ယင္ေကာင္လံုး၀မလာေအာင္ ဒီလိုအလြယ္ေလးလုပ္ပါ။

(Zawgyi)

ယင္မလာေအာင္ ဆီးျဖဴေဆာင္

ဆီးျဖဴပင္တြင္ အံ့ဖြယ္စြမ္းအင္တို႔ ရွိပါသည္။ ေရွးက ဆီးျဖဴသီးကို သွ်ိသွ်ားသီးဟုလည္း ေခၚၾကသည္။ ဆီးျဖဴအႀကီး သွ်စ္သွ်ား၊ အငယ္ကို ဆီးျဖဴဟု ခြဲျခားေခၚၾကသည္လည္း မွတ္သားဖူးပါသည္။ ဆီးျဖဴသီးသည္ အသက္ကို ရွည္ေစရာတြင္ အမြန္ျမတ္ဆုံးအသီးဟု ေရွးဗိေႏၷာဆရာတို႔ ဆိုၾကသည္။ ဖန္ခါးသီးထက္ပင္ ဆီးျဖဴသီးသည္ ေဆးအသုံးပိုႀကီးလွသည္။ ဆီးျဖဴးသီးတြင္ ဖန္ေသာ အရသာမ်ား၍ ခ်ိဳေသာအရသာ နည္း၏။

ဆီးျဖဴသား-

ေရွးက မီးေသြးဖုတ္ရာတြင္ ဆီးျဖဴသားထင္း တစ္တုံးတစ္ပိုင္း ပါသြားသည္ႏွင့္ က်န္သည့္ထင္းမ်ား မီးေသြးအျဖစ္သို႔ မေရာက္ရွိေတာ့ေပ။ မီးေသြးဖို ပ်က္ေတာ့သည္။ ေကာက္ညႇင္းေပါင္း ေပါင္းရာတြင္လည္း အိုးထဲသို႔ ဆီးျဖဴသားျဖင့္ ေမႊလိုက္ပါက ေကာက္ညႇင္း မႏွပ္ေတာ့။ ဆီးျဖဴသားထဲသို႔ ျပဒါးရည္သြင္းၿပီး ဆီးျဖဴသားျဖင့္ ပိတ္၍ မီးဖုတ္က ျပဒါးအတုံးအခဲ ျဖစ္ေလသည္။ ေရွးက ေႁမြေဆး၊ ၿပီးေဆးထိုးသူတို႔ ဆီးျဖဴသီးကို မစားရ၊ ဆီးျဖဴပင္ေအာက္ မသြားရဟူ၍လည္း တားျမစ္ခ်က္ ရွိျပန္သည္။

ဆီးျဖဴ႐ြက္ –

အသီး၏ ေဆးစြမ္းအား လူသားတို႔အတြက္ အက်ိဳးႀကီးမားပုံက မ်ားစြာ နက္နဲက်ယ္ျပန႔္လွပါသည္။ ဆီးျဖဴ႐ြက္ ေဆးအသုံးဝင္ပုံမွာ ေရႏွင့္ (၃)ခြက္(၁)ခြက္တင္ ျပဳတ္က်ိဳၿပီး ပလုတ္က်င္းေပးပါက လွ်ာကြဲျခင္း၊ ပါးစပ္ကြဲျခင္း၊ ေပါက္ျခင္းတို႔ ခဏႏွင့္ပင္ ေပ်ာက္ကင္းပါသည္။

အံ့ဖြယ္ဆီးျဖဴ႐ြက္၏ သတၱိမွာ –

ယင္မလာေစျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္ေကာင္ေၾကာင့္ လူတို႔ အလြန္စိတ္ညစ္ရပါသည္။ ယင္ေၾကာင့္ပင္ လူတို႔ဝမ္းပ်က္၊ ဝမ္းေလ်ာျခင္းတို႔ ျဖစ္ရကာ အသက္အႏၲရာယ္ေပးသည္အထိ ျဖစ္ရေလသည္။

လက္ေတြ႕စမ္းရန္မွာ –

ဆီးျဖဴကိုင္းႏွင့္ ဆီးျဖဴ႐ြက္မ်ားကို မိမိထမင္းစားဝိုင္းႏွင့္ အနီးစပ္ဆုံး ေနရာတြင္ျဖစ္ေစ၊ အေပၚမွႀကိဳးျဖင့္ ခ်ိတ္ဆြဲ၍ျဖစ္ေစ ထားၾကည့္လိုက္ပါ။ ထမင္းစားဝိုင္းကို ယင္လာေတာ့မည္ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ ထိုနည္းမွာ ယင္ေပၚမ်ားေသာ ရာသီကာလတိုင္း ေက်းလက္ေတာ႐ြာမ်ားတြင္ ယင္ေကာင္မလာေစေရး ႀကိဳတင္ကာကြယ္သည့္ နည္းျဖစ္ပါ၍ လိုသူတို႔သုံးႏိုင္ပါရန္ သိမီသမွ် သုတေလးအား တင္ျပလိုက္ပါသည္။

