(Zawgyi)
ေဈးသည္ ေရွးတ႐ုတ္လူႀကီးသူမေတြ ဆုံးမေလ့ရွိတဲ့ စီးပြားေရးလမ္းၫႊန္ခ်က္
၁။ ဆိုင္ေနရာေကာင္းျခင္းဟာ ဆိုင္ႀကီးတာ ငယ္တာထက္ ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။
၂။ ေရာင္းကုန္ရဲ႕ အရည္အေသြးဟာ ဆိုုင္ေနရာထက္ ပိုအေရးႀကီးေနတတ္ျပန္တယ္။
၃။ စကားခ်ိဳခ်ိဳသာသာ ေဈးေရာင္းတတ္ျခင္းဟာ အေရးႀကီးပါတယ္။ ေဖာက္သည္ကို ပိုၿမဲေစပါတယ္။
၄။ အရင္းအႏွီး နည္းတာကို စိုးရိမ္ျခင္းထက္၊ ယုံုၾကည္မႈ နည္းတာကို ပိုစိုးရိမ္သင့္ပါတယ္။
၅။ ဆိုင္ကို လွလွပပ ခင္းက်င္းတတ္ျခင္းဟာ အေရးႀကီးေပမဲ့ နည္းနည္း ရႈပ္ပြေနတဲ့ ဆိုင္ငယ္ကေလးက ပိုေရာင္းေကာင္း ေနတတ္ပါတယ္။ ေဈးခ်ိဳတယ္ဆိုတာကို ဝယ္ယူသူမ်ားက ထင္ျမင္သြားေစလို႔ပါ။
၆။ ဝယ္သူကို ေတာက္ေလွ်ာက္လိုက္ကပ္ေနတာမ်ိဳး၊ မဝယ္မခ်င္းတိုက္တြန္းေနတာမ်ိဳး ေရွာင္ၾကဥ္ပါ။
၇။ ပိုက္ဆံ တစ္က်ပ္သုံးႏိုင္တဲ့ စားသုံုးသူက ပိုက္ဆံ တစ္ရာသုံးႏိုင္တဲ့ စားသုံးသူထက္ စီးပြားတက္ဖို႔ ပိုေထာက္ကူတတ္တယ္။ တန္ဖိုး ပိုရွိတယ္။
၈။ ေငြလည္ပတ္မႈ ျမန္ဆန္ပါေစ။
၉။ စားသုံုးသူရဲ႕ ေရွ႕မွာ ဆိုင္ဝန္ထမ္းေတြကို ဆဲဆိုအျပစ္တင္ျခင္းဟာ စားသုံးသူကို ေမာင္းထုတ္တာပါ။
၁၀။ နည္းနည္း၊ မ်ားမ်ား လက္ကားေဖာက္သည္ကိုအမ်ိဳးလို သေဘာထားပါ။ တတ္ႏိုင္သမွ် သူတို႔ရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းေပးပါ။
၁၁။ ေရာင္းကုန္ပစၥည္း ျပတ္သြားတယ္ဆိုတာ ေဖာက္သည္ကို လ်စ္လ်ဴရႈတာ၊ ေစာ္ကားတာနဲ႔ အတူတူပဲ။
၁၂။ ေဈးႏူန္းတစ္ခုတည္း ျဖစ္ပါေစ၊ တခုခုေၾကာင့္ ေဈးေလွ်ာ့ေရာင္းျခင္းဟာ ရႈပ္ေထြးမူကို ျဖစ္ေစတတ္ပါတယ္။ ကတိကို ထိခိုက္ႏိုင္ေစပါတယ္။
၁၃။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အတင္းေရာင္းခ်ျခင္း မျပဳလုပ္ပါႏွင့္။ စားသုံးသူ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ ပစၥည္းကို ေရာင္းခ်ေနတာ မဟုတ္ပါ။ စားသုံးသူ အက်ိဳးရွိေစတဲ့ ပစၥည္းကို ေရာင္းခ်ေနတာပါ။
၁၄။ စကၠဴ တစ္႐ြက္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လက္ေဆာင္ကို လူတိုင္း ႏွစ္သက္တတ္ၾကပါတယ္။
၁၅။ ကေလးမ်ားဟာ ေက်းဇူးရွင္ပါ။ စားသုံးသူမ်ားက ကေလးကို ေခၚေဆာင္လာတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ကေလးေဈး လာဝယ္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အထူးဂ႐ုစိုက္ေပးပါ။ (ကေလးကို လႊတ္တာေတာင္ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း မလုပ္ဘူး) ဆိုတာ လူေတြသိပါေစ။
၁၆။ အသစ္ထြင္ပါ။ ဝယ္သူကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ အၿမဲႀကိဳးစားပါ။
