(Unicode)
သူများနိုင်ငံသားတွေတော့စတိုင်ပြောင်းပြီ
================================
ဒီနေ့ ဘီဘီစီသတင်း ဖတ်ရင်းက စိတ်ဝင်စားစရာသတင်းလေးတစ်ပုဒ် ဖတ်ဖြစ်ပါတယ် ။
အင်္ဂလန်မှာ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်နောက်ပိုင်းခေတ် စားတဲ့ဘဏ်ချေးငွေနဲ့ အိမ်ကြီးကြီး ကကောင်းကောင်းတွေဝယ်ပြီးနေတဲ့လူနေမှုပုံစံကနေ
တော်သင့်သလောက်အိမ်လေးရယ် မရှိမဖြစ်လိုမဝယ်တဲ့ ဂျပန်ကားလေးကိုစီးပြီး အကြွေးမထူလူပူရဘဲခပ်အေးအေး နေတဲ့ပုံစံကို ပြောင်းလဲလာပါတယ်တဲ့ ။
အဲ့ဒီလို ကြွားဝါရမယ့်ကိစ္စတွေမှာ ငွေမသုံးပဲမရှိမဖြစ်တာလေးကိုစီစစ်ပြီးသုံးတာကိုအင်္ဂလိပ်လို Frugal Living လို့ခေါ်ပါတယ် ။
စားစရာဝတ်စရာ စတာတွေမှာ ငွေကုန်ကြေးကျများတဲ့ ဇိမ်ခံပစ္စည်းတွေ မလိုအပ်ပဲ ၊ ဝါသနာအရဝယ်တာကို လျှော့ပြီး သင့်တင့်မျှတအောင် နေတာပါ ။
အရင်းရှင်စနစ်ရဲ့ ကျောရိုးဖြစ်တဲ့ လောဘ အလျှောက်အလွန်အကျွံ ဝယ်ယူသုံးစွဲတဲ့ အကျင့်ကနေရှိတာလေးနဲ့လှအောင်ဆင်ပြီး ရိုးရိုးရှင်းရှင်းနဲ့ နေလာကြပါတယ် ။
ဒီလို နေကြည့်တော့ ဘာသွားတွေ့သလဲ ဆိုတော့ဘဏ်တွေကနေ အကြွေးယူရတာ အတိုးပေးရတာနည်းသွားပြီး သူတို့နိုင်ငံကလူတွေ အတွက်ဆို အသက်၄၀လောက်မှာ ငွေကြေး စုမိဆောင်းမိ ဖြစ်သွားပြီးပင်စင်ယူ ကိုယ်ဝါသနာပါရာ လုပ်နေနိုင်သွားပါတယ် ။
ဒါ့အပြင် အလုပ်ရဲ့ကျေးကျွန်၊ လောဘရဲသားကောင်မဖြစ်တော့ပဲ မိသားစုအတွက် အရေးပါတဲ့တစ်ဦးပေါ်တစ်ဦး အချိန်ပိုပေးလာနိုင်ပါတယ် ။
ဂျပန်မှာဆိုလည်း Frugal living ဟာအလွန် ခေတ်စားပြီး အိမ်တွေမှာ မလိုတဲ့ ပစ္စည်းတွေအမှိုက်သရိုက်တွေကို ရှင်းပြစ်ပြီး အိပ်ရာကိုတောင်ကုတင်နဲ့ မအိပ်ပဲ မွှေ့ရာလေး ကြမ်းပေါ်ခင်းအိပ်မနက်တိုင်း နံရံကပ်ဘီရိုထဲ ထည့်သိမ်းကြပါတယ် ။
မလိုအပ်တဲ့အရာဆို သွားပွတ်တံထားတဲ့ ခွက်တောင်မထားပဲ ရေချိုးခန်းနံရံစောင်းမှာ စီထားတဲ့အထိပါ ။
အဝတ်အစားဆိုလည်း ရှိတာကိုသပ်သပ်ရပ်ရပ် ဝတ်ကြပြီး စားပွဲတစ်လုံးထဲရှိတဲ့ကြမ်းပြင်မှာ စုပြီးစားကြသောက်ကြစာဖတ်ကြပါတယ်။
အရင်က ချမ်းသာတာကို ငွေကြေး ဘယ်လောက်ရှိတယ်ဆိုတာနဲ့ တိုင်းတာ ကြပေမယ့်
အခုခေတ်မှာတော့ချမ်းသာတာကို ဘယ်လောက် တင်းတိမ်ရောင့်ရဲနိုင်သလဲ ဆိုတာနဲ့ တိုင်းတာပါတယ် ။
အလို နည်းခြင်းဟာချမ်းသာခြင်း အကြောင်းဆိုတာကိုသူတို့ သိလာကြပါပြီ ။
(Zawgyi)
သူမ်ားႏိုင္ငံသားေတြေတာ့စတိုင္ေျပာင္းၿပီ