အကိုးအကား- သူရဇၨမဂၢဇင္းအတြဲ(၁၇) အမွတ္(၁၂), နတ္ေမာက္မင္းခ်စ္ေနာ္ (ယင္မလာေအာင္မွ)

Credit-ရဲမ်ိဳးသူ(ေဗာဓိၿမိဳင္)

(Unicode)

ယင်မလာအောင် ဆီးဖြူဆောင်

ဆီးဖြူပင်တွင် အံ့ဖွယ်စွမ်းအင်တို့ ရှိပါသည်။ ရှေးက ဆီးဖြူသီးကို သျှိသျှားသီးဟုလည်း ခေါ်ကြသည်။ ဆီးဖြူအကြီး သျှစ်သျှား၊ အငယ်ကို ဆီးဖြူဟု ခွဲခြားခေါ်ကြသည်လည်း မှတ်သားဖူးပါသည်။ ဆီးဖြူသီးသည် အသက်ကို ရှည်စေရာတွင် အမွန်မြတ်ဆုံးအသီးဟု ရှေးဗိန္နောဆရာတို့ ဆိုကြသည်။ ဖန်ခါးသီးထက်ပင် ဆီးဖြူသီးသည် ဆေးအသုံးပိုကြီးလှသည်။ ဆီးဖြူးသီးတွင် ဖန်သော အရသာများ၍ ချိုသောအရသာ နည်း၏။

ဆီးဖြူသား-

ရှေးက မီးသွေးဖုတ်ရာတွင် ဆီးဖြူသားထင်း တစ်တုံးတစ်ပိုင်း ပါသွားသည်နှင့် ကျန်သည့်ထင်းများ မီးသွေးအဖြစ်သို့ မရောက်ရှိတော့ပေ။ မီးသွေးဖို ပျက်တော့သည်။ ကောက်ညှင်းပေါင်း ပေါင်းရာတွင်လည်း အိုးထဲသို့ ဆီးဖြူသားဖြင့် မွှေလိုက်ပါက ကောက်ညှင်း မနှပ်တော့။ ဆီးဖြူသားထဲသို့ ပြဒါးရည်သွင်းပြီး ဆီးဖြူသားဖြင့် ပိတ်၍ မီးဖုတ်က ပြဒါးအတုံးအခဲ ဖြစ်လေသည်။ ရှေးက မြွေဆေး၊ ပြီးဆေးထိုးသူတို့ ဆီးဖြူသီးကို မစားရ၊ ဆီးဖြူပင်အောက် မသွားရဟူ၍လည်း တားမြစ်ချက် ရှိပြန်သည်။

ဆီးဖြူရွက် –

အသီး၏ ဆေးစွမ်းအား လူသားတို့အတွက် အကျိုးကြီးမားပုံက များစွာ နက်နဲကျယ်ပြန့်လှပါသည်။ ဆီးဖြူရွက် ဆေးအသုံးဝင်ပုံမှာ ရေနှင့် (၃)ခွက်(၁)ခွက်တင် ပြုတ်ကျိုပြီး ပလုတ်ကျင်းပေးပါက လျှာကွဲခြင်း၊ ပါးစပ်ကွဲခြင်း၊ ပေါက်ခြင်းတို့ ခဏနှင့်ပင် ပျောက်ကင်းပါသည်။

အံ့ဖွယ်ဆီးဖြူရွက်၏ သတ္တိမှာ –

ယင်မလာစေခြင်းဖြစ်သည်။ ယင်ကောင်ကြောင့် လူတို့ အလွန်စိတ်ညစ်ရပါသည်။ ယင်ကြောင့်ပင် လူတို့ဝမ်းပျက်၊ ဝမ်းလျောခြင်းတို့ ဖြစ်ရကာ အသက်အန္တရာယ်ပေးသည်အထိ ဖြစ်ရလေသည်။

လက်တွေ့စမ်းရန်မှာ –

ဆီးဖြူကိုင်းနှင့် ဆီးဖြူရွက်များကို မိမိထမင်းစားဝိုင်းနှင့် အနီးစပ်ဆုံး နေရာတွင်ဖြစ်စေ၊ အပေါ်မှကြိုးဖြင့် ချိတ်ဆွဲ၍ဖြစ်စေ ထားကြည့်လိုက်ပါ။ ထမင်းစားဝိုင်းကို ယင်လာတော့မည် မဟုတ်တော့ပေ။ ထိုနည်းမှာ ယင်ပေါ်များသော ရာသီကာလတိုင်း ကျေးလက်တောရွာများတွင် ယင်ကောင်မလာစေရေး ကြိုတင်ကာကွယ်သည့် နည်းဖြစ်ပါ၍ လိုသူတို့သုံးနိုင်ပါရန် သိမီသမျှ သုတလေးအား တင်ပြလိုက်ပါသည်။

အကိုးအကား- သူရဇ္ဇမဂ္ဂဇင်းအတွဲ(၁၇) အမှတ်(၁၂), နတ်မောက်မင်းချစ်နော် (ယင်မလာအောင်မှ)

Credit-ရဲမျိုးသူ(ဗောဓိမြိုင်)