သိပ္စပ္စပ္စုစုႏိုင္တာပဲလို႔ ေျပာရင္လည္း ခံရမွာပဲ ဂ်ီးေတာ္တို႕ေရ။မေန႔ည ၁၀နာရီေလာက္က Live Video တစ္ခု ၾကည့္လိုက္ရတယ္။ဘာမွမရွိပါဘဲ တဒုန္းဒုန္းျမည္ေနတဲ့ ဗီဒိုႀကီး။ အယ့္လယ္…. မိုက္သဟဆိုၿပီး ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္ေသး။
ခဏေနေတာ့ ဂ႐ုခ်က္ထဲမွာ ကြီးေမာင္ေမာင္ေအးက ေျပာတယ္။အာ့ သူ႔မိတ္ေဆြအိမ္တဲ့။ ခု သြားၾကည့္ေနၿပီဆိုပဲ။ ၾကည့္ခ်င္ရင္လာခဲ့တဲ့။ နာရီၾကည့္ေတာ့ ၁၁နာရီခြဲေနၿပီ။ ငင့္… ဒါႀကီးသြားၾကည့္ၿပီး ည၁၂နာရီေလာက္ႀကီး ကားေမာင္းျပန္ရမွာေတာ့ ေဒၚပန္႔လို သတၱိခဲအေနနဲ႔ ငွင္းငွင္းေပါ့။ ၾကည့္ကလည္း ၾကည့္ခ်င္ဆိုေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနရွာတဲ့ အေဖေရာအေမေရာ အကုန္ႏႈိးၿပီးအိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ခ်ီတက္သြားေတာ့တယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ ဗီဒိုႀကီးနဲ႔ ေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ ၿငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနျပန္ေရာ။
ကိုယ္က ဗီဒိုထက္ ဗီဒိုပိုင္ရွင္ဦးေလးႀကီးကို ပိုစိတ္ဝင္စားမိတယ္။ အိမ္ထဲဝင္သြားတာနဲ႔ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြဆိုတာ မနည္းမေနာပဲ။ ဓါတ္လိုလို နတ္လိုလိုလားလို႔ ေတြးထင္မိသမွ်လည္း ဟီးထေနတဲ့ဘုရားစင္ႀကီးျမင္ၿပီး အားတံု႔အားနာေတာင္ ျဖစ္မိတယ္။ မိခင္ရဲ႕ေျခရာကို ေရႊခ်ၿပီး ကိုးကြယ္ထားတာတို႔ ေရႊသားအစစ္နဲ႔ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ေလးေတြကိုလည္း ဖူးခဲ့ရတယ္။
ကိုယ္စိတ္ဝင္စားတယ္ဆိုတာက အဲ့ဒီဦးေလးဟာ ၈၈အေရးအခင္းမွာ က်ည္ဆံ၈ခ်က္မွန္ၿပီး အသက္မေသခဲ့ဘူးဆိုတာပဲ။
ထုတ္ခ်င္းေပါက္က်ည္ဆန္ရာေတြ၊ ခြဲစိတ္ထားတဲ့ ဓါးဒဏ္ရာေတြဆိုတာ တစ္ကိုယ္လံုးနီးပါးပဲ။ဘဝမွာ က်ည္ဆန္ရာဆိုတာ အခုမွအေသအခ်ာျမင္ဖူးခဲ့တာ။ ပိုအံ့ၾသတာတစ္ခုက ေခါင္းထဲကို ဝင္ထားတဲ့ က်ည္ဆန္တစ္ေတာင့္ဟာ အခုထိထုတ္လို႔မရေသးဘဲ အခုထိရွိေနေသးတယ္ဆိုတာပဲ။ျပည္ပခရီးထြက္တိုင္း ေလဆိပ္က XRay ထဲမွာ ေပၚလို႔သြားေလရာ ေဆးစာယူသြားရတယ္တဲ့။ခဏခဏ ေသေဘးနဲ႔ ၾကံဳရေပမယ့္ ေသကံမေရာက္ခဲ့တာက မိဘဂုဏ္ေက်းဇူးလို႔ ဦးေလးႀကီးက ေျပာပါတယ္။
အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ က်ည္ဆန္ရွစ္ခ်က္ထိၿပီး မေသဘူးလို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေျပာရင္ ကိုယ္ယံုမွမဟုတ္ဘူး။ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ဆိုေတာ့ အသက္ျပင္းလြန္းတဲ့လူပါလား လက္ခံရေတာ့တယ္။
