက ပြန်လာလေတိုင်း ဝါးတားကူလာမှ ရေတစ်ခွက်ကိုထည့်ကာ သောက်ရင်းမှ စည်သူစိုး မေးနေကြ မေးခွန်းပင် ဖြစ်သည်။ “သားကြိုက်တဲ့ ငါးခေါင်းဟင်းချိုရယ် ကြက်သားကြော်ရယ် နောက် ကြက်အသဲအမြစ်နဲ့ အစိမ်းကြော်တစ်ခွက် ကြော်ထားတယ်” “ဟာ ဒါမှ တို့မာမီကွ” “အို ဟဲ့ ဟဲ့ ကောင်လေး အော် ခက်လိုက်တာ” ဝမ်းသာအားရဖြစ်၍ သွားသော စည်သူစိုးက ခင်မိုးလွင်ကို နောက်ကျောမှ တအားသိုင်း၍ ဖက်ပြီး ခင်မိုးလွင်၏ လည်တိုင်လေးနှင့် ဂုတ်ပိုးလေးတွေအပြင် ပါးပြင်လေးတွေကိုပါ နမ်းနေတော့သည်။ “ကဲ ဒီလောက်တောင် ဖြစ်တဲ့ကောင်လေး သိမယ် ကဲ . . ကဲ . . ကဲ . . ” ခင်မိုးလွင်သည် နောက်သို့ ပြန်လှည့်ကာ စည်သူစိုး၏ ကိုယ်လုံးကို အတင်းပင် ပွေ့ဖက်၍ စည်သူစိုး၏ ပါးပြင်တွေသာမက သူ၏ ရင်အုပ် ဖေါင်းဖေါင်း ကားကားကြီးတွေကို အတင်းပင် ဖိ၍ နမ်းပစ်လိုက်တော့သည်။
ဒီမှာတင် စည်သူစိုးကလည်း ခင်မိုးလွင်၏ ခါးကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲ၍ အတင်းဖက်လိုက်ပြီး ခင်မိုးလွင်နမ်းသလိုပင် သူမ၏ မျက်နှာတင်မက ရင်သားမို့မို့ မောက်မောက်ကြီးတွေကိုပါ အတင်းပင် ဖိ၍ ဖိ၍ နမ်းပစ်လိုက်လေတော့သည်။ “အို . . အို . . ” ခင်မိုးလွင်သည် ထိုသို့ မြည်တမ်းလိုက်မိပြီး စည်သူစိုး၏မျက်နှာက သူမ၏ ရင်သားကြီးတွေမှ အကြွတွင်တော့ စည်သူစိုး၏ ကိုယ်လုံးကို ဆွဲ၍ သူမ၏ ရင်သားဆိုင်ကြီးများကို စည်သူစိုး၏ ရင်အုပ်ကျယ်ကြီး ပိပြားသွားရလောက်အောင်ပင် ဖိကပ်ကာ ဖက်လိုက်ပြီး ပါးချင်းအပ်၍ ဖက်ထားလိုက်မိပါတော့သည်။ ထိုစဉ်မှာပင် စည်သူစိုး၏ မို့မောက်သော ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးအောက်မှ တဒိန်းဒိန်းဖြင့် ခုန်၍နေသော ရင်ခုန်သံများကို ခင်မိုးလွင်သည် သတိပြုမိလိုက်သည်။ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် ခပ်ကြာကြာလေး ဖက်ထားကြပြီးတော့မှ ခင်မိုးလွင်သည် သူမ၏ ကိုယ်လုံးကို စည်သူစိုး၏ ရင်ခွင်တွင်းမှ ခွာ၍ ထွက်လိုက်သည်။ “သား ဒီနေ့ညနေ လေ့ကျင့်ခန်း မလုပ်နဲ့တော့ တခါထဲသာ ရေချိုးလိုက်တော့ မာမီ ထမင်းဆာနေပြီ . . သားရေ ချိုးပြီးရင် တခါထဲ ထမင်းစားလိုက်ကြမယ်နော် ဟုတ်လား . . ” “အင်း . . သား ရေသွားချိုးတော့မယ်” ပြောရင်း ဆိုရင်း လှည့်၍ ထွက်သွားသော စည်သူစိုး၏ ကျောပြင်ကြီးကို ခင်မိုးလွင်သည် နောက်မှနေ၍ ငေးကာ ကြည့်နေမိသည်။ စည်သူစိုးတစ်ယောက် လူလားမြောက်၍ ယောက်ျားကြီး လုံးလုံးပင် ဖြစ်၍ နေလေပြီ။ စောစောက စည်သူစိုး ဝင်လာစဉ်က ရေသောက်အပြီး သူမကို နောက်ကျောမှနေ၍ တင်းကြပ်စွာ ပွေ့ဖက်လိုက်စဉ်က သူမ၏ ဖင်သားကြီးတွေပေါ် သို့ ထိထိမိမိလာပြီး ထောက်လိုက်ခဲ့သော စည်သူစိုး၏ ပစ္စည်းကြီးက နဲနဲနောနောမဟုတ်။ ပြီးတော့ မာကြောသန်မာလိုက်တာလည်း မပြောပါနှင့်တော့။ စပြီး နောက်မှနေ ဖက်လိုက်တော့ သူ့ဟာကြီးက ဒိုင်းကနဲ သူမ၏ တင်သားကြီးတွေပေါ် ကို ထောက်လိုက်သည်ဆိုသည်နှင့် ခင်မိုးလွင်၏ ခါးလေးသည် ရှေကသို့ပင် ကော့ကနဲ တက်၍ သွားရလေသည်။ ပြီးတော့မှ သူ့ဟာကြီးက မာကြောလွန်းလှသဖြင့် ခန္ဓာကိုယ် နှစ်ခုတို့ ဖိကပ်မိစဉ်တွင် အောက်သို့ စိုက်၍ ကျမသွားပဲ အပေါ် သို့ ချော်၍ ထိုးတက်သွားကာ သူမ၏ တင်သားကြီးတွေပေါ် အချောင်းလိုက် ကပ်နေချေတော့သည်။
ဒါ . . ဒါ စောစောက လှေခါးမှာ ကေသီချိုဆိုတဲ့ ကောင်မလေးကို ကြည့်ပြီး ထောင်ထလာခဲ့တဲ့ ဟာကြီးပဲ ဖြစ်ရမည်။ ခုထိပင် အစွမ်းကုန် မာကြောလို့နေသေးသည်။ တော်တော့ကို သန်မာလှသည်ပဲ။ ခင်မိုးလွင်သည် မီးဖိုဘက်ကို ပြန်၍ လှည့်လိုက်ရာက မီးဖိုခလုတ်ကို ပိတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဖိုပေါ် မှ ဟင်းချိုအိုးကို အဖုံးပိတ်ပြီး မီးဖိုဆောင်မှ ထွက်၍ လာခဲ့တော့သည်။ ထိုနောက် အိပ်ခန်းထဲသို့ ရောက်၍ လာသော ခင်မိုးလွင်သည် ခေါင်းအုံး အောက်မှ သော့တွဲကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ နံရံကပ်ဘီရိုဆီသို့ သွားပြီး အံဆွဲတစ်ခုကို သော့ဖွင့်၍ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ အံဆွဲထဲမှ ထွက်ပေါ် ၍ လာသော ဗီစီဒီချပ်များကို တစ်ချပ်ခြင်း ကြည့်ကာ ဗီစီဒီ ၂ ချပ်ကို ရွေးထုတ်လိုက်လေသည်။ ပြီးတော့ အံဆွဲကို ပြန်ပိတ်ပြီး သော့ခတ်ကာ သော့တွဲကို ခေါင်းအုံးအောက်သို့ ပြန်၍ ထားလိုက်ပြီးမှ ခင်မိုးလွင်သည် ဧည့်ခန်းထဲသို့ ထွက်၍ အလာတွင် ရေချိုးခန်းထဲမှ ရေချိုးနေသော စည်သူစိုး၏ သီချင်းသံ အေးအေးကို ကြားလိုက်ရလေသည်။ ခင်မိုလွင်တစ်ယောက်ဧည့်ခန်းထဲသို့ရောက်တော့ သူမ၏ လက်အတွင်းတွင် ပါ၍လာသော ဗီစီဒီ ၂ ချပ်ကို အခြား ဗီစီဒီချပ်တွေ၏ အပေါ် ယံတွင် တင်ထားလိုက်ပြီး မီးဖိုဖက်သို့ ခပ်သွက်သွက်လေးပင် ပြန်၍ လာခဲ့တော့သည်။ ရေချိုးခန်းထဲမှ စည်သူစိုး၏ သီချင်းသံကတော့ ခပ်သဲ့သဲ့ လွင့်ပျံ့ဆဲပင် ဖြစ်သည်။ ရေချိုးခန်းတံခါးရှေ့တွင် ရပ်လိုက်ပြီးတော့မှ ခင်မိုးလွင်သည် တွေ၍ သွားရသည်။ ပြီးမှ သက်ပြင်းလေးတစ်ချက် ချလိုက်ပြီး သူမ၏ လက်တစ်ဖက်က ရေချိုးခန်းတံခါးပေါ် ရှိ ဒိုးလော့ကို အသာလေး လှည့်ဖွင့်လိုက်လေသည်။ အတွင်းက ဘယ်တော့မှ လော့မချထားသည်ကို ခင်မိုးလွင်က သိပြီးသားပင်ဖြစ်၏။ ဒိုးလော့ကို လှည့်ဖွင့်လိုက်ပြီးတော့မှ ခင်မိုးလွင်သည် တံခါးကို အသာလေး ဟလိုက်သည်။ “ဟင် . . မာမီ” “ရော့ သား ဆပ်ပြာ အထဲမှာ ဆပ်ပြာ ကုန်ခါနီးနေပြီမို့လား . . သားမလောက်မှာစိုးလို့” ခုလေးတင် မီးဖိုဆောင်ထဲရှိ နံရံကပ်ဘီရိုထဲမှ ထုတ်ယူလာခဲ့သော ဆပ်ပြာမွှေးတစ်တုံးကို လှမ်း၍ ပေးလိုက်လေသည်။ စည်သူစိုးတစ်ယောက် ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ရေချိုးနေရာမှ ရေချိုးခန်းတံခါးဝရှိ သူမထံသို့ လျှောက်၍ လာလေသည်။ဆပ်ပြာတုံး ကိုင်ထားသော ခင်မိုးလွင်၏ လက်လေးသည် တုန်တုန်ယင်ယင်လေး ဖြစ်၍ နေလေသည်။ အနားရောက်တော့ ခင်မိုးလွင်၏ လက်ထဲမှ ဆပ်ပြာကို ယူ၍ လှည့်ဝင်သွားလေတော့သည်။
ဒီတော့မှ ခင်မိုးလွင်က သတိရပုံဖြင့် “သားမြန်မြန်ချိုးနော် အအေးပတ်နေဦးမယ် ပြီးတော့ မာမီလည်း ချိုးအုံးမှာ” “ဟုတ်ကဲ့ သားပြီးတော့မှာပါ . . .” ရေချိုးခန်းတံခါးကို ပြန်ပိတ်ပြီးသည်နှင့် လှည့်၍ ထွက်လာသော ခင်မိုးလွင်သည် သောက်ရေ အေးအေးလေးတစ်ခွက်ကို အပြေးအလွှားလေး သောက်လိုက်မိသည်။ စည်သူစိုးတစ်ယောက် ရေချိုးပြီး၍ ရေချိုးခန်းထဲမှ လှမ်း၍ အထွက်တွင်တော့ အပြင်တွင် ထမီရင်လျားဖြင့် ရပ်၍ နေသော ခင်မိုးလွင်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ စည်သူစိုး ရေချိုးခန်းထဲမှ လှမ်း၍ အထွက်မှာပင် ခင်မိုးလွင်က ရေချိုးခန်းထဲသို့ လှမ်း၍ ဝင်လိုက်လေသည်။ စည်သူစိုးက ခေါင်းညိတ်ပြ၍ ထွက်သွားလေသည်။ ခင်မိုးလွင်ကတော့ စည်သူစိုးကို ကျောခိုင်းပြီး ရေချိုးခန်းထဲသို့ လှမ်း၍ ဝင်သွားလေသည်။ ခဏမျှအကြာတွင်တော့ စည်သူစိုး၏ အသံက ရေချိုးခန်းတံခါးဝမှ ထွက်ပေါ် ၍ လာသည်။ စောစောကထဲက ခင်မိုးလွင်မှာ ရေချိုးခန်းတံခါးကို ပိတ်၍ မထားခဲ့ပေ။ “မာမီ . . ဒီမှာ ဘီး . . ” “ခဏလေး . . ခဏလေး . . ” ရေချိုးခန်းထဲရှိ မှန်ရှေ့တွင် ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ရပ်ကာ မျက်နှာကို ဆပ်ပြာဖြင့် ပွတ်တိုက်နေသော ခင်မိုးလွင်က လှမ်း၍ ပြောလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ သူမ၏ မျက်နှာပေါ် မှ ဆပ်ပြာများကို ရေဖြင့်ဆေးကာ မျက်နှာသစ်လိုက်ပြီး ဆပ်ပြာများ စင်ကြယ်သွားတော့မှ မျက်နှာပေါ် ရှိ ရေများကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သပ်လိုက်ရင်း ခင်မိုးလွင်သည် ရေချိုးခန်းဝသို့ လျှောက်၍ လာသည်။ စည်သူစိုး၏ လက်ထဲမှ ဘီးကို လှမ်း၍ အယူလိုက်တွင်တော့ စူးရှ တောက်ပြောင်၍ အရည်လဲ့နေသော စည်သူစိုး၏ မျက်လုံးများနှင့် ဘီးကို ကိုင်၍ လှမ်းပေးနေသော တဆတ်ဆတ်ဖြင့် သိသိသာသာ တုန်ခါနေသည့် စည်သူစိုး၏ လက်ဖျားလေးတို့ကို ခင်မိုးလွင်သည် သတိထားမိလိုက်ပါတော့သည်။ ခင်မိုးလွင်၏ အသက်သည် ၃၄ နှစ်ထဲသို့ ချင်းနင်းဝင်ရောက် လာခဲ့ပေပြီဖြစ်သည်။ လွန်ခဲ့သော ၅ နှစ်ကျော်ကပင် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးမောင်မောင်စိုးသည် ကွယ်လွန်သွားခဲ့ရသည် ဖြစ်သည်။ ငယ်စဉ် ကျောင်းသူဘဝထဲက သူမ၏ အချောအလှတွေကြောင့် ခင်မိုးလွင်၏ ဝန်းကျင်တွင် ယောက်ျားတို့မှာ ပျားပိတုန်းများပမာ တရစ်ဝဲဝဲဖြင့် ရှိခဲ့ရလေသည်။
ဒီကြားထဲကမှ ခင်မျိုးလွင်သည် ဦးမောင်မောင်စိုးနှင့် အကြောင်းပါ၍ လက်ဆက်ခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ဝင်းဝါသော ရွှေဝါရောင် အသားအရည်လေးနှင့် အရပ်အမြင့်က ၅ ပေ ၆ လက်မလောက်ရှိပြီး အရပ်အမြင့်နှင့် လိုက်လျောုညီထွေသော လှပတောင့်တင်းသည့် အချိုးအစား ကျနလှသော ကိုယ်လုံးပိုင်ရှင် တစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့၍လည်း အထက်တန်းကျောင်းသူ ဘဝ၌ပင် ကာယအလှမယ်ဘွဲ့ကို တစ်ကြိမ်မက ဆွတ်ခူးရရှိခဲ့ သူလည်း ဖြစ်သည်။သည့်နောက်ပိုင်း အိမ်ထောင်ကျပြီးသည့် အချိန်တွင်လည်း သူမ၏ အလှအပများကို ခင်မျိုးလွင်သည် ထိန်းသိမ်း၍ ထားနိုင်ခဲ့လေသည်။ နာမည်ကျော် ကုမ္ပဏီကြီးတစ်ခု၏ မန်နေဂျာကြီးဖြစ်သော ဦးမောင်မောင်စိုးက ခင်မျိုးလွင်ကို မပူမပင် မကြောင့်မကျ ထားနိုင်ခဲ့သည်ဖြစ်၍ ငြိမ်းငြိမ်းနေ ကောင်းကောင်းစားကာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပိုးမွေးသလိုမွေး၍ ခင်မိုးလွင်တစ်ယောက် လှချင်တိုင်းလှ၍ နေခဲ့လေသည်။ ရင်းနှီးသူတချို့ကဆိုလျှင် အပျိုတုန်းကထက်ပင် ပို၍ လှလာသေးသည်ဟုချီမွမ်းထောပနာပင် ပြုကြရသည်။ အပျိုဘဝကပင်စ၍ အိမ်ထောင်ကျပြီးအချိန်။ ထို့နောက် ခင်ပွန်းသည် ကွယ်လွန်ပြီးသည့် အချိန်နောက်ပိုင်းတို့တွင်လည်း ယခုအချိန်ထိပင် ခင်မိုးလွင်သည် ကျန်းမာရေးကို အထူးပင် ဂရုစိုက်ခဲ့သည်။ ကာယအလှ လေ့ကျင့်ခန်းလည်း ယနေ့ထိ မပျက်ခဲ့ပေ။ ဒီတော့ ယခုဆိုလျှင် ခင်မိုးလွင်သည် အင်္ဂါစုံလင်စွာဖြင့် အစွမ်းကုန် ပွင့်နေသည့် ပန်းတစ်ပွင့်နှယ် ငွါးငွါးစွင့်စွင့်ဖြင့် တင့်တယ်စွာ လှပ၍ နေရလေသည်။ မုဆိုးမလေး ခင်မိုးလွင်ကို လိုချင်သူတွေက ဒုနှင့်ဒေးရှိသည်။ ဒါပေမယ့် ကွယ်လွန်သွားပြီဖြစ်သော ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးမောင်မောင်စိုးက ပစ္စည်းဥစ္စာ ငွေကြေးများ လုံလောက်စွာ ထားခဲ့သည့်အပြင် ဦးမောင်မောင်စိုး ရှိနေစဉ်ကပင် ယုံကြည်စိတ်ချရ၍ အကျိုးအမြတ်ရှိသော လုပ်ငန်းများတွင် ရင်းနှီးမြုပ်နှံမှုများ ပြုလုပ်ထားခဲ့သည်ဖြစ်၍ ရရှိသော အကျိုးအမြတ်များမှာ သူမတို့အတွက် အလျှံအပယ် ဖြစ်နေခြင်းနှင့် စည်သူစိုး၏ နောင်ရေးတို့ကြောင့် ခင်မိုးလွင်သည် ကမ်းလှမ်းလာသူ ဟူသမျှတို့ကို လက်မခံပဲ ငြင်းပယ်ခဲ့သည်ချည်းပင် ဖြစ်သည်။ ခင်မိုးလွင်နှင့် သူမ၏ ခင်ပွန်း ဦးမောင်မောင်စိုးတို့သည် ကံတူ အကျိုးပေးများဟု ဆိုနိုင်သူများဖြစ်ပါသည်။
ဦးမောင်မောင်စိုးသည် တစ်ဦးတည်းသောသားဖြစ်၍ မိတဆိုး တစ်ယောက်လည်းဖြစ်၏။ ဖခင်ဖြစ်သူမှာလည်း ပြည်ပသို့ အပြီးအပိုင် ထွက်ခွာသွားခဲ့ပြီး ပြည်ပတွင်ပင် အိမ်ထောင်ကျလျက်ရှိနေပေပြီ။ ခင်မိုးလွင်သည်လည်း တစ်ဦးတည်းသော သမီးဖြစ်၍ ဖတဆိုးတစ်ယောက်ဖြစ်ကာ မိခင်ဖြစ်သူမှာလည်း သူမ အိမ်ထောင်ကျပြီး တစ်နှစ်ခန့်အကြာတွင် ကွယ်လွန်၍ သွားခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။ ယခုတော့ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးမောင်မောင်စိုးကပါ ကွယ်လွန်သွားခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ ယခုတော့ ခင်မိုးလွင်သည် လောကအလယ်တွင် မျက်စေ့သူငယ် နားသူငယ်ဖြင့် ကျန်ရစ်ခဲ့သော စည်သူစိုးကိုသာ ပြုစုစောင့်ရှောက်ရင်းဖြင့် သူမ၏ နေ့ရက်များကို အေးချမ်းသာယာစွာဖြင့် ကုန်လွန်စေ ခဲ့လေသည်။ ယခုဆိုလျှင် စည်သူစိုးသည် ၁၀ တန်းပင် အောင်မြင်ပြီးဖြစ်၍ မကြာမီ လပိုင်းတွင် တက္ကသိုလ်များ ပြန်လည်ဖွင့်လှစ်ပါက ပထမနှစ်သို့ တက်ရမည်ဖြစ်ပြီး ယခု အားလပ်ရက်တွင် အင်္ဂလိပ်စကားပြော သင်တန်းသို့ တက်ရောက်နေခြင်းဖြစ်သည် ဖတဆိုးလေးဖြစ်သော စည်သူစိုးကို ခင်မိုးလွင်သည် သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း ငယ်စဉ် ကလေးဘဝထဲက ဖတဆိုးလေး ဖြစ်ခဲ့ရသူဖြစ်၍ အတော်ပင် စာနာမိကာ ခါတိုင်းထက်ပင် ပို၍ ဂရုတစိုက်ဖြင့် ချစ်ခင်ယုယကာ ပြုစုလာခဲ့ရသည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စည်သူစိုး၏ အနွံအတာကို ရင်စည်းပြီးခံခဲ့သည်။ စည်သူစိုး မျက်နှာ တစ်ချက် မညှိုးစေရ။ စည်သူစိုး လက်ညှိုးညွှန်သမျှ တောင်းတသမျှ အဆင်သင့်ဖြစ်အောင် သူမသည် ဖန်တီးပေးခဲ့သည်ချည်းပင် ဖြစ်သည်။ စည်သူစိုးကလည်း လိမ္မာရေးခြားရှိသူ ကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ခင်မိုးလွင် ပြောသမျှ ဆိုသမျှကို ခေါင်းငြိမ့် လိုက်နာခဲ့သည်ချည်းပင်ဖြစ်သည်။ ပြီးတော့လည်း စည်သူစိုးသည် ခင်မိုးလွင်ကို အတော်ပင် ချစ်ရှာသည်။ ဤသို့ဖြင့်ပင် ဦးမောင်မောင်စိုး ကွယ်လွန်ပြီးခဲ့သည့် နေ့ရက်မှစ၍ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တွယ်တာ အားကိုးစိတ်များဖြင့် အချိန်ကာလများကို ဖြတ်သန်း ကျော်ဖြတ်လာခဲ့သည်မှာ ယနေ့အချိန်ထိပင် ဖြစ်သည်။ အိပ်ခန်းထဲရှိ ဒရင်းဘက်ပေါ် တွင် လှဲကာ မဂ္ဂဇင်းဖတ်၍ နေသော ခင်မိုးလွင်သည် မဂ္ဂဇင်းစာအုပ်ကို ပိတ်၍ ဘေးရှိ စားပွဲလေးပေါ် သို့ တင်လိုက်သည်။
ပြီးတော့ ဒရင်းဘက်ပေါ် မှ ထလိုက်ရင်း အိပ်ခန်းနံရံမှ နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ ည ၁၁ နာရီပင် ရှိပေပြီ။ အိပ်ခန်းဝသို့ သွား၍ အပြင်သို့ ကိုယ်တခြမ်းထွက်ကာကြည့်လိုက်တော့ စည်သူစိုးတစ်ယောက် ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဗိစီဒီ ကြည့်၍ ကောင်းနေဆဲပင် ဖြစ်သည်ကို တွေ့လိုက်ရ၍ ခင်မိုးလွင်သည် အိပ်ခန်းထဲသို့ ပြန်၍ ဝင်လာခဲ့ပြီး စည်သူစိုး၏ကုတင်ဆီသို့သွား၍ ကုတင်ထက်ရှိ အိပ်ယာလေးကို ပြင်ဆင်၍ ပေးလိုက်လေသည်။ ခင်မိုးလွင်တို့ အိပ်ခန်းကြီးမှာ အလျား ၂၅ ပေနှင့် အနံ ၁၂ ပေမျှရှိသော အိပ်ခန်းကျယ်ကြီးပင်ဖြစ်သည်။ အိပ်ခန်းအလျား၏ အလယ်တွင် အိပ်ခန်းဝင်ပေါက်ရှိကာ ထိုဝင်ပေါက်ကို ဗဟိုပြု၍ တစ်ဖက်ခြမ်းမှာ စည်သူစိုး၏ အိပ်ခန်းဖြစ်သည်။ ကျန်တစ်ဖက်ခြမ်းမှာ ခင်မိုးလွင်၏ အိပ်ခန်းဖြစ်သည်။ အိပ်ခန်းဝင်ပေါက်ရှိရာ နံရံနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ရှိ နံရံကို ခေါင်းရင်းပြုပြီး ကုတင်နှစ်လုံးကိုယှဉ်လျက်သား ချထားပြီး ထိုကုတင်နှစ်လုံး၏ အကြားတွင် ခေါက်ကာလေးတစ်ခုဖြင့် ဟိုဖက်ခြမ်းဒီဖက်ခြမ်း ပိုင်းခြား၍ ထားလေသည်။ စည်သူစိုး၏ ကုတင်လေးမှာ တစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ဖြစ်ပြီး ခင်မိုးလွင်ကတော့ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ရှိစဉ်ကတည်းက အတူအိပ်ခဲ့သည့် နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ကြီးဖြင့်ပင်အိပ်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်၏ ကုတင်နှစ်လုံးကြားတွင် တစ်ဖက်နှင့် တစ်ဖက် ပိုင်းခြားထားသော ခေါက်ကာလေး တစ်ခုသာ ကြားတွင်ခံပြီး ကုတင်နှစ်လုံးမှာ ထိစပ်၍နေကြသည်။ စည်သူစိုး၏ အိပ်ယာလေးကို ခင်းကျင်းပြီးသွားသော အခါတွင်တော့ ခင်မိုးလွင်သည် သူမ၏ အခန်းဖက်သို့ ပြန်၍ လာခဲ့ပြီး သူမ၏ ကိုယ်ပေါ် မှ အဝတ်အစားများကို ချွတ်ကာ ညဝတ် အင်္ကျီလေးကို တစ်ထပ်တည်း ဝတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကုတင်လေးနှစ်လုံးကြား ခေါက်ကာလေး၏ ထိပ် အပေါ် ဖက်နံရံတွင်ရှိသော ညအိပ်မီးလုံး အပြာရောင်လေးကို ဖွင့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ အိပ်ခန်းထဲရှိ မီးများကို ပိတ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ကုတင်ပေါ် သို့ တက်၍ လှဲလိုက်လေသည်။လက်ပွန်းတတီးနေခဲ့ပြီးမှ သူမ၏ မျက်လုံးထဲတွင် ကလေးဟုသာ မြင်နေခဲ့သော စည်သူစိုးတစ်ယောက် ညနေက ကေသီချိုနှင့် တခဏအကြာ လူငယ်သဘာဝ စိတ်ကစားနေကြသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့မှ စည်သူစိုးတစ်ယောက် လူလားမြောက်ခဲ့ရပြီဆိုသည်ကို သတိထားလိုက်မိခဲ့သည်။ ပြီးတော့ ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်အပေါ် တွင် တပ်မက်သည့် စိတ်များပင်ဝင်၍ နေချေပြီ။