၁၇။ အေရာင္းအဝယ္ ႀကီးႀကီးေသးေသး အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားပါ။ ဆိုင္တစ္ခုလုံး ရွင္သန္ေနပါေစ။ ဝယ္သူမ်ားလာေအာင္ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ၾကပါလိမ့္မယ္။
Credit – ေက်ာက္သင္ပုန္း
(Unicode)
ဈေးသည် ရှေးတရုတ်လူကြီးသူမတွေ ဆုံးမလေ့ရှိတဲ့ စီးပွားရေးလမ်းညွှန်ချက်
၁။ ဆိုင်နေရာကောင်းခြင်းဟာ ဆိုင်ကြီးတာ ငယ်တာထက် ပိုအရေးကြီးပါတယ်။
၂။ ရောင်းကုန်ရဲ့ အရည်အသွေးဟာ ဆိုင်နေရာထက် ပိုအရေးကြီးနေတတ်ပြန်တယ်။
၃။ စကားချိုချိုသာသာ ဈေးရောင်းတတ်ခြင်းဟာ အရေးကြီးပါတယ်။ ဖောက်သည်ကို ပိုမြဲစေပါတယ်။
၄။ အရင်းအနှီး နည်းတာကို စိုးရိမ်ခြင်းထက်၊ ယုံကြည်မှု နည်းတာကို ပိုစိုးရိမ်သင့်ပါတယ်။
၅။ ဆိုင်ကို လှလှပပ ခင်းကျင်းတတ်ခြင်းဟာ အရေးကြီးပေမဲ့ နည်းနည်း ရှုပ်ပွနေတဲ့ ဆိုင်ငယ်ကလေးက ပိုရောင်းကောင်း နေတတ်ပါတယ်။ ဈေးချိုတယ်ဆိုတာကို ဝယ်ယူသူများက ထင်မြင်သွားစေလို့ပါ။
၆။ ဝယ်သူကို တောက်လျှောက်လိုက်ကပ်နေတာမျိုး၊ မဝယ်မချင်းတိုက်တွန်းနေတာမျိုး ရှောင်ကြဉ်ပါ။
၇။ ပိုက်ဆံ တစ်ကျပ်သုံးနိုင်တဲ့ စားသုံးသူက ပိုက်ဆံ တစ်ရာသုံးနိုင်တဲ့ စားသုံးသူထက် စီးပွားတက်ဖို့ ပိုထောက်ကူတတ်တယ်။ တန်ဖိုး ပိုရှိတယ်။
၈။ ငွေလည်ပတ်မှု မြန်ဆန်ပါစေ။
၉။ စားသုံးသူရဲ့ ရှေ့မှာ ဆိုင်ဝန်ထမ်းတွေကို ဆဲဆိုအပြစ်တင်ခြင်းဟာ စားသုံးသူကို မောင်းထုတ်တာပါ။
၁၀။ နည်းနည်း၊ များများ လက်ကားဖောက်သည်ကိုအမျိုးလို သဘောထားပါ။ တတ်နိုင်သမျှ သူတို့ရဲ့ တောင်းဆိုချက်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးပါ။
၁၁။ ရောင်းကုန်ပစ္စည်း ပြတ်သွားတယ်ဆိုတာ ဖောက်သည်ကို လျစ်လျူရှုတာ၊ စော်ကားတာနဲ့ အတူတူပဲ။
၁၂။ ဈေးနူန်းတစ်ခုတည်း ဖြစ်ပါစေ၊ တခုခုကြောင့် ဈေးလျှော့ရောင်းခြင်းဟာ ရှုပ်ထွေးမူကို ဖြစ်စေတတ်ပါတယ်။ ကတိကို ထိခိုက်နိုင်စေပါတယ်။
၁၃။ ဘယ်သူ့ကိုမှ အတင်းရောင်းချခြင်း မပြုလုပ်ပါနှင့်။ စားသုံးသူ ကြိုက်နှစ်သက်သော ပစ္စည်းကို ရောင်းချနေတာ မဟုတ်ပါ။ စားသုံးသူ အကျိုးရှိစေတဲ့ ပစ္စည်းကို ရောင်းချနေတာပါ။
၁၄။ စက္ကူ တစ်ရွက်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ လက်ဆောင်ကို လူတိုင်း နှစ်သက်တတ်ကြပါတယ်။
၁၅။ ကလေးများဟာ ကျေးဇူးရှင်ပါ။ စားသုံးသူများက ကလေးကို ခေါ်ဆောင်လာတာပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ ကလေးဈေး လာဝယ်တာပဲ ဖြစ်ဖြစ် အထူးဂရုစိုက်ပေးပါ။ (ကလေးကို လွှတ်တာတောင် ဖြစ်ကတတ်ဆန်း မလုပ်ဘူး) ဆိုတာ လူတွေသိပါစေ။
၁၆။ အသစ်ထွင်ပါ။ ဝယ်သူကို ဆွဲဆောင်နိုင်အောင် အမြဲကြိုးစားပါ။
၁၇။ အရောင်းအဝယ် ကြီးကြီးသေးသေး အစွမ်းကုန် ကြိုးစားပါ။ ဆိုင်တစ်ခုလုံး ရှင်သန်နေပါစေ။ ဝယ်သူများလာအောင် ဆွဲဆောင်နိုင်ကြပါလိမ့်မယ်။
Credit – ကျောက်သင်ပုန်း