ေနာက္တစ္ခုက ဗီဒိုကိစၥ။Live ၾကည့္တုန္းက အသံျမည္ေနတာကို ေနာက္က တစ္ေယာက္ေယာက္ထုေနတာလားလို႔ ေတြးမိတယ္။ဟိုေရာက္ေတာ့ အဲ့အေတြးကေတာ့ ရွင္းသြားတယ္။ဗီဒိုေနာက္မွာ ဝင္စရာေနရာမရွိသလို အိမ္ရဲ႕အေနအထား ဗီဒိုတည္ရွိပံုအရ ေနာက္က တစ္ေယာက္ေယာက္ ဝင္ထုေနဖို႔ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္တာ ေသခ်ာတယ္။က်န္တာေတာ့ ကိုယ္လည္း ဉာဏ္မမွီလို႔ မေျပာတတ္။
ဒီဗီဒိုကို ရွမ္းျပည္က ဝယ္လာခဲ့တာ၊ လက္ထဲေရာက္ေနတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေနပါၿပီတဲ့။ ပံုစံတူဗီဒို သံုးေလးလံုးရွိတဲ့အထဲမွာ ဒီဗီဒိုဟာ ေနရာေရြ႕တာတို႔ ေလထဲေျမာက္ေနတာတို႔ ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္တဲ့။ CCTV မွတ္တမ္းေတြလည္း ရွိပါတယ္တဲ့။ တစ္ေခါက္ကဆို ဗီဒိုေျခေထာက္ကို ႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေပါင္ဒါမႈန္႔ေတြျဖဴးထားၿပီး စမ္းသပ္တာ ေနာက္ေန႔မွာ ေပါင္ဒါမႈန္႔ေတြ ေျခရာလက္ရာမပ်က္ဘဲ ႀကိဳးျပည္ၿပီး ေရွ႕ႏွစ္ေတာင္ေလာက္ ေနရာေရြ႕ေနပါသတဲ့။
ဒါကေတာ့ ထူးျခားမွုေတြျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေရွးေဟာင္း ဗီဒိုၾကီးပါ
ဒီဗီဒိုကို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ အိမ္ေတြကို ေပးပစ္ခဲ့ေပမယ့္ ႏွစ္ရက္သံုးရက္ေနရင္ ျပန္လာယူခိုင္းၾကပါတယ္တဲ့။ ဘာအေၾကာင္းလဲဆိုေတာ့ ဘယ္သူကမွ မေျဖၾကပါဘူးတဲ့။ ငမိုးရိပ္ေခ်ာင္းထဲထိ သြားပစ္တာ ေနာက္ေန႕ အိမ္ေရွ႕ျပန္ေရာက္ေနတာမ်ိဳး ၾကံဳခဲ့ဖူးပါတယ္တဲ့။
ကိုယ္တို႔ေရာက္သြားခ်ိန္မွာ အသံေတာ့မၾကားရေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ္ထူးဆန္းတယ္လို႔ ထင္မိတာကေတာ့ ဗီဒိုထဲက ရနံ႔ပါ။ဘာနံ႔လို႔ေျပာျပရခက္သလို ရနံ႔က ပံုေသမဟုတ္ဘဲ ျပင္းလိုက္ ေပ်ာက္သြားလိုက္နဲ႔ပါ။ ကိုယ္ေတာ့ ဗီဒိုထဲ ေခါင္းဝင္ၿပီး ခဏခဏ ဝင္အနံ႔ရွဴျဖစ္ေတာ့တာပဲ။
ဒါကေတာ့ ထူးျခားမွုေတြျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေရွးေဟာင္း ဗီဒိုၾကီးပါ
ယံုတယ္ မယံုတယ္ေျပာေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။သိရသေလာက္ ျပန္ေျပာျပတာ… ကိုယ္လည္း ဉာဏ္မမွီဘူးရယ္။ ဒီဦးေလးရဲ႕ ဘဝအေနအထား လူေနမႈအဆင့္အတန္းဟာ ဖဘမွာ Attention ရွာၿပီး စီးပြားရွာမ႐ိုးမသား လုပ္စရာမလိုတဲ့လူတစ္ေယာက္ဆိုတာေတာ့ သိလိုက္ရတယ္။
တစ္ခါတရံ ေလာကမွာ မ်က္စိနဲ႔မျမင္ႏိုင္ အသိတရားနဲ႔ မမွီႏိုင္တာေတြ အမ်ားႀကီးပါလားေပါ့။ထူးဆန္းတာကို ထူးဆန္းတယ္ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ ရပ္ထားလိုက္ႏိုင္ရင္ ဥပါဒါန္ေတြ ဥပဒ္ေတြအဆင့္ကို ေရာက္လာႏိုင္စရာအေၾကာင္းမွ မရွိတာပဲေလ။
Credit-ဗဟုသုတရေစရန္အလို႔ငွာ အိပန္ဆယ္လို ေဖ့ဘုတ္အေကာင့္မွ ကူးယူေဖာ္ျပထားပါသည္။