ဒီတော့လဲ လိင်ကိစ္စတွေကို ဗဟုသုတ အလို့ငှာ မြင်ဖူးတွေ့ဖူးပါ စေတော့ဟု ရည်ရွယ်၍ ဗီစီဒီ ၂ ချပ်ကို စည်သူစိုး အလွယ်တကူ တွေ့၍ ကြည့်မြင်သွားစေရန် ခင်မိုးလွင်သည် စီစဉ်၍ ချထားခဲ့မိသည် တဆက်တည်းမှာပင် ရေချိုးနေစဉ် သူမ တွေ့မြင်ခဲ့ရသော စည်သူစိုး၏ လိင်တန်ကြီးကသူမ၏ အမြင်အာရုံထဲသို့ ရောက်ရှိလာသည်။ အရှည် ၇ လက်မလောက်နှင့် လုံးပတ်က ကျပ်လုံးခန့်ရှိသည်။ ထိပ်က အရေပြားလေးက ဟတယ် ဆိုရုံလေးသာ ရှိသေးသည်။ ရေချိုးခန်းဝမှ ဆပ်ပြာလှမ်း၍ ပေးနေသော သူမ၏ ထံသို့ လျောက်၍ လာတော့ လိင်တန်ကြီးမှာ တရမ်းရမ်းနှင့် သူမဆီသို့ ချဉ်းကပ်လာသည်ကို ကြည့်မိပြီး ခင်မိုးလွင်တစ်ယောက် ရေချိုးပြီးသည်မှာ တစ်နာရီလောက်ပင်ရှိသော်လည်း ချက်ခြင်းပင် ရေပြန်ချိုး၍ သူမ၏ ကိုယ်လုံးတီး ခန္ဓာကိုယ်ကို စည်သူစိုးမြင်အောင် ပြန်၍ ပြခဲ့မိသည်ကို ခင်မိုးလွင်သည် သူမဘာသာပင် အံသြနေရလေသည်။ ယခုတော့ စည်သူစိုးတစ်ယောက် ဧည့်ခန်းထဲတွင် တစ်ယောက်တည်း ထိုင်၍ ခင်မိုးလွင်ထားခဲ့သော အပြာကား ဗီစီဒီချပ်တွေကို ကြည့်နေမည်မှာသေချာသည်ဟု ခင်မိုးလွင်သည် တွေးမိလိုက်ပါတော့သည်။ အိပ်ယာပေါ် တွင်မှေး၍နေသော ခင်မိုးလွင်သည် ဘယ်အချိန် အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည် မသိ။ သူမ အိပ်နေသော ကုတင် လှုပ်လှုပ် လှုပ်လှုပ်ဖြစ်၍ နိုးလာခဲ့ရသည်။ မျက်လုံးဖွင့်၍ ကြည့်လိုက်တော့ သူမ၏ ကုတင်နှင့် ကြားတွင် ခေါက်ကာလေးသာခြား၍ ထိစပ်နေသော စည်သူစိုး၏ ကုတင်ဆီမှ တလှုပ်လှုပ် ဖြစ်နေကြောင်း သိလိုက်ရသည်နှင့် ခင်မိုးလွင်သည် ချက်ခြင်းဆိုသလိုပင် အိပ်ယာပေါ် မှထ၍ ကုတင်ပေါ် မှ ဆင်းပြီး တစ်ဖက်ရှိ စည်သူစိုး၏ ကုတင်ရှိရာသို့ တိုးကပ်၍ လာကာ ကြည့်လိုက်မိသည်။ “ဟင် . . ” ခင်မိုးလွင်၏ ရင်ထဲတွင် နွေးကနဲ ဖြစ်၍သွားရတော့သည်။ စည်သူစိုးတစ်ယောက် ဝတ်ထားသော ပုဆိုးကို ခါးဆီသို့ ဆွဲ၍ လှန်တင်ပေးထားကာ မျက်စိနှစ်လုံးကို စုံမှိတ်ထားပြီး သူ၏ လက်တစ်ဖက်ကတော့ ထောင်မတ်၍ နေသော သူ၏တန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်၍ တစ်ချက်ခြင်း ဂွင်းတိုက်၍ နေလေသည်။ မျက်စိနှစ်လုံးကို စုံမှိတ်၍ နေသော စည်သူစိုး၏ အမြင်အာရုံထဲတွင်တော့ ယခုတင် သူကြည့်ခဲ့သော အပြာကားထဲမှ ကာမစပ်ယှက်နေကြသော ပုံရိပ်များ၊ ညနေက လှေခါးတွင် တွေ့ခဲ့ရသော ကေသီချို၏ အလှအပများနှင့် ညနေကပင် ရေချိုးခန်းတွင် တွေ့မြင်ခဲ့ရသော ခင်မိုးလွင်၏ ဝင်းဝါ၍ လှပသော ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးများတို့သည် တလှည့်စီ မြင်ယောင်၍ နေမိသည်။
အထူးသဖြင့် မာမီ ခင်မိုးလွင်၏ တင်းရင်း၍ လုံးဝန်းနေသော ရင်သားများ ဖြူဖွေးအိစက်ကာ တလုံးတခဲကြီးဖြစ်နေသော ကားစွင့်နေသည့် တင်သားများ ပြီးတော့ ဖေါင်းဖေါင်းလေး ခုံးထနေသည့် အမွှေးပါးလေးများဖြင့် စောက်ဖုတ်လေးတို့သည် သူ့ကို လွှမ်းခြုံစိုးမိုး၍ နေတော့လေသည်။ ခင်မိုးလွင်သည် စည်သူစိုး၏ အဖြစ်ကို တွေ့လိုက်သည်နှင့် ချက်ခြင်းပင် သူမ ကုတင်ရှိရာ အခန်းဖက်သို့ ကူးလာခဲ့ပြီး ကုတင်ဘေး စားပွဲပေါ် ရှိ စာကြည့်စားပွဲတင် မီးလုံးလေးကို ဖြတ်ကနဲ ဖွင့်လိုက်ရာက စားပွဲပေါ် ရှိ မဂ္ဂဇင်းစာအုပ်ကို ကြမ်းပြင်ပေါ် သို့ အားဖြင့် ပစ်ကာ ချလိုက်ရာ စာအုပ်နှင့် ကြမ်းပြင်တို့ ထိမိသံသည် တိတ်ဆိတ်သောညတွင် ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ် ၍ လာလေသည်။ ဖြတ်ကနဲ လင်းလာသော အလင်းရောင်နှင့် တပြိုင်နက်တည်း ကြားလိုက်ရသော အသံတို့ကြောင့်ပင် စည်သူစိုးသည် မျက်လုံးကိုဖွင့် လက်ကိုရုတ်၍ နားစွင့်လိုက်မိသည်။ ပြီးတော့ အိပ်ယာပေါ် မှ လူးလဲထကာ ခင်မိုးလွင် ရှိရာဖက်သို့ကူး၍ အလာတွင်တော့ ကြားတွင်ကာထားသော ခေါက်ကာလေးကို ကျော်၍ အထွက်လိုက်မှာပင် မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် စည်သူစိုးသည် နောက်သို့ ဆုတ်၍ ခေါက်ကာလေးအတွင်းတွင် ဝင်ရပ်ကာ ကိုယ်တစ်ခြမ်းထွက်၍ ခင်မိုးလွင် ကုတင်ရှိရာသို့ ကြည့်၍ နေမိသည်။ ခင်မိုးလွင်သည် သူမ၏ ကိုယ်ပေါ် တွင် အဝတ်အစား ဟူသမျှ ဘာမျှ မရှိတော့ပဲ သူမ၏ ကိုယ်တုံးလုံးတီးလေးကို ကုတင်ပေါ် တွင် ပက်လက်လှန်ကာ ဒူးနှစ်ဖက်ကို ထောင်၍ ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးတွေကို အတော်ပင် ကား၍ ထားလေသည်။ ပြီးတော့ မျက်လုံးနှစ်လုံးကိုလည်း စုံမှိတ်၍ ထားသည်ကို စားပွဲတင်မီးလုံးလေး၏ အလင်းရောင်ဖြင့် ထင်ထင်ရှားရှား တွေ့၍ နေရလေသည်။ ပြီးတော့ ခင်မိုးလွင်သည် သူမ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲသို့ လက်ထည့်၍ ခုံးမောက်နေသော သူမ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို တစ်ချက်ခြင်း ပွတ်ပေးနေလေသည်။ စည်သူစိုးသည် အကွယ်မှ ကိုယ်တစ်ခြမ်းသာသာပင် ထွက်၍ လာပြီး သူ၏ ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ရာမှ တဆင့် ထွက်ပေါ် ၍ လာသော သူ၏ တန်ကြီးကို လက်တစ်ဖက်က ကိုင်၍ ခင်မိုးလွင်ကို ကြည့်ကာ ဂွင်းတိုက်ပါတော့သည်။ ခဏနေတော့ ခင်မိုးလွင်သည် သူမ၏ မှိတ်ထားသော မျက်လုံးလေးများကို အသာလေးမှေး၍ ဖွင့်ကာကြည့်လိကု ်ရာ စည်သူစိုး၏ အဖြစ်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်နှင့် သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို အိပ်ယာပေါ် သို့ မှောက်ချလိုက်ပြီး သူမ၏ ကုတင်ခြေရင်းဘက် တစ်ဖက်ထောင့်နားတွင် ရှိနေသော စည်သူစိုးဘက် ကျောပေးကာသူမ၏ ဒူးနှစ်ဖက်ကို ထောက်လိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကတော့ တတောင်ဆစ်မျှဖြင့်သာ ထောက်၍ ဖင်ဗူးတောင်း ထောင်ပစ်လိုက်လေသည်။
ခင်မိုးလွင်၏ နဂိုထဲကမှ လုံးတစ်လှသော ဖင်သားကြီးများမှာ ပို၍ ကားအယ်သွားရကာ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးဖြင့် မက်မောစရာကြီး ဖြစ်လို့နေတော့သည်။ သူမ၏ လက်တစ်ဖက်က ပေါင်ကြားတွင်ထည့်၍ သူမ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်လိုက်ရင်း သူမ၏ ပေါင်ကြားထဲမှ တဆင့် စည်သူစိုးထံသို့ ကြည့်လိုက်ရာ စည်သူစိုး၏ ဂွင်းတိုက်နေသော လက်သည် စောစောကထက် ပို၍ သွက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ သူမသည် ခဏမျှအကြာတွင်တော့ ဖင်ဗူးတောင်းထောင်ထားသော သူမ၏ ကိုယ်လုံးကို အိပ်ယာပေါ် သို့ ပြန်လှဲချလိုက်ကာ ပက်လက်လှန်လိုက်ပြန်သည်။ ပြီးတော့ ဒူးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲ၍ ထောင်လိုက်ပြီး ပေါင်ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကို အစွမ်းကုန် ကားလိုက်ရင်း မျက်လုံးလေးများကို မှေးကာ စည်သူစိုးထံသို့ ကြည့်လိုက်ပြန်တော့ စည်သူစိုး၏ ကိုယ်လုံးတစ်ခုလုံးသည် ခေါက်ကာအကွယ်မှပင် ထွက်၍ နေချေပြီ။ သူ၏ လက်ကတော့ ပို၍ ပို၍ပင် သွက်၍ နေတော့သည်။ ခင်မိုးလွင်သည် သူမ၏ လက်တစ်ဖက်ကို ပေါင်ကြားဆီသို့ ထည့်လိုက်ပြန်သည်။ ပြီးတော့ ဖောင်းမို့၍ နေသော သူမ၏ နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်ခုကို လက်ညှိုးလက်မတို့ဖြင့် ဖြဲဟလိုက်တော့ နီရဲလှသော အတွင်းသားများနှင့်အတူ သူမ၏ စောက်စေ့လေးမှာ ငေါက်တောက်လေး ထွက်ပေါ် ၍ လာလေသည်။ ထိုအခါတွင်မှ ခင်မိုးလွင်၏ ကျန်နေသော လက်တစ်ဖက်ကပါ ပေါင်ကြားသို့ ရောက်လာပြီး စောက်စေ့လေးကို လက်ချောင်းထိပ်လေးဖြင့် ပွတ်လိုက် နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေကို ပွတ်လိုက်ဖြင့် လုပ်နေတော့သည်။ မကြာမှီအချိန်တွင်တော့ စည်သူစိုး၏ ခါးသည် ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ဖြစ်၍ သွားသည်ကို ခင်မိုးလွင် လှမ်း၍ တွေ့မြင်လိုက်ရပါလေတော့သည်။ မနက်မိုးလင်းတော့ ခင်မိုးလွင် အိပ်ယာမှနိုးလျှင်ပင် မနက် ၇ နာရီလောက် ရှိနေချေပြီ။ စည်သူစိုးကတော့ မနိုးသေးပေ။ ထုံးစံအတိုင်း ၈ နာရီလောက်မှ နိုးချေလိမ့်မည်။ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ရန် အခန်းတံခါးဝဆီသို့ လာခဲ့သော ခင်မိုးလွင်သည် တံခါးဝသို့ မရောက်မီမှာပင် စည်သူစိုး အိပ်နေရာသို့ လှမ်း၍ ကြည့်လိုက်မိသည်။ အိပ်ယာပေါ် တွင် ပက်လက်ကလေး မျက်နှာနုနုလေးကို တစောင်းလေးလုပ်လျက် အိပ်ပျော်နေသော စည်သူစိုးကို တွေ့လိုက်ရတော့ ခင်မိုးလွင်၏ ရင်ထဲတွင် အေးချမ်းကာကြည်နူး၍ သွားရလေသည်။ သူမသည် ခဏကြာရပ်၍ ကြည့်နေပြီးမှ အိပ်ခန်းပြင်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ ခင်မိုးလွင်တစ်ယောက် နံနက်စာစောစောအတွက် အားလုံးပြင်ဆင်ပြီးချိန်လောက်မှ စည်သူစိုးက အိပ်ယာပေါ် မှ နိုး၍လာသည်။ မျက်နှာသစ်ရန် မီးဖိုဆောင်ထဲသို့ ဖြတ်၍ အသွား သူမကို တစ်ချက် စူးစူးစိုက်စိုက်လေးကြည့်၍ သွားသော စည်သူစိုးကို ခင်မိုးလွင် သတိပြုမိလိုက်သည်။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် လှမ်း၍ စကားမပြောဖြစ် ခပ်အမ်းအမ်းလေး ဖြစ်၍ နေသည်။ ဒီနေ့မနက်အတွက် ခင်မိုးလွင်သည် စည်သူစိုးအတွက် ခါတိုင်းလို ကော်ဖီဖျော်မထား၊ နို့ကြက်ဥကို ခွက်ကြီးဖြင့် ကြက်ဥ နှစ်လုံးပင် ထည့်၍ ဖျော်ပေးထားသည်။ မနက်တိုင်းလည်း ကြက်ဥကြော်ကို နှစ်သက်စွာဖြင့် စားတတ်သည်ဖြစ်၍ ကြက်ဥ ဟပ်ဖရိုက်ကို ၅ လုံးပင် ကြော်၍ ပေးထားသည်။
စည်သူစိုးတစ်ယောက် စားပွဲတွင် ဝင်၍ ထိုင်လိုက်တော့ ခင်မိုးလွင်သည် သူ့ကိုကျောပေးလျက် ရေခဲသေတ္တာထဲမှ ဟင်းချက်စရာများကို ထုတ်၍ အိုးတွင် ပြင်ဆင်ချိန်ပင် ဖြစ်သည်။ သူရောက်လာမှန်းသိ၍ ပြင်ဆင်ပြီးသွားသည့်တိုင်အောင်ပင် သူမသည် လှည့်၍ မလာသေးပဲ ခပ်ကြာကြာလေး အချိန်ဆွဲကာ ကျောလေးပေး၍ အကြည့်ခံနေလိုက်သည်။ ဒီနေ့မနက် စည်သူစိုးတစ်ယောက် နှုတ်ဆိတ်၍ နေသည်ကို သတိထားလိုက်မိသည်။ ခဏနေမှ ခင်မိုးလွင်သည် စည်သူစိုးရှိရာသို့ ဖြတ်ကနဲ လှည့်ကြည်လိုက်တော့ သူသည် သူမ ထင်သည့်အတိုင်းပင် သူမ၏ ခါးအောက်ပိုင်းကို ကြည့်၍ နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရလျှင်ပင် စည်သူစိုးဖက်သို့ သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို လှည့်လိုက်ပြီးသည်နှင့် တပြိုင်နက်တည်းမှာပင် သူမ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဟ ကနဲ လုပ်လိုက်ပြီး ခါးလေးကိုလည်း ဆတ်ကနဲ ကော့ပြလိုက်လေသည်။ ပြီးမှ ခင်မိုးလွင်သည် စည်သူစိုးကို တစ်ချက်မျှ ပြုံးပြလိုက်ပြီး သူရှိရာသို့ လှမ်းလာခဲ့သည်။ အနားသို့ရောက်သည်နှင့် စည်သူစိုး ထိုင်နေရာ ကုလားထိုင်ဘေးတွင် ဝင်၍ သူမ၏ လက်တစ်ဖက်ကို ထောက်ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်ကို စည်သူစိုးထိုင်နေသော ကုလားထိုင်နောက်မှီကို ကိုင်လိုက်ပြီး သူ၏ဖက်သို့ လှည့်၍ ရပ်လိုက်သည်။ “သား နေမကောင်းဘူးလား” “ကောင်းပါတယ် မာမီ” “ဒီမှာ သား အားရှိအောင်လို့ မာမီ နို့ကြက်ဥနဲ့ ကြက်ဥတွေ လုပ်ထားပေးတယ် စားလိုက်ဦးနော်” “ဟုတ်ကဲ့ မာမီ” ပြောပြီးသည်နှင့် ခင်မိုးလွင်သည် ရှေ့သို့တိုး၍ ကိုယ်ကိုညွှတ်ကာ စည်သူစိုး၏ ပါးပြင်လေးကို နမ်းလိုက်သည်။ သူမ၏ အခုအခံမပါသော ရင်အုံလုံးလုံးလေးတွေက စည်သူစိုး၏ လက်မောင်းတစ်ဖက်ကို ဖိကပ်၍ သွားသည်။ စည်သူစိုးက ချက်ခြင်းပင် လှည့်၍ ခင်မိုးလွင်၏ ပါးပြင် ဖေါင်းဖေါင်းဖွေးဖွေးလေးတွေကို “ရွှတ်” ကနဲ “ရွှတ်” ကနဲ တစ်ချက်မက နမ်းပစ်လိုက်လေတော့သည်။ အခုမှပင် ဒီနေ့မနက် အိပ်ယာထတွင် ခပ်ငေါင်ငေါင် ဖြစ်၍နေသော စည်သူစိုးတစ်ယောက် ပြံုးပြံုးရွှင်ရွှင်ဖြစ်၍ လာပါတော့သည်။ အလုပ်ကိစ္စရှိ၍ စည်သူစိုးတစ်ယောက် စကားပြောသင်တန်းကျောင်းမှ ပြန်မလာမီလေးမှာပင် အပြင်သို့ ထွက်၍သွားသော ခင်မိုးလွင်တစ်ယောက် ည ၈ နာရီ ထိုးကာနီးလောက်မှ အိမ်သို့ ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။ သားအမိနှစ်ယောက် သော့တစ်ချောင်းစီ ကိုင်ထားကြသည်ဖြစ်၍ တံခါးကို ဖွင့်၍ ဝင်လိုက်စဉ်မှာပင် ဧည့်ခန်းထဲတွင်ထိုင်၍ ဗီစီဒီ ကြည့်နေသော စည်သူစိုးသည် ဖြတ်ကနဲပင် ရီမုတ်ဖြင့် ဗီစီဒီကို ပိတ်လိုက်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ “ဟော မာမီ ပြန်လာပြီ” ပြောလိုက်ရင်းကပင် တံခါးကို ပြန်ပိတ်ပြီး သူ့ကို ပြံုး၍ ရပ်ကြည့်နေသော ခင်မိုးလွင်ထံသို့ စည်သူစိုးသည် ထလာပြီး ခင်မိုးလွင်၏ ကိုယ်လုံးလေးကို အတင်းပင် ဆွဲ၍ ဖက်လိုက်သည်။
သူ၏ ပုဆိုးအောက်မှ မာတောင်နေသော ဟာကြီးက ခင်မိုးလွင်၏ ဆီးခုံကိ ု ဒိန်းကနဲပင် ဝင်၍ ဆောင့်လိုက်သည်။ ခင်မိုးလွင်၏ မျက်လုံးလေးမှာ မှေးကနဲ ကျ၍ သွားသည်။ ပြီးတော့ ချက်ခြင်း ပြန်၍ ပွင့်လာသည်။ စည်သူစိုးကတော့ သူမ၏ ပါးပြင်လေးတွေနှင့် မျက်နှာလေး တစ်ခုလုံးကို အငမ်းမရ နမ်းနေတော့သည်။ ခင်မိုးလွင်ကလည်း သူ့ခါးကို ပြန်၍ ခပ်တင်းတင်းလေး ဖက်ထားပေးလိုက်သည်။ ခဏနေပြီး နမ်းလို့ အားရသွားတော့မှ ခင်မိုးလွင်၏ မျက်နှာဆီမှ သူ့မျက်နှာကို ခွာလိုက်သည်။ သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကိုတော့ မလွတ်မတမ်း ဖက်ထားမြဲပင်။ “သား ထမင်းစားပြီးပြီလား . . “ဟုတ်ကဲ့ . . ” “ဒါဆို မာမီ သွားစားလိုက်ဦးမယ်နော် ဒီည သိပ်ညဥ့်နက်မခံနဲ့နော် မနေ့ကလဲ ညဥ့်နက်တယ် မဟုတ်လား” “ဟုတ်ကဲ့” စည်သူစိုး၏ လက်တွေက ခင်မိုးလွင်၏ ကိုယ်လုံးလေးပေါ် မှ ဖယ်ခွာသွားပေမယ့်လည်း ခင်မိုးလွင်၏ လက်တွေကတော့ စည်သူစိုး၏ ကိုယ်ပေါ် မှ မခွာသေး ဖက်ထားဆဲပင်။ ထို့ကြောင့်ပင် စည်သူစိုးက မျက်နှာလေးကို အသာမော့မော့လေး လုပ်၍ ခင်မိုးလွင်၏ မျက်နှာကို အကြည့်လိုက်တွင်တော့ ခင်မိုးလွင်၏ မျက်နှာက ရုတ်တရက် တိုးကပ်လာရာမှ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများက စည်သူစိုး၏ နှုတ်ခမ်းလေးတွေပေါ် သို့ ဖြတ်ကနဲ ကျရောက်လာရာမှ ခပ်မြှင်းမြှင်းလေး စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ခဏအတွင်းမှာပင် ပြန်၍ခွာလိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်လုံးလေးပေါ် မှ လက်များကိုပါ ဖယ်ခွာကာ ခင်မိုးလွင်သည် လှည့်၍ ထွက်လာခဲ့ပါတော့သည်။ စည်သူစိုးကတော့ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ပြန်၍ ထိုင်ကာ ဗီစီဒီကို ဆက်ကြည့်နေသည်။ ခင်မိုးလွင် အပြင်သို့ မထွက်မီ စည်သူစိုးတစ်ယောက် ပြန်၍ မရောက်ခင်ကပင် သူမသည် မနေ့က ဗီစီဒီ ၂ချပ်ကိုသိမ်း၍ နောက်ထပ် ဗီစီဒီအသစ် ၂ ချပ်ကို လဲ၍ ထားပေးခဲ့လေသည်။ ခင်မိုးလွင်တစ်ယောက် အဝတ်အစားလဲပြီး ထမင်းစားခန်းထဲသို့ လာ၍ ထမင်းစားနေစဉ်မှာတော့ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဗီစီဒီထိုင်၍ ကြည့်နေသော စည်သူစိုးသည် ခင်မိုးလွင်ရှိရာသို့ ဝင်လာကာ သုံးလေးကြီမ်ထက်မနည်း သူမ အပါးသို့ ရောက်၍ လာပြီး အကြောင်းမရှိ အကြောင်းရှာကာ ရစ်သီ ရစ်သီ လုပ်၍ နေလေသည်။