ဒီေန႔ ဘီဘီစီသတင္း ဖတ္ရင္းက စိတ္ဝင္စားစရာသတင္းေလးတစ္ပုဒ္ ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္ ။
အဂၤလန္မွာ ဒုတိယကမာၻစစ္ေနာက္ပိုင္းေခတ္ စားတဲ့ဘဏ္ေခ်းေငြနဲ႔ အိမ္ႀကီးႀကီး ကေကာင္းေကာင္းေတြဝယ္ၿပီးေနတဲ့လူေနမႈပုံစံကေန
ေတာ္သင့္သေလာက္အိမ္ေလးရယ္ မရွိမျဖစ္လိုမဝယ္တဲ့ ဂ်ပန္ကားေလးကိုစီးၿပီး အေႂကြးမထူလူပူရဘဲခပ္ေအးေအး ေနတဲ့ပုံစံကို ေျပာင္းလဲလာပါတယ္တဲ့ ။
အဲ့ဒီလို ႂကြားဝါရမယ့္ကိစၥေတြမွာ ေငြမသုံးပဲမရွိမျဖစ္တာေလးကိုစီစစ္ၿပီးသုံးတာကိုအဂၤလိပ္လို Frugal Living လို႔ေခၚပါတယ္ ။
စားစရာဝတ္စရာ စတာေတြမွာ ေငြကုန္ေၾကးက်မ်ားတဲ့ ဇိမ္ခံပစၥည္းေတြ မလိုအပ္ပဲ ၊ ဝါသနာအရဝယ္တာကို ေလွ်ာ့ၿပီး သင့္တင့္မွ်တေအာင္ ေနတာပါ ။
အရင္းရွင္စနစ္ရဲ႕ ေက်ာ႐ိုးျဖစ္တဲ့ ေလာဘ အေလွ်ာက္အလြန္အကြၽံ ဝယ္ယူသုံးစြဲတဲ့ အက်င့္ကေနရွိတာေလးနဲ႔လွေအာင္ဆင္ၿပီး ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္းနဲ႔ ေနလာၾကပါတယ္ ။
ဒီလို ေနၾကည့္ေတာ့ ဘာသြားေတြ႕သလဲ ဆိုေတာ့ဘဏ္ေတြကေန အေႂကြးယူရတာ အတိုးေပးရတာနည္းသြားၿပီး သူတို႔ႏိုင္ငံကလူေတြ အတြက္ဆို အသက္၄၀ေလာက္မွာ ေငြေၾကး စုမိေဆာင္းမိ ျဖစ္သြားၿပီးပင္စင္ယူ ကိုယ္ဝါသနာပါရာ လုပ္ေနႏိုင္သြားပါတယ္ ။
ဒါ့အျပင္ အလုပ္ရဲ႕ေက်းကြၽန္၊ ေလာဘရဲသားေကာင္မျဖစ္ေတာ့ပဲ မိသားစုအတြက္ အေရးပါတဲ့တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး အခ်ိန္ပိုေပးလာႏိုင္ပါတယ္ ။
ဂ်ပန္မွာဆိုလည္း Frugal living ဟာအလြန္ ေခတ္စားၿပီး အိမ္ေတြမွာ မလိုတဲ့ ပစၥည္းေတြအမႈိက္သ႐ိုက္ေတြကို ရွင္းျပစ္ၿပီး အိပ္ရာကိုေတာင္ကုတင္နဲ႔ မအိပ္ပဲ ေမႊ႕ရာေလး ၾကမ္းေပၚခင္းအိပ္မနက္တိုင္း နံရံကပ္ဘီ႐ိုထဲ ထည့္သိမ္းၾကပါတယ္ ။
မလိုအပ္တဲ့အရာဆို သြားပြတ္တံထားတဲ့ ခြက္ေတာင္မထားပဲ ေရခ်ိဳးခန္းနံရံေစာင္းမွာ စီထားတဲ့အထိပါ ။
အဝတ္အစားဆိုလည္း ရွိတာကိုသပ္သပ္ရပ္ရပ္ ဝတ္ၾကၿပီး စားပြဲတစ္လုံးထဲရွိတဲ့ၾကမ္းျပင္မွာ စုၿပီးစားၾကေသာက္ၾကစာဖတ္ၾကပါတယ္။
အရင္က ခ်မ္းသာတာကို ေငြေၾကး ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္ဆိုတာနဲ႔ တိုင္းတာ ၾကေပမယ့္ အခုေခတ္မွာေတာ့ခ်မ္းသာတာကို ဘယ္ေလာက္ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲႏိုင္သလဲ ဆိုတာနဲ႔ တိုင္းတာပါတယ္ ။
အလို နည္းျခင္းဟာခ်မ္းသာျခင္း အေၾကာင္းဆိုတာကိုသူတို႔ သိလာၾကပါၿပီ ။
Credit Moe Moe San