ဒါကို သိပေမဲ့လည်း ခင်မိုးလွင်က မသိချင်ယောင်ဆောင်၍ နေခဲ့သည်။ ကောင်လေးတစ်ယောက် သူမကို မက်မောတပ်မက်၍ နေသည်ကိုတော့ သူမ၏ ရင်ထဲတွင် ကြည်နူးမဆုံး ဖြစ်၍ နေရပါတော့သည်။ ထုံးစံအတိုင်း အိပ်ခန်းထဲတွင် စာဖတ်နေသော ခင်မိုးလွင်သည် ည ၁၀ နာရီထိုးကာနီးမှပင် ညအိပ်မီးလုံးလေးကို ဖွင့်၍ မီးများမှိတ်လိုက်ပြီး အိပ်ယာပေါ် သို့တက်၍ လှဲနေလိုက်တော့သည်။ ဒီညတွင်တော့ ညဝတ်အင်္ကျီကို မဝတ်တော့ပဲ ရင်စေ့ လက်ပြတ်အင်္ကျီလေးကို တစ်ထပ်တည်း ဝတ်ပြီး ထမီလေးကိုပင် သူမသည် ဝတ်၍ ထားလေသည်။ ပြီးတော့ အိပ်ယာပေါ် ရောက်တော့ သူမသည် စောင်ကို မြှင့်၍ တကိုယ်လုံးကို ခြုံ၍ ထားလိုက်သေးသည်။ ၁၅ မိနစ် သာသာလောက်သာ ကြာလိမ့်မည်ထင်သည်။ စည်သူစိုးတစ်ယောက် အခန်းထဲသို့ ဝင်၍ လာခဲ့သည်။ သူ ဝင်လာမှန်းသိ၍ မျက်လုံးလေးကိုမှေးကာ ကြည့်လိုက်မိတော့ သူသည် သူမ၏ ကုတင်ခြေရင်းနားတွင် ရပ်ကာ သူမကို မမှိတ်မသုန် ကြည့်၍ နေနေသည်။ စောင်ခြံု၍ လှဲနေသော သူမကို တခဏမျှ ကြည့်ပြီး သူသည် သက်ပြင်းလေး တစ်ချက်ချကာလှည့်၍ ထွက်သွားလေတော့သည်။ မကြာမီမှာပင် စည်သူစိုးတစ်ယောက် သူ၏ အိပ်ယာပေါ် သို့ လှဲချလိုက်သည်ကို သိလိုက်ရသည်။ ပြီးတော့ လူးလူး လှိမ့်လှိမ့်လေးဖြစ်ရာမှ စည်သူစိုးသည် ငြိမ်၍ကျသွားလေသည်။ ထိုအခါတွင်မှ ခင်မိုးလွင်သည် စောင်ကိုခွာပြီး အိပ်ယာပေါ် မှ လူးလှိမ့်၍ ညင်သာစွာထကာ ကုတင်ပေါ် မှ ဆင်းပြီး စည်သူစိုး၏ ကုတင်ရှိရာသို့ လာခဲ့သည်။ သူမ တွေးထင်ထားသည့်အတိုင်းပင် စည်သူစိုးသည် ပက်လက်လှန်လျှက် မျက်လုံးနှစ်လုံးကို စုံမှိတ်ကာ ပုဆိုးကို ဖြည်လျော့၍ ချထားပြီး ထောင်မတ်နေသော တန်ကြီးကို သူ၏ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကာ ဆုပ်ကာ ဖွဖွလေး ပွတ်၍ ပေးနေလေသည်။ ခင်မိုးလွင်၏ လက်တစ်ဖက်က တန်ကြီးအပေါ် မှ စည်သူစိုး၏ လက်ပေါ် သို့အုပ်၍ ကိုင်လိုက်လေသည်။ ပြီးတော့ သူ့လက်ကို ဆွဲ၍ ဖယ်လိုက်သည်။ “ဟင် . . မာမီ . . ဟို . . သား . . ဟို . . . ” “သား မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ငြိမ်ငြိမ်လေး နေလိုက် သား ဘာဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကို မာမီသိတယ်” ဒီတော့မှ အထိတ်တလန့်လေး ဖြစ်၍ သွားသော စည်သူစိုးမှာ ငြိမ်၍ ကျသွားပြီး သူ၏ မျက်လုံးများကို ပြန်၍ မှိတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ ထိုအခါတွင်တော့ ခင်မိုးလွင်သည် စည်သူစိုး၏ ဘေး ကုတင်ပေါ် သို့ ဝင်၍ ထိုင်လိုက်ရာ စည်သူစိုးက တစ်ဖက်သို့ တိုး၍ ပေးလိုက်သည်။
ထိုင်ပြီးသည်နှင့် သူမသည် စည်သူစိုး၏ ပုဆိုးကို ဆွဲ၍ ချွတ်လိုက်သည်။ နောက်သူမ၏ လက်ဖဝါးနုနုလေးဖြင့် ကြွက်သားမြောင်းကြီးများ ထ၍ နေသော မာကြောတောင့်တင်းလှသည့် သူ၏ ပေါင်တံကြီးတွေကို စုန်ကာ ဆန်ကာ ပွတ်၍ ပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ လုံးတစ်၍နေသော စည်သူစိုး၏ ဂွေးအုကြီးကို သူမ၏ လက်ဖဝါးလေးဖြင့် တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက် ဆုပ်၍ ဆုပ်၍ ပေးလိုက်ပြီးတော့မှ သူ၏ ပေါင်ခြံနှစ်ဖက်ကို လက်ဖဝါး နုနုလေးများဖြင့် လျှောတိုက်ကာ ပွတ်၍ ပေးလိုက်ပြန်ပါသည်။ သည်နောက်တွင်တော့ ခင်မိုးလွင်၏ လက်လေးကစည်သူစိုး၏ တန်ကြီးကို ဖွဖွလေး ကိုင်လိုက်ရာက ညင်ညင်သာသာလေး ပွတ်၍ ပေးနေသည်။ ပြီးတော့ ဖေါင်းကားနေသော တန်ကြီး၏ ဒစ်ကြီးအောက်ဖက်သို့ သူမ၏ လက်မလေးဖြင့် ဖိကပ်ကာ ပွတ်ပေးသည်။ တခဏအတွင်းမှာပင် စည်သူစိုး၏ တန်ကြီးမှာ ခင်မိုးလွင်၏ လက်အတွင်းမှာပင် အဆမတန် ကြီးထွား၍ လာရလေသည်။ ပြီတော့ သူ၏ တန်ကြီးသည် ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ဖြစ်၍ လာရတော့သည်။ သည်တော့မှ ခင်မိုးလွင်၏ လက်ကလေးက စည်သူစိုး၏ တန်ကြီးကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ပင် ကိုင်၍ တစ်ချက်ခြင်း ဂွင်းတိုက်ပေးပါလေတော့သည်။ ထိုသို့လုပ်ပေးရင်းကပင် သူ၏ ဒစ်ကြီးအောက်ဖက်သို့ လက်မဖြင့် မကြာခဏ ဖိ၍ပွတ်ကာ ပေးနေသလို ကျန်သော သူမ၏ လက်တစ်ဖက်ကလည်း စည်သူစိုး၏ ပေါင်လုံးကြီးများ၊ ပေါင်ခြံများ အမွှေးနုနုလေးများ ပေါက်နေသည့် ဆီးခုံများပေါ် သို့လည်း ဖွဖွလေးတမျိုး ဖိ၍ တဖုံ ပွတ်ပေးနေသည်။ ဒါ့အပြင် စည်သူစိုး၏ ဂွေး ဥကြီးကိုလည်း သူမ၏ လက်ဖဝါးထဲတွင်ထည့်၍ မကြာခဏ လှိမ့်၍ လှိမ့်၍ ပေးကာ ခပ်ဖွဖွလေးလည်း ဆုပ်နယ်၍ ပေးနေလေသည်။ အတန်ငယ်မျှအကြာတွင်တော့ စည်သူစိုး၏ မို့မောက်နေသော ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးသည် နိမ့်ချီ မြင့်ချီဖြစ်၍ လာရာမှ သူ၏ ပေါင်တန်ကြီးများသည်လည်း လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်၍ လာလေတော့သည်။ ခင်မိုးလွင်သည် လက်တစ်ဖက်က စည်သူစိုး၏ တန်ကြီးကို ကိုင်၍ ဂွင်းတိုက်ပေးနေလျှက်ကပင် သူ၏ ကိုယ်လုံးကြီးဘေးမှနေ၍ သူမ၏ ကိုယ်လုံးအပေါ် ပိုင်းကို စည်သူစိုး၏ ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးပေါ် သို့ မှောက်၍ ချလိုက်သည်။ “သား မာမီကို ဖက်ထားလေ” “အင်း . . . ” စည်သူစိုး၏ လက်နှစ်ဖက်က ခင်မိုးလွင်၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်တွယ်၍ လာရင်း သူ၏ မျက်လုံးတွေက ခင်မိုးလွင်ကို ဖွင့်၍ ကြည့်အလာတွင်တော့ ခင်မိုးလွင်၏ ရီဝေ၍ နေသော မျက်လုံးများက သူ့မျက်လုံးများကို စူးစိုက်ကာ ရင်ဆိုင်၍ ကြည့်လာသည်။ ခင်မိုးလွင်၏ လက်တစ်ဖက်က စည်သူစိုး၏ လည်ပင်းအောက်သို့ ထိုးသွင်းကာ ဖက်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ လက်ထဲမှ တန်ကြီးကို ခပ်သွက်သွက် ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း ခင်မိုးလွင်သည် စည်သူစိုး၏ နှုတ်ခမ်းတွေကို ခပ်မြှင်းမြှင်းလေး စုပ်ပေးလိုက်သည်။
ပြီးတော့ စည်သူစိုး၏ မျက်လုံးများကို စိုက်၍ ကြည့်ပေးပြန်သည်။ ထိုသို့ပင် ခင်မိုးလွင်သည် တလှည့်စီနမ်းကာ ကြည့်ကာ လုပ်ပေးနေစဉ်မှာပင် သူမကို ဖက်၍ ထားသော စည်သူစိုး၏ လက်များက အတင်းကြုံး၍ ဖက်လိုက်သောအခါတွင်တော့ ခင်မိုးလွင်က စည်သူစိုး၏ နှုတ်ခမ်းတွေကို အတင်းပင် ငုံ့၍ စုပ်ပေးလိုက်ရာက သူမ၏ လက်ထဲမှ စည်သူစိုး၏ ကြီးကိုလည်း တအားပင် ညှစ်၍ ဆုပ်လိုက်ပြီး ပြင်းထန်စွာဖြင့် ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်တော့ရာ တခဏအတွင်းမှာပင် စည်သူစိုး၏ ကိုယ်လုံးကြီးသည် ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တုန်၍ တက်သွားရာ တန်ကြီးကို ဆုပ်၍ ကိုင်ထားသော ခင်မိုးလွင်၏ လက်လေးပေါ် တွင် နွေးကနဲ နွေးကနဲ ဖြစ်၍ သွားရစဉ်မှာပင် ခင်မိုးလွင်၏ ရင်ထဲတွင် ဟာ၍ သွားရလေတော့သည်။ “မာမီ . . ” “အို . . . . ” ခင်မိုးလွင်၏ ကိုယ်လုံးလေးသည် လန့်ပြီး တုန်၍ပင် သွားရသည်။ သနပ်ခါးလိမ်းအပြီး မှန်တင်ခုံရှေကမှထကာ ဘီရိုထဲတွင် အင်္ကျီရွေးနေခိုက် ဘယ်အချိန်က ရောက်လာမှန်းမသိသော စည်သူစိုးက သူမကို နောက်မှနေ၍ ရုတ်တရက် ဖက်လိုက်သည်ဖြစ်၍ ဗြံုးကနဲဆိုတော့ လန့်၍ သွားရသည် ဖြစ်သည်။ ထမီရင်လျှားလေးဖြင့် ခင်မိုးလွင်၏ ကိုယ်လုံးလေးကို နောက်ဖက်မှ သိုင်းဖက်ကာထားရင်း စည်သူစိုး၏ မျက်လုံးတွေက သူမ၏ ပုခုံးပေါ် မှ ကျော်ကာ ရှေ့သို့ ဖြူဖွေး၍ ဖောင်းတင်းနေသော နို့အုံကြီးတွေကို တပ်မက်စွာဖြင့် ကြည့်၍ နေသည်။ ထိုသို့ ကြည့်နေရင်းမှပင် စည်သူစိုးသည် သနပ်ခါး မခြောက်တခြောက် စိုဖန့်ဖန့်လေး ဖြစ်၍ နေသော ခင်မိုးလွင်၏ ပါးပြင်လေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်သည်။ “မာမီ သားငယ်ငယ်တုန်းက နို့မစို့ခဲ့ရပဲ နို့ဘူးတိုက်ခဲ့တာကို ဖေဖေ ရှိတုန်းကပြောတယ် အဲဒါ ဟုတ်လားဟင်” “အင်း . . ” “အင်း . . ” လိုက်ရသော ခင်မိုးလွင်၏ ရင်ထဲတွင် ဒိတ်ကနဲ ဖြစ်၍ သွားရသည်။ “အဲဒါ မာမီရာ ဘယ်လိုနေလဲ စို့ကြည့်ချင်လို့” “ဟယ် ဒီကောင်လေး မကြီးမငယ်နဲ့ ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး” ပြောလိုက်ရသော သူမ၏ ရင်သားတွေပေါ် သို့ ရောက်၍ လာသော စည်သူစိုး၏ လက်လေးကို အထိတ်တလန့်ဖြင့် ဖယ်ချလိုက်မိသည်။ ပြီးတော့မှ ခင်မိုးလွင်သည် သက်ပြင်းလေး တစ်ချက်ချလိုက်ရင်းက “ကဲ လာ . . သား . . မာမီ ပြောပြမယ်” ဟုဆိုကာ စည်သူစိုးကို အနီးရှိ မှန်တင်ခုံတွင် ဝင်၍ ထိုင်စေလိုက်ပြီး သူမ၏ လက်လေးနှစ်ဖက်က စည်သူစိုး၏ ပုခုံးတစ်ဖက်တစ်ချက်ပေါ် တွင် တင်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်လိုက်သည်။ “သား တကယ် နို့စို့ချင်လို့လား” “အင်း . . . ” “ကဲ ဒါဆိုရင် စို့ရမယ် . . . ဒါပေမယ့် မာမီ့ ပြောစကားနားထောင်ရမယ်” “ပြောလေ မာမီ” ” “သား ဒီနေ့ကစပြီး ၃ ရက်တိတိ မနက်တစ်ခါ ညနေတစ်ခါ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရမယ်၊ ညဘက်ကို ဗီစီဒီ မကြည့်ရဘူး၊ ည ၉ နာရီထိုးတာနဲ့ အိပ်ရမယ် . . ကဲ ဘယ်နှယ့်လဲ အဲဒါကို သားလိုက်နာနိုင်မယ် ဆိုရင် အဲဒီ့ ၃ ရက်ပြီးရင် သားလိုချင်တာပြော ဘာမဆို အကုန်ဖြစ်စေရမယ် . . ခုလည်း နို့စို့ရမယ် သားလိုက်နာနိုင်ပါ့မလား” “ရတယ် မာမီ . . သား လိုက်နာပါ့မယ်” “သေချာရဲ့လား သားရဲ့” “သေချာပါတယ် မာမီရယ်” “ကဲ ဒါဆို ထ . . လာ” ဟု ပြောပြီး စည်သူစိုး၏ လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲကာ ကုတင်ကြီးဆီသို့ ဆွဲ၍ ခေါ် ခဲ့သည်။ ကုတင်ကြီးဆီသို့ ရောက်တော့ ခင်မိုးလွင်က ကုတင်ပေါ် တက်ကာ ပက်လက်လေး လှန်ပေးလိုက်သည်။
“လာ . . လေ” စည်သူစိုး ကုတင်ပေါ် သို့ လှမ်း၍ တက်လိုက်ပြီး ခင်မိုးလွင်၏ ဘေးတွင် ဝင်၍ ထိုင်လိုက်တော့ရာ ခင်မိုးလွင်က စည်သူစိုး၏ မျက်နှာကို ပြုံး၍ ကြည့်လိုက်ရင်း သူမ၏ ရင်ဘတ်ဆီမှ ရင်လျှားထားသော ထမီလေးကို အောက်သို့ လျော့၍ ချလိုက်တော့ရာ စည်သူစိုး၏ မျက်လုံးများက အရောင်တလက်လက် တောက်ပ၍ လာတော့သည်။ ခင်မိုးလွင်၏ နို့လေးနှစ်လုံးမှာ ပေါက်စီလုံးအရွယ် ပမာဏမျှရှိပြီး ဝင်းမတွ ်၍ နုညက်ကာ တင်း၍ နေသည့် နို့သီးခေါင်းလေးများမှာတော့ ထောင်တက်၍ နေသည်။ “ကဲ စို့လေ . . ” ခင်မိုးလွင်၏ အသံလေးမှာ တုန်ယင်၍ နေသည်။ သူမ၏ စကားအဆုံးမှာပင် စည်သူစိုးက မှောက်၍ ချလိုက်ရာက သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်ရင်း သူမ၏ နို့လေးတစ်လုံးကို ဖိကပ်၍ စို့လိုက်လေတော့သည်။ သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း သူ့ကို ဆီးကြို၍ ပွေ့ဖက်လိုက်သည်။ ခင်မိုးလွင်က သူမ၏ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် စည်သူစိုး၏ လက်တစ်ဖက်ကို လှမ်း၍ ဆွဲကာ ကျန်သော နို့တစ်လုံးပေါ် သို့ စည်သူစိုး၏ လက်ကိုတင်၍ ပေးလိုက်ရာတွင်တော့ စည်သူစိုးသည် သူ၏ လက်တို့ဖြင့် ခင်မိုးလွင်၏ နို့အုံလေးကို ဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်၍ ပေးလာလေသည်။ ခင်မိုးလွင်၏ မျက်တောင်ကော့ကြီးများသည် စင်း၍ ကျသွားလေသည်။ စည်သူစိုးကလည်း သူမ၏ နို့အုံတွေကို အားပါးတရပင်စို့၍ နေလေတော့သည်။ “နို့ . . နို့သီးခေါင်းကို လျှာနဲ့ယက် . . ယက်ပေးလေ . . ဟုတ် . . ဟုတ်ပြီ . . ဒီဖက်လက်ကလည်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေ . . ချေပေး . . အင်း . . ဟုတ် . . ဟုတ်ပီ” ခင်မိုးလွင်တစ်ယောက် မောဟိုက်ကာ နေရပါသည်။ သူမ၏ အသံလေးတွေပင် တုန်ယင်၍ နေကြသည်။ စည်သူစိုးက ခင်မိုးလွင် ပြောသည့်အတိုင်းပင် လုပ်ပေးသည့်အပြင် နို့နှစ်လုံးကိုလည်း တစ်လှည့်စီ စို့ကာ တစ်လှည်စီလည်း လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဆုပ်နယ်ပေးလာတော့သည်။ ခင်မိုးလွင်သည် သူမ၏ နို့ကြီးတွေကို စည်သူစိုးဆီသို့ အတင်းပင် ဖိကပ်၍ ပေးနေသည်။ သူမ၏ ဒူးလေးနှစ်ဖက်သည်ပင် ထောင်၍ လာပြီး ပေါင်တံကြီးတွေမှာ အတော်ပင် ကားသွားလိုက် စေ့ကပ်သွားလိုက်နှင့် ဖြစ်နေကာ ကြိတ်မနိုင် ခဲမရ ဖြစ်၍နေသော ခင်မိုးလွင်ခမျာ အတော်ပင် သရုပ်ပျက်၍ နေရတော့သည်။ ၁၀ မိနစ်ခန့်ပင် ကြာမည်ဟု ထင်ရသည်။ ထိုအခါတွင်မှ နို့စို့၍ အားရသွားသော စည်သူစိုးသည် သူ၏ မျက်နှာကို သူမ၏ ရင်ဘတ်ပေါ်မှ ခွာလိုက်သည်။ ဗြံုးကနဲ ခင်မိုးလွင်မှာ မျက်လုံးနှစ်လုံးကို မဖွင့်နိုင်သေး၊ အသက်ကို မှန်အောင် ရှုနေပြီးမှ သူမ၏ မျက်လုံးလေးများကို ဖွင့်၍ ကြည့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ သူမ၏ ဘေးတွင် တုန်တုန်ယင်ယင်လေးဖြင့် ထိုင်နေသော စည်သူစိုး၏ လက်ဖျားလေးတစ်ဖက်ကို သူမ၏ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲယူ၍ ကိုင်လိုက်ရာက ခင်မိုးလွင်သည် စည်သူစိုး၏ လက်ဖျားလေးကို သူမ၏ ရင်ဘတ်ပေါ် တွင် ဖိ၍ ကပ်ထားလိုက်ပြီး သူမ၏ မျက်လုံးလေးနှစ်လုံးမှာလည်း ပြန်၍ မှိတ်သွားလေသည်။
ခဏကြာမှ ခင်မိုးလွင်၏ မျက်လုံးလေးများမှာ ပြန်၍ ပွင့်လာခဲ့ပြီး စည်သူစိုး၏ လက်ကလေးများကို လွတ်၍ ပေးလိုက်လေသည်။ “သား . . စောစောက မာမီ ပြောထားတာတွေကို လိုက်နာရမယ်နော် အဲဒီ ၃ ရက်ပြီးရင် သား ဖြစ်ချင်တာကိုပြော အားလုံး ဖြစ်ရစေမယ် သိလား” “ဟုတ်ကဲ့ မာမီ” “ကဲ သားလည်း သင်တန်းချိန် နီးနေပြီ သွားတော့နော် . . ” သူမကို ခေါင်းညိမ့်ပြပြီး အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်သွားသော စည်သူစိုး၏ ကျောပြင်ကြီးကို မျက်စိတဆုံး ငေးကြည့်ရင်း သူမ၏ မြင်ကွင်းထဲမှ စည်သူစိုးတစ်ယောက် ပျောက်ကွယ်သွားတော့မှ ခင်မိုးလွင်သည် သူမ၏ လက်ကလေးတစ်ဖက်ကို ထမီထဲသို့ လက်လျှိုသွင်းကာ ပေါင်ရင်းခွဆုံသို စမ်း၍ ကြည့်လိုက်သည်။ စောက်ရည်လေးများ ရွှဲရွှဲနစ်နစ်လေး ဖြစ်၍နေသည်ကို စမ်းလိုက်မိတော့ ခင်မိုးလွင်သည် သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးကို တွန့်ကာ အံတစ်ချက် ကြိတ်လိုက်မိပါတော့သည်။ စည်သူစိုးတစ်ယောက် ခင်မိုးလွင်၏ ရင်ခွင်ထဲသို့ ရောက်တော့ ၃ နှစ်သားပင် ရှိသေးသည်။ တကယ်တော့ စည်သူစိုးသည် သူမ၏ ခင်ပွန်း ဦးမောင်မောင်စိုးဖက်မှ ပါလာသော လင်ပါသားပင်ဖြစ်သည်။ စည်သူစိုးအခါလည် အရွယ်မှာပင် သူ၏ မိခင် ကွယ်လွန်သွားခဲ့ပြီး စည်သူစိုး ၃ နှစ်သား အရွယ်တွင် ဦးမောင်မောင်စိုးနှင့် ခင်မိုးလွင်တို့ ညားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ နဂိုကပင် ကလေးချစ်တတ်သော ခင်မိုးလွင်က စည်သူစိုးကို ချစ်ရှာပါသည်။ ဒီကြားထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမောင်မောင်စိုးကပါ ကွယ်လွန်သွားတော့ စည်သူစိုးအပေါ်တွင် ပို၍ပင် ဂရုဏာသက်ခဲ့ရသည်။ လှဆဲ၊ ချောဆဲ၊ နုပျိုဆဲ ဖြစ်သော ခင်မိုးလွင်သည် ယောက်ျားကွယ်လွန်ပြီးချိန်မှ ယခုထိ ၅ နှစ်တာကာလတွေကို သူမ၏ သွေးသားများအား အနိုင်နိုင် ထိန်းချုပ်၍ ခက်ခဲစွာ ကျော်ဖြတ်ခဲ့ရသည်။ ထိုတစ်နေ့က စည်သူစိုးနှင့် ကေသီချိုတို့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စိတ်ကစားနေတာကို တွေ့မြင်လိုက်ရာမှစ၍မိန်းမချင်းဖြစ်သော ကေသီချိုကို မနာလိုဖြစ်မိသည်။ စည်သူစိုးကို သဝန်ကြောင်လိုက်မိစဉ်မှစ၍ သူမ၏ ငုတ်လျှိုး၍ နေခဲ့ရသော ကာမသွေးများသည် သွေးတိုးစမ်းလာခဲ့သည်။ တကယ်ဆို စည်သူစိုးကို သူမဆိုင်သည်။ ပိုင်ခြင်းပိုင်လျှင် သူမကသာ ပိုင်ရမည်ဟု ခင်မိုးလွင် တွေးမိသည်။ ဒါကြောင့်ပင် အရိုင်းသက်သက် စည်သူစိုးကို ကာမနှင့် ပတ်သက်သည်တို့ မြင်ဘူးအောင် ဗီစီဒီတွေကို တစ်ဖက်လှည့်ဖြင့် ကြည့်စေသည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ ကိုယ်ခနာကို တပ်မက်လာစေရန်နှင့် သူမကို တွယ်တာလာစေရန် ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ တဖန် သူမအပေါ် တွင် စည်သူစိုးတစ်ယောက် ရဲတင်းလာအောင် သူမကပင်စ၍ ရဲရဲတင်းတင်း နေပြလိုက်သည်။ အခုဆိုရင် သူမပြောခဲ့သည့် ၃ ရက် ပြီးဆုံး၍ ၄ ရက်မြောက်ညသို့ပင် ရောက်ခဲ့ပြီး ညနေက စည်သူစိုးကို လေ့ကျင့်ခန်း မကစားစေပဲ ဗီစီဒီ ၂ ချပ်ကို ခပ်ပြောင်ပြောင်ပင် ထုတ်၍ ကြည့်စေခဲ့သည်။ ပြီးခဲ့သည့် သုံးရက်အတွင်းကဆိုရင် စည်သူစိုးတစ်ယောက် သူမကို အဝေးမှ ကြည့်၍ အရိပ်တကြည့်ကြည့်ဖြင့်နေပုံကို ပြန်၍ မြင်ယောင်ရင်း ခင်မိုးလွင် ပြုံးလိုက်မိသေးသည်။
သူ ဗီစီဒီကြည့်နေချိန်ကျမှ ခင်မိုးလွင်က ရေထချိုးပြီး ယခု အလှပြင်နေသည်။ ပြင်တာမှ အလှုပွဲ ဧည့်ခံပွဲ ပွဲနေ ပွဲထိုင်တွေကို သွားမည့်သကဲ့သို့ပင် ချယ်မှုန်း၍ ပြင်ဆင်နေလေသည်။ ပြီးသည်နှင့် သူမ၏ ကိုယ်ပေါ် သို့ ညဝတ်အင်္ကျီပါးပါးလေး တစ်ထည်ကို တစ်ထပ်တည်းဝတ်ပြီး ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ထဲတွင် လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်ပြီးတော့မှ ခင်မိုးလွင်သည် ဆယ်ကျော်သက်လေးပမာ ဖျတ်လတ်တက်ကြွစွာဖြင့် စည်သူစိုးရှိရာသို့ ထွက်၍ လာခဲ့လေသည်။ ဧည့်ခန်းထဲသို့ လှမ်းဝင်လိုက်သည်နှင့ ် သူမကို လှမ်း၍ ကြည့်လိုက်သော စည်သူစိုးမှာ ဗီစီဒီကို ပိတ်ရန်ပင် မေ့၍ သွားရတော့သည်။ အနားသို့ရောက်သည်နှင့် သူမသည် နှစ်နှစ်ကာကာလေး ပြုံးပြလိုက်ပြီး စည်သူစိုး၏ နံဘေးတွင် ဝင်၍ ထိုင်ချလိုက်ကာ စည်သူစိုး၏ လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲ၍ သူမ၏ ခါးလေးကို ဖက်စေလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ သူမသည် စည်သူစိုး၏ ရင်ခွင်ထဲသို့ တိုးဝင်လိုက်ရင်း စည်သူစိုး၏ မျက်နှာကို တမိန့်တမော မော့၍ ကြည့်နေသည်။ စည်သူစိုးကလည်း သူမ၏ မျက်နှာလေးကို ငုံ့၍ ကြည့်နေသည်။ ပြီးတော့မှ စည်သူစိုး၏ မျက်နှာက ငုံ့၍ ကျလာပြီး နီစွေးရွှမ်းစိုနေသော သူမ၏ နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ညင်ညင်သာသာပင် စုပ်ယူ၍ နမ်းလိုက်လေတော့ရာ ခင်မိုးလွင်ကလည်း သူ၏ ကျောပြင်ကြီးကို ဖက်တွယ်၍ သူ့နှုတ်ခမ်းများကို ပြန်၍ စုပ်နမ်းပေးလိုက်သည်။ အတန်ကြာအောင် အနမ်းရေယာဉ်ကြောတွင် မျောနေခဲ့ပြီးတော့မှ သူတို့၏ မျက်နှာနှစ်ခုတို့သည် တစ်ဦးကို တစ်ဦး တပ်မက်စွာ ကြည့်ရင်း ခဲခွ ွာသွားလေ တော့သည်။ “အိပ်ခန်းထဲ သွားကြမယ်ကွာ . . ” တိုးလွန်းသော ခင်မိုးလွင်၏ အသံလေးမှာ တုန်ခါ၍နေသည်။ ပြောပြီးသွားပေမယ့် ခင်မိုးလွင်သည် စည်သူစိုး၏ ရင်ခွင်ထဲမှ မထပေ။ ပြီးမှ သူမသည် စည်သူစိုး၏ မျက်နှာကို မျှော်လင့်တကြီးကြည့်ရင်း “ပွေ့ခေါ် ပါလားဟင်” ဟု ပြောလိုက်လေသည်။ အခန်းထဲရောက်သည်နှင့် ကုတင်ပေါ် သို့ သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို တင်ပေးလိုက်စဉ်မှာပင် ခင်မိုးလွင်သည် သူမ၏ ညဝတ်အင်္ကျီလေးကို ချွတ်၍ ပေးလိုက်သည်တွင် စည်သူစိုးသည် သူမ၏ နို့နှစ်လုံးကို အငမ်းမရ ကုန်း၍ စို့ပါလေတော့သည်။ ထိုစဉ်မှာပင် ခင်မိုးလွင်၏ လက်က စည်သူစိုး၏ ပုဆိုးနှင့် အင်္ကျီတွေကို ချွတ်၍ ပေးအပြီးတွင် နို့တွေကို ကုန်း၍ တပြန်စီစို့နေသော စည်သူစိုး၏ လက်တစ်ဖက်ကို ဖောင်းကားပြုနေပြီဖြစ်သော သူမ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ် သို့ တင်၍ ပေးလိုက်ရာ စည်သူစိုးက ဆုပ်လိုက် ပွတ်လိုက်ဖြင့် လုပ်ပေးနေပါတော့သည်။
တဖြေးဖြေး ရမက်တွေ သည်းထန်လာ ရသော ခင်မိုးလွင် တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ မအောင့်အင်းနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်၍ လာရတော့သည်။ “စည်သူ ကုတင်အောက်ကို ဆင်းလိုက်” စည်သူစိုး ကုတင်အောက်သို့ ဆင်း၍ သွားစဉ်မှာတော့ အားရပါးရ အလိုး ခံရန် ရည်ရွယ်ထားသော ခင်မိုးလွင်သည် လီး တဆုံးဝင်သည့် ကုတင်တစောင်းနည်းကိုပင် ရွေးချယ်၍ ထားခဲ့သည့်အတိုင်း သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ် တွင် ကန့်လန့်ဖြတ်အိပ်ကာ လုံးတစ်နေသော ဖင်သားကြီးများကို ကုတင်စောင်းတွင် တင်၍ ပေါင်လေးနှစ်ချောင်းကို ကားပြီး ကုတင်စောင်းတွင် တွဲလောင်းလေး ချထားလိုက်မိသည်။ အမွှေးလေးတွေ ရိပ်၍ ထားသဖြင့် ဖွေးဖွေးလေး ဖြစ်နေကာ အဆမတန်ပင် ဖောင်းကား၍ တင်းမာကာစောက်ရည်ကြည်လေးများပင် စိမ့်ထွက်စီးကျ နေပြီဖြစ်သော ခင်မိုးလွင်၏ စောက်ပတ်ကြီးကို မမှိတ်မသုန် ကြည့်၍ နေရင်းက စည်သူစိုးသည် သူမ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ ဝင်၍ တိုးကပ်လာလေတော့ရာ ခင်မိုးလွင်၏ လက်တစ်ဖက်က စည်သူစိုး၏လီးတန်ကြီးကို ဖမ်း၍ ကိုင်လိုက်ရာကလီးတန်ကြီးထိပ်ဖြင့် သူမ၏ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျောက် ပွတ်တိုက်၍ ပေးနေသည်။ စောက်စိလေးနေရာကို ခပ်ဖိဖိလေး ပွတ်၍ ပေးသည်။ ပြီးတော့မှ စည်သူစိုး၏လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်ဝတွင် တေ့ပေးလိုက်သည်။ “လုပ် . . လုပ်တော့လေ . . . ဟင့် . . ” ညုညုလေး အချွဲလိုက်တွင်တော့ စည်သူစိုး၏ လီးတန်ကြီးက သူမ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဗြိကနဲ တိုးကာ တဆုံးဝင်၍ သွားလေတော့ရာ အလိုး ခံရသည်မှာ နှစ်နဲ့ချီပြီး အသစ်ကဲ့သို့ဖြစ်နေသောကြောင့်ပင် ခင်မိုးလွင်၏ ခါးလေးမှာ ကော့၍ တက်သွားရလေသည်။ ထိုစဉ်မှာပင် ထိတွေ့လိုက်ရသော အရသာကြောင့် ရမက်စိတ်တွေ ဟုန်းကနဲ ကြွ၍ လာရသော စည်သူစိုးသည် သူမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို လှမ်း၍ ဆွဲလိုက်ရာက အားရပါးရပင် ဆောင့်၍ လိုးပါလေတော့သည်။ ခင်မိုးလွင်ကလည်း အောက်မှနေ၍ သူမ၏ စောက်ပတ်ဖြင့် စည်သူစိုး၏ လီးတန်ကြီးကို ညှပ်၍ ညှစ်၍ ဆွဲကာ သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးကို တအင်းအင်း တအဲအဲဖြင့် ကော့၍ ကော့၍ ပင့်တင်ပေးနေလေသည်။ စည်သူစိုး၏ ပြင်းထန်လှသော ဆောင့်ချက်များကြောင့် ခင်မိုးလွင်၏ ကိုယ်လုံးလေးမှာ ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြစ်ကာ တုန်ခါနေရသလို နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ကြီးပင် လျှင် တကျွီကျွီဖြင့ ် အော်မြည်၍ နေရလေသည်။
ခင်မိုးလွင်ကလည်းအားရလိုက်သည်မှာ မပြောပါနှင့်တော့။ အပျိုစင်လေးတစ်ယောက် အလိုး ခံရသလိုပင် တဟင်းဟင်းဖြင့် ဖြတ်ဖြတ်လူးနေသည်။ သူမ၏ နို့တွေကို ဆုပ်နယ်၍ နို့သီးတွေကိုချေမွတာ တစ်ပြိုင်နက်တည်း ခံနေရလေတော့ ခင်မိုးလွင်၏ တစ်ကိုယ်လုံးသည် အရသာတွေ အီစိမ့်၍ နေရသည်။ စည်သူစိုး၏ ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လိုက်သည်မှာ မပြောပါနှင့်တော့။ လီးတန်ထိပ်ကြီးက သူမ၏ ရင်ဝထိပင် ဝင်သွားရပြီး ဆောင့်လိုက်တိုင်း သံချောင်းကြီးလိုဖြစ်နေသော လီးတန်ကြီးက သူမ၏ စောက်စေ့လေးကို ဖိကြိတ်သလိုဖြစ်ကာ ကျင်၍ တက်ကာ အသည်းခိုက်အောင် ခံစားရလေသည်။ သည်ကြားထဲမှ သူမမှာ တစထက် တစ အားမလိုအားမရ ပို၍ဖြစ်လာရသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးတွင်လည်း ချွေးစေးလေးတွေ ပျံနေချေပြီ။ “သား . . အင့် . . စည် . . သူ . . ဆောင့် ဆောင့်စမ်းပါ မောင်ရယ် . . မာမီ . . အင်း . . မမ စောက်ပတ်ကြီး ကွဲသွားအောင်ကို ဆောင့်လိုက်စမ်းပါ . . အမလေး . . ဟင်း . . ဟင်း . . မောင် . . မောင် . . ရယ် . . ချစ် . . ချစ်တယ် . . ဟင်း . . ဟင်း . . ” ထိအု ခိုက်မှာပင် အရသာများ အီစိမ့်လာကာ ကာမဆိပ်များတက်၍ လာရသော စည်သူစိုးကလည်း သူ၏ တစ်ကိုယ်လုံး ရှိရှိသမျှအားကို ညှစ်ထုတ်ကာ အားကုန်ဆောင့်၍ လိုးလိုက်ပြီး မကြာမီမှာပင် . . “အမလေး . . မောင် . . မောင် . . ဟင်း . . ဟင်း . . ဟင်း . . ကျွတ် . . ကျွတ် . . ကျွတ် . . ” ဟု ခင်မိုးလွင်၏ ကိုယ်လုံးလေးမှာ တွန့်ခါ၍ သွားရစဉ်မှာပင် စည်သူစိုးသည်လည်း သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ခင်မိုးလွင်၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ တဆုံးပင် ထိုးစိုက်၍ ဖိကပ်လိုက်ပြီး သူ၏ ခါးကြီးမှာ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ကော့ကာ ကော့ကာ ဖြစ်၍ သွားရလေတော့သည်။ သူမ၏ သားအိမ်ထဲတွင် နွေးကနဲ ဖြစ်သွားစဉ်ကပင်စ၍ စည်သူစိုး၏ သုတ်ရည် ပြစ်ပြစ်ခဲခဲများကို ခင်မိုးလွင်သည် သူမ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေးများဖြင့် ဖျစ်ညှစ်လျှက် ဆွဲငင်လျှက် မက်မောစွာဖြင့် သားအိမ်အတွင်းသို့ စုပ်ယူနေပါလေတော့သတည်း . . ..ပြီးပါပြီ။
(Zawgyi)
ပန္းႏုေရာင္ေျပးေနေသာ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလး ဖေနာင့္ေလးကို အသာအယာႂကြ၍ သြယ္လွ်ေသာ သလုံးသားေလးကို ညင္သာစြာ ေျမႇာက္ႂကြကာ ေနာက္ထပ္ ေလွကားထစ္တစ္ခုကို လွမ္း၍ တက္လိုက္သည္။ ထမီစကတ္ ေအာက္နားစတြင္ ခြဲထားေသာ အကြဲစေလးက ၀ဲကနဲ ကြဲဟသြားရာမွ ျဖဴေဖြးေသာ ပန္းႏုေရာင္ ေျပးေနသည့္ အသားေလးမ်ားကို ႏုညက္လွေသာ ေပါင္ဖ်ားေလာက္ထိ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။ သူမ၏ ေအာက္ဖက္ ေလွခါးထစ္ ၉ ထစ္ ၁၀ ထစ္မွ် အကြာမွ ေလွခါးေပၚသို႔ လိုက္၍ တက္ခဲ့ေသာ္လည္း အရပ္ ၅ ေပ ၇ လက္မေလာက္ရွိေသာ စည္သူစိုး၏ မ်က္ႏွာက သူမ၏ ေပါင္လုံးမ်ား ေနာက္ဖက္တြင္ မ်ဥ္းတေျပးတည္း ရွိေနသည္။ စကပ္အကြဲစေလး ၀ဲကနဲ ကြဲဟသြားခ်ိန္တြင္ သာမန္အားျဖင့္ သူမ၏ ဒူးဆစ္ေလးမွ်ကိုသာ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေလွခါးအတက္ အဆင္းတြင္ အထက္ႏွင့္ ေအာက္ ျဖစ္ေနသျဖင့္ သူမ၏ ေပါင္ဖ်ားေလးထိပင္ ေတြ႕ျမင္၍ ေနခဲ့ရျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ညင္ညင္သာသာေလးပင္ တစ္လွမ္းျခင္း ေလွ်က္၍ တက္သြားေလေသာ သူမ၏ ေနာက္နားမွ အသာကပ္၍ ပါလာခဲ့ရေသာ စည္သူစိုး၏ ရင္ထဲတြင္ တေျဖးေျဖးပင္ လႈိက္ေမာ၍ လာရေပသည္။ သူမသည္ စည္သူစိုးတို႔ အခန္းေရွ႕သို႔ လွမ္း၍ ေျခေထာက္ေလးတစ္ဖက္ကို အတက္လိုက္တြင္ ေနာက္ဖက္ေျခေထာက္ေလးက မႂကြမီမွာပင္ သူမ၏ လက္အတြင္းမွ ဆြဲ၍ လာေသာ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးကို အသာခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ခါးကို ၫြတ္ကာ အေပၚ ေလွခါးထစ္သို႔ လွမ္း၍ တက္လိုက္ေသာ သူမ၏ ေျခဖ်ားေလးဆီသို႔ လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ကို လွမ္းလိုက္သည္။ စည္သူစိုး၏ ရင္ထဲတြင္ ဒိန္းကနဲ ျဖစ္၍ သြားရာမွ သူသည္ ေလွခါးထစ္ေလးမ်ားကို တဆင့္ၿပီး တဆင့္ လွမ္း၍ တက္လာေသာ သူ၏ ေျခလွမ္းမ်ားကို ရပ္တန႔္၍ပင္ ထားလိုက္မိသည္။ ေျခေထာက္ေလးန်စ္ဖက္က အေပၚ ဆင့္သို႔ လွမ္း၍ တက္ထားၿပီး ခါးကို ကုန္းလိုက္သည္တြင္ သူမ၏ ေနာက္ဖက္ ေအာက္ေလွခါးထစ္တြင္ ရွိ၍ ေနေသာ စည္သူစိုးသည္ ကြဲဟ၍ သြားေသာ သူမ၏ စကတ္အကြဲေလးမွတဆင့္ ေျမႇာက္ႂကြ၍ ထားေသာ သူမ၏ ေျခေထာက္ေလးကို ေပါင္ရင္းထိပင္ သဲကဲစြာ ျမင္ေတြ႕ေနရသည္။
အရစ္လိုက္ေလး ျဖစ္ေနေသာ သူမ၏ ေပါင္ရင္ေလးတြင္ အသားစိုင္ေလးမွာ တစ္၍ ေနသည္။ ဝတ္ထားေသာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ပန္းႏုေရာင္ေလးကိုပင္ ျမင္ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ေကသီခ်ိဳသည္ သူမ၏ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေျခေထာက္ေလးရွိ ဘိနပ္သိုင္းႀကိဳးေလးကို ျဖည္ကာ ျပန္၍ တပ္ေနသည္။ စည္သူစိုး၏ လည္ေခ်ာင္းတစ္ေလ်ာက္ ေျခာက္ေသြ႕၍ လာရသည္။ စည္သူစိုး ေက်ာင္းအျပန္ကို ေမွ်ာ္ရင္း တိုက္ခန္းတံခါးကို အသာဟကာ ၾကည့္လိုက္မိေသာ ခင္မိုးလြင္ တစ္ေယာက္ ငယ္ရာမွ ႀကီးလာသူပီပီ ေကသီခ်ိဳတစ္ေယာက္ စည္သူစိုးကို ပညာျပ၍ ေနေခ်ၿပီကို အတတ္သိလိုက္သည္။ စည္သူစိုး၏ အၾကည့္ေတြကလည္း ေကာင္မေလး၏ ေနာက္ဖက္ဆီမွ မခြာေခ်။ အသားခပ္လတ္လတ္ေလးျဖင့္ ေဖြးေဖြးေရးေရးေလးျဖစ္၍ ေနေသာ စည္သူစိုး၏ မ်က္ႏွာေလးသည္ပင္လည္း နီျမန္း၍ ထူအမ္းအမ္း ျဖစ္ေနသည္ကို ခင္မိုးလြင္ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူမသည္ ေလးတြဲ႕ေသာ သက္ျပင္းေလးတစ္ခ်က္ခ်ကာ လက္ႏွစ္လုံးမွ်သာ ဟထားေသာ တံခါးကို ျပန္၍ ပိတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ ဖိနပ္သိုင္းႀကိဳးေလးကို ျပန္၍ တပ္ၿပီး ျပန္ေတာ့ ေကသီခ်ိဳသည္ ေဘးတြင္ ခ်ထားေသာ သူမ၏ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးကို ေကာက္ယူလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ စည္သူစိုးတို႔၏ တိုက္ခန္းတံခါးေရွကကို ျဖတ္ေက်ာ္၍ တစ္ဆစ္ခ်ိဳး ေလွကားထစ္မ်ားေပၚသို႔ တက္ေရာက္၍ သြားေလေတာ့သည္။ စည္သူစိုးသည္ ေလွကားထစ္မ်ားကို ဆက္၍ တက္လာရင္းက သူ၏ တိုက္ခန္းတံခါးေရွ႕သို႔ အေရာက္ ေလွကားထစ္မ်ားကို ဆက္လက္တက္လွမ္းသြားၿပီျဖစ္ေသာ ေကသီခ်ိဳထံသို႔ လွမ္း၍ အၾကည့္လိုက္တြင္ေတာ့ န်စ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ ၿပဳံးျပလိုက္ေသာသူမ၏ လွပေသာ အၿပံဳးေလးကို ေတြ႕လိုက္ရၿပီး မို႔ေဖာင္းေသာ သူမ၏ ပါးျပင္ေလးတစ္ဖက္တြင္ ခြက္၍ သြားရသည့္ ပါးခ်ိဳင့္ေလးကို မက္ေမာစြာျဖင့္ပင္ ေငး၍ ၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္ ေကသီခ်ိဳ၏ မ်က္ႏွာေလးမွာ ငုံ႔၍ သြားရာမွပင္ ေခတၱမွ် ရပ္တန႔္၍ ထားလိုက္ရေသာ သူမ၏ ေျခေထာက္ေလးမ်ားကို စတင္၍ ေ႐ႊ႕လ်ားလိုက္ပါေတာ့သည္။
ဟင္းအိုးကို မီးဖိုေပၚ တြင္တင္ကာ အပူေပး၍ ေနေသာ ခင္မိုးလြင္၏ မ်က္လုံးတြင္ ေစာေစာက သူမေတြ႕ျမင္ခဲ့ရေသာ စည္သူစိုးႏွင့္ ေကသီခ်ိဳတို႔၏ အျဖစ္အပ်က္ကေလးကို ျပန္၍ ျမင္ေယာင္မိေနသည္။ ခင္မိုးလြင္ စဥ္းစားလိုက္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ႀကိဳက္ေနၾကသည္ေတာ့ မဟုတ္ေသး။ ၿပီးေတာ့ သားျဖစ္သူ စည္သူစိုးကို ခုမွ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ အရပ္ကလည္း ၅ ေပ ၇ လက္မ ေလာက္ရွိမည္။ ေလ့က်င့္ခန္း ေန႔တိုင္းယူကာ ကစားထားေသာ စည္သူစိုး၏ ရင္အုပ္ႀကီးေတြက ဖုထစ္ မို႔ေမာက္၍ေနသည္။ လက္ေမာင္းသားႀကီးေတြကလည္း ႂကြက္သားေတြ အေျမာင္းလိုက္ ထ၍ ေနသည္။ ႏုႏုငယ္ငယ္ မ်က္ႏွာေလးႏွင့္ေယာက္်ားႀကီး တစ္ေယာက္လို သန္မာထြားက်ိဳင္းလွေသာ ကိုယ္လုံး ကိုယ္ထည္ရွိသည္။ အသက္ ၁၇ ႏွစ္ ေက်ာ္ေက်ာ္သာ ရွိေသးေသာ စည္သူစိုး၏ ႐ုပ္သြင္သည္ မိန္းမသားမ်ားအဖို႔ အႀကိဳက္ေတြ႕စရာပင္။ ဟိုေကသီခ်ိဳ ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးကလည္း လြန္လြန္းသည္။ ဒီေလာက္ထိေအာင္ပင္ လုပ္ျပ၍ စည္သူစိုးကိ ု ျမဴဆြယ္ေနသည္။ လြန္ကို လြန္လြန္းသည္။ ခင္မိုးလြင္သည္ စည္သူစိုးကို သဝန္တိုစိတ္ေတြက တဖြားဖြားပင္ သူမ၏ ရင္တြင္ ေပၚ ေပါက္၍ လာရပါေတာ့ သည္.. “မာမီ ဘာခ်က္” ထုံးစံအတိုင္းပင္ ညေန ေက်ာင္းက ျပန္လာေလတိုင္း ဝါးတားကူလာမွ ေရတစ္ခြက္ကိုထည့္ကာ ေသာက္ရင္းမွ စည္သူစိုး ေမးေနၾက ေမးခြန္းပင္ ျဖစ္သည္။ “သားႀကိဳက္တဲ့ ငါးေခါင္းဟင္းခ်ိဳရယ္ ၾကက္သားေၾကာ္ရယ္ ေနာက္ ၾကက္အသဲအျမစ္နဲ႔ အစိမ္းေၾကာ္တစ္ခြက္ ေၾကာ္ထားတယ္” “ဟာ ဒါမွ တို႔မာမီကြ” “အို ဟဲ့ ဟဲ့ ေကာင္ေလး ေအာ္ ခက္လိုက္တာ” ဝမ္းသာအားရျဖစ္၍ သြားေသာ စည္သူစိုးက ခင္မိုးလြင္ကို ေနာက္ေက်ာမွ တအားသိုင္း၍ ဖက္ၿပီး ခင္မိုးလြင္၏ လည္တိုင္ေလးႏွင့္ ဂုတ္ပိုးေလးေတြအျပင္ ပါးျပင္ေလးေတြကိုပါ နမ္းေနေတာ့သည္။ “ကဲ ဒီေလာက္ေတာင္ ျဖစ္တဲ့ေကာင္ေလး သိမယ္ ကဲ . . ကဲ . . ကဲ . . ” ခင္မိုးလြင္သည္ ေနာက္သို႔ ျပန္လွည့္ကာ စည္သူစိုး၏ ကိုယ္လုံးကို အတင္းပင္ ေပြ႕ဖက္၍ စည္သူစိုး၏ ပါးျပင္ေတြသာမက သူ၏ ရင္အုပ္ ေဖါင္းေဖါင္း ကားကားႀကီးေတြကို အတင္းပင္ ဖိ၍ နမ္းပစ္လိုက္ေတာ့သည္။
ဒီမွာတင္ စည္သူစိုးကလည္း ခင္မိုးလြင္၏ ခါးကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဆြဲ၍ အတင္းဖက္လိုက္ၿပီး ခင္မိုးလြင္နမ္းသလိုပင္ သူမ၏ မ်က္ႏွာတင္မက ရင္သားမို႔မို႔ ေမာက္ေမာက္ႀကီးေတြကိုပါ အတင္းပင္ ဖိ၍ ဖိ၍ နမ္းပစ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ “အို . . အို . . ” ခင္မိုးလြင္သည္ ထိုသို႔ ျမည္တမ္းလိုက္မိၿပီး စည္သူစိုး၏မ်က္ႏွာက သူမ၏ ရင္သားႀကီးေတြမွ အႂကြတြင္ေတာ့ စည္သူစိုး၏ ကိုယ္လုံးကို ဆြဲ၍ သူမ၏ ရင္သားဆိုင္ႀကီးမ်ားကို စည္သူစိုး၏ ရင္အုပ္က်ယ္ႀကီး ပိျပားသြားရေလာက္ေအာင္ပင္ ဖိကပ္ကာ ဖက္လိုက္ၿပီး ပါးခ်င္းအပ္၍ ဖက္ထားလိုက္မိပါေတာ့သည္။ ထိုစဥ္မွာပင္ စည္သူစိုး၏ မို႔ေမာက္ေသာ ရင္အုပ္က်ယ္ႀကီးေအာက္မွ တဒိန္းဒိန္းျဖင့္ ခုန္၍ေနေသာ ရင္ခုန္သံမ်ားကို ခင္မိုးလြင္သည္ သတိျပဳမိလိုက္သည္။ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ ခပ္ၾကာၾကာေလး ဖက္ထားၾကၿပီးေတာ့မွ ခင္မိုးလြင္သည္ သူမ၏ ကိုယ္လုံးကို စည္သူစိုး၏ ရင္ခြင္တြင္းမွ ခြာ၍ ထြက္လိုက္သည္။ “သား ဒီေန႔ညေန ေလ့က်င့္ခန္း မလုပ္နဲ႔ေတာ့ တခါထဲသာ ေရခ်ိဳးလိုက္ေတာ့ မာမီ ထမင္းဆာေနၿပီ . . သားေရ ခ်ိဳးၿပီးရင္ တခါထဲ ထမင္းစားလိုက္ၾကမယ္ေနာ္ ဟုတ္လား . . ” “အင္း . . သား ေရသြားခ်ိဳးေတာ့မယ္” ေျပာရင္း ဆိုရင္း လွည့္၍ ထြက္သြားေသာ စည္သူစိုး၏ ေက်ာျပင္ႀကီးကို ခင္မိုးလြင္သည္ ေနာက္မွေန၍ ေငးကာ ၾကည့္ေနမိသည္။ စည္သူစိုးတစ္ေယာက္ လူလားေျမာက္၍ ေယာက္်ားႀကီး လုံးလုံးပင္ ျဖစ္၍ ေနေလၿပီ။ ေစာေစာက စည္သူစိုး ဝင္လာစဥ္က ေရေသာက္အၿပီး သူမကို ေနာက္ေက်ာမွေန၍ တင္းၾကပ္စြာ ေပြ႕ဖက္လိုက္စဥ္က သူမ၏ ဖင္သားႀကီးေတြေပၚ သို႔ ထိထိမိမိလာၿပီး ေထာက္လိုက္ခဲ့ေသာ စည္သူစိုး၏ ပစၥည္းႀကီးက နဲနဲေနာေနာမဟုတ္။ ၿပီးေတာ့ မာေၾကာသန္မာလိုက္တာလည္း မေျပာပါႏွင့္ေတာ့။ စၿပီး ေနာက္မွေန ဖက္လိုက္ေတာ့ သူ႔ဟာႀကီးက ဒိုင္းကနဲ သူမ၏ တင္သားႀကီးေတြေပၚ ကို ေထာက္လိုက္သည္ဆိုသည္ႏွင့္ ခင္မိုးလြင္၏ ခါးေလးသည္ ေရွကသို႔ပင္ ေကာ့ကနဲ တက္၍ သြားရေလသည္။ ၿပီးေတာ့မွ သူ႔ဟာႀကီးက မာေၾကာလြန္းလွသျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ ႏွစ္ခုတို႔ ဖိကပ္မိစဥ္တြင္ ေအာက္သို႔ စိုက္၍ က်မသြားပဲ အေပၚ သို႔ ေခ်ာ္၍ ထိုးတက္သြားကာ သူမ၏ တင္သားႀကီးေတြေပၚ အေခ်ာင္းလိုက္ ကပ္ေနေခ်ေတာ့သည္။
ဒါ . . ဒါ ေစာေစာက ေလွခါးမွာ ေကသီခ်ိဳဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးကို ၾကည့္ၿပီး ေထာင္ထလာခဲ့တဲ့ ဟာႀကီးပဲ ျဖစ္ရမည္။ ခုထိပင္ အစြမ္းကုန္ မာေၾကာလို႔ေနေသးသည္။ ေတာ္ေတာ့ကို သန္မာလွသည္ပဲ။ ခင္မိုးလြင္သည္ မီးဖိုဘက္ကို ျပန္၍ လွည့္လိုက္ရာက မီးဖိုခလုတ္ကို ပိတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဖိုေပၚ မွ ဟင္းခ်ိဳအိုးကို အဖုံးပိတ္ၿပီး မီးဖိုေဆာင္မွ ထြက္၍ လာခဲ့ေတာ့သည္။ ထိုေနာက္ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ေရာက္၍ လာေသာ ခင္မိုးလြင္သည္ ေခါင္းအုံး ေအာက္မွ ေသာ့တြဲကို ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ နံရံကပ္ဘီ႐ိုဆီသို႔ သြားၿပီး အံဆြဲတစ္ခုကို ေသာ့ဖြင့္၍ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ အံဆြဲထဲမွ ထြက္ေပၚ ၍ လာေသာ ဗီစီဒီခ်ပ္မ်ားကို တစ္ခ်ပ္ျခင္း ၾကည့္ကာ ဗီစီဒီ ၂ ခ်ပ္ကို ေ႐ြးထုတ္လိုက္ေလသည္။ ၿပီးေတာ့ အံဆြဲကို ျပန္ပိတ္ၿပီး ေသာ့ခတ္ကာ ေသာ့တြဲကို ေခါင္းအုံးေအာက္သို႔ ျပန္၍ ထားလိုက္ၿပီးမွ ခင္မိုးလြင္သည္ ဧည့္ခန္းထဲသို႔ ထြက္၍ အလာတြင္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ေရခ်ိဳးေနေသာ စည္သူစိုး၏ သီခ်င္းသံ ေအးေအးကို ၾကားလိုက္ရေလသည္။ ခင္မိုလြင္တစ္ေယာက္ဧည့္ခန္းထဲသို႔ေရာက္ေတာ့ သူမ၏ လက္အတြင္းတြင္ ပါ၍လာေသာ ဗီစီဒီ ၂ ခ်ပ္ကို အျခား ဗီစီဒီခ်ပ္ေတြ၏ အေပၚ ယံတြင္ တင္ထားလိုက္ၿပီး မီးဖိုဖက္သို႔ ခပ္သြက္သြက္ေလးပင္ ျပန္၍ လာခဲ့ေတာ့သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ စည္သူစိုး၏ သီခ်င္းသံကေတာ့ ခပ္သဲ့သဲ့ လြင့္ပ်ံ႕ဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးေရွ႕တြင္ ရပ္လိုက္ၿပီးေတာ့မွ ခင္မိုးလြင္သည္ ေတြ၍ သြားရသည္။ ၿပီးမွ သက္ျပင္းေလးတစ္ခ်က္ ခ်လိုက္ၿပီး သူမ၏ လက္တစ္ဖက္က ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးေပၚ ရွိ ဒိုးေလာ့ကို အသာေလး လွည့္ဖြင့္လိုက္ေလသည္။ အတြင္းက ဘယ္ေတာ့မွ ေလာ့မခ်ထားသည္ကို ခင္မိုးလြင္က သိၿပီးသားပင္ျဖစ္၏။ ဒိုးေလာ့ကို လွည့္ဖြင့္လိုက္ၿပီးေတာ့မွ ခင္မိုးလြင္သည္ တံခါးကို အသာေလး ဟလိုက္သည္။ “ဟင္ . . မာမီ” “ေရာ့ သား ဆပ္ျပာ အထဲမွာ ဆပ္ျပာ ကုန္ခါနီးေနၿပီမို႔လား . . သားမေလာက္မွာစိုးလို႔” ခုေလးတင္ မီးဖိုေဆာင္ထဲရွိ နံရံကပ္ဘီ႐ိုထဲမွ ထုတ္ယူလာခဲ့ေသာ ဆပ္ျပာေမႊးတစ္တုံးကို လွမ္း၍ ေပးလိုက္ေလသည္။ စည္သူစိုးတစ္ေယာက္ ကိုယ္လုံးတီးျဖင့္ ေရခ်ိဳးေနရာမွ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးဝရွိ သူမထံသို႔ ေလွ်ာက္၍ လာေလသည္။ဆပ္ျပာတုံး ကိုင္ထားေသာ ခင္မိုးလြင္၏ လက္ေလးသည္ တုန္တုန္ယင္ယင္ေလး ျဖစ္၍ ေနေလသည္။ အနားေရာက္ေတာ့ ခင္မိုးလြင္၏ လက္ထဲမွ ဆပ္ျပာကို ယူ၍ လွည့္ဝင္သြားေလေတာ့သည္။
ဒီေတာ့မွ ခင္မိုးလြင္က သတိရပုံျဖင့္ “သားျမန္ျမန္ခ်ိဳးေနာ္ အေအးပတ္ေနဦးမယ္ ၿပီးေတာ့ မာမီလည္း ခ်ိဳးအုံးမွာ” “ဟုတ္ကဲ့ သားၿပီးေတာ့မွာပါ . . .” ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ျပန္ပိတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ လွည့္၍ ထြက္လာေသာ ခင္မိုးလြင္သည္ ေသာက္ေရ ေအးေအးေလးတစ္ခြက္ကို အေျပးအလႊားေလး ေသာက္လိုက္မိသည္။ စည္သူစိုးတစ္ေယာက္ ေရခ်ိဳးၿပီး၍ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ လွမ္း၍ အထြက္တြင္ေတာ့ အျပင္တြင္ ထမီရင္လ်ားျဖင့္ ရပ္၍ ေနေသာ ခင္မိုးလြင္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ စည္သူစိုး ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ လွမ္း၍ အထြက္မွာပင္ ခင္မိုးလြင္က ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ လွမ္း၍ ဝင္လိုက္ေလသည္။ စည္သူစိုးက ေခါင္းညိတ္ျပ၍ ထြက္သြားေလသည္။ ခင္မိုးလြင္ကေတာ့ စည္သူစိုးကို ေက်ာခိုင္းၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ လွမ္း၍ ဝင္သြားေလသည္။ ခဏမွ်အၾကာတြင္ေတာ့ စည္သူစိုး၏ အသံက ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးဝမွ ထြက္ေပၚ ၍ လာသည္။ ေစာေစာကထဲက ခင္မိုးလြင္မွာ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ပိတ္၍ မထားခဲ့ေပ။ “မာမီ . . ဒီမွာ ဘီး . . ” “ခဏေလး . . ခဏေလး . . ” ေရခ်ိဳးခန္းထဲရွိ မွန္ေရွ႕တြင္ ကိုယ္လုံးတီးျဖင့္ ရပ္ကာ မ်က္ႏွာကို ဆပ္ျပာျဖင့္ ပြတ္တိုက္ေနေသာ ခင္မိုးလြင္က လွမ္း၍ ေျပာလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ သူမ၏ မ်က္ႏွာေပၚ မွ ဆပ္ျပာမ်ားကို ေရျဖင့္ေဆးကာ မ်က္ႏွာသစ္လိုက္ၿပီး ဆပ္ျပာမ်ား စင္ၾကယ္သြားေတာ့မွ မ်က္ႏွာေပၚ ရွိ ေရမ်ားကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ သပ္လိုက္ရင္း ခင္မိုးလြင္သည္ ေရခ်ိဳးခန္းဝသို႔ ေလွ်ာက္၍ လာသည္။ စည္သူစိုး၏ လက္ထဲမွ ဘီးကို လွမ္း၍ အယူလိုက္တြင္ေတာ့ စူးရွ ေတာက္ေျပာင္၍ အရည္လဲ့ေနေသာ စည္သူစိုး၏ မ်က္လုံးမ်ားႏွင့္ ဘီးကို ကိုင္၍ လွမ္းေပးေနေသာ တဆတ္ဆတ္ျဖင့္ သိသိသာသာ တုန္ခါေနသည့္ စည္သူစိုး၏ လက္ဖ်ားေလးတို႔ကို ခင္မိုးလြင္သည္ သတိထားမိလိုက္ပါေတာ့သည္။ ခင္မိုးလြင္၏ အသက္သည္ ၃၄ ႏွစ္ထဲသို႔ ခ်င္းနင္းဝင္ေရာက္ လာခဲ့ေပၿပီျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ကပင္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ဦးေမာင္ေမာင္စိုးသည္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ရသည္ ျဖစ္သည္။ ငယ္စဥ္ ေက်ာင္းသူဘဝထဲက သူမ၏ အေခ်ာအလွေတြေၾကာင့္ ခင္မိုးလြင္၏ ဝန္းက်င္တြင္ ေယာက္်ားတို႔မွာ ပ်ားပိတုန္းမ်ားပမာ တရစ္ဝဲဝဲျဖင့္ ရွိခဲ့ရေလသည္။
ဒီၾကားထဲကမွ ခင္မ်ိဳးလြင္သည္ ဦးေမာင္ေမာင္စိုးႏွင့္ အေၾကာင္းပါ၍ လက္ဆက္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ ဝင္းဝါေသာ ေ႐ႊဝါေရာင္ အသားအရည္ေလးႏွင့္ အရပ္အျမင့္က ၅ ေပ ၆ လက္မေလာက္ရွိၿပီး အရပ္အျမင့္ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာုညီေထြေသာ လွပေတာင့္တင္းသည့္ အခ်ိဳးအစား က်နလွေသာ ကိုယ္လုံးပိုင္ရွင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့၍လည္း အထက္တန္းေက်ာင္းသူ ဘဝ၌ပင္ ကာယအလွမယ္ဘြဲ႕ကို တစ္ႀကိမ္မက ဆြတ္ခူးရရွိခဲ့ သူလည္း ျဖစ္သည္။သည့္ေနာက္ပိုင္း အိမ္ေထာင္က်ၿပီးသည့္ အခ်ိန္တြင္လည္း သူမ၏ အလွအပမ်ားကို ခင္မ်ိဳးလြင္သည္ ထိန္းသိမ္း၍ ထားႏိုင္ခဲ့ေလသည္။ နာမည္ေက်ာ္ ကုမၸဏီႀကီးတစ္ခု၏ မန္ေနဂ်ာႀကီးျဖစ္ေသာ ဦးေမာင္ေမာင္စိုးက ခင္မ်ိဳးလြင္ကို မပူမပင္ မေၾကာင့္မက် ထားႏိုင္ခဲ့သည္ျဖစ္၍ ၿငိမ္းၿငိမ္းေန ေကာင္းေကာင္းစားကာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ပိုးေမြးသလိုေမြး၍ ခင္မိုးလြင္တစ္ေယာက္ လွခ်င္တိုင္းလွ၍ ေနခဲ့ေလသည္။ ရင္းႏွီးသူတခ်ိဳ႕ကဆိုလွ်င္ အပ်ိဳတုန္းကထက္ပင္ ပို၍ လွလာေသးသည္ဟုခ်ီမြမ္းေထာပနာပင္ ျပဳၾကရသည္။ အပ်ိဳဘဝကပင္စ၍ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးအခ်ိန္။ ထို႔ေနာက္ ခင္ပြန္းသည္ ကြယ္လြန္ၿပီးသည့္ အခ်ိန္ေနာက္ပိုင္းတို႔တြင္လည္း ယခုအခ်ိန္ထိပင္ ခင္မိုးလြင္သည္ က်န္းမာေရးကို အထူးပင္ ဂ႐ုစိုက္ခဲ့သည္။ ကာယအလွ ေလ့က်င့္ခန္းလည္း ယေန႔ထိ မပ်က္ခဲ့ေပ။ ဒီေတာ့ ယခုဆိုလွ်င္ ခင္မိုးလြင္သည္ အဂၤါစုံလင္စြာျဖင့္ အစြမ္းကုန္ ပြင့္ေနသည့္ ပန္းတစ္ပြင့္ႏွယ္ ငြါးငြါးစြင့္စြင့္ျဖင့္ တင့္တယ္စြာ လွပ၍ ေနရေလသည္။ မုဆိုးမေလး ခင္မိုးလြင္ကို လိုခ်င္သူေတြက ဒုႏွင့္ေဒးရွိသည္။ ဒါေပမယ့္ ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္ေသာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ဦးေမာင္ေမာင္စိုးက ပစၥည္းဥစၥာ ေငြေၾကးမ်ား လုံေလာက္စြာ ထားခဲ့သည့္အျပင္ ဦးေမာင္ေမာင္စိုး ရွိေနစဥ္ကပင္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရ၍ အက်ိဳးအျမတ္ရွိေသာ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈမ်ား ျပဳလုပ္ထားခဲ့သည္ျဖစ္၍ ရရွိေသာ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားမွာ သူမတို႔အတြက္ အလွ်ံအပယ္ ျဖစ္ေနျခင္းႏွင့္ စည္သူစိုး၏ ေနာင္ေရးတို႔ေၾကာင့္ ခင္မိုးလြင္သည္ ကမ္းလွမ္းလာသူ ဟူသမွ်တို႔ကို လက္မခံပဲ ျငင္းပယ္ခဲ့သည္ခ်ည္းပင္ ျဖစ္သည္။ ခင္မိုးလြင္ႏွင့္ သူမ၏ ခင္ပြန္း ဦးေမာင္ေမာင္စိုးတို႔သည္ ကံတူ အက်ိဳးေပးမ်ားဟု ဆိုႏိုင္သူမ်ားျဖစ္ပါသည္။
ဦးေမာင္ေမာင္စိုးသည္ တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္၍ မိတဆိုး တစ္ေယာက္လည္းျဖစ္၏။ ဖခင္ျဖစ္သူမွာလည္း ျပည္ပသို႔ အၿပီးအပိုင္ ထြက္ခြာသြားခဲ့ၿပီး ျပည္ပတြင္ပင္ အိမ္ေထာင္က်လ်က္ရွိေနေပၿပီ။ ခင္မိုးလြင္သည္လည္း တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးျဖစ္၍ ဖတဆိုးတစ္ေယာက္ျဖစ္ကာ မိခင္ျဖစ္သူမွာလည္း သူမ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး တစ္ႏွစ္ခန႔္အၾကာတြင္ ကြယ္လြန္၍ သြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ဦးေမာင္ေမာင္စိုးကပါ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့ ခင္မိုးလြင္သည္ ေလာကအလယ္တြင္ မ်က္ေစ့သူငယ္ နားသူငယ္ျဖင့္ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ စည္သူစိုးကိုသာ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရင္းျဖင့္ သူမ၏ ေန႔ရက္မ်ားကို ေအးခ်မ္းသာယာစြာျဖင့္ ကုန္လြန္ေစ ခဲ့ေလသည္။ ယခုဆိုလွ်င္ စည္သူစိုးသည္ ၁၀ တန္းပင္ ေအာင္ျမင္ၿပီးျဖစ္၍ မၾကာမီ လပိုင္းတြင္ တကၠသိုလ္မ်ား ျပန္လည္ဖြင့္လွစ္ပါက ပထမႏွစ္သို႔ တက္ရမည္ျဖစ္ၿပီး ယခု အားလပ္ရက္တြင္ အဂၤလိပ္စကားေျပာ သင္တန္းသို႔ တက္ေရာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္ ဖတဆိုးေလးျဖစ္ေသာ စည္သူစိုးကို ခင္မိုးလြင္သည္ သူမ ကိုယ္တိုင္လည္း ငယ္စဥ္ ကေလးဘဝထဲက ဖတဆိုးေလး ျဖစ္ခဲ့ရသူျဖစ္၍ အေတာ္ပင္ စာနာမိကာ ခါတိုင္းထက္ပင္ ပို၍ ဂ႐ုတစိုက္ျဖင့္ ခ်စ္ခင္ယုယကာ ျပဳစုလာခဲ့ရသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စည္သူစိုး၏ အႏြံအတာကို ရင္စည္းၿပီးခံခဲ့သည္။ စည္သူစိုး မ်က္ႏွာ တစ္ခ်က္ မညႇိဳးေစရ။ စည္သူစိုး လက္ညႇိဳးၫႊန္သမွ် ေတာင္းတသမွ် အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ သူမသည္ ဖန္တီးေပးခဲ့သည္ခ်ည္းပင္ ျဖစ္သည္။ စည္သူစိုးကလည္း လိမၼာေရးျခားရွိသူ ကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ခင္မိုးလြင္ ေျပာသမွ် ဆိုသမွ်ကို ေခါင္းၿငိမ့္ လိုက္နာခဲ့သည္ခ်ည္းပင္ျဖစ္သည္။ ၿပီးေတာ့လည္း စည္သူစိုးသည္ ခင္မိုးလြင္ကို အေတာ္ပင္ ခ်စ္ရွာသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ပင္ ဦးေမာင္ေမာင္စိုး ကြယ္လြန္ၿပီးခဲ့သည့္ ေန႔ရက္မွစ၍ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ တြယ္တာ အားကိုးစိတ္မ်ားျဖင့္ အခ်ိန္ကာလမ်ားကို ျဖတ္သန္း ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့သည္မွာ ယေန႔အခ်ိန္ထိပင္ ျဖစ္သည္။ အိပ္ခန္းထဲရွိ ဒရင္းဘက္ေပၚ တြင္ လွဲကာ မဂၢဇင္းဖတ္၍ ေနေသာ ခင္မိုးလြင္သည္ မဂၢဇင္းစာအုပ္ကို ပိတ္၍ ေဘးရွိ စားပြဲေလးေပၚ သို႔ တင္လိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ ဒရင္းဘက္ေပၚ မွ ထလိုက္ရင္း အိပ္ခန္းနံရံမွ နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ည ၁၁ နာရီပင္ ရွိေပၿပီ။ အိပ္ခန္းဝသို႔ သြား၍ အျပင္သို႔ ကိုယ္တျခမ္းထြက္ကာၾကည့္လိုက္ေတာ့ စည္သူစိုးတစ္ေယာက္ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ဗိစီဒီ ၾကည့္၍ ေကာင္းေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္ကို ေတြ႕လိုက္ရ၍ ခင္မိုးလြင္သည္ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ျပန္၍ ဝင္လာခဲ့ၿပီး စည္သူစိုး၏ကုတင္ဆီသို႔သြား၍ ကုတင္ထက္ရွိ အိပ္ယာေလးကို ျပင္ဆင္၍ ေပးလိုက္ေလသည္။ ခင္မိုးလြင္တို႔ အိပ္ခန္းႀကီးမွာ အလ်ား ၂၅ ေပႏွင့္ အနံ ၁၂ ေပမွ်ရွိေသာ အိပ္ခန္းက်ယ္ႀကီးပင္ျဖစ္သည္။ အိပ္ခန္းအလ်ား၏ အလယ္တြင္ အိပ္ခန္းဝင္ေပါက္ရွိကာ ထိုဝင္ေပါက္ကို ဗဟိုျပဳ၍ တစ္ဖက္ျခမ္းမွာ စည္သူစိုး၏ အိပ္ခန္းျဖစ္သည္။ က်န္တစ္ဖက္ျခမ္းမွာ ခင္မိုးလြင္၏ အိပ္ခန္းျဖစ္သည္။ အိပ္ခန္းဝင္ေပါက္ရွိရာ နံရံႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရွိ နံရံကို ေခါင္းရင္းျပဳၿပီး ကုတင္ႏွစ္လုံးကိုယွဥ္လ်က္သား ခ်ထားၿပီး ထိုကုတင္ႏွစ္လုံး၏ အၾကားတြင္ ေခါက္ကာေလးတစ္ခုျဖင့္ ဟိုဖက္ျခမ္းဒီဖက္ျခမ္း ပိုင္းျခား၍ ထားေလသည္။ စည္သူစိုး၏ ကုတင္ေလးမွာ တစ္ေယာက္အိပ္ ကုတင္ျဖစ္ၿပီး ခင္မိုးလြင္ကေတာ့ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ရွိစဥ္ကတည္းက အတူအိပ္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ကုတင္ႀကီးျဖင့္ပင္အိပ္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ ကုတင္ႏွစ္လုံးၾကားတြင္ တစ္ဖက္ႏွင့္ တစ္ဖက္ ပိုင္းျခားထားေသာ ေခါက္ကာေလး တစ္ခုသာ ၾကားတြင္ခံၿပီး ကုတင္ႏွစ္လုံးမွာ ထိစပ္၍ေနၾကသည္။ စည္သူစိုး၏ အိပ္ယာေလးကို ခင္းက်င္းၿပီးသြားေသာ အခါတြင္ေတာ့ ခင္မိုးလြင္သည္ သူမ၏ အခန္းဖက္သို႔ ျပန္၍ လာခဲ့ၿပီး သူမ၏ ကိုယ္ေပၚ မွ အဝတ္အစားမ်ားကို ခြၽတ္ကာ ညဝတ္ အက်ႌေလးကို တစ္ထပ္တည္း ဝတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ကုတင္ေလးႏွစ္လုံးၾကား ေခါက္ကာေလး၏ ထိပ္ အေပၚ ဖက္နံရံတြင္ရွိေသာ ညအိပ္မီးလုံး အျပာေရာင္ေလးကို ဖြင့္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ အိပ္ခန္းထဲရွိ မီးမ်ားကို ပိတ္လိုက္ၿပီး သူမ၏ ကုတင္ေပၚ သို႔ တက္၍ လွဲလိုက္ေလသည္။လက္ပြန္းတတီးေနခဲ့ၿပီးမွ သူမ၏ မ်က္လုံးထဲတြင္ ကေလးဟုသာ ျမင္ေနခဲ့ေသာ စည္သူစိုးတစ္ေယာက္ ညေနက ေကသီခ်ိဳႏွင့္ တခဏအၾကာ လူငယ္သဘာဝ စိတ္ကစားေနၾကသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့မွ စည္သူစိုးတစ္ေယာက္ လူလားေျမာက္ခဲ့ရၿပီဆိုသည္ကို သတိထားလိုက္မိခဲ့သည္။ ၿပီးေတာ့ ဆန႔္က်င္ဖက္လိင္အေပၚ တြင္ တပ္မက္သည့္ စိတ္မ်ားပင္ဝင္၍ ေနေခ်ၿပီ။
ဒီေတာ့လဲ လိင္ကိစၥေတြကို ဗဟုသုတ အလို႔ငွာ ျမင္ဖူးေတြ႕ဖူးပါ ေစေတာ့ဟု ရည္႐ြယ္၍ ဗီစီဒီ ၂ ခ်ပ္ကို စည္သူစိုး အလြယ္တကူ ေတြ႕၍ ၾကည့္ျမင္သြားေစရန္ ခင္မိုးလြင္သည္ စီစဥ္၍ ခ်ထားခဲ့မိသည္ တဆက္တည္းမွာပင္ ေရခ်ိဳးေနစဥ္ သူမ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရေသာ စည္သူစိုး၏ လိင္တန္ႀကီးကသူမ၏ အျမင္အာ႐ုံထဲသို႔ ေရာက္ရွိလာသည္။ အရွည္ ၇ လက္မေလာက္ႏွင့္ လုံးပတ္က က်ပ္လုံးခန႔္ရွိသည္။ ထိပ္က အေရျပားေလးက ဟတယ္ ဆို႐ုံေလးသာ ရွိေသးသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းဝမွ ဆပ္ျပာလွမ္း၍ ေပးေနေသာ သူမ၏ ထံသို႔ ေလ်ာက္၍ လာေတာ့ လိင္တန္ႀကီးမွာ တရမ္းရမ္းႏွင့္ သူမဆီသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လာသည္ကို ၾကည့္မိၿပီး ခင္မိုးလြင္တစ္ေယာက္ ေရခ်ိဳးၿပီးသည္မွာ တစ္နာရီေလာက္ပင္ရွိေသာ္လည္း ခ်က္ျခင္းပင္ ေရျပန္ခ်ိဳး၍ သူမ၏ ကိုယ္လုံးတီး ခႏၶာကိုယ္ကို စည္သူစိုးျမင္ေအာင္ ျပန္၍ ျပခဲ့မိသည္ကို ခင္မိုးလြင္သည္ သူမဘာသာပင္ အံၾသေနရေလသည္။ ယခုေတာ့ စည္သူစိုးတစ္ေယာက္ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္၍ ခင္မိုးလြင္ထားခဲ့ေသာ အျပာကား ဗီစီဒီခ်ပ္ေတြကို ၾကည့္ေနမည္မွာေသခ်ာသည္ဟု ခင္မိုးလြင္သည္ ေတြးမိလိုက္ပါေတာ့သည္။ အိပ္ယာေပၚ တြင္ေမွး၍ေနေသာ ခင္မိုးလြင္သည္ ဘယ္အခ်ိန္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္ မသိ။ သူမ အိပ္ေနေသာ ကုတင္ လႈပ္လႈပ္ လႈပ္လႈပ္ျဖစ္၍ ႏိုးလာခဲ့ရသည္။ မ်က္လုံးဖြင့္၍ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမ၏ ကုတင္ႏွင့္ ၾကားတြင္ ေခါက္ကာေလးသာျခား၍ ထိစပ္ေနေသာ စည္သူစိုး၏ ကုတင္ဆီမွ တလႈပ္လႈပ္ ျဖစ္ေနေၾကာင္း သိလိုက္ရသည္ႏွင့္ ခင္မိုးလြင္သည္ ခ်က္ျခင္းဆိုသလိုပင္ အိပ္ယာေပၚ မွထ၍ ကုတင္ေပၚ မွ ဆင္းၿပီး တစ္ဖက္ရွိ စည္သူစိုး၏ ကုတင္ရွိရာသို႔ တိုးကပ္၍ လာကာ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ “ဟင္ . . ” ခင္မိုးလြင္၏ ရင္ထဲတြင္ ေႏြးကနဲ ျဖစ္၍သြားရေတာ့သည္။ စည္သူစိုးတစ္ေယာက္ ဝတ္ထားေသာ ပုဆိုးကို ခါးဆီသို႔ ဆြဲ၍ လွန္တင္ေပးထားကာ မ်က္စိႏွစ္လုံးကို စုံမွိတ္ထားၿပီး သူ၏ လက္တစ္ဖက္ကေတာ့ ေထာင္မတ္၍ ေနေသာ သူ၏တန္ႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္၍ တစ္ခ်က္ျခင္း ဂြင္းတိုက္၍ ေနေလသည္။ မ်က္စိႏွစ္လုံးကို စုံမွိတ္၍ ေနေသာ စည္သူစိုး၏ အျမင္အာ႐ုံထဲတြင္ေတာ့ ယခုတင္ သူၾကည့္ခဲ့ေသာ အျပာကားထဲမွ ကာမစပ္ယွက္ေနၾကေသာ ပုံရိပ္မ်ား၊ ညေနက ေလွခါးတြင္ ေတြ႕ခဲ့ရေသာ ေကသီခ်ိဳ၏ အလွအပမ်ားႏွင့္ ညေနကပင္ ေရခ်ိဳးခန္းတြင္ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရေသာ ခင္မိုးလြင္၏ ဝင္းဝါ၍ လွပေသာ ဝတ္လစ္စလစ္ ကိုယ္လုံးမ်ားတို႔သည္ တလွည့္စီ ျမင္ေယာင္၍ ေနမိသည္။
အထူးသျဖင့္ မာမီ ခင္မိုးလြင္၏ တင္းရင္း၍ လုံးဝန္းေနေသာ ရင္သားမ်ား ျဖဴေဖြးအိစက္ကာ တလုံးတခဲႀကီးျဖစ္ေနေသာ ကားစြင့္ေနသည့္ တင္သားမ်ား ၿပီးေတာ့ ေဖါင္းေဖါင္းေလး ခုံးထေနသည့္ အေမႊးပါးေလးမ်ားျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ေလးတို႔သည္ သူ႔ကို လႊမ္းၿခဳံစိုးမိုး၍ ေနေတာ့ေလသည္။ ခင္မိုးလြင္သည္ စည္သူစိုး၏ အျဖစ္ကို ေတြ႕လိုက္သည္ႏွင့္ ခ်က္ျခင္းပင္ သူမ ကုတင္ရွိရာ အခန္းဖက္သို႔ ကူးလာခဲ့ၿပီး ကုတင္ေဘး စားပြဲေပၚ ရွိ စာၾကည့္စားပြဲတင္ မီးလုံးေလးကို ျဖတ္ကနဲ ဖြင့္လိုက္ရာက စားပြဲေပၚ ရွိ မဂၢဇင္းစာအုပ္ကို ၾကမ္းျပင္ေပၚ သို႔ အားျဖင့္ ပစ္ကာ ခ်လိုက္ရာ စာအုပ္ႏွင့္ ၾကမ္းျပင္တို႔ ထိမိသံသည္ တိတ္ဆိတ္ေသာညတြင္ က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚ ၍ လာေလသည္။ ျဖတ္ကနဲ လင္းလာေသာ အလင္းေရာင္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္တည္း ၾကားလိုက္ရေသာ အသံတို႔ေၾကာင့္ပင္ စည္သူစိုးသည္ မ်က္လုံးကိုဖြင့္ လက္ကို႐ုတ္၍ နားစြင့္လိုက္မိသည္။ ၿပီးေတာ့ အိပ္ယာေပၚ မွ လူးလဲထကာ ခင္မိုးလြင္ ရွိရာဖက္သို႔ကူး၍ အလာတြင္ေတာ့ ၾကားတြင္ကာထားေသာ ေခါက္ကာေလးကို ေက်ာ္၍ အထြက္လိုက္မွာပင္ ျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ စည္သူစိုးသည္ ေနာက္သို႔ ဆုတ္၍ ေခါက္ကာေလးအတြင္းတြင္ ဝင္ရပ္ကာ ကိုယ္တစ္ျခမ္းထြက္၍ ခင္မိုးလြင္ ကုတင္ရွိရာသို႔ ၾကည့္၍ ေနမိသည္။ ခင္မိုးလြင္သည္ သူမ၏ ကိုယ္ေပၚ တြင္ အဝတ္အစား ဟူသမွ် ဘာမွ် မရွိေတာ့ပဲ သူမ၏ ကိုယ္တုံးလုံးတီးေလးကို ကုတင္ေပၚ တြင္ ပက္လက္လွန္ကာ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ေထာင္၍ ေပါင္လုံးေဖြးေဖြးႀကီးေတြကို အေတာ္ပင္ ကား၍ ထားေလသည္။ ၿပီးေတာ့ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကိုလည္း စုံမွိတ္၍ ထားသည္ကို စားပြဲတင္မီးလုံးေလး၏ အလင္းေရာင္ျဖင့္ ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႕၍ ေနရေလသည္။ ၿပီးေတာ့ ခင္မိုးလြင္သည္ သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲသို႔ လက္ထည့္၍ ခုံးေမာက္ေနေသာ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို တစ္ခ်က္ျခင္း ပြတ္ေပးေနေလသည္။ စည္သူစိုးသည္ အကြယ္မွ ကိုယ္တစ္ျခမ္းသာသာပင္ ထြက္၍ လာၿပီး သူ၏ ပုဆိုးကို ကြင္းလုံးခြၽတ္ခ်လိုက္ရာမွ တဆင့္ ထြက္ေပၚ ၍ လာေသာ သူ၏ တန္ႀကီးကို လက္တစ္ဖက္က ကိုင္၍ ခင္မိုးလြင္ကို ၾကည့္ကာ ဂြင္းတိုက္ပါေတာ့သည္။ ခဏေနေတာ့ ခင္မိုးလြင္သည္ သူမ၏ မွိတ္ထားေသာ မ်က္လုံးေလးမ်ားကို အသာေလးေမွး၍ ဖြင့္ကာၾကည့္လိကု ္ရာ စည္သူစိုး၏ အျဖစ္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္ႏွင့္ သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို အိပ္ယာေပၚ သို႔ ေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး သူမ၏ ကုတင္ေျခရင္းဘက္ တစ္ဖက္ေထာင့္နားတြင္ ရွိေနေသာ စည္သူစိုးဘက္ ေက်ာေပးကာသူမ၏ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ေထာက္လိုက္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကေတာ့ တေတာင္ဆစ္မွ်ျဖင့္သာ ေထာက္၍ ဖင္ဗူးေတာင္း ေထာင္ပစ္လိုက္ေလသည္။
ခင္မိုးလြင္၏ နဂိုထဲကမွ လုံးတစ္လွေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာ ပို၍ ကားအယ္သြားရကာ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႀကီးျဖင့္ မက္ေမာစရာႀကီး ျဖစ္လို႔ေနေတာ့သည္။ သူမ၏ လက္တစ္ဖက္က ေပါင္ၾကားတြင္ထည့္၍ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ပြတ္လိုက္ရင္း သူမ၏ ေပါင္ၾကားထဲမွ တဆင့္ စည္သူစိုးထံသို႔ ၾကည့္လိုက္ရာ စည္သူစိုး၏ ဂြင္းတိုက္ေနေသာ လက္သည္ ေစာေစာကထက္ ပို၍ သြက္လာသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ သူမသည္ ခဏမွ်အၾကာတြင္ေတာ့ ဖင္ဗူးေတာင္းေထာင္ထားေသာ သူမ၏ ကိုယ္လုံးကို အိပ္ယာေပၚ သို႔ ျပန္လွဲခ်လိုက္ကာ ပက္လက္လွန္လိုက္ျပန္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲ၍ ေထာင္လိုက္ၿပီး ေပါင္ေဖြးေဖြးႀကီးႏွစ္လုံးကို အစြမ္းကုန္ ကားလိုက္ရင္း မ်က္လုံးေလးမ်ားကို ေမွးကာ စည္သူစိုးထံသို႔ ၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့ စည္သူစိုး၏ ကိုယ္လုံးတစ္ခုလုံးသည္ ေခါက္ကာအကြယ္မွပင္ ထြက္၍ ေနေခ်ၿပီ။ သူ၏ လက္ကေတာ့ ပို၍ ပို၍ပင္ သြက္၍ ေနေတာ့သည္။ ခင္မိုးလြင္သည္ သူမ၏ လက္တစ္ဖက္ကို ေပါင္ၾကားဆီသို႔ ထည့္လိုက္ျပန္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေဖာင္းမို႔၍ ေနေသာ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးႏွစ္ခုကို လက္ညႇိဳးလက္မတို႔ျဖင့္ ၿဖဲဟလိုက္ေတာ့ နီရဲလွေသာ အတြင္းသားမ်ားႏွင့္အတူ သူမ၏ ေစာက္ေစ့ေလးမွာ ေငါက္ေတာက္ေလး ထြက္ေပၚ ၍ လာေလသည္။ ထိုအခါတြင္မွ ခင္မိုးလြင္၏ က်န္ေနေသာ လက္တစ္ဖက္ကပါ ေပါင္ၾကားသို႔ ေရာက္လာၿပီး ေစာက္ေစ့ေလးကို လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေလးျဖင့္ ပြတ္လိုက္ ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးေတြကို ပြတ္လိုက္ျဖင့္ လုပ္ေနေတာ့သည္။ မၾကာမွီအခ်ိန္တြင္ေတာ့ စည္သူစိုး၏ ခါးသည္ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ ျဖစ္၍ သြားသည္ကို ခင္မိုးလြင္ လွမ္း၍ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရပါေလေတာ့သည္။ မနက္မိုးလင္းေတာ့ ခင္မိုးလြင္ အိပ္ယာမွႏိုးလွ်င္ပင္ မနက္ ၇ နာရီေလာက္ ရွိေနေခ်ၿပီ။ စည္သူစိုးကေတာ့ မႏိုးေသးေပ။ ထုံးစံအတိုင္း ၈ နာရီေလာက္မွ ႏိုးေခ်လိမ့္မည္။ အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္ရန္ အခန္းတံခါးဝဆီသို႔ လာခဲ့ေသာ ခင္မိုးလြင္သည္ တံခါးဝသို႔ မေရာက္မီမွာပင္ စည္သူစိုး အိပ္ေနရာသို႔ လွမ္း၍ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ အိပ္ယာေပၚ တြင္ ပက္လက္ကေလး မ်က္ႏွာႏုႏုေလးကို တေစာင္းေလးလုပ္လ်က္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ စည္သူစိုးကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ခင္မိုးလြင္၏ ရင္ထဲတြင္ ေအးခ်မ္းကာၾကည္ႏူး၍ သြားရေလသည္။ သူမသည္ ခဏၾကာရပ္၍ ၾကည့္ေနၿပီးမွ အိပ္ခန္းျပင္သို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။ ခင္မိုးလြင္တစ္ေယာက္ နံနက္စာေစာေစာအတြက္ အားလုံးျပင္ဆင္ၿပီးခ်ိန္ေလာက္မွ စည္သူစိုးက အိပ္ယာေပၚ မွ ႏိုး၍လာသည္။ မ်က္ႏွာသစ္ရန္ မီးဖိုေဆာင္ထဲသို႔ ျဖတ္၍ အသြား သူမကို တစ္ခ်က္ စူးစူးစိုက္စိုက္ေလးၾကည့္၍ သြားေသာ စည္သူစိုးကို ခင္မိုးလြင္ သတိျပဳမိလိုက္သည္။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ လွမ္း၍ စကားမေျပာျဖစ္ ခပ္အမ္းအမ္းေလး ျဖစ္၍ ေနသည္။ ဒီေန႔မနက္အတြက္ ခင္မိုးလြင္သည္ စည္သူစိုးအတြက္ ခါတိုင္းလို ေကာ္ဖီေဖ်ာ္မထား၊ ႏို႔ၾကက္ဥကို ခြက္ႀကီးျဖင့္ ၾကက္ဥ ႏွစ္လုံးပင္ ထည့္၍ ေဖ်ာ္ေပးထားသည္။ မနက္တိုင္းလည္း ၾကက္ဥေၾကာ္ကို ႏွစ္သက္စြာျဖင့္ စားတတ္သည္ျဖစ္၍ ၾကက္ဥ ဟပ္ဖ႐ိုက္ကို ၅ လုံးပင္ ေၾကာ္၍ ေပးထားသည္။
စည္သူစိုးတစ္ေယာက္ စားပြဲတြင္ ဝင္၍ ထိုင္လိုက္ေတာ့ ခင္မိုးလြင္သည္ သူ႔ကိုေက်ာေပးလ်က္ ေရခဲေသတၱာထဲမွ ဟင္းခ်က္စရာမ်ားကို ထုတ္၍ အိုးတြင္ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ပင္ ျဖစ္သည္။ သူေရာက္လာမွန္းသိ၍ ျပင္ဆင္ၿပီးသြားသည့္တိုင္ေအာင္ပင္ သူမသည္ လွည့္၍ မလာေသးပဲ ခပ္ၾကာၾကာေလး အခ်ိန္ဆြဲကာ ေက်ာေလးေပး၍ အၾကည့္ခံေနလိုက္သည္။ ဒီေန႔မနက္ စည္သူစိုးတစ္ေယာက္ ႏႈတ္ဆိတ္၍ ေနသည္ကို သတိထားလိုက္မိသည္။ ခဏေနမွ ခင္မိုးလြင္သည္ စည္သူစိုးရွိရာသို႔ ျဖတ္ကနဲ လွည့္ၾကည္လိုက္ေတာ့ သူသည္ သူမ ထင္သည့္အတိုင္းပင္ သူမ၏ ခါးေအာက္ပိုင္းကို ၾကည့္၍ ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရလွ်င္ပင္ စည္သူစိုးဖက္သို႔ သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို လွည့္လိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္တည္းမွာပင္ သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ဟ ကနဲ လုပ္လိုက္ၿပီး ခါးေလးကိုလည္း ဆတ္ကနဲ ေကာ့ျပလိုက္ေလသည္။ ၿပီးမွ ခင္မိုးလြင္သည္ စည္သူစိုးကို တစ္ခ်က္မွ် ၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး သူရွိရာသို႔ လွမ္းလာခဲ့သည္။ အနားသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ စည္သူစိုး ထိုင္ေနရာ ကုလားထိုင္ေဘးတြင္ ဝင္၍ သူမ၏ လက္တစ္ဖက္ကို ေထာက္ၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္ကို စည္သူစိုးထိုင္ေနေသာ ကုလားထိုင္ေနာက္မွီကို ကိုင္လိုက္ၿပီး သူ၏ဖက္သို႔ လွည့္၍ ရပ္လိုက္သည္။ “သား ေနမေကာင္းဘူးလား” “ေကာင္းပါတယ္ မာမီ” “ဒီမွာ သား အားရွိေအာင္လို႔ မာမီ ႏို႔ၾကက္ဥနဲ႔ ၾကက္ဥေတြ လုပ္ထားေပးတယ္ စားလိုက္ဦးေနာ္” “ဟုတ္ကဲ့ မာမီ” ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ခင္မိုးလြင္သည္ ေရွ႕သို႔တိုး၍ ကိုယ္ကိုၫႊတ္ကာ စည္သူစိုး၏ ပါးျပင္ေလးကို နမ္းလိုက္သည္။ သူမ၏ အခုအခံမပါေသာ ရင္အုံလုံးလုံးေလးေတြက စည္သူစိုး၏ လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ကို ဖိကပ္၍ သြားသည္။ စည္သူစိုးက ခ်က္ျခင္းပင္ လွည့္၍ ခင္မိုးလြင္၏ ပါးျပင္ ေဖါင္းေဖါင္းေဖြးေဖြးေလးေတြကို “႐ႊတ္” ကနဲ “႐ႊတ္” ကနဲ တစ္ခ်က္မက နမ္းပစ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ အခုမွပင္ ဒီေန႔မနက္ အိပ္ယာထတြင္ ခပ္ေငါင္ေငါင္ ျဖစ္၍ေနေသာ စည္သူစိုးတစ္ေယာက္ ၿပံဳးၿပံဳး႐ႊင္႐ႊင္ျဖစ္၍ လာပါေတာ့သည္။ အလုပ္ကိစၥရွိ၍ စည္သူစိုးတစ္ေယာက္ စကားေျပာသင္တန္းေက်ာင္းမွ ျပန္မလာမီေလးမွာပင္ အျပင္သို႔ ထြက္၍သြားေသာ ခင္မိုးလြင္တစ္ေယာက္ ည ၈ နာရီ ထိုးကာနီးေလာက္မွ အိမ္သို႔ ျပန္ေရာက္လာခဲ့သည္။ သားအမိႏွစ္ေယာက္ ေသာ့တစ္ေခ်ာင္းစီ ကိုင္ထားၾကသည္ျဖစ္၍ တံခါးကို ဖြင့္၍ ဝင္လိုက္စဥ္မွာပင္ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ထိုင္၍ ဗီစီဒီ ၾကည့္ေနေသာ စည္သူစိုးသည္ ျဖတ္ကနဲပင္ ရီမုတ္ျဖင့္ ဗီစီဒီကို ပိတ္လိုက္သည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ “ေဟာ မာမီ ျပန္လာၿပီ” ေျပာလိုက္ရင္းကပင္ တံခါးကို ျပန္ပိတ္ၿပီး သူ႔ကို ၿပံဳး၍ ရပ္ၾကည့္ေနေသာ ခင္မိုးလြင္ထံသို႔ စည္သူစိုးသည္ ထလာၿပီး ခင္မိုးလြင္၏ ကိုယ္လုံးေလးကို အတင္းပင္ ဆြဲ၍ ဖက္လိုက္သည္။
သူ၏ ပုဆိုးေအာက္မွ မာေတာင္ေနေသာ ဟာႀကီးက ခင္မိုးလြင္၏ ဆီးခုံကိ ု ဒိန္းကနဲပင္ ဝင္၍ ေဆာင့္လိုက္သည္။ ခင္မိုးလြင္၏ မ်က္လုံးေလးမွာ ေမွးကနဲ က်၍ သြားသည္။ ၿပီးေတာ့ ခ်က္ျခင္း ျပန္၍ ပြင့္လာသည္။ စည္သူစိုးကေတာ့ သူမ၏ ပါးျပင္ေလးေတြႏွင့္ မ်က္ႏွာေလး တစ္ခုလုံးကို အငမ္းမရ နမ္းေနေတာ့သည္။ ခင္မိုးလြင္ကလည္း သူ႔ခါးကို ျပန္၍ ခပ္တင္းတင္းေလး ဖက္ထားေပးလိုက္သည္။ ခဏေနၿပီး နမ္းလို႔ အားရသြားေတာ့မွ ခင္မိုးလြင္၏ မ်က္ႏွာဆီမွ သူ႔မ်က္ႏွာကို ခြာလိုက္သည္။ သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကိုေတာ့ မလြတ္မတမ္း ဖက္ထားၿမဲပင္။ “သား ထမင္းစားၿပီးၿပီလား . . “ဟုတ္ကဲ့ . . ” “ဒါဆို မာမီ သြားစားလိုက္ဦးမယ္ေနာ္ ဒီည သိပ္ညဥ့္နက္မခံနဲ႔ေနာ္ မေန႔ကလဲ ညဥ့္နက္တယ္ မဟုတ္လား” “ဟုတ္ကဲ့” စည္သူစိုး၏ လက္ေတြက ခင္မိုးလြင္၏ ကိုယ္လုံးေလးေပၚ မွ ဖယ္ခြာသြားေပမယ့္လည္း ခင္မိုးလြင္၏ လက္ေတြကေတာ့ စည္သူစိုး၏ ကိုယ္ေပၚ မွ မခြာေသး ဖက္ထားဆဲပင္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ စည္သူစိုးက မ်က္ႏွာေလးကို အသာေမာ့ေမာ့ေလး လုပ္၍ ခင္မိုးလြင္၏ မ်က္ႏွာကို အၾကည့္လိုက္တြင္ေတာ့ ခင္မိုးလြင္၏ မ်က္ႏွာက ႐ုတ္တရက္ တိုးကပ္လာရာမွ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားက စည္သူစိုး၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြေပၚ သို႔ ျဖတ္ကနဲ က်ေရာက္လာရာမွ ခပ္ျမႇင္းျမႇင္းေလး စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ခဏအတြင္းမွာပင္ ျပန္၍ခြာလိုက္ၿပီး သူ႔ကိုယ္လုံးေလးေပၚ မွ လက္မ်ားကိုပါ ဖယ္ခြာကာ ခင္မိုးလြင္သည္ လွည့္၍ ထြက္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။ စည္သူစိုးကေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ျပန္၍ ထိုင္ကာ ဗီစီဒီကို ဆက္ၾကည့္ေနသည္။ ခင္မိုးလြင္ အျပင္သို႔ မထြက္မီ စည္သူစိုးတစ္ေယာက္ ျပန္၍ မေရာက္ခင္ကပင္ သူမသည္ မေန႔က ဗီစီဒီ ၂ခ်ပ္ကိုသိမ္း၍ ေနာက္ထပ္ ဗီစီဒီအသစ္ ၂ ခ်ပ္ကို လဲ၍ ထားေပးခဲ့ေလသည္။ ခင္မိုးလြင္တစ္ေယာက္ အဝတ္အစားလဲၿပီး ထမင္းစားခန္းထဲသို႔ လာ၍ ထမင္းစားေနစဥ္မွာေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ဗီစီဒီထိုင္၍ ၾကည့္ေနေသာ စည္သူစိုးသည္ ခင္မိုးလြင္ရွိရာသို႔ ဝင္လာကာ သုံးေလးႀကီမ္ထက္မနည္း သူမ အပါးသို႔ ေရာက္၍ လာၿပီး အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာကာ ရစ္သီ ရစ္သီ လုပ္၍ ေနေလသည္။
ဒါကို သိေပမဲ့လည္း ခင္မိုးလြင္က မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္၍ ေနခဲ့သည္။ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ သူမကို မက္ေမာတပ္မက္၍ ေနသည္ကိုေတာ့ သူမ၏ ရင္ထဲတြင္ ၾကည္ႏူးမဆုံး ျဖစ္၍ ေနရပါေတာ့သည္။ ထုံးစံအတိုင္း အိပ္ခန္းထဲတြင္ စာဖတ္ေနေသာ ခင္မိုးလြင္သည္ ည ၁၀ နာရီထိုးကာနီးမွပင္ ညအိပ္မီးလုံးေလးကို ဖြင့္၍ မီးမ်ားမွိတ္လိုက္ၿပီး အိပ္ယာေပၚ သို႔တက္၍ လွဲေနလိုက္ေတာ့သည္။ ဒီညတြင္ေတာ့ ညဝတ္အက်ႌကို မဝတ္ေတာ့ပဲ ရင္ေစ့ လက္ျပတ္အက်ႌေလးကို တစ္ထပ္တည္း ဝတ္ၿပီး ထမီေလးကိုပင္ သူမသည္ ဝတ္၍ ထားေလသည္။ ၿပီးေတာ့ အိပ္ယာေပၚ ေရာက္ေတာ့ သူမသည္ ေစာင္ကို ျမႇင့္၍ တကိုယ္လုံးကို ၿခဳံ၍ ထားလိုက္ေသးသည္။ ၁၅ မိနစ္ သာသာေလာက္သာ ၾကာလိမ့္မည္ထင္သည္။ စည္သူစိုးတစ္ေယာက္ အခန္းထဲသို႔ ဝင္၍ လာခဲ့သည္။ သူ ဝင္လာမွန္းသိ၍ မ်က္လုံးေလးကိုေမွးကာ ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ သူသည္ သူမ၏ ကုတင္ေျခရင္းနားတြင္ ရပ္ကာ သူမကို မမွိတ္မသုန္ ၾကည့္၍ ေနေနသည္။ ေစာင္ၿခံဳ၍ လွဲေနေသာ သူမကို တခဏမွ် ၾကည့္ၿပီး သူသည္ သက္ျပင္းေလး တစ္ခ်က္ခ်ကာလွည့္၍ ထြက္သြားေလေတာ့သည္။ မၾကာမီမွာပင္ စည္သူစိုးတစ္ေယာက္ သူ၏ အိပ္ယာေပၚ သို႔ လွဲခ်လိုက္သည္ကို သိလိုက္ရသည္။ ၿပီးေတာ့ လူးလူး လွိမ့္လွိမ့္ေလးျဖစ္ရာမွ စည္သူစိုးသည္ ၿငိမ္၍က်သြားေလသည္။ ထိုအခါတြင္မွ ခင္မိုးလြင္သည္ ေစာင္ကိုခြာၿပီး အိပ္ယာေပၚ မွ လူးလွိမ့္၍ ညင္သာစြာထကာ ကုတင္ေပၚ မွ ဆင္းၿပီး စည္သူစိုး၏ ကုတင္ရွိရာသို႔ လာခဲ့သည္။ သူမ ေတြးထင္ထားသည့္အတိုင္းပင္ စည္သူစိုးသည္ ပက္လက္လွန္လွ်က္ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကို စုံမွိတ္ကာ ပုဆိုးကို ျဖည္ေလ်ာ့၍ ခ်ထားၿပီး ေထာင္မတ္ေနေသာ တန္ႀကီးကို သူ၏ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကာ ဆုပ္ကာ ဖြဖြေလး ပြတ္၍ ေပးေနေလသည္။ ခင္မိုးလြင္၏ လက္တစ္ဖက္က တန္ႀကီးအေပၚ မွ စည္သူစိုး၏ လက္ေပၚ သို႔အုပ္၍ ကိုင္လိုက္ေလသည္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔လက္ကို ဆြဲ၍ ဖယ္လိုက္သည္။ “ဟင္ . . မာမီ . . ဟို . . သား . . ဟို . . . ” “သား မ်က္လုံးေလးမွိတ္ၿပီး ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ေနလိုက္ သား ဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို မာမီသိတယ္” ဒီေတာ့မွ အထိတ္တလန႔္ေလး ျဖစ္၍ သြားေသာ စည္သူစိုးမွာ ၿငိမ္၍ က်သြားၿပီး သူ၏ မ်က္လုံးမ်ားကို ျပန္၍ မွိတ္ပစ္လိုက္ေလသည္။ ထိုအခါတြင္ေတာ့ ခင္မိုးလြင္သည္ စည္သူစိုး၏ ေဘး ကုတင္ေပၚ သို႔ ဝင္၍ ထိုင္လိုက္ရာ စည္သူစိုးက တစ္ဖက္သို႔ တိုး၍ ေပးလိုက္သည္။
ထိုင္ၿပီးသည္ႏွင့္ သူမသည္ စည္သူစိုး၏ ပုဆိုးကို ဆြဲ၍ ခြၽတ္လိုက္သည္။ ေနာက္သူမ၏ လက္ဖဝါးႏုႏုေလးျဖင့္ ႂကြက္သားေျမာင္းႀကီးမ်ား ထ၍ ေနေသာ မာေၾကာေတာင့္တင္းလွသည့္ သူ၏ ေပါင္တံႀကီးေတြကို စုန္ကာ ဆန္ကာ ပြတ္၍ ေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ လုံးတစ္၍ေနေသာ စည္သူစိုး၏ ေဂြးအုႀကီးကို သူမ၏ လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ ဆုပ္၍ ဆုပ္၍ ေပးလိုက္ၿပီးေတာ့မွ သူ၏ ေပါင္ၿခံႏွစ္ဖက္ကို လက္ဖဝါး ႏုႏုေလးမ်ားျဖင့္ ေလွ်ာတိုက္ကာ ပြတ္၍ ေပးလိုက္ျပန္ပါသည္။ သည္ေနာက္တြင္ေတာ့ ခင္မိုးလြင္၏ လက္ေလးကစည္သူစိုး၏ တန္ႀကီးကို ဖြဖြေလး ကိုင္လိုက္ရာက ညင္ညင္သာသာေလး ပြတ္၍ ေပးေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ေဖါင္းကားေနေသာ တန္ႀကီး၏ ဒစ္ႀကီးေအာက္ဖက္သို႔ သူမ၏ လက္မေလးျဖင့္ ဖိကပ္ကာ ပြတ္ေပးသည္။ တခဏအတြင္းမွာပင္ စည္သူစိုး၏ တန္ႀကီးမွာ ခင္မိုးလြင္၏ လက္အတြင္းမွာပင္ အဆမတန္ ႀကီးထြား၍ လာရေလသည္။ ၿပီေတာ့ သူ၏ တန္ႀကီးသည္ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ ျဖစ္၍ လာရေတာ့သည္။ သည္ေတာ့မွ ခင္မိုးလြင္၏ လက္ကေလးက စည္သူစိုး၏ တန္ႀကီးကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ပင္ ကိုင္၍ တစ္ခ်က္ျခင္း ဂြင္းတိုက္ေပးပါေလေတာ့သည္။ ထိုသို႔လုပ္ေပးရင္းကပင္ သူ၏ ဒစ္ႀကီးေအာက္ဖက္သို႔ လက္မျဖင့္ မၾကာခဏ ဖိ၍ပြတ္ကာ ေပးေနသလို က်န္ေသာ သူမ၏ လက္တစ္ဖက္ကလည္း စည္သူစိုး၏ ေပါင္လုံးႀကီးမ်ား၊ ေပါင္ၿခံမ်ား အေမႊးႏုႏုေလးမ်ား ေပါက္ေနသည့္ ဆီးခုံမ်ားေပၚ သို႔လည္း ဖြဖြေလးတမ်ိဳး ဖိ၍ တဖုံ ပြတ္ေပးေနသည္။ ဒါ့အျပင္ စည္သူစိုး၏ ေဂြး ဥႀကီးကိုလည္း သူမ၏ လက္ဖဝါးထဲတြင္ထည့္၍ မၾကာခဏ လွိမ့္၍ လွိမ့္၍ ေပးကာ ခပ္ဖြဖြေလးလည္း ဆုပ္နယ္၍ ေပးေနေလသည္။ အတန္ငယ္မွ်အၾကာတြင္ေတာ့ စည္သူစိုး၏ မို႔ေမာက္ေနေသာ ရင္အုပ္က်ယ္ႀကီးသည္ နိမ့္ခ်ီ ျမင့္ခ်ီျဖစ္၍ လာရာမွ သူ၏ ေပါင္တန္ႀကီးမ်ားသည္လည္း လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြျဖစ္၍ လာေလေတာ့သည္။ ခင္မိုးလြင္သည္ လက္တစ္ဖက္က စည္သူစိုး၏ တန္ႀကီးကို ကိုင္၍ ဂြင္းတိုက္ေပးေနလွ်က္ကပင္ သူ၏ ကိုယ္လုံးႀကီးေဘးမွေန၍ သူမ၏ ကိုယ္လုံးအေပၚ ပိုင္းကို စည္သူစိုး၏ ရင္အုပ္က်ယ္ႀကီးေပၚ သို႔ ေမွာက္၍ ခ်လိုက္သည္။ “သား မာမီကို ဖက္ထားေလ” “အင္း . . . ” စည္သူစိုး၏ လက္ႏွစ္ဖက္က ခင္မိုးလြင္၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္တြယ္၍ လာရင္း သူ၏ မ်က္လုံးေတြက ခင္မိုးလြင္ကို ဖြင့္၍ ၾကည့္အလာတြင္ေတာ့ ခင္မိုးလြင္၏ ရီေဝ၍ ေနေသာ မ်က္လုံးမ်ားက သူ႔မ်က္လုံးမ်ားကို စူးစိုက္ကာ ရင္ဆိုင္၍ ၾကည့္လာသည္။ ခင္မိုးလြင္၏ လက္တစ္ဖက္က စည္သူစိုး၏ လည္ပင္းေအာက္သို႔ ထိုးသြင္းကာ ဖက္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ လက္ထဲမွ တန္ႀကီးကို ခပ္သြက္သြက္ ဂြင္းတိုက္ေပးရင္း ခင္မိုးလြင္သည္ စည္သူစိုး၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ခပ္ျမႇင္းျမႇင္းေလး စုပ္ေပးလိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ စည္သူစိုး၏ မ်က္လုံးမ်ားကို စိုက္၍ ၾကည့္ေပးျပန္သည္။ ထိုသို႔ပင္ ခင္မိုးလြင္သည္ တလွည့္စီနမ္းကာ ၾကည့္ကာ လုပ္ေပးေနစဥ္မွာပင္ သူမကို ဖက္၍ ထားေသာ စည္သူစိုး၏ လက္မ်ားက အတင္းႀကဳံး၍ ဖက္လိုက္ေသာအခါတြင္ေတာ့ ခင္မိုးလြင္က စည္သူစိုး၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အတင္းပင္ ငုံ႔၍ စုပ္ေပးလိုက္ရာက သူမ၏ လက္ထဲမွ စည္သူစိုး၏ ႀကီးကိုလည္း တအားပင္ ညႇစ္၍ ဆုပ္လိုက္ၿပီး ျပင္းထန္စြာျဖင့္ ဂြင္းတိုက္ေပးလိုက္ေတာ့ရာ တခဏအတြင္းမွာပင္ စည္သူစိုး၏ ကိုယ္လုံးႀကီးသည္ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ တုန္၍ တက္သြားရာ တန္ႀကီးကို ဆုပ္၍ ကိုင္ထားေသာ ခင္မိုးလြင္၏ လက္ေလးေပၚ တြင္ ေႏြးကနဲ ေႏြးကနဲ ျဖစ္၍ သြားရစဥ္မွာပင္ ခင္မိုးလြင္၏ ရင္ထဲတြင္ ဟာ၍ သြားရေလေတာ့သည္။ “မာမီ . . ” “အို . . . . ” ခင္မိုးလြင္၏ ကိုယ္လုံးေလးသည္ လန႔္ၿပီး တုန္၍ပင္ သြားရသည္။ သနပ္ခါးလိမ္းအၿပီး မွန္တင္ခုံေရွကမွထကာ ဘီ႐ိုထဲတြင္ အက်ႌေ႐ြးေနခိုက္ ဘယ္အခ်ိန္က ေရာက္လာမွန္းမသိေသာ စည္သူစိုးက သူမကို ေနာက္မွေန၍ ႐ုတ္တရက္ ဖက္လိုက္သည္ျဖစ္၍ ၿဗံဳးကနဲဆိုေတာ့ လန႔္၍ သြားရသည္ ျဖစ္သည္။ ထမီရင္လွ်ားေလးျဖင့္ ခင္မိုးလြင္၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ေနာက္ဖက္မွ သိုင္းဖက္ကာထားရင္း စည္သူစိုး၏ မ်က္လုံးေတြက သူမ၏ ပုခုံးေပၚ မွ ေက်ာ္ကာ ေရွ႕သို႔ ျဖဴေဖြး၍ ေဖာင္းတင္းေနေသာ ႏို႔အုံႀကီးေတြကို တပ္မက္စြာျဖင့္ ၾကည့္၍ ေနသည္။ ထိုသို႔ ၾကည့္ေနရင္းမွပင္ စည္သူစိုးသည္ သနပ္ခါး မေျခာက္တေျခာက္ စိုဖန႔္ဖန႔္ေလး ျဖစ္၍ ေနေသာ ခင္မိုးလြင္၏ ပါးျပင္ေလးကို ႐ႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္သည္။ “မာမီ သားငယ္ငယ္တုန္းက ႏို႔မစို႔ခဲ့ရပဲ ႏို႔ဘူးတိုက္ခဲ့တာကို ေဖေဖ ရွိတုန္းကေျပာတယ္ အဲဒါ ဟုတ္လားဟင္” “အင္း . . ” “အင္း . . ” လိုက္ရေသာ ခင္မိုးလြင္၏ ရင္ထဲတြင္ ဒိတ္ကနဲ ျဖစ္၍ သြားရသည္။ “အဲဒါ မာမီရာ ဘယ္လိုေနလဲ စို႔ၾကည့္ခ်င္လို႔” “ဟယ္ ဒီေကာင္ေလး မႀကီးမငယ္နဲ႔ ဘာမွန္းလဲ မသိဘူး” ေျပာလိုက္ရေသာ သူမ၏ ရင္သားေတြေပၚ သို႔ ေရာက္၍ လာေသာ စည္သူစိုး၏ လက္ေလးကို အထိတ္တလန႔္ျဖင့္ ဖယ္ခ်လိုက္မိသည္။ ၿပီးေတာ့မွ ခင္မိုးလြင္သည္ သက္ျပင္းေလး တစ္ခ်က္ခ်လိုက္ရင္းက “ကဲ လာ . . သား . . မာမီ ေျပာျပမယ္” ဟုဆိုကာ စည္သူစိုးကို အနီးရွိ မွန္တင္ခုံတြင္ ဝင္၍ ထိုင္ေစလိုက္ၿပီး သူမ၏ လက္ေလးႏွစ္ဖက္က စည္သူစိုး၏ ပုခုံးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ေပၚ တြင္ တင္ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္လိုက္သည္။ “သား တကယ္ ႏို႔စို႔ခ်င္လို႔လား” “အင္း . . . ” “ကဲ ဒါဆိုရင္ စို႔ရမယ္ . . . ဒါေပမယ့္ မာမီ့ ေျပာစကားနားေထာင္ရမယ္” “ေျပာေလ မာမီ” ” “သား ဒီေန႔ကစၿပီး ၃ ရက္တိတိ မနက္တစ္ခါ ညေနတစ္ခါ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ရမယ္၊ ညဘက္ကို ဗီစီဒီ မၾကည့္ရဘူး၊ ည ၉ နာရီထိုးတာနဲ႔ အိပ္ရမယ္ . . ကဲ ဘယ္ႏွယ့္လဲ အဲဒါကို သားလိုက္နာႏိုင္မယ္ ဆိုရင္ အဲဒီ့ ၃ ရက္ၿပီးရင္ သားလိုခ်င္တာေျပာ ဘာမဆို အကုန္ျဖစ္ေစရမယ္ . . ခုလည္း ႏို႔စို႔ရမယ္ သားလိုက္နာႏိုင္ပါ့မလား” “ရတယ္ မာမီ . . သား လိုက္နာပါ့မယ္” “ေသခ်ာရဲ႕လား သားရဲ႕” “ေသခ်ာပါတယ္ မာမီရယ္” “ကဲ ဒါဆို ထ . . လာ” ဟု ေျပာၿပီး စည္သူစိုး၏ လက္တစ္ဖက္ကို ဆြဲကာ ကုတင္ႀကီးဆီသို႔ ဆြဲ၍ ေခၚ ခဲ့သည္။ ကုတင္ႀကီးဆီသို႔ ေရာက္ေတာ့ ခင္မိုးလြင္က ကုတင္ေပၚ တက္ကာ ပက္လက္ေလး လွန္ေပးလိုက္သည္။
“လာ . . ေလ” စည္သူစိုး ကုတင္ေပၚ သို႔ လွမ္း၍ တက္လိုက္ၿပီး ခင္မိုးလြင္၏ ေဘးတြင္ ဝင္၍ ထိုင္လိုက္ေတာ့ရာ ခင္မိုးလြင္က စည္သူစိုး၏ မ်က္ႏွာကို ၿပဳံး၍ ၾကည့္လိုက္ရင္း သူမ၏ ရင္ဘတ္ဆီမွ ရင္လွ်ားထားေသာ ထမီေလးကို ေအာက္သို႔ ေလ်ာ့၍ ခ်လိုက္ေတာ့ရာ စည္သူစိုး၏ မ်က္လုံးမ်ားက အေရာင္တလက္လက္ ေတာက္ပ၍ လာေတာ့သည္။ ခင္မိုးလြင္၏ ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးမွာ ေပါက္စီလုံးအ႐ြယ္ ပမာဏမွ်ရွိၿပီး ဝင္းမတြ ္၍ ႏုညက္ကာ တင္း၍ ေနသည့္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားမွာေတာ့ ေထာင္တက္၍ ေနသည္။ “ကဲ စို႔ေလ . . ” ခင္မိုးလြင္၏ အသံေလးမွာ တုန္ယင္၍ ေနသည္။ သူမ၏ စကားအဆုံးမွာပင္ စည္သူစိုးက ေမွာက္၍ ခ်လိုက္ရာက သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္လိုက္ရင္း သူမ၏ ႏို႔ေလးတစ္လုံးကို ဖိကပ္၍ စို႔လိုက္ေလေတာ့သည္။ သူမ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း သူ႔ကို ဆီးႀကိဳ၍ ေပြ႕ဖက္လိုက္သည္။ ခင္မိုးလြင္က သူမ၏ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ စည္သူစိုး၏ လက္တစ္ဖက္ကို လွမ္း၍ ဆြဲကာ က်န္ေသာ ႏို႔တစ္လုံးေပၚ သို႔ စည္သူစိုး၏ လက္ကိုတင္၍ ေပးလိုက္ရာတြင္ေတာ့ စည္သူစိုးသည္ သူ၏ လက္တို႔ျဖင့္ ခင္မိုးလြင္၏ ႏို႔အုံေလးကို ဆုပ္နယ္ဖ်စ္ညႇစ္၍ ေပးလာေလသည္။ ခင္မိုးလြင္၏ မ်က္ေတာင္ေကာ့ႀကီးမ်ားသည္ စင္း၍ က်သြားေလသည္။ စည္သူစိုးကလည္း သူမ၏ ႏို႔အုံေတြကို အားပါးတရပင္စို႔၍ ေနေလေတာ့သည္။ “ႏို႔ . . ႏို႔သီးေခါင္းကို လွ်ာနဲ႔ယက္ . . ယက္ေပးေလ . . ဟုတ္ . . ဟုတ္ၿပီ . . ဒီဖက္လက္ကလည္း ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ေခ် . . ေခ်ေပး . . အင္း . . ဟုတ္ . . ဟုတ္ပီ” ခင္မိုးလြင္တစ္ေယာက္ ေမာဟိုက္ကာ ေနရပါသည္။ သူမ၏ အသံေလးေတြပင္ တုန္ယင္၍ ေနၾကသည္။ စည္သူစိုးက ခင္မိုးလြင္ ေျပာသည့္အတိုင္းပင္ လုပ္ေပးသည့္အျပင္ ႏို႔ႏွစ္လုံးကိုလည္း တစ္လွည့္စီ စို႔ကာ တစ္လွည္စီလည္း လက္ျဖင့္ကိုင္ကာ ဆုပ္နယ္ေပးလာေတာ့သည္။ ခင္မိုးလြင္သည္ သူမ၏ ႏို႔ႀကီးေတြကို စည္သူစိုးဆီသို႔ အတင္းပင္ ဖိကပ္၍ ေပးေနသည္။ သူမ၏ ဒူးေလးႏွစ္ဖက္သည္ပင္ ေထာင္၍ လာၿပီး ေပါင္တံႀကီးေတြမွာ အေတာ္ပင္ ကားသြားလိုက္ ေစ့ကပ္သြားလိုက္ႏွင့္ ျဖစ္ေနကာ ႀကိတ္မႏိုင္ ခဲမရ ျဖစ္၍ေနေသာ ခင္မိုးလြင္ခမ်ာ အေတာ္ပင္ သ႐ုပ္ပ်က္၍ ေနရေတာ့သည္။ ၁၀ မိနစ္ခန႔္ပင္ ၾကာမည္ဟု ထင္ရသည္။ ထိုအခါတြင္မွ ႏို႔စို႔၍ အားရသြားေသာ စည္သူစိုးသည္ သူ၏ မ်က္ႏွာကို သူမ၏ ရင္ဘတ္ေပၚမွ ခြာလိုက္သည္။ ၿဗံဳးကနဲ ခင္မိုးလြင္မွာ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကို မဖြင့္ႏိုင္ေသး၊ အသက္ကို မွန္ေအာင္ ရႈေနၿပီးမွ သူမ၏ မ်က္လုံးေလးမ်ားကို ဖြင့္၍ ၾကည့္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ သူမ၏ ေဘးတြင္ တုန္တုန္ယင္ယင္ေလးျဖင့္ ထိုင္ေနေသာ စည္သူစိုး၏ လက္ဖ်ားေလးတစ္ဖက္ကို သူမ၏ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဆြဲယူ၍ ကိုင္လိုက္ရာက ခင္မိုးလြင္သည္ စည္သူစိုး၏ လက္ဖ်ားေလးကို သူမ၏ ရင္ဘတ္ေပၚ တြင္ ဖိ၍ ကပ္ထားလိုက္ၿပီး သူမ၏ မ်က္လုံးေလးႏွစ္လုံးမွာလည္း ျပန္၍ မွိတ္သြားေလသည္။
ခဏၾကာမွ ခင္မိုးလြင္၏ မ်က္လုံးေလးမ်ားမွာ ျပန္၍ ပြင့္လာခဲ့ၿပီး စည္သူစိုး၏ လက္ကေလးမ်ားကို လြတ္၍ ေပးလိုက္ေလသည္။ “သား . . ေစာေစာက မာမီ ေျပာထားတာေတြကို လိုက္နာရမယ္ေနာ္ အဲဒီ ၃ ရက္ၿပီးရင္ သား ျဖစ္ခ်င္တာကိုေျပာ အားလုံး ျဖစ္ရေစမယ္ သိလား” “ဟုတ္ကဲ့ မာမီ” “ကဲ သားလည္း သင္တန္းခ်ိန္ နီးေနၿပီ သြားေတာ့ေနာ္ . . ” သူမကို ေခါင္းညိမ့္ျပၿပီး အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္သြားေသာ စည္သူစိုး၏ ေက်ာျပင္ႀကီးကို မ်က္စိတဆုံး ေငးၾကည့္ရင္း သူမ၏ ျမင္ကြင္းထဲမွ စည္သူစိုးတစ္ေယာက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မွ ခင္မိုးလြင္သည္ သူမ၏ လက္ကေလးတစ္ဖက္ကို ထမီထဲသို႔ လက္လွ်ိဳသြင္းကာ ေပါင္ရင္းခြဆုံသို စမ္း၍ ၾကည့္လိုက္သည္။ ေစာက္ရည္ေလးမ်ား ႐ႊဲ႐ႊဲနစ္နစ္ေလး ျဖစ္၍ေနသည္ကို စမ္းလိုက္မိေတာ့ ခင္မိုးလြင္သည္ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို တြန႔္ကာ အံတစ္ခ်က္ ႀကိတ္လိုက္မိပါေတာ့သည္။ စည္သူစိုးတစ္ေယာက္ ခင္မိုးလြင္၏ ရင္ခြင္ထဲသို႔ ေရာက္ေတာ့ ၃ ႏွစ္သားပင္ ရွိေသးသည္။ တကယ္ေတာ့ စည္သူစိုးသည္ သူမ၏ ခင္ပြန္း ဦးေမာင္ေမာင္စိုးဖက္မွ ပါလာေသာ လင္ပါသားပင္ျဖစ္သည္။ စည္သူစိုးအခါလည္ အ႐ြယ္မွာပင္ သူ၏ မိခင္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ၿပီး စည္သူစိုး ၃ ႏွစ္သား အ႐ြယ္တြင္ ဦးေမာင္ေမာင္စိုးႏွင့္ ခင္မိုးလြင္တို႔ ညားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ နဂိုကပင္ ကေလးခ်စ္တတ္ေသာ ခင္မိုးလြင္က စည္သူစိုးကို ခ်စ္ရွာပါသည္။ ဒီၾကားထဲ ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးေမာင္ေမာင္စိုးကပါ ကြယ္လြန္သြားေတာ့ စည္သူစိုးအေပၚတြင္ ပို၍ပင္ ဂ႐ုဏာသက္ခဲ့ရသည္။ လွဆဲ၊ ေခ်ာဆဲ၊ ႏုပ်ိဳဆဲ ျဖစ္ေသာ ခင္မိုးလြင္သည္ ေယာက္်ားကြယ္လြန္ၿပီးခ်ိန္မွ ယခုထိ ၅ ႏွစ္တာကာလေတြကို သူမ၏ ေသြးသားမ်ားအား အႏိုင္ႏိုင္ ထိန္းခ်ဳပ္၍ ခက္ခဲစြာ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရသည္။ ထိုတစ္ေန႔က စည္သူစိုးႏွင့္ ေကသီခ်ိဳတို႔ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ စိတ္ကစားေနတာကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရာမွစ၍မိန္းမခ်င္းျဖစ္ေသာ ေကသီခ်ိဳကို မနာလိုျဖစ္မိသည္။ စည္သူစိုးကို သဝန္ေၾကာင္လိုက္မိစဥ္မွစ၍ သူမ၏ ငုတ္လွ်ိဳး၍ ေနခဲ့ရေသာ ကာမေသြးမ်ားသည္ ေသြးတိုးစမ္းလာခဲ့သည္။ တကယ္ဆို စည္သူစိုးကို သူမဆိုင္သည္။ ပိုင္ျခင္းပိုင္လွ်င္ သူမကသာ ပိုင္ရမည္ဟု ခင္မိုးလြင္ ေတြးမိသည္။ ဒါေၾကာင့္ပင္ အ႐ိုင္းသက္သက္ စည္သူစိုးကို ကာမႏွင့္ ပတ္သက္သည္တို႔ ျမင္ဘူးေအာင္ ဗီစီဒီေတြကို တစ္ဖက္လွည့္ျဖင့္ ၾကည့္ေစသည္။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏ ကိုယ္ခနာကို တပ္မက္လာေစရန္ႏွင့္ သူမကို တြယ္တာလာေစရန္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ တဖန္ သူမအေပၚ တြင္ စည္သူစိုးတစ္ေယာက္ ရဲတင္းလာေအာင္ သူမကပင္စ၍ ရဲရဲတင္းတင္း ေနျပလိုက္သည္။ အခုဆိုရင္ သူမေျပာခဲ့သည့္ ၃ ရက္ ၿပီးဆုံး၍ ၄ ရက္ေျမာက္ညသို႔ပင္ ေရာက္ခဲ့ၿပီး ညေနက စည္သူစိုးကို ေလ့က်င့္ခန္း မကစားေစပဲ ဗီစီဒီ ၂ ခ်ပ္ကို ခပ္ေျပာင္ေျပာင္ပင္ ထုတ္၍ ၾကည့္ေစခဲ့သည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ သုံးရက္အတြင္းကဆိုရင္ စည္သူစိုးတစ္ေယာက္ သူမကို အေဝးမွ ၾကည့္၍ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ျဖင့္ေနပုံကို ျပန္၍ ျမင္ေယာင္ရင္း ခင္မိုးလြင္ ၿပဳံးလိုက္မိေသးသည္။
သူ ဗီစီဒီၾကည့္ေနခ်ိန္က်မွ ခင္မိုးလြင္က ေရထခ်ိဳးၿပီး ယခု အလွျပင္ေနသည္။ ျပင္တာမွ အလႈပြဲ ဧည့္ခံပြဲ ပြဲေန ပြဲထိုင္ေတြကို သြားမည့္သကဲ့သို႔ပင္ ခ်ယ္မႈန္း၍ ျပင္ဆင္ေနေလသည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ သူမ၏ ကိုယ္ေပၚ သို႔ ညဝတ္အက်ႌပါးပါးေလး တစ္ထည္ကို တစ္ထပ္တည္းဝတ္ၿပီး ကိုယ္လုံးေပၚ မွန္ထဲတြင္ လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေတာ့မွ ခင္မိုးလြင္သည္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးပမာ ဖ်တ္လတ္တက္ႂကြစြာျဖင့္ စည္သူစိုးရွိရာသို႔ ထြက္၍ လာခဲ့ေလသည္။ ဧည့္ခန္းထဲသို႔ လွမ္းဝင္လိုက္သည္ႏွင့ ္ သူမကို လွမ္း၍ ၾကည့္လိုက္ေသာ စည္သူစိုးမွာ ဗီစီဒီကို ပိတ္ရန္ပင္ ေမ့၍ သြားရေတာ့သည္။ အနားသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ သူမသည္ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာေလး ၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး စည္သူစိုး၏ နံေဘးတြင္ ဝင္၍ ထိုင္ခ်လိုက္ကာ စည္သူစိုး၏ လက္တစ္ဖက္ကို ဆြဲ၍ သူမ၏ ခါးေလးကို ဖက္ေစလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ သူမသည္ စည္သူစိုး၏ ရင္ခြင္ထဲသို႔ တိုးဝင္လိုက္ရင္း စည္သူစိုး၏ မ်က္ႏွာကို တမိန႔္တေမာ ေမာ့၍ ၾကည့္ေနသည္။ စည္သူစိုးကလည္း သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးကို ငုံ႔၍ ၾကည့္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့မွ စည္သူစိုး၏ မ်က္ႏွာက ငုံ႔၍ က်လာၿပီး နီေစြး႐ႊမ္းစိုေနေသာ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကို ညင္ညင္သာသာပင္ စုပ္ယူ၍ နမ္းလိုက္ေလေတာ့ရာ ခင္မိုးလြင္ကလည္း သူ၏ ေက်ာျပင္ႀကီးကို ဖက္တြယ္၍ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ျပန္၍ စုပ္နမ္းေပးလိုက္သည္။ အတန္ၾကာေအာင္ အနမ္းေရယာဥ္ေၾကာတြင္ ေမ်ာေနခဲ့ၿပီးေတာ့မွ သူတို႔၏ မ်က္ႏွာႏွစ္ခုတို႔သည္ တစ္ဦးကို တစ္ဦး တပ္မက္စြာ ၾကည့္ရင္း ခဲခြ ြာသြားေလ ေတာ့သည္။ “အိပ္ခန္းထဲ သြားၾကမယ္ကြာ . . ” တိုးလြန္းေသာ ခင္မိုးလြင္၏ အသံေလးမွာ တုန္ခါ၍ေနသည္။ ေျပာၿပီးသြားေပမယ့္ ခင္မိုးလြင္သည္ စည္သူစိုး၏ ရင္ခြင္ထဲမွ မထေပ။ ၿပီးမွ သူမသည္ စည္သူစိုး၏ မ်က္ႏွာကို ေမွ်ာ္လင့္တႀကီးၾကည့္ရင္း “ေပြ႕ေခၚ ပါလားဟင္” ဟု ေျပာလိုက္ေလသည္။ အခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ကုတင္ေပၚ သို႔ သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို တင္ေပးလိုက္စဥ္မွာပင္ ခင္မိုးလြင္သည္ သူမ၏ ညဝတ္အက်ႌေလးကို ခြၽတ္၍ ေပးလိုက္သည္တြင္ စည္သူစိုးသည္ သူမ၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို အငမ္းမရ ကုန္း၍ စို႔ပါေလေတာ့သည္။ ထိုစဥ္မွာပင္ ခင္မိုးလြင္၏ လက္က စည္သူစိုး၏ ပုဆိုးႏွင့္ အက်ႌေတြကို ခြၽတ္၍ ေပးအၿပီးတြင္ ႏို႔ေတြကို ကုန္း၍ တျပန္စီစို႔ေနေသာ စည္သူစိုး၏ လက္တစ္ဖက္ကို ေဖာင္းကားျပဳေနၿပီျဖစ္ေသာ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးေပၚ သို႔ တင္၍ ေပးလိုက္ရာ စည္သူစိုးက ဆုပ္လိုက္ ပြတ္လိုက္ျဖင့္ လုပ္ေပးေနပါေတာ့သည္။
တေျဖးေျဖး ရမက္ေတြ သည္းထန္လာ ရေသာ ခင္မိုးလြင္ တစ္ေယာက္ ဘယ္လိုမွ မေအာင့္အင္းႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္၍ လာရေတာ့သည္။ “စည္သူ ကုတင္ေအာက္ကို ဆင္းလိုက္” စည္သူစိုး ကုတင္ေအာက္သို႔ ဆင္း၍ သြားစဥ္မွာေတာ့ အားရပါးရ အလိုး ခံရန္ ရည္႐ြယ္ထားေသာ ခင္မိုးလြင္သည္ လီး တဆုံးဝင္သည့္ ကုတင္တေစာင္းနည္းကိုပင္ ေ႐ြးခ်ယ္၍ ထားခဲ့သည့္အတိုင္း သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ကုတင္ေပၚ တြင္ ကန႔္လန႔္ျဖတ္အိပ္ကာ လုံးတစ္ေနေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ကုတင္ေစာင္းတြင္ တင္၍ ေပါင္ေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားၿပီး ကုတင္ေစာင္းတြင္ တြဲေလာင္းေလး ခ်ထားလိုက္မိသည္။ အေမႊးေလးေတြ ရိပ္၍ ထားသျဖင့္ ေဖြးေဖြးေလး ျဖစ္ေနကာ အဆမတန္ပင္ ေဖာင္းကား၍ တင္းမာကာေစာက္ရည္ၾကည္ေလးမ်ားပင္ စိမ့္ထြက္စီးက် ေနၿပီျဖစ္ေသာ ခင္မိုးလြင္၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို မမွိတ္မသုန္ ၾကည့္၍ ေနရင္းက စည္သူစိုးသည္ သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားသို႔ ဝင္၍ တိုးကပ္လာေလေတာ့ရာ ခင္မိုးလြင္၏ လက္တစ္ဖက္က စည္သူစိုး၏လီးတန္ႀကီးကို ဖမ္း၍ ကိုင္လိုက္ရာကလီးတန္ႀကီးထိပ္ျဖင့္ သူမ၏ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ ပြတ္တိုက္၍ ေပးေနသည္။ ေစာက္စိေလးေနရာကို ခပ္ဖိဖိေလး ပြတ္၍ ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့မွ စည္သူစိုး၏လီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ပတ္ဝတြင္ ေတ့ေပးလိုက္သည္။ “လုပ္ . . လုပ္ေတာ့ေလ . . . ဟင့္ . . ” ညဳညဳေလး အခြၽဲလိုက္တြင္ေတာ့ စည္သူစိုး၏ လီးတန္ႀကီးက သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ၿဗိကနဲ တိုးကာ တဆုံးဝင္၍ သြားေလေတာ့ရာ အလိုး ခံရသည္မွာ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး အသစ္ကဲ့သို႔ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္ ခင္မိုးလြင္၏ ခါးေလးမွာ ေကာ့၍ တက္သြားရေလသည္။ ထိုစဥ္မွာပင္ ထိေတြ႕လိုက္ရေသာ အရသာေၾကာင့္ ရမက္စိတ္ေတြ ဟုန္းကနဲ ႂကြ၍ လာရေသာ စည္သူစိုးသည္ သူမ၏ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို လွမ္း၍ ဆြဲလိုက္ရာက အားရပါးရပင္ ေဆာင့္၍ လိုးပါေလေတာ့သည္။ ခင္မိုးလြင္ကလည္း ေအာက္မွေန၍ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ျဖင့္ စည္သူစိုး၏ လီးတန္ႀကီးကို ညႇပ္၍ ညႇစ္၍ ဆြဲကာ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို တအင္းအင္း တအဲအဲျဖင့္ ေကာ့၍ ေကာ့၍ ပင့္တင္ေပးေနေလသည္။ စည္သူစိုး၏ ျပင္းထန္လွေသာ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ခင္မိုးလြင္၏ ကိုယ္လုံးေလးမွာ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ျဖစ္ကာ တုန္ခါေနရသလို ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ကုတင္ႀကီးပင္ လွ်င္ တကြၽီကြၽီျဖင့ ္ ေအာ္ျမည္၍ ေနရေလသည္။
ခင္မိုးလြင္ကလည္းအားရလိုက္သည္မွာ မေျပာပါႏွင့္ေတာ့။ အပ်ိဳစင္ေလးတစ္ေယာက္ အလိုး ခံရသလိုပင္ တဟင္းဟင္းျဖင့္ ျဖတ္ျဖတ္လူးေနသည္။ သူမ၏ ႏို႔ေတြကို ဆုပ္နယ္၍ ႏို႔သီးေတြကိုေခ်မြတာ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ခံေနရေလေတာ့ ခင္မိုးလြင္၏ တစ္ကိုယ္လုံးသည္ အရသာေတြ အီစိမ့္၍ ေနရသည္။ စည္သူစိုး၏ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လိုက္သည္မွာ မေျပာပါႏွင့္ေတာ့။ လီးတန္ထိပ္ႀကီးက သူမ၏ ရင္ဝထိပင္ ဝင္သြားရၿပီး ေဆာင့္လိုက္တိုင္း သံေခ်ာင္းႀကီးလိုျဖစ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးက သူမ၏ ေစာက္ေစ့ေလးကို ဖိႀကိတ္သလိုျဖစ္ကာ က်င္၍ တက္ကာ အသည္းခိုက္ေအာင္ ခံစားရေလသည္။ သည္ၾကားထဲမွ သူမမွာ တစထက္ တစ အားမလိုအားမရ ပို၍ျဖစ္လာရသည္။ တစ္ကိုယ္လုံးတြင္လည္း ေခြၽးေစးေလးေတြ ပ်ံေနေခ်ၿပီ။ “သား . . အင့္ . . စည္ . . သူ . . ေဆာင့္ ေဆာင့္စမ္းပါ ေမာင္ရယ္ . . မာမီ . . အင္း . . မမ ေစာက္ပတ္ႀကီး ကြဲသြားေအာင္ကို ေဆာင့္လိုက္စမ္းပါ . . အမေလး . . ဟင္း . . ဟင္း . . ေမာင္ . . ေမာင္ . . ရယ္ . . ခ်စ္ . . ခ်စ္တယ္ . . ဟင္း . . ဟင္း . . ” ထိအု ခိုက္မွာပင္ အရသာမ်ား အီစိမ့္လာကာ ကာမဆိပ္မ်ားတက္၍ လာရေသာ စည္သူစိုးကလည္း သူ၏ တစ္ကိုယ္လုံး ရွိရွိသမွ်အားကို ညႇစ္ထုတ္ကာ အားကုန္ေဆာင့္၍ လိုးလိုက္ၿပီး မၾကာမီမွာပင္ . . “အမေလး . . ေမာင္ . . ေမာင္ . . ဟင္း . . ဟင္း . . ဟင္း . . ကြၽတ္ . . ကြၽတ္ . . ကြၽတ္ . . ” ဟု ခင္မိုးလြင္၏ ကိုယ္လုံးေလးမွာ တြန႔္ခါ၍ သြားရစဥ္မွာပင္ စည္သူစိုးသည္လည္း သူ၏ လီးတန္ႀကီးကို ခင္မိုးလြင္၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ တဆုံးပင္ ထိုးစိုက္၍ ဖိကပ္လိုက္ၿပီး သူ၏ ခါးႀကီးမွာ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ ေကာ့ကာ ေကာ့ကာ ျဖစ္၍ သြားရေလေတာ့သည္။ သူမ၏ သားအိမ္ထဲတြင္ ေႏြးကနဲ ျဖစ္သြားစဥ္ကပင္စ၍ စည္သူစိုး၏ သုတ္ရည္ ျပစ္ျပစ္ခဲခဲမ်ားကို ခင္မိုးလြင္သည္ သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားေလးမ်ားျဖင့္ ဖ်စ္ညႇစ္လွ်က္ ဆြဲငင္လွ်က္ မက္ေမာစြာျဖင့္ သားအိမ္အတြင္းသို႔ စုပ္ယူေနပါေလေတာ့သတည္း . . ..ၿပီးပါၿပီ။